Wirtualny Wizualny Przewodnik - imperialna drużyna abordażowa
Ze scenariusza:
Olbrzymia żółta planeta Tatooine wyłania się z ekranu, tylko dwa księżyce orbitujące obok rozświetlają ciemność. Mały srebrny okręt kosmiczny, rebeliancki Łamacz Blokady wystrzeliwuje lasery z dział rufowych i ucieka w kosmos. Jest ścigany przez gigantyczny Imperialny Niszczyciel Gwiezdny. Setki śmiertelnych promieni wylatuje z Imperialnego Niszczyciela, niszcząc jeden z płatów pojazdu Rebelii.
WEW. REBELIANCKI ŁAMACZ BLOKADY – GŁÓWNE PRZEJŚCIE
Eksplozja kołysze statkiem, podczas gdy dwa roboty, Artoo-Detoo (R2-D2) i See-Threepio (C-3PO) próbują przejść przez kołyszący się korytarz. Oba roboty są stare i zużyte. Artoo jest niski, przypomina uzbrojonego w szpony tripoda. Jego twarz to mnóstwo komputerowych światełek otaczających jedno oko-radar. Threepoio z drugiej strony jest wyższy, ma proporcje ludzkie. Ma błyszczącą brązową metaliczną pokrywę w stylu Art Deco.
Kolejne uderzenie trzęsie okrętem, gdy idą dalej.
Threepio: Słyszałeś to? Trafili w główny reaktor. Będziemy z pewnością zgubieni. To szaleństwo!
Żołnierze rebelii mijają droidy i ustawiają się w pozycji przy głównym wejściu. Celują swą broń w kierunku drzwi.
Threepio: Jesteśmy zgubieni.
Mały droid R2 wydaje serię elektronicznych dźwięków, które może zrozumieć tylko inny robot.
Threepio: Tym razem księżniczka im nie ucieknie.
Artoo kontynuuje wydawanie dźwięków. Słychać dźwięki, jakby wielkie metaliczne szczęki łapały okręt, a coś poruszało się po jego pokrywie.
Threepio: Co to?
ZEW. OKRĘT W KOSMOSIE
Imperialny niszczyciel z łatwością przejął rebeliancki Łamacz Blokady. Mniejszy okręt zostaje ściągnięty do doku gigantycznego Imperialnego statku kosmicznego.
WEW. REBELIANCKI ŁAMACZ BLOKADY
Nerwowe siły rebelii uzbrajają swą broń. Nagle potężnym wybuchem otwiera się dziura w głównym przejściu i słychać jak przerażający szturmowcy (ubrani w kosmiczne skafandry) wchodzą przez zadymiony korytarz.
W ciągu kilku minut całe przejście zamienia się w laserową bitwę. Śmiertelne promienie odbijając się rykoszetem niszczą losowe rzeczy, tworząc wielką eksplozję. Szturmowcy wchodzą i kucają za osłonami. Promienie laserów trafiają w wielu żołnierzy rebelii, którzy z krzykiem chwieją się w dymię, trzymając poranione ręce i twarze.
Eksplozja wybucha koło robotów.
WEW. REBELIANCKI ŁAMACZ BLOKADY – GŁÓWNE PRZEJŚCIE
Potężny, wysoki na siedem stóp, Czarny Lord Sithów pojawia się w przejściu, zasłaniając światło w korytarzu. To Darth Vader, prawa ręka Imperatora. Jego twarz jest zakryta czarne szaty i groteskową maskę do oddychania. Staje trochę z boku, gdy wbiegają kolejni ubrani na biało szturmowcy.
Wszyscy instynktownie odchodzą od imponującego wojownika i przechodzą obok umierających w ciszy sił Rebeliantów. Kilku z rebeliantów ucieka w panice.
Ciekawostki:
Pierwszy oryginalny treatment Gwiezdnych Wojen rozpoczyna się dramatyczną bitwą kosmiczną pomiędzy sześcioma myśliwcami, kolejne wersje scenariusza rozpoczynają się na czwartym księżycu planety Utapau, gdzie Kane Starkiller i jego dwóch synów zostaje napadniętych przez złych Rycerzy Sithów. Najstarszy syn Kane’a, Annikin staje się centralną postacią opowieści i głównym protagonistą, przyłącza się do sił wiekowego już generała Skywalkera i niszczy Imperialną Gwiazdę Śmierci.
Choć w filmie Łamacz Blokady to karzeł w porównaniu z Niszczycielem Gwiezdnym, w praktyce model rebelianckiego okrętu był dwukrotnie większy od tego, który go ścigał. Niszczyciel Gwiezdny miał tylko 91 centymetrów (trzy stopy), w porównaniu do łamacza blokady, który miał 194 centymetry (ponad sześć stóp).
Threepio i Artoo pojawiają się już we wczesnych wersjach scenariusza i opisani są w ten sam sposób, co w filmie. Ale w pierwszej wersji, stacjonowały na Gwieździe Śmierci, acz uciekły na początku filmu i zostały przejęte prez Annikina Starkillera.
Richard Chew, montażysta:
„George [Lucas]
kazał powtarzać scenę ze szturmowcami przebijającymi się przez drzwi tylko dwa razy, ale jednocześnie kazał to kręcić z sześciu różnych kamer. A to daje nam sześć różnych kątów. Scena była bardzo krótka, ale ponieważ ujęcia były drastycznie różne, pozwoliło nam to wydłużyć akcję i rozbudować scenę. Publiczność nawet nie zdaje sobie sprawy, że niektóre fragmenty widzi dwukrotnie, tyle że filmowane z różnych kątów.”
Gary Kurtz, producent:
„Ostatnią rzeczą jaką filmowaliśmy był atak na okręt konsularny, z podnoszącym się i opadającym korytarzem. John [Barry], Leslie [Dilley] i Norman [Reynolds] zbudowali ten korytarz i zabrakło nam paneli. Zadzwoniłem do Laddie’ego i powiedziałem, że nie możemy nakręcić tej sceny, bo nie mamy wystarczającej ilości korytarzy. Więc dał nam trochę pieniędzy na dodatkowe panele, dzięki czemu mogliśmy zbudować jeszcze jeden czy dwa korytarze i filmować. To była już ostatnia rzecz, jaką kręciliśmy – wejście Dartha Vadera i strzelanina.”
Srebrny droid protokolarny został nazwany dopiero w 1995 przez Decipher Inc. na potrzeby ich gry – CCG. Nazwano go U-3PO. Dla zwiększenia dynamiki gry, droid został podwójnym agentem, co zresztą nawiązywało do wersji radiowej Gwiezdnych Wojen (1981), gdzie Tantinve IV był ścigany w kosmosie przez podwójnego agenta na jego pokładzie.
Kadr po kadrze:
KOMENTARZE (10)
