W listopadzie
Wydawnictwo Olesiejuk wydało adaptację dziewiątego epizodu sagi pod tytułem
„Star Wars: Skywalker Odrodzenie”. Fabuła książki w zdecydowanej większości odpowiada fabule filmu, jednakże autorka dodała do niej kilka własnych autorskich wątków i wtrąceń. Jeśli chcecie dowiedzieć się w jaki sposób powrócił Palpatine lub trochę lepiej poznać relację Lei i jej uczennicy Rey to zapraszamy do lektury tej książki, natomiast w artykule publikujemy mniej oczywiste ciekawostki dotyczące tej historii.
Czy to ten Ommin?
Tak, wszystko wskazuje na to, że do kanonu bocznymi drzwiami wszedł
Ommin, który w książce został określony starożytnym królem Sithów. Ommin zadebiutował niemal 30 lat temu w ramach serii komiksowej
„Opowieści Jedi”, w której to nosił mechaniczny egzoszkielet wspierający jego zniszczone ciało. W dziewiątym epizodzie Palpatine w podobny sposób radził sobie ze swoją fizyczną niedołężnością. Jak się okazuje, mechanizm, który podtrzymywał Palpatine'a, został nazwany
uprzężą Ommina — na cześć starożytnego Sitha.
Vexis z Rebeliantów
Na Pasaanie między Rey a pewnym wężopodobnym stworem dochodzi do interakcji, na skutek której Jedi poznaje na własnej skórze (a właściwie na skórze węża), jak leczyć za pomocą Mocy. Dzięki książce i przewodnikowi ilustrowanemu do epizodu dziewiątego wiemy, że stworzenie to zostało nazwane
Vexisem. Ciekawostka nie dotyczy oczywiście samej nazwy, a tego, że Vexis związany jest... z jednym z mandaloriańskich klanów. Sygnet
Domu Kast, który pojawił się w premierowym odcinku czwartego sezonu
„Rebeliantów”, przedstawia zwiniętego Vexisa. Informacja ta pojawiła się w publikacji
„The Star Wars Book” Pablo Hidalgo, Cole'a Hortona i Dana Zehra.
Kogo my tu mamy...
W finale epizodu możemy zobaczyć zbieraninę statków z całej galaktyki, które przybywają nad Exegol, by wspomóc bohaterów w walce z Ostatecznym Porządkiem. Film nie zdradza czy wśród przybyłych znajdują się jacyś starzy znajomi, natomiast w książce dowiadujemy się na ten temat nieco więcej. Na wspólnym kanale odzywa się m.in. Kazuda Xiono w swojej „Ognistej Kuli” z serialu
„Ruch Oporu” i Alfabet Dwa nawiązujący do trylogiii Alexandra Freeda pt.
„Eskadra Alfabet”. Poza tym na miejscu znajduje się również Eskadra Upiorów z trylogiii
„Koniec i Początek”. Wcześniej wspomniana jest również żona Snapa Wexleya — Karé Kun.
Sarrassiańskie Żelazo
Jeśli ktoś czytał
„Błędnego Rycerza” Johna Jacksona Millera to może kojarzyć Sarrassiańskie Żelazo, a dokładniej planetę
Sarrassia, na której religijny konflikt stłumił Lord Sithów Ayanos Bactra z powodu znajdujących się tam złóż żelaza. Ten sam surowiec został użyty w „Skywalker Odrodzenie” — alchemicy Sithów używali go, ponieważ sarrassiańskie żelazo w pewnym stopniu rezonuje z ciemną stroną Mocy. Jeden z takich alchemików, Albrekh, użył go do naprawienia maski Kylo Rena.
„Ślicznotka” Lando Calrissiana
Statek o nazwie
Ślicznotka (w oryginale
Lady Luck) to jeden z kultowych elementów starego kanonu. Zadebiutował w pierwszej trylogii o Thrawnie Timothy'ego Zahna, a potem pojawiał się w niezliczonej ilości dzieł, od
Ery Nowej Republiki przez
Nową Erę Jedi i kończąc na
Dziedzictwie. Słynny statek Lando pojawił się już w książce
„Ostatni Strzał”, lecz od tego czasu słuch o nim zaginął. Jak się okazuje, twórcom adaptacji przypomniało się o istnieniu Ślicznotki — Lando Calrissian właśnie na pokładzie tego statku przyleciał na
Ajan Kloss, planetę, na której mieściła się baza Ruchu Oporu.
Oko Pajęczego Bagna
Oko Pajęczego Bagna (w oryginale
Eye of the Webbish Bog) miało pojawić się w samym filmie, lecz ostatecznie zrezygnowano z tego pomysłu. Tej specyficznej kreaturze może nie udało się pojawić na dużym ekranie, ale zdecydowano pozostawić ten wątek w książce. Kylo Ren swoje
tellurium zdobywa na planecie Mustafar właśnie od owego pajęczaka. Oko Pajęczego Bagna pojawia się również w komiksie
„Darth Vader: Prosto w Ogień”. Istnieje też teoria, że inspiracją do stworzenia Oka był Tor Valum, główny antagonista stworzony przez Colina Trevorrowa na potrzeby nigdy niepowstałego epizodu dziewiątego pt. „Duel of the Fates”.
Zapraszamy również do zapoznania się z ciekawostkami z innych książek:
Ciekawostki #1: „Światło Jedi”
Ciekawostki #2: „Burza Nadciąga”
darth sheldon hiszpański inkwi2022-02-25 02:53:42
Wystarczyłoby po prostu usunąć kasowanie pamięci 3PO które i tak do niczego nie prowadził i walkę przez diadę z renem dać na Pasaanie i te 15 miunt zastapić Mustafarem, dokładniejszym wyjaśnieniem sytuacji w galaktyce itd.
Mossar2022-02-24 22:38:19
Nie bardzo rozumiem ;D
Rebelion2022-02-24 22:12:53
Skywalker Odrodzenie a co to ma wspólnego z Bastionem z Gwiezdnymi, czemu to jest tu,jest....
SW-Yogurt2022-02-24 22:01:24
Po-dzię-ko-wał (Mossarowi), jako, że wcale.
DarthMati2022-02-24 21:39:45
Sztylet to mistrzostwo świata ;p Kwintensencja pseudotrylogii od Disneya.
Mossar2022-02-24 14:01:11
No. Sztylet to jest taka głupota, że chyba takiej w SW jeszcze nie było.
Qel Asim2022-02-24 13:57:25
Dla mnie i tak jedyny, największy i najbardziej oczobijący problem TROS to sztylet... Sztylet robiący za obrysownik konturu wraku po drugiej Gwieździe Śmierci.
Jako przedmiot z informacją, też się nie sprawdził, a mogli wymyślić cokolwiek innego.
Poza tym TROS <3
Mossar2022-02-24 13:43:44
Ja nie kryje się z tym że Skywalker Odrodzenie bardzo daleko do mojego ulubionego filmu, ale osobiście też mi brakuje wydłużonego prologu. Dłuższy fragment na Mustafar, może spotkanie z tym Okiem, wyjaśnienie tych telluriow, po co one były i potem jakieś sensowniejsze wprowadzenie w powrót Palpatine`a. Dziesięć, piętnaście minut by wystarczyło, a oni to wszystko zbili do dosłownie chwili.
Tym bardziej że dalej było z czego rezygnować. Mamy Ajan Kloss, potem Paasanę, potem Kijimi, potem Kef Bir i potem Exegol. Z trzech trzech planet w środku trzeba było z jednej zrezygnować i byłoby miejsce na to żeby sensowniej tą historię rozpocząć.
Qel Asim2022-02-24 13:18:27
Ech, trochę mi szkoda tych wszystkich wyciętych scen z Mustafar. Z jednej strony film dzięki temu na samym początku miał ultra szybkie i dynamiczne tempo, takie jak lubię, aż do spowolnienia na Exegol. Niemniej dłuższy prolog filmu byłby bardzo na plus, tym bardziej, że później (od pierwszego pokazania się Rey) do końca filmu akcja przebiegała już dość wolno. Szybki początek jest w moim odczuciu kompletnie niewspółmierny do tego powolnego tempa reszty.