- Nie zgadzam się z twoim pierwszym zdaniem, Luke.- wtrącił się Kyle - Moim zdaniem to prawdziwy Vader.
W sali zapanowała pełna napięcia cisza. Wszyscy zebrani spojrzeli ze zdumieniem i niedowierzaniem na Kyle’a Katarna.
- Ty chyba nie wiesz, co mówisz.- rzucił Han - Przecież Vader zginął dwadzieścia jeden lat temu! Nad Endorem! Prawda, Luke?
- Spotkałem kiedyś Vadera.- sprzeciwił się Katarn - Ten tutaj miał znajomą sygnaturę Mocy. A nie przychodzi mi do głowy inny Ciemny Jedi, który mógłby go udawać.
- To dziwne, że ja go w takim razie nie rozpoznałem.- odparł chłodno Luke - A powinienem. Przecież jestem jego synem, czyż nie?
- Luke ma rację. To nie może być prawdziwy Vader.- dodała Mara.
- Musi być jakiś sposób, żeby to sprawdzić.- rzucił Brakiss, który razem z Wieiah i Weracem stali dotychczas w milczeniu pod ścianą - Może Boba Fett by coś na to poradził? Gdzie on jest?
- Boba Fett nie żyje.- stwierdził Han, a po jego twarzy przemknął cień - Dokonał swojego finalnego skoku.
- Przepraszam.- mruknął Brakiss, speszony - Nie wiedziałem.
- Bo w to rzeczywiście ciężko uwierzyć.- powiedział Llegh - Był on bez wątpienia najlepszym wojownikiem z nas wszystkich, jeśli nie liczyć rycerzy Jedi.
- Niektórych Jedi też przewyższał umiejętnościami.- wtrącił Corran - To źle, że nie żyje.
Nastąpiła niezręczna cisza. Han mówił wielu ludziom, którzy wcześniej pytali o Fetta, że coś się w nim zmieniło, że niemal na pewno nie był już tym samym, bezdusznym łowcą nagród, za jakiego wszyscy go brali. Mara, która również słyszała ostatnie słowa Boby, przyznawała mu rację.
- A co z Anakinem?- spytała w końcu Tahiri, która na policzkach wciąż miała od łez szerokie bruzdy - Musimy coś zrobić; źle się z nim dzieje.
- Wiem.- przyznał Luke ze smutkiem - wyczułem jego gniew i ból, jednak nie mogłem odwrócić się plecami do Fireheada.
- Ale my musimy coś zrobić!- obruszyła się Jaina - On bardzo cierpi.
- Przy tym nic do niego nie dociera.- dodała Tahiri, a łzy ponownie popłynęły jej z oczu. Luke po raz pierwszy uświadomił sobie, że musiała ona naprawdę kochać jego siostrzeńca. Nadal musi - Wołałam do niego, prosiłam, aby został, a on nic.
- Najlepiej byłoby uciąć ten ból w zarodku.- zastanowił się Ikrit, machając uszami - Myślę, że wszyscy mamy pewność co do źródła tego cierpienia. Pozostaje pytanie: jak?
- Może ja się na coś przydam?- rzekła Wieiah, uśmiechając się nieśmiało - Kiedy byłam na Roon, uratowałam Brakissa od śmierci, wchodząc w jego podświadomość i przekonując ją, aby wróciła do życia.
- Rzeczywiście, jest taka technika Jedi.- Ikrit uniósł z ożywieniem prawe ucho - Była stosowana rzadko i sporadycznie, bo wymagała wielkiego ryzyka. Jeżeli podczas jej stosowania umierający Jedi zakończyłby życie, umarłby również Jedi go ratujący. Oboje musieli zresztą znać się doskonale, a ich aury winny być złączone niezwykle silną duchową więzią.
- Czy mam rozumieć, że aby to zastosować, trzeba schwytać Anakina?- spytał Jacen.
- To będzie trudne, zwłaszcza, że on wie, kiedy nadlatujemy i ciągle przed nami ucieka.- dodała Jaina.
- Ale Wieiah chyba nie chodzi o zastosowanie tego na Anakinie.- Luke również się uśmiechnął, rozumiejąc, o co chodzi Zeltroniance - Tylko na źródle jego bólu - spojrzał na Hana i bliźniaki - Na Leii.
Mirith Sinn nie brała udziału w uczcie z okazji zwycięstwa na Exaphi. W ogóle, gdy tylko na wszystkich częstotliwościach nadano komunikat o wyparciu najeźdźców z planety, kobieta wsiadła do swojego A-Winga i poleciała, choć nie bardzo wiedziała, gdzie ani po co. Chciała polecieć gdzieś, gdzie mogłaby sobie przemyśleć wszystko, co się stało. Darth Vader, morderca jej męża, wrócił na czele ogromnej armii klonów, która o mały włos nie zdobyłaby Exaphi i nie dotarłaby do celu, na Corellię. Imperium walczące po ich stronie z przeciwnikiem, będącym uosobieniem wszystkiego, czego Mirith nienawidziła i z czym przysięgała walczyć, przyłączając się do Sojuszu Rebelii. A co najgorsze, armii tej przewodził Karmazynowy Gwardzista Kir Kanos.
To było coś, czego Mirith w ogóle nie rozumiała. Kanos nienawidził Imperium równie mocno, jak ona, ale w przeciwieństwie do niej, jego ideały były ideami Nowego Ładu Imperatora Palpatine’a. Ideami, które upadły w Radzie Rządzącej, u Imperialnych Lordów, a także po części w ostatnim Imperium admirała Pellaeona. Tymczasem Kanos z pełnym oddaniem walczył po stronie wojsk Vadera. Czy może odnalazł swoje miejsce w Executor’s Lair, gdzie założenia Nowego Ładu były wiecznie żywe, czy może ma jakiś inny, sobie tylko znany cel? Mirith Sinn nie wiedziała.
Ruszyła w kierunku planety Genon, miejsca, w którym mieściła się kiedyś baza poplecznika Czarnego Słońca, gangstera Hutta Grappy. Sinn poprowadziła kiedyś atak na tą twierdzę, w celu uwolnienia z niewoli właśnie Kanosa. Było to zatem miejsce, w którym chyba jedyny raz to ona uratowała mu życie, a nie odwrotnie. Tam doskonale się z Kirem Kanosem rozumieli i nie mieli problemów z późniejszym współdziałaniem. Czyżby od tego czasu tak bardzo się poróżnili, że przestali do siebie docierać? Czy to ona się tak zmieniła, czy może on? Mirith nie wiedziała tego, ale bardzo chciała to wszystko spokojnie przemyśleć.
Jednak w bazie Hutta Grappy na Genonie nie była sama. Domyśliła się tego, kiedy dostrzegła na lądowisku nie zakurzony i względnie czysty myśliwiec typu X i równie zadbany TIE Avenger.
A przy tych maszynach stali i rozmawiali: Tav Kennede i Kir Kanos, teraz obaj odwróceni w jej stronę.
- Kanosie, co to ma znaczyć?- zawołała Mirith Sinn, kiedy tylko zgasiła silniki swojego A-Winga i uniosła owiewkę - Dlaczego sprzymierzyłeś się z Executor’s Lair? Przecież to jedna z tych poimperialnych organizacji, których tak nienawidziłeś!
- Też się cieszę, że cię widzę, Mirith.- odparł głośno Kanos, uśmiechając się lekko. W międzyczasie komandor Sinn podeszła do nich na tyle blisko, że nie musieli już do siebie krzyczeć.
- Nie odpowiedziałeś na moje pytanie!- syknęła Mirith, spoglądając na Tava - A tak w ogóle to co wy tu robicie?
- Tav jest teraz wysoko postawionym oficerem we flocie sektoralnej D’asty.- odparł Kir - Cały sektor chce przejść na naszą stronę, a my mamy omówić warunki.
- I spotykacie się tutaj, konspiracyjnie?- zdziwiła się Sinn, zaskoczona, że Kanos w ogóle mówi jej takie rzeczy - Przecież Executor’s Lair...
- Executor’s Lair nie zdobyło ani jednej planety.- przerwał jej sucho Kanos - Nie zauważyłaś? Na żadnej z zaatakowanych planet poza jednym niszczycielem klasy Imperial nie ma porządnej obrony. Celem Morcka nie było długie utrzymanie tych rejonów.
- Sektor D’asty i planeta Duro jako pierwsze wejdą w skład nowej koalicji, która będzie stanowić przeciwwagę dla Nowej Republiki.- dodał Kennede - Wkrótce zaczną się do nas przyłączać kolejne sektory, wreszcie będziemy na tyle silni, że Coruscant nie będzie miało innego wyjścia, jak tylko skapitulować i oddać nam całą galaktykę!
Mirith Sinn była zaskoczona i wstrząśnięta, a szok był tak duży, że zapomniała nawet języka w gębie.
- Po co mi to mówicie?- wyszeptała, kiedy odzyskała głos - Zdajecie sobie sprawę, że będę musiała o tym wszystkim donieść mojemu dowództwu?
- Chcemy, żebyś się do nas przyłączyła.- odparł Kanos, biorąc jej dłoń w swoją - Nowa Republika nie jest już tym, o co walczyłaś. Nie ma w niej ideałów.
- A w Executor’s Lair są?- wypaliła Mirith - Jak mam stać się częścią czegoś, co uosabia wszystko, czego nienawidzę?
- To uosabia moje przekonania.- odparł spokojnie Kanos - Tam naprawdę jest Nowy Ład. Tam naprawdę jest Darth Vader.
- Kir, Vader zginął nad Endorem i dobrze o tym wiesz!- zaoponowała Mirith - Tak bardzo chcesz uwierzyć w to swoje Imperium, że straciłeś wzrok!
- Nie, Mirith. To prawdziwy Vader.- rzekł Kanos, ściskając mocniej jej dłoń - Jestem pewien.
- Jak możesz być pewien?- wrzasnęła Sinn, wyrywając mu się - Przecież...
- On o tym wie!- przerwał jej Kanos, wskazując paskudną bliznę na swojej twarzy - On wie, kto mi zadał tę ranę!
- Przecież mógł się dowiedzieć od kogoś innego.- rzuciła Mirith - To nic nie znaczy.
- Mirith! To Darth Vader zadał mi cios, który pozostawił to znamię!- Kanos zaczynał się unosić - Wiedział o tym tylko on i ja! Skąd pozorant mógłby znać prawdę?
Sinn zaniemówiła. Widziała, że mężczyzna, którego kochała, całym sercem wierzy w prawdę Nowego Ładu i Dartha Vadera. Widziała, że nie zrezygnuje z ich obrony, nawet za cenę życia.
- Mimo to nie przekonasz mnie.- rzuciła, po czym odwróciła się i odeszła, wsiadając do swojego A-Winga, zawołała jeszcze na odchodne - Teraz rozstaniemy się w pokoju. Jednak wiedz, że jeżeli los rzuci nas na przeciwne barykady, nie będę miała żadnych oporów przed pozbawieniem cię życia!
- Nie boisz się jej gróźb?- spytał Tav, kiedy Mirith Sinn odleciała.
- Nie.- rzucił zwięźle Kanos, po czym dodał - Dwa razy już chciała mnie zabić i dwa razy tego zaniechała. Teraz też tego nie zrobi.
Rozdział 33
- Miecz świetlny to nie zabawka, Werac.- rzekł Brakiss, obserwując, jak Dominess niezręcznie wymachuje jego purpurową klingą - Musisz pojąć, że to ostrze jest ze światła. Oznacza to, że nie ma masy i nie reaguje na opory powietrza.
- Można nim więc machać szybciej, niż normalną bronią.- dokończyła Wieiah - Ale pamiętaj, żeby nie dotknąć klingi, bo skończyć to się może bolesnymi poparzeniami.
Zabrak przestał wymachiwać klingą i spojrzał na ostrze. W widnym i dobrze oświetlonym pomieszczeniu treningowym w Akademii Jedi na Yavinie IV blask miecza nie był tak jasny, ale ciągłe buczenie wciąż przypominało o tym, że jest to ciągle włączona i niebezpieczna broń. Werac zbliżył dłoń do klingi na odległość kilku centymetrów, przypatrując się jej.
- Nie wydziela ciepła.- zauważył.
- To dlatego, że cząsteczki światła rzadko kiedy naprawdę rozgrzewają.- odparł Brakiss - Mogę cię zapewnić, że emiter jest naprawdę gorący. Podobnie zresztą, jak sam promień.- dodał.
- Ale nie wydziela ciepła?- spytał Dominess - Nie bardzo rozumiem.
- Promień jest sam w sobie gorący i topi wszystko na swej drodze.- wyjaśniła Wieiah - Jednak aby był tak skuteczny, nie może tracić ciepła do środowiska, czyli musi zachowywać je w skupionej wiązce światła klingi. Już rozumiesz?
- Mniej więcej.- odparł Werac, jednak nadal nie do końca przekonany.
- To dobrze.- rzekł Brakiss, uśmiechając się lekko - Każdy Jedi musi samemu zbudować swój miecz świetlny, niejako w dowód ukończonego szkolenia. Ciebie też to czeka, jednak najpierw musisz przejść długi i morderczy trening tu, w Akademii.
- Czemu go straszysz długim i morderczym treningiem?- skarciła go Wieiah na stronie.
- Żeby wiedział, co go czeka, aniołku.- odparł Brakiss w ten sam sposób - Droga Jedi nie jest usłana różami i oboje to wiemy. Werac też musi o tym wiedzieć, zwłaszcza, że czeka go ciężka przeprawa.
- A ty mu jej wcale nie ułatwiasz.- zauważyła cierpko Zeltronianka. Wiedziała, o czym mówi jej ukochany. W przyszłości Werac był jednym z najsilniejszych Ciemnych Jedi, więc dzisiaj zagrożenie zakusami ciemnej strony było spore. Z drugiej strony wtedy Dominessa szkolili wtedy od początku do końca Ciemni Jedi, a teraz znalazł się on pod opieką światła.
- Zobaczysz, że tak będzie lepiej.- odparł Brakiss, patrząc, jak Zabrak wymachuje klingą w coraz pewniejszy, chociaż cały czas niezdarny, sposób.
- Wieiah! Brakiss!- rozległo się wołanie od strony korytarza. Oboje Jedi wyczuli biegnącą ku nim, podnieconą aurę Tionny. Kiedy w końcu kobieta wpadła do sali treningowej, rzuciła:
- Dwie ważne wiadomości! Dobra i zła!
- Mów.- zachęciła ją Wieiah, sama zaintrygowana, co mogło tak poruszyć naczelniczkę Akademii Jedi.
- Executor’s Lair zajęło Corellię!- po twarzy Tionny przemknął cień - A prezydent Fey’lya jeszcze nie dotarł! Wiecie, co to znaczy.
- Wiemy.- Wieiah też zmarkotniała - Nowa Republika straciła przywódcę. A dobra wiadomość?
- To będzie dla was zaskoczeniem.- rzekła Tionna - Belindi Kalenda z Wywiadu Nowej Republiki poprowadziła szturm na hodowlę ysalamirów na Myrkr. Vader stracił surowiec niezbędny do produkcji klonów!
- To i tak chwilowo bez znaczenia.- mruknął Brakiss - Wciąż ma ich ponad milion w obwodzie.
W sali zapanowała pełna napięcia cisza. Wszyscy zebrani spojrzeli ze zdumieniem i niedowierzaniem na Kyle’a Katarna.
- Ty chyba nie wiesz, co mówisz.- rzucił Han - Przecież Vader zginął dwadzieścia jeden lat temu! Nad Endorem! Prawda, Luke?
- Spotkałem kiedyś Vadera.- sprzeciwił się Katarn - Ten tutaj miał znajomą sygnaturę Mocy. A nie przychodzi mi do głowy inny Ciemny Jedi, który mógłby go udawać.
- To dziwne, że ja go w takim razie nie rozpoznałem.- odparł chłodno Luke - A powinienem. Przecież jestem jego synem, czyż nie?
- Luke ma rację. To nie może być prawdziwy Vader.- dodała Mara.
- Musi być jakiś sposób, żeby to sprawdzić.- rzucił Brakiss, który razem z Wieiah i Weracem stali dotychczas w milczeniu pod ścianą - Może Boba Fett by coś na to poradził? Gdzie on jest?
- Boba Fett nie żyje.- stwierdził Han, a po jego twarzy przemknął cień - Dokonał swojego finalnego skoku.
- Przepraszam.- mruknął Brakiss, speszony - Nie wiedziałem.
- Bo w to rzeczywiście ciężko uwierzyć.- powiedział Llegh - Był on bez wątpienia najlepszym wojownikiem z nas wszystkich, jeśli nie liczyć rycerzy Jedi.
- Niektórych Jedi też przewyższał umiejętnościami.- wtrącił Corran - To źle, że nie żyje.
Nastąpiła niezręczna cisza. Han mówił wielu ludziom, którzy wcześniej pytali o Fetta, że coś się w nim zmieniło, że niemal na pewno nie był już tym samym, bezdusznym łowcą nagród, za jakiego wszyscy go brali. Mara, która również słyszała ostatnie słowa Boby, przyznawała mu rację.
- A co z Anakinem?- spytała w końcu Tahiri, która na policzkach wciąż miała od łez szerokie bruzdy - Musimy coś zrobić; źle się z nim dzieje.
- Wiem.- przyznał Luke ze smutkiem - wyczułem jego gniew i ból, jednak nie mogłem odwrócić się plecami do Fireheada.
- Ale my musimy coś zrobić!- obruszyła się Jaina - On bardzo cierpi.
- Przy tym nic do niego nie dociera.- dodała Tahiri, a łzy ponownie popłynęły jej z oczu. Luke po raz pierwszy uświadomił sobie, że musiała ona naprawdę kochać jego siostrzeńca. Nadal musi - Wołałam do niego, prosiłam, aby został, a on nic.
- Najlepiej byłoby uciąć ten ból w zarodku.- zastanowił się Ikrit, machając uszami - Myślę, że wszyscy mamy pewność co do źródła tego cierpienia. Pozostaje pytanie: jak?
- Może ja się na coś przydam?- rzekła Wieiah, uśmiechając się nieśmiało - Kiedy byłam na Roon, uratowałam Brakissa od śmierci, wchodząc w jego podświadomość i przekonując ją, aby wróciła do życia.
- Rzeczywiście, jest taka technika Jedi.- Ikrit uniósł z ożywieniem prawe ucho - Była stosowana rzadko i sporadycznie, bo wymagała wielkiego ryzyka. Jeżeli podczas jej stosowania umierający Jedi zakończyłby życie, umarłby również Jedi go ratujący. Oboje musieli zresztą znać się doskonale, a ich aury winny być złączone niezwykle silną duchową więzią.
- Czy mam rozumieć, że aby to zastosować, trzeba schwytać Anakina?- spytał Jacen.
- To będzie trudne, zwłaszcza, że on wie, kiedy nadlatujemy i ciągle przed nami ucieka.- dodała Jaina.
- Ale Wieiah chyba nie chodzi o zastosowanie tego na Anakinie.- Luke również się uśmiechnął, rozumiejąc, o co chodzi Zeltroniance - Tylko na źródle jego bólu - spojrzał na Hana i bliźniaki - Na Leii.
Mirith Sinn nie brała udziału w uczcie z okazji zwycięstwa na Exaphi. W ogóle, gdy tylko na wszystkich częstotliwościach nadano komunikat o wyparciu najeźdźców z planety, kobieta wsiadła do swojego A-Winga i poleciała, choć nie bardzo wiedziała, gdzie ani po co. Chciała polecieć gdzieś, gdzie mogłaby sobie przemyśleć wszystko, co się stało. Darth Vader, morderca jej męża, wrócił na czele ogromnej armii klonów, która o mały włos nie zdobyłaby Exaphi i nie dotarłaby do celu, na Corellię. Imperium walczące po ich stronie z przeciwnikiem, będącym uosobieniem wszystkiego, czego Mirith nienawidziła i z czym przysięgała walczyć, przyłączając się do Sojuszu Rebelii. A co najgorsze, armii tej przewodził Karmazynowy Gwardzista Kir Kanos.
To było coś, czego Mirith w ogóle nie rozumiała. Kanos nienawidził Imperium równie mocno, jak ona, ale w przeciwieństwie do niej, jego ideały były ideami Nowego Ładu Imperatora Palpatine’a. Ideami, które upadły w Radzie Rządzącej, u Imperialnych Lordów, a także po części w ostatnim Imperium admirała Pellaeona. Tymczasem Kanos z pełnym oddaniem walczył po stronie wojsk Vadera. Czy może odnalazł swoje miejsce w Executor’s Lair, gdzie założenia Nowego Ładu były wiecznie żywe, czy może ma jakiś inny, sobie tylko znany cel? Mirith Sinn nie wiedziała.
Ruszyła w kierunku planety Genon, miejsca, w którym mieściła się kiedyś baza poplecznika Czarnego Słońca, gangstera Hutta Grappy. Sinn poprowadziła kiedyś atak na tą twierdzę, w celu uwolnienia z niewoli właśnie Kanosa. Było to zatem miejsce, w którym chyba jedyny raz to ona uratowała mu życie, a nie odwrotnie. Tam doskonale się z Kirem Kanosem rozumieli i nie mieli problemów z późniejszym współdziałaniem. Czyżby od tego czasu tak bardzo się poróżnili, że przestali do siebie docierać? Czy to ona się tak zmieniła, czy może on? Mirith nie wiedziała tego, ale bardzo chciała to wszystko spokojnie przemyśleć.
Jednak w bazie Hutta Grappy na Genonie nie była sama. Domyśliła się tego, kiedy dostrzegła na lądowisku nie zakurzony i względnie czysty myśliwiec typu X i równie zadbany TIE Avenger.
A przy tych maszynach stali i rozmawiali: Tav Kennede i Kir Kanos, teraz obaj odwróceni w jej stronę.
- Kanosie, co to ma znaczyć?- zawołała Mirith Sinn, kiedy tylko zgasiła silniki swojego A-Winga i uniosła owiewkę - Dlaczego sprzymierzyłeś się z Executor’s Lair? Przecież to jedna z tych poimperialnych organizacji, których tak nienawidziłeś!
- Też się cieszę, że cię widzę, Mirith.- odparł głośno Kanos, uśmiechając się lekko. W międzyczasie komandor Sinn podeszła do nich na tyle blisko, że nie musieli już do siebie krzyczeć.
- Nie odpowiedziałeś na moje pytanie!- syknęła Mirith, spoglądając na Tava - A tak w ogóle to co wy tu robicie?
- Tav jest teraz wysoko postawionym oficerem we flocie sektoralnej D’asty.- odparł Kir - Cały sektor chce przejść na naszą stronę, a my mamy omówić warunki.
- I spotykacie się tutaj, konspiracyjnie?- zdziwiła się Sinn, zaskoczona, że Kanos w ogóle mówi jej takie rzeczy - Przecież Executor’s Lair...
- Executor’s Lair nie zdobyło ani jednej planety.- przerwał jej sucho Kanos - Nie zauważyłaś? Na żadnej z zaatakowanych planet poza jednym niszczycielem klasy Imperial nie ma porządnej obrony. Celem Morcka nie było długie utrzymanie tych rejonów.
- Sektor D’asty i planeta Duro jako pierwsze wejdą w skład nowej koalicji, która będzie stanowić przeciwwagę dla Nowej Republiki.- dodał Kennede - Wkrótce zaczną się do nas przyłączać kolejne sektory, wreszcie będziemy na tyle silni, że Coruscant nie będzie miało innego wyjścia, jak tylko skapitulować i oddać nam całą galaktykę!
Mirith Sinn była zaskoczona i wstrząśnięta, a szok był tak duży, że zapomniała nawet języka w gębie.
- Po co mi to mówicie?- wyszeptała, kiedy odzyskała głos - Zdajecie sobie sprawę, że będę musiała o tym wszystkim donieść mojemu dowództwu?
- Chcemy, żebyś się do nas przyłączyła.- odparł Kanos, biorąc jej dłoń w swoją - Nowa Republika nie jest już tym, o co walczyłaś. Nie ma w niej ideałów.
- A w Executor’s Lair są?- wypaliła Mirith - Jak mam stać się częścią czegoś, co uosabia wszystko, czego nienawidzę?
- To uosabia moje przekonania.- odparł spokojnie Kanos - Tam naprawdę jest Nowy Ład. Tam naprawdę jest Darth Vader.
- Kir, Vader zginął nad Endorem i dobrze o tym wiesz!- zaoponowała Mirith - Tak bardzo chcesz uwierzyć w to swoje Imperium, że straciłeś wzrok!
- Nie, Mirith. To prawdziwy Vader.- rzekł Kanos, ściskając mocniej jej dłoń - Jestem pewien.
- Jak możesz być pewien?- wrzasnęła Sinn, wyrywając mu się - Przecież...
- On o tym wie!- przerwał jej Kanos, wskazując paskudną bliznę na swojej twarzy - On wie, kto mi zadał tę ranę!
- Przecież mógł się dowiedzieć od kogoś innego.- rzuciła Mirith - To nic nie znaczy.
- Mirith! To Darth Vader zadał mi cios, który pozostawił to znamię!- Kanos zaczynał się unosić - Wiedział o tym tylko on i ja! Skąd pozorant mógłby znać prawdę?
Sinn zaniemówiła. Widziała, że mężczyzna, którego kochała, całym sercem wierzy w prawdę Nowego Ładu i Dartha Vadera. Widziała, że nie zrezygnuje z ich obrony, nawet za cenę życia.
- Mimo to nie przekonasz mnie.- rzuciła, po czym odwróciła się i odeszła, wsiadając do swojego A-Winga, zawołała jeszcze na odchodne - Teraz rozstaniemy się w pokoju. Jednak wiedz, że jeżeli los rzuci nas na przeciwne barykady, nie będę miała żadnych oporów przed pozbawieniem cię życia!
- Nie boisz się jej gróźb?- spytał Tav, kiedy Mirith Sinn odleciała.
- Nie.- rzucił zwięźle Kanos, po czym dodał - Dwa razy już chciała mnie zabić i dwa razy tego zaniechała. Teraz też tego nie zrobi.
Rozdział 33
- Miecz świetlny to nie zabawka, Werac.- rzekł Brakiss, obserwując, jak Dominess niezręcznie wymachuje jego purpurową klingą - Musisz pojąć, że to ostrze jest ze światła. Oznacza to, że nie ma masy i nie reaguje na opory powietrza.
- Można nim więc machać szybciej, niż normalną bronią.- dokończyła Wieiah - Ale pamiętaj, żeby nie dotknąć klingi, bo skończyć to się może bolesnymi poparzeniami.
Zabrak przestał wymachiwać klingą i spojrzał na ostrze. W widnym i dobrze oświetlonym pomieszczeniu treningowym w Akademii Jedi na Yavinie IV blask miecza nie był tak jasny, ale ciągłe buczenie wciąż przypominało o tym, że jest to ciągle włączona i niebezpieczna broń. Werac zbliżył dłoń do klingi na odległość kilku centymetrów, przypatrując się jej.
- Nie wydziela ciepła.- zauważył.
- To dlatego, że cząsteczki światła rzadko kiedy naprawdę rozgrzewają.- odparł Brakiss - Mogę cię zapewnić, że emiter jest naprawdę gorący. Podobnie zresztą, jak sam promień.- dodał.
- Ale nie wydziela ciepła?- spytał Dominess - Nie bardzo rozumiem.
- Promień jest sam w sobie gorący i topi wszystko na swej drodze.- wyjaśniła Wieiah - Jednak aby był tak skuteczny, nie może tracić ciepła do środowiska, czyli musi zachowywać je w skupionej wiązce światła klingi. Już rozumiesz?
- Mniej więcej.- odparł Werac, jednak nadal nie do końca przekonany.
- To dobrze.- rzekł Brakiss, uśmiechając się lekko - Każdy Jedi musi samemu zbudować swój miecz świetlny, niejako w dowód ukończonego szkolenia. Ciebie też to czeka, jednak najpierw musisz przejść długi i morderczy trening tu, w Akademii.
- Czemu go straszysz długim i morderczym treningiem?- skarciła go Wieiah na stronie.
- Żeby wiedział, co go czeka, aniołku.- odparł Brakiss w ten sam sposób - Droga Jedi nie jest usłana różami i oboje to wiemy. Werac też musi o tym wiedzieć, zwłaszcza, że czeka go ciężka przeprawa.
- A ty mu jej wcale nie ułatwiasz.- zauważyła cierpko Zeltronianka. Wiedziała, o czym mówi jej ukochany. W przyszłości Werac był jednym z najsilniejszych Ciemnych Jedi, więc dzisiaj zagrożenie zakusami ciemnej strony było spore. Z drugiej strony wtedy Dominessa szkolili wtedy od początku do końca Ciemni Jedi, a teraz znalazł się on pod opieką światła.
- Zobaczysz, że tak będzie lepiej.- odparł Brakiss, patrząc, jak Zabrak wymachuje klingą w coraz pewniejszy, chociaż cały czas niezdarny, sposób.
- Wieiah! Brakiss!- rozległo się wołanie od strony korytarza. Oboje Jedi wyczuli biegnącą ku nim, podnieconą aurę Tionny. Kiedy w końcu kobieta wpadła do sali treningowej, rzuciła:
- Dwie ważne wiadomości! Dobra i zła!
- Mów.- zachęciła ją Wieiah, sama zaintrygowana, co mogło tak poruszyć naczelniczkę Akademii Jedi.
- Executor’s Lair zajęło Corellię!- po twarzy Tionny przemknął cień - A prezydent Fey’lya jeszcze nie dotarł! Wiecie, co to znaczy.
- Wiemy.- Wieiah też zmarkotniała - Nowa Republika straciła przywódcę. A dobra wiadomość?
- To będzie dla was zaskoczeniem.- rzekła Tionna - Belindi Kalenda z Wywiadu Nowej Republiki poprowadziła szturm na hodowlę ysalamirów na Myrkr. Vader stracił surowiec niezbędny do produkcji klonów!
- To i tak chwilowo bez znaczenia.- mruknął Brakiss - Wciąż ma ich ponad milion w obwodzie.
OCENY UŻYTKOWNIKÓW:
|
Aby wystawić ocenę musisz się zalogować Wszystkie oceny Średnia: 9,60 Liczba: 15 |
|
Lord Brakiss2006-03-24 16:47:38
Świetna. Końcowa bitwa extra!!! MIsiek moje gratulacje, Szkoda że nie było Widm
jedi_marhefka2006-01-28 00:00:50
No Michał co tu dużo pisać. Po prostu jesteś wielki!!!!! świetny tekst.
Edi2005-09-24 19:49:53
Świetna kontynuacja.Co tu dużo gadać.10/10.Opowiadanie przewyższa nie jednego e-booka i Michał Wolski powinien pisać dla Star Wars...bo się do tego nadaje.
starwarsowiec2005-05-04 21:09:30
nie mogę tego ściągnąć:(Bardzo byłbym wdzięczny gdyby ktoś mi to wysłał na adam_n1@o2.pl
NIECH SIE KTOŚ ZLITUJE!!!
Carno2004-08-19 00:20:34
Z recenzją poczekam do ŚT. W miedzyczasie wystawie oceny jak funficów-ten otrzymuje 10.
Taag Bha Den Fell2004-07-13 10:38:23
Genialne opowiadanie, daje 10
Admirał Raiana Sivron2004-06-13 21:19:01
Artydzieło, świetnie się czyta, ciekawa fabuła, nie mogłam się oderwać.
Anor2004-05-19 02:18:37
WSTĘP
Na początek chciałbym powiedzieć, że poniższa recenzja może zostać odebrana jako mocno krytyczna. Wiem, że dostałeś na razie prawie same dziesiątki jako oceny, jednak inni oceniali to, co napisałeś jako Fanfic, ja za to piszę tę recenzję jako recenzję pełnoprawnej książki, co więcej w ocenie kieruje się kryteriami jakimi kieruje się w ocenianiu książek zatwierdzonych przez LocasBooks, dlatego weź to pod uwagę, ze na samym początku stawiam cię na nobilitowanej pozycji, która to pozycja pociąga za sobą odpowiednie wymagania i oczekiwania. Poniżej opisuje kwestie, do których ma jakieś zastrzeżenia lub które chcę pochwalić. Rzeczami oczywistymi nie zawracam głowy.
FABUŁA
Jak pewnie każdy czytelnik zauważyła fabuła jest wyjątkowo rozbudowana, wszystkie wydarzenia koncentrują się wokół kilku wątków, które się między sobą co jakiś czas przeplatają. Tu przychodzi mi na myślę konwencja Zahnowska pisania powieści gdzie właśnie jest podobnie. Wokół każdej postaci zbudowana jest jakaś historia, każda z nich ma coś ciekawego, swojego i wyjątkowego jako wkład do wydarzeń fica. Oczywiście są to wszystko słowa pochwały, gdyż zbudować tak zawiła fabułę i jednocześnie na nią zapanować zarówno sensie pisarskim jak i logicznym układzie wydarzeń, to naprawdę wielka sztuka. Mimo to wydaje mi się że są momenty gdzie Miśku trochę przesadziłeś. Momentami zbyt wiele jest bohaterów, nazwisk, miejsc, planet, za często zmienia się miejsce akcji. Wszystko to powoduje że czytający przynajmniej do momentu kiedy nie zapanuje nad całością może się gubić w całości. Można to oczywisice postrzegać dwojako, gdyz niejeden powie że ten ogrom szczegółów nazwisk i miejsc to wielki plus. Owszem plusem jest ale jeśli się nad ty panuje. Ja uważam, zę ty nad tym zapanowałeś, jednak wyczuwałem momenty kiedy Ty jako pisarz wiedziałeś o co chodzi a czytelnik niekoniecznie musiał się tak dobrze orientować.
SPÓJNOŚĆ
Wydarzenia opisywane w książce same w sobie są wyjątkowo spójne, to należy tobie przyznać. Co więcej powiem, ze wszystko co opisujesz charakteryzuje się z małymi wyjątkami dużą spójnością z EU (oczywiście nie mówię tu o NEJ która jest czymś przeciwnym). Powiem tak, że gdyby jakikolwiek autor zastosował tyle nawiązań do wydarzeń z EU co ty tutaj to byłby mistrzem świata. Nie wiem jak w tym wszystkim udało ci się zachować spójność, ale tutaj popisałeś się nie lada kunsztem, mimo ze utrudniłeś sobie prace poprzez to ze wszędzie próbowałeś wrzucić jakieś nawiązania. Sam się zastanawiałem czy czasami nie jest tego aż za dużo, bo momentami to wręcz tłumaczyłeś, co to było z tym osobnikiem, czy też statkiem czy też wydarzenia, które gdzieś tam zaistniało w jakimś komiksie lub książce. Mimo wszystko uważam ze tego za dużo nie było gdyż ja jestem maniakiem na wszelkie nawiązania. Tu masz wielki plus. Nie mówiąc już o tym, ze przypomniałem sobie wiele faktów z EU dzięki tej twojej pozycji.
FS a NEJ
Istotą twojej całej trylogii jest pokazanie alternatywy do Nowej Ery Jedi. Takie miałeś chyba założenie podczas jej pisania. Oczywiście zrealizowałeś to początkowe założenie, ale czy do końca w 100%? Ja powiem, ze nie. Mimo wszystko nie wyzbyłeś się pewnych zaciągnięć NEJ które aż prawie Kolą w oczy. Nie świadczy to że to jest źle, ale po prostu aż miło zobaczyć ze jednak do końca NEJ nie negujesz. Nie mówię tu o samej kwestii Yuuzhan, która była bardziej rozbudowana w Pełnomocniku, ale bardziej chodzi mi o Ciemne Bomby, czy też Serum pozbawiające Mocy (toż drugi raz (nie licząc Ismalirów) po NEJ czytam że Jedi da się odciąć od Mocy, coś jak w przypadku kontaktu z Yuuzhanami). Musze powiedzieć, że jak czytałem twe liczne wypowiedzi na forum, szczególnie w wiadomym temacie sporu w kwestii NEJ, to obawiałem się że kolejne części twej trylogii będą bardziej atakowały całą serię o nowych najemcach spoza galaktyki, tu jednak okazało się ze potraktowałeś całą serię NEJ dość delikatnie. Powiem więcej, nawet mogłaby ona postępować po twej trylogii, co oczywiście zależy od tego jak rozwiąże się sytuacja w III Tomie twego dzieła.
AKAPITY I ROZDZIAŁY
Tu widzę pewien problem w twej książce. Jakoś nie mogę się dopatrzyć sensu podziału na poszczególne akapity tekstu, który nam prezentujesz. Podział jest jakbym to powiedział dość dowolny. Są momenty że nie wiedziałem nie doczytawszy się pierwszego imienia po zmianie akapitu gdzie jestem w jakim wątku? Ja tam polonistą nie jestem (ty tak), ale z mojego (niewielkiego) doświadczenia w czytaniu wynika to ze nigdy nie można zaczynać nowego akapitu/wątku od razu dialogiem! Dialog zwykle jest jakąś kontynuacją opisu akcji. U Ciebie niestety zdarzały się nowe akapity zaczynane od razu dialogiem, co więcej były to nowe wątki. To powodowało, ze mijało trochę czasu zanim zorientowałem się gdzie ja w ogóle jestem. Kolejna sprawa to kwestia podziału rozdziałów. Nie widzę tu jakiejś zachowanej logiki oprócz czysto matematycznych działań polegających na tym, że co którąś stronę musi być nowy rozdział. Tu podobnie jak z akapitami masz takie same problemy jak Stover, którego bardzo cenię jako pisarza, ale w dzieleniu topików to on jest słaby. Właśnie u Ciebie podziały na rozdziały kuleją. Nie można oczywiście generalizować, jednak zdecydowana większość kończy i zaczyna się w miejscach gdzie to nie powinno się dziać. To wszystko jednak jest wyższa szkoła jazdy i jak widzisz to nawet w moim mniemaniu najlepsi sobie z tym nie radzą:P
SZYSTKO W JEDNYM
Już wspominałem o kompletności twojego opisu już pisałem jak rzetelnie nawiązywałeś do EU wtedy Cie chwaliłem, teraz muszę lekko zganić, ponieważ to pokazanie wszystkiego jest jakby trochę na siłę. Początkowo mamy ciągle wspominane osoby, które gdzieś tam sie przewijały w EU i to jest super, potem na to pojawiają się wszystkie super bronie i wynalazki, jakie znamy z SW, fajnie ze wreszcie są wszystkie. Potem znowu spotykają się one w jednej bitwie gdzie należy powiedzieć, że to tez dobra sprawa, bo dodaje realizmu ze walka miedzy dwoma galaktycznymi mocarstwami odbywa się pomiędzy wszelkimi ich zasobami, a nie tylko dwoma niszczycielami na przykład. No, ale na koniec jest ten Luzgan który w sobie ma wszystko zewsząd. To już trochę przegięcie. W całej książce jakbyś chciał pokazać swą wielką wiedzę o SW i wcisnąć każdy wynalazek każdą ogromną machinę. Nie wiem na ile taki barokowy przepych jest potrzebny.. Subiektywnie patrząc zdania mogą być podzielone, ja uważam jednak ze można by być skromniejszym.
MINUSY OGÓLNIE
Poniżej wypisze w wypunktowaniu moje zastrzeżenia i wątpliwości, czyli ogólnie minusy, jakie widzę w książce (oczywiście jest to moje subiektywne podejście):
- Edycja. Zdecydowanie brakuje mnóstwa przecinków i w ogóle kwestii interpunkcyjnych, dodatkowo widać ze korekta była sporządzana w oparciu o słownik Wordowski, a poprzez czytanie, gdyż SA (szczególnie zaimki), które istnieją a nie powinny być w danym miejscu np. zamiast "za" masz "a".
- już o tym wspominałem w fabule, ale trochę momentami dużo bohaterów oraz nazw, co nie pozwala czytelnikowi skupić się na fabule a wymusza koncentrację na tym o kim w ogóle to jest pisane, z czasem czytania jak powiększa się wiedza czytelnika to się zmienia, jednak początek jest trudny. Mimo to to chyba nie do końca twoja wina, bo gdyby czytać cięgiem poszczególne tomy byłoby inaczej.
- humor. No właśnie nikt od ciebie nie wymaga żebyś walił gaga za gagiem, jednak u Ciebie w książce nie ma tego praktycznie w ogóle. Tu naprawdę by się coś przydało humorystycznego gdyż zwykle w SW (Już tradycyjnie począwszy od filmów) mamy z tym do czynienia.
- Kwestia niewiedzy Karrde. Nie wiem, czemu tak mocno wyolbrzymiłeś kwestię niewiedzy Kardde o EL podczas jego wizyty na radzie kolaborantów wojennych? Ten człowiek w EU zawsze kojarzył się z kopalnią wiedzy i zawsze coś miał do powiedzenia, choćby jakąś dobrą wskazówkę. No a ty zrobiłeś tak ze on nie wiedział nic. Przydałoby choćby coś mu dąć powiedzieć, co mogłoby naprowadzić NR na jakiś trop. Przecież taka potężna organizacja jak EL nie ma szans pozostać niezauważona przez najlepszego informatora w galaktyce!
- Clonemade. Po wiersze sam pomysł na nazwę ośrodka z odwrotnością prawdziwej nazwy jest dość mega banalny i mogłeś wykombinować coś oryginalniejszego, ale to w sumie szczegół, bardziej interesuje mnie jak w całym tym ośrodku (stacji na wodzie) dwa Ismaliry mogły tak skutecznie blokować tylu Jedi? Bo Jedi już czuli blokadę zanim weszli do wody. A kolejna kwestia, co do akcji w tym samym miejscu, to opis kabla i Kyle Kattarna po nim buszującego. Momentami wydaje mi się ze popadałeś w pewną przesadę w opisywaniu niektórych szczegółów i tak właśnie zrobiłeś z tym kablem, po którym wspinał się KK. Według mnie to straszny szczegół i lepiej skupić się na czymś innym co może zostało potraktowane po macoszemu (jakaś bitwa itp.).
- Kamino i klonowanie. Tu zasadnicze pytanie bo nie wiem jak w ogóle Kamino nie mogło zostać odkryte przez tyle lat jako miejsce klonowania od CW przez Nową Republikę? Toż to bardzo dziwne że w ogóle cały czas kaminoanie mają możliwość do klonowania, po tym jak oni stworzyli armię która samą nawet nazwą zasłynęła w jednej z największych wojen w historii galaktyki.
- Wiadomość. Czy nie wydaje ci się, ze rozmowa Landa z Lukiem na otwartym kanale o fakcie przybycia wywrotowców nie była zbyt ryzykowna skoro wywrotowcy wcześniej musieli się tak szczegółowo ukrywać? Odobnie zresztą jest z puszczeniem przez Kardde'go poprzez Holonet wiadomości o przyszłym ataku na Exaphi? Trochę to dla mnie słabe taktycznie żeby wyjawiać przeciwnikowi, że wie się o jego planach.
- Był moment podczas bitwy nad Exaphi że mówiono że w ogromie ogółu walki statków i myśliwców przybycie Hana i Boby miałoby coś zmienić pomóc i przechylić na szalę NR. Wiesz, demonizowanie ich możliwości może odbywać się owszem, jednak na inną skalę bitwy a nie w takim wymiarze jak to zaprezentowałeś w swojej powieści. Oni g.. mogli zrobić dla powodzenia całej bitwy, tak mi się przynajmniej wydaje.
- Horn - gdzieś tam napisałeś ze posłużył się telekinezą. On przeciecz nie umiał tego robić, zawsze maił z tym problemy i w końcu stwierdzono, że nie ma do tego predyspozycji za to ma wielkie możliwości w zataczaniu fałszywych wizji przed innymi. No chyba, że się mylę.
- Oko/Vacuum. Całą powieść czytam wielkie peany w kierunku tych dwóch wspaniałych jednostek, ciągle każesz się spodziewać ze to, co się stanie na koniec będzie czymś wyjątkowym. Na koniec jednak okazuje się, że starcie między tymi OGROMAMI trwa zaledwie kilka minut a w opisie książkowej jeszcze krócej, za to o kablu w Clonemade czytamy również przez pięć minut??? Coś chyba nie tak. No a oprócz tego ze opis był skąpy to obie tak wielkie jednostki zniszczone zostały w dość banalny sposób.
- Lugzan. Trochę przegięcie i tona sam koniec.. on jakby był połączeniem wszystkiego co najlepsze. wiesz jest takie powiedzenie, ze coś co jest do wszystkiego zawsze jest do niczego, więc mam nadzieję że nie odegra żadnej roli w kolejnym tomie:P
PLUSY OGÓLNIE
TO samo, co z minusami:
+ "dupa" i inne "wali" są to wulgaryzmy, których oczywiście nie spotykamy w książkach (zwykle). Można postrzegać je pozytywnie lub negatywnie. Ja generalnie jestem za tym by naturalizować wszystkie książki i nie wierzę że jakiś tam Jedi nie 'zakurwił' sobie pod nosem jak zobaczył na przykład ogrom przeciwnika. Dlatego stosowanie takiego słownictwa jest dla mnie pozytywem, nie wiem jak dla innych.
+ Ogrom szczegółów które nam prezentujesz jest bardzo pozytywny z punktu widzenia przypominania sobie przez czytelnika czegoś co tam kiedyś czytał. Ja sobie to bardzo cenię, gdyz przypomniałem sobie niejedno nazwisko i nazwę, którą miałem już kiedyś tam przyjemność poznać a zapomniałem lub nie potrafiłem jej połączyć z żadnym faktem.
+ Emocje Boby. Bardzo podobało mi się ukazanie Boby wreszcie jako człowieka, który posiada emocje i je artykułuje. To było super, poza tym sama jego śmierć była dobrym posunięciem, jednak fakt iż pośrednio zginął poprzez to ze zahaczył się o pelerynę w kabinie swojego Slava jest mega banałem i to mi się już aż tak nie podoba..:)
+Wielkość flot. Wreszcie ktoś opisał prawdziwie realistyczną bitwę w kosmosie! Dotychczas tego nie meiliśmy chyba. Ciągle tylko było tak, ze spotykały się dwie floty oparte o kilak niszczycieli a tu nagle mamy prawdziwie ogromne floty z wielką różnorodnością statków,. To naprawdę jest realistyczne i godne pochwały. Mimo to ilość i ogrom tych flot a szczególnie różnorodność najwspanialsze zabawki trochę ogranicza tę realność.
+ Smeagol. Tu chodzi o to co wspominał Ricky o rozterkach Anakina pomiędzy JSM i CSM i jego wewnętrznym rozdarciu. Tak pięknie tu nawiązałeś do konfliktu Smeagol/Golum. Wielkie plusy.
+ Na pochwałę zasługujesz sobie również dbałością o zgodność z techniką i w ogóle próba technicznego podejścia. Na przykład podobało mi się to ze podczas bitwy o Exaphi cześć statków ustawiła się w cieniu słońca systemu. Nie zawsze pisarze pamiętają o takich możliwościach.
+ Morale. To już w ogóle wodotrysk, którego mało w oryginalnych SW, mianowicie poziom morale żołnierzy. Wreszcie ktoś na to zwrócił uwagę. Byłem zauroczony jak po przybyciu wielkiej floty EL: żołnierze NR zaczęli wątpić w swoje szanse i Jedi zaczęli wyczuwać ich zachowanie. Tak właśnie zawsze powinno być, a nie że w książkach nam Pisza o niewiadomo jakim bojowym podejściu żołnierzy! Bądźmy realistami, nie każdy jest super herosem!
+ Historia Brakissa. W ogóle bardzo podoba mi się jego historia, wręcz powiedziałbym ze jest ona wzruszająca. Niedobrze chłopak się tak nawrócił, to jeszcze wielką miłość znalazł. Prawdziwy z niego szczęściarz.
+ Nawiązania. Wielkim plusem są również liczne nawiązania do EU oraz filmów. Sam już pisałem ile wspominasz realnych postaci EU ile z nich tłumaczysz, jak to pozwala przypominać sobie fakty, ale według mojej opinii także nawiązujesz do filmów i takim przykładem na to jest 'wycieczka' Jacena z Danni rydwanie, kiedy on ochrania ją blokując strzały mieczem świetlnym a ona ładuje z blastera. Toż to Padem i Ani z Areny na Geonosis!
VADER
Kim on jest? No ja czytając i analizując FSa doszedłem do wniosku ze ty wymyśliłeś sobie ze było naprawdę dwóch Vaderów! Nie wiem czy klony czy cokolwiek. Mimo to Słowa przekonanego Kyle jakoby by on prawdziwy zmuszają mnie do takiego myślania! Za to Luke mówi że czuł coś innego w jego obecności! Na to wszystko należy jednak dodać ze Kir Kanos także mówił że to jest ten Vader co mu zadał bliznę na twarzy. Rozumieć należy przez to ze Vader rzeczywiście jest tą osobą która pojawiała się nam kiedyś w EU, ale nie w filmach, bo może było ich dwóch! Skoro Imperator mógł mieć klony to czemu nie Vader? A może to nie klony.
REASUMACJA
Stworzyłeś wielkie dzieło, tego się nie da ukryć Miśku! Jest ono na tyle wielkie, że nobilituje do oceniania w kryteriach książki, a nie fica. Gdybym miał napisać, jaką oceniam twe dzieło jako fica to dałbym mu 10 po kilku stronach czytania, jednak, jeśli patrzę prze ostrzejsze kryteria książkowe to zapodam 8,5/10. I usytuuje twą książkę w bloku książek o stylu zahnowskim na poziomie, który można powiedzieć dorównuje 'nowej' trylogii Hana Solo. Tak by widział te twe dzieło. Mam nadzieję ze się nie pogniewasz, że momentami byłem ostry w ocenie, ale takie już przyjąłem założenia. Życzę weny na kolejne twe dzieła.
Ricky Skywalker2004-05-16 18:30:13
Więcej uwag na Forum, tu zatem w skrócie:
Ogólnie książka jest bardzo dobra, ale nie wystrzegłeś się błędów:
- Znów różnorakie błędy w pisowni, stylistyczne, interpunkcyjne itp., które można było poprawić przez te pół roku czekania na umieszczenie na Bastionie.
- Wykorzystujesz tu niektóre wątki z NEJ (choć cały czas usilnie ja negujesz), ale właśnie nie trzymasz spójności w sprawach takich, jak choćby wygląd Duro, czy też nawet mapa galaktyki (choć sama w sobie jest niezłym pomysałem w kontekście całej książki, nie jest z godna z oficjalną - w każdej książce NEJ oraz w Przewodniku po Chronologii mamy takową, i tam wyraźnie widać, że Korelia i Duro są w zupełnie innej części galaktyki, niż Adumar).
- Borsk leci z Coruscant na Korelię tak wolno, że nawet odpowiednio zmotywowany pilot TIE (bez hipernapędu!!) by go przegonił :D
- Anakin też zbyt potężny jest.
- I jeszcze pewna niekonsekwencja, która pojawiła się na samym końcu: skoro Ackbar nie chciał i nie mógł zostać znów Głównodowodzącym, ponieważ był wyjęty spod prawa, to jakim cudem Bel Iblis nim został??
Ale co ja się będę czepiał... te minusy wcale nie muszą wpłynąć na ocenę końcową, bo przeważą je PLUSY:
+ Teksty (i narracja, i dialogi)
+ Anakin-Gollum
+ Boba Fett(ogółem; nawet nie wiesz, jak wzruszyła mnie jego śmierć)
+ Te wszystkie okręty!! Jeszcze tylko Eclipse`a III brakuje w panteonie superniszczycieli
+ Spora rola Mary (jak mi ją zabijesz w ŚT to... ;-))
+ Zaczątki Sojuszu Galaktycznego (współdziałanie NR, Imperium i KH )
+ Nawiązania do DE - Howlrunnery, Vipery, Droidy Cienia i przede wszystkim VACUUM - oj to też było miłe zaskoczenie - Republikański Devastator!! :)
+ Duża rola Łotrów (dla jeszcze lepszego obrazu powinieneś w ŚT wprowadzić Widma ;-))
+ ZAKOŃCZENIE!! Goraco wierząc, że tą osobą był Boba, pomijam wszystkie wypisane wcześniej minusy i
wystawiam FINALNEMU SKOKOWI ocenę 10/10 :)
Shedao Shai2004-04-25 19:47:43
Otas...mówiłeś, że FS jest ŚWIETNY. A nie możesz mu dawać 9 tylko dlatego, że w/g ciebie ŚT będzie lepszy...są na tym forum ff znacznie gorsze, a mające wyższą ocenę...nie można porównywać FS i PS z resztą, one już automatycznie są lepsze!
Otas2004-04-23 09:23:26
no widocznie to jakaś tajemnicza ręka daje ocene.. a nie bastionowicze :) .. hihih.. Moc tak widocznie chciała.
Szedałku... ja dałem 9 :P.... ale mam nadzieje że dosyć jasno się wytłumaczyłem w komentarzu .. :)
Shedao Shai2004-04-09 09:39:32
Powiem tak: trudno jest, żebym bronił uparcie serii, z której ostatnio nową książkę czytałem we wrześniu, czyli 8 miechów temu... tym bardziej, że są pokusy, które powoli zmieniają moje upodobania (PS, FS, komiksy z Republic)
Misiek2004-04-08 20:19:23
Hmmm.... Yuuzhanin broniący negacji NEJ... intrygujące :->
Shedao Shai2004-04-07 14:14:29
Mija się z prawdą...taaa...Wódz przemówi:
FINALNY SKOK MIAŁ, MA I BĘDZIE MIAŁ OCENĘ 10, NIEZALEŻNIE CZY TAK MYŚLICIE :P A jak ktoś zamierza postawić niżśzą ocenę, to niech najpierw dobrze zastanowi się nad swoim życiem.....bo Wódz przyjdzie, i odwiedzi go z amphistaffem.
Jacyś chętni? Nie? Nie widzę! Pan z tyłu? O, naprawdę? Dobrze, jak Pan sobie życzy....zaraz porozmawia Pan z bezpieką Yuuzhańską....może jednak zmienilby Pan zdanie?
Misiek2004-04-04 19:41:59
W takim razie to jakiś burak. Miło wierzyć, że ma się dyszkę, ale skoro to się mija z prawdą...
Darth Fizyk2004-04-04 13:42:53
Misiek, przy moich opowiadaniach też Czytelnicy dają oceny różne (tak piszą), a ocena i licba głosującyh cały czas taka sama ;)
Misiek2004-03-31 15:07:55
hmmm... dałeś 9, a średnia ocen wciąż jest 10. Ktoś dał 11?
Otas2004-03-30 14:17:07
Mnie ciekawi... ja przeczytałem :D Po lekturze Pełnomocnika byłem pewien nadziei związanych z FS a także częściowo obaw ze jednak Misiek nie utrzyma poziomu tomu I... i cóż mam powiedzieć?? ... hehe.. powiem na końcu :P
Kolega skomentował 2 pierwsze tomy w następujący sposób: "Vader, Kir Kanos, SSD, pełno bitew kosmicznych ... jakby jeszcze był Thrawn to bym miał orgazm" :) No cóż .. moje priorytety nie sa akurat tak ustawione jak jego ale przyjemność czytania FS jest naprawde olbrzymia. Jeszcze wczoraj mówiłem Miśkowi ze z braku czasu czytam ledwo 10 stron co wieczór ... hmm wczoraj jednak wydazenia mnie tak wciągnęły że siedziałem w nocy tak długo aż doczytałem książke do końca ..
Nic tylko brać i czytać (a raczej pochłaniać)... aha... no i ocena... no cóż tu mam dylemata (nie mylićz dyplomatą).. czy dać od razu 10??.. ponieważ jest to naprawde njedna z najlepszych książek jakie czytałem (a e-book to napewno jest numero uno) ... czy może 9 a 10 zarezerwować dla tomu III? Mam nadzieje Miśku, że nie będziesz zły za obniżenie średniej oceny :) .. daje 9 a ten jeden pkt. trzymam na przyszłość :D
PS. I nie rzebym cie gonił... ale pisz żesz szybciej tom II bo chce wiedzieć jak się wszystko skończy.. i jak jest naprawde z Vaderem :)
Misiek2004-03-22 17:49:31
Oj, Fizyku, Fizyku... w założeniach Siedziba Egzekutora ma negować NEJ (a przynajmniej Pełnomocnik tak robił), więc przyjmij, że Yuuzhanie powymierali w przestrzeni międzygalaktycznej. W związku z powyższym: niektóre fakty odstają od NEJ, więc Irek siedział nie na Coruscant, ale z rodzicami na Roon. A Vader...he he ;-)))
Darth Fizyk2004-03-20 12:09:35
Misiek, jestem w trakcie czytania... znaczy się na 4 stronie :P
Tak się zastanawiam... którędy Yuuzhanie wejdą do Galaktyki... bo obok Belkadana rady nie dzadzą, ale w końcu znajdą inne wejście :P hmmm może przez Jądro z nad ekliptyki, albo spod? hmm?
Aha... przupomnijcie mi skąd się ten Vader wziął :P I Irek... :P
Misiek2004-03-18 15:17:43
Ktoś przeczytał, ktoś nie, ale ocena w tym okienku na górze jest wysoce mobilizująca :-)
P.S. Można by było robić sztuczny szum wokół tego booka (autor jest w ciąży z Lepperem!!!) ale po co? Niech czytają ci, których to naprawdę ciekawi.
Shedao Shai2004-03-15 14:42:58
PDF jest........I CO??? PRZECZYTAŁ TO KTOŚ WIĘCEJ??
Mistrz Fett2004-02-12 13:55:08
Nie ma chyba określenia na ten e-book które oceniłoby go w 100%. To jest ARCYDZIEŁO i nawet Amber nie powstydziłby się go wydac (gdyby mógł :)).
A pdf... Ja go już zrobiłem i jest u Yako :P
Gemini2004-02-11 15:14:08
Nie moge przeczytac bo niie ma .pdf-a ;(( Dlaczego ?? Moze ktos zrobi e-book-a ?? Ostatecznie ja ;))
Shedao Shai2004-02-09 14:49:28
Ehem.......Dlaczego mam wrażenie, że "Skok" przeszedł praktycznie bez echa?!?! A nie powinien, nie powinien......
Karrde2004-01-09 17:43:44
Genialna książka. Zachęcam wszystkich do lektury. A dokładniejsza recka ze spoilerami jest na forum
Shedao Shai2004-01-07 21:58:23
Moje zdanie na temat tego ARCYDZIEŁA jest na forum, na stosownym miejscu.