Sinn opuściła lornetkę, wiedząc, że Gwardzista chciał jej coś przekazać.
Zarówno Luke, jak i Firehead, Ikrit czy Streen, wyczuli niemal namacalny gniew Anakina, który pojawił się nagle w pobliżu. Żaden z nich nie mógł jednak rzucić tego, co robił, i zająć się młodym Solo. Pierwsi dwaj walczyli ze sobą, pozostali zajęci byli tamowaniem naporu żołnierzy Executor’s Lair, którzy zwłaszcza teraz, po opadnięciu pola siłowego fortecy, rzucili się do ataku. Wieża miała jednak własne systemy obrony i bardzo ciężko było ją zdobyć szturmem, dlatego fala agresorów poczęła się powoli rozbijać o jej mury.
Jedynie Tahiri zdołała jakoś dostać się na dach, gdzie Anakin wyplątywał się z koca ciemnej strony. Młody Solo, gdy tylko usunął ostatnie resztki złowrogiej techniki Ciemnych Jedi, od razu wyczuł obecność dziewczyny. Stała na skraju, z opuszczonymi rękoma i błagającym spojrzeniem. Na pewno nie przyszła tu walczyć.
- Idź stąd, Tahiri!- warknął Anakin - To nie miejsce dla ciebie.
- Nie, Anakinie, zostanę.- odparła młoda Jedi, podchodząc bliżej - Spójrz tylko na siebie. Potrzebujesz pomocy.
- Niczego nie potrzebuję!- wrzasnął Solo - Niczego ani nikogo!
- Nie mów tak.- odparła Tahiri najłagodniej, jak umiała. W jej oczach zalśniły kropelki łez - Wszyscy się tu o ciebie martwią. Twój ojciec i rodzeństwo cały czas cię szukali, a ja i mistrz Ikrit...
- Nie mów mi o mojej rodzinie!- wrzasnął Anakin - Żaden z nich nie był w stanie ocalić mojej matki, a teraz nawet nie chcą jej pomścić!
- Anakin, twoja matka żyje!- zawołała Tahiri - Zobaczysz, wyjdzie z tego! Ale spójrz na siebie, zmizerniałeś, wychudłeś, osłabłeś! Czy tego wymaga zemsta?
- Co to za życie, Tahiri?- spytał Anakin, który chyba nawet nie słyszał słów dziewczyny - Powiedz mi, co to za życie!? Chciałabyś tak żyć!? Wegetować, jak moja matka!? Bo ja nie!
- Więc leć ją dobij!- Tahiri się rozpłakała - Jeżeli nie zostało w tobie nic ze starego Anakina, leć, uwolnij swoją matkę z tej śpiączki, zabij ją! I mnie też!
Młody Solo chciał coś odwarknąć, ale powstrzymał się. Obudził się w nim bowiem stary, dobry Anakin, który bardzo chciał wrócić w szeregi Jedi i nie miał zamiaru więcej korzystać z ciemnej strony. Ten Anakin, który miał zostać wielkim Jedi. Przez chwilę walczyli ze sobą w głowie młodego Solo, kłócąc się o swoje racje. Wreszcie Anakin zdawał się trochę spokornieć, ale w jego oczach wciąż czaił się mrok. Tahiri spojrzała na niego, mając nadzieję, że może...
- Jesteś żałosna.- splunął Solo - Wszyscy jesteście.- i ruszył w kierunku swojego promu.
- Anakinie, nie odchodź!- zawołała a nim Tahiri, ale on już nie słuchał. Jego prom po chwili wystartował i zniknął w przestworzach, zostawiając Tahiri na dachu, samotną i zapłakaną. Gdzieś w pobliżu leżał tylko nieprzytomny Kyle Katarn, trzymający się za osmalony kikut odciętej dłoni.
Niewielki skiff zaleciał od prawej walczących Luke’a Skywalkera i Rova Fireheada. Mistrz Jedi musiał przyznać, że Lord Sith, sprzymierzony z duchem jego dawnego ucznia, jest niezwykle silny, a walka z nim musi być długa i zawzięta. Powoli jednak obaj tracili siły.
Na skiffie siedział Darth Vader w osmalonej wyładowaniami elektrycznymi zbroi i spalonej pelerynie. Ledwie osiadł swoim pojazdem na ziemi, huknął do Ho’Dina:
- Firehead! Koniec walki! Opuszczamy tę planetę!
Luke przerwał cięcie, zaskoczony widokiem Czarnego Lorda. Rzeczywiście wyglądał jak stary Vader. Mistrz Jedi musiał jednak zaraz odparować kolejny cios Rova i wyprowadzić kontrę. Nie mógł sobie pozwolić na dekoncentrację, bo pierwszy błąd mógł się okazać ostatnim.
Samozwańczy Lord Sith odskoczył od Skywalkera w kierunku skiffa, robiąc przerwę na oddech. Luke jednak go zaatakował, tnąc od dołu i nie pozwalając ani na chwilę odpocząć.
Wtedy Vader resztkami sił przywołał Moc i pchnął Skywalkera daleko, a żeby nie wrócił, skoncentrował się w pewnym punkcie ulicy i wywołał miniaturową Burzę Mocy, która ograniczyła się do pojedynczej, lecz silnej eksplozji.
- Przecież mieliśmy ją zdobyć!- odwarknął Rov, kiedy Vader odciął go od Luke’a - A poza tym trzeba zabić Skywalkera!
- Swoje prywatne sprawy załatwisz później, Durron!- odparł sucho Vader - Nasza armia została rozbita, Reborni nie żyją, a gdzieś tu lata Anakin Solo, potężniejszy, niż my dwaj razem wzięci! Jak chcesz, to tu zostań, ale nie dasz rady jemu i ośmiu wyszkolonym Jedi!
Firehead wahał się przez chwilę, ale najwyraźniej stwierdził, że przez Vadera przemawia wiedza i doświadczenie. Szybko wskoczył na skiffa i obaj Ciemni Jedi odlecieli w stronę promów klasy Gamma, które miały zabrać ich na orbitę.
Bitwa była przegrana.
Rozdział 32
Bitwa w przestrzeni przynosiła wiele ofiar, zarówno po jednej, jak i po drugiej stronie konfliktu. Flota Nowej Republiki straciła „Starfalla” z kapitanem Virgilio, po stronie Executor’s Lair padł natomiast „Replacer” kapitana Pilzbucka. Również „Lusankya” dostała ciężkie baty i była zmuszona wycofać się w celu dokonania napraw generatorów pola. Popędziły za nią dwa pancerniki typu Dreadnaught, ale Nosauriańskie Skrzydło i Eskadra Łotrów skutecznie ich odpędzili.
- Pozostańmy w obwodzie!- polecił Wedge przez komlink - Jeżeli zniszczą „Lusankyę”, na dobre przegramy tę bitwę!
W walce myśliwskiej było nieco inaczej, niż przy starciach okrętów liniowych. Tutaj eskadry Nowej Republiki, na czele z Hanem Solo, zdołały osiągnąć przewagę, i to mimo znacznie lepszych parametrów technicznych TIE Defenderów. Han przypisywał to doświadczeniu, jakie zdobyli republikańscy piloci podczas starć nad Roon, oraz treningowi, jaki przeszli na podstawie tej właśnie bitwy, chociaż faktem było, że od pewnego momentu TIE Defendery latały jakby bardziej chaotycznie, bez ładu i składu. Prawdopodobnie eskadrom zabrakło koordynatorów na niszczycielach, które zostały zniszczone przez statki Imperium.
Admirał Pellaeon, w przeciwieństwie do Hana Solo, nie miał powodów do satysfakcji. „Chimera” była jednym z nielicznych niszczycieli, które pozostały w polu i stawiały obecnie czynny opór przeważającym siłom Executor’s Lair. Podobnie rzecz się miała z okrętami klasy Nebula; z trzech pozostał tylko jeden, drugi został zniszczony, a trzeci był niezdolny do walki. Chociaż tyle dokonały, że unieszkodliwiły znakomitą większość krążowników klasy Strike, zanim te wyrwały większe dziury w szeregach Imperium i Nowej Republiki. Faktem było jednak, iż aby wygrać walkę z Executor’s Lair, potrzebowali cudu.
I cud się zdarzył.
Nagle, dokładnie na wektorze wyjścia, z którego przedtem skorzystał admirał Perm i „Vacuum”, zaczęły wyłaniać się okręty bojowe. Z początku było ich kilka, potem kilkanaście, wreszcie kilkadziesiąt. W końcu było ich sześćdziesiąt; sześćdziesiąt statków wojennych klasy Battle Dragon, które zaczęły strzelać do niszczycieli pod banderą Executor’s Lair.
- Halo, generale Carlissian, jak się pan miewa?- rozległo się nadawanie na ogólnym paśmie.
- Od kiedy pojawiły się tu pańskie statki, nadzwyczaj dobrze, książę.- odparł mu głos Landa - Może zechce pan zapolować?
- Z rozkoszą.- odparł Isolder - Co mamy dzisiaj w programie?
- Głównie poimperialny syf, jeśli się pan nie obrazi, admirale Pellaeon.- wtrącił się Solo.
- Nie obrażam się.- odparł Głównodowodzący Siłami Zbrojnymi Imperium - Imperium nie uważa się za poimperialny syf. A ze swojej strony pragnę powiedzieć, że niezmiernie cieszę się z pańskiego przybycia, książę.
- Podziękuje mi pan później.- Pellaeon usłyszał w odpowiedzi dumny, lecz spokojny głos - Na razie mamy tutaj bitwę do wygrania.
- Więc ją wygrajmy.- rzekł Lando.
Battle Dragony Konsorcjum Hapańskiego rozpoczęły ostrzał okrętów należących do Executor’s Lair. Z taką siłą po swojej stronie, Nowa Republika i Imperium nie miały najmniejszych kłopotów. Jeden po drugim, statki należące do Executor’s Lair, zaczęły padać. W pewnej chwili Pellaeon usłyszał na wewnętrznej imperialnej częstotliwości napięty i przerażony głos:
- Panie admirale, tu kapitan Dorja! Zmieniłem zdanie! „Relentless” chce ponownie wejść w skład Floty Imperium!
- Jest pan tego absolutnie pewien, kapitanie?- spytał spokojnie Pellaeon.
- Absolutnie, sir!- odparł gorliwie Dorja.
- A wie pan, co grozi w Imperium za dezercję?- rzucił surowo admirał - I jak traktujemy kolaborantów z wrogiem? A jak pan myśli, co by się tu stało, gdybym przyjął pana z powrotem? Jak by wtedy wyglądała imperialna doktryna wojenna?
Odpowiedzią była niezręczna, pełna napięcia cisza, po której Pellaeon zwrócił się z powagą do oficera wachtowego:
- Panie poruczniku, proszę dopilnować, żeby „Relentless” został zniszczony.
Po blisko pół godzinie było już po wszystkim. Flota Hapan bez większych problemów zajęła się armią Executor’s Lair i anihilacją wszystkich okrętów pod jej banderą. Wkrótce po zajściu, w którym zginął Boba Fett, na pokład „Dridera” wleciały dwa promy klasy Gamma z niedobitkami armii szturmowców oraz Darthem Vaderem i Rovem Fireheadem na pokładzie. Niedługo potem uszkodzony i pokiereszowany niszczyciel klasy Imperial skoczył w nadprzestrzeń i uciekł z pola walki. Reszta okrętów, nie wiedząc, że ich dowódcy uciekli, twardo pozostawała na swoich pozycjach aż do końca.
Gdy wojska złożone z żołnierzy Nowej Republiki, droidów typu Viper Automadon X-1 i Wież Fromma zdziesiątkowały najeźdźców przypuszczających szturm na fortecę, ogłoszono na wszystkich pasmach zwycięstwo obrońców nad armią inwazyjną Executor’s Lair. Do miasta powoli zaczęli wracać uchodźcy z drugiej półkuli, i chociaż było ono w jednej połowie spalone, w drugiej zrujnowane, wiedzieli, że prawdziwe zagrożenie minęło i że będą mogli w spokoju zająć się odbudową stolicy. W związku z wygraną, bądź co bądź, wielką bitwą z przeważającymi siłami przeciwnika, rozradowany gubernator zwołał zebranie połączone z ucztą na cześć przywódców armii Nowej Republiki i Imperium, które to armie zażegnały niebezpieczeństwo.
Zebranie, mimo niewątpliwej radości spowodowanej zwycięstwem, było jednak przepełnione goryczą. Mimo obronienia planety i zlikwidowania zagrożenia ze strony ostatnich Rebornów, wszyscy mieli ponure miny. Wiele pytań padło podczas Bitwy o Exaphi i na wiele trzeba było odpowiedzieć.
- Skąd Nowa Republika miała Devastatora!?- wypalił Luke, zaskoczony tym, co powiedział Lando o cudownym okręcie admirała Perma.
- Z tego, co pamiętam, zdobyliśmy jednego nad Mon Calamari piętnaście lat temu.- odparła Alex Winger - Że jednak Flota trzymała go do dziś w Przestworzach Huttów, nie miałam bladego pojęcia.
- W sumie się nie dziwię, że nic nie wiedzieliśmy.- rzekł Lando - Sam Perm powiedział, że gdyby opinia publiczna dowiedziała się, że dysponujemy taką bronią, byłaby zbulwersowana.- zastanowił się przez chwilę - Ciekawe, czy admirał Ackbar o tym wiedział.
- Pewnie tak.- wtrącił pochmurny Jacen; zdołał wyjść z leczniczego transu Jedi, w przeciwieństwie do Kama Solusara, który tkwił w nim dalej. Dlatego też nie było go na zebraniu. Lekarze orzekli jednak, że ich życiu i zdrowiu nie zagraża niebezpieczeństwo.
- Mnie natomiast martwi śmierć admirała Perma.- powiedział Streen - Był nam bardzo przychylny, i to mimo wybryków Borska Fey’lyi. Czy prezydent wyznaczy teraz na miejsce Głównodowodzącego kogoś równie odpowiedzialnego i świadomego niebezpieczeństwa?
Chewbacca wydał z siebie kilka pomruków, które potem przeszły w cichy skowyt.
- Chewie mówi, że Fey’lya zmierza teraz prosto na Corellię, prosto w łapy Vadera.- przetłumaczył Han - Co może być dla nas szczęściem w nieszczęściu, bo bez niego na Coruscant powinien wreszcie zapanować porządek.
- Niemniej jednak powinniśmy ruszyć na odsiecz.- orzekł Lando, po czym zwrócił się do Pellaeona - Panie admirale, jak pan sądzi, czy jesteśmy w stanie z tą flotą, jaka nam pozostała, stawić czoło drugiej armadzie Vadera?
- To niewykonalne.- zdecydował Głównodowodzący Siłami Zbrojnymi Imperium - I tak, broniąc Exaphi, mieliśmy dużo szczęścia.
- A mnie martwi to, że Vader uciekł.- zmienił temat Wedge - Gdybyśmy go schwytali, może zakończylibyśmy tę bezsensowną wojnę.
- Pozorant udający Vadera jest niezwykle silny.- sprzeciwił się Luke - Podobnie jak jego poplecznik, zespolony z duchem Kypa Durrona. Musielibyśmy się nieźle napocić, żeby ująć któregokolwiek z nich.
Zarówno Luke, jak i Firehead, Ikrit czy Streen, wyczuli niemal namacalny gniew Anakina, który pojawił się nagle w pobliżu. Żaden z nich nie mógł jednak rzucić tego, co robił, i zająć się młodym Solo. Pierwsi dwaj walczyli ze sobą, pozostali zajęci byli tamowaniem naporu żołnierzy Executor’s Lair, którzy zwłaszcza teraz, po opadnięciu pola siłowego fortecy, rzucili się do ataku. Wieża miała jednak własne systemy obrony i bardzo ciężko było ją zdobyć szturmem, dlatego fala agresorów poczęła się powoli rozbijać o jej mury.
Jedynie Tahiri zdołała jakoś dostać się na dach, gdzie Anakin wyplątywał się z koca ciemnej strony. Młody Solo, gdy tylko usunął ostatnie resztki złowrogiej techniki Ciemnych Jedi, od razu wyczuł obecność dziewczyny. Stała na skraju, z opuszczonymi rękoma i błagającym spojrzeniem. Na pewno nie przyszła tu walczyć.
- Idź stąd, Tahiri!- warknął Anakin - To nie miejsce dla ciebie.
- Nie, Anakinie, zostanę.- odparła młoda Jedi, podchodząc bliżej - Spójrz tylko na siebie. Potrzebujesz pomocy.
- Niczego nie potrzebuję!- wrzasnął Solo - Niczego ani nikogo!
- Nie mów tak.- odparła Tahiri najłagodniej, jak umiała. W jej oczach zalśniły kropelki łez - Wszyscy się tu o ciebie martwią. Twój ojciec i rodzeństwo cały czas cię szukali, a ja i mistrz Ikrit...
- Nie mów mi o mojej rodzinie!- wrzasnął Anakin - Żaden z nich nie był w stanie ocalić mojej matki, a teraz nawet nie chcą jej pomścić!
- Anakin, twoja matka żyje!- zawołała Tahiri - Zobaczysz, wyjdzie z tego! Ale spójrz na siebie, zmizerniałeś, wychudłeś, osłabłeś! Czy tego wymaga zemsta?
- Co to za życie, Tahiri?- spytał Anakin, który chyba nawet nie słyszał słów dziewczyny - Powiedz mi, co to za życie!? Chciałabyś tak żyć!? Wegetować, jak moja matka!? Bo ja nie!
- Więc leć ją dobij!- Tahiri się rozpłakała - Jeżeli nie zostało w tobie nic ze starego Anakina, leć, uwolnij swoją matkę z tej śpiączki, zabij ją! I mnie też!
Młody Solo chciał coś odwarknąć, ale powstrzymał się. Obudził się w nim bowiem stary, dobry Anakin, który bardzo chciał wrócić w szeregi Jedi i nie miał zamiaru więcej korzystać z ciemnej strony. Ten Anakin, który miał zostać wielkim Jedi. Przez chwilę walczyli ze sobą w głowie młodego Solo, kłócąc się o swoje racje. Wreszcie Anakin zdawał się trochę spokornieć, ale w jego oczach wciąż czaił się mrok. Tahiri spojrzała na niego, mając nadzieję, że może...
- Jesteś żałosna.- splunął Solo - Wszyscy jesteście.- i ruszył w kierunku swojego promu.
- Anakinie, nie odchodź!- zawołała a nim Tahiri, ale on już nie słuchał. Jego prom po chwili wystartował i zniknął w przestworzach, zostawiając Tahiri na dachu, samotną i zapłakaną. Gdzieś w pobliżu leżał tylko nieprzytomny Kyle Katarn, trzymający się za osmalony kikut odciętej dłoni.
Niewielki skiff zaleciał od prawej walczących Luke’a Skywalkera i Rova Fireheada. Mistrz Jedi musiał przyznać, że Lord Sith, sprzymierzony z duchem jego dawnego ucznia, jest niezwykle silny, a walka z nim musi być długa i zawzięta. Powoli jednak obaj tracili siły.
Na skiffie siedział Darth Vader w osmalonej wyładowaniami elektrycznymi zbroi i spalonej pelerynie. Ledwie osiadł swoim pojazdem na ziemi, huknął do Ho’Dina:
- Firehead! Koniec walki! Opuszczamy tę planetę!
Luke przerwał cięcie, zaskoczony widokiem Czarnego Lorda. Rzeczywiście wyglądał jak stary Vader. Mistrz Jedi musiał jednak zaraz odparować kolejny cios Rova i wyprowadzić kontrę. Nie mógł sobie pozwolić na dekoncentrację, bo pierwszy błąd mógł się okazać ostatnim.
Samozwańczy Lord Sith odskoczył od Skywalkera w kierunku skiffa, robiąc przerwę na oddech. Luke jednak go zaatakował, tnąc od dołu i nie pozwalając ani na chwilę odpocząć.
Wtedy Vader resztkami sił przywołał Moc i pchnął Skywalkera daleko, a żeby nie wrócił, skoncentrował się w pewnym punkcie ulicy i wywołał miniaturową Burzę Mocy, która ograniczyła się do pojedynczej, lecz silnej eksplozji.
- Przecież mieliśmy ją zdobyć!- odwarknął Rov, kiedy Vader odciął go od Luke’a - A poza tym trzeba zabić Skywalkera!
- Swoje prywatne sprawy załatwisz później, Durron!- odparł sucho Vader - Nasza armia została rozbita, Reborni nie żyją, a gdzieś tu lata Anakin Solo, potężniejszy, niż my dwaj razem wzięci! Jak chcesz, to tu zostań, ale nie dasz rady jemu i ośmiu wyszkolonym Jedi!
Firehead wahał się przez chwilę, ale najwyraźniej stwierdził, że przez Vadera przemawia wiedza i doświadczenie. Szybko wskoczył na skiffa i obaj Ciemni Jedi odlecieli w stronę promów klasy Gamma, które miały zabrać ich na orbitę.
Bitwa była przegrana.
Rozdział 32
Bitwa w przestrzeni przynosiła wiele ofiar, zarówno po jednej, jak i po drugiej stronie konfliktu. Flota Nowej Republiki straciła „Starfalla” z kapitanem Virgilio, po stronie Executor’s Lair padł natomiast „Replacer” kapitana Pilzbucka. Również „Lusankya” dostała ciężkie baty i była zmuszona wycofać się w celu dokonania napraw generatorów pola. Popędziły za nią dwa pancerniki typu Dreadnaught, ale Nosauriańskie Skrzydło i Eskadra Łotrów skutecznie ich odpędzili.
- Pozostańmy w obwodzie!- polecił Wedge przez komlink - Jeżeli zniszczą „Lusankyę”, na dobre przegramy tę bitwę!
W walce myśliwskiej było nieco inaczej, niż przy starciach okrętów liniowych. Tutaj eskadry Nowej Republiki, na czele z Hanem Solo, zdołały osiągnąć przewagę, i to mimo znacznie lepszych parametrów technicznych TIE Defenderów. Han przypisywał to doświadczeniu, jakie zdobyli republikańscy piloci podczas starć nad Roon, oraz treningowi, jaki przeszli na podstawie tej właśnie bitwy, chociaż faktem było, że od pewnego momentu TIE Defendery latały jakby bardziej chaotycznie, bez ładu i składu. Prawdopodobnie eskadrom zabrakło koordynatorów na niszczycielach, które zostały zniszczone przez statki Imperium.
Admirał Pellaeon, w przeciwieństwie do Hana Solo, nie miał powodów do satysfakcji. „Chimera” była jednym z nielicznych niszczycieli, które pozostały w polu i stawiały obecnie czynny opór przeważającym siłom Executor’s Lair. Podobnie rzecz się miała z okrętami klasy Nebula; z trzech pozostał tylko jeden, drugi został zniszczony, a trzeci był niezdolny do walki. Chociaż tyle dokonały, że unieszkodliwiły znakomitą większość krążowników klasy Strike, zanim te wyrwały większe dziury w szeregach Imperium i Nowej Republiki. Faktem było jednak, iż aby wygrać walkę z Executor’s Lair, potrzebowali cudu.
I cud się zdarzył.
Nagle, dokładnie na wektorze wyjścia, z którego przedtem skorzystał admirał Perm i „Vacuum”, zaczęły wyłaniać się okręty bojowe. Z początku było ich kilka, potem kilkanaście, wreszcie kilkadziesiąt. W końcu było ich sześćdziesiąt; sześćdziesiąt statków wojennych klasy Battle Dragon, które zaczęły strzelać do niszczycieli pod banderą Executor’s Lair.
- Halo, generale Carlissian, jak się pan miewa?- rozległo się nadawanie na ogólnym paśmie.
- Od kiedy pojawiły się tu pańskie statki, nadzwyczaj dobrze, książę.- odparł mu głos Landa - Może zechce pan zapolować?
- Z rozkoszą.- odparł Isolder - Co mamy dzisiaj w programie?
- Głównie poimperialny syf, jeśli się pan nie obrazi, admirale Pellaeon.- wtrącił się Solo.
- Nie obrażam się.- odparł Głównodowodzący Siłami Zbrojnymi Imperium - Imperium nie uważa się za poimperialny syf. A ze swojej strony pragnę powiedzieć, że niezmiernie cieszę się z pańskiego przybycia, książę.
- Podziękuje mi pan później.- Pellaeon usłyszał w odpowiedzi dumny, lecz spokojny głos - Na razie mamy tutaj bitwę do wygrania.
- Więc ją wygrajmy.- rzekł Lando.
Battle Dragony Konsorcjum Hapańskiego rozpoczęły ostrzał okrętów należących do Executor’s Lair. Z taką siłą po swojej stronie, Nowa Republika i Imperium nie miały najmniejszych kłopotów. Jeden po drugim, statki należące do Executor’s Lair, zaczęły padać. W pewnej chwili Pellaeon usłyszał na wewnętrznej imperialnej częstotliwości napięty i przerażony głos:
- Panie admirale, tu kapitan Dorja! Zmieniłem zdanie! „Relentless” chce ponownie wejść w skład Floty Imperium!
- Jest pan tego absolutnie pewien, kapitanie?- spytał spokojnie Pellaeon.
- Absolutnie, sir!- odparł gorliwie Dorja.
- A wie pan, co grozi w Imperium za dezercję?- rzucił surowo admirał - I jak traktujemy kolaborantów z wrogiem? A jak pan myśli, co by się tu stało, gdybym przyjął pana z powrotem? Jak by wtedy wyglądała imperialna doktryna wojenna?
Odpowiedzią była niezręczna, pełna napięcia cisza, po której Pellaeon zwrócił się z powagą do oficera wachtowego:
- Panie poruczniku, proszę dopilnować, żeby „Relentless” został zniszczony.
Po blisko pół godzinie było już po wszystkim. Flota Hapan bez większych problemów zajęła się armią Executor’s Lair i anihilacją wszystkich okrętów pod jej banderą. Wkrótce po zajściu, w którym zginął Boba Fett, na pokład „Dridera” wleciały dwa promy klasy Gamma z niedobitkami armii szturmowców oraz Darthem Vaderem i Rovem Fireheadem na pokładzie. Niedługo potem uszkodzony i pokiereszowany niszczyciel klasy Imperial skoczył w nadprzestrzeń i uciekł z pola walki. Reszta okrętów, nie wiedząc, że ich dowódcy uciekli, twardo pozostawała na swoich pozycjach aż do końca.
Gdy wojska złożone z żołnierzy Nowej Republiki, droidów typu Viper Automadon X-1 i Wież Fromma zdziesiątkowały najeźdźców przypuszczających szturm na fortecę, ogłoszono na wszystkich pasmach zwycięstwo obrońców nad armią inwazyjną Executor’s Lair. Do miasta powoli zaczęli wracać uchodźcy z drugiej półkuli, i chociaż było ono w jednej połowie spalone, w drugiej zrujnowane, wiedzieli, że prawdziwe zagrożenie minęło i że będą mogli w spokoju zająć się odbudową stolicy. W związku z wygraną, bądź co bądź, wielką bitwą z przeważającymi siłami przeciwnika, rozradowany gubernator zwołał zebranie połączone z ucztą na cześć przywódców armii Nowej Republiki i Imperium, które to armie zażegnały niebezpieczeństwo.
Zebranie, mimo niewątpliwej radości spowodowanej zwycięstwem, było jednak przepełnione goryczą. Mimo obronienia planety i zlikwidowania zagrożenia ze strony ostatnich Rebornów, wszyscy mieli ponure miny. Wiele pytań padło podczas Bitwy o Exaphi i na wiele trzeba było odpowiedzieć.
- Skąd Nowa Republika miała Devastatora!?- wypalił Luke, zaskoczony tym, co powiedział Lando o cudownym okręcie admirała Perma.
- Z tego, co pamiętam, zdobyliśmy jednego nad Mon Calamari piętnaście lat temu.- odparła Alex Winger - Że jednak Flota trzymała go do dziś w Przestworzach Huttów, nie miałam bladego pojęcia.
- W sumie się nie dziwię, że nic nie wiedzieliśmy.- rzekł Lando - Sam Perm powiedział, że gdyby opinia publiczna dowiedziała się, że dysponujemy taką bronią, byłaby zbulwersowana.- zastanowił się przez chwilę - Ciekawe, czy admirał Ackbar o tym wiedział.
- Pewnie tak.- wtrącił pochmurny Jacen; zdołał wyjść z leczniczego transu Jedi, w przeciwieństwie do Kama Solusara, który tkwił w nim dalej. Dlatego też nie było go na zebraniu. Lekarze orzekli jednak, że ich życiu i zdrowiu nie zagraża niebezpieczeństwo.
- Mnie natomiast martwi śmierć admirała Perma.- powiedział Streen - Był nam bardzo przychylny, i to mimo wybryków Borska Fey’lyi. Czy prezydent wyznaczy teraz na miejsce Głównodowodzącego kogoś równie odpowiedzialnego i świadomego niebezpieczeństwa?
Chewbacca wydał z siebie kilka pomruków, które potem przeszły w cichy skowyt.
- Chewie mówi, że Fey’lya zmierza teraz prosto na Corellię, prosto w łapy Vadera.- przetłumaczył Han - Co może być dla nas szczęściem w nieszczęściu, bo bez niego na Coruscant powinien wreszcie zapanować porządek.
- Niemniej jednak powinniśmy ruszyć na odsiecz.- orzekł Lando, po czym zwrócił się do Pellaeona - Panie admirale, jak pan sądzi, czy jesteśmy w stanie z tą flotą, jaka nam pozostała, stawić czoło drugiej armadzie Vadera?
- To niewykonalne.- zdecydował Głównodowodzący Siłami Zbrojnymi Imperium - I tak, broniąc Exaphi, mieliśmy dużo szczęścia.
- A mnie martwi to, że Vader uciekł.- zmienił temat Wedge - Gdybyśmy go schwytali, może zakończylibyśmy tę bezsensowną wojnę.
- Pozorant udający Vadera jest niezwykle silny.- sprzeciwił się Luke - Podobnie jak jego poplecznik, zespolony z duchem Kypa Durrona. Musielibyśmy się nieźle napocić, żeby ująć któregokolwiek z nich.
OCENY UŻYTKOWNIKÓW:
|
Aby wystawić ocenę musisz się zalogować Wszystkie oceny Średnia: 9,60 Liczba: 15 |
|
Lord Brakiss2006-03-24 16:47:38
Świetna. Końcowa bitwa extra!!! MIsiek moje gratulacje, Szkoda że nie było Widm
jedi_marhefka2006-01-28 00:00:50
No Michał co tu dużo pisać. Po prostu jesteś wielki!!!!! świetny tekst.
Edi2005-09-24 19:49:53
Świetna kontynuacja.Co tu dużo gadać.10/10.Opowiadanie przewyższa nie jednego e-booka i Michał Wolski powinien pisać dla Star Wars...bo się do tego nadaje.
starwarsowiec2005-05-04 21:09:30
nie mogę tego ściągnąć:(Bardzo byłbym wdzięczny gdyby ktoś mi to wysłał na adam_n1@o2.pl
NIECH SIE KTOŚ ZLITUJE!!!
Carno2004-08-19 00:20:34
Z recenzją poczekam do ŚT. W miedzyczasie wystawie oceny jak funficów-ten otrzymuje 10.
Taag Bha Den Fell2004-07-13 10:38:23
Genialne opowiadanie, daje 10
Admirał Raiana Sivron2004-06-13 21:19:01
Artydzieło, świetnie się czyta, ciekawa fabuła, nie mogłam się oderwać.
Anor2004-05-19 02:18:37
WSTĘP
Na początek chciałbym powiedzieć, że poniższa recenzja może zostać odebrana jako mocno krytyczna. Wiem, że dostałeś na razie prawie same dziesiątki jako oceny, jednak inni oceniali to, co napisałeś jako Fanfic, ja za to piszę tę recenzję jako recenzję pełnoprawnej książki, co więcej w ocenie kieruje się kryteriami jakimi kieruje się w ocenianiu książek zatwierdzonych przez LocasBooks, dlatego weź to pod uwagę, ze na samym początku stawiam cię na nobilitowanej pozycji, która to pozycja pociąga za sobą odpowiednie wymagania i oczekiwania. Poniżej opisuje kwestie, do których ma jakieś zastrzeżenia lub które chcę pochwalić. Rzeczami oczywistymi nie zawracam głowy.
FABUŁA
Jak pewnie każdy czytelnik zauważyła fabuła jest wyjątkowo rozbudowana, wszystkie wydarzenia koncentrują się wokół kilku wątków, które się między sobą co jakiś czas przeplatają. Tu przychodzi mi na myślę konwencja Zahnowska pisania powieści gdzie właśnie jest podobnie. Wokół każdej postaci zbudowana jest jakaś historia, każda z nich ma coś ciekawego, swojego i wyjątkowego jako wkład do wydarzeń fica. Oczywiście są to wszystko słowa pochwały, gdyż zbudować tak zawiła fabułę i jednocześnie na nią zapanować zarówno sensie pisarskim jak i logicznym układzie wydarzeń, to naprawdę wielka sztuka. Mimo to wydaje mi się że są momenty gdzie Miśku trochę przesadziłeś. Momentami zbyt wiele jest bohaterów, nazwisk, miejsc, planet, za często zmienia się miejsce akcji. Wszystko to powoduje że czytający przynajmniej do momentu kiedy nie zapanuje nad całością może się gubić w całości. Można to oczywisice postrzegać dwojako, gdyz niejeden powie że ten ogrom szczegółów nazwisk i miejsc to wielki plus. Owszem plusem jest ale jeśli się nad ty panuje. Ja uważam, zę ty nad tym zapanowałeś, jednak wyczuwałem momenty kiedy Ty jako pisarz wiedziałeś o co chodzi a czytelnik niekoniecznie musiał się tak dobrze orientować.
SPÓJNOŚĆ
Wydarzenia opisywane w książce same w sobie są wyjątkowo spójne, to należy tobie przyznać. Co więcej powiem, ze wszystko co opisujesz charakteryzuje się z małymi wyjątkami dużą spójnością z EU (oczywiście nie mówię tu o NEJ która jest czymś przeciwnym). Powiem tak, że gdyby jakikolwiek autor zastosował tyle nawiązań do wydarzeń z EU co ty tutaj to byłby mistrzem świata. Nie wiem jak w tym wszystkim udało ci się zachować spójność, ale tutaj popisałeś się nie lada kunsztem, mimo ze utrudniłeś sobie prace poprzez to ze wszędzie próbowałeś wrzucić jakieś nawiązania. Sam się zastanawiałem czy czasami nie jest tego aż za dużo, bo momentami to wręcz tłumaczyłeś, co to było z tym osobnikiem, czy też statkiem czy też wydarzenia, które gdzieś tam zaistniało w jakimś komiksie lub książce. Mimo wszystko uważam ze tego za dużo nie było gdyż ja jestem maniakiem na wszelkie nawiązania. Tu masz wielki plus. Nie mówiąc już o tym, ze przypomniałem sobie wiele faktów z EU dzięki tej twojej pozycji.
FS a NEJ
Istotą twojej całej trylogii jest pokazanie alternatywy do Nowej Ery Jedi. Takie miałeś chyba założenie podczas jej pisania. Oczywiście zrealizowałeś to początkowe założenie, ale czy do końca w 100%? Ja powiem, ze nie. Mimo wszystko nie wyzbyłeś się pewnych zaciągnięć NEJ które aż prawie Kolą w oczy. Nie świadczy to że to jest źle, ale po prostu aż miło zobaczyć ze jednak do końca NEJ nie negujesz. Nie mówię tu o samej kwestii Yuuzhan, która była bardziej rozbudowana w Pełnomocniku, ale bardziej chodzi mi o Ciemne Bomby, czy też Serum pozbawiające Mocy (toż drugi raz (nie licząc Ismalirów) po NEJ czytam że Jedi da się odciąć od Mocy, coś jak w przypadku kontaktu z Yuuzhanami). Musze powiedzieć, że jak czytałem twe liczne wypowiedzi na forum, szczególnie w wiadomym temacie sporu w kwestii NEJ, to obawiałem się że kolejne części twej trylogii będą bardziej atakowały całą serię o nowych najemcach spoza galaktyki, tu jednak okazało się ze potraktowałeś całą serię NEJ dość delikatnie. Powiem więcej, nawet mogłaby ona postępować po twej trylogii, co oczywiście zależy od tego jak rozwiąże się sytuacja w III Tomie twego dzieła.
AKAPITY I ROZDZIAŁY
Tu widzę pewien problem w twej książce. Jakoś nie mogę się dopatrzyć sensu podziału na poszczególne akapity tekstu, który nam prezentujesz. Podział jest jakbym to powiedział dość dowolny. Są momenty że nie wiedziałem nie doczytawszy się pierwszego imienia po zmianie akapitu gdzie jestem w jakim wątku? Ja tam polonistą nie jestem (ty tak), ale z mojego (niewielkiego) doświadczenia w czytaniu wynika to ze nigdy nie można zaczynać nowego akapitu/wątku od razu dialogiem! Dialog zwykle jest jakąś kontynuacją opisu akcji. U Ciebie niestety zdarzały się nowe akapity zaczynane od razu dialogiem, co więcej były to nowe wątki. To powodowało, ze mijało trochę czasu zanim zorientowałem się gdzie ja w ogóle jestem. Kolejna sprawa to kwestia podziału rozdziałów. Nie widzę tu jakiejś zachowanej logiki oprócz czysto matematycznych działań polegających na tym, że co którąś stronę musi być nowy rozdział. Tu podobnie jak z akapitami masz takie same problemy jak Stover, którego bardzo cenię jako pisarza, ale w dzieleniu topików to on jest słaby. Właśnie u Ciebie podziały na rozdziały kuleją. Nie można oczywiście generalizować, jednak zdecydowana większość kończy i zaczyna się w miejscach gdzie to nie powinno się dziać. To wszystko jednak jest wyższa szkoła jazdy i jak widzisz to nawet w moim mniemaniu najlepsi sobie z tym nie radzą:P
SZYSTKO W JEDNYM
Już wspominałem o kompletności twojego opisu już pisałem jak rzetelnie nawiązywałeś do EU wtedy Cie chwaliłem, teraz muszę lekko zganić, ponieważ to pokazanie wszystkiego jest jakby trochę na siłę. Początkowo mamy ciągle wspominane osoby, które gdzieś tam sie przewijały w EU i to jest super, potem na to pojawiają się wszystkie super bronie i wynalazki, jakie znamy z SW, fajnie ze wreszcie są wszystkie. Potem znowu spotykają się one w jednej bitwie gdzie należy powiedzieć, że to tez dobra sprawa, bo dodaje realizmu ze walka miedzy dwoma galaktycznymi mocarstwami odbywa się pomiędzy wszelkimi ich zasobami, a nie tylko dwoma niszczycielami na przykład. No, ale na koniec jest ten Luzgan który w sobie ma wszystko zewsząd. To już trochę przegięcie. W całej książce jakbyś chciał pokazać swą wielką wiedzę o SW i wcisnąć każdy wynalazek każdą ogromną machinę. Nie wiem na ile taki barokowy przepych jest potrzebny.. Subiektywnie patrząc zdania mogą być podzielone, ja uważam jednak ze można by być skromniejszym.
MINUSY OGÓLNIE
Poniżej wypisze w wypunktowaniu moje zastrzeżenia i wątpliwości, czyli ogólnie minusy, jakie widzę w książce (oczywiście jest to moje subiektywne podejście):
- Edycja. Zdecydowanie brakuje mnóstwa przecinków i w ogóle kwestii interpunkcyjnych, dodatkowo widać ze korekta była sporządzana w oparciu o słownik Wordowski, a poprzez czytanie, gdyż SA (szczególnie zaimki), które istnieją a nie powinny być w danym miejscu np. zamiast "za" masz "a".
- już o tym wspominałem w fabule, ale trochę momentami dużo bohaterów oraz nazw, co nie pozwala czytelnikowi skupić się na fabule a wymusza koncentrację na tym o kim w ogóle to jest pisane, z czasem czytania jak powiększa się wiedza czytelnika to się zmienia, jednak początek jest trudny. Mimo to to chyba nie do końca twoja wina, bo gdyby czytać cięgiem poszczególne tomy byłoby inaczej.
- humor. No właśnie nikt od ciebie nie wymaga żebyś walił gaga za gagiem, jednak u Ciebie w książce nie ma tego praktycznie w ogóle. Tu naprawdę by się coś przydało humorystycznego gdyż zwykle w SW (Już tradycyjnie począwszy od filmów) mamy z tym do czynienia.
- Kwestia niewiedzy Karrde. Nie wiem, czemu tak mocno wyolbrzymiłeś kwestię niewiedzy Kardde o EL podczas jego wizyty na radzie kolaborantów wojennych? Ten człowiek w EU zawsze kojarzył się z kopalnią wiedzy i zawsze coś miał do powiedzenia, choćby jakąś dobrą wskazówkę. No a ty zrobiłeś tak ze on nie wiedział nic. Przydałoby choćby coś mu dąć powiedzieć, co mogłoby naprowadzić NR na jakiś trop. Przecież taka potężna organizacja jak EL nie ma szans pozostać niezauważona przez najlepszego informatora w galaktyce!
- Clonemade. Po wiersze sam pomysł na nazwę ośrodka z odwrotnością prawdziwej nazwy jest dość mega banalny i mogłeś wykombinować coś oryginalniejszego, ale to w sumie szczegół, bardziej interesuje mnie jak w całym tym ośrodku (stacji na wodzie) dwa Ismaliry mogły tak skutecznie blokować tylu Jedi? Bo Jedi już czuli blokadę zanim weszli do wody. A kolejna kwestia, co do akcji w tym samym miejscu, to opis kabla i Kyle Kattarna po nim buszującego. Momentami wydaje mi się ze popadałeś w pewną przesadę w opisywaniu niektórych szczegółów i tak właśnie zrobiłeś z tym kablem, po którym wspinał się KK. Według mnie to straszny szczegół i lepiej skupić się na czymś innym co może zostało potraktowane po macoszemu (jakaś bitwa itp.).
- Kamino i klonowanie. Tu zasadnicze pytanie bo nie wiem jak w ogóle Kamino nie mogło zostać odkryte przez tyle lat jako miejsce klonowania od CW przez Nową Republikę? Toż to bardzo dziwne że w ogóle cały czas kaminoanie mają możliwość do klonowania, po tym jak oni stworzyli armię która samą nawet nazwą zasłynęła w jednej z największych wojen w historii galaktyki.
- Wiadomość. Czy nie wydaje ci się, ze rozmowa Landa z Lukiem na otwartym kanale o fakcie przybycia wywrotowców nie była zbyt ryzykowna skoro wywrotowcy wcześniej musieli się tak szczegółowo ukrywać? Odobnie zresztą jest z puszczeniem przez Kardde'go poprzez Holonet wiadomości o przyszłym ataku na Exaphi? Trochę to dla mnie słabe taktycznie żeby wyjawiać przeciwnikowi, że wie się o jego planach.
- Był moment podczas bitwy nad Exaphi że mówiono że w ogromie ogółu walki statków i myśliwców przybycie Hana i Boby miałoby coś zmienić pomóc i przechylić na szalę NR. Wiesz, demonizowanie ich możliwości może odbywać się owszem, jednak na inną skalę bitwy a nie w takim wymiarze jak to zaprezentowałeś w swojej powieści. Oni g.. mogli zrobić dla powodzenia całej bitwy, tak mi się przynajmniej wydaje.
- Horn - gdzieś tam napisałeś ze posłużył się telekinezą. On przeciecz nie umiał tego robić, zawsze maił z tym problemy i w końcu stwierdzono, że nie ma do tego predyspozycji za to ma wielkie możliwości w zataczaniu fałszywych wizji przed innymi. No chyba, że się mylę.
- Oko/Vacuum. Całą powieść czytam wielkie peany w kierunku tych dwóch wspaniałych jednostek, ciągle każesz się spodziewać ze to, co się stanie na koniec będzie czymś wyjątkowym. Na koniec jednak okazuje się, że starcie między tymi OGROMAMI trwa zaledwie kilka minut a w opisie książkowej jeszcze krócej, za to o kablu w Clonemade czytamy również przez pięć minut??? Coś chyba nie tak. No a oprócz tego ze opis był skąpy to obie tak wielkie jednostki zniszczone zostały w dość banalny sposób.
- Lugzan. Trochę przegięcie i tona sam koniec.. on jakby był połączeniem wszystkiego co najlepsze. wiesz jest takie powiedzenie, ze coś co jest do wszystkiego zawsze jest do niczego, więc mam nadzieję że nie odegra żadnej roli w kolejnym tomie:P
PLUSY OGÓLNIE
TO samo, co z minusami:
+ "dupa" i inne "wali" są to wulgaryzmy, których oczywiście nie spotykamy w książkach (zwykle). Można postrzegać je pozytywnie lub negatywnie. Ja generalnie jestem za tym by naturalizować wszystkie książki i nie wierzę że jakiś tam Jedi nie 'zakurwił' sobie pod nosem jak zobaczył na przykład ogrom przeciwnika. Dlatego stosowanie takiego słownictwa jest dla mnie pozytywem, nie wiem jak dla innych.
+ Ogrom szczegółów które nam prezentujesz jest bardzo pozytywny z punktu widzenia przypominania sobie przez czytelnika czegoś co tam kiedyś czytał. Ja sobie to bardzo cenię, gdyz przypomniałem sobie niejedno nazwisko i nazwę, którą miałem już kiedyś tam przyjemność poznać a zapomniałem lub nie potrafiłem jej połączyć z żadnym faktem.
+ Emocje Boby. Bardzo podobało mi się ukazanie Boby wreszcie jako człowieka, który posiada emocje i je artykułuje. To było super, poza tym sama jego śmierć była dobrym posunięciem, jednak fakt iż pośrednio zginął poprzez to ze zahaczył się o pelerynę w kabinie swojego Slava jest mega banałem i to mi się już aż tak nie podoba..:)
+Wielkość flot. Wreszcie ktoś opisał prawdziwie realistyczną bitwę w kosmosie! Dotychczas tego nie meiliśmy chyba. Ciągle tylko było tak, ze spotykały się dwie floty oparte o kilak niszczycieli a tu nagle mamy prawdziwie ogromne floty z wielką różnorodnością statków,. To naprawdę jest realistyczne i godne pochwały. Mimo to ilość i ogrom tych flot a szczególnie różnorodność najwspanialsze zabawki trochę ogranicza tę realność.
+ Smeagol. Tu chodzi o to co wspominał Ricky o rozterkach Anakina pomiędzy JSM i CSM i jego wewnętrznym rozdarciu. Tak pięknie tu nawiązałeś do konfliktu Smeagol/Golum. Wielkie plusy.
+ Na pochwałę zasługujesz sobie również dbałością o zgodność z techniką i w ogóle próba technicznego podejścia. Na przykład podobało mi się to ze podczas bitwy o Exaphi cześć statków ustawiła się w cieniu słońca systemu. Nie zawsze pisarze pamiętają o takich możliwościach.
+ Morale. To już w ogóle wodotrysk, którego mało w oryginalnych SW, mianowicie poziom morale żołnierzy. Wreszcie ktoś na to zwrócił uwagę. Byłem zauroczony jak po przybyciu wielkiej floty EL: żołnierze NR zaczęli wątpić w swoje szanse i Jedi zaczęli wyczuwać ich zachowanie. Tak właśnie zawsze powinno być, a nie że w książkach nam Pisza o niewiadomo jakim bojowym podejściu żołnierzy! Bądźmy realistami, nie każdy jest super herosem!
+ Historia Brakissa. W ogóle bardzo podoba mi się jego historia, wręcz powiedziałbym ze jest ona wzruszająca. Niedobrze chłopak się tak nawrócił, to jeszcze wielką miłość znalazł. Prawdziwy z niego szczęściarz.
+ Nawiązania. Wielkim plusem są również liczne nawiązania do EU oraz filmów. Sam już pisałem ile wspominasz realnych postaci EU ile z nich tłumaczysz, jak to pozwala przypominać sobie fakty, ale według mojej opinii także nawiązujesz do filmów i takim przykładem na to jest 'wycieczka' Jacena z Danni rydwanie, kiedy on ochrania ją blokując strzały mieczem świetlnym a ona ładuje z blastera. Toż to Padem i Ani z Areny na Geonosis!
VADER
Kim on jest? No ja czytając i analizując FSa doszedłem do wniosku ze ty wymyśliłeś sobie ze było naprawdę dwóch Vaderów! Nie wiem czy klony czy cokolwiek. Mimo to Słowa przekonanego Kyle jakoby by on prawdziwy zmuszają mnie do takiego myślania! Za to Luke mówi że czuł coś innego w jego obecności! Na to wszystko należy jednak dodać ze Kir Kanos także mówił że to jest ten Vader co mu zadał bliznę na twarzy. Rozumieć należy przez to ze Vader rzeczywiście jest tą osobą która pojawiała się nam kiedyś w EU, ale nie w filmach, bo może było ich dwóch! Skoro Imperator mógł mieć klony to czemu nie Vader? A może to nie klony.
REASUMACJA
Stworzyłeś wielkie dzieło, tego się nie da ukryć Miśku! Jest ono na tyle wielkie, że nobilituje do oceniania w kryteriach książki, a nie fica. Gdybym miał napisać, jaką oceniam twe dzieło jako fica to dałbym mu 10 po kilku stronach czytania, jednak, jeśli patrzę prze ostrzejsze kryteria książkowe to zapodam 8,5/10. I usytuuje twą książkę w bloku książek o stylu zahnowskim na poziomie, który można powiedzieć dorównuje 'nowej' trylogii Hana Solo. Tak by widział te twe dzieło. Mam nadzieję ze się nie pogniewasz, że momentami byłem ostry w ocenie, ale takie już przyjąłem założenia. Życzę weny na kolejne twe dzieła.
Ricky Skywalker2004-05-16 18:30:13
Więcej uwag na Forum, tu zatem w skrócie:
Ogólnie książka jest bardzo dobra, ale nie wystrzegłeś się błędów:
- Znów różnorakie błędy w pisowni, stylistyczne, interpunkcyjne itp., które można było poprawić przez te pół roku czekania na umieszczenie na Bastionie.
- Wykorzystujesz tu niektóre wątki z NEJ (choć cały czas usilnie ja negujesz), ale właśnie nie trzymasz spójności w sprawach takich, jak choćby wygląd Duro, czy też nawet mapa galaktyki (choć sama w sobie jest niezłym pomysałem w kontekście całej książki, nie jest z godna z oficjalną - w każdej książce NEJ oraz w Przewodniku po Chronologii mamy takową, i tam wyraźnie widać, że Korelia i Duro są w zupełnie innej części galaktyki, niż Adumar).
- Borsk leci z Coruscant na Korelię tak wolno, że nawet odpowiednio zmotywowany pilot TIE (bez hipernapędu!!) by go przegonił :D
- Anakin też zbyt potężny jest.
- I jeszcze pewna niekonsekwencja, która pojawiła się na samym końcu: skoro Ackbar nie chciał i nie mógł zostać znów Głównodowodzącym, ponieważ był wyjęty spod prawa, to jakim cudem Bel Iblis nim został??
Ale co ja się będę czepiał... te minusy wcale nie muszą wpłynąć na ocenę końcową, bo przeważą je PLUSY:
+ Teksty (i narracja, i dialogi)
+ Anakin-Gollum
+ Boba Fett(ogółem; nawet nie wiesz, jak wzruszyła mnie jego śmierć)
+ Te wszystkie okręty!! Jeszcze tylko Eclipse`a III brakuje w panteonie superniszczycieli
+ Spora rola Mary (jak mi ją zabijesz w ŚT to... ;-))
+ Zaczątki Sojuszu Galaktycznego (współdziałanie NR, Imperium i KH )
+ Nawiązania do DE - Howlrunnery, Vipery, Droidy Cienia i przede wszystkim VACUUM - oj to też było miłe zaskoczenie - Republikański Devastator!! :)
+ Duża rola Łotrów (dla jeszcze lepszego obrazu powinieneś w ŚT wprowadzić Widma ;-))
+ ZAKOŃCZENIE!! Goraco wierząc, że tą osobą był Boba, pomijam wszystkie wypisane wcześniej minusy i
wystawiam FINALNEMU SKOKOWI ocenę 10/10 :)
Shedao Shai2004-04-25 19:47:43
Otas...mówiłeś, że FS jest ŚWIETNY. A nie możesz mu dawać 9 tylko dlatego, że w/g ciebie ŚT będzie lepszy...są na tym forum ff znacznie gorsze, a mające wyższą ocenę...nie można porównywać FS i PS z resztą, one już automatycznie są lepsze!
Otas2004-04-23 09:23:26
no widocznie to jakaś tajemnicza ręka daje ocene.. a nie bastionowicze :) .. hihih.. Moc tak widocznie chciała.
Szedałku... ja dałem 9 :P.... ale mam nadzieje że dosyć jasno się wytłumaczyłem w komentarzu .. :)
Shedao Shai2004-04-09 09:39:32
Powiem tak: trudno jest, żebym bronił uparcie serii, z której ostatnio nową książkę czytałem we wrześniu, czyli 8 miechów temu... tym bardziej, że są pokusy, które powoli zmieniają moje upodobania (PS, FS, komiksy z Republic)
Misiek2004-04-08 20:19:23
Hmmm.... Yuuzhanin broniący negacji NEJ... intrygujące :->
Shedao Shai2004-04-07 14:14:29
Mija się z prawdą...taaa...Wódz przemówi:
FINALNY SKOK MIAŁ, MA I BĘDZIE MIAŁ OCENĘ 10, NIEZALEŻNIE CZY TAK MYŚLICIE :P A jak ktoś zamierza postawić niżśzą ocenę, to niech najpierw dobrze zastanowi się nad swoim życiem.....bo Wódz przyjdzie, i odwiedzi go z amphistaffem.
Jacyś chętni? Nie? Nie widzę! Pan z tyłu? O, naprawdę? Dobrze, jak Pan sobie życzy....zaraz porozmawia Pan z bezpieką Yuuzhańską....może jednak zmienilby Pan zdanie?
Misiek2004-04-04 19:41:59
W takim razie to jakiś burak. Miło wierzyć, że ma się dyszkę, ale skoro to się mija z prawdą...
Darth Fizyk2004-04-04 13:42:53
Misiek, przy moich opowiadaniach też Czytelnicy dają oceny różne (tak piszą), a ocena i licba głosującyh cały czas taka sama ;)
Misiek2004-03-31 15:07:55
hmmm... dałeś 9, a średnia ocen wciąż jest 10. Ktoś dał 11?
Otas2004-03-30 14:17:07
Mnie ciekawi... ja przeczytałem :D Po lekturze Pełnomocnika byłem pewien nadziei związanych z FS a także częściowo obaw ze jednak Misiek nie utrzyma poziomu tomu I... i cóż mam powiedzieć?? ... hehe.. powiem na końcu :P
Kolega skomentował 2 pierwsze tomy w następujący sposób: "Vader, Kir Kanos, SSD, pełno bitew kosmicznych ... jakby jeszcze był Thrawn to bym miał orgazm" :) No cóż .. moje priorytety nie sa akurat tak ustawione jak jego ale przyjemność czytania FS jest naprawde olbrzymia. Jeszcze wczoraj mówiłem Miśkowi ze z braku czasu czytam ledwo 10 stron co wieczór ... hmm wczoraj jednak wydazenia mnie tak wciągnęły że siedziałem w nocy tak długo aż doczytałem książke do końca ..
Nic tylko brać i czytać (a raczej pochłaniać)... aha... no i ocena... no cóż tu mam dylemata (nie mylićz dyplomatą).. czy dać od razu 10??.. ponieważ jest to naprawde njedna z najlepszych książek jakie czytałem (a e-book to napewno jest numero uno) ... czy może 9 a 10 zarezerwować dla tomu III? Mam nadzieje Miśku, że nie będziesz zły za obniżenie średniej oceny :) .. daje 9 a ten jeden pkt. trzymam na przyszłość :D
PS. I nie rzebym cie gonił... ale pisz żesz szybciej tom II bo chce wiedzieć jak się wszystko skończy.. i jak jest naprawde z Vaderem :)
Misiek2004-03-22 17:49:31
Oj, Fizyku, Fizyku... w założeniach Siedziba Egzekutora ma negować NEJ (a przynajmniej Pełnomocnik tak robił), więc przyjmij, że Yuuzhanie powymierali w przestrzeni międzygalaktycznej. W związku z powyższym: niektóre fakty odstają od NEJ, więc Irek siedział nie na Coruscant, ale z rodzicami na Roon. A Vader...he he ;-)))
Darth Fizyk2004-03-20 12:09:35
Misiek, jestem w trakcie czytania... znaczy się na 4 stronie :P
Tak się zastanawiam... którędy Yuuzhanie wejdą do Galaktyki... bo obok Belkadana rady nie dzadzą, ale w końcu znajdą inne wejście :P hmmm może przez Jądro z nad ekliptyki, albo spod? hmm?
Aha... przupomnijcie mi skąd się ten Vader wziął :P I Irek... :P
Misiek2004-03-18 15:17:43
Ktoś przeczytał, ktoś nie, ale ocena w tym okienku na górze jest wysoce mobilizująca :-)
P.S. Można by było robić sztuczny szum wokół tego booka (autor jest w ciąży z Lepperem!!!) ale po co? Niech czytają ci, których to naprawdę ciekawi.
Shedao Shai2004-03-15 14:42:58
PDF jest........I CO??? PRZECZYTAŁ TO KTOŚ WIĘCEJ??
Mistrz Fett2004-02-12 13:55:08
Nie ma chyba określenia na ten e-book które oceniłoby go w 100%. To jest ARCYDZIEŁO i nawet Amber nie powstydziłby się go wydac (gdyby mógł :)).
A pdf... Ja go już zrobiłem i jest u Yako :P
Gemini2004-02-11 15:14:08
Nie moge przeczytac bo niie ma .pdf-a ;(( Dlaczego ?? Moze ktos zrobi e-book-a ?? Ostatecznie ja ;))
Shedao Shai2004-02-09 14:49:28
Ehem.......Dlaczego mam wrażenie, że "Skok" przeszedł praktycznie bez echa?!?! A nie powinien, nie powinien......
Karrde2004-01-09 17:43:44
Genialna książka. Zachęcam wszystkich do lektury. A dokładniejsza recka ze spoilerami jest na forum
Shedao Shai2004-01-07 21:58:23
Moje zdanie na temat tego ARCYDZIEŁA jest na forum, na stosownym miejscu.