- Wszyscy strażnicy się zameldowali – powiedział Wyan minutę później, czołgając się bliżej Barrisa. – Szukają pierwsze 20 metrów od lasu, ale nic nie znaleźli. Kimkolwiek byli atakujący, zniknęli.
- Uważam, że jeśli żaden z nich nie zauważył niczego za pierwszym razem, fakt, że nie widzą nic teraz, nie jest pocieszający – odparł Barris, wstając ostrożnie i otrzepując się wolną ręką.
- Mgła robi się coraz gęstsza – zauważył Wyan. – Ciężko będzie coś zobaczyć.
- Nasi krajowcy nie wydają się mieć z nią problemów – zwrócił mu uwagę Barris. – Co to były za wybuchy? Były zbyt słabe jak na granaty.
- Zgadzam się, sir – odpowiedział Wyan. – Wydaje mi się, że to były naboje do blastera z wyciągniętymi kołkami.
Barris poczuł się dziwnie. – To nie brzmi jak coś, czego potrafiłyby dokonać dzikusy.
- Wiem. Myśli pan, że nasz obcy wrócił?
Bariss zapatrzył się w ciemność. – Albo nasi przemytnicy.
- Mhm – powiedział zamyślony Wyan. – Może chcą nas przestraszyć?
- Albo chcą, żebyśmy biegali w kółko. – Barris spojrzał na wmontowany w hełm komunikator dalekiego zasięgu. – “Szybkie Uderzenie”, tu pułkownik Barris.
- Tu kapitan Parck – Parck odezwał się natychmiast. – Co tam się dzieje?
- Zostaliśmy zaatakowani – powiedział mu Barris. – Mieliśmy w obozie dwa wybuchy, żaden nie uczynił poważniejszych szkód.
- Kim byli atakujący?
- Na razie nie ma po nich śladu. Nadal szukamy.
- Może odpalili ładunki z daleka – powiedział Parck. – Nakażę TIE udać się na rozpoznanie. Proszę czekać.
Barris wyłączył się i odwrócił do stołu. Tak, jakaś potężna katapulta, odpalona z dużej odległości. To by wyjaśniało, czemu nikt nic nie zauważył.
Zatrzymał się, spoglądając na kawałki rozdartej zasłony chroniącej przed pogodą, bujające się łagodnie na wietrze. Nie, nie miało to sensu. To, co spadłoby z góry musiałoby przelecieć przez nią zanim walnęłoby w stół. Nie mogło się to odbyć tak, że niczego nie usłyszał. A może?
- Uważam, że jeśli żaden z nich nie zauważył niczego za pierwszym razem, fakt, że nie widzą nic teraz, nie jest pocieszający – odparł Barris, wstając ostrożnie i otrzepując się wolną ręką.
- Mgła robi się coraz gęstsza – zauważył Wyan. – Ciężko będzie coś zobaczyć.
- Nasi krajowcy nie wydają się mieć z nią problemów – zwrócił mu uwagę Barris. – Co to były za wybuchy? Były zbyt słabe jak na granaty.
- Zgadzam się, sir – odpowiedział Wyan. – Wydaje mi się, że to były naboje do blastera z wyciągniętymi kołkami.
Barris poczuł się dziwnie. – To nie brzmi jak coś, czego potrafiłyby dokonać dzikusy.
- Wiem. Myśli pan, że nasz obcy wrócił?
Bariss zapatrzył się w ciemność. – Albo nasi przemytnicy.
- Mhm – powiedział zamyślony Wyan. – Może chcą nas przestraszyć?
- Albo chcą, żebyśmy biegali w kółko. – Barris spojrzał na wmontowany w hełm komunikator dalekiego zasięgu. – “Szybkie Uderzenie”, tu pułkownik Barris.
- Tu kapitan Parck – Parck odezwał się natychmiast. – Co tam się dzieje?
- Zostaliśmy zaatakowani – powiedział mu Barris. – Mieliśmy w obozie dwa wybuchy, żaden nie uczynił poważniejszych szkód.
- Kim byli atakujący?
- Na razie nie ma po nich śladu. Nadal szukamy.
- Może odpalili ładunki z daleka – powiedział Parck. – Nakażę TIE udać się na rozpoznanie. Proszę czekać.
Barris wyłączył się i odwrócił do stołu. Tak, jakaś potężna katapulta, odpalona z dużej odległości. To by wyjaśniało, czemu nikt nic nie zauważył.
Zatrzymał się, spoglądając na kawałki rozdartej zasłony chroniącej przed pogodą, bujające się łagodnie na wietrze. Nie, nie miało to sensu. To, co spadłoby z góry musiałoby przelecieć przez nią zanim walnęłoby w stół. Nie mogło się to odbyć tak, że niczego nie usłyszał. A może?
OCENY UŻYTKOWNIKÓW:
|
Aby wystawić ocenę musisz się zalogować Wszystkie oceny Średnia: 9,67 Liczba: 6 |
Jamboleo2014-10-02 20:19:29
Opowiadanie 10/10
Tłumaczenie 10/10
Kassila2011-09-12 14:43:57
No tak. Jeśli zmienić tydzień na rok, to ok. Wtedy nawet pkt. 4 nie koliduje. Co do 3, to Mara gdzieś tam mówi, że się z nich podśmiewano, więc taka tajemnica to nie była.
Stele2011-09-12 14:20:05
Wreszcie mamy MacGyvera, a nie jasnowidza. Takiego Thrawna lubię. :)
Co do zgrzytów z prequelami, to istotnie warto by zastąpić ten tydzień co najmniej rokiem. Nie jest jednak tragicznie.
1) Wtedy koniec Wojen Klonów i początek Imperium nie były tym samym. Dzieliło je kilka lat różnicy, podczas których Palpi umacniał władzę.
2) Katastrofa na Honoghr to jeszcze CW. Nie pamiętam tego retconującego komiksu, ale niewykluczone, że ładnie on to wszystko spaja. Będzie trzeba poszukać. ;)
3) Tu to bardzo boli, jako że komanda Noghrich miały być z założenia chyba tajną bronią, nie kojarzoną z Imperium przez każdego wieśniaka. Może po prostu Parck wie o tym z opowieści kuzyna.
4) To z czymś koliduje?
5) Nowy Ład miał już swoich wrogów w RotS. Sojusz dla Przywrócenia Republiki oczywiście jeszcze nie istnieje, ale Imperium zowie rebeliantami każdą opozycję przecież. ;)
Jeszcze uściślę komentarz z poprzedniego tekstu. Mamy okręt klasy gwiezdnego niszczyciela. Duży, trójkątny, zdolny do działań krążowniczych i dysponujący siłą ognia, wystarczającą do bombardowania orbitalnego. Rozpozna go wieśniak przez lornetkę. Mamy również Gwiezdny Niszczyciel typu Imperial. Projekt Kuatański, 1600m od dziobu do rufy, 60 baterii turbolaserowych... Tu już trzeba mieć skanery, albo się trochę przyjrzeć, żeby go na przykład nie pomylić z Tectorem. ;)
Rób jak chcesz. Możesz olewać poprawność językową w ramach solidarności z Amberem. Odpuszczę.
Kassila2011-09-12 09:40:57
Tłumaczenie dobre. Dzięki, Urthona:)
Co do treści, to ciekawa, ale czy ja dobrze rozumiem, że:
1) akcja się dzieje TYDZIEŃ po ogłoszeniu Imperium Galaktycznego i mianowania się Palpiego Imperatorem
2) w tym czasie Vader zdążył znaleźć Noghrich i przekonać ich do służby Imperium
3) zdążyło się to już rozejść wśród ludzi
4) kuzyn Parcka zdążył zostać wicearmirałem
5) rebelianci już się sprzeciwiali Nowemu Ładowi
W tydzień po zakończeniu wojny obejmującej większość Galaktyki? Jeśli tak, to Zahn przeszedł samego siebie.