Carrie Fisher, Carrie Frances Fisher, Księżniczka Leia Organa
Biografia:
Urodziła się 21 października 1956 w Los Angeles, Kalifornia, USA. Jest córką artystów: Debbie Reynolds (aktorka) i Eddiego Fishera (piosenkarz). Ojciec zostawił jej matkę dla Elizabeth Taylor, gdy Carrie miała 3 lata. Związek ojca z Elizabeth nie trwał długo, ale on już nigdy nie wrócił do Debbie. Carrie ma brata Todda (producent reklamówek TV i reżyser), a także przyrodnie siostry Joely i Tricia Leigh. Carrie ma córkę Billie Catherine (z Bryanem Lourdem) urodzoną w 1992.
Wracając do Carrie, wychowywała ją głównie matka, w przerwach kiedy nie grała, pod warunkiem, że była trzeźwa. Fishere nie dostała się do Królewskiej Akademii Sztuk Dramatycznych w Londynie, ale w zamian, wraz z matką rok grała na Broadwayu w „Irene” (1973).
Carrie miała bardzo długo problemy z matką. Debbie była bardzo apodyktyczna, a przy tym na swój sposób niespełnioną aktorką, która odniosła pewien sukces, acz marzyła o większym. Fisher idąc w jej ślady nie mogła liczyć na pewne wsparcie, gdyż matka wielokrotnie wytykała jej błędy, dowartościowując samą siebie.
Następnie studiowała dwa lata w Central Shool of Speech and Drama. Carrie Fisher debiutowała w 1975 w "Shampoo". W wieku 19 lat otrzymała rolę księżniczki Lei w „Gwiezdnych Wojnach”, ponieważ na Lucasie ogromne wrażenie wywarła jej silna osobowość. Właściwie wtedy Fisher była onieśmielona i nie czuła się dość pewnie na planie filmowym, a poza tym miała problemy z scenami z efektami specjalnymi.
Jednak sukces „Gwiezdnych Wojen”, choć otworzył jej drogę do kariery i to dość błyskawicznie, rozpoczął jej upadek. Zaledwie jednym filmem Carrie zdobyła coś, na co jej matka pracowała całe życie. Stało się to zarzewiem dalszego konfliktu miedzy nimi, a Carrie zaczęła zjeżdżać po równi pochyłej. Szybko się zmanierowała i nie stroniła od alkoholu (jak matka), ale też narkotyków.
Później w 1980 zagrała w „Imperium kontratakuje” i "Blues Brothers", a w 1983 w „Powrocie Jedi”. Już podczas kręcenia części scen do „Imperium” była pod wpływem narkotyków, ale w prawdziwe tarapaty Carrie wpadła na planie „Blues Brothers”, gdzie wpadła w wyjątkowo złe towarzystwo.
Po zakończeniu Trylogii jeż życie stało się piekłem. Publiczność bardziej ciekawiła się jej problemami z alkoholem i narkotykowe ekscesy z Johnem Belushim (Jake Blues), Danem Aykroydem (Elwood Blues) i Robinem Williamsem niż aktorskimi dokonaniami. A grała w takich filmach jak: "Garbo Talks", "Człowiek w czerwonym bucie", "Hannah i jej siostry", "Loverboy", "Kiedy Harry spotkał Sally", "Babka z zakalcem". Nie była jednak w stanie skoncentrować się na aktorstwie.
W 1983 Carrie wyszła za mąż za Paula Simonsa, jednak jej małżeństwo nie trwało długo. Jeszcze w 1983 rozwiedli się w imię prawa. Carrie prawie całkowicie się załamała. Punktem zwrotnym w jej życiu (ale też w życiu Dana Aykroyda czy Robina Williamsa) była śmierć Johna Belushiego, który przedawkował w 1982. Małżeństwo miało pomóc ją uleczyć, ale nie wyszło. Carrie udało się wyjść z nałogu narkotycznego, ale wpadła z Aykroydem w alkoholizm. Intensywną pracą Fisher jednak przezwyciężyła swe niepowodzenia i wyszła na prostą. Po latach kolejne załamanie przyszło gdy rozstała się z Bryanem Lourdem (ojcem jej córki), który zostawił ją dla mężczyzny. Jednak i wtedy stanęła na nogach w dużej mierze dzięki pisarstwu.
Prawdziwy sukces odniosła jednak jako pisarka. W swoich książkach(„Pocztówki znad krawędzi”(1987), „Surrender the Pink”(1990), „Delusions of grandma”(1993), „The Best Awful There Is”(2004)) potrafiła bez ogródek opisać swoje życie, nie pomijając żadnych szczegółów. To właśnie na podstawie jej książki zrealizowano film "Pocztówki znad krawędzi" w których zagrały Meryl Streep i Shirley McLaine. Książka „Pocztówki znad krawędzi” wywołała skandal. Oczywiście opisane w niej ekscesy narkotykowe to jedno, ale całej pikanterii dodała sama Debbie Reynolds, która poczuła się książką wyjątkowo urażona i publicznie obraziła się na córkę. Napisała też własną książkę, w której zwierzała się jak złą córką była Carrie. Groziła jej nawet procesem. Na szczęście doszło do pojednania matki z córką. Wersja filmowa Pocztówek była już trochę łagodniejsza i została zaakceptowana przez matkę, która uznała, że część winy leży po jej stronie. Podobno po filmie w końcu się dogadały.
Od paru lat znów zaczyna pojawia się w filmach i przy ich produkcji, ale raczej w rolach drugo i trzecioplanowych. Razem z Lucasem napisała jeden z epizodów "Młodego Indiany Jonesa". Była jedną z recenzentek scenariusza do 1 epizodu Gwiezdnych Wojen. Ostatnio zajęła się także produkcją, wyprodukowała film telewizyjny "These Old Boards", oparty na jej scenariuszu. Zagrała tam także niewielką rolę. Najwięksi hollywoodzcy producenci prosili ją o poprawianie scenariuszy do słynnych filmów, a były to takie tytuły jak: "Od wesela do wesela", "Epidemia", "Zakonnica w przebraniu", "Zabójcza broń 3", "Hook" (gdzie przez chwilę pojawia się w scenie wraz z Lucasem, ale oboje są raczej statystami, udają zakochaną parę na moście) czy „Jay i Cichy Bob Kontratakują” (gdzie ponownie wystąpiła u boku Marka Hamilla). W jednym odcinku serialu "Sex w wielkim mieście" zagrała gościnnie samą siebie. Odegrała też wspaniałą rolę, będącą autoparodią jej kariery w „Krzyku 3”. Napisała również monodram "Wishful Drinking" o alkoholiżmie, w którym sama grała. Aktualnie zasiada w jury w relity show "On the Lot" dla początkujących filmowców.
Carrie niechętnie wspomina pracę na planie „Gwiezdnych Wojen”, ale bynajmniej nie ze względu na negatywne odczucia wobec filmu, a raczej przez swoje własne zachowanie. Romansowała w tym czasie z Markiem Hamillem, ale nic z tego nie wyszło. Miała swój wpływ na zmiany w filmie, acz trudno powiedzieć, że pochlebny, mimo, że zmiany wyszły filmowi na dobre. Według pewnej plotki słynna scena z „Imperium Kontratakuje”, w której padają słowa „Kocham Cię”, „Wiem”, jest właśnie zmieniona dzięki Carrie Fisher. Podobno przyszła ona na plan odurzona narkotykami i wyjątkowo chciało jej się śmiać. Wszystko ją śmieszyło. Scena ta jednak śmieszna nie jest, bo tu ukochany Han zostaje zamrożony w karbonicie. Na dodatek Harrison Ford miał powiedzieć „Kocham Cię i chcę, żebyś pamiętała o tym, kiedy wrócę.” Ten tekst rozbrajał Carrie. Miała duże problemy, by powiedzieć własny „Kocham Cię.”. Tak się złożyło, że George Lucas obecny na planie, zasnął podczas powtórek tej sceny. Irwin Keshner cierpliwie wykonywał kolejne duble, ale w jednym z nich, znudzony wszystkim Ford odpowiedział jej tylko „Wiem”. Carrie się nie zaśmiała. Keshner zobaczył, że to lepsze niż w oryginale i ogłosił koniec zdjęć. Lucas dowiedział się o zmianie w czasie montażu.
Nagrody i Nominacje:
1991: Pocztówki znad krawędzi (nominacja) BAFTA najlepszy scenariusz - adaptacja
1984: Gwiezdne Wojny - Epizod 6: Powrót Jedi (nominacja) Saturn najlepsza aktorka
1978: Gwiezdne Wojny - Epizod 4: Nowa nadzieja Saturn najlepsza aktorka
Los Angeles Pen Award za „Pocztówki z nadkrawędzi”
Photoplay nomination – odkrycie roku (“Shampoo”)
Filmografia – jako aktorka
2008?: Fanboys, jako pani doktor
2006: Cougar Club jako Gladys Goodbey
2006: 5-25-77 jako Janet Hognson
2004: Stateside jako pani Dubois
2003: „Homes that made Hollywood” jako prezenterka w serialu TV
2003: Wonderland jako Sally Hansen
2003: Aniołki Charliego: Zawrotna Szybkość
2002: „Conversations from the Edge with Carrie Fisher” jako prezenterka serialu TV
2002: Midsummer Night’s Rave jako Matka Mii
2001: Wielki podryw (Heartbreakers) jako Surpin
2001: Jay I Cichy Bob Kontratakują (Jay and Silent Bob Strike Back) jako Nun
2000: Krzyk 3 (Scream 3) jako Bianca
1997: Austin Powers 2 - szpieg, który nie umiera nigdy (Austin Powers: The Spy Who Shagged Me) jako Terapeutka
1993: George Lucas: Heroes, Myth and Magic
1992: This is my life
1992: Sister Act
1991: Babka z zakalcem Soapdish jako Betsy Faye Sharon
1991: Soap Dish
1991: Drop Dead Fred
1991: The Movie Awards(TV)
1991: Debbie Reynolds’ Movie Memories(TV)
1990: Red, Hot & Blue(TV)
1990: Sibling rivaly
1989: Kiedy Harry poznał Sally (When Harry Met Sally...) jako Marie
1989: Na przedmieściach ('burbs, The) jako Carol Peterson
1989: She’s back
1989: Hunger Chic
1989: Loverboy
1989: Two daddies
1989: The 61st Annual Academy Awards Presentation(TV)
1988: Appointment with death
1987: Amazon women on the Moon
1987: Time guardian
1987: Paul Reiser: Out on a Whim(TV)
1986: Hannah i jej siostry (Hannah and Her Sisters) jako April Knox
1986: Liberty(TV)
1986: Sunday Drive
1986: Hollywood vice squad
1986: From here to maternity(TV)
1985: Człowiek w jednym czerwonym bucie (Man with One Red Shoe, The) jako Paula
1985: Happily Ever After(TV)
1985: George Burns comedy week(TV)
1984: Frankenstein(TV)
1984: Garbo talks
1983: Powrót Jedi (Return of the Jedi) jako Princess Leia
1983: Classic Creatures: Return of the Jedi (TV)
1981: Under the Rainbow
1980: Imperium kontratakuje (Empire Strikes Back) jako Princess Leia
1980: Blues Brothers (The Blues Brothers) jako Camille Ztdetelik
1979: Mr. Mike’s Mondo Video
1978: The Star Wars Holiday Special jako Księżniczka Leia Organa
1978: Ringo(TV)
1978: Leave yesterday behind(TV)
1977: Come back, Little Sheba (TV)
1977: Gwiezdne Wojny - Epizod 4: Nowa Nadzieja (Star Wars: Episode IV - A New Hope) jako Princess Leia Organa
1975: Shampoo
1974: The groove tube
scenariusz:
1995: Kroniki Indiany Jonesa (Indiana Jones Chronicles)
1992: Zabójcza broń 3 (Lethal Weapon 3)
1990: Pocztówki znad krawędzi (Postcards from the Edge)
Pomagała też wyreżyserować jedną z ceremonii rozdawania Oskarów.
Autor biografii: JORUUS
Lekko uzupełniona przez LS.
Biografia:
Urodziła się 21 października 1956 w Los Angeles, Kalifornia, USA. Jest córką artystów: Debbie Reynolds (aktorka) i Eddiego Fishera (piosenkarz). Ojciec zostawił jej matkę dla Elizabeth Taylor, gdy Carrie miała 3 lata. Związek ojca z Elizabeth nie trwał długo, ale on już nigdy nie wrócił do Debbie. Carrie ma brata Todda (producent reklamówek TV i reżyser), a także przyrodnie siostry Joely i Tricia Leigh. Carrie ma córkę Billie Catherine (z Bryanem Lourdem) urodzoną w 1992. Wracając do Carrie, wychowywała ją głównie matka, w przerwach kiedy nie grała, pod warunkiem, że była trzeźwa. Fishere nie dostała się do Królewskiej Akademii Sztuk Dramatycznych w Londynie, ale w zamian, wraz z matką rok grała na Broadwayu w „Irene” (1973).
Carrie miała bardzo długo problemy z matką. Debbie była bardzo apodyktyczna, a przy tym na swój sposób niespełnioną aktorką, która odniosła pewien sukces, acz marzyła o większym. Fisher idąc w jej ślady nie mogła liczyć na pewne wsparcie, gdyż matka wielokrotnie wytykała jej błędy, dowartościowując samą siebie.
Następnie studiowała dwa lata w Central Shool of Speech and Drama. Carrie Fisher debiutowała w 1975 w "Shampoo". W wieku 19 lat otrzymała rolę księżniczki Lei w „Gwiezdnych Wojnach”, ponieważ na Lucasie ogromne wrażenie wywarła jej silna osobowość. Właściwie wtedy Fisher była onieśmielona i nie czuła się dość pewnie na planie filmowym, a poza tym miała problemy z scenami z efektami specjalnymi.
Jednak sukces „Gwiezdnych Wojen”, choć otworzył jej drogę do kariery i to dość błyskawicznie, rozpoczął jej upadek. Zaledwie jednym filmem Carrie zdobyła coś, na co jej matka pracowała całe życie. Stało się to zarzewiem dalszego konfliktu miedzy nimi, a Carrie zaczęła zjeżdżać po równi pochyłej. Szybko się zmanierowała i nie stroniła od alkoholu (jak matka), ale też narkotyków.
Później w 1980 zagrała w „Imperium kontratakuje” i "Blues Brothers", a w 1983 w „Powrocie Jedi”. Już podczas kręcenia części scen do „Imperium” była pod wpływem narkotyków, ale w prawdziwe tarapaty Carrie wpadła na planie „Blues Brothers”, gdzie wpadła w wyjątkowo złe towarzystwo.
Po zakończeniu Trylogii jeż życie stało się piekłem. Publiczność bardziej ciekawiła się jej problemami z alkoholem i narkotykowe ekscesy z Johnem Belushim (Jake Blues), Danem Aykroydem (Elwood Blues) i Robinem Williamsem niż aktorskimi dokonaniami. A grała w takich filmach jak: "Garbo Talks", "Człowiek w czerwonym bucie", "Hannah i jej siostry", "Loverboy", "Kiedy Harry spotkał Sally", "Babka z zakalcem". Nie była jednak w stanie skoncentrować się na aktorstwie.
W 1983 Carrie wyszła za mąż za Paula Simonsa, jednak jej małżeństwo nie trwało długo. Jeszcze w 1983 rozwiedli się w imię prawa. Carrie prawie całkowicie się załamała. Punktem zwrotnym w jej życiu (ale też w życiu Dana Aykroyda czy Robina Williamsa) była śmierć Johna Belushiego, który przedawkował w 1982. Małżeństwo miało pomóc ją uleczyć, ale nie wyszło. Carrie udało się wyjść z nałogu narkotycznego, ale wpadła z Aykroydem w alkoholizm. Intensywną pracą Fisher jednak przezwyciężyła swe niepowodzenia i wyszła na prostą. Po latach kolejne załamanie przyszło gdy rozstała się z Bryanem Lourdem (ojcem jej córki), który zostawił ją dla mężczyzny. Jednak i wtedy stanęła na nogach w dużej mierze dzięki pisarstwu.
Prawdziwy sukces odniosła jednak jako pisarka. W swoich książkach(„Pocztówki znad krawędzi”(1987), „Surrender the Pink”(1990), „Delusions of grandma”(1993), „The Best Awful There Is”(2004)) potrafiła bez ogródek opisać swoje życie, nie pomijając żadnych szczegółów. To właśnie na podstawie jej książki zrealizowano film "Pocztówki znad krawędzi" w których zagrały Meryl Streep i Shirley McLaine. Książka „Pocztówki znad krawędzi” wywołała skandal. Oczywiście opisane w niej ekscesy narkotykowe to jedno, ale całej pikanterii dodała sama Debbie Reynolds, która poczuła się książką wyjątkowo urażona i publicznie obraziła się na córkę. Napisała też własną książkę, w której zwierzała się jak złą córką była Carrie. Groziła jej nawet procesem. Na szczęście doszło do pojednania matki z córką. Wersja filmowa Pocztówek była już trochę łagodniejsza i została zaakceptowana przez matkę, która uznała, że część winy leży po jej stronie. Podobno po filmie w końcu się dogadały.
Od paru lat znów zaczyna pojawia się w filmach i przy ich produkcji, ale raczej w rolach drugo i trzecioplanowych. Razem z Lucasem napisała jeden z epizodów "Młodego Indiany Jonesa". Była jedną z recenzentek scenariusza do 1 epizodu Gwiezdnych Wojen. Ostatnio zajęła się także produkcją, wyprodukowała film telewizyjny "These Old Boards", oparty na jej scenariuszu. Zagrała tam także niewielką rolę. Najwięksi hollywoodzcy producenci prosili ją o poprawianie scenariuszy do słynnych filmów, a były to takie tytuły jak: "Od wesela do wesela", "Epidemia", "Zakonnica w przebraniu", "Zabójcza broń 3", "Hook" (gdzie przez chwilę pojawia się w scenie wraz z Lucasem, ale oboje są raczej statystami, udają zakochaną parę na moście) czy „Jay i Cichy Bob Kontratakują” (gdzie ponownie wystąpiła u boku Marka Hamilla). W jednym odcinku serialu "Sex w wielkim mieście" zagrała gościnnie samą siebie. Odegrała też wspaniałą rolę, będącą autoparodią jej kariery w „Krzyku 3”. Napisała również monodram "Wishful Drinking" o alkoholiżmie, w którym sama grała. Aktualnie zasiada w jury w relity show "On the Lot" dla początkujących filmowców.
Carrie niechętnie wspomina pracę na planie „Gwiezdnych Wojen”, ale bynajmniej nie ze względu na negatywne odczucia wobec filmu, a raczej przez swoje własne zachowanie. Romansowała w tym czasie z Markiem Hamillem, ale nic z tego nie wyszło. Miała swój wpływ na zmiany w filmie, acz trudno powiedzieć, że pochlebny, mimo, że zmiany wyszły filmowi na dobre. Według pewnej plotki słynna scena z „Imperium Kontratakuje”, w której padają słowa „Kocham Cię”, „Wiem”, jest właśnie zmieniona dzięki Carrie Fisher. Podobno przyszła ona na plan odurzona narkotykami i wyjątkowo chciało jej się śmiać. Wszystko ją śmieszyło. Scena ta jednak śmieszna nie jest, bo tu ukochany Han zostaje zamrożony w karbonicie. Na dodatek Harrison Ford miał powiedzieć „Kocham Cię i chcę, żebyś pamiętała o tym, kiedy wrócę.” Ten tekst rozbrajał Carrie. Miała duże problemy, by powiedzieć własny „Kocham Cię.”. Tak się złożyło, że George Lucas obecny na planie, zasnął podczas powtórek tej sceny. Irwin Keshner cierpliwie wykonywał kolejne duble, ale w jednym z nich, znudzony wszystkim Ford odpowiedział jej tylko „Wiem”. Carrie się nie zaśmiała. Keshner zobaczył, że to lepsze niż w oryginale i ogłosił koniec zdjęć. Lucas dowiedział się o zmianie w czasie montażu.
Nagrody i Nominacje:
1991: Pocztówki znad krawędzi (nominacja) BAFTA najlepszy scenariusz - adaptacja
1984: Gwiezdne Wojny - Epizod 6: Powrót Jedi (nominacja) Saturn najlepsza aktorka
1978: Gwiezdne Wojny - Epizod 4: Nowa nadzieja Saturn najlepsza aktorka
Los Angeles Pen Award za „Pocztówki z nadkrawędzi”
Photoplay nomination – odkrycie roku (“Shampoo”)
Filmografia – jako aktorka
2008?: Fanboys, jako pani doktor
2006: Cougar Club jako Gladys Goodbey
2006: 5-25-77 jako Janet Hognson
2004: Stateside jako pani Dubois
2003: „Homes that made Hollywood” jako prezenterka w serialu TV
2003: Wonderland jako Sally Hansen
2003: Aniołki Charliego: Zawrotna Szybkość
2002: „Conversations from the Edge with Carrie Fisher” jako prezenterka serialu TV
2002: Midsummer Night’s Rave jako Matka Mii
2001: Wielki podryw (Heartbreakers) jako Surpin
2001: Jay I Cichy Bob Kontratakują (Jay and Silent Bob Strike Back) jako Nun
2000: Krzyk 3 (Scream 3) jako Bianca
1997: Austin Powers 2 - szpieg, który nie umiera nigdy (Austin Powers: The Spy Who Shagged Me) jako Terapeutka
1993: George Lucas: Heroes, Myth and Magic
1992: This is my life
1992: Sister Act
1991: Babka z zakalcem Soapdish jako Betsy Faye Sharon
1991: Soap Dish
1991: Drop Dead Fred
1991: The Movie Awards(TV)
1991: Debbie Reynolds’ Movie Memories(TV)
1990: Red, Hot & Blue(TV)
1990: Sibling rivaly
1989: Kiedy Harry poznał Sally (When Harry Met Sally...) jako Marie
1989: Na przedmieściach ('burbs, The) jako Carol Peterson
1989: She’s back
1989: Hunger Chic
1989: Loverboy
1989: Two daddies
1989: The 61st Annual Academy Awards Presentation(TV)
1988: Appointment with death
1987: Amazon women on the Moon
1987: Time guardian
1987: Paul Reiser: Out on a Whim(TV)
1986: Hannah i jej siostry (Hannah and Her Sisters) jako April Knox
1986: Liberty(TV)
1986: Sunday Drive
1986: Hollywood vice squad
1986: From here to maternity(TV)
1985: Człowiek w jednym czerwonym bucie (Man with One Red Shoe, The) jako Paula
1985: Happily Ever After(TV)
1985: George Burns comedy week(TV)
1984: Frankenstein(TV)
1984: Garbo talks
1983: Powrót Jedi (Return of the Jedi) jako Princess Leia
1983: Classic Creatures: Return of the Jedi (TV)
1981: Under the Rainbow
1980: Imperium kontratakuje (Empire Strikes Back) jako Princess Leia
1980: Blues Brothers (The Blues Brothers) jako Camille Ztdetelik
1979: Mr. Mike’s Mondo Video
1978: The Star Wars Holiday Special jako Księżniczka Leia Organa
1978: Ringo(TV)
1978: Leave yesterday behind(TV)
1977: Come back, Little Sheba (TV)
1977: Gwiezdne Wojny - Epizod 4: Nowa Nadzieja (Star Wars: Episode IV - A New Hope) jako Princess Leia Organa
1975: Shampoo
1974: The groove tube
scenariusz:
1995: Kroniki Indiany Jonesa (Indiana Jones Chronicles)
1992: Zabójcza broń 3 (Lethal Weapon 3)
1990: Pocztówki znad krawędzi (Postcards from the Edge)
Pomagała też wyreżyserować jedną z ceremonii rozdawania Oskarów.
Autor biografii: JORUUS
Lekko uzupełniona przez LS.
