by tu zacząć? No że chyba wskoczyłem na hatak i najprościej zerknąłem na Seriale premierowe. Ale zanim to zorientowałem się, że ruszył ostatni sezon Hell on Wheels.

Dlaczego ostatni? Bo tak wyszło, kiedy dwie koleje spotkały się w zacnym stanie Utah (polecam poznać historię https://en.wikipedia.org/wiki/Golden_spike, naprawdę oglądanie wielu seriali/filmów z wiki [a zwłaszcza westernów] zmienia perspektywę) no i Cullen Bohannon nie miał już nic do roboty.

Oczywiście, jak to u mnie, bo coś lubię i oglądam, to od lat nie może być normalnie. Może ktoś pamięta jak pomstowałem w sezonie 4, że po normalnych 10 odcinkach dorzucili trzy, ale trzeba było na to czekać miesiąc?
Teraz przebili to (－‸ლ)
Finałowy sezon będzie się składał z 14 odcinków, z czego siedem dadzą teraz, a pozostałem... latem 2016...

W takich momentach nawet nie mam siły rzucić ..., tylko siedzę i gapię się w datownik. Nie rozumiem czegoś takiego. Serial jest dobry, bardzo dobry, momentami świetny (jak na jedyny western w ramówce), ale nie jest tak genialny, bo rozciągać i trzymać do ostatniego momentu. To nie buduje napięcia, wręcz przeciwnie - mocno zniechęca.

I to, kurde, źle bo dwa pierwsze epizody są całkiem.
x01 Chinatown
Czyli wiadomo w jakim ramach się kręcimy, od kiedy Bohannon zmienił barwy Union Pacific Railroad na Central Pacific.

W ogóle w tym momencie warto powiedzieć, że 5 sezon wygląda trochę... mocno nawet inaczej. Problemy indiańko-czarno-mormońskie zniknęły albo są tłem, kluczowe postacie przez lata albo nie żyją (Elam Ferguson, Lily Bell, Seán McGinnes, Ruth Cole), albo nic o nich nie słychać, nie wiadomo kiedy i jak wrócą (Doc Durant, Mickey McGinnes, Eva Toole, Psalms Jackson, Naomi Hatch).


Cullen, żyjąc nadzieją odnalezienia żony i dziecka, spotyka (chyba za sprawą multi-kólti scenarzystów) kolejną grupę, która zbudowała Amerykę - Chińczyków. No i dostajemy lekkie podróbki:
Duranta zastępuje Collis Potter Huntington
Elama jednooki (chociaż nie wygląda na zabijakę czy gunslingera) James Strobridge
Psalmsa niejaki Tao
no i jeszcze... a to nie, to na drugi odcinek.

Powiedziałbym jeszcze, że nieśmiertelnego Thora Gundersena udało się zastąpić, ale ten trzyma się sztywno i łykowato, jak na Szwedonorwega przystało. A udałoby się go zastąpić w roli głównego przeciwnika niejakim Mr. Changiem, głównym mafiozem ala Triady, z przeszłością w buncie tajpingów, słynnym Taiping Heavenly Kingdom.

I tak to wygląda. Nie jest źle, bo odcinek trzyma normę budowania kolei, czyli to co jest kręgosłupem serialu, nie mniej niczego "ach i och" w nowości nie ma.


x02 Mei Mei
No i właśnie wracamy do postaci, której chyba pod nikogo nie można podłożyć, czyli niejakiego (żeby bez spoilerów, kto nie oglądał) Fonga. Powiem, że to było lekkie zdziwko, ale tylko lekkie i nie bardzo wiem co to może dać.

Robią wrażenie sceny górskie, to trzeba przyznać. A tak to Thor knuje, Chang knuje, budują dalej, żony Bohannona nie widać. Jest dobrze, ale w takiej dobroci spokojnej, statycznej. Czuć, że to mimo wszystko coś jednak innego.




To tyle o HoW, wracamy do Hataka i co tam proponują z premier?
Deutschland 83
Akcja serialu rozgrywa się w podzielonych Niemczech w roku 1983, w czasie największego wzrostu napięcia między zimnowojennymi blokami. Martin Rauch, młody żołnierz z NRD, zostaje umieszczony pod przykrywką w zachodnioniemieckiej Bundeswehrze, gdzie szpieguje swojego zwierzchnika na zlecenie wywiadu.
Ciekawe, poczekam na całość.

Fear the Walking Dead
Spin-off serialu "The Walking Dead". Akcja rozpoczyna się w Los Angeles na krótko przed epidemią zombie.
Na to czekam, naszło mnie znowu na zombie, może obejrzę jeszcze raz SE04 żeby coś tu o nim skrobnąć, a 05 może też siłą rozpędu wezmę.

Tut
Miniserial stacji Spike, przedstawiający pełne intryg i bezwzględnej walki o władzę rządy faraona Tutanchamona w XIV wieku p.n.e.
Trzy odcinki zakończone w lipcu - przymierzam się.

The X-Files
Tu chyba nie trzeba opisu? Serial, jeden z nielicznych imo który wpłynął na całą generację, pokolenia. Niby 10-tka za pół roku, niby zlewam i podśmiechujki, ale jakoś tak... napięty przy tym jestem. Jeśli to się uda, jeśli będzie znowu to samo (chociaż powoli zgadzam się z teorią, że nigdy nie odzyska się smaków i wrażeń młodości/dzieciństwa) to...


Killjoys
Trójka łowców nagród próbuje prowadzić swoje interesy w odległej galaktyce, która znajduje się na skraju wojny.
Nie wiem dlaczego, pożyczyłem trzy odcinki, obejrzałem 1.5 i to z trudem.
Beznadziejne dialogi, cienkie aktorstwo, efekty... naprawdę porno-parodia SW wysoko postawiła poprzeczkę eee nie da się tego oglądać. Po prostu.




Z resztą już aktualnych też pewnie jestem na bakier, to inna sprawa. Nie mniej patrząc po napisać nie mogę uwierzyć, że Failing Skies ma już piąty (5!!!) sezon. Coś się chyba tam musiało wydarzyć

ja oglądam (jeszcze) Hannibala, pomału zbliża sie trzeci sezon do końca a jakoś nie zapowiada sie następny, a szkoda bo serial przypadł mi do gustu

2 odcinki dalej.

x03 White Justice
California law... to by właściwie tłumaczyło całość. Żółci odbierają pracę białym, tak jak inne kolory skóry robiły przeróżne rzeczy jeszcze innym. A potem prowadziło to do samosądów i linczów. Ot, taka mała lekcja nie tylko budowy kolei transamerykańskiej, ale i wykuwania praw obywatelskich. Chociaż w tamtych czasach bycie obywatelem USA było... nie do końca sprecyzowane
Taki sobie odcinek.


x04 Struck
A ten, jak w mordę strzelił, zupełnie z innej beczki. Po pierwsze otwarcie i zakończenie odcinka - obydwa świetne, rozpoczynające i podsumowujące środek, który sam w sobie jest mini-historyjką, bardzo dobrą, ale również idealnie wpisującą się w całość. Tylko Amerykanie robią tak seriale i szkoda, że tak mało innych nadawców bierze z nich przykład.

A ten środek? Pokłosie "sprawiedliwości", które może rozpętać strzelaninę, ale jednak kończące się dialogiem i poszanowaniem obydwu stron. Wplatając w to nawet wątek mormonów.
Chociaż osobiście nie wiem czy wymiana ogniowa przyniosłaby Changowi jakikolwiek zysk. To nie martial arts, które ma opanowane świetnie. Taka rasowa (ale rpg ) zdolność.

No i w końcu zaskoczenie, czyli znienacka pojawia się "tamta strona" z Durantem, który rządzi i kombinuje, Mickeyem, który w nowej mieścinie-bazie ogarnął nowy-stary interes, Evą, która gdzieś zgubiła dziecko i została cygańską burdelmamą Do tego oczywiście Psalms i dziennikareczka, której chyba ostatnie zaloty nie wyszły najlepiej.
Bang - strzał i pojawili się.
A koniec wieńczy niejaka "Dyliżansowa" Mary Fields. Na dłużej czy na krócej?
Świetny epizod.

Ot, tak inteligentna, lekka zabawa słowami. Prawda?

Czyli najpierw 2 odcinki HoW (cały czas nie mogę się pogodzić z tym, że tak to dzielą), a potem jeden z najbardziej wyczekiwanych seriali.

x05 Elixir of Life
Niestety, po fajnym poprzednim odcinku ten pozostawia wiele do życzenia. Niby coś się dzieje, niby wiele wątków, ale i tak najbardziej zapada w pamięć finał. Jak to mówią o Japończykach, że mają 3 twarze? A Chińczycy? Dlaczego nie? Na Changa należy uważać zawsze i wszędzie, zresztą jego reputacja go poprzedza. A jak już się połączy ze Szwedem... którym już dawno powinien gryźć glebę swoją drogą...
Nie mniej mną najbardziej targnął moment Evy i Louise. Aż musiałem sprawdzić czy się nie mylę? Aborcja? Coś na kształt? O matko...

x06 Hungry Ghosts
A ten pozostawia jeszcze więcej. Jak w tamtych trudnych czasach (i przepięknych przyrodniczych widokach) spokojnie przetransportować trumnę? Ano nie da się. I taka to zabawa. Nudna mimo wszystko.
Jednym plusikiem jest wizyta Brighama Younga (chociaż nie kojarzę o jakie zwycięstwo mu chodziło) i... leskiss


A teraz pora na
Fear the Walking Dead
x01 Pilot
Po prostu.
Nieuniknione są porównania do TWD series. Nieuniknione będą. Na każdym etapie. Chociażby licznik oglądających: 5 mln z kawałkiem przy Ricku w szpitalu i 10.1 mln przy... ćpunie w szpitalu
Ale to chyba jedyna rzecz, w której spin-off zdaje się być lepszy. Co wróży SW przykładowo? Dobra, nie wybiegajmy.

Zarówno wstęp do odcinka, czołówka, jak i całość z finałem są słabsze. Po prostu. Czy mogłyby być lepsze? Scenariusz współpisał i niejako pieczę nad tym serwuje sam Robert Kirkman, więc... w serwisach przeróżnych Pilot zgarnął 66%, 6/10. I ja też bym mu tak dał, tyle że... to nie jest złe 6/10. To mięsisty kawałek amerykańskiej sztuki serialowej, skrzyżowanie obyczajówki z detektywistycznym trochę horrorem? Z pewnością pomysł halucynacji na "coś" takiego jest niezły. Pytanie: jak to się dalej rozwinie?

Bo szczerze - reklamowanie tego serialu tekstem "zobaczycie jak to się zaczęło" jest trochę... nieodpowiedzialne, bo brzmi to dwuznacznie. W przeciwieństwie może do wielu osób ja wiem, że Kirkman, w ponad 150 już komiksach, ani razu nie zająknął się o przyczynach apokalipsy. Więc wielu się pewnie rozczaruje.
Chociaż nie powiem - oglądanie serialu z zombie w tętniącym życiem mieście jest pewnego rodzaju ciekawym doświadczeniem.

A jak z bohaterami? Madison 7/10, ale wcale nie takie mocne, Nick nieźle na "głodzie", ale jednak 6/10 i słabiej niż całość, Alicia... powiem tylko, że szarpałbym, ale tako to bez oceny, no i w końcu Travis, którego pamiętam z Blow (Pablo Escobar) i serialu Missing (ale to raptem ze 3 odcinki). Ale to on wypadł najlepiej, takie 8/10.

Więc chwilowo jest letnio, ale to nie oznacza, że bardzo źle. Po prostu hmmm za mało materiału.

tego samego nadal.

HoW
x07 False Prophet
Najlepszy odcinek 5 sezonu? Damn, jak w jednym miejscu spotykają się Ulysses S. Grant, 16-ty już Prezydent USA, Collis Huntington, "szef" budowy Central Pacific, Thomas Durant, "szef" budowy Union Pacific, Brigham Young, Lew Pana oraz przede wszystkim Cullen Bohannon, konfederacki żołnierz a dziś railroad-man - to WIEDZ, ŻE COŚ SIĘ DZIEJE!

I ja wiem. Midseason finale, jeden z największych debilizmów amerykańskiej telewizji, który dopadł ostatni sezon tego świetnego serialu. Dopadł w sposób dla mnie zupełnie niezrozumiały i nieuzasadniony. Naprawdę istnieje jakikolwiek logiczny argument za wyciągnięciem reszty końcówki tej pasjonującej historii do... 2016 roku?
K`wa, tyle ludzie się jarają netfliksem, bo ci zrzucają całość na raz. Mnie akurat pasuje raz w tygodniu, jak jestem z czymś na bieżąco to to dobra dawka. Ale jak się rozciągamy za mocno... gubię wątek, gubię klimat. Bez sensu

Wracając już do odcinka - takie spotkanie nigdy nie miało miejsca, ale pomysł scenarzystów jest mega w dechę i idealnie wręcz spina ideę serialu i ideę budowy First Transcontinental Railroad.
Jak by na to nie patrzeć - Stany Zjednoczone powstały z trzech rzeczy: patriotyzmu, emigrantów i... przedsiębiorczości, której jednak tak często było daleko do słodkich podręcznikowych opisów. Pazerność, chciwość, żądze - to też miało wielki wpływ na kształtowanie się tego państwa.

I przez 5 sezonów, po których końcu nie będę płakał, bo jako całość opowiadają fantastyczną historię - przez te 5 sezonów było tu wszystko: knowania Duranta, Jankesi i Południowcy, wyzwoleńcy, Irlandasi i w końcu Chińczycy, a nad tym wszystkim patriotyzm idei, którą celnie ujął Grant - wielka kolej będąca najważniejszym uzdrawiającym szwem dla kraju, który przeżył brutalną wojnę domową.

Ktoś może pomyśleć, że Amerykanie znowu zaserwowali powiewającą flagę, salutowanie, okrzyki, całą tą patosową papkę, po której wzdęcia mogą zepsuć nawet najlepsze filmowe danie - NIE!
AMC odstawiło naprawdę solidny, konkretny produkt, z którego można wyłącznie czerpać naukę.
I choć dla mnie to nadal jest hmmm westernowy serial, chociaż to nieprawda, to brak spektakularnych shootoutów, szybki gunslingerowych dueli itp. nie boli mnie. Bo to co widzę jest naprawdę takie jak powinno być.

Dlatego ta przerwa tak boli

PS. Aaaaa Eva ładnie się z tym burdelem ogarnęła. To nie cyrk, brudna robota to i na brudno trzeba ogarniać. Plus.


FtWD
x02 So Close, Yet So Far
Ogólnie odcinek trzyma poziom pilota, czyli takie niejednoznaczne 6/10. Właściwie pierwsze zombiaki mogłyby być zastąpione czymkolwiek innym, ot takie nakręcenie społecznych niepokojów w... niespokojnych i nieupilnowanych czasach.

Właściwie to tyle, nie wiem czy coś mi w głowie zostało po tym odcinku... może spotkanie z dyrektorem szkoły? Może. Ale wątpię.

http://naekranie.pl/aktualnosci/westworld-pierwszy-zwiastun-serialu-sf-stacji-hbo-734752

Polecam obejrzenie oryginału przed, nie mniej western (bo jednak jakoś) od HBO, Z TAKĄ KURDE OBSADĄ....

Nie zapomniałem o skasowany BE, ale jak to dobrze, że stacja nie żyje mentalnie tylko w Westeros.

Po dwóch kolejnych odcinkach:

x03 The Dog
Praktycznie kontynuacja drugiego, wyjście ze schronienia, ucieczka do domostwa, planowany wyjazd i wjazd armii na koniec. Nic ciekawego niestety nie zauważyłem.

x04 Not Fade Away
Nooo, w końcu jest lepiej. Wróciło "normalne" życie, nawet prąd bywa, a ćpun zostanie ćpunem, chociaż przydomowy basen fajny jest nawet jak jest zasyfiały

A tak to... ten serial to praktycznie autorski pomysł Kirkmana, więc widać i pewnie dalej też będzie można zobaczyć zaobserwować hmmm nie tyle upadek państwowości, ale armii amerykańskiej. Tej dzielnej, kolorowej, co to roznosi demokrację po świecie, z napalmem i puszkami kandyzowanych owoców dla dzieci.
Bo wiadomo - to co w TWD to raczej norma ludzka: zabójcy, gwałciciele, rabusie, a też jak się trafi - kanibale czy po prostu świry. Schemat powtarza się prawie w każdej post-katastrofie.

Natomiast wszyscy sobie zadawali pytanie: co z armią? Jak padła? Czy w ogóle próbowała? Odbiec od demokracji z pewnością, nawet jeśli przyjmiemy, że na taki czas heh prawa człowieka jakoś tam można zawiesić.
Na to pytanie chyba najlepiej do tej pory odpowiedział dodatek do State of Deacy - Lifeline. Ale nie grałem akurat

Tak czy siak odcinek ma naprawdę kapitalne ostatnie 2 minuty, a ja się zastanawiam czy celnie obstawiłem z tym "szpitalem", że to nie jest miejsce niesienia pomocy, ale początek spoilera laboratorium, w którym testowane są zombiaki, powstałe z ludzi i tak skazanych na śmierć, przez urazy i inne takie koniec spoilera.


Ogólnie co do FWD to widownia podzieliła się chyba na tych, którym ten spin-off nic nie daje, nic nie wnosi i "za mało zombie" oraz na tych, którym po prostu pasuje. Ale ogół widzów, z odcinka na odcinek, spada...

Tak zerknąłem i... kurcze, spodobało mi się. `Raport mniejszości` Spielberga uważam za jeden z najbardziej udanych tytułów tego typu i to z Tomem Cruisem. Dlatego wiadomość o serialu najpierw napełniła mnie niechęcią, bo chociaż nadal produkuje się dobre telewizyjne treści, to jednak coś co już było i co było dobre, teraz hmmm spod ręki kogo innego, z innym budżetem a zapewne filozofią...

Ale obejrzałem pilota i jestem na tak. Przede wszystkim podobały mi się efekty specjalne, oddające to co widzieliśmy w filmie i dorzucające jeszcze trochę, ale w odpowiednim klimacie.

Podobały mi się nawiązania do oryginału, ale i rozwojowość wydarzeń, a przede wszystkim Simpsonowie, sezon 75

W końcu aktor grający Dasha - Stark Sands. Przeze mnie zapamiętany z cudownej jednostrzałowca Generation Kill, podobno też dawał głos w The Old Republic, ale raczej w tle. Tu spisuje się całkiem nieźle, ciekawe też że jego bliźniak Arthur to... jego bliźniak a zatem czy wystąpi w podwójnej roli?


To dużo podobania się jak na pilota, natomiast są i minusy. To że chłopak ma ochotę jednak pomagać, bo nadal coś widzi - ok. Ale ten sezon ma mieć podobno coś koło 30 odcinków. Super, ale o czym? Jakieś kolejne morderstwa + poszukiwania brata + Hawkeye może?

No i drugi duży punkt do zastanowienia: detektyw Vega, czyli Meagan Good. Ja nie wiem czy ona się nadaje do tej roli, ale nie jestem jedyny, któremu najbardziej utkwiło w pamięci jej zdjęcie w bikini + ogólnie cycki i reszta ala (przepraszam) sucz nygga-gangsta.

Też niektóre dialogi są takie... prostackie. Więc jeszcze popatrzę, chęci mam duże, ale hmmm mogą to i skasować - taka prawda. Albo może wystrzelić.

I nie, nie chodzi o następny sezon GoT, gdzie pod tych zimnych zdechlaków podczepią naszego sympatycznego, brodatego grubaska.

Podobno w odcinku `The Collector`, planowanym na 30.10 tego roku, ma zagrać siebie samego, po przemianie. "Złowić" ma go jakiś łowca zombiastycznych celebrytów, który ich kolekcjonuje dla frajdy. Ma go przypiąć do biurka w wiadomym, nudnym już komentatorsko, celu.

Taaa... miałem oglądać Z-N, ale jakoś się nie udało, ale skoro idą już z drugim sezonem i takie krejzolstwa - muszę znaleźć chwilkę czasu

Sezon akurat się zakończył jak ruszył kolejny TWD, ale z tym ostatnim, jak zwykle, czekam na całość.

Fear zamknięty, ale podobno gdzieś w necie puszczają krótkie (chyba po 60 sekund?) urywki jakiegoś takiego jednostrzałowca, co to dzieje się na pokładzie samolotu. Nie wiem, nie oglądałem i raczej już mnie to tak nie kręci.

Miałem opóźnienie, więc dopiero za mną
x05 Cobalt
Chyba najlepszy odcinek do tej pory, powoli zaczyna się wyjaśniać co z armią, co z ludnością miast... odcinek dobry w przebiegu akcji, ale hmmmm...

Ja nie jestem ani wielkim fanem TWD, ani anty-fanem Fear... lubię zombiaki, czasami mam na nie naprawdę duże parcie, ale tym co krytykują (czasem naprawdę w dziwaczny sposób) spin-off chciałem przypomnieć, że jednak większość zaakceptowała zmiany jakie AMC i Darabont wprowadzili do komiksów Kirkmana.
A Fear to właśnie bezpośrednio jego dzieło, do spółki z Ericksonem.

Pewnie najbardziej wszyscy chcieliby wiedzieć skąd zombiaki się wzięły i czy jest możliwe jakieś szczęśliwie zakończenie, ale zaraz na drugim miejscu to właśnie była wizja początków apokalipsy. I co? Sam guru pokazał co miał w głowie i to też jest źle? W dupach się poprzewracało


Z jednej jednak strony zgadzam się, że akcja Kobalt to wyjątkowe kretyństwo, rozumiem na początku pewną panikę, ale wydaje się że rząd ogarnął to już ładnie. Z obozem nie trafiłem, to jednak zdaje się być szpital, gdzie przy okazji obserwowano przemiany. Rozumiem też niepokój w armii o własne rodziny, morale i tak dalej, ale... ewakuacja i kasacja? OK, ale dlaczego? Może to zobaczymy w ostatnim odcinku, może w drugim sezonie, wypadałoby.

To chyba jedyny minus, może jeszcze poza akcją w bibliotece. Trochę mało to zrozumiałe. Reszta jest jak najbardziej w porządku, Travis nadal chce zrozumieć i uporządkować świat, dzieciaki się nudzą, ale znajdują sobie rozrywkę... nie ma co, jednak każdy który to oglądał po cichu liczył na hehe taboo pomiędzy Alicją a Chrisem

Pojawia się chyba najciekawsza postać, niejaki Victor Strand. Murzyn, ale kapitalnie zagrany przez Colmana Domingo. Oczywiście chodzi o rolę, ze świetnymi dialogami, nie że odgrywał murzyńskość Można go kojarzyć z `Law & Order`, podobno też z epizodów w `Nashu Bridgesie`. Planowany jest też na cały 2 sezon.
A Strand kojarzy mi się, ze Stand, a The Stand to już wiadomo
Skojarzenie też przyszło mi kiedy zobaczyłem sposób "eliminacji" zedów w szpitalu... captive bolt pistol. Wiadomo - Cormac McCarthy, Anton Chigurh, No Country for Old Men.


No i chyba najważniejsze, samo mięsko odcinka - tortury. Dużo by o tym pisać, najlepiej przeczytać. W USA to nadal świeży i nośny temat
http://www.vox.com/2015/9/28/9407639/fear-the-walking-dead-episode-5-recap
Fajne mają blogi i strony o serialach, ale wiadomo - na takim rynku.

Jest dobrze, mam nadzieję że finał mnie nie zawiedzie.

Czyli jestem po
x06 The Good Man
i powiem od razu, że jestem niezwykle rozczarowany tym co wróżyli niektórzy, czyli odstrzeleniem jednej z żon Travisa. Inni podobno też są, bo skasowano nie tą co trzeba W ogóle nie wiem jak można było wybierać...

Czy to celowy zabieg, żeby nasz nauczyciel skupił się na mniejszym zbiorze? Nie wiem, nie miał łatwo, ale też nie było powodów żeby tak postąpić. Swoją drogą, jak ktoś trafnie zauważył, z grupy odpadła jedyna osoba z przydatnymi zdolnościami w tej sytuacji


Również zbyteczny (cały czas jedziemy po minusach) był postrzał Ofelii, dodatkowo naprawdę mało realistyczny. Ja tego po prostu nie rozumiem - w wielu filmach snajperzy, całe życie szkolący się w trafianiu celów z daleka, celów ruchomych - jakoś zawsze pudłują celując w bohaterów. To, że niecelne sianie spamem z automatów jeszcze mogę zrozumieć, czytając relacje wojaków z Afganistanu i Iraku... ale zawodowy żołnierz, celujący z pół metra, na spokoju, trafia dziewczynę w ramię? Naprawdę nie da się inaczej tego rozwiązać? Zrobić jakiego napięcia? Zresztą jakby było go mało w tej bazie...


A jak już jesteśmy w tym obozo-szpitalu: kapitalne zagranie Salazara z tymi jełopami na wieży Jak on ich wyciągnął z tego stadionu, nieważne. Tu natomiast wychodzi ostatni minus, ale i ogólne narzekanie na Kirkmana - jego wizja, jego prawo. Nie ma problemu. Ale... albo ta wizja jest po prostu słaba, albo słabo ją zrealizowano.

Zombiaki są kuloodporne, tak?
(tutaj nie mogę sobie darować
Why do they call him the Bullet-Dodger?
`Cause he dodges bullets, Avi. )

Trafienia na korpus, zwłaszcza teraz jeszcze, "na świeżości", nie przynoszą żadnego efektu, tak? To czy wojacy nie wiedzą, prujemy na wysokości szyi? A co z granatami, co z jakimś wsparciem z powietrza? Ich było tylko 2 tysiące, może z malutkim ogonkiem
I porażka. OK, ale CAŁKOWICIE nieprzekonująca.


To chyba tyle, cała reszta jest w porządku. Travis chyba powoli dojrzewa do życia ze świadomością, że stare zasady, a już z pewnością to co wciskał dzieciakom w szkole - nie zda egzaminu.

No i Strand, chyba moja ulubiona postać, tak całkowicie niepasująca do tej grupy. Klasyczny "domek na bogato", ale jednocześnie z klasą + piękne widoki, chociaż bardzo mało plenerów robiono w LA z racji kosztów (tu jeszcze można dorzucić do minusów dymiące wieżowce z centrum, po co, dlaczego, kij wie?).

Aż w końcu Abigail. Czyli drugi sezon marynistyczny? Jeśli nawet tak, to wątpię że długo



Czy to był dobry spin-off? Jak mówiłem, fanem TWD i Kirkmana nie jestem, ale lubię zombiaki, czasami, sezonowo nawet mocniej. Ciężko mi jest to określić, niewątpliwie początek mógłby być bardziej... przekonujący, w moim odczuciu jeśli chodzi o armię. Cała reszta po prostu się rozkręci, tak mi się zdaje. 1 sezon to za mało w tym przypadku na ostateczną ocenę.

Na początek mógłbym powiedzieć: co HBO to HBO. O amerykańskim chyba też już dużo tu napisałem, mają swoje za uszami, ale to nadal królowie serialu.
Polski oddział przez ostatnie lata też wybił się na naszym rynku, chociaż nie jest to imponujące, biorąc pod uwagę papkę serwowaną przez publiczną, ale i prywatne stacje. Oczywiście HBOPolska też nie jest czysta, bo Bez Tajemnic nie ma na dvd, jeno wypuszczono jakąś promo-lewiznę dla znajomych, którzy potem handlowali tym w necie, zresztą nadal na allegro pojawiają się te sztuki, w komicznych cenach. Cebulandia, wiadomo.

Potem była Wataha, ale tego akurat w ogóle nie obejrzałem, chociaż wiem że się podobała, piękne Bieszczady, ale... skasowali. Żeby zrobić Pakt. Więc jak widać... trochę leci to ochłapami. Ale jakie to ochłapy

Pakt to serial oparty o norweską produkcję "Mammon", po naszemu "Układ". Czyli że gdzieś można to było obejrzeć. Ja nie miałem okazji, więc nie wiem jakie analogie będą tworzone in +/-, ale założyłem bezpiecznie, że Skandynawowie potrafią wyciągać takie historie na mistrzowski poziom.
I jak się okazało - polska kopia to potwierdza.

Przez moment tylko, w scenie otwarcia pierwszego odcinka, poczułem takie ukłucie, że mogę to zj* Ale na szczęście to było tylko moment. Potem weszła naprawdę fajna czołówka, a dalej już poszło.
Nie będę tutaj opisywał fabuły, wszystko jest łatwe do wygóglowania. Wg mnie jest niezła, nawet niezła z poziomu tych lepszych. Dialogi pasują do postaci (wiem, że niektórzy już płakali po "kurwach" które się sypnęły, aż dziw że tak zatem kochają Smarzowskiego), ale i tak najciekawiej wyszło operowanie kamerą.

To, że Warszawę da się przedstawić jako naprawdę europejską metropolię to fajnie. Ale czasami, żyjąc tu prawie 30 lat, nie mogę uwierzyć że to to samo miasto. Ale to pewnie POV reżysera, zawsze to jakoś gubię.
Podobają mi się zdjęcia, powolne, wycyzelowane + rozmycia i wyostrzenia. Nie jest to coś specjalnie nowatorskiego, ale pasuje do klimatycznego całokształtu.

No i na samym końcu chyba najważniejsze (poza historią) - aktorzy. To już 3 produkcja HBO i trzeci raz trzeba sobie powiedzieć, że casting jest wybitny. Widać, że kasy nie oszczędzano, biorąc bardzo znane nazwiska, ale też aktorów heh mniej popularnych, ale naprawdę zdolnych. I pasujących do roli.
Zresztą - pewnie każdy chciałby zagrać w czymś poprzedzonym słynnym logo HBO Europe Original Programming. Ja bym chciał. A gdyby powstawał serialowy Wiedźmin, to tylko z tą stacją. Przynajmniej obsada byłaby perfekcyjna.

Po dwóch odcinkach jestem na tak, czekam na resztę i tylko trochę smutno, że prawdziwe zaangażowane dziennikarstwo śledcze, takie z jajem, ale uczciwe - umarło. Nie wiem czy na świecie, ale w Polsce w ostatnich latach tak.

---------------------

Downton Abbey
https://en.wikipedia.org/wiki/Downton_Abbey

Bijący rekordy oglądalności na Wyspach, mający spore rzesze widzów na całym świecie. Taki oto serial, który odkryłem dzięki mojej mamie, a ostatnio miałem okazję łyknąć wszystkie 5 sezonów i jak na period drama i kostiumy itd. to sam byłem zaskoczony, że chcę więcej.

Oczywiście w tym miejscu nie byłbym sobą gdybym nie pojechał po polskim wydawcy dvd, którego sezony są tak pokraczne, a ostatni miał przesuwaną premierę bogowie wiedzą dlaczego... cud, że dostajemy wszystkie odcinki, razem z Christmas Specialami. Jako że był to prezent to akurat bardzo żałowałem bariery językowej, a i że wydanie z Amazonu nie miało polskich napisów, bo w funtach pełna kolekcja z dodatkami był, kurde, tańsza niż cebulowa golizna.
Nadal jesteśmy trzecim światem, demoludem, który haruje więcej i za gorszą kasę na rzeczy tak naprawdę niewarte ceny. To się długo nie zmieni.

Sam serial zaś, to tak jak widnieje na okładce, z recki GW - feudalizm z ludzką twarzą, czy jasna strona feudalizmu. Czasy tuż przed i tuż po IWŚ, ten słynny okres (tu wyleciało mi z głowy to określenie) od kongresu wiedeńskiego do traktatu wersalskiego, wyznaczający koniec pewnej epoki i początek, dość gwałtownych (chociaż w UK może trochę wolniejszych), zmian. To wszystko dotyka bohaterów stojących na różnych poziomach brytyjskiej drabiny społecznej i jednocześnie będących po obydwu stronach (czasem okrakiem) zmieniającej się rzeczywistości.

To wszystko w cudownym otoczeniu Highclere Castle, czyli serialowego Downton Abbey. Naprawdę, naprawdę nie spodziewałem się, że obyczajowe raczej historie tak mnie wciągną. Ale bohaterowie, zaczynając od służby właśnie, a na jaśniepaństwu kończąc - są niesamowici, świetnie zagrani, mają problemy, których rozstrzygnięcie chce się koniecznie zobaczyć, chociaż nie zawsze będzie się z tego zadowolonym.

Trzeba tu dodać, że podobno na brytyjskim rynku aktorzy podpisują umowy serialowe maksymalnie na 3 lata. I to widać. Wiele wątków przycięto niezbyt sprawnie, właśnie z powodu odejścia aktora. Są też momenty, właściwie jeden, które po prostu nie pasują i nie powinno ich być, wywołały naprawdę żywą dyskusję w całej WlkBrtyt. Tak więc Julian Fellowes ma sporo za uszami, ale i tak nie zmienia to faktów.

A te są takie, że im dłużej oglądałem ten serial tym chciałem więcej i chociaż trochę może on wyglądać na apologezę tamtych czasów i owego feudalizmu, niejako brytyjskiego społeczeństwa kastowego to... trochę żalu jest, że pewne obyczaje, pewna klasa i katalog zachowań znikły i to z całej Europy, nawet tej nietkniętej rakiem komunizmu.


Tak naprawdę jednak oglądałem ten serial dla Dowager Countess of Grantham, Violet Crawley Odgrywanej przez cudowną Maggie Smith. Gdyby coś jej się stało, zrezygnowała czy jak - skończyłbym. Ta postać jest bowiem kwintesencją owego Pax Britannica w kwestii arystokratycznej - jakiekolwiek uczucia, ciepło i empatia muszą być skrywane pod niezmiennym wyrazem twarzy w stylu "wszystko jest w najlepszym porządku, nic się nie stało, rodzina najważniejsza za wszelką cenę" i ten uśmiech Nikt nie potrafi tak sprowadzić człowieka na ziemię, tak zniszczyć, ale i podnieść na duchu jak trzeba, z taką klasą. Nikt, oprócz babci Violet

Jej dialogi są fenomenalne, perfekcyjnie dobrane sytuacyjnie i po mistrzowsku odegrane. A jak już na horyzoncie pojawia się rosyjski książę, dawny amant -
http://media.giphy.com/media/dfCqjVRY1obdu/giphy.gif


Naprawdę cieszę się, że to obejrzałem i czekam niecierpliwie aż całość ostatniego sezonu zejdzie z anteny, żeby zachwycić się Downton jeszcze raz.

Właściwie powinienem zacząć od tego (patrząc na ten temat), że chyba niedługo stuknie rok od... przerwania emisji Hell on Wheels. Serio?



Jest jeszcze ostatni odcinek "nowego" X-f, którego... nie obejrzałem do dzisiaj. Jakaś taka klątwa końcówek.

No ale, ten tego, zaczem drugi sezon FtWD, chociaż naprawdę myślałem o ostatnim TWD, ale jak go tak przejrzałem... to to co pisałem tutaj
/Forum/Temat/15208#609567
zgadza się dokładnie tj. Rick rozp` kolejną fajną miejscówkę, a na końcu Gubernator 2.0 (bądź 3.0, zależy jak oceniać), którym jednak wszyscy żyją i oczekują uuuoo kogo zabije. Jakoś straciłem na to ochotę, imho pomysły zjadają swój ogon.
Tak, wiem że komiks. Ale jednak.


Dlatego FtWD jest już na starcie ciut lepsze, bo nieobarczone przeszłością. Chociaż oczywiście nad drugim sezonem wisi pierwszy, z jego dziwacznymi zasadami i raczej niezbyt burzliwą kreacją postaci.

x01 Monster
Potwora żadnego nie ma (chyba, że oczywiście nie zrozumiałem głębi tytułu), ale łódź Stranda jest naprawdę niezła. Osobiście nie jestem wielkim zwolennikiem "topienia" wielkiej kasy w takich zabawkach, ale ten model (chociaż fikcyjny) prezentuje się zacnie.

Odcinek otwiera (teoretycznie) piękna scena bombardowanego LA. Piękna, choć bezsensowna. Nie rozumiem po prostu idei masakrowania własnych miast ala IIWŚ, skoro zombiaki i tak gdzieś przetrwają w budynkach, norach, gdziekolwiek. Należałoby masowo czyścić wszystko, ulica po ulicy, dom po domu.
No ale ładnie wygląda. Nie tak jak z grzybkiem atomowym, ale może być.

Reszta odcinka jest w normie psychologiczno-obczajowej, gdyby nie Alicia. Śliczna dupeczka, ale głupia... chyba nawet dzisiaj, mimo wszystko, nastolatki i wyżej wiedzą, że głos i obraz z neta to niekoniecznie to samo co real? Ale przy z-apokalipsie można to olać, prawda? Bo właściwie ocaleli tylko dobrzy i potrzebują pomocy, a ci źli to zombiaki. + do tego dorzućmu z pewnością pociągający męski głos, puszczający w eter romantycznie nostalgiczną muzę.
Nie życzę jej źle, ale jeden mały gwałcik może by naprostował dziewczynę.


Reszta drużyny praktycznie nie istnieje i nic ciekawego się nie dzieje. Może trauma po Lizie lekka.


x02 We All Fall Down
Odcinek w wersji wyspiarskiej lekko zalatuje `Firewatch`, a odległe miasteczko z diabelskim młynem - L4D
Ale tyle skojarzeń, spodziewałem się że może tam dotrą, jednak w zapowiedziach Meksyk. I raczej mało pozytywnie.

Ogólnie odcinek słabszy, Alicia się snuje, Chris też, Ofelii nie ma, a ćpun... zawsze będzie ćpunem i jeszcze oczywiście dotknie to kogoś innego, a na końcu Strand z tajemnicą, chociaż Salazar dyszy mu na karku.
Ciekawe, widziałem to od kiedy się pojawił, ale co mu tam napisali? Mam nadzieję, że nic miałkiego.


Chwilowo nie ma jakiegoś uau!, poziom pierwszego sezonu jest utrzymany, tyle że mamy zapowiedziane 2x więcej odcinków. Właściwie nie wiem czy się cieszyć?

Część trzecia. Z dodatkiem.

x03 Ouroboros
Zacząłem to oglądać i przez chwilę pomyślałem, że źle widzę, że to jakiś inny serial. Potem ogarnąłem się, że powinienem poddać się marketingowej manii i czatować na minutowe urywki tego
http://www.strefawalkingdead.pl/fear-the-walking-dead-flight-462/

Wtedy to ma znamiona sensu. Minimalne. Nie muszę dodawać, że banalne głupoty w takich sytuacjach już mnie nawet nie śmieszą, nawet przestają drażnić, raczej dryfujemy w kierunku zniechęcenia i porzucenia tytułu.
Jedyna babeczka na pokładzie wie o co chodzi, ale ostrzega ludzi tak, że nic im nie tłumaczy.
Zombiak z kibla powinien tam zostać, ale oczywiście pozwalamy żonie otworzyć, dać się ugryźć i po dramatycznej walce ubić trupa.
Co oczywiście skutkuje tym, że szeryf pokładowy przestrzeliwuje okno, chociaż na dobrą sprawę powinien mieć pistolet pneumatyczny, czy jak się to gówno nazywa, właśnie po to by nie dziurawić samolotu....

Ale to dodatek. A co w mejnstrimie? Marynistyki część dalsza, bohaterowie ujawniają specjalne umiejętności, ale jak przychodzi co do czego i MAMY SIĘ NIE ODDALAĆ I POZOSTAWAĆ W ZASIĘGU WZROKU... wszyscy się rozłażą.

A potem wrzeszczą, uciekają, wpadają do dziur i ogólnie ma to być pod grozą i napięciem. Serio?
Jedyną rzeczą, która mnie ciekawi to motywy i plany Stranda, końcóweczka mocna, ale czy coś z tego będzie?

Oby. Bardzo proszę oby.

To już chyba koniec...

x04 Blood in the Streets
Obejrzałem ten odcinek 2x. Nie dlatego, że jest świetny. Po pierwszy po prostu eeee nie widziałem co zobaczyłem. Pomyliłem seriale, czy w ogóle o co biega?

Nie wiem jakim cudem ci od radia znowu ich namierzyli, nie wiem jak dopłynęli ich abordażem pontonowym, jak nauczyciel który owszem - może zreperować silnik w dodżu, obszedł system rozruchu tej łajby... chyba nie chcę tego wiedzieć.

Natomiast retrospekcja Stranda... zabawnie czytało się reakcje na jego "ujawnioną" postać, w sensie polskie opinie i te z portali USA. Jest jednak pewna przepaść, nie mniej wszyscy przywykli, że trupy zjadają ludzi, a i ludzie ludzi też, ale męskie buzi jest takie obrzydliwe i tak "niszczy" tą postać


Niestety, chyba przymuszę się do GoT, bo tutaj nie widzę sensu. Miało być inaczej niż w TWD, a jest coraz bardziej tak samo - grupa miota się bez celu, zderza się oczywistościami, na które reaguje jak dziecko w piaskownicy i w ogóle można się jeszcze potknąć i wpaść do dołka z zombiakiem.

https://www.youtube.com/watch?v=eX3u0IlBBO4

Westworld w październiku na HBO. Oby serial był mocny, please.

on Wheels podobno wróciło. Niemożliwe.

Odkąd zobaczyłam trailer na HBO ostrzę pazurki na Wild World. Czuję że to będzie coś specjalnie pod moje gusta, heh. Co prawda nie śledzę żadnych info, trailer to jedyne - bo nie chcę se psuć niespodzianki Od czasów premiery GoT nie czekałam tak bardzo na żaden serial, ha.

mianowicie: czy reżyserowi/scenarzyście, do którego należy twórcza idea pierwowzoru, wolno wszystko?

A dalej - czy wolno go oceniać przez pryzmat tego co się widzi, czy jednak z założeniem w tyle głowy, że... to jest The Maker, a więc co zrobi jest boskie?


Otóż skończyłem rozpaczliwe oglądanie drugiego sezonu Fear The Walking Dead na odcinku czwartym, ale jakoś tak zeszło, że kolejne cztery zaliczyłem.

Nie ma się co pastwić nad tą produkcją, bo poza tym mi się nie chce. Wymienię tylko najlepsze, że znowu pojawił się motyw stodoły (z jeszcze głupszym wytłumaczeniem), ekipa znowu się rozpadła (chociaż tak się pilnowali by być razem, a motywy niektórych odejść (－‸ლ)), a w ostatnim odcinku chłopak, który zyskał perk walking among dead zostaje odgoniony od swojego plecaka z zapasami przez jedną mamuśkę z kijem baseballowym i potem chodzi i zdycha
+
najlepsza chyba dotychczas najgłupsza scena bycia zjedzonym to dwóch gangusów, którzy radośnie strzelają sobie do mini-hordki, mają za sobą samochód na chodzi, 0 presji i zamiast cofać się, wymieniając puste magazynki, stoją pozwalając zedom doczołgać się do nich i... hamsiu hamsiu.


Czyli jednak trochę się rozpisałem. A miało być nie tym. Chociaż to istnieje pośród koszmarnych dialogów i scen, które z rozsądnym montażem nawet przejściowo nie spotkały się w windzie.

I tu wracam do tytułu: Robert Kirkman teraz, przed chwilą Chris Carter, tak niedawno George Miller, a dużo wcześniej George Lucas.

Ludzie, którzy wymyślili i w większości zrealizowali swój pomysł własnymy ręcoma. I to było dobre, było to świetne, można po latach oglądać i oglądać, a data przydatności do spożycia ciągle się przesuwa.

Postanowili wrócić albo jak w przypadku Kirkmana - kontynuować ideę w klimatach może nieco innych, ale jednak na kultowej bazie.
I to jest dno.
Może i nawet samo z siebie nie byłoby złe, ale przecież nie spadli na rynek przed chwilą. Oglądając bieżącą produkcję chyba każdy ma w pamięci, raczej w bardzo miłej pamięci, od czego dany reżyser/scenarzysta/POMYSŁODAWCA zaczynał.
I wtedy porównanie jest katastrofalne dla teraźniejszości.

Dlaczego tak się dzieje? Przez jakąś obłędną idée fixe karzącą spróbować przebić pierwotny sukces, że kurde na pewno zrobię lepiej? A może przez zwykłą pazerność, znaczy zrobię jak mi wyjdzie, a ludzie i tak kupią, bo będzie przylepiony znaczek, który znają i cenią?
(Przy tej drugiej opcji od razu przypomina mi się `Fałszywy senator` z Eddim Murphy`m.)
A może jest jakaś inna, słynna "trzecia droga"?


Nie jestem w stanie ogarnąć niektórych rzeczy. Nie muszę, nie ma obowiązku poznania wszystkiego. Ale to bym jednak chciał wiedzieć - wolno im? & dlaczego to robią, jeśli tylko wolność nie jest jedynym "argumentem"?

Niech mnie ktoś przytuli😭 Właśnie się dowiedziałam że mój obecnie ulubiony obok "Futuramy" serial animowany odchodzi na Mocy łono..."Poro na przygodę", dlaczego?!?
Jak ja sobie poradzę bez Lodowego Króla?
Bez Jake`a? BEZ MARCELINKI?! Bez Królewny Balonowej?To potworne,po prostu potworne.
Bardzo szkoda.

Powiem tak... krótko.
Jestem bliski szoku, że to może być naprawdę coś.
Krótko - Westworld.

...

Jest parę rzeczy w HBO/HBO Polska, których nie cierpię, jest parę na kosę.
Ale tak jak oni robią te seriale, jakie seriale robią... masakracja.

Peem krótko - SW w jakimś sensie się skończyły, nie interesują mnie filmy, marvele, książki, nawet gry.
Jedyną nadzieją, która się we mnie tli to wizja podpisania kontraktu na współpracę pomiędzy Dineyem a HBO.

Żeby powstał serial. Taki jak pierwszy odcinek Westworld, żeby miał ciarki od początku. Jasne, cycki i murzyno-latynoski muszą być, a jeśli ktoś będzie mówił za Dżordżem, że nie tak była idea SW to przecież ona nie istnieje od dawna.

Nie ma jej ani w TCW, ani w Rebelsach, ani w EVII o którym, przez moment, uczciwie wyraził się Papcio.


Żyję tą nadzieją, na TV-drama sci-fi/fantasy series SW od HBO. Przede mną jakieś 50 lat życia... szansę są.


O samym odcinku i porównaniu go z oryginalnym filmem później. Muszę się jeszcze nacieszyć.

Ależ oczywiście że SW na swym najbardziej powierzchownym poziomie, gdy ktoś się nie zagłębia, jest dla wszystkich. Dziecko 6 letnie raczej nie dostrzeże panującego w nich nieszczęścia i ohydy. Ono patrzy na SW i widzi fajowe mieczyki, machanie nimi, super sztuczki, baśniowe stwory i stateczki. Oglądając TCW Ahsokę w akcji raczej nie przerazi go nawet to gdy zdekapituje cztery osoby naraz. Młodsza widownia ogląda i zwraca uwagę na inne rzeczy. Starsza powinna mieć znacznie szerszą perspektywę. No, oczywiście teoria sobie, praktyka sobie.
A to że większość dorosłych akuratnie ogląda SW z perspektywy 12 latków to już nie wina George`a

Swoją drogą nie sądziłam że Ty też powsadzałeś SW w jakieś potwornie wąziutkie szufladki...cóż.

Widziałem i szczerze mówiąc to pupci mi nie urwało. Tzn. pewnie - pierwszy odcinek jest solidny, ale chyba za bardzo dałem się ponieść wszechobecnemu hype`owi przed premierą i oczekiwałem sam nie wiem czego.

Trochę brakuje mi tam zarysowania jakiegoś głównego motywu przewodniego, wątku fabularnego który będzie osią serialu. Domyślam się, że będzie to stopniowa emancypacja AI w postaci Evan Rachel Wood (która roczarowująco, nie rozebrała się w pilocie - tzn. rozebrała, ale kamera wszystko ukryła ) i spółki, ale jakoś tak nie widzę kierunku w którym to pójdzie. Niby nic takiego, ale przez to całośc wydała mi się nieco rozwodniona.

Sam pilot nie powalił mnie na kolana, oceniam go na 7/10.

Ruszyłem też Luke`a Cage`a - po 4 odcinkach jestem rozczarowany. JJ i oba sezony Daredevila łyknąłem jak Sev TFA, a tu się męczę i mam niską motywację ciągnięcia dalej. Główny villain jest tak sztampowy i nijaki, że aż się nie mogę nadziwić że to z tej samej stajni która wypuściła Kingpina czy Kilgrave`a. Z głównym bohaterem nie jest dużo lepiej - nijakość to jego znak rozpoznawczy. Fabuła w żaden sposób mnie nie wciągnęła, dość oczywistym wydaje mi się, jak ona się rozwinie i nie jest to coś, na co czekam z zapartym tchem.

Na pociechę, w poniedziałek wrócił KRÓL ASH WILLIAMS, co w połączeniu z środowymi Scream Queens daje mi taka porcję ulubionych klimatów w TV, że czuje się jak pączuś w maśle

Kurcze, byłam pewna że to miało być 29 i przegapiłam 2 odcinki. Nie wiem czy nadrabiać czy wiele nie stracę jak zacznę od 3 i 4
Ktokolwiek widział, ktokolwiek wrażenia swe opisze?

Ostatnio tak sobie przelatywałam po kanałach, to tu to tam...
Nagle widzę COŚ.
Jakby świetna scenografia.
Jakby stylizacja na wiek 19-nasty.
Piękne kostiumy.
Rewolwery.
Akcja, akcja, czaszki` cmentarz.
Pierwsza myśl, może HBO oki po jednak imo średnim i z deczka rozczarowującym "West World" chcą się zreflektować?

Ale, dalej paczę. I nie ogarniam.
Przecież Cielecka. Przecież Małaszyński.
Znaczy OMG wydarzenie.
Pierwszy w moim życiu POLSKI SERIAL na który czekam.
I to jeszcze z bijącym sercem.
Toż to szok.

PS. Jak mi to spaprzą...wyślę na ciężkie roboty na pola imperialne. Albo do Korpusu Rolniczego Jedi.

Dziś ze Stridem nadrobiliśmy ostatni odcinek z tego tygodnia, poklepmy się zatem współforumowicze, po plecach, jaki to nie był super

Miller 💙💙💙

Ale się naszukałem tego wątku
Kiedyś forum było pełne dyskusji na temat tego, co oglądamy, a tutaj ostatni post z lutego. Chyba, że jednak piszę w starym topicu, w takim wypadku proszę moderację o przeniesienie .

Okej, muszę przyznać, że ostatnio zaniedbałem moje ulubione seriale, wiele z nich odpuściłem, bo niestety nie jestem w stanie już oglądać 12 produkcji jednocześnie, ograniczyłem się zatem do tych bardziej wciągających lub nowych tytułów, które najbardziej mnie zainteresowały. Odpuściłem głównie totalne guilty pleasure, jak How To Get Away With Murder (nie ogląda się tego źle, ale trzeci sezon jest bladym cieniem znakomitego pierwszego), czy Masters of Sex (to, co na początku intrygowało, teraz zwyczajnie nudzi).
Na czym się więc skupiłem?


Opowieść podręcznej
Ekranizacja powieści Margaret Antwood z połowy lat `80.

Serial o bardzo wyraźnym wydźwięku feministycznym - oto w niedalekiej przyszłości, w obliczu minimalnego przyrostu naturalnego, do władzy dochodzi nacjonalistyczna grupa religijna, która zmusza płodne kobiety do bycia "podręcznymi", pozbawioną jakichkolwiek praw grupą, będącą własnością wysoko postawionych "komandorów".
Odarte z godności, traktowane właściwie jak przedmioty, próbują przetrwać w totalitarnym reżimie.

Fabuła skupia się wokół June, która oddzielona od męża i córki, zostaje nałożnicą jednego z twórców tego chorego systemu.
Akcja może wydawać się powolna, ale nawet na chwilę nie pozwala oderwać wzroku od ekranu.
W każdym odcinku prezentowany jest kawałek historii głównej bohaterki lub jednej istotniejszych postaci pobocznych, jak np. żony Komandora Sereny Joy, która przed wojną była popularną autorką poradników kobiecych, dzisiaj sama jest zniewolona przez rząd, który wcześniej popierała.

Kamera śledzi przede wszystkim June o intrygującej twarzy Elisabeth Moss.
Każde jej spojrzenie, każdy gest ogląda się z takim zaangażowaniem, jakbyśmy mieli do czynienia z tykającą bombą, której bezsilność i frustracja mogłaby roznieść cały ten chory kraj.
Fantastyczna rola, życzę wszelkich możliwych nagród!


Konflikt - Bette i Joan
Okej, ta pozycja nie ma zbyt wielu fanów w naszym kraju.

Opowiada o kulisach słynnego konfliktu między dwiema legendarnymi gwiazdami Hollywood, Bette Davis i Joan Crawford. Są jak ogień i woda - pierwsza jest uważana dzisiaj za jedną z najlepszych aktorek w historii kina, druga mimo wielkiej urody i popularności, zapamiętana jest bardziej jako celebrytka (choć nie jest to do końca sprawiedliwe określenie, bo postawienie którejkolwiek z tych pań obok Kim Kardashian byłoby dla nich wielką obrazą). Davis zazdrościła Crawford piękna i blichtru, a Crowford Davis talentu.

Obopólna niechęć trwała niemal 50 lat, serial skupia się przede wszystkim na ich jedynym wspólnym filmie, czyli Co się zdarzyło Baby Jane z 1962. Wówczas obie odsunięte na boczny tor przez przemysł filmowy, postawione pod ścianą, próbują wspólnych sił w horrorze klasy B, który pewnie przeszedłby bez echa, gdyby nie dość makabryczne historie z planu. Oto dwie na pozór sympatyczne i pełne klasy kobiety uprzykrzają sobie życie w trakcie kręcenia niemal każdego ujęcia. W scenie, gdy postać grana przez Joan jest ciągnięta po podłodze przez Bette, ta celowo wypycha kieszenie ciężkimi kamieniami. W odwecie Davis nie improwizowała w scenie, w której kopie konkurentkę w głowę i tak dalej.

Ale jest to przede wszystkim opowieść o nieuchronnym przemijaniu. O tym, jak niegdyś uwielbiane przez tłumy aktorki muszą nauczyć się żyć bez pracy tylko dlatego, że przekroczyły magiczną granicę lat 50-ciu i zwyczajnie nie ma dla nich ról. Momentami są zabawne, momentami żałosne, ale najczęściej wzbudzają współczucie. Przede wszystkim Joan, świetnie sportretowana przez ulubienicę twórcy serialu, Jessicę Lange.
Jak to u Ryana Murphiego bywa, w kwestii muzyki i scenografii jest to perełka, obraz żywcem wyjęty z lat `60.
Pod koniec serialu z ust jednej z bohaterek pada pytanie "Twoja babcia żyje? Tak? Zadzwoń do niej". Niby banalne, ale idealnie puentuje tę historię.


Seria Niefortunnych Zdarzeń
A teraz sentymentalnie, bo mówimy o ekranizacji jednej z moich ulubionych serii z dzieciństwa.

Śledzimy losy rodzeństwa Baudelaire, których życie przewraca się do góry nogami po tragicznej śmierci ich rodziców, którzy spłonęli w pożarze. Zostają przekazane Hrabiemu Olafowi, marnemu aktorowi, który czyha na ich wielki majątek i jest zdolny do wszystkiego, by go zdobyć.

I tutaj jednak odrobinę się zawiodłem. Naturalne wydają się porównania z kinową adaptacją tej historii, czyli filmem z 2004 roku. Mimo, że drastycznie zmienił szyk wydarzeń przedstawiony w pierwszych trzech tomach, klimat serii został zachowany, nie mówiąc o fantastycznej obsadzie z Jimem Careyem w roli antagonisty. Tam kostiumy i scenografia przywodziły na myśl lata `30 i `40, co bardzo mi odpowiadało, tutaj mamy zupełny misz-masz - trochę międzywojnia, trochę czasów współczesnych, telewizja rodem z lat `70. Zdecydowanie wolałem czarny humor i dyskretną ironię pierwszej ekranizacji, niż barwny surrealizm serialu. Poza tym mam wrażenie, że Neil Patrick Harris gra tutaj bardziej samego siebie, niż przerażającego Olafa. Chodzi mi głównie o liczne wstawki wyjęte żywcem z musicalu, które zupełnie nie pasują do tego świata.


Czarne Lustro
Możecie uznać, że jestem zacofany, ale dopiero w tym roku zacząłem przygodę z tym serialem.

Akcja dzieje się w niedalekiej przyszłości. Każdy odcinek dotyczy innego zagadnienia związanego z zagrożeniami współczesności, które mogą negatywnie odbić się na nas za -naście, -dziesiąt lat. Mowa tu o postępującej inwigilacji, kulturze lajków, oddziaływaniu mediów na społeczeństwo, coraz bardziej ingerującej w życie codzienne technologii.

Mimo że produkcję można śmiało zaliczyć do gatunku sf, to jest on przerażająco realistyczny i aktualny. Polecam przede wszystkim pierwszy odcinek trzeciego sezonu. W na pozór idealnym świecie, ludzie oceniają w skali od 1 do 5 każdą swoją aktywność, najkrótszą rozmowę, wrzucone zdjęcie. Lajki stają się niemal walutą, przepustką do życia na wyższym poziomie (główna bohaterka musi mieć średnią 4,5, by zamieszkać w domu o wyższym standardzie). Ta historia jest przerażająco prawdziwa, wszyscy widzimy, co facebook i instagram zrobiły z młodymi ludźmi, którzy wartość człowieka wyliczają poprzez ilość polubień. Pod rozwagę.


Dobra, rozpisałem się. Poza tym zacząłem jeszcze komedyjkę Trial & Error, licząc na powtórkę z autentycznie zabawnego Parks and Recreation, ale mimo świetnej obsady uznałem go za spory niewypał.

Tak zobaczyłem w promocji letniej Stima...
http://store.steampowered.com/app/549310/Mark_Hamills_Pop_Culture_Quest/
nie kupiłem, ale ktoś to oglądał? Jest tam coś wartościowego, czy po prostu to specjalna forma dorabiania dla Hamilla?

https://www.youtube.com/watch?v=jsIRbjipcNc

Nie zasnę dzisiaj

Żeby nie było, że nic mi się nie podoba i wszystko oceniam słabo. Skończyłem wczoraj oglądać Punishera od Netflixa. Fantastyczny. Mroczny, brutalny, ponury, z atmosferą gęstą jak w pszczyńskim McDonaldzie po wizycie Ludwika.

Początek był taki sobie, ale z odcinka na odcinek było coraz lepiej, ostatnie 3 to mistrzostwo. Siedziałem zachwycony.

W 2 sezonie Daredevila, Bernthala jako Punishera, sam nie wiem jak odebrałem. Czy mi się podobał czy nie. Tu za to miał pole do popisu i już wiem, że to świetny Punisher.

Amber Rose Revah to kolejna pani, która potwierdza że ktoś tam genialnie dobiera bohaterki kobiece do netflixo-marvelowych seriali. Amber, Jessica Henwick, a może Elodie Yung? Nie wiem, naprawdę nie wiem. Taki wybór, tyle dobrego.

Serial jest powiązany z resztą netflixowych produkcji w minimalnym stopniu, właściwie największym łącznikiem jest Karen Page, która - o dziwo - nie irytuje tak, jak w Daredevilu. Między nią a Punisherem jest znacznie lepsza chemia niż między nią a Mattem (który jest przeznaczony Elektrze, co jest jasne jak słońce #teamelektra).

Polecam serdecznie, bo na chwilę obecną uważam, że jest to najlepszy serial od Marvela, a i Daredevila i Jessicę szanuję mocno. Ale Punisher jest po prostu super.

Rozczarować się mogą tylko osoby, które oczekują ciągłej rozwałki przetykanej epickimi one-linerami. To bardziej dramat psychologiczno-szpiegowski z elementami rozpie***u. Czytałem zarzuty na sieci, że za mało Punishera w Punisherze, że akcji mało. To prawda. No i świetnie to wyszło.

Nadrobiłem. Co by tutaj napisać... serial (I sezon) jest dobry. Nie wybitny, nie świetny, po prostu - dobry.

Od początku do (prawie) końca. Ale o tym na samym SĄ SPOILERY, więc czyta ten kto już oglądał.


Dawno już temu zacząłem uważać, że każda społeczność, bez względu na rozmiar i umiejscowienie, ma swoje trupy (prawdziwe i przysłowiowe) zakopane w lesie, w ogródku, na strychu, w szafie. Taka ludzka jest, jak widać, natura.

Dlatego w ogóle nie zdziwiła mnie lokalna miejscówka, tego typu jazdy "układu" odbywają się i w wielomilionowych centrach, jak i w uroczych powiedzmy mieścinach typu Dobrowic.
Jednak w tym serialu udało się pokazać, że chyba niemal każdy, od dzieciaka ze szkoły po starca, jest w coś zamieszany. Biznesy, lewizny, tajemnice, dragi i oczywiście seks naprzemiennie mylony i łączony z miłością.

Szczytowym osiągnięciem jest tu rodzina Molendów, no od pewnego momentu szedłem w gruby zakład, że w sam samiuśki finał to będzie umoczony ktoś z tej piątki. Skoro schodziło na seks i ciąże to zakładałem, że będzie to kobieta... trafiłem... połowicznie, bo i takie było założenie scenariusza.
Ale i tak rodzinka mistrzowska. W ogóle cała miejscowość to zbieranina z jednej strony archetypów, z drugiej jednak ciekawie pokazanych i w różnym stopniu jakości zagranych.

No właśnie - gra. W tym wypadku trzeba i należy rozdzielić drużynę "starszaków" od "młodzieży". Oprócz Stuhra, który dał radę (przyzwoita kreacja, ale bez fajerwerków, za to po mordzie zbiera od pierwszego odcinka gdybym był ziejącym do niego pseudo-prawicowcem to bym zrobił kompilację jego wp`li ze wszystkich ostatnich lat ), świetnie spisał się Krzysztof Pieczyński, jeden z tych którym stan wojenny pomieszał drogi zawodowe.
Drugim, bardzo przypadającym mi do gustu, był Grzegorz Damięcki, głowa rodziny Molendów. No i Joachim Lamża, trochę taki Nowak z `Tygrysów Europy` na skalę Dobrowic
Zawiódł natomiast Paweł Królikowski, którego policyjne wcielenie widziałem już w `Pitbullu` czy `Fałszerzach`, a stylowo podobnie w `Odwróconych`.

Niestety role kobiece też nie błysnęły. Liczyłem, że więcej wyciągnie Katarzyna Dąbrowska w roli wychowawczyni, ale też scenariusz tak ją rozpisał.
Natomiast "dzieciaki" całkowicie odwróciły ten układ. Paulina Szostak jako Ewelina Rozłucka - super. Jeśli to prawda, że 2 lata temu ukończyła AT w Warszawie to może są jeszcze szanse na dobrych polskich aktorów nowego pokolenia. Później dołączyła do niej Aleksandra Grabowska, z rodzinki Molendów.

A chłopaki? Z agencji towarzyskiej aktorskiej? Gładko, miałko, nijako.. Niestety.


Wróćmy więc do fabuły - podobała mi się budowa odcinków na zasadzie, że początek odkrywa coraz bardziej co wydarzyło się ze zmarłą Asią Walewską. Spodobał mi się, odważny jak na nas, wątek seksu/miłości dojrzałego faceta i 17-latki. Bo dlaczego nie? A to, że zj... na końcu? Cóż.
Motyw nowego nauczyciela-detektywa było "no powiedzmy", ale podbity ojcostwem - ok. W pełni rozumiem. Dlatego zupełnie nie rozumiem czemu nie skończyliśmy na dobry jednostrzale? No serio? Tajny belfrowski współpracownik będzie teraz odwiedzał kolejne placówki z kłopotami? Serio? Z jaką motywacją? Dlatego oglądanie SE02 stoi pod dużym znakiem zapytania.

Cała zaś intryga "kto zabił i dlaczego" jest ciekawie przemieszana lewiznami i gangsterką-dilerką (chociaż śmiechłem jak Stuhr pojechał negocjować z Ruskimi ), z dorzuceniem problemów ogólno-szkolnych. I chociaż wiem, że dzieciaki (i nie tylko) klną na potęgę & jarają (nie tylko one) na potęgę to jednak czasami było tego za dużo.

A finał? Ten pierwszy... no cóż, ok chociaż można by to załatwić bez wieszania. Natomiast Ewelina to z jednej strony sztosik, bo prześlizgnęła się gładko przez wszystkie odcinki (chociaż można zauważyć elementy tego, że chciała być doceniania i zauważana), z drugiej super, bo niejedno miasto, niejeden bohater padł i wpadł z rąk zakochanej-mściwej kobiety. Z trzeciej jednak, jak to trafnie ujął człowiek z cebosia, dzieciaki rzadko kiedy umieją zatrzeć ślady. Nawet z białymi rękawiczkami.

Więc osobiście uważam, że dziewczyna zrobiona na "geniuszkę zła" byłaby idealną kandydatką na drugi sezon, natomiast drugi finał, czyli propozycja nie-do-odrzucenia dla belfra... serio? I znowu inna szkoła? Przecież mówiłem, że nie ma tylu aktorów młodego pokolenia. Zatrudnią tych naturszczyków z TVNu?



Nie wiem, nie widzę chwilowo sensu zerkania na SE02, natomiast pierwszą część mogę solidnie polecić.

Tak jak pisałam wyżej, SyFy zrezygnowało z emisji serialu. Firma producencka jednak ma nadzieję że ktoś przedłuży z nimi kontrakt na kręcenie, i fani serii rzucili się apelować.
Netflix już zaznaczył że nie jest zainteresowany finansowaniem, toteż cała siła fandomu skupiła się na Amazonie. Oprócz bardziej standardowych maili i hasztagowania na twitterze oraz ruchu na reddicie (reddit Expanse`a był jednym z najczęściej odwiedzanych, obok tych z np porno ) były też mniej typowe formy zwrócenia na siebie uwagi:
http://www.ign.com/articles/2018/05/16/fans-of-the-expanse-rent-a-plane-to-fly-over-amazon-studios


W każdym razie, jeśli oglądaliście, a nawet nie oglądacie jeszcze serialu ale czujecie że chcielibyście kiedyś obejrzeć kawałek porządnego sf w odcinkach, to podpiszcie - proszę - petycję:
https://www.change.org/p/amazon-or-netflix-please-buy-the-rights-to-the-expanse-savetheexpanse?recruiter=875516652&utm_source=share_petition&utm_medium=facebook&utm_campaign=psf_combo_share_initial.nafta_share_post_interaction.control&utm_term=triggered

Pierwszy sezon leciał ostatnio na HBO.
Powiem tak - oceniam na plus, podobało mi się; pomysł na historie ciekawy.

Natomiast momentami symbolika była zbyt nachalna. Wkurzyło mnie również zakończenie serii clif hangerem - rozumiałem, że kończyli tak pojedyncze odcinki, ale cały sezon? Jak by to powiedział Luke: "Tani chwyt".

Zobaczyłem, że na HBO startuje drugi sezon tego serialu i z Markiem Hamillem, obsadzonym znowu w roli jakiegoś brodatego dziada

Jako że dopiero zacząłem oglądać jedynkę, a i o Marku-aktorze dobrego zdania za bardzo nie mam to... zastanawiam się czy to dobrze, czy nie


Ktoś jeszcze?

No i co tu napisać o tym krótkim strzale od HBO, który pobił na chwilę popularnością GoT? A teraz sam został zepchnięty przez niemiecki `Dark`? Który też mam w planach. Jak zegarek

Jest jedna chyba wspólna rzecz, która łączy tak wielu widzów `Chernobyl` (miniseries), po prostu z którą spotkałem się w wielu miejscach, w wielu językach - uczucie kur`kiego niepokoju. Takie to dobre, czy to po prostu radiacja?
Moje zdanie na temat rozszczepiania atomów w celach bojowych jest zbieżne z geniuszem
The unleashed power of the atom has changed everything save our modes of thinking, and we thus drift toward unparalleled catastrophes.
Przynajmniej tyle mnie łączy z Albertem Einsteinem

Mimo wszystko od czasów Fallouta (a potem przez Stalkera i Metra)... mam jakąś taką cichą i ukrytą mini-obsesję na punkcie tego co zabija nie przez "grzybka", ale przez to niewidoczne, acz szalenie charakterystyczne udźwiękowienie
https://www.youtube.com/watch?v=9BVckjdZlK4
Czyż nie jest tak, że podczas awarii od samego wybuchu zginęły 2-3 osoby, a całą resztę wykończyło to "coś"? Coś co jednocześnie fascynuje, coś co chcielibyśmy opanować w stopniu dużo większym niż obecne procesy naukowo-przemysłowo i co powoduje nagłą, nadmierną opaleniznę, a potem... rozpuszcza nas?


I to właśnie nie jest strach, ale... niepokój. Coś może odczuwali niektórzy obecni na miejscu i w pobliżu elektrowni. To coś jest imho dużo gorsze niż czysta panika, kiedy nasz organizm trochę niejako pomaga nam, odpalając różne chemikalia do walki albo ucieczki.
Niepokój. Łączy tak wielu widzów, widzów z krajów, którzy nie tylko nie mieli i nie mają styczności z Czarnobylem, ale nawet z żadnym atomem w swojej okolicy. Chociaż jak się zerknie na mapę świata to czasami ciężko o optymizm

Pomijając odwieczne płacze Rosjan, że "zgniły Zachód" źle ich ocenia i przedstawia (gdzie naprawdę chciałbym zobaczyć dobry rosyjski serial o tej tematyce) to chyba HBO kolejny raz pokazało, że jest perfekcyjne w robieniu miniseriesowych-perełek.
Na początku trochę nie wiedziałem jak zarządzą chronologią wydarzeń i czy to co zrobili jest dobre, ale po drugim obejrzeniu (yup, oglądałem 2x na przestrzeni 2 tygodni co niezwykle rzadko mi się zdarza w jakimkolwiek metrażu filmowym) stwierdziłem, że jak najbardziej tak. Oplecenie całego wydarzenia wokół postaci Walerija Legasowa i tego, że niekoniecznie sam wybuch i pierwsze godziny były najważniejsze, z jednoczesnym jak najbardziej soczystym skróceniem wersji do przyjaznej dla widza fabuły - to wszystko dało radę.


Oczywiście są głosy, że nie wszystko co pokazano miało faktyczny przebieg. Nawet jeśli wiele o tym mówią sceny końcowe ostatniego odcinka. Jasne, ale chyba nikt nigdy nie wymagał by jednak serial telewizyjny był dokumentem? Pewne zabiegi, że tak powiem sceniczne, muszą być. Ale nie ma tu żadnej rozbuchanej przesady, zbędnego efekciarstwa i popcornizowania.

Poza tym, tak mi się zdaje, serial stawia przed oczami widza dość prosty, ale jak zawsze w takim przypadku, ciężki do rozwiązania dylemat o kłamstwie i mitologii systemu takiego jaki panował w ówczesnym ZSRR. Komunizm, socjalizm, ideały Lenina, autorytaryzm, totalitaryzm - jak zwał tak zwał, na sprawdzian z WOSu, czy czego tam.
Z jednej strony wszyscy/większość wiedzą jak jest, ale też niejako akceptują. Ci którzy wiedzą dlaczego tak jest i nawet za to odpowiadają - brną w kłamstwa i paździerz jeszcze mocniej, nawet jeśli przekłada się to na coś takiego jak potencjalny Czarnobyl.
Jak osobiście nigdy nie mogłem tego pojąć - można rządzić opresyjnie, ale nie wręcz kretyńsko, samemu podkopując swoją własną pozycję. W myśl tego zmienionego powiedzenia Kisielewskiego, że socjalizm jest to ustrój, w którym bohatersko pokonuje się trudności nieznane w żadnym innym ustroju!.
A jak nie pokonuje?
Bo czy w Czarnobylu tak naprawdę zwyciężono?


Świetna praca kamery, oddanie nastroju i kapitalna trójka aktorska Harris-Skarsgård-Watson. Czego chcieć więcej? HBO ma na rynku obecnie sporą konkurencję, ale w tych krótkich strzałach imho są nadal najlepsi.

Powiem szczerze - chyba po raz pierwszy od czasów wczesno-nastoletnich, jakaś produkcja wywołała we tyle emocji, że przy ostatnich dwóch odcinkach musiałem pauzować, żeby biec do kuchni po zapas chusteczek. Mówię o kolejnej perełce od BBC, czyli Years and years (Rok za rokiem).

Fabuła skupia się wokół brytyjskiej modern family. Rodzeństwo Lyonsów na pierwszy rzut oka mają takie same problemy, jak przeciętna nadwiślańska rodzina, choć spokojnie można określić ich mianem grupy nietuzinkowej. Daniel jest pracującym w urzędzie miasta gejem, Stephen ma ciemnoskórą żonę i córkę uważającą się za "transczłowieka", Edith jest wojującą alterglobalistką podróżującą po świecie, a niepełnosprawna Rosie w pierwszym odcinku rodzi syna z przelotnego romansu z Chińczykiem. Wszystkich ich łączy babcia, tradycjonalistka, do pewnego momentu jako jedyna dbająca, by wszyscy raz do roku spotykali się przy jednym stole. Niejako w tle, z odcinka na odcinek coraz potężniejsza staje się Vivienne Rook, szefowa szemranego think-thanku, mix Trumpa i Farage`a w spódnicy.

Konstrukcja serialu pokazuje kolejne lata życia rodziny, zaczynając od 2019, na 2034 kończąc. Zmiany w życiu społecznym i politycznym (postępujące zmiany klimatu, kolejne modyfikacje ciał, kryzysy migracyjne i gospodarcze) są niezwykle, przerażająco wręcz prawdopodobne, momentami przywodzą na myśl inną brytyjską produkcję, Black Mirror. Widzimy głupiejącą z roku na rok zachodnią cywilizację, czego przykładem nie są już nawet ruchy antyszczepionkowe, a rosnące w siłę grupy płaskoziemców. Poruszane są aktualne problemy, z którymi zmagamy się na co dzień, przekładające się na niedaleką przyszłość.

Całe show kradnie jednak Emma Thompson jako populistka Rook. Poza jedną sceną nie wchodzi w bezpośrednią interakcję z naszymi bohaterami - widzimy ją głównie na ekranach telewizorów, na wieczorach wyborczych, transmisjach na żywo na portalach społecznościowych. Typowy głos ludu - kobieta, która nie ma pojęcia o gospodarce, czy ekonomii, nie ma nawet pojęcia, o czym właściwie mówi, ważne, że przekazuje ludziom to, co chcą usłyszeć. Genialna jest scena debaty z początku pierwszego odcinka, w czasie której zapytana o sytuację w Syrii odpowiada "I don`t give a fuck" i zaczyna rozwodzić się nad tym, że zamiast takimi bzdurami, władza powinna zająć się remontem chodników. Proste i skuteczne.

I właśnie tutaj widzimy gołym okiem przesłanie serialu - nie myśl, że polityka cię nie dotyczy. Że możesz być "apolityczny" (słyszę to coraz częściej), nie mieć opinii na żaden temat, a twój głos nie ma żadnego znaczenia. Tego właśnie chcą politycy pokroju Vivianne Rook, którzy takim podejściem torują sobie drogę do władzy.

Kto ma BBC albo HBO GO - gorąco polecam. <3

Nowy serial od Amazona. Piszę o nim, bo to najlepsza rzecz, jaką widziałem od dawna. Ciekawa fabuła, interesujące podejście do tematu (są tu superbohaterowie; tak, wiem - macie już ich dość. Ja też. Dlatego tym bardziej polecam, bo jest to świeże i odmienne podejście do tematu, nie na nich koncentruje się serial, nie w sposób, w który zdążyliśmy się przyzwyczaić). Chemia między bohaterami jest ogromna, postacie są świetnie rozpisane i już po kilku odcinkach byłem zaangażowany w ich losy, jak mało kiedy. Zdecydowanie polecam!! Zresztą zobaczcie sobie sami, trailer: https://www.youtube.com/watch?v=06rueu_fh30

To była chyba ostatnia pozycja, które brakowało mi do zrobienia 100% katalogu Gillian Anderson. Nie będę ściemniał - miałem zamiar obejrzeć to dla niej. A tu zmyłka.

Na dniach zrobione, chociaż właściwie lepiej napisać, że na dniu i nocy, przez totalnie zaburzył mi się rytm życia
Bo takie dobre? Niezłe, ciekawe, śmieszne, typowo-mocno z humorem brytolskim, brytolską muzyką i akcentem Gillian.

Muszę do niej wrócić, bo jej rola to może nie cameo, ale... nazywam takie momenty dyskretnymi. Niby jest, błyszczy (chociaż jej wyjątkowa szczupłość trochę mnie niepokoi), wiele momentów jej relacji z synem to jak życia wzięte, ale jednak - zmyliło mnie to. Oczekiwałem raczej tego, że Otis będzie hmmm powiedzmy konsultował z mamą-specjalistą porady dla swoich rówieśników. Biorąc nawet pod uwagę realia UK dotyczące ich szkolnej edukacji seksualnej (nieobowiązkowej, ale jednak jak na innym poziomie podejścia i zrozumienia niż polskie czerstwe "życie w rodzinie") i podejścia medyczno-prawnego do dzieciaków. A tu jednak dyskretnie, znacząco, ale dyskretnie.


A tak poza tym to serial nie stroni od wulgaryzmów, seksu, używek wszelakich i oczywiściej tej "popularności", której nigdy nie ogarnąłem. Przełączałem się też z lektora na napisy i tłumaczenie daje radę, chwyta ten "młodzieżowy" styl wypowiedzi, nie przesadzając w żadną stronę.
Główny wątek jest oczywiście jasny, ale sposób jego przedstawienia powoduje czysty śmiech radości, taki pozytywny zaciesz, zwłaszcza jeśli ktoś odnajdzie urywki z własnego życia. Nie mniej wszystkie sceny masturbacji są kapitalne, a ten moment Otisa z erekcją pobasenową - maestria godna `Trainspotting` i toaletowego momentu
Czy jego brązowy garniak z krawatem - młody Jaś Fasola.

Wszystko super aż dojeżdżamy do ostatniego odcinka. O ile w większości czytanych przeze mnie komentarzy ludzie domagają się związku Otisa i Maeve (co wg mnie całkowitym niezrozumieniem zarówno założeń fabuły jak i [cytując samego chłopaka] raczej tradycją hołdująca seksizmowi i propagowaniu wizerunku nierzeczywistej miłości), to mnie osobiście rozwalił dość dziki comin-out Adama...
Serio - SE świetnie pokazuje, że pozory, kalki i klisze są mocno słabe, ranią ludzi itd. (kapitalna scena z tańczącym w pustej szkole dyrem), ale jednak Adam... gejem? Może i tak bywa, ale jakoś nie pasowało mi to do kolorytu całości.


A jeśli o kolorach i komentarzach mowa to... pomimo raczej chyba pozytywnego przyjęcia i oczekiwania na drugi sezon (jest w realizacji) część polskich komentarzy wieje taką strasznością, że aż... strach się bać. Jak ciężko mi uwierzyć w to, że ludzie mogą się przyp* do kolorystyki bohaterów, skoro dość tanio można wsiąść w samolot i wybrać się do UK na weekend i to nie tylko do aglomeracji, ale nawet wyskoczyć na prowincję. UK właśnie tak wygląda, świat w ogóle tak wygląda, jest kolorowy i różnoraki (nawet jeśli na potrzeby serialu ścieśnia się taki mikrokosmos) i to jest fantastyczne, tymczasem śmierdzące cebulą i żytem opinie jadą na tym, że to co u nas zrobili Hitler i Stalin (pozdro Muniek!) jest jedyne słuszne - biali heterycy i szarża husarii w postaci podniety, że jest sklep, gdzie zapewne Polacy sprzedają bułki i piwo z polskim opisem reklamy. O w mordę :/

Do tego scena aborcji i bełkot o propagandzie gender, seksualizacji, cywilizacji śmierci... i to komentują nie stare dziadygi, tylko ludzie po 20parę lat. Skąd tyle nienawiści, jakiejś słomy w mózgu, powtarzania sloganów po ludziach, którzy tak naprawdę mają to wszystko w dupie, ale łatwo im manipulować masami i robić na tym "karierę"?
Przeraża mnie.



Ale żeby zakończyć pozytywnie - polecam, tematyka dotycząca wszystkich, humor naprawdę na poziomie, Gillian daje radę (oby jednak więcej w 2), osiem odcinków można ustrzelić na jedynym posiedzeniu. Fajni napisani bohaterowie, przez co w większości dało się uniknąć klasycznych archetypów z tego typu "szkolnych" produkcji.

https://www.pinknews.co.uk/images/2019/01/sex-education-quotes-netflix-character-jean-milburn-650x325.jpg

Jestem po siedmiu odcinkach (z dziesięciu) i już mogę stwierdzić, że odwaliło mi na punkcie tego serialu. Absolutny kosmos pod względem klimatu, pomysłów, wykonania, gry aktorskiej (Isaacs, Hamill, Headey, Bonham-Carter, Pegg etc.) i właściwie wszystkiego innego. Strona wizualna rozwaliła mnie totalnie, bo wreszcie widzimy coś innego i bardziej imo pomysłowego od standardowych amerykańskich fantasy, które ostatnio wszystkie wyglądają podobnie. Tu poziom kreatywności i szaleństwa wizualnego przypomina mi szkołę europejską (ostatnio Valerian) lub klasyki z lat 80-tych (w tym ofkors sam oryginalny "Ciemny kryształ" Hensona).

NIE jest to serial dla dzieci, będą się tu bały wielu rzeczy.

Ogląda mi się to przyjemniej niż cokolwiek, co oglądałem ostatnio, wyjąwszy The Orville.

Jest to też wszystko bardzo wierne wizji Hensona z oryginalnego filmu z roku `82, ale oczywiście bardzo rozbudowane (serial to prequel filmu).

Oglądajcie to, serio. Rewelacja. Nie zdziwię się, jak Netflix nie da rady wywołać podobnego zachwytu u mnie Wiedźminem.

PS. Może nie jestem obiektywny, ale oryginalny film Hensona uwielbiam od dziecka, więc wiecie.

BBC podało część obsady serialu, jaki ma być kręcony na motywach powieści Pratchetta o Straży Miejskiej.
https://www.terrypratchettbooks.com/richard-dormer-leads-watch-cast/

Serial z 2014 r., ale chyba praktycznie kompletnie nie jest u nas znany. Jestem po dwóch z czterech sezonów i...o matko...ależ to na razie dobre! Na pierwszy rzut oka nie wygląda porywająco i wydaje się, że będzie przynudzać, zwłaszcza iż taka tematyka nie jest mi przesadnie bliska, a tu tak niemiłosiernie wciąga - aż sam jestem zaskoczony. Sam sposób kadrowania może nie jest moim ulubionym, ale mamy za to świetne aktorstwo, fajną czołówkę, zwroty akcji oraz brak zapychaczy - ogląda się jak jeden długi film.

Jednak zdecydowanie HBO GO góruje u mnie nad Netfliksem.

Serial ten zacząłem nietypowo, od rekomendacji mojego taty, z którym bardzo rzadko zgadzamy się jeżeli chodzi o opinie filmowo-telewizyjne. Bez większych nadziei włączyłem pierwszy odcinek i w ciągu jednego dnia pochłonąłem dwa sezony (w sumie 16 odcinków, każdy mniej więcej po pół godziny).

Barry jest weteranem wojennym, który po powrocie z Afganistanu zostaje płatnym mordercą. Jego niezbyt rozgarnięty wujek o wdzięku drobnego cwaniaczka załatwia mu kolejną fuchę, tym razem w Los Angeles, gdzie ma wyeliminować kochanka żony bossa czeczeńskiej mafii. Dziwnym zbiegiem okoliczności główny bohater trafia na przesłuchanie w trzeciorzędnym teatrze, w którym odkrywa nową pasję - aktorstwo.

Samą produkcję bardzo ciężko zaklasyfikować do konkretnego gatunku. To z pewnością czarna komedia, choć momentami zamienia się w rasowy dramat, okraszony scenami rodem z Dextera.

O jego sile stanowi przede wszystkim świetna obsada, z wielokrotnie nagradzanym Billem Haderem w tytułowej roli. Znałem go wcześniej z występów w Saturday Night Live, gdzie już można było zobaczyć w nim bardzo utalentowanego aktora. W Barrym daje popis aktorstwa totalnego, tworzy postać skomplikowaną, wewnętrznie skłóconą, wielowymiarową. Do ostatniej chwili zastanawiamy się, co właściwie nim kieruje i co siedzi mu w głowie. Podobnie jest z całym drugim planem, prym wiedzie głównie wyżej wymieniony wujek-samozwańczy menadżer mordercy, egocentryczny nauczyciel aktorstwa, który staje się dla Barrego kimś w rodzaju ojca, oraz koleżanka z kółka teatralnego, bez reszty pochłonięta marzeniami o wielkiej karierze.

Jeżeli macie wolny weekend, serdecznie polecam, jedna z najlepszych rzeczy, jakie widziałem od dawna.

W nowej "Strefie mroku" jest odcinek, w którym 11-latek postanawia startować na prezydenta USA i jedną z jego obietnic wyborczych było...uwaga: "Mniej Gwiezdnych wojen" :O

Nawet nie wiecie jak się przeraziłem, gdy dostałem tego maila od Incite, firmy niejasno związanej z Delos Incorporated, spółki matki Delos Destinations. https://inciteinc.com/#privacy-act-2039
https://www.delosdestinations.com/#home
Przy okazji zapraszają do nowego parku, The Raj: "If being pampered by our world-class spa isn’t your cup of Darjeeling Tea, the park`s jungles and mountains are your only chance to glimpse magnificent beasts long vanished from your world." Biorąc pod uwagę tymczasowe zamknięcie Westworld powinni pospieszyć się z uruchomieniem kolejnej atrakcji...

Oglądał ktoś? To już zamieniło się w taką tępą nawalankę, że aż głowa boli. Character arci spier*olone po całości, bohaterowie mają max 1-2 cechy charakterystyczne, inni ludzie to tylko motłoch robiący zadymę na ulicach albo nudni henchmeni, kolejne twisty po napisach aby consoomerzy mieli w ogóle temat do rozmyślań...
K.O

Tak jak wspominałem tutaj
/Forum/Temat/8569#785989
jestem po dwóch sezonach serialu, które to objęły część pierwszą i trzecią trylogii. O której pisałem tutaj
/Forum/Temat/8569#759677

Co by powiedzieć? W pewnym momencie byłem bardzo usatysfakcjonowany tym co dostałem (a niczego nie oczekiwałem, jak często [niestety] mi się zdarza), a potem... właściwie nie wiem, które zakończenie Brady`ego jest gorsze - to od Kinga, czy to od Audience, gdzie stacja i tak wprowadziła sporo zmian w stosunku do oryginału. Teraz przede mną sezon trzeci, oparty o drugą książkę, chyba podobającą mi się najbardziej, gdzie nie ma Mercedesa, jest tylko krajobraz po nim. A tu pewnie pozostanie w tle przy pomocy wątku Lou. Zupełnie niepotrzebnie.

Nie mniej rola Brendana Gleesona jako Billa Hodgesa bardzo mi się spodobała (idealnie wpasował się w klasycznego irlandzkiego glinę, bo bo przecież jest Irlandczykiem swoją drogą bardzo fajnie jest posłuchać oryginału i kolejny raz przekonać się jak tekst czytany przez lektora niszczy niektóre dialogi :/), Harry Treadaway wypadł znośnie jako Brady Hartsfield, ale najlepsze to fragment drugiego sezonu, gdzie zastanawiałem się jak zrobią śpiączkę psychola i to co dzieje się w jego głowie. Wybrnęli pięknie z tą piwnicą, sny były takim klasycznym baitem, ale piwnica im się udała.

No i zostaje jeszcze ukochana Kinga, czyli Justine Lupe jako Holly Gibney. Niewątpliwie bardziej mi pasuje do książkowego pierwowzoru niż ten czarny terminator z `Outsidera`, ale z drugiej strony nie wyobrażam sobie, by to Holly/Justine miała skarpetą z kulkami (swoją drogą zj* tego na statuetkę psa i wrzucenie na sekundę kiedy Bill "przesłuchuje" lekarza jest straszne) rozwalić głowę zmiennokształtnemu villianowi. Tam niby zachodzi pewna zmiana osobowościowa, ale jest ona tak niewidoczna...

Nie wiem co będzie po trzecim sezonie, jaką będę miał opinię, ale mimo wszystko oglądam ten serial z chęcią. I cieszę się, bo cały czas po cichu przeżywam dramat `11.22.63` od Hulu, a tam miałem przecież oczekiwania i chęci, a skończyło się jak zawsze.

Czyli dzieło znanego w społeczności Bastionu Genndy’ego Tartakovsky’ego, twórcy Wojen klonów, Samuraja Jacka oraz kilku innych kreskówek, wyprodukowanych pod szyldem Cartoon Network. Serial (powstały dla Adult Swim), którego premiera miała miejsce w październiku zeszłego roku - a ściślej mówiąc, premiera pierwszej części jego sezonu, druga ma zadebiutować już wkrótce, w najbliższą niedzielę, 4 października.

Primal przedstawia losy jaskiniowca, najpewniej neandertalczyka, imieniem Spear (sam bohater nam się bynajmniej nie przedstawia, tak stanowi scenariusz ), którego żona, jak również dwójka dzieci, zostają pożarte przez grupę drapieżnych dinozaurów. Tak, zgadza się, dinozaurów, bo w świecie wykreowanym przez Tartakovsky’ego istnieją obok siebie zarówno wielkie gady, które zamieszkiwały Ziemię w mezozoiku jak i stworzenia z kenozoiku. A pewnie także te jeszcze starsze. Spotkamy tu nie tylko żyjące obok siebie dinozaury wszelakiej maści, ale także przedstawicieli plejstoceńskiej megafauny, jak na przykład mamuty. A tu i tam przewiną się także hominidy.

Pozbawiony swoich bliskich, Spear "łączy siły" z tyranozauroidem płci żeńskiej, o wdzięcznym imieniu Fang (i znowu, tako rzecze scenariusz), której młode również padają łupem drapieżników, "mających na sumieniu" rodzinę jaskiniowca.

Fabuła nie jest specjalnie skomplikowana, ot prehistoryczny człowiek na grzbiecie teropoda przemierzają świat, starając się przetrwać i nie dać się pożreć wszelkim mięsożercom, zamieszkującym ową prehistoryczną krainę. Ale nie fabuła jest tu najważniejsza.
Tym czymś jest animacja, które prezentuje się znakomicie. Krajobrazy, postać Speara, zwierzęta większe i mniejsze – wszystko zostało zaprojektowane z wielką starannością. Osoby zaznajomione ze twórczością Tartakovsky’ego bez trudu dostrzegą jego charakterystyczny styl. Serial pozbawiony jest jakichkolwiek dialogów, Spear nie wydobywa z siebie jakichkolwiek słów, jedynie porykiwania, chrząknięcia i krzyki. Niemniej, jego mimika jest tak żywa, a sama postać na tyle charyzmatyczna, że można być żywo zainteresowanym jego losem. Muzyka stanowi bardzo dobre uzupełnienie oglądanych przez nas wydarzeń, tworząc odpowiedni klimat.

Warto wspomnieć, że Primal jest naprawdę brutalnym serialem. Przemoc jest tu bardzo dosadna, w wielu miejscach znacznie przesadzona; krew leje się strumieniami, kawałki ciał i rozerwane wnętrzności latają na lewo i prawo. Choć jest to przecież tylko animacja, kilka razy można się wręcz skrzywić ze wstrętem, patrząc na dokonującą się niejednokrotnie masakrę. Prym wiedzie tu szczególnie odcinek, zatytułowany Rage of the Ape-Men, jak i Plague of Madness, w którym początek spoilera ogromny, długoszyi zauropod, zarażony wirusem przypominających tego, który pojawia się w produkcjach o zombie, ogarnięty morderczym szałem, ściga naszą dwójkę bohaterów. To, co z jego ciałem robi ów wirus nie należy bynajmniej do najprzyjemniejszych widoków. koniec spoilera

Primal nie jest serialem dla każdego, ale dla fanów Tartakovsky’ego wydaje się być pozycją obowiązkową, o ile nie odstraszy ich przesadzona brutalność. Ja polecam go przede wszystkim za sposób, w jaki został zaanimowany - wykonano tu kawał naprawdę cieszącej oko pracy.

Bardzo fajny serial - od intro do samego końca.

Świetnie pokazuje sytuację społeczno-polityczną w latach 70. w USA, ale też można odnieść go do naszej rzeczywistości, między innymi w kontekscie różnych przemian i ruchów społecznych, no i przede wszystkim tego, jak wygląda reprezentowany przez Phyllis Schlafly syndrom szczęścilwego niewolnika.

Podobno drugiego sezonu nie planują, a szkoda!

Ktoś ogląda Raised by wolves?