17 miesiąc wojny
Po serii dotkliwych porażek Republikę dopadły wewnętrzne kryzysy. W wybuchu promu „Gwiazdy Iskin” zginął Finis Valorum, który bacznie przyglądał się poczynaniom kanclerza Palatine’a i jego sposobowi dojścia do władzy. Odpowiedzialność za atak spadła na Konfederację Niezależnych Systemów. W tym samym miesiącu zabito senatora Viento, który potajemnie wspierał Separatystów i pomógł w organizacji zamachu na Valoruma. Morderstwa Viento dopuścił się upadły Jedi Quinlan Vos.
Dla pocieszenia można dodać, że do świata żywych „powrócił” Obi-Wan Kenobi, który jak się okazało był przetrzymywany przez Asajj Ventress na Ratataku. Nie było z nim kontaktu od czasu bitwy o Jabiim. W trakcie potyczki nad Riflor Anakin wyczuł Kenobiego i podążył za ukradzionym przez niego statkiem na planetę. Tam po ciężkim boju z ludźmi Ventress i łowcami nagród mistrz i uczeń znowu się zjednoczyli.
Kolejną ciężką próbą dla Republiki okazała się bitwa o Thrustę, w której dowództwo objął sam Mistrz Yoda. Osią całego konfliktu było lądowanie Wielkiej Armi Republiki na planecie będącej członkiem Republiki, ale jednocześnie starającej się za wszelką cenę utrzymać suwerenność. Jedi i prowadzone przez nich wojska poniosły ciężkie straty w pierwszych godzinach po feralnym lądowaniu, dlatego do negocjacji przystąpił Yoda, który miał dobre koneksje z królem Alarickiem. Negocjacje zakończyły się fiaskiem, a Alarick poniósł śmierć. Ostatecznie Thrusta pogrążyła się w chaosie i przestała być kontrolowana przez Republikę.
Kolejne liczne straty Republika zanotowała w bitwie o Merson. Zginął w niej mistrz Jedi Ronhar Kim i niemal wszyscy dowodzeni przez niego żołnierze oraz jego padawan Tap-Nar-Pal. Na czele floty lojalistów stał kapitan Gilad Pellaeon. Winny porażki był wywiad Republiki, który niedoszacował sił Separatystów i wspierających ich piratów w tym systemie.
Kiedy planeta Null dołączyła do Konfederacji Niezależnych Systemów w pierwszych dniach wojny, Republika musiała zareagować. Jedi i klony nękani byli partyzanckimi atakami łowców nagród, wspieranych przez Separatystów. Tymczasem na Nowej Holestice generał Secura odniosła zwycięstwo i zmusiła do odwrotu Mandalorian. Mace Windu postanowił położyć kres gildii łowców nagród Crimson Nova, mającej siedzibę na stacji Rig, która była odpowiedzialna za zabójstwa Jedi na Null. Wraz z Kitem Fisto, Saesee Tiinem i Agenem Kolarem przeprowadzili dywersję i zsabotowali całą organizację, pozbywając się jej liderów i niszcząc jej zasoby.
Po serii dotkliwych porażek Republikę dopadły wewnętrzne kryzysy. W wybuchu promu „Gwiazdy Iskin” zginął Finis Valorum, który bacznie przyglądał się poczynaniom kanclerza Palatine’a i jego sposobowi dojścia do władzy. Odpowiedzialność za atak spadła na Konfederację Niezależnych Systemów. W tym samym miesiącu zabito senatora Viento, który potajemnie wspierał Separatystów i pomógł w organizacji zamachu na Valoruma. Morderstwa Viento dopuścił się upadły Jedi Quinlan Vos.
Dla pocieszenia można dodać, że do świata żywych „powrócił” Obi-Wan Kenobi, który jak się okazało był przetrzymywany przez Asajj Ventress na Ratataku. Nie było z nim kontaktu od czasu bitwy o Jabiim. W trakcie potyczki nad Riflor Anakin wyczuł Kenobiego i podążył za ukradzionym przez niego statkiem na planetę. Tam po ciężkim boju z ludźmi Ventress i łowcami nagród mistrz i uczeń znowu się zjednoczyli.
Kolejną ciężką próbą dla Republiki okazała się bitwa o Thrustę, w której dowództwo objął sam Mistrz Yoda. Osią całego konfliktu było lądowanie Wielkiej Armi Republiki na planecie będącej członkiem Republiki, ale jednocześnie starającej się za wszelką cenę utrzymać suwerenność. Jedi i prowadzone przez nich wojska poniosły ciężkie straty w pierwszych godzinach po feralnym lądowaniu, dlatego do negocjacji przystąpił Yoda, który miał dobre koneksje z królem Alarickiem. Negocjacje zakończyły się fiaskiem, a Alarick poniósł śmierć. Ostatecznie Thrusta pogrążyła się w chaosie i przestała być kontrolowana przez Republikę.Kolejne liczne straty Republika zanotowała w bitwie o Merson. Zginął w niej mistrz Jedi Ronhar Kim i niemal wszyscy dowodzeni przez niego żołnierze oraz jego padawan Tap-Nar-Pal. Na czele floty lojalistów stał kapitan Gilad Pellaeon. Winny porażki był wywiad Republiki, który niedoszacował sił Separatystów i wspierających ich piratów w tym systemie.
Kiedy planeta Null dołączyła do Konfederacji Niezależnych Systemów w pierwszych dniach wojny, Republika musiała zareagować. Jedi i klony nękani byli partyzanckimi atakami łowców nagród, wspieranych przez Separatystów. Tymczasem na Nowej Holestice generał Secura odniosła zwycięstwo i zmusiła do odwrotu Mandalorian. Mace Windu postanowił położyć kres gildii łowców nagród Crimson Nova, mającej siedzibę na stacji Rig, która była odpowiedzialna za zabójstwa Jedi na Null. Wraz z Kitem Fisto, Saesee Tiinem i Agenem Kolarem przeprowadzili dywersję i zsabotowali całą organizację, pozbywając się jej liderów i niszcząc jej zasoby.
