W sumie to nie jakoś bardzo, ale od samego rana w dzień seansu nie umiem wysiedzieć w pracy/domu. Myślę, że gdyby wyciągnąć jakieś statystyki to pewnie moja wydajność spada na łeb, na szyję. I w przypadku Przebudzenia Mocy i Łotra dość dużo w dzień premiery dyskutowaliśmy na ten temat z kolegami z pracy - czego oczekujemy, czego się spodziewamy, itd.

Patrząc już na sam seans to na pewno ubieram koszulkę, niby pierdoła, ale jest pewne poczucie przynależności do fandomu. Na TFA moja narzeczona robiła sobie coś na wzór koków Lei. No i w sumie tyle. Aaah tak, też zwykle puszczam sobie muzykę z SW.

Myślę, że przed premierą TLJ przejrzę sobie jeszcze raz Art of Star Wars: The Force Awakens. Może któryś z pomysłów pojawi się w filmie.

Fajnie, że wspomniałaś o fanartach. Teraz z racji pracy, remontu i ślubu nie mam czasu na to, ale uwielbiam rysować. Tak się składa, że parę dni po premierze TFA urodziny miała moja narzeczona i narysowałem wtedy nas z BB8. Co prawda to już było po, ale też jest to pewnego rodzaju celebrowanie premiery.

Jak to będzie gniot ścinam zapuszczane od ponad roku włosy wprost proporcjonalnie do słabości filmu.

He he, ja nie celebruję w konwencjonalnym tego słowa znaczeniu. Dawno temu, za czasów premier EI, II, III (rany to już 20 lat od EI) "świętowaliśmy" z kolegami kolejne premiery spożywaniem dużych i wielkich ilości napojów wyskokowych, najczęściej po projekcjach, choć np na EIII poszedłem pod wpływem niezłej mieszanki. Od razu mówię młodzieży: nie róbcie tak!
Świętowanie z dużymi ilościami wódy i tym podobnych to już przeszłość, teraz sobie nie wyobrażam takich wygłupów, nie był bym w stanie obejrzeć filmu. Dyskusje po-filmowe również lepiej odbywać na trzeźwo.
Nie jestem zrzeszony w żadnej organizacji fanowskiej, i w moim bezpośrednim otoczeniu fanów jest bardzo mało, żeby nie powiedzieć ZERO. Dwa lata temu premierę TFA zaliczyłem z moim bratem, znawcą tematu, ale teraz przebywa na drugim końcu świata i wszystko wskazuje na to, że na film pójdę sam (moja żona nie jest zainteresowana fikcją. Jeżeli TLJ będzie względnie udany, mam zamiar wyciągnąć ją na któreś z kolei wyjście, ale entuzjazmu się nie spodziewam). Jakie świętowanie mi zostało? Cały rok jestem "na diecie", więc w dzień premiery kupię sobie butlę coli i paczkę czipsów, ale do kina takiego towaru nie zabieram Tak właśnie uczyniłem rok temu przy R1 i mam zamiar to powtórzyć - będzie święto na całego
Szczerze to zazdroszczę troche fanom, którzy są "zrzeszeni", albo przynajmniej mają z kim iść do kina. Za czasów EI-III bardzo podobały mi się te fanowskie wygłupy przed premierami, szaty jedi i sithów, bójki na miecze świetlne, tym podobne sprawy. Zawsze sobie obiecywałem, że kiedyś podobną celebrę urządzę i ja, ale jakoś nigdy do tego nie doszło, a teraz ekipa się rozleciała a premiery w Grudniu nie sprzyjają przebierankom, przynajmniej w naszym surowym podkarpackim klimacie.
Generalnie to można powiedzieć, że sam fakt premiery kolejnego epizodu jest dla mnie świętem. Jest w tych filmach coś magicznego, dzięki nim mam poczucie ciągłości z odległymi czasami mojego dzieciństwa i "prawdziwej" młodości. Lubię ten nastrój oczekiwania z wielkimi tłumami na całym świecie, mimo tego, że osobiście fanatyków już nie mam w moim najbliższym otoczeniu. Niektórzy mówią, że zwiększenie częstotliwości wychodzenia tych filmów odebrało tę magię, ale ja nie mogę się z tym zgodzić. W końcu wyjazd wakacyjny (dla większości), czy urodziny, czy święta, czy długi urlop również są "dość często", bo raz na rok, a nikt nie powie, że nie czuje dzięki temu tego specjalnego klimatu. Nie mam nic przeciwko temu, żeby nowe Starwarsy wychodziły nawet i dwa razy do roku.
Tak więc... świętowania hucznego nie przewiduję (choć nigdy nie wiadomo ) i jak zwykle obiecuję sobie - następnym razem idę z mieczem świetlnym. He he.

że nie czekam bardzo mocno czy nawet mocno. Idę 14.12 na 22:00 do IMAX. Zobaczymy. Bardziej w chwili obecnej czekam na Mgłę która wystąpi 15.12 w W-wa \../ (`.`) \../

Natomiast 16.12 mam z okazji - choć nie tylko - premiery TLJ spotkać się we Wro z Sidiousami i Shedao. Pewnie trzeba będzie uderzyć do nowo otwartego maksiora, a potem po tradycyjnym piwku - no przed też

Nie, nie celebruję. Choć przydałoby się kupić fajną koszulkę i ją założyć na premierę
Lubię jednak pisać fanfiki (no, zazwyczaj), i w okolicach premiery wzrasta mi ochota na pisanie czegoś do świata starwarsowego. Teraz też zabrałam zabrałam się za pisanie dawno odkładanych pomysłów, może jeszcze coś do głowy wpadnie.

W oczekiwaniu obowiązkowo lektura nadchodzącego zbioru "Canto Bight" - postaram się tak przeciągnąć czytanie/słuchanie, żeby skończyć 12.12.
Jeśli czas pozwoli to do premiery chciałbym jeszcze raz obejrzeć Łotra i wszystkie epizody, ale nie wiem czy się uda. Oglądając 1 film/1-2 dni wypadałoby już powoli zaczynać.
Na 13.12 mam już klepnięty urlop w pracy, nie wyobrażam sobie iść w ten dzień do roboty.

pójścia na pierwszy dostępny seans z mojej strony jest wystarczającą celebracją
Premiera TESB była w czasach mało radosnych, premierę ROTJ przeleżałem w łóżku (choć miałem bilet do Spodka kupiony).
Premierę TPM pamiętam jako niesamowitą ekscytację, której towarzyszyło spore rozczarowanie po. Premiery AOTC i ROTS upływały w związku z tym spokojniej, bo kto się sparzy...
Na premierę TFA szedłem z czystym umysłem i dlatego z kina wychodziłem śpiewając w duchu (na głos nie wypadało o 2 w nocy i przy -10 na dworze)
Mam nadzieję że w przyszłą (nie najbliższą) środę wyjdę równie szczęśliwy jak 2 lata temu. Bez przygotowania. Inna sprawa, że 13 grudnia troszeczkę nie uchodzi...

Ja na ile będę miał czas. Pewnie ponołlajfię w grach, potem trzeba będzie uciekać od spoilerów do seansu. Ale dzień wcześniej oczywiście maratonik. 😊

poza tym powinnaś być zwolenniczką odzysku... teraz to takie modne i nie mówię o Disneyu

Jedną z rzeczy, której mi ostatnio brakuje w Rzeszowie przy kolejnych premierach SW (zaczynając w sumie od TPM 3D) jest praktycznie zerowa ilość plakatów i bannerów w mieście. Może w większych miastach jest inaczej. U nad można je spotkać właściwie tylko w kinach (no chyba, że są porozwieszane w galeriach handlowych, ale ja tam prawie nie bywam). Lubiłam zawsze to przypominanie mi co kawałek, że Gwiezdne Wojny znów są w kinach. Mogła być szarówka, nieudany dzień, idziesz bez werwy, a tu nagle bach! Star Wars przed nosem. Nigdy nie zapomnę zieleni plakatów do „Powrotu Jedi” w 1997 r., które na każdym kroku przyprawiały mnie o motyle w brzuchu (do pozostałych części też, ale mijanie co chwilę w mieście tego postera zapamiętałam jakoś wybitnie).

Teraz trzeba na własną rękę trochę dorzucić tych nowych Gwiezdnych Wojen do otoczenia. Dlatego teraz czekam kiedy w kinach pojawią się ulotki z plakatami, żeby od razu walnąć na lodówkę i w pracy przy biurku. Zawsze jak na nie popatrzę to się uśmiecham i tak ciepło mi się robi na serduchu, że już niedługo znów zasiądę w kinie na SW.

Przed premierą „Ostatniego Jedi” podczas spaceru z Młodym zawędrowaliśmy w okolice kina, więc zaproponowałam, że poszukamy Gwiezdnych Wojen. I moja już trochę indoktrynowana pociecha bez pudła wskazała właściwy plakat wśród tych wiszących na budynku. A ja z przyjemnością napawałam się posterem w większym rozmiarze. Teraz też będę musiała na dniach go tam zabrać i obejrzeć jakie mają standy czy plakaty. Właśnie takie drobiazgi uprzyjemniają mi czekanie na premierę. Może to i głupie, ale oglądanie takich plakatów SW nadal sprawia mi przyjemność i wydają mi się jakąś formą świętowania kolejnej premiery. Może mam tak dlatego, że pamiętam czasy kiedy gadżety SW nie wyskakiwały z co drugiej sklepowej półki i reklamy?


A tak w ogóle, to jak tam? Celebrujecie zbliżającą się premierę?

Zauważyłem, że wystarczy ruszyć tyłek i przemieścić się o kilka tysięcy kilometrów, a Nissan w reklamach "Solo" przemienia się w Renaulta.

Zupełnie nie celebruję. Chociaż byłem w dzień premiery TLJ w Krakowie i wplotłem się w tłum przebierańców pod salą, ale jakoś nie dałem się porwać i po prostu przeczekałem aż do wejścia na salę.

No dobra, miałem sobie cyknąć fotkę z człowiekiem przebranym za Revana, ale był za bardzo oblegany