Fuqua świetnie się spisał odmładzając film- legendę kina.Dawno nie oglądałem tak świetnie zrealizowanego westernu.Na szczególną uwagę zasługują tu zdjęcia Mauro Fiore oraz muzyka fenomenalnego James`a Horner`a ,którego niestety już z nami nie ma:/.
Polecam wszystkim Bastionowiczom.
Jeśli już ktoś pisał o tym filmie to sorki że się powtarzam,ale jestem pod ogromnym wrażeniem.

Piękny film, jestem zadowolony w 100%. Prosta historia w klimatach, które lubię (kosmos itd.). W tym roku były 3 filmy, które mnie nie zawiodły - R1, Pasażerowie i Nowy początek.

O ile Łotra i Arrival mogę polecić każdemu, to Pasażerowie nie są dla każdego (będą zbyt banalną i głupią historyjką) - więc nie polecam Filmy tego typu są moim zestawem "Perky-Pat" i nie potrzebuję do tego Can-D (P.K.DICK)

Bynajmniej nie chodzi tu o filmy lecz o okoliczności i ilość filmów


Otóż plan (kolejność przypadkowa) był następujący:

- Pasażerowie

- Ukryte piękno

- Paterson

- Tancerka (drugi raz)

- Siedem minut po północy


To filmy które miałem zobaczyć jako priorytetowe. Ponadto na wypadek gdyby system Unlimited mnie nie wpuścił na kompilację powyższych seansów zakładałem że jakieś 2 uzupełnię jutro, a luki zapchnę Krainą Lodu 3.


Chodzi o to że dzisiaj miałem zaliczyć 5 lub nawet 6 seansów. Niestety kto tylko mógł mi pokrzyżować plany, to nie wahał się to uczynić!

Tu teraz powinny polecieć mocne epitety... ech... jak pech to pech.

Ostatecznie widziałem TYLKO 3 filmy w kompilacji zupełnie odmiennej niż pierwotnie planowałem. Jedynym plusem sytuacji jest że CC Punkt 44 i CC Silesia są mniej niż 10 minut drogi od siebie na piechotę i mogłem dogrywać sprawę na bazie dwóch różnych repertuarów.


Przechodząc do filmów


Kraina Lodu 3


Film jest taki jaki powinien być. Bajka z prawdziwego zdarzenia: wesoła, infantylna, z morałem. Animacja świetna i iście rozrywkowe 3D


9/10



Tancerka


Drugi seans, a uczucia zachwytu wciąż niezwykle intensywne

Jeden z najlepszych filmów nie tylko w tym roku, ale też (zaryzykuję stwierdzenie) w całym moim życiu!!!


Pasażerowie


Film średni z mocnym wskazaniem na plus, choć gdybym miał wybrać coś na randkę to byłby to bardzo dobry wybór , niemniej ja tradycyjnie byłem sam, także no...

Plusem jest to że Jennifer faktycznie grała w tym filmie, co się jej rzadko zdarza ostatnio. Chris się spisał, ale grał dokładnie tak jak w Strażnikach Galaktyki, nic nowego. Lokacje też na plus, ale wyposażenie wnętrz widziałem już w chyba 10 filmach sf, wszystko kręcą w tych samych studiach, z tymi samymi eksponatami i to widać! Choć to już bardziej uwaga do wszelkich produkcji szeroko pojętego science-fiction.

3D dobre - głębia była, ale w nielicznych scenach w przestrzeni kosmicznej chciałbym zobaczyć nie tylko głębię ale i wychodzące z obrazu elementy kadłuba statku itp. czego nie doświadczyłem.

Było bardzo dobrze dopóki Aurora się nie obudziła, potem to już klasyczne romansidło z paroma scenami bardziej dynamicznymi, ale ogólnie ujmując całkiem zjadliwe.


6/10, a jakbym chodził na randki to nawet 8/10



Miałem, w sumie to nawet nadal mam przy sobie bilet na Ukryte piękno na 19:00, ale "okoliczności" nie pozwoliły.

Nadrobię jutro, a przynajmniej takie jest założenie, a jak wyjdzie w praktyce to się okaże. Ponadto jeszcze Patersona chciałbym jutro zobaczyć. Zasadniczo, ze względu na godziny otwarcia kina, to na niezbyt wiele jutro sobie pozwolę. Zakichany Sylwester! Dzień jak każdy inny!!!

To był bardzo słaby rok. Bardzo. Nie było na co się wybrać, a jak już się człowiek wybrał to... szkoda gadać.


Gra tajemnic
Pierwszy film w nowym sezonie to zawsze obawa. Ostatnio, o ile pamiętam bez sprawdzania, było raczej kiepsko. To niewiele wnosi, ale jednak jako tak. Na film Mortena Tylduma szedłem z lekkim napięciem, tylko lekkim, ale jednak
W ogóle z góry sobie założyłem, że nie będę się przejmował historyczną zawartością produkcji z Enigmą w środku, bo wiadomo jak jest. Nie ma sensu oceniać wyżej/niżej filmu ze względu na taką-a-nie-inną politykę historyczną.

Natomiast zaskoczyło mnie trzymanie się faktów dotyczących pracy Alana Turinga w fabryce odbiorników. Jego historia, historia Joan Clarke (całkiem znośna Keira K) są zgodne z rzeczywistością. A jest ona... strasznie jednak smutna, pomimo sukcesu technicznego.
Geniusz, jak przystało na największych - mało „normalny” w rozumieniu ogólnych standardów, mierzy się nie tylko z trylionami możliwości, ale z czymś znacznie bardziej skomplikowanym – sobą samym. A może raczej otoczeniem względem niego?

Ciężko mi to rozwikłać do końca. Nie mniej mam kolejny dowód (wręcz matematyczny), że homoseksualizm może „dotknąć” każdego. Głupiego, geniusza, w każdym zakątku świata, w każdej epoce. I nie, nie da się tym zarazić, nie da się tego „propagować”. Po prostu tacy jesteśmy.
Ale co robiliśmy względem takich osób, co robimy nadal, chociaż nie w „medycznym” stylu – nie wiem czy jest/są jakieś większe niesprawiedliwości.

Film Tylduma jest dobry, solidny, konkretny. Nic więcej, ale jednak ten podwójny pojedynek ukazuje bardzo dobrze. Stąd odetchnąłem z ulgą po wyjściu z sali.
+ dowcip o oralu „po francusku” naprawdę przedni, nie znałem tego


Birdman
Kurcze, nie pamiętam już filmu, w którym walka „dobra ze złem” sprawiałaby, że... nie wiem co wybrać. Prawie zawsze wiem, zazwyczaj zło, bo jest lepiej podane, wyrazistsze, lepiej zagrane. A tutaj...

Czy to obraz Hollywood w krzywym (??) zwierciadle? Czy może jednak starcie sztuki z tandetą, komercji z czymś szlachetniejszym? Przeintelektualizowani dziennikarze, prostackie wręcz „dziennikarki” z nowych mediów, acz po staremu brukowych, same te media, związki, pozwy, magia Broadwayu w porównaniu z szajsem Hollywood, konieczność bycia kimś, cały ten misz-masz podatny w cudownej formie soczystych dialogów, z moim ulubionym mottem
A thing is a thing, not what is said of that thing
czyż nie będącym esencją tego filmu?

Dodajmy do tego dwie strony barykady (chociaż może cztery, bo każdy z nich jedną nogą stoi u przeciwnika), czyli pojedynki pomiędzy Keatonem (w ogóle powierzenia roli zapomnianego blockbusterowego herosa komuś kto grał Batmana ) a Nortonem, swoisty Fight Club w slipach, rozmowy o duszy, a potem fotka z cyrkowcem - czekałem na każdą scenę.
+ niezłe praca kamery i cudna ścieżka dźwiękowa, do której zaliczam głos Birdmana

Oscary zasłużone, zapewne, chociaż wadą filmu są role kobiece, które w ogóle mnie nie zagrzały, no może poza Tabithą Ale to z podobnego punktu widzenia. Trochę też szkoda, że sam reżyser nie postawił się po którejś stronie, niby tak jest lepiej, ale byłbym ciekaw.

Bo którąś z nich trzeba wybrać, którąś z nich się reprezentuje, chociaż obydwie są przerysowane i obydwie mają rację. Z jednej „marvelizm”
Just find me an actor. A good actor. Give me Woody Harrelson.
He`s doing the next Hunger Games.
Michael Fassbender?
He`s doing the prequel to the X-Men prequel.
How about Jeremy Renner?
Who?
Jeremy Renner. He was nominated. He was the Hurt Locker guy.
Oh, okay. He`s an Avenger.
Fuckk, they put him in a cape too?

z drugiej
It doesn`t matter, I`m gonna destroy your play.
But you didn`t even see it. Did I do something to offend you?
As a matter of fact, you did. You took off space on theater wich otherwise might have been used on something worthwile.
ale mimo
You`re no actor, you`re a celebrity. Let`s be clear on that. I`m gonna kill your play.
wszystko każdemu należy się szansa.

Jasne, większość ją marnuje, zabiera tlen, a i tak wygrywają Awędżersi. Chociaż Riggan Thomson udźwignął. W specyficzny, widowiskowy, popcornowy wręcz sposób, ale jednak.
Ale czy to fakt czy tylko moja opinia?
Nie dawało mi to spokoju po wyjściu z kina i nie daje nadal. To chyba dobrze świadczy o filmie.

PS. Mimo wszystko, jednak, wybieram Broadway


Carte Blanche
Film Jacka Lusińskiego jest inspirowany prawdziwą historią nauczyciela historii z LO w Lublinie, Macieja Białka. To samo w sobie jest niesamowite, ale życie tworzy przecież najlepsze historie.

Chyra świetnie gra człowieka z pasją, nauczyciela jakiego każdy chciałby mieć, chociaż raz, acz ja bym wolał kilkunastu, wtedy polskie szkolnictwo może wyglądałoby inaczej. Człowieka, który walczy o jedyne „ja”, jakie mu zostało (kapitalne sceny z zawężającym i zaciemniającym się obrazem).

Niestety film w pewnym momencie traci sprężystość, żeby nie użyć słowa dynamiczność, w historii o utracie wzroku. Nie mniej zawsze po takich seansach zastanawiam się co ja bym zrobił. Myślę, że dla ordynarnego wzrokowca jakim jestem, kabel byłby solidnie zamontowany, chociaż śmierć przez powieszenie... z drugiej strony setki tysięcy ludzi z tym żyją. To jest jakaś inspiracja. Nadal nad tym myślę.

No i nad matką, która nie dość że odeszła tragicznie to jeszcze pozostawiła taką minę, z opóźnionym zapłonem. Życie...

PS. Koniecznie warto wspomnieć krótką, acz jak zawsze kapitalną, rolę Wojciecha Pszoniaka.


Hiszpanka
Uczynię tutaj wstęp, nie wiem czy potrzebny, ale jednak, otóż jak jest z polskim kinem to... nie każdy wie. Teoretycznie ludzie chodzą na polskie produkcje, festiwale mają obłożenie, ale jakoś tak mam wrażenie ogólnie preferujemy to co zachodnie. A raczej amerykańskie, bo kino europejskie chyba jeszcze mniej się przyjmuje, a wyświetlane jest heh gościnnie.

Ja miałem to szczęście, że zaczynają przygodę z kinem zostałem też zachęcony do rodzimej kinematografii i powiem, że widziałem naprawdę dużo, naprawdę jest na co popatrzeć, a udało się nawet załapać na vipowską premierę odświeżonego Pana Tadeusza z 1928 roku.
Tyle że porównując filmy epoki PRLu z tymi z-po ’89... jak dla mnie współczesność przegrywa. Bardzo widocznie. Oczywiście i w „komunie” zdarzały się rzeczy heh co najmniej dziwne, nie mówiąc, że złe warsztatowo, ale jakoś tak wolność „szkole polskiej” (nieistniejącej) nie służy.

Tak czy siak widziałem wiele, ale seans „Hiszpanki” po prostu... wbił mnie w stan, którego nawet nie umiem nazwać. Co mi przyjdzie do głowy to stwierdzam, że to beznadziejne i nie pasuje. A powoli zaczyna brakować słów i dalej nic. Na serio – łał.

Film Łukasza Barczyka (ze scenariuszem Łukasza Barczyka, to lubię najbardziej jako masochista ) jest zły, bo zły jest, ale chyba to również największe nie-wiadomo-co w polskim kinie ever. Albo znajduje się w ścisłym TOP3 wszechczasów.
Teoretycznie zapowiedzi mówiły o fabule związanej z powstaniem wielkopolskim. Film powstał z inicjatywy samorządu województwa wielkopolskiego i był też chyba dofinansowany. Osobiście uważam, że Wielkopolanie powinni ścignąć kogoś do prokuratora za marnowanie publicznych pieniędzy. Równie dobrze można było nimi palić na poznańskim rynku. Ktoś by skorzystał i się ogrzał.

Serio – powstania jest tam łącznie może 10 minut na 120. Może. Cała reszta to połączenie przegranych scen, pełnych kiczu, baśni, alternatywnej rzeczywistości, steampunka, groteski, bardzo dających po oczach efektów komputerowych... kurde jest tam wszystko poza jakąkolwiek sensowną treścią. Jedyne na czym rzeczywiście stoję to uporczywa wizja Yuriego, ale nie naszego kochanego bastionowego iksa, ale tego Command & Conquer: Red Alert, wdzwaniającego się w amerykański silos nuklearny i wymuszającego autodetonację.

Serio – nic więcej. Film jest tak straszny (chociaż starano się go zrobić na bogato), że nawet nie wiem jak to bardziej opisać. A już całokształtu dopełniają zaproszeni aktorzy pokroju Crispina Glovera (tatuś z „Powrotu do przyszłości”) czy (omg nie wierzę) Karla Markovicsa (oprócz fenomenalnych „Fałszerzy”, w tym samym roku co to-to-coś wypadł mu epizod „Grand Budapest Hotel”).
Serio? Jakim cudem się zgodzili. Czytali scenariusz? Ten film naprawdę go miał.

Łał. Tyle lat oglądam polskie kino, widziałem rzeczy złe, ale czegoś takiego... A poza tym w ogóle przydałyby się dobre filmy o polskiej historii, z dobrą fabułą, minimalnym patosem i tym patryjotyzmem. Przydałyby się, ale takie coś jak „Hiszpanka” skutecznie studzi zapał. Sponsorów głównie. Co jest jeszcze jednym wielkim minusem tego czegoś.


Teoria wszystkiego
Drugi w tym roku film o geniuszu, którego nie może być genialny tak po prostu. Może tak w ogóle nie może być? Popieprzone.

Historia życia, a może przede wszystkim choroby, wielkiego Stephena Hawkinga. Film, podobnie jak „Gra tajemnic”, jest dobry, solidny, konkretny. Nie ma tu niestety nic więcej, ale zastanawiam się czy potrzeba?
A może jest, bo... uroniłem łezkę na seansie. Niezwykle rzadko mi się to zdarza.


Polskie gówno
Nie będę tu opisywał perypetii Tymona Tymańskiego z realizacją tego projektu, grunt że dopiął swego, przy pomocy Grzegorza Jankowskiego, a za wytrwałość i za osobę jaką jest Tymon (nie mówiąc o muzyce ) - kupiłem bilet, kupiłem DVD.

Film to niejako zapis trasy przeciętnego zespołu rockowego, z ideałami jego lidera, w starciu z polskim światkiem muzycznym, oczami i doświadczeniem Tymona Tymańskiego. Polskie muzyczne życie to po prostu gówno – najwyraźniej widać to w scenie `łożkowej` rozmowy z Tymona z Jakubikiem.
Czy to prawda? Czy zazdrość? Brak spełnienia? TT raczej swoje zagrał, gra nadal, swoje zarobił też, mimo wszystko, ale może chciał odreagować?

Szczerze trzeba powiedzieć, że produkcja to tak naprawdę lepsze/gorsze scenki dolepione do charakterystycznej muzyki i tekstów duetu Tymański-Brylewski. I tyle.
Rządzi Jakubik, wymiata Grzesiu Halama jako Czesław Skandal komornik-manager-jebaka, są momenty w których ryczałem ze śmiechy
On jest pedałem? Czemu nie. akustycznie Czesław Mozil
czy
Prawdziwe ruchanie skończyło się za Gierka, a od Jaruzela to już jest tylko poważna koniobijka w sprawie groupies.

Ale film nie jest najlepszy, spodziewałem się więcej, chociaż załapałem kontekst. Szkoda, ale dla Tymona uważam, że warto.


Snajper
Clint Eastwood reżyseruje, więc obowiązkowo pomaszerowałem. Film jest oczywiście za długi, ale mniej więcej (może małżeńskich problemów mniej) oddaje to co książka, którą recenzowałem tutaj
/Forum/Temat/16788#542430
i to co stało się później. Życie...

Nie wiem czy teraz dobrze kojarzę, ale czy tu na B nie było dyskusji na temat poziomu aktorstwa Bradleya Coopera? Otóż oświadczam, że w roli „kowboja z Teksasu”, człowieka uczciwego, o prostych, chociaż surowych zasadach, Cooper spisał się perfekcyjnie.

A CE? Chociaż końcówka ostatniej akcji jest mocno naciągana, to film oglądna się świetnie, sceny są surowe i minimalne jak to u Clinta, a mimo, że `Blondie` jest wielkim amerykańskim patriotą i tak też lekko trącą jego filmy, to nie ma tutaj czegoś co by mnie odrzucało, zwłaszcza że jestem wyczulony na patos stars and stripes.


Body/Ciało
Film ten jest, z pewnością dla większości osób "na polskie nie chodzę", potwierdzeniem, że nasi reżyserzy i scenarzyści robią filmy, w których wiadomo o co chodzi tylko im, ewentualnie garstce ich przyjaciół.

Ogół filmów polskich taki nie jest, ale akurat nagrodzona Niedźwiedziem Szumowska coś takiego popełniła. Przynajmniej dla mnie. Dlatego po prostu uczepiłem się jednego zdania
Kto kocha nigdy nie jest chory
które może oddaje jakoś całość.

Odnaleziona przy stole miłość ojca do córki i córki do ojca w ostatniej scenie + gdzieś z tyłu głos Lali Koniecpolskiej (w trochę innym kontekście), że „miłość to najlepsza kosmetik”... coś w tym jest.

Oczywiście może mieć założenia całkiem inne. Wtedy warto iść chociaż dla Janusza Gajosa


Mad Max: Na drodze gniewu
Specjalnie przed seansem obejrzałem sobie MM1&2, trójka już mi jakoś nie leżała. No i pierwsze 5 minut wstępu uświadomiło mi, że źle trafiłem, trzeba było zostać w domy z Tiną

To jest... coś na kształt MM, potwierdzające, że nawet oryginalnym twórcom powinno zabraniać się przenoszenia swoich dzieł z przeszłości, gdzie były wspaniałe, do teraźniejszości – gdzie są tylko kolejnym, przeładowanym akcją i efektami blockbusterem.

Film jest po prostu groteskowym kiczem, poczynając od tego co zrobiono z Maksem, przez to kto tak naprawdę jest głów...ną bohaterką, niespójności, wizję świata (chociaż gorące laski na pustyni...), słabe dialogi (gdzie w oryginale też nie grzeszyły sensownością), a skończywszy na próbach mrugania okiem do fanów serii. Szczerze powiem powinno mnie to zastanowić względem E7, ale jakoś wtedy o tym nie myślałem.

Jedynym (minimalnym) plusem są nadal sceny samochodowe (właściwie film to jedna wielka taka scena, z bezsensowną nawrotką) chociaż i one uległy przepoczwarzeniu, bliżej temu do „tuningu” dziwności (k’wa koleś z solówka na gitarze...?), niż surowej motoryzacyjnej rywalizacji.
Teraz porównuję 2 godziny tego czegoś do skromnych 90 minut z przeszłości i równie skromnego budżetu – lol.

Nie.


Ted 2
Taaa... mówiłem sobie `nie idź, nie marnuj kasy, wiesz jak jest z drugimi częściami takich filmów`.
Poszedłem. Może dlatego, że dobrze wspominam swojego misia z dzieciństwa? Ale mnie wrobił.

Powtórka Setha MacFarlane`a nie grzeje ani na moment. Uśmiechnąłem się szeroko tylko przy misiowym porno z wieczoru kawalerskiego, a dalej to masa głupot, wykluczających się wzajemnie, słabych gagów opartych na spermie i kopulacji + wciskanie na siłę znanych twarzy.

Z oczywistych powodów (chyba) w filmie nie mogła wystąpić Mila Kunis (ciąża?), więc co zrobiono z Lori, o którą tak walczono? Pół roku małżeństwa i pach - rozwodzik i nie ma Lori.
Serio? Za to pojawia się jakaś stereotypowa blond-prawniczka Samantha (swoją drogą ciekawe czy specjalnie tak ustawiano kamerę żeby pokazać ciekawe nogi Amandy Seyfried), która... bongozuje w najlepsze, nawet w firmie.

Pal licho, że grozi jej za to odebranie licencji, ale... naprawdę waląca po oczach sprzecznością jest to, że Tami-Lynn nie może mieć dziecka z Tedem (nie pytajcie), bo zniszczyła sobie matczyne narządy maryśką właśnie. A jednocześnie film jest jedną wielką pochwałą maryśki.
+ reklamą Comic Conu, chociaż nie wiem czy ostatecznie tej imprezie wyszło na dobre, że została pokazana jako zjazd świrów, Looserów i maniaków, których swobodnie obija i katuje duet gejów...

Całość minimalnie ratuje Giovanni Ribisi jako obsesyjny Donny, no i oczywiście Morgan Freeman, ze swoim spokojem i dostojeństwem.
Ale tak to na Teda 3 na pewno nie dam się nabrać.


Żyć nie umierać
Szkoda, że tutaj też dałem się nabrać, z rozpędu przez „Bogów” i dla Tomasza Kota. Nie ma co się rozpisywać - słaby scenariusz, słabe dialogi, sceny jakoś tak pomieszane, że ciężko ogarnąć, no i Tomek Kot w dużo słabszej formie.


Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy
A finał roku to już w ogóle...
/News/20398,Okiem_sceptyka_3.html



Oceny: (skala 1.0-5.0 + znak jakości !)
Gra tajemnic - 4.0
Birdman - 5.0, bez znaku ponieważ brak kobiet jest odczuwalny, a lubimy je, bardzo
Carte Blanche - 3.5
Hiszpanka - 1.0
Teoria wszystkiego - 4.0
Polskie gówno - 3.0
Snajper - 4.0
Body/Ciało - 3.5
Mad Max: Na drodze gniewu - 1.0
Ted 2 - 1.5
Żyć nie umierać - 2.0
Gwiezdne wojny: Przebudzenie Mocy - 1.0, bo jednak taka prawda, falsyfikat w takiej cenie?

Średnia sezonu 2015
2.8

Z roku na rok patrząc
3.8 -> 3.4 -> 3.7 -> 3.8 -> 3.3 -> 3.6 -> 2.8




Ja p...
Ale zjazd. Chociaż rok zaczął się zaskakująco dobrze, to potem nie było na co chodzić, to końcówka dobiła. Nawet Pandy nie udało się zaliczyć... i nie poleciłem ani jednego filmu. Birdman teoretycznie zasługuje chociaż za to, że widziałem w kinie MM i TFA, ale jednak brakuje mi tam kobiet, bądź te co są... są słabe.

Dzisiaj było refleksyjnie. To chyba najwłaściwsze określenie jakiego mogę użyć w kontekście dzisiejszych dwóch filmów. Refleksyjność


Paterson

Trudno jest go ocenić i szczerze mówiąc, nie wiem czy jest sens by to robić. Mogę bardziej pokusić się o opis tego co jest w tym filmie, niż o ocenę ogólną.

Film przedstawia cykl codziennego życia, małe inspiracje dla poezji, problemy bliższych i dalszych znajomych Patersona, jego relacje z żoną. Zwykłe, poukładane życie kierowcy-poety, przeplatane wszystkim co go otacza.

To wszystko jest ukazane w bardzo statyczny sposób, otulony dobrą nieco nostalgiczną muzyką i słowami białej poezji głównego bohatera. Wszystko dzieje się tylko w kilku lokacjach, ujęcia się powtarzają, lecz pomimo powtarzalności zawsze jest inaczej (jak to w życiu).

Ze spraw mocno rzucających się w oczy dochodzi hołd oddawany historycznym postaciom związanym z Paterson, dla mnie szczególnie miłe było odniesienie do Abotta i Costello.

Film dobry, warty obejrzenia, ale jakąkolwiek ocenę bym mu nie wystawił, byłoby to nie szczere.


Ukryte piękno

Po statycznym Patersonie, bardziej dynamiczny film do refleksji był mi potrzebny i to otrzymałem.

Tutaj nie ma o czym dużo pisać, a przynajmniej nie bez spoilerów. Czy było warto go zobaczyć? Tak, jak najbardziej było warto!


8/10

Ale się pieścisz z tym Jarmushem... już po samym Twym opisie mam 93% przeczucie że jego najnowszy twór okaże się kolejnym nudnym, snobistycznym, diabelnie męczącym i ciągnącym się flakiem z olejem w stylu ”Tylko kochankowie przeżyją” 😜

Trochę się nazbierało niektóre pierwszy raz niektóre powtórnie

może zacznę od wczorajszego

K19 bardzo dobry film nwm czemu go wcześniej nie widziałem.... Harrison Ford zawsze świetny. Poza tym bdb muzyka, zdjęcia, aktorstwo. Ogólnie mocne 8/10

Łotr 1 - gwiezdne wojny historie 1 stycznia był 3 seans. I już bardziej lubię ten film, i natchnęło mnie na opinię którą smażę - oceny na razie nie zdradzę

teraz już trochę starsze i te które widziałem

Wielka szóstka widziana 18 grudnia ponownie. Ostatnio widziałem 2 lata temu. Jedna z najlepszych animacji - 9/10

Jak Wytresować smoka szczerbatek 💗 czekam na 3 część szkoda że tylko pewnie znowu przesuną premierę X( 9,5/10

Madagaskar po Shreku godny następca animacji. Pignwiny miażdżą system! - 8,5/10

Oczywiście znowu Maraton Pottera z TVN

Harry Potter i Kamień Filozoficzny - trochę się rozpiszę jestem wielkim fanem kart Rowling. I uważam że ten film bdb odwzorowuje książkę, jest kilka odstępstw które rażą jak np. zmniejszenie roli Nevilla ale poza tym jest bardzo dobrze
muzyka Johna Williamsa zawsze wzrusza
wizualnie ten film się chyba nigdy nie zestarzeje
aktorsko 💗 💗💗 jeszcze za czasów Richarda Harrisa genialnie do tego młodziutkie trio

8/10 za sentyment

Harry Potter i Komnata Tajemnic 💗 💗💗 💗 💗💗 najlepsza część z Pottera moim zdaniem 251 powtórka hehe nierealna? o nie! nie w moim przypadku! najwięcej chyba oglądałem tą część 60 razy aż w 2010 jak czytałem spoilery że wydarzenia z Komnaty Tajemnic będą mieć wpływ na Insygnie Śmierci

ale do rzeczy

znowu oczywiście wizualnie ten film się dla mnie nie zestarzał
aktorstwo wciąż jest dla mnie genialne. Nie uważam że mimo iż to dziecinny film to aktorstwo razi wręcz przeciwnie. To nie jest Kevin jak dla mnie, więc to aktorstwo dla mnie zawsze będzie wybitne w tej części Pottera 💗 💗💗

John Williams rules https://www.youtube.com/watch?v=0dIAHpnUo-Y tego nie da się nie 💗 💗💗

Mrok, chyba najbardziej mroczniejszy film z wszystkich adaptacji Pottera. Nawet Książę Półromansu taki nie był a powinien no cóż w końcu to książę Półromansu a nie książę półkrwi xdd

Najwierniejszy film ze wszystkich Potterów. Mimo że Pottery to adaptacje nie ekranizacje jak Władca Pierścieni np. To tą część Pottera zdecydowanie mogę nazwać ekranizacją. Bo Harry Potter i Komnata Tajemnic trzyma się niewolniczo wręcz książce co na plus jak dla mnie jako fana kart Pani Rowling 💗 💗💗

zdjęcia oczywiście Hogwart wygląda obłędnie, od trzeciej części już zmieniono jego wygląd i w pierwszych trzech częściach najbardziej mi się podoba.

Zgredek 💗 💗💗 Rules!!! wiem powtarzam się musiałem najlepsza postać w tej części. "Nie wolno krzywdzić Harry`ego Pottera" hehe

10/10 nic się nie zmienia, taką ocenę wystawiłem w 2015, wystawiam, i będę wystawiać zawsze. Nigdy mi się nie znudzi!

Więzień Labiryntu jak ktoś lubi serie młodzieżowe polecam. Chociaż najpierw lepiej zaopatrzyć się w książki które śmiało mogę polecić

Więzień labiryntu
Próby Ognia
Lek na śmierć
są i prequele
Rozkaz Zagłady
i kod gorączki

oglądałem znowu pierwszą cześć. Bardzo tajemniczy film, klimatyczny, aktorstwo może niezbyt wybitne ale postacie dobrze zarysowane.

Efektownie, wizualnie świetnie

i groza na filmie można się niezle wystraszyć. Chyba że ktoś ma mocne nerwy 8/10

Dziewczyna z tatuażem jeden chyba z najlepszych moim zdaniem Thrillerów. Nie licząc zaginionej dziewczyny 9/10

Na chwilę obecną tyle ostatnio powtórek

3 niezłe filmy traktujące o śmierci oraz rodzynek w morzu przeciętności? Tak bym podsumowała. A, karta do kina uzależnia, polecam

Siedem minut po północy
Pierwszy z trzech filmów o śmiercipoczątek spoilera o radzeniu sobie z nieuniknioną śmiercią matki przez dziecko koniec spoilera. I najlepszy z tej trójki. Dobry od strony audiowizualnej - piękna muzyka oraz śliczne, akwarelowe, animowane fragmenty. Niełatwy temat przedstawiony z perspektywy dziecka. Przedstawiony dobrze. Czasem wzrusza początek spoilera scena, gdy młody mści się na prześladowcach koniec spoilera, pouczający, dociera do wnętrza. Kluczowa postać, czyli Conor, zagrany rewelacyjnie, tym większe brawa dla młodego aktora.

Skoro o aktorach czas na minus, niewielki, ale zawsze. Otóż w obsadzie jest moja nowa ulubienica Felicity "Rocky" Jones. To trzeci film jaki z nią oglądałam, w tym wypadła najlepiej, ale głównie dlatego, że było jej tak naprawdę niewiele (lub na fotografiach, hi hi xD). Zadaję sobie pytanie jak to beztalencie dostaje szanse na granie w tylu wysokobudżetowych filmach, i to nie jako czwarty plan, lecz pierwszy/drugi. W tym filmie z oglądanej trójki musiała się wykazać najbardziej i znów wypadła tylko poprawnie. Miała jedną bardzo emocjonalną scenę początek spoilera żegnała się przed swoją śmiercią z synem koniec spoilera. Ale Felicity niewzruszona niczym skała. Czy to przy umierającym ojcu, czy to ostatni raz z synem - ani jedna łezka, ani odrobiny więcej naturalnie oddanych emocji, które powinny być w takich momentach. Idealna kandydatka do kolejnego filmu SW, ale do zasiadania w radzie Jedi jako żeńska kopia Mace`a Windu. Sprawdziła by się, bo musiałaby tylko siedzieć i wyglądać (dobrze) Serio, ładnych, ale dobrze grających aktorek nie brakuje, więc po co to brać?

Jej obecność, ponieważ stosunkowo niewielka, nie wpłynęła jednak na ogólny odbiór filmu. Z minusów jeszcze - film może odrobinę za długi oraz tytułowy potwór - słabo wyglądał, potencjał Neesona niewykorzystany.
7/10

Pasażerowie
Drugi o śmierci, tym razem pytania: jak poradzić sobie z własną nieuniknioną śmiercią oraz czy początek spoilera skazać kogoś na nią z powodu własnej samotności? koniec spoilera. Brzmi dobrze, zrealizowane, hmm, średnio. Początek z błąkaniem się na statku jest bardzo obiecujący, czuć wyalienowanie, Pratt daje tu radę. Środek - romansik - średnio, zakończenie - kicz, niestety. Pratt (szczególnie w pierwszej części) oraz Sheen aktorsko na plus. Na minus Lawrence, trochę sztuczna oraz fakt, że film po interesującym początku staje się tylko romansem. Jednak przyjemnie się to ogląda, film zjechany przez krytyków, a nie jest tak źle. Nie sugerujcie się opiniami, że jest efekciarski, to jakieś bzdury, skupia się głównie na relacjach między bohaterami, a fakt, że mamy ich właściwie tylko trzech jest tu atutem, jeśli ktoś lubi kameralne filmy.
6/10

Ukryte piękno
Ostatni o śmierci, tym razem jak poradzić sobie ze śmiercią dziecka. Najsłabszy z tej trójki, ale nadal ok. Na plus każda scena z Helen Mirren (klasa sama w sobie), oczywiście temat oraz pomysł na fabułę, choć gorzej poszło z realizacją. Fabularny twist jest przewidywalny, znane nazwiska na drugim planie niestety niewykorzystane, a co najgorsze główny bohater jest mało przekonujący w swojej tragedii, także ogląda się to dość na chłodno.
5/10

Paterson
Film ten zachęcił mnie do zapoznania się z filmami Jarmuscha (właśnie jestem w trakcie ich poznawania), więc to chyba o nim dobrze świadczy. I coś czuję, że to będzie taki "mój" reżyser. Nie będę się silić na opisy, bo kto go zna ten już obejrzał, a kto nie - czego może oczekiwać? Wyciszenia, nienachalnego humoru, znakomitego klimatu (sama nie wiem na czym on buduje tak klimatyczne filmy, ale, kurde, ma klimat), jakiejś prostej nauki. No i uszaty Adam uciągnął pierwszoplanówkę znakomicie. Oj, będę się gościowi bacznie przyglądać w kolejnych latach, może z niego coś być (Milczenie w kolejce).
9/10

Szczęście świata
Trailer lepszy od filmu. Na plus klimat, muzyczka, Chojnacki w roli drugoplanowej, większość dzieje się w jednej kamienicy, a ja lubię filmy, które dzieją się na małej przestrzeni. No i co po tych plusach, skoro film jest POTWORNIE NUDNY, nieangażujący, bo postaci są ledwo zarysowane, scenariuszowo skopany, a ilość humoru jest minimalna? Faceci nawet nie mają po co iść dla golizny Karoliny Gruszki, bo deska Omijać.
3/10

Aplik@cja
Oezu, co ja paczyłam?xD W ciemno po gatunku można się spodziewać kaszanki, choć i w horrorach są wyjątki, a poza tym trailer był całkiem znośny. Ale w przypadku horrorów najczęściej pozytywy się kończą na trailerze W każdym razie kto pójdzie - czekajcie na straszliwego Ewoka - beka murowana xD Trzeba powiedzieć - wywołuje niezamierzone salwy śmiechu. Film z rodzaju "możesz dostać od tego raka".
1/10

Assassin`s Creed
Gry nie znam, a jej znajomość dużo by dała, bo fabuła jest na tyle chaotyczna, jest na tyle mało wytłumaczone, że ktoś świeży może się pogubić. "Latanie" po dachach oraz całkiem brutalne bijatyki ogląda się dobrze. W środku ma dłużyzny, sporo głupotek fabularnych, dobrzy aktorzy nie ratują papierowych postaci, wygłaszających dość pompatyczne teksty. Ale lubię tą spiskową otoczkę, obejrzeć raz można.
5/10

Sing
Pozytywne zaskoczenie. Trailer był z jednej strony zachęcający znanymi kawałkami muzycznymi, z drugiej wskazywał, że to będzie taki zwierzęcy "Idol", co mogło nie wypalić. Jednak zdało egzamin. Fajny humor (poza jedną, ordynarną, żenującą sceną z pierdami), znane kawałki muzyczne (jest i odrobinka klasycznej - za to zawsze plusy), każdy zwierzak jest jakiś, każdy ma swoją historię i w każdą z nich można się zaangażować. Mysz najlepszy Nic szczególnego, ale miłe.
7/10

Po prostu przyjaźń
Fajnie, że to nie była tak naprawdę komedia romantyczna. Można obejrzeć dla Topy, Więdłochy, babci oraz pieska. Nie warto dla Stelmaszyka, a tym bardziej Bohosiewicz - co z tą laską było nie tak?! Kilka historii, jedne angażują, inne nudzą lub są głupie. Można do tego pochrupać popcorn i nie chcieć uciec z kina.
5/10

Dusigrosz
Liczyłam na więcej gagów związanych ze skąpstwem, trochę ich było mało. Sam Gautier oraz bankier na plus, reszta obsady letnia. Historia niepotrzebnie na końcu zamieniła się w dramę.
4/10

Właściwie minipodsumowanie, bo tylko dwa filmy (polskie), ale z powodu jednego miota mną jakby szatan wskazówkami zegara obracał, więc muszę się podzielić i ostrzec

Ale najpierw pozytywnie.

Konwój
Trailer, jak i obsada były zachęcające, a film chyba nawet oczekiwania przerósł i podtrzymuje ostatnią passę dobrych, polskich thrillerów. Trzyma w napięciu od pierwszej minuty do finału. Napięcie potęguje jeszcze dobrze dobrana muzyka. Klimat ma gęsty, że możnaby go kroić nożem. Brudny i brutalny, mocno przypomina filmy Smarzowskiego, co jest oczywistym plusem. Bardzo solidnie zagrany, nikt nie wybija się co prawda ponad, ale w niczym to nie przeszkadza. Wygrywa przede wszystkim scenariuszem, zdjęciami (ujęcia w ciasnych pomieszczeniach<3)klimatem, ciężką atmosferą. Towarzyszy poczucie klaustrofobii i tego, że coś wisi w powietrzu, bo większość filmu to pięciu chłopa jadących więźniarką. reżyser nie daje nam jednoznacznie dobrych i jednoznacznie złych postaci. W trakcie filmu nasz pogląd na niektórych bohaterów może się zmienić diametralnie. Minusy? Klasyka kina polskiego - czasem trudno zrozumieć, co mówią aktorzy, bo tło muzyczne jest za głośne w stosunku do dialogów oraz możne zbyt rozciągnięte zakończenie. Nieważne, i tak warto.
8/10

Powidoki
Jeśli ktoś się obawiał o ten film po zobaczeniu trailera - jest jeszcze gorzej. Jest dramatycznie.

Bym jeszcze zrozumiała, gdyby Ostatniej Rodzinie szansę na Oscara odebrał taki Wołyń - film ze swoimi bolączkami, ale z czymś do przekazania, również dość hermetyczny, ale o klasę bijący Powidoki na każdej niemal płaszczyźnie. O tym tworze nawet trudno pisać.

Film się broni jedynie scenografią i rozpaczliwymi próbami Lindy. Swoją drogą obsadzanie w roli artysty kogoś o jego fizjonomii i o takiej, a nie innej filmowej historii - dość karkołomne, nie miałam do tego przekonania i po seansie nie mam nadal, ale i tak on się w ogóle jakoś starał zrobić cokolwiek, ponieważ drugi, trzeci plan w tym filmie nie istnieje. Nie ma. To rekwizyty, a nie postaci ani aktorzy. Czarno-białe, do bólu stereotypowe. Mało tego, jedyna bliższa relacja, która jest ukazana w filmie to między Władysławem (bohaterem Lindy), a jego córką. Młoda aktorka odwaliła taką żenadę, była tak egzaltowana, tak dukała, że aż... szkoda pisać (no ale ma nazwisko, wszak Zamachowska...). Dialogi a`la prequele SW. Najlepsze, że najlepiej wypadają te o sztuce, te niby zwyczajne, codzienne, są tak sztuczne... Skopany scenariusz, łopatologia tego filmu "złyy reżymmm, dobry ostatni sprawiedliwy" jest wałkowana od pierwszej do ostatniej minuty. Brak tu jakiegoś punktu zwrotnego, jakiejkolwiek mocnej sceny, zapadającej w pamięć. Film potwornie wynudza. First Order to jest pełnokrwisty reżim przy tym przedstawionym w Powidokach. Karykatura. Operuje żałosnymi metaforami np. z samego początku z zakryciem sztandarem okna mieszkania Strzemińskiego. Możnaby jeszcze, ale po co marnować klawiaturę...
2/10

Refleksja 1 - i co taki widz, który idzie do kina raz na ruski rok ma pomyśleć o kondycji polskiej kinematografii, po obejrzeniu tego dzieła, i to od mistrza Wajdy? Zachęcony reklamą, że to był nasz kandydat do Oscara? No że u nas kręci się tylko paździerze, co prawdą nie jest. Smutne.

Refleksja 2 - po co było tylko z powodu nazwiska i tylko z powodu zgonu reżysera, bo nie widzę innej opcji w przypadku tego filmu, nominować go jako naszą propozycję do Oscara (btw, już go i tak nie dostanie, bo nie znalazł się w szerokim gronie nominowanych, na szczęście)? Wajdzie to już by nic nie dało, był marką, ale nic by już i tak nie nakręcił z wiadomych względów. Zamiast dać szansę tak brawurowemu debiutowi, być może otworzyć przed Matuszyńskim tą nominacją jakieś furtki zdecydowano się na nominację "pośmiertną za zasługi". I być może przez to Matuszyński nigdy nie wybije się poza nasze polskie poletko i będzie reżyserem wybitnym, ale lokalnie (bo jest opcja, że Ostatnia Rodzina będzie jego najlepszym filmem i żaden kolejny nie zbliży się nawet do nominacji oscarowej). Smutne.

Fabuła - podobno legenda, także w tej konwencji ujdzie
CGI - dużo, bardzo dużo ale nie raziło po oczach.
Akcja - sporo, także nie było ani momentu nudy.
IMAX 3D? Chyba po prostu IMAX - taka powtórka z R1.
Bardzo delikatny, niekłócący się z konwencją i nienachalny humor.

Film idealny na szósty dzień, gdzie w poprzednich dniach walczyło się z kilkoma zaliczeniami/egzaminami na studiach i nie tylko, a do tego spało po 2 godziny przez dwie noce pod rząd

8+/10 - niemniej nie jest to 8,5/10, coś mniej ale jednak więcej niż 8.

Aha, Wielki Mur był o 17:30, a o 10:15 Rogue One piąty raz.

Spoko film, ale bez jakiejś niesamowitej ilości "ochów" i "achów". Melon Gibson (ups! Mel), Jak zwykle zasypuje nas realistycznymi scenami, gdzie wnętrzności ludzkich zwłok walają się na prawo i lewo, choć trzeba przyznać, iż dało się te sceny przeżyć (a może po Wołyniu Smarzola nic mnie już nie szokuje?).

Po za tym, na uwagę zasługuje Hugo Weaving w roli zapijaczonego ojca - despoty, przeżywającego swoją traumę. Generalnie, obsada aktorska wychodzi na duży plus.

Fabuła była nad wyraz rozwleczona. Reżyser chciał ukazać chyba każdy wątek, przez co ma się wrażenie, że niektóre postacie są wręcz liźnięte. Osobiście skróciłbym cały ten okres dorastania i mdławe, ckliwe romantyczne chwile z przyszłą żoną. Bo z powodu tych scen, pół filmu to obraz kina obyczajowego, a drugie pół to Kompania braci. Takie na dwoje babka wróżyła.

Generalnie film polecam, bo warto poznać niezwykłą historię Desmonda Dossa - bohatera, który zasłużył się w walce nie oddając strzału w kierunku wroga.

Nareszcie film, który w pełni zasługuje na wszystkie globy którymi go nagrodzono.Wspaniały wizualnie,aż chce się zatrzymać kadr i podziwiać widoki.Świetne zdjęcia,scenografia,muzyka.Gra aktorska też niczego sobie .Przypomniał mi klimat starych filmów,ale najbardziej urzekła mnie opowiedziana historia. POLECAM szczególnie wszystkim tym,którzy stracili wiarę w marzenia.

Trzeba zobaczyć. Nie każdy zrozumie. Ale warto. Na pewno wrócę do tego filmu i zobaczę go ponownie pewnie już za jakiś czas.

Kot Bob i ja

Nie lubię takich filmów, poszedłem na niego by zabić czas. Otrzymałem film dobrze zrobiony na podstawie prawdziwych wydarzeń z życia narkomana który przy wsparciu kota wykorzystał "drugą szansę".
8/10

Sing

Sentymenty muzyczne ratują ten film, ale jako taki jest średni, a nawet słaby.
6/10, dwa stopnie wyżej za muzykę, która budziła wspomnienia i tworzyła namiastkę humoru.


Plan na najbliższy tydzień - La La Land i Ballerina, o ile pewna sprawa mi się ustabilizuje w którąś stronę.

5 filmów, poza jednym wszystkie całkiem niezłe.

Kot Bob i ja
Sądziłam, że ten film będzie przeciętniakiem z fajnym kotem, ale miłe zaskoczenie - solidnie zrobiona, nieprzesłodzona (choć gdyby chciano, możnaby ją przesłodzić) historia napisana przez życie. Główny bohater wiarygodnie zagrany, dający się polubić. Drugi plan niczym się zanadto nie wyróżnia, ale w niczym to nie wadzi, dobrze się ich wszystkich ogląda. No i koteł! Koteł to jest gwiazda i kradnie każdą scenę Krótko: jest boski, a ja mam słabość do sierściuchów To taki film jak Lion Droga do domu: wychodzisz z kina z ciepełkiem na serduchu, no i fajnie.
7/10

Amerykańska sielanka
Trailer zapowiadał zdecydowanie coś lepszego. McGregor wziął się za reżyserię, ale może lepiej niech zostanie przy aktorstwie. Na plus muzyka, starający się wykrzesać z siebie co się da McGregor oraz drugoplanówki Petera Riegerta i Uzo Aduby. Niestety, dwie główne partnerujące Ewanowi aktorki tj. Connelly i jeszcze bardziej Fanning zagrały nieprzekonująco, od niechcenia. Ponieważ to drama rodzinna, a dwie z trzech postaci w rodzinie nie były przekonujące - to nie mogło się udać. Film na podstawie książki, ale i tak skopany scenariuszowo. Słabe wprowadzenie w historię, zbędna narracja na początku i końcu, ważne w tym filmie jest tło historyczne, a rodzina tak naprawdę na ten temat ma jedną, większą kłótnię. McGregor chciał mieć ciastko i je zjeść, chciał chyba filmu i z rodzinną dramą, ale też żeby wątek historyczny miał swoje miejsce. Nie wyszło ani z jednym, ani z drugim. Brak tu też jakiejś jednej mocniejszej sceny, wszystko to na ekranie jest takie letnie i bez emocji.
4/10

Autopsja Jane Doe
Jeśli ktoś był zniesmaczony poziomem ostatnich horrorów(?) w kinach to to jest niezła odtrutka. Od czasu nowego Blair Witch nie widziałam lepszego. Historia jest na początku rzeczywiście ciekawa, ładnie budowane jest napięcie, jak na horror naprawdę solidnie zagrany. Chyba tylko jeden nędzny jump scare. Ma jednak duży minus: pierwsze 2/3 filmu są naprawdę niezłe, finał jest niestety sztampowy. Ale i tak, na tle poprzedniej mizerii i w kategorii horror to warto.
6/10

Wielki Mur
Po obejrzeniu trailera wiedziałam, że to będzie kupa, nie było innej możliwości. I poszłam z pełną świadomością tego, że idę na film w kategorii od 1 do 10 na góra 3. I obiektywnie to on zasługuje na góra 3. Ale co z tego, skoro świetnie się na nim bawiłam? Powiedzmy sobie szczerze: film jest tragiczny. Wszystko jest w nim wyolbrzymione, totalnie kiczowate, CGI jest koszmarne, historia to jedna, wielka sztampa, a biali w tym filmie w ogóle mi do niego nie pasują. Ale zabawa jest przednia. Film nie udaje, że jest czymś więcej niż czystą, epicką, niczym nieskrępowaną rozwałką, takim biednym, azjatyckim oblężeniem Helmowego Jaru. Ale cieszysz się jak dzieciak to ogladając XD No serio, czy pierwsze pokazanie nam armii na murze nie jest fajne? No i muzyka jest na poziomie i pasuje do tego wszystkiego. Guilty pleasure Obiektywnie 2-3/10, ale należy mu się za frajdę, którą dostarczył.
6/10

La La Land
Ogólny zachwyt nad tym filmem jest przesadzony, także liczba nagród, którą zgarnia (rekord Złotych Globów? Serio, nie było naprawdę nic lepszego w tylu kategoriach?) jest podejrzana. Jest to film bardzo, bardzo solidny, ale nie zostanie żadnym klasykiem, nie ma ku temu podstaw, bo jest zbyt nierówny. Najpierw plusy. Emma Stone - to przyjemność oglądać prawdziwą AKTORKĘ (w przeciwieństwie do Felicity Jones xD), która operuje pełnym wachlarzem min i emocji. Doskonale się odnalazła w tej historii. Jest kilka scen, gdy pokazuje pełnię swoich umiejętności, czy to, gdy z kimś rozmawia, czy to gdy tylko gdzieś patrzy, ale wygrywa niuansami. Brawo i jeszcze raz brawo. Tutaj Glob zasłużony, kto wie, czy nie Oscar. Zdjęcia są świetne, piękne długie ujęcia. Podoba mi się też idealistyczny przekaz filmu. Na bardzo, bardzo duży plus zakończenie, początek spoilera które jest słodko-gorzkie i świetnie kontrastuje z sielskim klimatem pierwszej części filmu. Pokazanie alternatywnego rozwoju wydarzeń - piękne to było koniec spoilera. Tyle z plusów.

Minusy? Zaskakujące jest to, że film przegrywa w tym, w czym musical powinien błyszczeć - w piosenkach czy choreografii układów tanecznych.
Żadna piosenka nie zapada w pamięć niestety, żadnej nie zanucisz, może poza jednym, rzewnym fragmentem, który przewija się kilka razy w filmie. Ale to po wyjściu z kina. Film widziałam wczoraj, ale dziś już i tak go nie pamiętam. Choreografia układów tanecznych - poza świetną sceną z początku - nie ma tutaj nic ciekawego. Kolejny minus - pierwsze 3/5 filmu początek spoilera 3/5, bo film składa się z 5 aktów koniec spoilera są zdecydowanie słabsze od końcowych 2/5. Bo to w zasadzie cukierkowy romans, ciekawie robi się naprawdę później. I ostatni minus to Gosling, który zdaje się przez cały film spięty jak guma w gaciach, jest jakiś niepewny w układach tanecznych i chyba nie do końca odnajduje się w tym filmie. Powiem szczerze, że gdyby Emma Stone nie wykonała tak fantastycznej roboty i nie ciągnęła tego filmu, a co za tym idzie samego Goslinga to by tak różowo nie było.
8/10

To było ukojenie, prawdziwe ukojenie po dziewięciu, prawdopodobnie najbardziej paskudnych dniach w moim życiu...

Film mnie wyciszył, poruszył dobrą muzyką, grą i uśmiechem Emmy Stone.
Przyznam że spodziewałem się czegoś lepszego, patrząc po opiniach krążących w Internecie, ale to nie znaczy że się zawiodłem. Film po prostu jest bardzo przyjemny.

Czy pójdę do kina drugi raz? Nie, ponieważ czuję że zepsułbym przez to jego urok.
Niemniej gdybym miał iść do kina z jakąś dziewczyną w moim wieku, to wybrałbym ten film bez wątpienia!

8,5/10, pół punkta dodatkowo za ukojenie moich nerwów

Bardzo fajna bajka, z tych dla dzieciaków nieco starszych (10-12), bo pokazuje ludzi od tej paskudniejszej strony, chociaż porcji infantylności jej nie brakuje. Delikatny humor, dobrze ukazana pasja (taka przez wielkie "P") głównej bohaterki, koncept przełożony z historii o tancerkach/piosenkarkach itp. jaki widzi się w filmach dla dojrzalszych widzów.

Animacja bardzo na plus!!!

Będę szczodry, mam ostatnio słabość do filmów o tancerkach (czekam bez wytchnienia na premię DVD/Blue-Ray Tancerki) - 9/10


Plan na jutro/pojutrze Split, ewentualnie R1, chyba że to drugie będzie w repertuarze jeszcze po piątkowej zmianie rozkładu seansów, to w piątek lub w następnym tygodniu.
No i może jeszcze przy okazji Resident Evil, o ile załapię się na IMAX

Stała się rzecz przedziwna...
Otóż rzadko mam tak żeby kinowe kontynuacje czegokolwiek, co nie przypadło mi do gustu mmie zadowolały.
A tu niespodzianka pozytywna mnie ostatnio spotkała.
O ile pierwszą część Burtonowskiej Alicji nie wspominam zbyt miło, bo poza przepięknem wizualnym i postacią Królowej nic specjalnie mnie nie urzekło.
Tymczasem zaryzykowałam i obczaiłam sobie "Alicję po Drugiej Stronie Lustra".

I MASZ. Zachwyciłam się totalnie
I o zgrozo, była to wersja z dubbingiem. Rzeczy niesłychane, mózg na ścianie.
Raz, przecudna, jak w części pierwszej strona wizualna. No jak w bajce
Dwa. HUMOR!!! PŁAKAŁAM ZE ŚMIECHU. To było piękne.
Trzy. Zła Królowa ciekawsza i wspanialsza niż kiedykolwiek.
Cztery.

Postać "CZASA" to ja kocham nieprzytomnie.


Pięć.
Ścieżka dźwiękowa - świetna.

Sześć. Kapelusznik fajniejszy.
Siedem. Nawet Alicja tym razem mnie nie drażniła.

Jednym słowem jestem bardzo pozytywnie zaskoczona drugą częścią Alicji. Żałuję że nie poszłam do kina zniechęcona wrażeniami z pierwszej.

No i to skandal że ta część zarobiła marne 300 mln zielonych, podczas gdy poprzedniczka zgarnęła miliardzik.

SHAME. SHAME. SHAME.
O skandalicznie niskiej ocenie na imdb nawet nie wspomnę bo hadko.

Bo mogą być tu niepełnoletni - ale warto pójść na "Sztukę kochania", przynajmniej jeden z niewielu polskich filmów który jest znośny do oglądania, można się wybrać na walentynkowy wieczór, zamiast siedzenia w zatłoczonego knajpce, można siedzieć w zatłoczonym kinie - w sumie przyjemnie się ogląda, chociaż nie wszystkim może on przypaść do gustu - ogólnie polecam - jako film dla dorosłych ......

Nie widziałem ostatniego pełnometrażowego filmu z serii Lego, nie grywam w Lego Star Wars (chociaż moje nieliczne doświadczenia z tymi grami były pozytywne), widziałem tylko kilka odcinków z seriali Lego Star Wars. Zmierzam do tego że nie mam zbytniego porównania do innych filmowych produkcji Lego. Z takim niewielkim bagażem mentalnym, udałem się dzisiaj dość spontanicznie na seans przedpremierowy.

Spontanicznie, bo plany na dzisiaj były znacznie odmienne od rzeczywistości.

Miałem zobaczyć Resident Evil w IMAX, następnie Rogue One w IMAX, później Split lub Jackie w zależności od tego co lepiej by się zgrało czasowo z R1 i powrotnym pociągiem do domu.

Jak widać, plany poszły w niebyt ale na szczęście znalazłem trochę wolnego czasu i udało mi się pojechać do katowickiego Cinema City Punkt 44 na przedpremierowy pokaz Lego Batman Movie w wersji 2D/dubbing.


Przechodząc do meritum, zacznę od tego że jeśli mi się uda to pójdę jeszcze raz po premierze do IMAXu, bo jest spora szansa na porządne efekciarstwo w 3D.

Natomiast jak mi się nie uda iść do IMAXu, to sprawę olewam bo to mimo wszystko jeden z tych jednorazowych filmów.


Twórcy postanowili zakpić ze wszystkiego - to było jasne, że będzie beka z filmowych Batmanów oraz innych postaci z uniwersum DC. Wyszła ona całkiem zgrabnie pomimo mocno przejaskrawionej formuły filmu i licznych miłych dla oka głupotach. Nawiązania są pokazywane dosławnie na każdym etapie filmu, tak że każdy znajdzie coś dla siebie do radosnego wykpienia


Jednak na DC żarty się nie kończą. Są robione jaja z konkurencji (MCU), szczególnie z jednej konkretnej postaci. Pojawią się postaci z innych marek Warner Brosa i sam nie wiem z czego jeszcze. By nie psuć przyjemności spoilerami ujawnię tylko że pojawi się m.in. Godzilla oraz postaci kojarzone raczej z klasyką fantasy i jej POPową odmianą.


Do tego jeszcze ciągłe żarty z muzyki, którą bohaterowie też bawią się często (przeważnie) wbrew rozsądkowi.


Do tego wszystkiego dochodzi łopatologicznie pokazany rozwój mentalny Batmana, ale łopatologia w tym wypadku to nie minus, a zabieg artystyczny.


Ogólnie ujmując, zabawa przednia!


9/10

O zmarłych powinno się pisać dobrze, lub wcale, jednak w tym przypadku trochę cierpkich słów musi paść. Śp. Andrzej Wajda nakręcił na koniec jeden ze słabszych filmów, a od mistrzów zawsze wymaga się więcej. Moje pretensje kieruję w kwestii warsztatu reżyserskiego. Daleko mu pod względem realizatorskim do takiego Człowieka z marmuru. Dla mnie ten film jest rwany, chaotyczny. Sama historia Strzemińskiego jest w porządku, jest tu co opowiadać i przenosić na ekran, aczkolwiek sposób realizacji, odbiega od ideału. Są oczywiście momenty, gdzie Powidoki robią wrażenie, ale całościowo, to ten film leży, tak jak W. Strzemiński wśród porozwalanych manekinów.

Moja subiektywna, najmojsza opinia.

Co do Split.

Niestety. Może miałam wysokie oczekiwania. Chociaż nie wiem, czy skoro postać rzekomo cierpi na 23- krotne rozszczepienie osobowości to wysokim wymaganiem jest by ukazano je wszystkie?

Jak dla mnie zrobione po najmniejszej linii oporu, w sposób w jaki się spodziewałam. Czyli występ jasełkowy, przebieranki. Widzę w tym robienie sobie jaj z choroby, czego się obawiałam.

Nie mówię że nie cenię Shyamalana za 6 zmysł, bo cenię. Nawet Osadę lubię, ale Splitem koleś rozczarowuje.

Widzę też ogólny zachwyt rolą McAvoya. No nie przesadzałabym. Owszem, bardzo lubię oglądać gościa na ekranie, i mimo wszystko cieszę się że nie wybrano do roli np. Gordona-Lewitta, Cumberbatcha, Hiddlestona, O`Briena, Theo Jamesa czy innego aktualnego bożyszcza...

I zgodzę się, że to najlepsza rola McAvoya w karierze. Ale wciąż.

W 23 osobowości bohatera musimy uwierzyć na słowo, albo po walacych po oczach "znaczkach": Zoba, on ma 23 szczoteczki do zębów. No tak. Znaczy ICH JEST 23.

Na komputerze ma 23 foldery podpisane każdy innym imieniem. Znaczy: ICH JEST 23!
KIT że zaprezentowane nam zostaje zaledwie kilka.

Z czego kobieta jest moim zdaniem zagrana koszmarnie, McAvoy nawet nie pokusił się o udawanie kobiecego głosu czy kobiecy chód. Nie twierdzę że ma zaraz zamiatać tyłkiem jak rasowa modelka po wybiegu. Ale do ciężkiej cholerki, TO MA BYĆ OSOBOWOŚĆ KOBIETY, nie faceta przebierającego się za draq queen, który chodzi na obcasach jak...jak facet. Słowem, pajacowanie i szopka na odpiernicz.

Mam wrażenie że Dzieciak i Barry pochłonęli prawie całą energię aktora, przez co na resztę zabrakło pomysłu, weny, cierpliwości i chęci dopracowania "bo i tak widz kupi".

Oczywiście przemiany są tak zaznaczone żeby KAŻDY zauważył...

początek spoilera Patrucia, ta niby kobieta chodzi więc na obcasach i w spódnicy.

Hedwig - dzieciak, sepleni i się jąka.

Barry - rozemocjonowany wrażliwiec

Dennis - dupek i sadysta

Kevin niby normalny - osobowość główna

Beast - tu żenada na całego, podkreślająca że Split to w istocie farsa. koniec spoilera


Gdybym nie była tak zainteresowana tematem rozszczepu, nie czytała 24 twarzy Milligana oraz sporo artykułów, nie oglądała "Sybil", "Trzech twarzy Ewy" i jeszcze czegoś na ten temat, to może, może bym to łykła bez popitki. A że jest inaczej, został lekki niesmak, zwłaszcza motywem z "B..." bo to już jest przegięcie i robienie se ewidentynych jaj. Było jak się spodziewałam, choć miałam cichą nadzieję na coś lepszego, na poważniejsze podejście do tematu.
No ale to moje wrażenia, ogólnie takie rzeczy sprzedają się z reguły świetnie

Obejrzałem najnowszy film z Gackiem i cóż mogę powiedzieć, wyszedł dobry film, aczkolwiek Lego Przygoda jednak lepsza jest. Trochę dobrych żartów, nawiązania do mitologii Batmana, odniesienia do innych marek Warnera i nie tylko (Dalekowie!), czy muzyka na plus. No i kilka scen perełek, jak Batman oglądający Jerry`ego Maguire`a, czy Alfred zakładający kostium Adama Westa. xD

Tylko ta akcja... Za dużo jej. Ja rozumiem, że to film dla dzieci i dużo musi się dziać, żeby się nie znudziły, ale bez przesady.

Jak to mówią: Nanananananana BATMAN!

Dzisiaj po egzaminie (zdanym, ostatnim w mojej przedostatniej sesji) wybrałem się do katowickiego Cinema City Punkt 44 już na seans o 9:00. Miałem szczęście że jakaś grupa z liceum zamiast na lekcje wybrała się z belfrem do kina i mój ulubiony Punkt 44 zorganizował dodatkowy seans filmu Split, na który wcześniej nie umiałem się załapać ze względu na godziny seansów.

Także przechodzę do meritum, z zachowaniem kolejności oglądania.



Split

To było piękne, psychoza absolutna, w dodatku z dobrze podkreślącą atmosferę muzyką. Aktor grający główną rolę dokonał czegoś wspaniałego wcielając się w te wszystkie osobowości głównego (anty)bohatera. Film trzyma w napięciu i wciąż jestem pod jego wrażeniem, choć po nim nastąpiły jeszcze 4 inne seanse. Gdyby nie pewne przegięcia z umiejętnościami głównego świra, pokazywanymi na koniec filmu, to ocena byłaby lepsza o pół stopnia.


8/10



John Wick 2


Wstyd się przyznać ale jeszcze nie widziałem jedynki. Miałem ją w planach od roku lub dłużej, lecz ciągle schodziła na dalszy plan. Not any more! Jak wrócę do domu to nadrabiam tę zaległość jeszcze dzisiaj.

Klimat pierwsza klasa, połączenie sztuki klasycznej w architekturze i dekoracji wnętrz oraz sztuki współczesnej. Miks muzyki klasycznej, często w nowych aranżacjach wraz z klubową elektroniczną. Akcje bardzo dobrze wyreżyserowane, bez zbliżeń i trzęsącej kamery (takiej jak w Assassin`s Creed) wkurzającej oczy. Fabuła to pierdoły totalne, ale film ogląda się świetnie.


9/10, jak szaleć to szaleć



Rings


Zdecydowanie najsłabszy film ze wszystkich które dzisiaj widziałem. 2/3 było nudne, w drugiej połowie akcja przyspieszyła i nawet mnie nieco zainteresowała, ale zakończenie wszystko zmaściło. Jako horror nie wzbudził we mnie żadnych emocji.

Sam film jako taki jest wykonany dobrze.


4,5/10



Jackie

Film retro w pełnym tego słowa znaczeniu. Portman w szczytowej formie, sprostała zadaniu w bardzo dobrym stylu. Jednakże film momentami dłuży się niemiłosiernie, choć skłamałbym twierdząc że to ma negatywny wpływ na jego ocenę.


7/10



Lego Batman Movie

Tym razem w IMAX 3D. Film opisałem już wcześniej, dlatego teraz tylko uwag o 3D. Jest bardzo dobrze, obraz kilka planów wstecz - głębia taka jak trzeba. Niemniej elementy nie wyskakują  z ekranu, tak jak w ostatnim Ghostbusters czy w Fantastycznych Zwierzętach.

Uważajcie, albowiem ostatnio w kinie można nieźle wdepnąć w konkretne badziewie. Wybierajcie mądrze

Dlaczego on?
Cóż, może trailer powinien być wystarczającym ostrzeżeniem... Ale był Cranston, historyjka z niechcianym adoratorem córeczki to klasyczna podwalina pod jakiś humor sytuacyjny. Nic z tych rzeczy. Denna, ordynarna komedyjka z wyłącznie żartami o dupie i to najniższych lotów. Z każdym kolejnym robi się coraz bardziej żenująco i w ogóle nieśmiesznie. Wulgarny humor jest fajny, ale gdy w filmie jest tylko ten typ dowcipu to na dobre wyjść nie może. Na osłodę - pojawił się na chwilę zespół Kiss. Jamesa Franco dało się oglądać.
2/10

Split
Niezły miks thrillera, dramatu psychologicznego i horroru. Film ciągnie rola McAvoya, dla której warto się na film wybrać. Drugoplanowa Buckley w roli pani doktor także przekonująca, dobrze ogląda się ich relację pacjent-lekarz. Fabuła zawiązana wokół interesującego zaburzenia tożsamościowego wciaga, momentami udaje się trzymać widza w napięciu. Na minus gra aktorska Taylor-Joy (kumpela od drewna Haydena xD), fabularne pierdółki i czasem nielogiczne zachowania bohaterów początek spoilera tych dwóch dziewczyn - miały głowę na karku, żeby spierdzielić, ale jak jedna decyduje się walnąć od tylca Patricię krzesłem to po co w głowę? Lepiej w kark xD gdy Kevin jest Hedwigiem to nie mają siły wtedy wyważyć drzwi i zwiać? Pani doktor w pewnym momencie też za bardzo zapomniała o sobie i zamiast wiać woli drążyć, co się dla niej kończy źle koniec spoilera. Można jednak wiele z takich rzeczy zwalić na to, że młode były w szoku, a lekarz wierzyła, że sama poradzi sobie ze swoim pacjentem. Widać było, że jej na nim zależy, stąd te rzeczy nie wpływają aż tak bardzo na odbiór filmu. Na minus trochę finał - nie ostatnie sceny, lecz gdy film zamienia się w początek spoilera pościg Bestii za młodą a`la horror jest to trochę sztampowe koniec spoilera. Tak czy siak - przede wszystkim warto dla McAvoya.
6/10

Kłamstwo
Nijaki, poprawny, bezpieczny film o Holokauście. Samą rozprawę sądową, która stanowi większość filmu, dobrze się ogląda, przede wszystkim dzięki Tomowi Wilkinsonowi jako zaangażowanemu obrońcy. To też tak naprawdę jedyna "jakaś" postać w tym filmie. Reszta jest poprawna, ale płaska. Postać Irvinga mogła być lepiej wykorzystana. Gdyby bardziej na niej skupiono uwagę, a nie na Lipstadt mógłby wyjść ciekawszy film. A tak, potraktowano postaci zero-jedynkowo, żebyśmy nie mieli wątpliwości po której stronie mamy się opowiedzieć. Film na raz i do zapomnienia.
5/10

Monster Trucks
Jedyny plus tego raka to same potworki, milusie były, takie pozytywne wersje Bor Gulleta xD I gdzieś tam chyba leciał utwór "Barracuda" Heart, zawsze coś Poza tym nie będę marnować klawiatury, film przegłupi i nieśmieszny. Nawet dzieciaki na sali nie miały z tego radochy. Omijać.
1/10

Balerina
Trailer niespecjalnie mnie zachęcił, ale zachęciła opinia Qela, więc poszłam i dobrze Protagoniści Felicja i Wiktor uroczy, dający się lubić. Baja z prostym, ale ważnym morałem o dążeniu do realizacji marzeń, przyjemny, nienachalny humor, animacja miła dla oka. "Trening" Felicji bardzo dobrze się oglądało. Na minus antagonistka (której imienia już nie pamiętam xD) - zbyt przerysowana. W finale zabrakło mi trochę jakiejś dłuższej sekwencji baletu.
7/10

Resident Evil: Ostatni rozdział
Na Underworld nie poszłam, bo trailer zbyt mocno bił kinem klasy C, ten nie był aż taki zły, no i Milla, więc poszłam. Jak masz świadomość, że idziesz na kino klasy C, które za chwilę będzie hitem telewizji Puls to nawet można się z takiego seansu cieszyć. Bo to takie kino, co już sam trailer pokazywał. Zarysowanie fabuły samym gadaniem w rwanych scenach w pierwszych 2 minutach filmu już nam duzo mówi, w którym rzędzie sytuować taką produkcję - w rzędzie sortu najgorszego. Szybko, na odpierdziel, byle do akcji. CGI kupowate, postaci drugoplanowe... tam były jakieś postaci drugoplanowe? Było mięso armatnie, osłaniające Millę. Sceny akcji były momentami rwane aż za mocno (pewnie żeby ukryć mankamenty techniczne), co niektórym może utrudnić odbiór filmu (choć mi osobiście nie przeszkadzało). Co jednak trzeba mu oddać - jako odmóżdżacz pokroju Wielkiego Muru sprawdza się - Millę się dobrze ogląda, akcję także, a początek spoilera natłok motywu z klonowaniem - całkiem spoko koniec spoilera. Do pochrupania popcornu można jak najbardziej, chociaż Wielki Mur mimo wszystko bawił bardziej i był lepiej wykonany.
4/10

Ostatni smok świata
Może mam za dużo czasu, że chodzę na takie paździerze?xD No, trailer nie zachęcał, ale sobie myślę "Ukraińska animacja? Może będą jakieś fajne, słowiańskie motywy?". No, były, stylizowane napisy początkowe xD Kojarzycie programy edukacyjne na płytkach dla małych dzieci? Albo "gry" dla najmłodszych, gdzie klikasz tylko jakiś obrazek, żeby go gdzieś tam dopasowć? A kojarzycie cut scenki z tego typu tworów? Oglądając to dzieło miałam wrażenie, jakbym właśnie oglądała taki filmik z takiego rodzaju programiku dla dzieci. Tak topornie zrobionej animacji nie widziałam od bardzo dawna. Tak biednego, pustego świata, takich postaci bez mimiki. No dramat. Nie wspomnę, że tytułowego smoka jest tyle, co kot napłakał, a humoru ze świecą tu szukać.
1/10

McImperium
Bez fajerwerków (choć trudno ich oczekiwać po temacie), ale solidny film biograficzny. Wygrywa przede wszystkim oddanym klimatem lat 50, co robi głównie muzyka. Keaton jedzie sobie pustą drogą 66 w dal, do tego odpowiednia muzyczka i jest pięknie Aktor odnalazł się w roli, był przekonujący. Widz wyjdzie z kina z mocno mieszanymi uczuciami dot. Maca początek spoilera jak bardzo różniła się wizja Dicka i Maca na temat restauracji, a jak widział to Ray, który chciał z niej wycisnąć tylko maksimum pieniędzy (akcja z shake`ami raczej jednoznacznie wskazuje w którą stronę w ostateczności poszedł). Fajnie pokazano, że za hasłem "nowego kościoła Amerykanów" stoi nie kto inny, jak zręczny akwizytor, który ma gdzieś to, co sprzedaje, ważne, żeby robił to efektywnie. No i że mit "od pucybuta do milionera" jest niemożliwy, gdy na swojej drodze nie napotkasz przypadkowo kilku Żydów Dla nas to, że McDonald`s jest rakiem nie jest żadnym odkryciem, ale taki Amerykanin będzie filmem dość zmieszany koniec spoilera. Na minus Laura Dern - strasznie irytująca. Mam nadzieję, że w Epizodzie VIII będzie miała znaczenie trzecioplanowe, bo w formie nie jest.
7/10

Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej
Trailer był zachęcający, film dobry, choć w niektórych aspektach rozczarowujący. Na plus rola Boczarskiej - może czasami zbyt przerysowana, ale jakże miło się ją oglądało. Na plus oddanie klimatu PRL-u oraz świetny dobór muzyki. Film słodko-gorzki, a co ciekawe, lepszy w tej gorzkiej części, gdy nie skupiał się na heheszkowej opowieści o próbach wydania książki, lecz na skomplikowanym życiu samej Wisłockiej, czego się nie spodziewałam. Można się przy nim i pośmiać, i wzruszyć.

Z minusów - film jest maksymalnie bezpieczny, a to spory zarzut, gdy ktoś zabiera się za taki temat. Boczarska w dwóch scenach rozebrana do rosołu, świeci bobrem po całym ekranie, a gdy przychodzi do panów - Adamczyka, Lubosa, hmm? A gdzieżby, dla penisa na ekranie nie ma miejsca. Będąc facetem obejrzysz sobie walory aktorek w pełnej wersji, jesteś kobietą - sorry, nie będziemy cię gorszyć, masz wersję demo. Jeżeli już zdecydowano się na pokazanie całej Boczarskiej to bądźmy konsekwentni w przypadku mężczyzn. A tak - wyszło śmiesznie. Sceny seksu wysmakowane, ale mogli odrobinę bardziej pójść po bandzie. Boli też rozbieżność w sposobie przedstawienia dwóch okresów życia Wisłockiej. Wcześniejszy, smutniejszy, potraktowany zdecydowanie bardziej na poważnie, który nie jest tak przerysowany jak etap dążenia do wydania książki. Ten drugi okres to tak naprawdę zlepek scen "żeby było śmiesznie", żeby można było wrzucić więcej żarcików o seksie. Film jest tak skonstruowany, że co chwila przeskakujemy między latami 70, a 50. O ile sam montaż w ten sposób mi nie przeszkadza, o tyle szkoda, że ten drugi okres jest przedstawiony tak kreskówkowo w stosunku do pierwszego.
7/10

Jackie
Trailer był bardzo obiecujący. Sam film... uff, ciężki i męczący jak diabli. W pozytywnym tego słowa znaczeniu. To tak naprawdę ciągłe serwowanie nam traumy po stracie najbliższej osoby, pokazywanie, jak Jacqueline (nie)radzi sobie z tym. Od pierwszej do ostatniej minuty. W filmie jest bardzo dużo wolnych najazdów kamery oraz intensywnej, niepokojącej, rwanej, niemal psychodelicznej muzyki, które budują atmosferę beznadziei i pustki w umyśle Jacqueline. Sama w pewnym momencie wypowiada słowa, że rzeczywistość miesza się jej ze snem, co oddano doskonale.

Film to popis aktorski Portman. Niemal w punkt oddała postać Kennedy. Na temat tej kreacji aktorskiej naczytacie się skrajnych opinii, od takich, że rola genialna, po takie, że przeszarżowana, sztuczna, tragiczna. Proponuję każdemu, kto nie widział żadnego materiału z Jackie Kennedy obejrzeć sobie przed seansem jakiś z nią wywiad. To nie Portman była sztuczna, tylko sama Kennedy miała taki sposób bycia, nazwałabym to, hm, nawiedzona elfka xD Serio. I Portman przeniosła to na ekran znakomicie. Poza tym była świetna w scenach, gdy miała pokazać skrajne emocje początek spoilera scena zmywania krwi, scena uświadomienia dzieci, sceny z Nancy koniec spoilera. Nie wiem, czy miała trudniejsze zadanie niż Emma Stone w La La Land, nie widziałam też innych filmów z nominacjami za aktorkę pierwszoplanową, ale na pewno jest to kreacja wybitna. Co najlepsze, mimo, że to film tak naprawdę pod jednego aktora i drugi plan ma tu niewiele do zagrania to i tak jest wyrazisty i dobry. Sarsgaard jako Bobby znakomity, tym bardziej John Hurt jako ksiądz (który ma świetne kwestie na koniec filmu, tak swoją drogą). Film, mimo, że jest senny, co może być jego minusem, obfituje w szereg mocnych scen początek spoilera wspomniane już zmywania krwi, scena postrzału Kennedy`ego i jak Jackie próbuje go "pozbierać", finałowa scena z dziećmi nad morzem z księdzem-narratorem, chodzenie Jackie po pustym domu w różnych kreacjach koniec spoilera. Polecam, choć trzeba iść wypoczętym i ze świadomością, że film może mocno przeczołgać.
8/10

Możecie coś polecić na Walentynkowy wieczór w kinie ? Tylko nie "Sztuke kochania" bo na niej już byłam. Mam jutro wolny dzień, bo muszę pojechać załatwić formalności związane z likwidacja szkody na pojeżdzie i wysępić samochód zastępczy na czas naprawy, ale całe popołudnie i wieczór mam wolny i chce tym razem zrobić mężowi niespodziankę i wyciągnąć go do kina.

Świetny film,który naprawdę potrafi zagrać na emocjach.Casey Affleck gra tu pierwsze skrzypce i ciężko nie być pod wrażeniem jego roli.Udowadnia ,że aktorsko jest dużo bardziej utalentowany od swojego brata Bena.Obraz który na długo zapisze się w pamięci(przynajmniej mojej).Jeśli Affleck nie dostanie Oscara ,to już naprawdę stracę wiarę w akademię.
Gorąco polecam

Trzy filmy dzisiaj, tak jakoś wyszło że tylko trzy, a nie cztery lub pięć czy nawet sześć bo w sumie to było by co oglądać cały dzień.


1) Maria Skłodowska-Curie

Film polski, ale wyglądający jak francuski więc się skusiłem. Jak na polski film wyjątkowo mi się podobał - zasługuje na porządne 7/10.

Ocena końcowa?
8/10

Dlaczego, skoro film na 7? Otóż dlatego że podczas "pierwszych" napisów końcowych, w tle pokazano animację z tańczącą swój taniec serpentynowy Loie Fuller
A sentyment do zeszłorocznej "Tancerki" wciąż jeszcze jest we mnie bardzo żywy


2) Ballerina
Tak jakoś na głodzie wydania Blu-Ray "Tancerki" stwierdziłem że muszę jeszcze raz zobaczyć Ballerinę. Tym razem nie oglądałem już z takim skupieniem, ale udało mi się nacieszyć pasją Felicji, namiastką tego co pokazano w filmie o Loie Fuller.

3) Logan: Wolverine
[url]/Forum/Temat/21182#668968[url]

Trochę się tego uzbierało od ostatniego wpisu Poza wyjątkowymi paździerzami to samo bogactwo w kinach ostatnio.

Lekarstwo na życie
Trailer wyglądał znakomicie. Film bardziej okazał się thrillerem niż horrorem, pewnie dlatego był dobry Wizualnie to po prostu miód. Piękne zdjęcia, długie, powolne ujęcia budują ten klimacik przenikania się jawy i snu, muzyka też pasowała. Aktorzy ogólnie jako zespół dają radę, historia mimo powolnego tempa wciąga (i nieważne, że jest przewidywalna - to nie przeszkadza). Dużo opinii czytałam, że do finału jest znakomicie, po czym film zamienia się w komedię z powodu zakończenia. Finał jest po prostu klasycznym horrorkiem (z pościgiem tego złego za tymi dobrymi, z klasyczną, horrorkową, szarpaną muzyczką + masą obrzydliwości), jeśli się zestawi się z resztą filmu, to już raczej wina miałkości samego gatunku, a nie tego filmu. Ludzie oczekiwali, że pójdą na horror, dostali go w finale i narzekają xD Tak czy siak, jak na horror to jest bardzo dobrze.
7/10

John Wick 2
Wszystko to samo, co w jedynce, ale twórcy zrobili tego 2 x więcej i 2 x "bardziej". W tym przypadku lepsze wrogiem dobrego. Kopanie się po paszczach, strzelanko i inne sceny akcji nadal są świetne (szczególnie rozwałka w muzeum do przerobionych fragmentów bodajże Lata Vivaldiego <3), ale jest tego zbyt dużo i występuje trochę uczucie przesytu. W jedynce nie odnosiłam wrażenia aż takiej niezniszczalności Wicka, tutaj to już rzeczywiście jednoosobowa armia. Fabularnie jedynka także lepsza, z powodu osobistej tragedii było większe zaangażowanie emocjonalne w historię, tutaj, no, fabułka jakaś pretekstowa jest, bo musi być. Ale dla tych scen akcji mimo wszystko warto.
6/10

Milczenie
Tempo i waga przedstawianych wydarzeń gdzieś na poziomie Jackie, więc trzeba mieć świadomość, że film mocno przeczołga. Już mnie nie dziwi, że został tak pominięty w Oscarach (choć i tak wrzuciłabym już ten film zamiast Ukrytych działań). Jest potwornie długi, mógłby być z pół godziny krótszy i w żaden sposób nie odbiłoby się to na tym, co chce przekazać. I po drugie minus za łopatologię ostatniej sceny
początek spoilera to ujęcie na krzyżyk już mogli sobie darować. Nutka niedopowiedzenia by idealnie pasowała, a tak zostało spłycone koniec spoilera. Ale i tak film jest dobry z powodu jego niejednoznacznego podejścia do kwestii wiary, czy nawet w tym przypadku - religijnego fanatyzmu. Na mnie jako osobę niewierzącą, lecz wychowaną w tej wierze podziałał, tym bardziej wierzący wyjdzie z seansu z jakąś refleksją. Zdjęcia w filmie piękne, Garfield się aktorsko spisał (jak już pisałam - za tę rolę powinien dostać nominację, nie za Przełęcz). Jeśli ktoś szedł z powodu uszatego Adama to przykro mi - jest go mało i w zasadzie nie ma co grać, a w tym, w czym jest jest tylko poprawnie. Sądzę, że film zyskałby, gdyby obsadzić go w roli głównej, ale nie można mieć wszystkiego.
7/10

To tylko koniec świata
Wpuść dobrych aktorów do jakiegoś mieszkania i daj im grać dramę rodzinną. I nie trzeba nic więcej. Film to popis aktorski Cotillard, Seydoux, Baye, a przede wszystkim Cassela. Kameralny, z pasującą muzyką, dobrymi zdjęciami w małych pomieszczeniach, subtelnym, czasem i czarnym humorem. I w tym momencie jestem kupiona
9/10

Rings
Sztampowy horrorek, z całkiem dobrą historią, choć okrutnie przewidywalną początek spoilera ale i tak plus za to, że ksiądz okazuje się szują koniec spoilera, jak na horror to aktorzy całkiem spoko. Film nie straszy. Nie ma dna, ale i rewelacji, taki średniaczek.
5/10

Ukryte działania
Najgorszy film z nominowanych w kategorii najlepszy film do Oscarów. Tak naprawdę tylko solidny dramat, dobrze zagrany (na plus Henson i Costner), ma pojedyncze, mocne sceny, lecz ogólnie nuży i niezbyt angażuje w to, co się dzieje na ekranie. Najgorsze jest to, że z białych robi skończonych debili na tle czarnych. Masz wrażenie, że gdyby nie banda czarnych kobiet w NASA to biali by nie byli w stanie sobie sznurówek u butów zawiązać. Rozumiem, że miał ukazać zdolne, czarne kobiety, które w czasach segregacji rasowej dokonały rzeczy wielkich, ale zachowajmy przy tym minimum dobrego smaku.
6/10

Był sobie pies
Przyjemne kino familijne. Co prawda pies to nie kot (bo wiadomo, że kot>pies ), ale i tak oglądanie tych czworonogów w różnych odsłonach jest miłe. Można sobie popłakać początek spoilera na zgonach każdego kolejnego wcielenia głównego pieseła koniec spoilera.
6/10

LEGO® BATMAN: FILM
Animacja-petarda. Niekończący się festiwal śmiechu od napisów początkowych po końcową piosenkę Multum nawiązań do DC, Marvela i innych tworów (pop)kultury. Wszystko wplecione w pretekstową fabułkę, ale kogo to obchodzi? Dużo akcji, Batek rewelacyjny. Nie widziałam w wersji z napisami, bo grali u mnie tylko dubbing, ale i tak było świetnie, więc domyślam się, żę w oryginale jest jeszcze lepiej. Kto nie był niech idzie.
9/10

Ciemniejsza strona Greya
No co.... Mówią, że dużo gorszy od jedynki (którą po 20 minutach chciałam wyłączyć, ale dałam radę), ale nieprawda, jest lepszy, bo ma kilka śmiesznych scen. I to by było na tyle xD
2/10

Moonlight
Aż do piekła był moim faworytem w kategorii najlepszy film w Oscarach, ten był na drugim miejscu i cieszę się, że dostał. To taki film trochę jak Manchester - bardzo prosty i kupisz go tylko w przypadku, jeśli podziała na ciebie emocjonalnie, jeśli go poczujesz. Jeśli tego zabraknie to ocena może polecieć na łeb, na szyję. Film o radzeniu sobie z innością początek spoilera z każdą innością. Bohater co prawda jest dyskryminowany z powodu orientacji seksualnej, ale można wrzucić pod to jakąkolwiek inną "inność" i też pasuje koniec spoilera. Dobre zdjęcia i muzyka, dobrze zagrany, szczególnie przez Rhodes`a i Harris (Oscar dla Ali`ego to pomyłka). Polecam, ale obejrzeć w domu, a nie kinie początek spoilera ogarnia uczucie żenady, jak się patrzy, jak widzowie reagują na gejozę na ekranie koniec spoilera - głośne komentarze, zasłanianie twarzy rękami, podśmiechujki w momencie dramatu bohatera - ŻENADA.
9/10

Pokot
Gdyby nie trochę przedobrzony finał to absolutna petarda. Rewelacyjnie zbudowany klimat - dzięki pięknym zdjęciom i muzyce. Wizualnie jest to cudo. Bardzo dobrze zagrany - mini wejście listonosza oraz pani Mandat - brawa (w ogóle Mandat czasami z fizjonomii wyglądała jak żeńska wersja Harvey`a Keitel`a xD). Jak na kryminał trochę mało napięcia, "kto zabił?" przewidywalne i kuleje końcówka.
8/10

Logan: Wolverine
Wszelkie sceny walk są soczyste - brutalne, odpowiednio dozowane, nieprzedobrzone - to tak powinno wyglądać w każdym filmie o superbohaterach. Wypada bardzo dobrze aktorsko (mnie najbardziej kupił Stewart), przyjemny klimat, plus także zapoczątek spoilera masę trupów. A Logan poniósł dobrą śmierć koniec spoilera. Największe minusy to nijacy antagoniści początek spoilera nie liczę tu klona Logana koniec spoilera, momentami siadające tempo, a przede wszystkim finał, nie piękna rozwałka, leczpoczątek spoilera zupełna nieprzydatność zmutowanych dzieciaków. Nic nie pomagają Loganowi (w końcu jeden coś tam robi), pokazują swoje skille w unicestwieniu JEDNEGO pobocznego przychlasta. Trochę to mi popsuło finalny odbiór filmu koniec spoilera.
7/10

PolandJa
Momentami celnie ukazuje polskie przywary. Szyc w końcówce daje radę. Problem w tym, że film jest bardzo nierówny: jedne nowelki są rewelacyjne (historia z Szycem), inne letnie (z wężem), jeszcze inne debilne (z profesorem). Hisotryjki wiąże tylko miejsce kebabowni, więc trzeba mieć na uwadze, że idzie się nie na spójną historię, lecz zbiór często nieprzenikających się historyjek. Mi to nie przeszkadzało. To nie jest też film, gdzie będą salwy śmiechu, reklamowany był jako jajcarski, co było błędne.
6/10

Porady na zdrady
Czeczot miał jakieś przebłyski śmieszności. Poza tym to najgorszego sortu polska komedia romantyczna. Omijać.
2/10

Jeszcze krótko o dwóch filmach, które widziałam poza kinem, a które warte są notki.

Manchester by the Sea
Piekielnie smutna, prosto opowiedziana historia rodzinna w otoczce pięknej muzyki. Oscar dla Afflecka w pełni zasłużony. Tak jak w przypadku Moonlight - jeśli go nie poczujemy to nie zrobi aż takiego wrażenia.
8/10

Aż do piekła
Diablo klimatyczny, trzymający w napięciu współczesny western. Rewelacyjna muzyka, dobrze zagrany (Ben Foster zasłużył na nominację za rolę drugoplanową). Przy okazji poruszający w jakimś stopniu współczesny problem z bankami. Szkoda, że nic nie ugrał na Oscarach.
9/10

No film jest godną kontynuacją.

Wybierzcie życie!

10/10

Ciemiejsza strona Greya
Widziałem we wtorek. Poszedłem dla beki, "bo przecież wszyscy hejtują tę serię, to znaczy że będę miał się z czego pośmiać".
Niestety tak się nie stało...
O ile po seansie doszedłem do wniosku że mnie takie filmy zdecydowanie nie kręcą, zaś szczególnie nie lubię "scen intymnych" w filmach, to jednak... Film nie zasługuje na hejt!
Jak sobie przypomnę jak w żałosny sposób pokazywane są "te momenty" w polskich filmach, to tutaj było to całkiem... kulturalne, nie prymitywne tak jak np. w Pitbull 3 którego pragnę wyprzeć z pamięci.
Ogólnie doszedłem do wniosku że film hejtują po prostu ludzie zazdrośni.
Zazdrosne baby które skrycie marzą o takim bogatym księciu z bajki o wybujałej fantazji w pewnych sprawach. Zazdrośni faceci którym brak poczucia własnej wartości bo nie mają wiele €$ na koncie a o jakiejkolwiek wyobraźni nie pomnę.
Tematyka filmu mnie nie interesuje ani nie porwała, ale film jako taki jest dobrze zrobiony. Chociaż wyszedłem z kina zawiedziony bo chciałem arcygniota do wyśmiania, a dostałem produkt w mojej ocenie po prostu średni.

5/10

Munio: Strażnik Księżyca
Wspaniały klimat podkreślany przez ścieżkę dźwiękową oraz symbolikę. Dość zróżnicowany od strony graficznej, ale ogólnie przyjemny dla oka. Niemniej jako historia nie porywa.

8/10

Ozzy
Byłem na tym, na tym czymś w piątek tydzień wcześniej. Ani nie ciekawe, ani nie śmieszne. Bardzo słaba bajka.

3/10

Kong: Wyspa Czaszki w IMAX 3D
Bardzo pozytywne zaskoczenie! IMAX 3D w dobrym wydaniu, sporo akcji. Film nie nudzi, aktorzy dają radę. Chociaż poprawność polityczna zachowana nieco na siłę, bo nie licząc Samuela L. Jacksona pozostali przedstawiciele rasy czarnej i żółtej nie mieli zbytniego znaczenia w wydarzeniach.
Niemniej jak na jednorazowy film całkiem dobrze się bawiłem

8/10

Logan: Wolverine w IMAX 2D
Od czasu X-Man Geneza: Wolverine, to jedyny film z uniwersum który mi się spodobał - niemniej przyznam że nie widziałem wszystkich. Na plus fakt zakończenia historii Logana i akcje. Fabuła prosta jak budowa cepa. W odróżnieniu od poprzedniej części, film nie zanudzał.

7/10

xXx: Reaktywacja w IMAX 3D
Spodziewałem się gniota, a wyszła całkiem niezła rozwałka.
Diesel co prawda jest taką cwaniakowatą ciapą jak zawsze, ale w kategorii odmóżdżaczy film jest na plus. Fabuła przewidywalna, ale w tym filmie jest ona drugorzędna, o ile nie trzeciorzędna.
Becky najlepsza

7/10

Milczenie
Film bardzo dobry, naprawdę świetnie zrobiony i porusza kosmicznie trudne, nierozwiązywalne wręcz (dla człowieka) tematy.
Jednocześnie jest to dość ciężkie kino i trwa długo (choć nie nudziłem się ani sekundy). Zakończenie to najsmutniejsza nadzieja jaką widziałem w kinie.

9/10, choć nie wykluczam że po przetrawieniu nie będzie 10/10


Uch, przebrnąłem Trochę czasu minęło, odkąd zrobiłem sensowne podsumowanie na Bastionie

No i dopadłem Tancerkę
Nie szkodzi że nie znam francuskiego, oglądało się ją świetnie

Klasyczna starofrancuska opowieść przeniesiona po raz drugi przez Disneya na duży ekran, tym razem w wersji aktorskiej.

W skrócie jest to opowieść że jezeli posiadasz imponującą bibliotekę (przy okazji z dołączonym zamkiem, ale niekoniecznie), to możesz zdobyć serce wartościowej dziewczyny. Sprawnie nakręcone, świetnie zaśpiewane (La La Land to przy tym film z niskiej półki) i dobrze zagrane. Hermiona wypadła całkiem całkiem aktorsko, ale i tak show skradł Kenobi.

Zadziwiające, ale przy wypełnionej w 3/4 sali było nawet jakieś 10% dzieci...