Ciężko tu napisać więcej niż Ty napisałeś, bo sam mógłbym się podpisać pod większością Twojej wypowiedzi.

Myślę, że większość z nas wymieni właśnie klimat. W filmach czy książkach z uniwersum Star Wars chce czuć, że to są te ukochane Star Warsy. Dlatego tak nie podobała mi się Kompania Zmierzch i dlatego też podobają mi się Rebelsy. Bo mimo, że to nie jest dojrzały serial, historie są proste i łatwe to jednak czuje w tym Star Wars. Czasem mniej, czasem więcej ale to są Star Warsy które znam.

Druga rzecz w kolejności to dla mnie postacie. I to jest element, którego brakuje mi w Rogue One. Mimo, że cała reszta idealnie wpasowuje się w moje oczekiwania jako fana i na długo po premierze jarałem się smaczkami, to brakuje mi tu postaci, z którym mogę się identyfikować albo przynajmniej je lubić. Na szczęście Katalizator i adaptacja trochę to poprawiły ale w dalszym ciągu Jyn Erso, Bodhi, Baze czy nawet Chirrut to postacie które mam gdzieś. NA SZCZĘŚCIE polubiłem nie do końca oczywistego Cassiana i aktorsko genialnie zagranego Krennica. A postacie takie jak Kenobi, Han, Luke, Anakin czy nawet Kylo to postacie które chce oglądać po 5, 10, 100 razy. W kinie, w domu, na półkach sklepowych, grafikach, wszędzie. Masz też rację co do eksperymentalności Kylo - ale w moim przypadku jest to na plus. I tym sposobem przechodzimy do trzeciego elementu..

Eksperymenty. To coś czego nie ma prawie w ogóle w TFA, a jest całkiem sporo w R1. Jedyny eksperymentalny element TFA to Kylo i dlatego jestem jego gorącym zwolennikiem. Zobaczymy jak będzie po TLJ, ale na razie będę go bronił rękami, nogami, procentami (xD). Podobnie było z prequelami, cała wizja tego jak mają wyglądać SW przed ANH była bardzo odmienna i niektórym się to nie spodobało. Ale moim zdaniem to właśnie spowodowało, że prequele mimo gorszego odbioru są tak ważnym elementem tego uniwersum. Bez tej eksperymentalności prequeli nie byłoby tylko genialnych komiksów i książek. Najlepsze pozycje EU dzieją się właśnie w tym okresie. I to też jest powód dla którego zawsze będę bronił prequeli.


Wizualne aspekty. Co jak co, ale to też jest dla mnie bardzo ważny aspekt. Uwielbiam to, że w tym uniwersum mamy tyle różnorodnych planet, postaci, broni. Wszystko ma swoje własne cechy charakterystyczne. Niektórzy narzekają, że sequele to zżynka. Ale ja osobiście pojmuję Takodanę jako osobny, bardzo ciekawy byt, Crait wygląda niesamowicie, a las na Starkillerze kupił mnie już przy pierwszym trailerze.

Rozwijalność uniwersum. Kiedyś miałem to w D, teraz jest to dla mnie bardzo ważne. Brak eksperymentów w TFA to jedno, ale TFA jest bardzo silnie rozwijalne. Pokazały to Więzy Krwi, które niesamowicie rozwinęły aspekt polityczny przed epizodem 7. Mamy jeszcze całą kwestię Snoke`a, rycerzy Ren, akademii Luke`a, cała kwestia balansu mocy, nie do końca oczywista Maz Kanata, rodzice Rey. A poza tym to za czym cały czas stoje murem, czyli motywy i w ogóle cała historia Bena Solo pomiędzy Więzami Krwi a TFA. Oczywiście to dopiero pierwszy film sequeli i będzie prawdopodobnie jeszcze tego więcej, ale na przykładzie prequeli możecie zobaczyć jak bardzo może rozwinąć uniwersum nowa trylogia. I jako fan żądny Star Wars chce żeby każdy nowy film rozwijał to uniwersum.

- poszczególnym fanom jedne filmy Sagi podobają się mniej, a inne bardziej, bo różne elementy są dla nich ważne i na różne rzeczy zwracają uwagę.

Ale tak było zawsze, od początku i w każdym fandomie, panie Kolumbie To nie tak że nagle przy TFA ludzie się „podzielili”. Chyba tylko OT była zdecydowanie dobrze przyjęta (choć tez były utyskiwana na Ewoki, łowców itp., ale marginalne), bo już po projekcji TPM „działo się”. Ale, Ad Ovo.

Generalnie, to elementy mam prawie takie same (jak nie Te same) co Ty, choć diabeł tkwi w szczegółach.

Klimat. Coś co się po prostu "czuje". Kantyna jak na Mos Eisley, Pałac Jabby z jamą Rancora, szemrane poziomy na Coruscant z takimi smaczkami jak „Gabinet dr. Evazana” w TCW (ogólnie, planty w TCW są świetne, a Felucia to klasa sama dla siebie), Rasy, stworki i postacie które znamy i lubimy :Vader [dwie pierwsze ikonki ogólnie jako rasy]

Ciągłość/spójność uniwersum. Czyli żeby w miarę możliwości trzymać się zasad i realiów, według wizji Twórcy, tak aby ładnie do siebie wszystko pasowało między filmami i serialami. W praktyce oznacza to np., że Anakin powinien mieć padawankę którą Jedi wyrzucą „za niewinność” z zakonu, bo wtedy RotS ogląda się zupełnie inaczej i ma on większy sens, a nie „zostanę Sithem żeby uratować Padmę i dlatego specjalnie ją uduszę”. Zaś w TFA nie przeszkadza mi mind-tricka Rey (pewnie tam takie opowieści o Jedi czytano dzieciom do poduszki) tylko bardziej to, że jest to film „samodzielny” nie nawiązujący (poza wielką trójką) to reszty uniwersum. To nie tylko kwestia (nie)obecności ras z OT i Prequeli, ale nieobecności postaci świata kreowanego przez Disneya (z rzeszy książek to mamy jednego „pilota drugiego planu” od Wendinga i wrak niszczyciela… Trochę mało – a gdzie Sloane, Ciena, gen. Syndulla i S-ka). Może w TLJ będzie coś więcej.

Postacie. Powinny być... fajne Dokładnie tak. I nie będę się czepiał Kylo. Jednym się podoba, innym nie ale wzbudza emocje, nie przechodzi się obok niego obojętnie. Na drugim biegunie stoi plastikowa (dla mnie) Phasma – z której (chyba) chcą teraz zrobić jakiegoś ultraherosa. No przepraszam, skopaliście tę postać w TFA tak, że już nic jej nie uratuje. Co najwyżej wykreują zupełnie inną osobę w TLJ i będą nam kazali wierzyć że to ta sama co w TFA.

Fabuła Nie lubię tylko kiedy fabuła bezczelnie obraża moją inteligencję, mimo podwyższonego poziomu tolerancji gdyż to jednak starłorsy. TFA był świetnym filmem do momentu pojawienia się „Starkilera” – ale nawet tutaj nie będę go odsądzał od czci i wiary, bo to jednak jest bardzo dobry film. Bazuje na sentymentach, ale to mi nie przeszkadza.

Rozwijanie uniwersum Fajnie jak się pojawiają nowe rasy, ale nie kosztem starych ras. Fajnie jak są nowe planety, ale nie jako kopia tego co znamy (nazwiemy Tatooine Jakku, damy w tle rozwalony niszczyciel i gotowe). Podoba mi się strasznie to co zrobiono w RO – z jednej strony mamy Pondę i Evazana (i Red Five) z ANH, mamy Baila z TP, mamy Sawa z TCW, Syndullę (offscreen) z Rebelsów wraz z „Duchem” – [poza tematem – po co wytwórni pełnowymiarowy rzeczywisty model „Ducha” w 1:96 ???]. Ale, z drugiej strony nieco przesadzono, bo w okresie „tydzień przed” ANH mamy szereg pojazdów bojowych których w OT nie ma.

Rzeczy które są ważne, ale nie są „sine qua non”

Moc i miecze świetlne Force-userzy powinni być, ale mogę się bez nich obejść, jak w RO (sprawdzić, żeby był Vader)

Magia – nie mylić z baśniowością. Powinna być, ale jak nie będzie (jak w RO) to przeżyję.

Skupienie się na postaciach. Jeśli ma być kosztem fabuły lub ukazania świata, to nie chcę. Jasne: dobrze napisane i zagrane postacie, z dobrymi dialogami, to zawsze plus. [2]
Ale całkiem dobrze mi się oglądało ANH gdy nie wiedziałem o postaciach NIC (książniczka, droid-astmatyk, parobek i przemytnik z psem), tak samo dobrze RO. Wprowadzenie o postaciach, rozciągnięte jak stringi na Kim Kardashian (taki jak np. w suicide Squad) nie jest mi do niczego potrzebne.

Element, którego może nie być:
baśniowość

Element, która nigdy nie powinien się pojawić
musical

To że zdanie mamy podobne, to wiesz, jedynie kwestia Jedi i Sithów. Bo tak naprawdę, jeszcze nie powstał film skupiony tylko na tym wątku, a ja na to czekam.

Nie myśl sobie że tak szybko dostaniesz kolejny rysunek za post miesiąca ;(

Dla mnie jest ważne, żeby w filmach myśliwce nie miały kółeczek
I mimo, że się teraz śmieję, to jednak piszę poważnie, bo kółeczka są "wierzchołkiem góry lodowej" i żeby się nie rozpisywać to powiem ogólnie strona wizualna.
Strona wizualna jest na pierwszym miejscu (a więc właśnie filmy, później jest różnie bo poziom animacji jest różny a komiksy SW są moim skromnym zdaniem w większości kiepsko rysowane.
Zaletą książek jest to, że to MY odpowiadamy w dużej mierze za "stronę wizualną").

A wracając do filmów to jestem IDEALNYM WIDZEM, któremu się wszystko podoba

Jasne, mam swoje preferencje (R1 15x > TFA 10x) ale przede wszystkim ELASTYCZNOŚĆ. I to nie jest tak, że łykam wszystko i dopasuję się do każdej szmiry. Nie. Po prostu cenię sobie różnorodność i bogactwo, dlatego chciałbym żeby każdy film był inny, więc na dłuższą metę nie chcę R2, TESB 2, ANH 4. Nawet jeśli to sprawdzone schematy i świetnie się sprawdzają to CHRZANIĆ SCHEMATY!!!
Chętnie obejrzę niemy lub czarno-biały film SW

Nawet najlepsza historia może się znudzić tak samo jak wałkowanie w kółko jednego bohatera.
Natomiast ŚWIAT STAR WARS jest nieograniczony i dlatego lubię w nim przebywać, stąd mogę oglądać filmy wielokrotnie i mi się nie nudzą, a mając wyobraźnię mogę dopisywać własne historie dziejące się równolegle do tego co oglądam.

W każdym filmie SW dostrzegam coś dobrego, jakieś cechy unikalne, które wzbogacają itd.

I w każdym filmie SW dostrzegam też wady i błędy, mało tego, uważam że to fani SW powinni znać najwięcej "nieprawidłowości" ale w imię MIŁOŚCI

BO KTO MA ZNAĆ WRAŻLIWE MIEJSCA WASZEJ UKOCHANEJ?
WY?
CZY SĄSIAD, LISTONOSZ

bez Mocnych... serio Gufi? Nie zaimponowałeś mi, nawet jeśli obaj lubimy Bobkę.

A tak to nie umiem odpowiedzieć na postawione pytanie, może jak obejrzę Ł1 to dam radę.

Jaki fajny temat

Co jest dla mnie albo czego chciałabym więcej:

- bohaterowie - dla mnie jednak często bohaterowie górują nad fabułą, jestem w stanie wybaczyć wiele słabości książce/filmowi, jeśli polubiłam bohaterów. M.in. dlatego nie lubię prqueli, z powodu kiepskich postaci. TFA jest mocne w dużej mierze dzięki postaciom, ciekawym, dobrze zagranym i przede wszystkim sympatycznym. SW to dla mnie prosta historia, więc nie oczekuję tutaj nie wiadomo jak złożonej fabuły, ale chcę bohaterów ciekawych, z dobrą historią, takich, których można polubić albo w jakiś sposób mogą zafascynować.

- więcej interesującego tła - jakieś miejsca w tle/zdarzenia, które bezpośrednio może nie dotyczą akcji, ale wzbogacają w tle. Coś jak knajpa Maz Kanaty, wraki na Jakku, partyzantka Sawa Gerrery - rzeczy wzbogacające świat i będąca natchnieniem do pisania fanfików

- życie innych ras, jakieś niecodzienne zwyczaje, może też naprawdę obco wyglądające planety - w SW rasy to raczej dziwaczne postaci gdzieś na piątym planie, ale chętnie obejrzałabym coś trochę innego, pokazanie, jak ci obcy żyją, jakie mają zwyczaje, jak czasem trudno różnym rasom się porozumieć.

- mogłoby być więcej polityki, szpiegowania, intryg.

- ale chciałabym też bardziej zwyczajnych bohaterów. Takich, którzy nie pochodzą z królewskiej rodziny/nie są dowódcami/nie władają Mocą. Zwykli ludzie, którzy jakoś starają się przeżyć i znaleźć swoje miejsce podczas konfliktu. Dlatego mam nadzieję, że nie zniszczą postaci Rose.

- mógłby pojawić się wątek miłosny, choć to akurat nie jest aż tak ważne. Ale na 8 filmów był tylko jeden udany (Leia + Han), była też bardzo fajna chemia między Jyn a Cassianem - właśnie coś takiego mogłoby się znów pojawić. Finn/Rey jest ledwie zasugerowane, a wątek Padme i Anakina niech lepiej się schowa i nie wychodzi

- babska przyjaźń - męskiej przyjaźni było sporo: Luke, Han, Lando, Chewie, Obi-Wan, Anakin, Finn, Poe... Chętnie zobaczyłabym więc przyjaźń między paniami i to musiałoby się oczywiście wiązać z większą ilością pań na ekranie.

Na razie tyle

Przede wszystkim muszą być ciekawe.

No i nie mogą być zrzynką jak TFA.

1. Bohaterowie są dla mnie najważniejsi. Nie tylko w SW, ale w każdej innej produkcji, w końcu nic tak nie ciągnie historii jak interakcje pomiędzy nimi. W prequelach było to tylko Palpie-Anakin (i tylko w RotS :/), w OT Kenobi-Luke, Han-Leia, Luke-Vader, itd. Na nic świetne efekty i akcja, jeżeli protagoniści są deskami bez więzi z widzem.

2. Klimat i wszystko co się na niego składa, to jest światło, montaż, barwy i muzyka, które tworzą niepodrabialną atmosferę. Idealnym na to przykładem jest scena śmierci Hana, gdzie wszystkie te elementy zostały perfekcyjnie zgrane - https://www.youtube.com/watch?v=XRBsLGiwxaA . Inne takie perełki to sceny z karboniarką w TESB (za cholerę nie pamiętam nazwy pomieszczenia, trzeba wrócić do czytania ) i finał w sali tronowej Palpatine w RotJ.

3. Muzyka - tu nie ma co gadać ;p

4. Spójność uniwersum. I nie mam tu na myśli Legendy vs. Disney, lecz swoiste smaczki i zabiegi, przypominające, że film nie jest wyrwany z historii ale jest jej kontynuacją. Takim czymś jest paplanie Maz Kanaty o Sithach i Imperium lub wspominki Kenobiego z czasów Wojen Klonów.

5. Rozwój. To bardzo mi się spodobało w TFA - z jednej strony mamy TIE, ale zmienione, urozmaicone - posiadają w końcu miejsca dla dwóch pilotów, system podtrzymywania życia i szybką ewakuację, a to daje wrażenie postępu technologicznego. Oprócz tego dostaliśmy nie spotykane wcześniej na ekranie (gdzie indziej już tak ;p) force tricki - zatrzymywanie wiązek, unieruchamianie, omdlenie i wdzieranie się w umysł. To było dopiero coś!

6. Kreatywność świata przedstawionego. Tutaj Disney nie za bardzo się wysila :/. Zwłaszcza jeśli chodzi o planety - ok. są ładne, ale nie jest to Naboo, Kamino, czy Bespin. Z drugiej strony obrotu o 180 stopni niespecjalnie bym chciał - niektóre planety z 66 i Mos Espa z AotC są tak sztuczne, że oczy pieką Lucasfilm powinien wyważyć to co było w prequelach a to co dotychczas, bo inaczej będzie krucho.
A takich rzeczy jak chleb w proszku, które urozmaicają życie codzienne bohaterów chcę tylko więcej.

7. Walki na miecze świetlne - do akcji na pewno się nie zaliczają, bo stanowią jednocześnie "punkt przełomu" w relacjach pomiędzy bohaterami. I tak było w całej OT, w dwóch walkach w RotS i TFA (gdzie ten przełom zaznaczono zbyt dobitnie ). Obędzie się bez piruetów, fikołków, skoków, tarzanów, młynków i zbędnego machania mieczem. Wystarczy punkt zwrotny, dobra lokacja i pomysłowość.

8. Show, don`t tell.

Do innych rzeczy, które lubię, ale bez których przeżyję należą baśniowość, polityka i strona artystyczna co poniektórych efektów specjalnych.

Potem może jeszcze coś wypocę

Bo tak ładnie rozwijacie, analizujecie szczegółowo swój stosunek do SW, a ja nie jestem w stanie. I szukając odpowiedzi na tytułowe pytanie grzebię w pamięci odtwarzając swoje reakcje z poszczególnych seansów, dlaczego mi się nie podobało?
A że w zasadzie nie podobały mi się (w zmienny sposób) wyłącznie prequele...
Więc ważne jest przede wszystkim stare przykazanie Boga dla Styki: "ty mnie nie maluj na kolanach, ty mnie maluj dobrze!" Starłorsy muszą być zrobione dobrze. Powinny zachwycać rozmachem kosmicznego świata, nie tracąc realizmu w jego przedstawieniu (patrz moje rozważania u Yodyzgredka). Żeby połączyć te elementy, reżyser musi czuć Moc.

Czyli chodzi o klimat, koniec końców.

PS Jak zwykle nie wypowiadam się o wielopoziomowym uniwersum, dla mnie istnieją przede wszystkim filmy.

to dla mnie najważniejsze jest to, by to było dobre kino Nowej Przygody. Takie, które da się wielokrotnie oglądać i by wciąż bawiło. "Imperium kontratakuje" po latach i dziesiątkach (jak nie więcej) seansów, fabularnie nie zachwyca. Film oparty na jednym wielkim zwrocie, zwyczajnie da się obejrzeć raz. Ale cała reszta, klimat, postacie i przede wszystkim sposób prowadzenia akcji sprawia, że do tego filmu wraca się bardzo chętnie, nawet po kilkudziesięciu latach. Szczerze, ja właśnie chcę takie "Gwiezdne Wojny". "Przebudzenie Mocy" to dokładnie mi gwarantuje, zabawę z kolejnych seansów, a jak dojdzie jeszcze VIII i IX Epizod będzie jeszcze lepiej, bo będziemy widzieć tych bohaterów z perspektywy czasu. Czyli lekka, zabawna przygodówka, którą da się oglądać w kółko . Tyle chcę.

Owszem są inne rzeczy, które bardzo mi się podobają. Monomit - w póki co Epizodach, mistyka, logika uniwersum. Lubię też jego rozwój, także przez bogate tło, co pozwala ubogacić przyjemność z kolejnych seansów. Tu akurat "Łotr 1" lepiej się sprawdził, ale... brakuje mu tej lekkości i do 10x jeszcze nie dobiłem.

Zaś jak skasowali uniwersum, to właściwie skoncentrowałem się już na filmach. One mnie bawią i tak ma być. I oby było jak najdłużej.

Żeby dobro było dobre, a zło - złe. I pokonane.
Bo tym mnie dawno temu ta historia kupiła.
A tak bardziej serio - większość tego, o czym powyżej piszecie jest i dla mnie ważna - a więc klimat, dobra fabuła, ciekawe postacie i muzyka, która wgniata w fotel. Bo po prostu kocham tą odległą galaktykę i chociaż jest ta miłość czasami trudna, czasami musi przymykać oko na błędy i głupoty "mojej ukochanej" to przecież trwa. I tego bym sobie życzyła- sobie i Wam - żeby dalej mogli się uważać za fanów SW.

Żeby były piękne kobiety do oglądania, a nie same męskie poślady. Dlatego cieszy mnie skręt Disneya w feminizację starłorsów.

Warto też zaznaczyć, że czasami te oczekiwania fanów mogą być różnorodne i wtedy wiele, nawet bardzo różnych filmów może trafić w gust jednej osoby. Po prostu zaspokoją inne potrzeby. I choć ogólnie rozumiem o co Ci chodzi, i w większości zgadzam się z tym co napisał Numbers, to jednak z tym zdaniem nie do końca się zgodzę:
„Moim zdaniem przyczyną jest to, że to są dwa zupełnie różne filmowe "światy", dzieła przeznaczone dla zupełnie różnych widowni. Oba filmy nie mają ze sobą prawie nic wspólnego - poza logiem STAR WARS, co w tym wypadku jest bardzo mylące.”
Mi oba nowe filmy dały wiele frajdy (choć ogólnie R1 oceniam chyba jednak wyżej, czas pokaże), dla mnie oba były mocno starwarsowe, tylko w innych odcieniach, z innych „zakamarków” Gwiezdnych Wojen. A że bardzo sobie cenię różnorodność tego świata, to jestem zadowolona z tego, że są odmienne. I nie oznacza to, że tylko jeden może mi się spodobać. Ja czułam się widownią obu tych filmów.

Dla mnie przede wszystkim ważne jest to, że muszę być w stanie powracać do tych filmów wielokrotnie i z przyjemnością, nawet jeśli coś mnie irytuje i się nie podoba.
A także bez względu na ilość seansów muszę ciągle odkrywać w nich coś nowego.
Bez względu na wszystkie ewentualne wady, każdy z dotychczasowych filmów kinowych spełnia dwa powyższe warunki. I to jest dla mnie najważniejsze. (To, że niektóre z nich lepiej od innych, to już inna bajka )
Myślę, że dzieje się tak m.in. właśnie poprzez klimat, bogactwo tła, dużo ciekawych postaci, olbrzymi świata, to jak wszystko się ze sobą łączy. Jak czegoś jest mniej w jednym filmie, to rekompensują mi to jego inne zalety oraz inne filmy.

Niesamowita składanka motywów dająca nową jakość. Mówię tu o pierwszej trylogii, która była druga.

Niestety pewne niedociągnięcia, które jeszcze są do ukrycia w 3 filmach wychodzą w tym całym uniwersum, które nie trzyma poziomu. Dlatego nie czytuję.