Recenzja adama1210leg

---

Epizod IX nieco odmienił nasze spojrzenie na historię najbardziej utalentowanego pilota Ruchu Oporu, Poego Damerona. Książki i komiksy dotychczas nie wskazywały na to, że przed dołączeniem do nowych rebeliantów księżniczki Lei, angażował się w coś dużego poza służbą we flocie Nowej Republiki. Dlatego gdy z filmu dowiedzieliśmy się, że zanim na dłużej rozsiadł się w kokpicie X-Winga, to zajmował się przemytem narkotycznej przyprawy, wśród wiernych wyznawców kanonu pojawiła się pewnego rodzaju konsternacja. Choć chronologicznie życiorys Poego uporządkował już w ciągu kilku dni Pablo Hidalgo w „The Rise of Skywalker: Visual Dictionary”, to jednak jego część, ta niesławna, dalej pozostawała okryta pewnego rodzaju tajemnicą. Zadanie odsłonięcia jej przypadło Alexowi Segurze, autorowi młodzieżowych kryminałów, którego „Free Fall” jest pierwszą książką umiejscowioną w odległej galaktyce.

W pewnym sensie autor nawiązuje do swojej wcześniejszej twórczości, bo w książce obecny jest wątek oficer śledczej Republiki i jej zadania, zagadki, którą rozwiązuje, ale powieść oparta jest jednak na losach szesnastoletniego bohatera i jego problemach, i wątek kryminalny rozgrywa się gdzieś tam z w tle, z boku. Śledzimy przede wszystkim rozterki i dylematy Poego, dylematy i rozterki jego ojca, znanego z komiksów Kesa Damerona, którzy razem i osobno zarazem próbują pogodzić się z nagłą śmiercią matki i żony, Shary Bey, również komiksowej bohaterki. To trudne dla nich doświadczenie wprowadza od pierwszych stron powieści dość posępny nastrój i służy za jedną z ważniejszych motywacji dla ryzykownych zachowań szesnastoletniego Poego. Wydaje mi się jednak, że pierwsze kilkadziesiąt stron, wstęp z zadowalającym, chociaż spodziewanym udziałem lubianego przez fanów L'ulo L'ampara, służy niestety tylko jako pretekst do dalszych, bardziej ekscytujących wydarzeń. Książkę jako całość czyta się jednak nawet przyjemnie, ale trudno oprzeć się wrażeniu, że jest ona w mniejszym czy większym stopniu niestety chaotyczna.

Jest takie powszechne oczekiwanie, które powoduje, że powinienem wspomnieć o postaciach drugoplanowych, ale jakoś nie czuję takiej potrzeby, podobnie jak autor nie czuł potrzeby, by przedstawić ich w jakiś bardziej złożony sposób. Mogę powiedzieć, że miło było spędzić trochę więcej czasu z Zorri Wynn (czy tam Bliss...), której filmowa relacja z Poe nabiera tu nowych, nieco bardziej wyrazistych barw.

Duże brawa należą się jednak Segurze za 'odrobienie pracy domowej' i wiarygodne umieszczenie utworu w realiach świata Gwiezdnych wojen. W lekturze pojawiają się znane planety, znane organizacje, znane postaci, nie tylko z filmów i seriali, ale nawet z innych książek, dzięki czemu powieść zyskuje na wiarygodności i jest zadowalająca dla wielkiego miłośnika kanonu, którym jestem. Sam epilog jest lekkim ukłonem w stronę fanów poruszającej powieści „Black Spire” Delilah S. Dawson, co dodatkowo na pewno przykuje uwagę miłośników postaci stworzonych przez tą autorkę.

„Poe Dameron: Free Fall” to jednak powieść dla młodych dorosłych i każdy rozważający sięgnięcie po nią powinien być tego świadom. Czy potrzebujemy takich książek? Tak, chyba tak. Lucasfilm od kilku lat zawzięcie eksperymentuje, szukając właściwego wzorca dla swoich powieści młodzieżowych i „Free Fall” jest tym, do czego autorzy powieści dla takiej grupy czytelniczej powinni zmierzać, chociaż oczywiście to nie wybitne „Utracone gwiazdy”. Alexa Sugurę widziałbym jeszcze w przyszłości w uniwersum Star Wars, kto wie, być może nawet jako autora kontynuacji tej powieści, której otwarte zakończenie pozostawia wrażenie nie tyle niedosytu, co świadomości, że za rogiem na Poego czeka jeszcze jakaś przygoda.

Ocena końcowa

Ogólna ocena: 7/10 Klimat: 7/10 Przedstawienie świata Star Wars: 9/10 Opisy akcji: 7/10 Dialogi: 7/10