Jeśli nie planują czegoś zamknąć w Rebelsach, to dobrze, że chociaż w inny sposób chcą to zrobić. Osobiście wolę książkę niż komiks.

Pierwsza myśl :

"O,fajnie, skoro Quinlan wszedł do kanonu to miło że dostaniemy jakąś inną jego wersji aniżeli tą z kreskówki."

Potem czytam - "książka powstaje na podstawie niewykorzystanych scenariuszy z TCW".

Ech

O! To może być ciekawe. Co prawda nie ma co liczyć na jakąś zgodność z starym kanonem bo Quinlan ma zbyt zapchaną historię a losy ventress już daaawno w TCW przestały się zgadzać z Republicami czu Obsesją ale... jeśli zachowają Quinlanowy charakter + napiszą wciągającą książkę to może wyjść zacnie. Ale przyszłość w ciągłym ruchu jest. Przeczytamy-ocenimy.

Quinlan chyba się do tej pory w książkach nie pojawiał??? Bo ventress już była ale na pewno nie jako jedna z głównych postaci.

Ja rozumiem, że kanon poszedł w niepamięć, ale czy naprawdę WSZĘDZIE muszą wpychać motywy z TCW albo Rebels? EU zostało skasowane, żeby twórcy mieli wolność i pole do popisu, a jak na razie jakoś tego nie widać i jadą po wątkach, które i tak się sprzedadzą.[hate mode off]

to będzie na podstawie scenariuszy TCW to nawet nie liczcie na coś ciekawego... I te blond włosy Assaj...

Naprawdę planuje kupić to ktokolwiek poza fanatykami TCW? XD

Od kiedy Ventress ma włosy? O_o
Asajj, będąca jedną z moich ulubionych postaci, już została wystarczająco skrzywdzona przez twórców TCW, chcą ją rozwalić jeszcze bardziej?

Tzn. kiedyś bym się ucieszył, że Ventress dostanie własną książkę - ale w tamtych czasach EU miało jeszcze jakiś sens. Cóż...

Golden .... może być nieźle.

Czekam na New Dawn, niby książeczka dziecinna, ale autor dobry.

Ja zarzekałem się święcie, że nie ruszę nowego kanonu ze względów sentymentalnych, ale zapowiedzi brzmią obiecująco, więc czekam na premiery nowych powieści.

Ta książka jest kolejnym przypomnieniem, że animowane Wojny Klonów zostały przerwane w połowie produkcji, natychmiast po przejęciu przez Disneya. Na sam tytuł książkowy cieszę się średnio, bo jednak korzystanie z jakichś tam półgotowych materiałów tylko uświadamia jak bardzo czekamy na nowy film Star Wars. No i nie wiadomo co to za historia, bo też jednak George Lucas pod koniec działalności miewał dziwne pomysły. Z drugiej strony nawet podoba mi się to, co zrobili z Ventress w serialu, bo rozwinęli tę postać znacznie dalej i ciekawiej niż robiły to legendy EU. Acz jeszcze nie czytałem nic z Christie Golden, więc nie wiem czego się po niej spodziewać.

Natomaist co do nerdzenia. Czemy tak dużo oburzenia wzbudzają włosy Asajj Ventres? Czy bohaterom nie mogą rosnąć włosy? Czy postacie nie powinny się zmieniać? Czy gdyby włosy urosły Asajj po wydarzeniach Obsesji, to fani byliby nagle zadowoleni? Besęsu.

do rozbitych wątków:
- Ok, z dathomiryjczykami się walnęłam, tu mój błąd, przyznaję się

- Co do zapuszczonych włosów - jakoś pierwsze co mi przychodzi na myśl, to to, że Asajj musi zmienić ąturaż, żeby się kryć. Może Vos ją ściga? Może jest `spłukana` i musi teraz kombinować jak może, kryjąc się po zakamarkach i biorąc każdą robotę jaka się nawinie? To byłby ciekawy wątek. Ale z drugiej strony, kto wie co strzeli do głowy scenarzystom Lepiej nic sobie nie obiecywać. Dla mnie łysina nie jest bezwarunkowa. Za to zaczyna się rysować kwestia, jak bardzo fani są przywiązani do starych `kolein`, jak szukają powtórzeń ze starego EU w nowej historii (jak dopasowywanie Daisy Ridley do Jainy). Może chodzi po prostu o to, by ludzi wybić z ich przyzwyczajeń?

Uważam, że nadzieje fanów na coś całkowicie nowego w aktualnym kanonie są płonne.. Nie sądzę, abyśmy kiedykolwiek otrzymali książki/komiksy dziejące się w innych czasach niż aktualnie najnowszy wydany film. Więc SW staną się dla wszystkich bez wyjątku filmami. Wszystkie książki i komiksy będą nieistotnym dodatkiem, który niekoniecznie rozszerzy uniwersum czy będzie kontynuował historie (jak NEJ, Legacy, KOTOR`y itd), tylko raczej powieli istniejące pomysły i postacie.

KOTOR opisywał odległy i nieznany dotąd okres w SW, NEJ i Legacy (oraz serie po drodze, jak choćby X-wingi) kontynuowały dzieje całego uniwersum, wszystkich postaci znanych z filmów.

Nowy content będzie raczej tym, czym dotychczas były np. książki z wojen klonów - czasem lepsze, czasem gorsze historie, w większości będące dopełnieniem filmów, które można pominąć.

Raczej nie ma co liczyć na coś odważnego.

Pojawił się opis książki... Ukrywam za spoilerem, jakby co.

http://www.jedinews.co.uk/news/news.aspx?newsID=18172

początek spoilera When the Jedi decide to target Count Dooku—Darth Tyranus—himself, they turn to his ex-apprentice, Asajj Ventress, for help in getting close to the slippery Sith Lord. But when unexpected sparks fly between Ventress and Quinlan Vos, the unorthodox Jedi sent to work with her, the mission becomes a web of betrayal, alliances, secrets, and dark plotting that might just be the undoing of both Jedi and Sith—and everything in between!

VosxVentress? Ugh, nieszczególnie raduje mnie ta myśl... A jak wiemy z konceptów do TCW, prawdopodobnie pojawi się wątek przejścia Quinlana na ciemną stronę. koniec spoilera

Asaji fajnie wygląda z włosami.

czy w sumie wrzucać to tu, ale co tam: oto jak mieli się prezentować Asajj i Quinlan w TCW i zapewne jak będą wyglądać w książce:

https://pbs.twimg.com/media/ByaT6-FCYAE2NHX.jpg

https://pbs.twimg.com/media/ByaT655CEAAqI7W.jpg

https://pbs.twimg.com/media/ByaT655CIAAK17B.jpg

Ventress w szpilach? Łał O_O.

Okładka do nowej książki o Asajj

http://www.starwars.com/news/star-wars-dark-disciple-cover-exclusive-reveal

Jak dla mnie super, fajnie ją zrobili z włosami

Nie rozumiem czemu biorą się za coś, co już jest nie dość, że opisane na 100 różnych sposób to i opisane dobrze. Mam na myśli przede wszystkim Quinlana Vosa, którego Filoni i spółka nie zdążyli jeszcze zepsuć, zinfantylizować i całkowicie zmienić jego historii. Widzę, że teraz się za to biorą w ramach "bonusu" dla starszych fanów... co jest dość idiotycznym pomysłem bo Quinlan Vos ma status bardzo ważnej postaci od dawna i mieszanie się w jego bardzo dobrą i skończoną historię z jakimś wątkiem z Asajj, której nagle urosły też włosy to po prostu przejaw głupoty.

komentarz
/Forum/Temat/19331#592128

W ogóle co się dzieje z Matkiem? Nadal ban?

wygląda tak:

Podczas wojny o kontrolę nad galaktyką, toczącej się między armiami Ciemnej Strony i Republiki, były mistrz Jedi, a obecnie okrutny Lord Sithów, hrabia Dooku, staje się jeszcze bardziej bezwzględny. Pomimo wysiłków Jedi i militarnej potęgi armii klonów, śmierć zbiera żniwo. A kiedy Dooku nakazuje masakrę floty wiozącej bezbronnych uchodźców, Rada Jedi nie ma wyjścia: hrabia musi zostać wyeliminowany.

Ale Dooku wymyka się nawet najbardziej wyszkolonym łowcom. Jedi podejmują decyzję i porywczy Quinlan Voss oraz była akolitka Sithów Asajj Ventress, muszą połączyć siły. Chociaż Rada nie ufa sprytnej zabójczyni, która służyła Dooku, nienawiść Ventress do jej byłego mistrza jest ogromna. Jest bardziej niż chętna użyczyć swoich talentów jako łowczyni nagród i zabójczyni Vossowi.

Oboje są najlepszymi wyznaczonymi do tego zadania - dopóki pojawiające się między nimi uczucia nie zagrożą ich misji. Ale Asajj jest zdeterminowana aby pozbyć się swojej mrocznej przeszłości jako Sith. Równowaga między skomplikowanymi emocjami jakie ma dla Vosa a furią jej wojowniczego ducha, obiecuje sobie zwycięstwo na wszystkich frontach - przysięga ta będzie wystawiona na próbę przez jej śmiertelnego wroga a także jej wątpliwości...

Jest fragment pod koniec previewu "Dark Disciple".

http://www.amazon.com/Lords-Sith-Paul-S-Kemp/dp/0345511441/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1428422926&sr=8-1&keywords=lords+of+the+sith#reader_0345511441

początek spoilera Windu proponujący zabójstwo Dooku? Serio? Pal licho EU, przecież nawet w TCW, gdy były podobne dylematy moralne (zabicie zillo, zemsta na Bobie), Mace zawsze opowiadał się za ideałami Jedi. koniec spoilera

I kolejny fragment, tym razem większy, więc jeszcze nie zdążyłam przeczytać. Są do tego nazwy odcinków.

http://www.penguinrandomhouse.com/books/7868/dark-disciple-star-wars-by-christie-golden/

Jak przygotowywałam newsa do "Rebelsów", to natrafiłam na ten duży spoiler... i pogrzebałam trochę. Jasne, że 100% pewności nie ma, ale oto, co udało mi się znaleźć:

początek spoilera *Tak, Asajj ginie. Podobno na nią, Dooku i Vosa zapada się budynek, wszyscy to przeżywają, ale hrabia ją zabija. Podobno przed śmiercią Ventress ma jakiś "moment Jedi", gość z forum nie chciał podać szczegółów.

*Skoro o tym mowa, znany nam Kodeks Jedi jest kanoniczny.

*Aby nauczyć Vosa używania CSM, Asajj wmawia mu, że Dooku zabił jego mistrza - Tholme`a. Ten używa jednak psychometrii, by zbadać jego miecz i dowiaduje się, że naprawdę była to Ventress (przypuszczalnie jeszcze wtedy, gdy była uczennicą Dooku). I podobno to sprawia, że Quinlan przechodzi w pełni na CSM i posuwa się nawet do zabijania Jedi :/

*Poszukując Ventress, Vos zwraca się do Boby.

*Anakin i Dooku pojedynkują się. Znowu.

*Grievous też się pojawia, traci dłoń i ucieka. Znowu. koniec spoilera

Wyobraźcie sobie co się dzieje na forach.

Chciałem się podzielić swoimi wrażeniami dotyczącymi tej książki więc to co napiszę będzie silnie subiektywne

Przeczytałem ją w jedną noc, co mi się ostatnio rzadko zdarza, a w szczególności w nocy z niedzieli na poniedziałek kiedy wstaję o 6 żeby iść do pracy

Nie mogłem sobie jej po prostu odpuścić, czytało mi się ją znakomicie. Jak ktoś lubi TCW to będzie się czuł tak jakby oglądał kolejnych kilka odcinków.

Książka jest przesycona akcją więc nie ma co narzekać na nudę. Jeśli chodzi o fabułę, to chyba jest w miarę oczywista (nie chce spoilować) i im dalej się czyta tym staje się bardziej przewidywalna ale nie ujmuje to w zasadzie nic odbiorowi całokształtu.

Jeśli chodzi o zakończenie to mogę powiedzieć, że oprócz tego, że w zasadzie można się go było spodziewać, ale daje ciekawy setting na później, jeśli będą chcieli eksploatować postaci z TCW

W porównaniu do pozostałych książek wydanych na przestrzeni ostatniego roku to ta podobała mi się najbardziej. Lords Of The Sith oraz Tarkin też mi się podobały ale nie wciągnęły mnie tak jak Dark Disciple

Wiem, że pewnie zaraz będę hejtowany za polecanie TCW, chociaż ja akurat bardzo lubiłem ten serial, to szczerze polecam lekturę

Scena początek spoilera śmierci Ventress na jej rodzimej Dathomirze jest trzecią, po Amidali i Anakina/Vadera, która doprowadziła mnie do płaczu. (W tym uniwersum oczywiście.)
No może, nawet nie tyle sama scena śmierci co pożegnania przez Vosa koniec spoilera

Bardzo to było wzruszające, muszę przyznać, nawwet jeśli tkliwe. A może właśnie dlatego .
Choć nadal nie rozumiem dlaczego początek spoilera GL zdecydował się zabić tak zarombiaszczą postać. Szczerze mówiąc miałam nadzieję że jej potencjał zostanie jeszcze wykorzystany. koniec spoilera
Ech, nadzieja - matusia naiwnych

Witam wszystkich, ja z kolei mam pytanie jak bardzo brak znajomości serialu przeszkodzi mi w zrozumieniu fabuły tej książki, gdyż nie mam za bardzo czasu ani ochoty na oglądanie jeśli nie wszytkich, to przynajmniej części odcinków, a nie ukrywam że książka po wielu recenzjach zaciekawiła mnie bardzo.
A jeśli ktoś miałby ochotę wytłumaczyć mi choćby w spoilerach, dlaczego Ventress, która przecież kojarzę jako tę złą, nagle jest dobra to byłbym wdzięczny.

Może przeczytam, bo skoro to adaptacja niewyemitowanych odcinków TCW, to w sumie chętnie się dowiem czego nam już nie pokazano.

A Vos był w ogóle wcześniej w TCW? Coś jakbym kojarzył serialowy model postaci, ale odcinków to już nie za bardzo.

IMO najlepsza książka w nowym kanonie, choć mogę być subiektywny z uwagi na fakt, iż era PT, a w szczególności lata schyłku Republiki to mój ulubiony okres w SW.

Przez tę książkę polubiłem Asajj Ventress, która raczej w Clone Wars działała mi na nerwy. Czytając książkę w momencie początek spoilera jej śmierci koniec spoilera aż zakląłem na głos, bo miałem nadzieję, że początek spoilera przeżyje koniec spoilera. Natomiast jeszcze bardziej znienawidziłem Kenobiego .

Złapałem się na tym, że czytając, miałem nadzieję, że w momencie akcji na dreadnoucie Kenobi zabije Dooku, a Anakin Vosa, wiedząc dobrze, że Dooku zginie kilka miesięcy później na Invisible Hand. Po raz kolejny Jedi dali ciała zostawiając Dooku i Vosa bez opieki, bo jak nazwać kompanię klonów i dwóch średniej reputacji Jedi? Jeez, jeśli chwytasz Lorda Sithów, to robisz wszystko, żeby nie dopuścić do jego ucieczki.

Chciałbym się dowiedzieć, co stało się z Vosem po 66, czy przeżył, czy zginął jeśli tak to gdzie, ale nie spodziewam się tego, bo pierd.... Disney całkowicie olewa PT. Tak samo chciałbym 3 spinoff o Dooku, ale mówią, że będzie o Kenobim, McGregor się nada.

Kończąc, podobał mi się też styl pisania Chrisite Golden.

Kupiłem sobię Mrocznego Ucznia i zastanawiam się czy czytać teraz czy dokończyć TCW. Aktualnie jestem po arcu Nightsisters z 3 sezonu TCW. Czy wydarzenia z dalszych sezonów TCW mają jakieś znaczenie dla pełnego rozumienia tej książki?

Jestem na setnej stronie i jest ciężko. Momentami jakbym widział TCW, czyli słabizna. I znowu romans? Myślałem, że "Utracone Gwiazdy" wystarczyły xD

To nie ta Asajj, to nie ten Quinlan.

Totalne nie porozumienie. TCW aż bije po oczach. Infantylność, kretynizm, absurdy.

ŻAŁOSNE

Większość stron przelatywałem tylko wzrokiem bo były po prostu zbędne, nudne i nic nie wnoszące.

Że TCW skrzywdziło Vosa to wiedziałem, ale myślałem, że chociaż "Mroczny Uczeń" nie zrobi tego samego z Ventress. Zrobił i to bardzo. Jednak Legendy w sposób fenomenalny pokazały Vosa i jego próby zdemaskowania Sidiousa, tak samo komiksy "Obsesja" świetnie ukazały Asajj i zakończenie jej historii. Szczególnie przykre dla mnie było przedstawienie tej bohaterki ze względu, że oglądałem CW Genndy`ego Tartakovsky`ego, które wciąż miażdżą TCW.

2/10

Znając historię Vosa i Ventress z Legend podeszłam do tej książki jak do fanfika i całe szczęście, że tak zrobiłam. Widać, że bazuje na niewykorzystanych pomysłach z TCW, chociaż dobrze się stało, że te odcinki nie powstały, bo nie sądzę aby cokolwiek mogło ratować tę historię. Jakby to pisała nastolatka to nie miałabym się do czego przyczepić, a tak to pozostaje mi tylko pominąć milczeniem wszystkie te infantylne pierdółki. Z drugiej strony, gdybym przeczytała DD bez znajomości Legend to pewnie uznałabym, że nie jest to aż taka zła książka, bo w moim osobistym rankingu głupoty nie przebija Aftermath

"Mroczny Uczeń" Christie Golden to najwcześniejsza z Nowego Kanonu "Gwiezdnych Wojen" książka, którą posiadam i którą aktualnie czytam. Jej akcja dzieje się w ostatnich latach "Wojen Klonów", wtedy gdy mistrz Jedi Plo Koon zamartwia się trwaniem tego konfliktu przez długie standardowe 3 lata.

Zdecydowałem się na tą pozycję ze względu na fenomenalną serię animacji : ,,Gwiezdne Wojny - Wojny Klonów". Nie tak dawno przecież skończyłem oglądać 6x13 "The Clone Wars" - czyli epizod "Sacrifice", który okazał się być czymś niesamowitym pod względem tematyki Mocy owiniętej wokół Wielkiego Mistrza Yody. Odcinek kończył cudowną całość Tryptyku skoncentrowanego wokół zielonkawego, małego Hominida i szósty sezon "Wojen Klonów". Przede mną jeszcze nieemitowane : The Story Reel, The Bad Batch i pozostałe "niedokończone epizody". Dlatego by przedłużyć sobie kontakt z "Star Wars - The Clone Wars" zanurzyłem się w lekturze "Mrocznego Ucznia". Asajj Ventress - porzucona Sithianka, Quinlan Vos i jego psychometryczne Moce Jedi. Ta dwójka,razem będzie musiała wspólnie zabić Dooku by zakończyć konflikt Separatystów z Republiką.
Nie będę zdradzał co się dzieje w powieści - a dzieją się rzeczy wręcz niemożliwe - gdyż jestem na 290 stronie, a dzisiaj i jutro ją skończę. Po książce oglądam zakupiony niedawno na Blu-Rayu, w steelbooku film: wersję rozszerzoną ,,Gwiezdne Wojny - Atak Klonów". Na koniec zostawiam sobie niewyemitowane odcinki "Wojen Klonów" - czyli te tzw. "graficznie niedopracowane epizodziki".

Podszedłem do tej książki z myślą, że to nowy kanon i nie biorę pod uwagę wszelkich nieścisłości z Legendami. Aczkolwiek nie spodziewałem się, że pomysł na historię Quinlana będzie aż tak podobny, więc porównania do wersji legendarnej muszą się pojawić.

Czy ta historia była o wiele gorsza od komiksowej? Nie. Czy była lepsza? Zdecydowanie nie. Więc w końcu jaka była? Patrząc na całokształt - po prostu gorsza, choć niektóre momenty, pomysły były czasem nawet lepsze i były rozdziały, które czytało mi się naprawdę przyjemnie.

Dobra, zacznijmy od początku. Na starcie czytało mi się źle - w głowie cały czas latali mi Quinlan, Kenobi i Asajj z TCW. Wszystko co czytałem, rysowało mi się w mózgu w formie animacji z TCW, co automatycznie ujmowało tej historii powagi. Na szczęście po pierwszy rozdziałach mi to przeszło i zacząłem powoli wciągąć się w historię. I naprawdę.. przynajmniej do połowy książki było naprawdę dobrze. Myślałem sobie: "Cholera, legendarna historia Quinlana jest genialna, ale to też jest naprawdę w porządku." Niestety potem zaczęło się wszystko sypać. Największym plusem drugiej połowy książki było to, że do samego końca Quinlan zwodził mnie, nie wiedziałem jakie były jego motywy, o co mu właściwie chodzi. I przez te drugie pół książki wierzyłem, że na koniec okaże się, że to był jakiś genialny plan, który w ostatnim rozdziale zniszczy wszystkie moje przypuszczenia. I gdyby rzeczywiście tak było to odbiór tej książki byłby w moim przypadku o wiele lepszy. Gdyby skończyło się (mam na myśli ostatnie kilkadziesiąt stron) to wszystko jakoś inaczej to pewnie myślałbym o tej historii lepiej. A tak.. tak to historia ta skończyła się w tak błahy, infantylny sposób, że zrobiło mi się przykro.

Jakie plusy tej książki? Zdecydowanie pierwsza połowa książki zwiastowała całkiem niezłą opowieść, powiedziałbym, że nawet taką, która jakoś bardzo nie odstaje od tej legendarnej. Jest gorsza, owszem, ale sam pomysł był całkiem niezły. Przez większość książki nie wiedziałem co się właściwie stało z tym Quinlanem. Kolejny plus to Asajj, którą w tej książce bardzo polubiłem, a przez większość TCW mnie wkurzała. Dopiero od 4,5 sezonu zacząłem wkręcać się w jej historię. Poza tym to całkiem niezła, szybka przygodówka. Szkoda tylko, że tak dużo w niej dziecinnych zabiegów, infantylności i rozczarowań na koniec.

I - co tu dużo mówić, vilkala miała rację, wracam do Republiców. Nie dlatego, że historia jest zła, tylko dlatego, że TEN Quinlan pojawił się dopiero pod koniec i narobił mi apetytu. Bo na początku…
Na początku podobnie jak Mossar widziałem w tym TCW. Każda scena była animowana w charakterystyczny sposób. Sam początek nieodparcie przywodził mi namyśl kolejne odcinki tego serialu, nie te ciekawe z końcówki, lecz całkiem przeciętne. Za bardzo nastawiłem się na Quinach z Republiców, tymczasem to był Quin z TCW - beztroski, zabawowy, nudny jedi. Do tego romans z Asajj też niezbyt ciekawy…
I gdy już straciłem nadzieję niespodziewanie się wciągnąłem. Zaczęła się intryga. W gruncie rzeczy całkiem ciekawa, ale po Republicach nie dość zawiła, wręcz prosta - od początku miałem teorię co i jak i sprawdziła się ona niemal w całości. Niemniej traciła ona na znaczeniu nie wobec romansu czy działań Jedi, lecz samego Quinlana. TEGO Quinlana. Mrocznego, ni to dobrego, ni to złego, niezgłębionego. I w tym momencie na siłę pojawili się Obi-Wan i Anakin, akcja szybko się skończyła, Dooku zwiał, Quin wrócił i tyle. A szkoda, bo to świetny wstęp do jego historii w Republicach, do których jak już wspominałem wracam.
Ogólnie rzecz biorąc takie typowe TCW - momentami średnie, momentami świetne, momentami wtf. Hrabia niestety miejscami robi za tępego badassa. Z drugiej strony bardzo niedobry Windu (co potwierdza moją teorię tłumaczącą kolor jego miecza) na plusik. Jest też sporo wspominajek poprzednich odcinków. I mam pytania dla wiedzących/myślących/ogarniętych, nie złośliwe (może trochę xD):
- skąd Asajj ma żółty miecz?
- czemu hrabia prosi mistrza o transport, czy to nie on przypadkiem dowodzi Konfederacją?
- Republika wygrywa na wszystkich frontach, jest coraz bliżej zwycięstwa, czy jest wobec tego sens łamać swoje podstawowe zasady i zlecać morderstwo?
- akcja zaczyna się jakoś trzy lata po wybuchu wojny, trwa z kilka miesięcy, potem jeszcze trochę żeby płynnie się połączyło z RotS… wojna nie powinna się skończyć w tym czasie?

Do TCW nic nie mam, ogólnie serial miło wspominam więc jak w tej książce są nawiązania do tego to ok. Jak w tej historii jest pokazana Ventress- jako zabójczyni która jako jedna z niewielu była zdolna ubić Jedi w czasie wojny i jest tu ukazana jako postać z którą każdy się liczył i każdy się bał?? Czy jest wręcz odwrotnie jak w TCW gdzie w pierwszych sezonach zrobili z niej trochę takiego ucznia który ciągle rozczarowuje swojego mistrza i zawala każdą misję ??
Niewiem czy zakupić tą pozycję a muszę coś poczytać bo serie old republic nie rusze puki nie przejdę Kotora. Mroczny uczeń jest następny w kolejności w kanonie po Katalizatorze więc ..?Warto???

Takie kontrowersyjne pozycje jak "Mroczny Uczeń" zdecydowanie wolę czytać jak przysłowiowy kurz już opadnie. Dla mnie, jak pewnie wielu fanów, sam pomysł na główną fabułę wydawał się absurdalny - Vos i Ventress jako para kochanków próbujących zabić Ventress. A całość oparta jeszcze na kilku niezrealizowanych odcinkach TCW. Dla fana Vosa z EU rzecz wręcz absurdalna.

Jednak to przetrawieniu pomysł, i uznaniu go za alternatywną historię SW (jak cały nowy kanon dla mnie) otrzymałem chyba pierwszą książkę z ww. kanonu, która potrafiła mnie wciągnąć. Pomimo kilku wad które obniżają nieco ocenę całości. Lubię bardzo autorkę powieści, Christie Golden może nie ma wybitnego warsztatu pisarskiego jest jest sprawną rzemieślniczką, która tutaj dodatkowo musiała nieźle się nagimnastykować żeby skleić kilka odcinków w ciągłą powieść. Widać niestety kilka przestojów fabularnych, zwłaszcza pomiędzy pierwszą próbą zamachu na Hrabiego a ostatecznym starciem. Ograniczenie naszego uniwersum nie pozwalają na nic więcej niż namiętne pocałunki jednak można się domyślać co było po nich. Relacja Vosa i Ventress napędza tą powieść, dając nam naprawdę szansę kibicować głównym bohaterom, któych losy oprócz Ventress doskonale znamy. Ten Quinlan to zupełnie inny Quinlan niż ten oryginalny. Ale i jemu można kibicować. Mocno została zaakcentowana również hipokryzja Jedi, w pewnym momencie wręcz opętanych chęcią zabójstwa Dooku. Pewnie gdy za tą pozycję zabrał się ktoś pokroju Matthew Stovera otrzymalibyśmy coś wybitnego, powieść o kochankach balansujących na granicy Mocy. Tak otrzymaliśmy powieść niezłą z kilkoma potknięciami (grzechy Vosa wybaczone zbyt lekko a wątek okrycia kim jest Darth Sidious bardzo szybko zamieciony pod dywan). Jednak w nowym kanonie to jednak z lepszych pozycji. 6,5/10

PS. Po przeczytaniu lektury poczułem tęsknotę za legendarnymi Wojnami Klonów, już trochę zapomniał że jest i chyba będzie to mój ulubiony okres w naszym uniwersum

Czuję się źle po lekturze tej powieści - fabuła ma tyle idiotycznych momentów, tak wiele kiepsko zaaranżowanych scen, nieuzasadnionych decyzji jakie podejmują bohaterowie, że pod względem samej historii bliżej jej do twórczości fanowskiej. Jedi podejmują nagle decyzję o wydaniu wyroku śmierci, następnie chcą dokonać egzekucji (!),ale gdy nadarza się okazja zestrzelenia przywódcy Separatystów i zdrajcy to znów chcą ich pochwycić żywcem ... by następnie dokonać egzekucji. Dooku dwukrotnie wdaje się w walkę z Anakinem i Kenobi - czemu nie? w samym serialu walczyli już z 10 razy? Dwukrotnie też Hrabia zostaje obezwładniony niczym jakiś przeciętniak - ręce opadają. Jedi wlatują sobie i wylatują z krążownika Separatystów jak im się podoba. Dooku jak zawsze ucieka, nie raz, nie dwa a ze trzy razy. Fabularnych uproszczeń jest bez liku - zgaduję, że to wina tego, że sama historia bazuje na scenariuszach do serialu a Golden tylko schludnie i profesjonalnie przelała je na papier bo taką ma pracę. O stylu tej autorki mogę się wypowiedzieć w samych superlatywach bo Mrocznego Ucznia czyta się niezwykle lekko i przystępnie, mimo durnej fabuły.

Vos był w starym kanonie postacią, której przejście na ciemną stronę zajęło sporo czasu, było to złożone i kompleksowe zaprzedanie własnej duszy w imię większej sprawy. Jego relacja z Dooku była rozpisana na kilkadziesiąt zeszytów komiksowych, nie opierała się na próbie zabójstwa - Mace i Yoda nigdy by na to nie wyrazili zgody, tym bardziej w tak lekkomyślny sposób jak w książce. Vos miał szpiegować Separatystów i odkryć, kto tak na prawdę pociąga za sznurki. Jego obsesja na punkcie Lorda Sithów była jedną z przyczyn jego upadku. Cały "run" Vosa w serii Republic był jedną z najbardziej przemyślanych i świetnie rozpisanych, dojrzałych historii w EU. Zresztą miesiąc temu po raz któryś z kolei czytałem całą starą serię Clone Wars od dark horse`a i mam na świeżo w pamięci wiele fantastycznych scen. Nie mogę się pogodzić z tym jak Vos został wybrakowany w nowym kanonie. Nie mogę też przeboleć tego jak wygląda sam konflikt w tej powieści - na razie to jedyna książka osadzona w Wojnach Klonów w nowym kanonie, może to i lepiej, jeśli się okaże, że będzie ostatnia.

3/10 Jak dotąd najgorsza powieść z nowego kanonu i jedna z najgorszych w ogóle - mam większą zgagę niż po "Ostatnim Jedi" Reavesa.

Widzę bardzo różne opinie. Właśnie skończyłem oglądać Wojny Klonów trzeci raz i bardzo lubię ten serial. Wczoraj czytałem Son of Dathomir, i muszę przyznać, że był dziwny. Nie jak cała reszta serialu, predzej coś z Marvela albo EU. Może, gdyby zostało to zekranizowane, oglądałoby się dobrze. Nie czytam komiksów, chciałem się dowiedzieć jedynie, co się działo z Maulem pomiędzy piątym sezonem, a siódmym. Jak jest z tą książką? Fabularnie jest w podobnym tonie, jak serial, czy to coś bardzo się różniącego? Wiem, że zarówno Dark Disciple, jak i Son of Dathomir sa na podstawie zwykłych niezrealizowanych odcinków,jednak mogą być inne, niż serial. Uważacie, że książka jest dobra i ciekawa, czy wręcz przeciwnie? I jak tu znowu z chronologią? Rozumiem, że dzieje się to pomiędzy szóstym, a siódmym sezonem, ale jak w odniesieniu do Crystal Crisis i Son of Dathomir? Będę wdzięczny za odpowiedzi.