Recenzja Bolka

---

"Mroczne Droidy" to dość interesujący element rozszerzającego się uniwersum Star Wars. Kiedy czytałem go po raz pierwszy jeszcze w wydaniu oryginalnym, nie zrobił na mnie większego wrażenia, ale polskie wydanie pozwoliło mi wrócić do tej historii i rzucić na nią świeżym okiem.

Zacznijmy tę recenzję od pozytywów – świetne rysunki Luke’a Rossa zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Artysta, znany między innymi z pracy nad "Wojną Łowców Nagród", ponownie udowadnia swój talent, tworząc niepokojące i dobrze zaprojektowane kadry, które znakomicie oddają atmosferę zagrożenia wynikającego z wszechogarniającej Plagi. Koncepcja sztucznej inteligencji przejmującej kontrolę nad droidami, a następnie próbującej podporządkować sobie istoty organiczne, jest niezwykle intrygująca. Szczególnie fascynującym było przejęcie kontroli nad Vaderem – jego ciało, w którym dominuje mechanika nad biologią, czyni go idealnym celem Plagi. Ciekawym, choć niepokojącym elementem były również droidy wyposażone w ludzkie kończyny, co dodawało historii atmosfery grozy i body horroru.

Niestety, fabularnie komiks ma swoje problemy. Przede wszystkim jest to już czwarty crossover Marvela osadzony w okresie między "Imperium Kontratakuje" a "Powrotem Jedi". Nagromadzenie tak licznych wydarzeń w tak krótkim przedziale czasowym sprawia, że trudno uwierzyć, iż nie miały one żadnych konsekwencji dla filmów. Bo przecież gdzie w "Powrocie Jedi" są jakiekolwiek ślady po galaktycznej pladze droidów? Ostateczne starcie i zakończenie historii również pozostawiają wiele do życzenia – wszystko kończy się zbyt łatwo i nieoczekiwanie. Musiałem przekartkować kilak ostatnich stron, by upewnić się, że to rzeczywiście już koniec.

Poważnym minusem jest także sposób, w jaki opowieść rozgałęzia się na inne serie. Wiele kluczowych wątków rozwija się poza główną miniserią, co sprawia, że jej samodzielna lektura wydaje się niepełna. Przykładowo, nagle okazuje się, że Lobot jest zainfekowany, a R2-D2 dowodzi drużyną zabójczych droidów – ale brakuje kontekstu, jak do tego doszło. Przez to historia wydaje się niespójna i poszatkowana. Oczywiście, crossovery rządzą się swoimi prawami, ale zadbanie o większą spójność narracyjną głównej serii znacząco podniosłoby jej wartość. Wystarczyłoby przedstawić tutaj główną fabułę eventu, a w poszczególnych seriach ją rozbudować o dodatkowe szczegóły.

Sama Plaga to interesujący przeciwnik dla naszych bohaterów, który mógłby stanowić fundament dla świetnej historii grozy w świecie Star Wars. Komiks porusza również ciekawe kwestie związane z granicą między droidami, cyborgami a istotami organicznymi oraz ich relacją z Mocą. Pomysł, że Plaga dąży do zdobycia kontroli nad istotami biologicznymi i chce dotknąć Mocy, jest niezwykle intrygujący, ale niestety nie zostaje w pełni rozwinięty. Dodatkowo komiks nie może zdecydować, czy chce być horrorem, czy filozoficzną opowieścią o świadomości maszyn – przez to żadna z tych ścieżek nie zostaje dostatecznie zgłębiona, chociaż końcówka sugeruje że może jeszcze poruszymy ten temat w przyszłości, ale równie dobrze może to nic nie znaczyć, bo podobny teaser dostaliśmy w "Cytadeli Grozy", ale w momencie pisania tych słów mija osiem lat od tamtej zapowiedzi.

Najbardziej rozczarowujący jest jednak brak konsekwencji. Mimo ogromnych potencjalnych skutków wydarzeń historia kończy się tak, jakby nigdy się nie wydarzyła. Miliony, jeśli nie miliardy istot giną w całej galaktyce, ale plaga droidów zostaje zaraz przez wszystkich zapomniana, a bohaterowie wracają do swoich ról, jakby nic się nie stało. Postacie z dużym potencjałem, jak Ajax Sigma, nie dostają niestety wystarczająco dużo czasu, by się rozwinąć, więc nie mamy też specjalnie do czego tu wracać.

Podsumowując, "Mroczne Droidy" to komiks pełen interesujących koncepcji i znakomitej oprawy graficznej, ale jego historia cierpi z powodu bycia częścią większego crossovera oraz braku realnych konsekwencji dla uniwersum. Gdyby fabuła była bardziej skoncentrowana na jednym systemie lub mniejszej skali, mogłoby to zadziałać znacznie lepiej. W obecnej formie pozostawia wrażenie zmarnowanego potencjału.

Ocena końcowa

Scenariusz: 4/10 Rysunki: 8/10 Ogólna ocena: 6/10