Dziś bardzo ciekawe pytanie o to jaki wpływ miały plany George’a Lucasa na serial Genndy’ego Tartakovsky’ego.

P: Oglądając kreskówkę „Wojny klonów” widziałem, że generał Grievous w momencie, gdy został wprowadzony, używa dwóch rąk i nóg do walki. Według databanku było to możliwe, gdyż miał repulsory w kończynach. Tyle, że w „Zemście Sithów” jego ręce się rozdwajają. Pytanie jest takie, czy chcieli w ten sposób dopasować się do kreskówki, czy był jakiś inny zamysł reżysera.

O: Kiedy Cartoon Network wprowadziło generała Grievousa w 20 odcinku „Wojen klonów”, właściwie zgadywali jak będzie się ostatecznie poruszał generał w finalnej wersji filmu. Nie było jeszcze skończonej animacji, więc Genndy Tartakovsky miał wolność artystyczną w ukazaniu stylu, w którym walczy Grievous. Więc było tam trochę inspiracji capoeirą, akrobacji i niebezpiecznego wyglądu. Tak by pokazać, że Grievous był niebywale sprawny.



Tyle, że jak zaczęto już pracować nad filmowym Grievousem okazało się, że będzie on sporo cięższą postacią. Więc tam gdzie kreskówka ma wiele wolności w ukazywaniu rzeczywistości, film musi ukazać tę animację w bardziej realistyczny sposób. To widać, jak się obejrzy pojedynek Grievousa i Obi-Wana Kenobiego na Utapau. Grievous ma masę i wagę, której używa jako swojej siły, choćby deformując pokrywę myśliwca. Lucas wolał cięższego i mechanicznego Grievousa, gdyż stanowił on unikalne wyzwanie i zagrożenie dla Obi-Wana. Zdecydowanie większe, niż lekka wersja z kreskówki.

I tu właśnie dochodzi kwestia databanku oraz Expanded Universe. By to połączyć, wspomniano właśnie o użyciu repulsorów, ale nie po to by generał mógł latać czy chociażby lewitować. Raczej chodziło o wyjaśnienie jak te ciężkie kończyny mogą się poruszać, by on wciąż pozostał zwinny. Jego rozdzielanie rąk, było od początku elementem tej postaci, to nie jest coś, co Lucas wymyślił i dodał w ostatnim momencie. Nie pokazano tego w „Wojnach klonów”, to miało być coś, co dopiero zostanie ukazane na filmie lub bliżej niego. Dlatego dopiero w drugiej części „Wojen klonów”, która pojawiła się na dwa miesiące przed premierą „Zemsty Sithów” zaczęto ujawniać sztuczki.
KOMENTARZE (4)

Wygląda na to, że Kristian Harloff, informator o którym zrobiło się głośno w zeszłym tygodniu, postawił swoją reputację na jedną kartę. Jest nią Natalie Portman. Jak twierdzi Harloff, Dave Filoni rozmawia z aktorka, namawia ją mocno, by wróciła do „Gwiezdnych Wojen”. Obecnie trwają jakoby dyskusje kontraktowe. Jeśli Portman się zgodzi, wróci jako Padme w drugim sezonie „Ahsoki”.



O ile wcześniejsze doniesienia Harloffa, w których wspominał o Ewanie McGregorze sporym zaskoczeniem nie są, bo sam aktor sugerował, że w jakiejś formie może się pojawić w sadze, to już kwestia Padme w „Ahsoce” to bardziej zaskoczenie. Aktorka, co prawda jakiś czas temu sugerowała, że mogłaby wrócić do sagi, tylko, że nie wie jak. Prawie dwa lata temu powiedziała wręcz, że jest otwarta na powrót, ale nikt jego go nie proponował. Wygląda na to, że teraz to się zmieni.
Filoni doskonale wie jak może przywrócić Padme. Mogą to być zarówno retrospekcje jak i Świat między Światami. Ostatni raz aktorka zagrała w sadze w III Epizodzie, czyli 20 lat temu.

Zdjęcia do drugiego sezonu „Ahsoki” ruszą wiosną, sugeruje się kwiecień, ale zobaczymy jak to wyjdzie. Premiera jest oczekiwana w drugiej połowie przyszłego roku.

Aktualizacja: wygląda na to, że Kristian Harloff poległ. Zdaniem Star Wars News Net, informacja przedstawiona przez niego to fake-news. Natalie Portman nie prowadzi żadnych negocjacji w sprawie występu w serialu.
KOMENTARZE (17)

Tym razem kolejne pytanie o szczegóły “Zemsty Sithów”, które mogą umknąć przy nieuważnym oglądaniu.
P: W Epizodzie III pokazano mural prowadzący do gabinetu Palpatine’a, co właściwie on przedstawia? Widać go dobrze, gdy Palpatine obwieszcza Anakinowi, że jest Lordem Sithów. A na tym muralu jest jakby jakaś impreza obcych.

O: Gdy kręcono scenę tej rozmowy między Anakinem a Palpatinem, nie było nic na ścianie. Całość stanowił niebieski ekran, a George Lucas wiedział, że chce tam umieścić coś specjalnego. Ale w trakcie kręcenia, jeszcze było to dopracowywane.



Artysta koncepcyjny Erik Tiemens zaprojektował wyrzeźbiony relief, który opisał jako archeologiczne znalezisko ukazujące jakąś antyczną bitwę. Richard Miller wyrzeźbił ten obiekt w skali, miał on jakieś 120 centymetrów długości. Oczywiście zdjęcia nagrano osobno, tak by ten model w filmie wydawał się być dużo większym artefaktem.

W momencie, w którym rozwijano tę rzeźbę, ludzie nad nią pracujący, niewiele wiedzieli, co to jest. Przypominało to Jedi walczących z obcymi, wyglądającymi jak typowe „szaraki” ze spodków UFO. Dopiero później, z materiałów okołofilmowych, mogli się dowiedzieć, co właściwie zrobili.

W historii uniwersum, relief został znaleziony podczas wykopalisk archeologicznych na Yavinie 4 i ma ponad 3000 lat. Przedstawia Jedi walczących ze szkolonymi przez Sithów kreaturami podczas Wielkiej Wojny Nadprzestrzennej. Sama rzeźba nie zachowała się w całości, nie wskazuje, kto wygrał ten konflikt. W zależności od stronniczości odbiorcy, może być odczytana jako ukazująca waleczność Jedi, bądź uznanie potężnej magii Sithów.
KOMENTARZE (5)

Dzisiejsze pytanie może niekoniecznie dotyczy to “Zemsty Sithów” bezpośrednio, ale jednak.

P: Jaką wymówkę podało Imperium uzasadniając śmierć senator Amidali? Czy to jest gdzieś wyjaśnione? Fajnie byłoby zobaczyć, gdyby wykorzystali jej śmierć, aby uzasadnić swoje zmiany prawne.

O: Tak szczegółowo to nie, ale Imperium obwiniło o to Jedi. W książce młodzieżowej Death on Naboo, czwartej z cyklu „The Last of the Jedi” wydanej przez Scholastic, królowa Apailana powątpiewa rządową wersję śmierci Amidali, która miała umrzeć w rękach Jedi. Ironiczne jest to, że ta historia była prawdziwa... z pewnego punktu widzenia.
KOMENTARZE (1)

Pytań o “Zemstę Sithów” ciąg dalszy.

P: Czytałem wiele artykułów o kręceniu Epizodu III i okazuje się, że zmorą dla animatorów był C-3PO, bo trzeba było czyścić odbicia na jego lśniącym pokryciu, praktycznie w każdej scenie. Ale tak sobie myślę, skoro on ma nowe, lśniące pokrycie, to po co czyścić odbicia? Przecież one właśnie powinny tam wystąpić?

O: To nie fakt, że C-3PO odbijał inne obrazy był problemem. Było nim, to co on odbijał. Podczas kręcenia scen z C-3PO na jego metalowej skórze widać było podłogę, postacie stojące obok, rekwizyty... ale także kamerzystę, światła, cały osprzęt, wliczając to narzędzia do przesuwania kamery, George’a Lucasa i innych członków ekipy. Plan filmowy już nie przypomina tego, co powinno być odbite w realnym świecie. Dobry przykład to weranda Padme, gdyż to była jedna z najbardziej skończonych scenografii zbudowanych dla Epizodu III. Z punktu widzenia kamery wszystko było widać doskonale, piękna scenografia i architektura, ale w C-3PO odbijał się bajzel jaki był po drugiej stronie, wszystkie elementy, potrzebne do utrzymania kamery, pudła, ekipa siedząca czy krzątająca się i mnóstwo sprzętu. To właśnie trzeba było wymazać. Taka technologia nie była dostępna przy klasycznej trylogii, więc tam musieli zdecydowanie bardziej uważać. Nie zawsze się to zdarzyło. Więc choćby w Epizodzie V, w jednym ujęciu w mieście Chmurach można wypatrzeć na pokrywie C-3PO odbicie kamerzysty jadącego by zrobić zbliżenie.
KOMENTARZE (4)

Dziś pytanie o III Epizod.

P: Dlaczego w „Zemście Sithów” Yoda twierdzi, że ma dobre stosunki z wookieemi?

O: Zarówno Yoda jak i wookiee to długowieczne gatunki, więc przez wieki Yoda miał na pewno wiele sposobności by nawiązać dobre relacje z przedstawicielami Kashyyyku. Jest choćby utrwalony zapis, jak Yoda uleczył księżniczkę wookieech na równinach Woolwaricca. Właśnie wtedy starszyzna wookieech podarowała Yodzie kybucka, czyli dwunożne stworzenie na którym jeździł Yoda w „Wojnach klonów” (animowana mini-seria Tartakovsky’ego). Ale poza tym wydarzeniem, Yoda przez lata pomagał negocjować wiele dyplomatycznych dysput, spowodowanych napięciami między wookieemi a trandoszanami. To pomogło mu utrzymywać przyjazną relację.
KOMENTARZE (4)

Kolejne wątpliwości, co do tego, co widzimy w „Zemście Sithów”.

P: W „Zemście Sithów” w pojedynku Anakina i Obi-Wana z hrabią Dooku, Dooku używa mocy i zrzuca jakiś balkonik na Obi-Wana. Wygląda jakby zmiażdżyło mu nogi. Ale kilka chwil później Obi-Wan chodzi doskonale. Nawet mu nic nie połamało?

O: Kamera może trochę oszukiwać pod tym kątem. Warto przyjrzeć się szczegółom. Balkonik, który spadł na Obi-Wana nie jest jednorodny, tam na dole są podpórki. Nogi Obi-Wana są dokładnie między nimi, więc to te podpórki utrzymują ciężar, a nogi Kenobiego nie zostały zmiażdżone. Anakin nawet podchodzi to sprawdzić i widząc, że nie trzeba mu pomóc odchodzi dość łatwo od swego mistrza.
KOMENTARZE (2)

Kolejne pytanie o “Zemstę Sithów”.

P: W „Ataku klonów” życie Padme jest w niebezpieczeństwie, bo Separatyści pragnęli ją zgładzić. Dobra, ale dlaczego nie próbują jej zabić w Epizodzie III? Coś się zmieniło?

O: Tu trzeba zwrócić uwagę na motywację zabójstwa Padme w II Epizodzie. Konfederacja Systemów Niezależnych nie była jeszcze skonsolidowana. Hrabia Dooku zabiegał o wsparcie korporacji, by dołączyły do jego koalicji. Federacja Handlowa byłaby wielką częścią nowej supersiły, ale uparty Nute Gunray miał żądania wobec Dooku, zanim podpisał zobowiązanie. Chciał głowy Padme.



Kilka nieudanych prób zabójstwa później, Padme nadal żyła. Została pojmana na Geonosis i miała być poddana egzekucji. Gunray wówczas zdążył już podpisać porozumienie, tyle że zbyt wcześnie. W wyniku walk na arenie, Padme zbiegła, rozpoczęły się Wojny Klonów, a Gunray musiał odłożyć swoją prywatną wendettę na później.



Dodatkowo Darth Sidious, który zakulisowo sterował ruchami Separatystów, nie chciał jej śmierci. Była ona częścią innego, ważniejszego planu.
KOMENTARZE (4)

Dla niektórych wszystkie tholothianki wyglądają tak samo, stąd dzisiejsze pytanie.

P: W Insiderze #86 znalazła się lista ofiar Jedi generała Grievousa. Była wśród nich Adi Gallia, ale jak oglądam „Zemstę Sithów”, jestem prawie pewien, że widzę ją podczas rozkazu 66, zastrzeloną na jakiejś odległej planecie, gdy leciała na speeder bike’u. Chyba, że to jakaś inna, przepiękna ciemnoskóra Jedi.

O: To nie była Adi Gallia. Osoba, którą widziałeś zastrzeloną przez klony na Saleucami to Stass Allie. Wygląda ona bardzo podobnie jak Adi Gallia, a wprowadzono ją w II Epizodzie. Nie pomaga, że osoba, która gra Stass w Epizodzie III, czyli Nina Fallon z ILM bardziej przypomina Adi Gallię, niż Stass Allie. Ale to miała być Stass. Adi Gallia została zabita w komiksie Obsesja wydanym przez Dark Horse.

K: Adi Gallię w Epizodzie I zagrała Gin Clarke. Jej kuzynkę, Stass Allie w Epizodzie II zagrała Lily Nyamwasa. W Epizodzie III tę rolę przejęła wspomniana Nina Fallon. Przeniesienie zdjęć II Epizodu z Londynu do Australii wymusiło zmiany w obsadzie, do trzecioplanowych ról nie ściągano aktorów. Następnie ludzie pilnujący spójności kanonu połatali różnicę w wyglądzie postaci i tak Eeth Koth został w radzie zastąpiony Aganem Kolarem, a Adi Gallia – Stass Allie. Szerzej pisaliśmy o tym tutaj.
KOMENTARZE (3)

Tym razem kolejne pytanie o “Zemstę Sithów”.

P: Na mapie galaktyki planety Mustafar i Geonosis są w podobnej odległości od Coruscant. W „Ataku klonów” Padme mówi, że Jedi będą potrzebować czasu by dotrzeć na Geonosis, aby uratować Obi-Wana, ale w „Zemście Sithów” sama w mgnieniu oka dociera na Mustafar. Jak to jest możliwe?

O: Twoje pytanie ujawnia jeden z głównych powodów, dla których Lucasfilm nie chciał publikować mapy galaktyki „Gwiezdnych Wojen”. Oczywiście mapy są bardzo pomocne, ale mają służyć opowiadanej historii. Chodzi o to by przemieszczanie się bohaterów z punktu A do punktu B zajęło tyle ile ma zająć. Szczęśliwie, hypernapęd daje tu spore pole do manewru. Nawet wczesne podejście z lat 80. w RPG, wprowadzono wiele zasad, które dawały mistrzowi gry miejsce, by naginać kwestie czasowe.

Podróżowanie po hyperprzestrzeni nie jest zawsze funkcją zależną od odległości. Zależy od tego jak mocno jest wyznaczona trasa. Więc jeśli komputer nawigacyjny ma nieaktualne dane danego regionu, podróż może zająć sporo dłużej.

Ludzie zajmujący się książkami i komiksami odkryli ten problem z Epizodem III jeszcze przed jego premierą. Rozwiązano to za pomocą HoloNet News, dokładniej publikacji ze „Star Wars Insider #73”. Wspomniano tam o wyścigu astronawigacyjnym, który prowadzi Republika z Separatystami, który sprawi, że szybciej będzie można docierać w dalsze zakątki galaktyki. Napisano tam wprost, że dzięki wynikom tych badań, w przypadku wielu miejsc, będzie można dotrzeć w ułamku dawnego czasu.

Więc tak, trasa przez hyperprzestrzeń może być długa i krótka, tak jak wymaga tego historia. Jeśli potrzeba by to trwało dłużej, dane muszą być mniej aktualne.
KOMENTARZE (2)

Na kanale Star Wars Theory został umieszczony wywiad z Stuartem Beattiem jednym ze scenarzystów serialu „Obi-Wan Kenobi”. Tyle, że Beattie z projektem był związany dużo dłużej niż choćby Deborah Chow i wspomina o tym, jakie mieli oryginalne plany na tę historię.



To, że miał to być film, wszyscy pamiętają. Jednakże słabe przyjęcie przez widzów „Hana Solo” sprawiło, iż Lucasfilm zmienił swoje podejście. Sukces „The Mandalorian” i pandemia pchnęły ich w stronę serialu. Co wymagało zmian.

Już dwa lata temu Beaty mówił o wcześniejszych scenariuszach i potwierdził fakt, iż były plany aby była to filmowa trylogia. Tym razem jednak mówił nie o tym, co było wówczas uzgodnione, a o tym, co on chciał zrobić. Stąd jest tu kilka różnic, względem wcześniejszych doniesień.

Pomysł na trylogię miał pokazać trzy kolejne ewolucja charakteru Obi-Wana, które miały pokazać pełną drogę od Kenobiego po „Zemście Sithów”, do tego, którego znamy z „Nowej nadziei”. Miała to być mroczna i ciężka trylogia. Pierwszy film, nad którym pracowali stał się kanwą dla serialu, choć jak Beattie wspomina, wiele się tam zmieniło.

Pierwszy film miał zacząć się od brutalnej sceny, w której widzimy Vadera w pełnej sile, gdy walczy i zabija pięciu innych Jedi. Natomiast Kenobi oczywiście miał być załamany i bezsilny, mocno wycofany. W pewien sposób odcięty od Mocy. Ten film miał skończyć się ewolucją, która sprawi, iż Ben ponownie podda się woli Mocy i połączy się z nią. Zaakceptuje wiele rzeczy. Pomóc mieli mu w tym inne osoby, wrażliwe na Moc, które chciały by je szkolił. Echo tego wciąż przebija się przez serial.

Mrok miał być ukazany także przez brak dobrych zakończeń. Reva miała zostać zabita przez Vadera, nie udało się jej nawrócić. Kenobi zaś bał się, że zawiedzie jako nauczyciel Luke’a i ten ostatecznie przejdzie na Ciemną Stronę. Miał mieć wizję walki z Lukiem na Mustafar. To także już słyszeliśmy wcześniej.

Jednak najciekawsze jest to, że Stuart odniósł się do jednej z największych kontrowersji serialu, czyli rewanżu stulecia. Mówił o scenie z „Nowej nadziei” (która w opinii wielu, w tym choćby Nicka Gillarda, odnosi się wprost do pojedynku na Mustafar). Ale Beattie wskazał na scenę z „Powrotu Jedi”, w której Vader mówi Luke’owi, że Obi-Wan myślał kiedyś tak jak on, próbując nawrócić Vadera. To miała być esencja ponownego spotkania dawnego mistrza i ucznia. Serial jednak poszedł w innym kierunku.

Obecnie Ewan McGregor wciąż zabiega o kontynuację serialu.
KOMENTARZE (9)

Jak donosi Deadline, wczoraj (9 września) w wieku 93 lat zmarł słynny aktor James Earl Jones. Dla nas to przede wszystkim głos Dartha Vadera, ale Jones zasłynął wieloma występami, nie tylko głosowymi, w filmach oraz na Broadwayu. Na oficjalnej pożegnał go także George Lucas.

Thank you for everything, James.

A statement from George Lucas and Lucasfilm: https://t.co/ieEdG0k5zY pic.twitter.com/8L99EeNwuU

— Star Wars (@starwars) September 10, 2024

Urodził się 17 stycznia 1931. Karierę zaczynał na scenie. Za „Wielką nadzieję białych” dostał nagrodę Tony, a kilka lat później wystąpił w filmowej adaptacji tej historii.

Był jednym z nielicznych aktorów, którzy mogli poszczycić się 4 różnymi nagrodami - Emmy, Grammy, Oscar, Tony (choć Oscar był tylko honorowy). Przez 60 lat pracy artystycznej wystąpił w ponad 200 produkcjach, w tym w klasycznym „Doktor Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę” (1964) Stanleya Kubricka. Grał Baltazara w serialu „Jezus z Nazaretu” (1977), Thulsę Dooma w „Conanie Barbarzyńcy” (1982) Johna Miliusa, króla Jaffe Joffera w „Książę w Nowym Jorku” (1988).

Inne filmy to „Quatermain i zaginione Miasto Złota” (1986), „Pola marzeń” (1989), „Najlepsi z najlepszych” (1989)„Włamywacze” (1992) czy „Brudny glina” (1997).

Jako admirał Greer pojawił się w trzech filmach o Jacku Ryanie - „Polowanie na Czerwony Październik” (1990), „Czas patriotów” (1992) czy „Stan zagrożenia” (1994)

Nie stronił od występów telewizyjnych, także gościnnych (w tym głosowych). Ma na swoim koncie seriale: „Gwiezdne wrota”, „Simpsonowie”, „Teoria wielkiego podrywu”, „Doktor House”, „Merlin”, „Trzecia planeta od słońca”, „Gdzie diabeł mówi dobranoc”, „Prawo i porządek”, „Autostrada do nieba”, czy „Korzenie: następne pokolenie”. Podkładał głos także w wielu grach.

Głosowo jest też rozpoznawalny z roli Mufasy w „Królu lwie” (1994). Powtórzył tę rolę także w sequelu. Ale jako Mufasa tak mocno zapadał w pamięć, że pojawił się także w remake’u Jona Favreau z 2019.

W 1977 zagrał w „Nowej nadziei” podkładając głos Dartha Vadera, a następnie zrobił to samo w „Star Wars: Holiday Special”, „Imperium kontratakuje”, „Powrocie Jedi”, „Zemście Sithów”, „Łotrze 1” oraz „Skywalker. Odrodzenie”, a także w serialach „Obi-Wan Kenobi” i „Rebelianci”. Początkowo ten głos miał podkładać Orson Welles, ale Lucas uznał, że ten aktor jest zbyt rozpoznawalny.
KOMENTARZE (15)

Dziś pytanie o wiarygodność Obi-Wana.

P: Po tym jak obejrzałem „Zemstę Sithów” po raz chyba setny, znalazłem problem w tym filmie, który nie daje mi spokoju. Tuż przed fenomenalną walką Anakina i Obi-Wana Kenobiego, Obi-Wan mówi, że tylko Sith posługuje się absolutami. I tu mam problem, bo czyż jednym z najczęściej cytowanych zdań wypowiedzianych przez Yodę nie jest: „Rób albo nie. Nie ma spróbuję”. I czy jestem jedynym, który to zauważył?

O: Nie jesteś jedynym. Prawdę mówiąc tę dokładnie ta wypowiedź należy do jednej z najczęstszych dyskutowanych przez fanów w kontekście zaprzeczeń z klasyczną trylogią. Co więcej nawet pewni blogerzy zastanawiali się, czy nie ma tam jakiejś politycznej manifestacji. Ta sprzeczność to nie jest błąd, posłuchaj co Palpatine mówił Anakinowi wcześniej. Opisywał Jedi jako ograniczonych, dogmatycznych, a poprzednie Epizody zdają się to potwierdzać. Kodeks Jedi to lista zakazów, których nie wolno pod żadnym powodem łamać.

Kiedy więc Anakin ogłasza, że każdy, kto nie jest z nim, jest jego wrogiem, nie jest już Jedi. To deklaracja godna Sitha i to mocno irytuje Obi-Wana, który jest wściekły na swojego byłego ucznia. Wydaje się, że powiedział za dużo. Robi to w ten sposób, że ilustruje pewną hipokryzję Jedi, bo nie rozumie, i nie potrafi zrozumieć, co zgubiło Anakina. A to z kolei prowadzi do jeszcze jednej rzeczy, bohaterowie w dziełach fikcyjnych, mogą popełniać błędy, opowiadać różne rzeczy i to co mówią, wcale nie musi być wiarygodne. To, że Obi-Wan tak sobie powiedział, wcale nie czyni z tego prawdy.
KOMENTARZE (4)

Kolejne pytanie dotyczące kulis „Zemsty Sithów”.

P: W materiałach ukazujących kulisy produkcji „Zemsty Sithów”, prócz zielonego ekranu, dworek i czegoś, co pewnie było sceną pogrzebu Padme, zauważyłem dziwną kartę z napisem. Inskrypcja mówi: CLUE – LYMIRN. Dobra, nie wiem, jak to rozgryźć, o co chodzi z tym LYMIRN?

O: Wszystko zaczęło się od kamer ukazujących zdjęcia na planie, które transmitowały to do sieci w ramach usługi Hyperspace. Gdy w Lucasfilmie zdali sobie sprawę, z tego, że jest wierna grupa osób, które faktycznie to śledzą i szukają jakichkolwiek wskazówek, co do tego, co będzie w filmie, mimo, że jedynie obraz w sieci odświeżał się co 20 sekund i często kamera była ustawiona w dziwnych miejscach, skąd mało co widać, w Lucasfilm postanowiono się z ludźmi pobawić. John Knoll, kierownik produkcji efektów specjalnych, był jednym z najbardziej zaangażowanych w te zabawy. Próbował nawet inscenizować filmiki poklatkowe (tak by złapały się w te okno 20 sekundowe) zarówno z ludźmi jak i rekwizytami.

Inni próbowali przekazywać ukryte informacje osobom, które kochają. Zwłaszcza dotyczyło to członków ekipy, którzy nie byli mieszkańcami Sydney, a musieli tam przebywać dość długo. Jedną z takich osób był Ralph Nelson Jr. Wydrukował kartki z napisem LYMIRN i porozwieszał je po planie, tak by załapały się na kamerę. To było zadanie godne fanów „Kodu Da Vinci”. Ale nie było szans, by to ktokolwiek rozwiązał. Bowiem była to wiadomość do jego żony. Rozszyfrowana wygląda tak:

Love You.
Mean It.
Ralph Nelson.

KOMENTARZE (6)

Dziś pytanie dotyczące klasycznej trylogii i prequeli.

P: Zastanawiam się jak Luke nauczył się komunikować z Jedi, którzy zjednoczyli się z Mocą. W szczególności z Obi-Wanem Kenobim w IV Epizodzie. Pod koniec „Zemsty Sithów” Yoda powiedział Obi-Wanowi, że podczas jego samotnego pobytu na Tatooine, nauczy go jak komunikować się z Qui-Gonem.

O: Luke nie został w tej materii wyszkolony w żaden sposób, ale Obi-Wan lepiej sobie poradził z zachowaniem swego ducha w zaświatach niż Qui-Gon. Można by tu użyć fizycznego porównania. Qui-Gon nie zmienił swojego stanu skupienia w stu procentach, gdy umarł, stąd wielu fanów było zaskoczonych tym, że jego ciało przetrwało. Ale jednocześnie znał na tyle szamanistyczne praktyki Whillów, że jego świadomość przetrwała. Wciąż, nawet w formie astralnej miał sporo do nauczenia się. Widać to dobrze, że nie potrafił przybrać swojej formy jako duch w niebieskiej poświacie, jak robili to Obi-Wan czy Yoda. Co więcej, pierwszą próbę powrotu Qui-Gon miał kontaktując się z Yodą, gdy Anakin mordował Tuskenów, a Jinn chciał go powstrzymać.

W czasie między trylogiami, nie tylko Qui-Gon uczy Yodę i Obi-Wana tych technik, ale oni sami też starają się bardziej rozwinąć potencjał tej wiedzy. To coś, czego Qui-Gon nigdy nie miał okazji ćwiczyć. Więc w momencie śmierci Yoda i Obi-Wan są zdecydowanie lepiej wyszkoleni niż był Qui-Gon. Więc gdy Obi-Wan umiera, pozostaje po nim jedynie ubranie. Gdy Yoda umiera w Epizodzie VI nawet ubranie znika, zostaje tylko kocyk.

K: Serial „Obi-Wan Kenobi” zmienia postrzeganie Qui-Gona. Jednak udało mu się znaleźć sposób, by pokazać się jako duch, więc aż tak bardzo nie odstaje od reszty.
KOMENTARZE (3)

Dziś historyjka z planu Epizodu III.

P: W pierwszych zdjęciach promocyjnych, ale również dokumentach z planu Epizodu III, widać, że Obi-Wan Kenobi ma różne warianty miecza świetlnego, od tego co miał w Epizodzie I i II oraz na początku „Zemsty Sithów”. Potem były zdjęcia z mieczem, który znamy z klasycznej trylogii? Ale już nie ma takiego miecza na wystawach ukazujących rekwizyty z prequeli. jak to w ogóle było?

O: Masz rację. Stworzono dla Ewana McGregora miecz w stylu Epizodu II i używał go, zanim rozpoczęto zdjęcia do Epizodu III. Ale to nigdy nie było częścią historii. Nie było w scenariuszu fragmentu, w którym Obi-Wan gubi miecz, i robi sobie nowy w stylu tego, co miał Alec Guinness. Prawdę mówiąc było to raczej działanie asekuracyjne, dział zajmujący się rekwizytami na wszelki wypadek stworzył miecz w stylu Epizodu I i II, po to by w razie potrzeby można byłoby go użyć. Zresztą to nie było jedyne takie rozwiązanie. Rick McCallum odpowiadał za ciągłość produkcji w Sydney i tam wiele rzeczy było już przygotowywanych jeszcze zanim ukończono scenariusz. Ponieważ w szerokiej ekipie znano jedynie zarysy historii, ludzie tworzący ekwipunek, jak Ty Teiger, przygotowywali się jak mogli, nie marnując czasu. Ale to wiąże się z tym, że nie wszystko, co stworzono, zostało potem użyte w filmie.
KOMENTARZE (1)