Shannon McRandle (znana wcześniej pod panieńskim nazwiskiem Banksa) zasłynęła wśród fanów tym, że przez lata była twarzą Mary Jade. Można ją było zobaczyć na wielu materiałach promocyjnych, w tym na kartach do gry karcianej Star Wars CCG (na jednej z nich pojawiła się wspólnie z Timothy Zahnem oraz Michaelem A. Stackpole'm). Shannon oraz "jej" Mara były popularne do tego stopnia, że krążyły plotki, iż pojawi się w kolejnej wersji Powrotu Jedi w scenie w pałacu Jabby jako Arica podczas zatrzymania Luke'a. Pomimo plotek jednak tak się nie stało. Shannon wyraziła również swoje niezadowolenie z powodu tego co przytrafiło się Marze Jade w książce Dziedzictwo Mocy: Poświęcenie. A ze swoim "mężem" spotkała się dopiero... w 2004 roku podczas konwentu Celebration. Sama Shannon McRandle tak mówiła o Marze:
One jest wielką, odważną bohaterką. Silną, sprawną, piękną i inteligentną. Kto by jej nie polubił. Uwielbiałam czytać o niej i byłam bardzo szczęśliwa, gdy poproszono mnie aby się w nią wcieliła. Ona naprawdę jest wzorem dla postaci kobiecych w uniwersum Gwiezdnych Wojen!
Najbardziej lubiłam ją kiedy była po ciemniej stronie, najmniej, gdy wychodziła za mąż.. Zirytowałam się widząc ją w komiksie w sukni ślubnej, co było przecież niepasujące do niej.
Najbardziej zabawna była wtedy, kiedy próbowała skopać tyłek Luke'owi!
Jednak mało kto wie, że nasza Mara od 2013 walczy z rakiem. Zdiagnozowano u niej zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa oraz raka odbytu III stopnia, co wymagało od niej poddania się radioterapii raz chemioterapii. W wyniku czego jej białe i czerwone płytki krwi zostały osłabione, co spowodowało, że nabawiła się również osteoporozy oraz menopauzy. Najważniejsze jednak jest fakt, że jej ubezpieczenie nie może pokryć kosztów leczenia w celu zwalczenia choroby.
Dlatego Shannon postanowiła utworzyć zbiórkę, którą można znaleźć w tym miejscu
Na jej profilu na stronie zbiórki można znaleźć słowa:
Moim celem jest uzbieranie wystarczającej ilości pieniędzy na okres 6 miesięcy, aby ciężko pracować używając odkrytych wschodnich technik leczenia by być bliżej normalnego życia jak tylko to możliwe.
(..)
Im staję się coraz bardziej niezdolna do wykonywania najprostszych czynności, moi lekarze wydają się coraz mniej zdolni mi pomóc. Ale tak tak naprawdę, co najgorsze, nie obchodzi mnie to w ogóle. Nie podpiszę również żadnych dokumentów o niepełnosprawności. Muszę wyzdrowieć dla moich dzieci, dla mojego męża.
(..)
Każdemu z Was życzę miłości, szczęścia, a przede wszystkim zdrowia.
