Zazwyczaj Lucasfilm dość dużo milczał na temat nowych filmów, tym razem jednak na oficjalniej pojawił się artykuł o tworzeniu BB-8.
Jednym z największych wyzwań przy tworzeniu nowej części „Gwiezdnych Wojen” jest to jak stworzyć coś nowego, innowacyjnego, ale jednocześnie pozostać wiernym temu, co już znamy. Jak utrzymać ducha sagi, a jednocześnie pójść dalej. Jednym z takich przykładów były droidy i próba stworzenia zupełnie nowego, a jednocześnie autentycznie osadzonego w tamtym świecie. W „Przebudzeniu Mocy” znaleziono to rozwiązanie i jest nim BB-8.
Przed takimi pytaniami stawali praktycznie wszyscy zaangażowani w proces twórczy. Jednak za narodziny BB-8 odpowiada
J.J. Abrams, który narysował go sobie na serwetce. To był bardzo podstawowy szkic, zaledwie dwa kółka na sobie oraz jedna mała kropka robiąca za oko. Jednak to właśnie stało się podstawą późniejszego projektu, który przejął
Christian Alzmann. J.J. bardzo chciał by ten robot się toczył, a Alzmann szukał rozwiązania tego problemu. Oczywiście musieli też poprawić wizualnie BB-8, bo surowy szkic Abramsa mógł sugerować, że to bardzo poważny lub wściekły bohater. Cały proces projektowania BB-8 J.J. nie tylko nadzorował osobiście, ale też miał dużo uwag i sugestii. Alzmann wspomina też, że gdy fani zobaczyli BB-8, od razu nazwali go droidem piłką. Poniekąd mieli rację, bo szukając inspiracji do czegoś sferycznego Christian grając raz w piłkę nożną doznał olśnienia. To było właśnie to.
Gdy Alzmann uszczegóławiał podstawowy projekt BB-8, zapadła decyzja, by postarać się go stworzyć z wykorzystaniem praktycznych efektów. W tym momencie do pracy nad droidem dołączył inny projektant,
Jake Lunt Davies z działu zajmującego się tworzeniem stworów i to właśnie on nadzorował dalsze prace nad droidem, włączając to wiele wersji główki i ciała, a także subtelnego ukazania elementów ukazujących osobowość bohatera. Ostateczna wersja wygląda bardzo prosto, gwiezdno-wojennie, ale też jest funkcjonalna. I co najważniejsze jest to jeden wielki praktyczny efekt.
Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Do tworzenia droida zaangażowano Neala Scanlana, który na swoim koncie ma tworzenie stworzeń w takich filmach jak „Prometeusz” czy „Babe – świnka z klasą”. Jego zadaniem było nie tylko zbudować droida, ale też przekonać J.J. Abramsa, że to działa tak jak powinno, a przy tym wygląda dobrze i naturalnie. Normalnie tacy twórcy jak on mogą w pewien sposób ingerować w sam projekt, także ze strony wizualnej. Tym razem to nie wchodziło w grę, co zdecydowanie utrudniało pracę.
Pracę tę zaczęto od przeglądania prawdziwych technologii, które można by wykorzystać w produkcji robocika. Ale oczywiście rozważano różne wersje, do różnych zdjęć. Niektóre z nich miały mieć dodatkowe elementy, które zostałyby usunięte później cyfrowo. To miało zwiększyć możliwości BB-8, przynajmniej tak twierdzi Joshua Lee, starszy projektant animatroniki z zespołu Scanlana. To właśnie on zbudował pierwszą wersję, będącą małą kukiełką (nie mylić z pacynką). Miało to pomoc określić, czego jeszcze brakuje, jak mają wyglądać choćby ruchy szyi i co trzeba poprawić. Zbudowanie pierwszej wersji zajęło mu pół dnia. Od razu im się to spodobało, wiedzieli, że to będzie jeden z tych sposobów, by operować BB-8 na planie. Wygląd zewnętrzny to jedno, ale mechanizm w środku to coś zupełnie innego, prace więc trwały dalej. Na planie był potrzebny sterowalny robot.
Zanim rozpoczęły się zdjęcia, trzeba było przekonać Abramsa, że to najlepszy sposób na manipulowanie BB-8. Tu pomagali Dave Chapman i Brian Herring, którzy animowali BB-8. Przez dwa tygodnie mieli do dyspozycji studio, gdzie uczyli się poruszać tą postacią. Musieli wypracować całą gamę ruchów robocika, nauczyć się pokazywać jego ciekawość, smutek, strach i inne emocje. Oczywiście radą wspomagał ich Neal Scanlan.
Wynik pokazano Abramsowi jakiś tydzień przed zdjęciami. On na nich nie wywierał żadnej presji, ufał im, ale gdy J.J. przyszedł oglądać droida razem z
Kathleen Kennedy, po wszystkim reżyser spojrzał na nią i rzucił tylko: „ale ulga”. Wyglądało to tak jakby faktycznie jakiś wielki ciężar spadł z jego ramion. W dodatku bardzo szybko ludzie przestali postrzegać BB-8 jako praktyczny efekt, a raczej jako małą postać.
Ukończony model posłużył jako wzór do stworzenia całej armii BB-8, każdego do innych zadań.
Za projekt elektroniczny odpowiadali Lee i Matthew Denton. Musieli też zbudować wersję droida, która porusza się już bez udziału lalkarza w ujęciach, i była w pełni sterowalna zdalnie. To wymagało także wyćwiczenia pewnych reakcji i ruchów. Zaś wersja tocząca się miała działać na planie tak, by się poruszała i nie wywracała. Ostatecznie Chapman i Herring podzielili się kontrolowaniem BB-8, jeden odpowiadał za ruchy głowy, drugi za ciała. Lee i Denton zaś musieli zbudować droida nawet nie znając zarysu scenariusza. Dostali jedynie wykaz rzeczy, które ma BB-8 robić.
Brian wspomina, że to Matt dał mózg BB-8, Josh zbudował mu ciało, natomiast on sam z Davem dali mu serce i duszę.
Co ciekawe parce nad BB-8 nie zostały wstrzymane nawet, gdy zaczęto zdjęcia. Co prawda wtedy jeszcze nie udało się zbudować jednego w pełni działającego BB-8 (bez lalkarzy, dodatkowych prętów czy czegoś innego, a jednocześnie robiącego wszystko czego pragną twórcy), ale to wciąż był cel. Ostatecznie udało się zbudować prototyp, pomagał w tym im Henrik Svensson. Zaś w pełni działającego BB-8 zaprezentowano na scenie podczas panelu na Star Wars Celebration w Anaheim. Wtedy gdy pokazywano go fanom operował nim Denton (już jednoosobowo). Oczywiście reakcja na droida była bardzo żywiołowa i zdumiewająca. Jednocześnie po raz pierwszy potwierdzono na żywo, że nie jest to komputerowy efekt.
Warto dodać, że w podobnej technologii jest też wykonany BB-8 od
Sphero, nad którym prace ruszyły w połowie 2014.
KOMENTARZE (10)