Ja przeczytałęm wszystkie wydane w polsce 5 tomów i mi sie podobają Niektórzy na tym forum wiedza że bardziej od Harrego lubie inną postać z książki, ale to nieistotny detal ;P Filmy nie trzymia poziomu książki niestety
PS.kiedy bedzie po polsku do kupienia 6 tom ??

skromnym zdaniem beznadziejne. poprostu mi sie nie podoba;/ w tej opowiesci nie znalazlem nic bo by mi sie spodobalo, w jakikolwiek sposob wogole byloby w stanie mnie zainteresowac na dłuzej. Zaczalem czytac jakies 3 tomy i zadnego nie skonczyłem.

Nie przebrnąłem przez pierwsza część. Nie czuje tego klimatu wiec uznałem ze nie będe się męczył i przerwałem w połowie.

sie podobaja przeczytalem wszystkie czesci, a 5 nawret w oryginale bo nie moglem sie doczekac po polsq. tak samo chyba zrobie z Half-Blood Princem ale tym razem bardziej zeby sie podciagnac z angielskim niz z niecierpliwosci. (ehh tylko czemu az 100zl? poprzedni byl za 60)
no a do filmow mam taki stosnek jak Lord do Wladcy Pierscieni

-H.w.d.P

Przeczytałem pierwsze dwa tomy. Jest napisane w sposób lekki i przyswajalny, stąd tomiska sa coraz rubsze bo widać, że autorka chcę mieć jak najwięcej pieniędzy z tych 7 książek. Ogólnie to uwazam te cykl za gówna (przynajmniej pierwsze dwa tomy które przeczytałem).

Moim zdaniem należałoby rozdzielić sprawę Pottera na książki i "poteromanię" - nakręcone przez Warner Bros. szaleństwo na punkcie Pottera - ideał współczesnego merczendajsingu (tak jest: SW było pierwsze), z którego WB bierze niezłą kasę.

Ale myślę, że skupiamy się na książkach .
Czytałem wszystkie części, najbardziej podobała mi się część 5. Widać, że Rowling ma pomysł na całą tą historię. Historie są ciekawie, bohaterowie ciekawi (jak ja nienawidzę dyrektor-żaby z 5 części ) i nawet humor śmieszny. Natomiast po przeczytaniu 3 książek IMO spokojnie można podejść do nich jak do dobrych książek młodzieżowych, które chętnie czytają też starsi. Takie miałem wrażenie po przeczytaniu części pierwszej (jeszcze przed szałem) - niezła młodzieżówka i ciekawe, co będzie dalej. Z drugiej strony nigdy nie dawałbym Rowling szans na tak wielką popularność. Widać, że Saga () Harrego Pottera starzeje się razem z czytelnikiem - im dalsze części tym dla większych ludzi jest to pisane. Ponadto sukces Rowling pozwolił jej pisać tak jak chce - nie ograniczać się w pisaniu. Przez to tworzy ona grube tomiszcza, ale czy dobrze to, czy źle - trudno mi powiedzieć.

Podsumowując: Nienajgorsze książki. Na pewno nie wielkie dzieło literackie, ale niezła przygodówka. Dla mnie nazywanie tego "gównem" jest oznaką nieznajomości tematu lub silenia się na bycie kontrowersyjnym. Można przecież napisać: "Nie podchodzi mi klimat takich książek, bo po Tolkienie nikt już nic ciekawego nie wymyślił." Można? Można. Ale lepiej kupami rzucać. :/

chciałem być kontrowersyjny. Mówie tylko to co myślę - może i przegiąłem, ale to MOJA opinia na temat HP.
Pisałem przecież, że Rowlling to epigonka - tzn., że "małpuje" jakiś styl, pomysł i tak dalej, choć podała to w nieco innej formie. Dla mnie jednak nie wyjdzie poza ramy bycia epigonką, bo póki co nie ma na to szans. Ot, co!
Pisałem już dziś kilka maili do Clio w tej sprawie, wiele sobie wyjaśniliśmy. Spokojnie, man

ja ako zagorzały fan SW,powiem tak przeczytałem wszystkie 5 tomów ,i nie moge doczekać następnych.I życzył bym wszystkim fanom SW takiej spójności w naszym uniwersum jakie ma miejsce w świecie HP,od razu widać że autorka miala pomysł na cały cykl a nie jak w wypadku naszego kochanego Grześa L. Oczywiście rozumiem że HP tworzy jeden autor itd.
A nasze książki pisze wielu autorów i cięzko aby wszystko miało ręce i nogi,ale nieraz to aż cholera człowieka bierze.
A dyskusje w stylu co jest lepsze HP czy Sw nie mają sensu ,tak samo obrażanie jednych przez drugich ,bo i tak każdy będzie bronił swoich argumentów

Mam wrażenie, że niektórzy zapominają czym jest HP. Z założenia to książka młodzieżowa przeznaczona dla dzieciaków koło 12 roku życia i młodszych. Ma być lektórą, prostą, przyjemną i wciągającą na ten poziom, a że niektórym starszym się podoba. Cóż Gwiezdne Wojny były filmem robionym pod 12-15 latków - grupa docelowa tylko o kilka lat starsza niż target audience Harry`ego Pottera, ale cóż nawet ludzie podchodzacy pod trzydziestkę (jak Otas, twardy czy Anor) bądź lekko po dwudziestce (jak np. ja albo Misiek).
Jasne jak ktos bedzie chcial by HP porównać do Ulisesa - cóż, to na pewno nie ten poziom (choć ja na lekturę do poduszki, wybrałbym HP niż Ulisesa, ale cóż jestem przesiąknięty pop kulturą ).
Sam HP jest na pewno sukcesem finansowym. Dla mnie książki są OK. chciałbym by pani Watson pisała podobnie. Bo co tu dużo mówić, to właśnie z jej książkami czy ksiażkami Andersona & jego żony, powinno się porównywać HP, a nie choćby Stoverem. Poza SW poczytałem trochę literatury młodzieżowej - choćby Siódmą Wieże (wydana przez panią Rostoni - dlatego fatalna) czy Eragona (o którym pisałem, że mi nie podszedł i dlaczego). Harry Potter, oczywiscie nie pozbawiony wad, w całym tym tałatajstwie, dla mnie jako czytelnika prezentuje się ciekawie. Nie dość, że łatwo i przyjemnie się czyta, to jeszcze jest co czytać.
Zarzut o tym, że pisze długie książki, po to by więcej zarabiać dla mnie jest chory. Właśnie by zarabiać więcej pisałaby krótsze książki. Wydanie takich kobył, jakimi stają się kolejne tomy HP sprawia trudność wydawcom. George R.R. Martin pisząc o czwartym i piątym tomie swojej sagi napisał niedawno, że zamknął czwarty, mimo, że mógł jeszcze pisać i pisać. Tak wyszło jakieś 1300 stron, a nie 2000. Reszta wyląduje w piątym tomie i bardziej była to próśba wydawcy, niż autora. Dlatego, że nie dość, że krócej będa czekać na 2 książki, to jeszcze łatwiej je będzie wydać.
O HP i finansach powiemy dopiero jak powstanie ósmy tom.
Ja osobiście nie mam nic przeciw, wręcz jak się ukaże kolejny tom po polsku to z przyjemnością od kogoś pożyczę (*Ki Adi??*). A że postmodernistyczny? cóż trudno wymyslić coś nowego, SW to też są odwtórcze w każdym calu.
No i biznes się kręci. Pisałem kiedyś na forum, nie pamiętam gdzie, że smieszyła mnie sytuacja z promowaniem Pottera w Polsce. Ale obecnie HP już kręci się sam.
A filmy, cóż ja tam nie siedze w HP na tyle, by sie wnerwiać o szczegóły. Dwa pierwsze podeszły mi dość słabo, ok. książka była lepsza, a filmy takie sobie. Choć żałuję, że Gilderoya Lockharta nie zagrał Hugh Grant - film by na tym tylko zyskał. Trzeci film podobał mi się na tyle, że postanowiłem na czwarty skusić się na wyjście do kina.
HP jako książka jest dla mnie celnym utrafieniem w potrzebę rynku i przy tym bardzo zgrabnym. Jak chodziliśmy po Koronie w czasie weekendu premierowego ROTS i rozdawaliśmy wizytówki, jedno z dzieciaków spytało mnie się, czy jestem Dementorem, nie kumało kto to jest Lord Sithów czy Jedi. Ale to właśnie dla takich dzieciaków był początkowo HP. I skoro im się podoba, tak powinno być, a mnie nic do tego. W końcu jestem fanem SW, a jak z twardym sobie rozmawiamy na Imperiadach, to czasem się zastanawiamy, jakim cudem pomimo tylu wpadek i wygłupów Rostoni, Lucasa i spółki, nadal jesteśmy fanami. To czemu w takim razie miałbym rzucać fekaliami w HP, który co tu dużo mówić, wydaje mi się bardziej spójnym wszechświatem niż SW. W sumie tego im najbardziej zazdroszę.
A fakt, że jak porównam HP z Tolkienem, Feistem, Herbertem czy Martinem (ostatnio przeczytałem ksiązke z FR, zaraz po Martinie i mimo, że miała pochlebne recenzje, wydała mi się ekstremalnie płaska i nudna), tu trudno mi bronić rękami i nogami HP, ale atakować nie zamierzam.

A że HP istnieje nawet na naszym forum od dawna poniżej linki do kilku podobnych, acz bardziej precyzjnych tematów.
http://gwiezdne-wojny.pl/b.php?nr=492 <-- HP vs SW
http://gwiezdne-wojny.pl/b.php?nr=18346 <-- HP księga V - kto założył temat??
http://gwiezdne-wojny.pl/b.php?nr=84135 <-- HP film 3
http://gwiezdne-wojny.pl/b.php?nr=2688 <-- HP film 1
To tak na rozkręcenie dyskusji potterowej

o ile do samej książki nic nie mam (choć nie czytałem), o tyle po prostu niemiłosiernie wkurza mnie cały szum wokół
a) książek właśnie
b) autorki
c) filmów i obsady, która denerwuje mnie samym wyglądem

papież Benedykt XVI ogłosił oficjalnie ze książki HP "wypaczają chcrześcijanstwo" ogólnie Głowa Kościoła katolickiego jest przeciwna HP... co o tym sądzicie??? Bo ja myślę że HP nie jest straszny ani nie ma podtekstów czarnoksięskich itd. Jeden z duchownych zainterpretował następująco słowa Ojca Świętego " papiez uwaza że w książkach jest zbyt dużo zła opisanego..." czyli wychodzi na to że papież powinien krytykować każdą filmową superprodukcję (np. Wojna Światów) A może nawet SW- ponieważ co chwilę są opisane przemoc nie nawiść i samo zło... Zracam się szczególnie do katolików- co o tym sądzicie ???

książki są dobre, mają "to coś" w sobie , co przyciąga Kiedyś mało brakowało, a zostałbym wciągnięty przez HP. Ale nie dałem się
Bardziej od książek pasuje mi film(ze względu na oszałamiającą muzyke Johna Williamsa).

Przeczytałam te książki a raczej dwa ostatnie tomy tylko i wyłącznie po to aby sprawdzić o co tyle szumu. Rowling wykorzystała ograne schematy, chociażby "Akademia Pana Kleksa"! ale nie można jej odmówić tego, że miała pomysł jak ten schemat wykorzystać a to z pozoru wcale nie jest łatwe. Mam wrażenie, że ona od samego początku wie co stanie się z każdym z bohaterów, widać, że ta historia tkwi w jej głowie i to wymieszanie horroru, przygody i magicznego klimatu czasami nieźle jej wychodzi. Ale to nie jest ksiązka, która mnie powala na kolana, gdyby nie to zamieszanie już po kilku miesiącach bym o niej zapomniała. Zadziwia mnie jej popularność bo do "magicznych"klasyków fantasy w stylu Le Guin to jest raczej bardzo daleko. Ot wytwór popkultury, który idealnie trafił w gusta i zapotrzebowanie rynku nowego tysiąclecia.

nie tyle co trafił co został wypromowany. przy takim rozwazaniu nalezy zauwazyc, ze gusta sa kreowane. HP jest sprytnym narzedziem marketingowym. Polecam ksiazke "No Logo" Naomi Klein, wyjasnila ona tam proces promowania marki, a takim procesem niewatpliwie jest to co dzieje sie wokol HP.
Dodam jeszcze, ze pani Rowling przegrała proces o plagiat, jednak nieodebrano jej praw do pisania nastepnych czesci...zapłaciła odszkodowanie po czym zabrała sie do pisania kolejnych tomów.

Już jutro powinni mi przysłać 6. tom. A generalnie HP - prosto, łatwo i przyjemnie.

Wiele książek przewinęło się już przed moimi oczami - z jednymi szło mi lepiej, z drugimi gorzej... Ciężko jednak byłoby mi przywołać przykład innej książki, której przeczytanie sprawiłoby mi więcej przyjemności niż to się dzieje w przypadku Harry`ego Pottera. Ciężko mi sobie wyobrazić, żebym coś innego potrafił czytać przez całą noc, żeby mnie aż tak ciągnęło do lektury. No cóż, pewnie to jest kwestia charakteru i osobowości. Widocznie ten Potterowski świat przemawia do określonych ludzi, którzy akurat czegoś tam szukają i znajdują to w powieściach Rowling. Ja mniej więcej wiem jak to jest u mnie, przynajmniej na tyle, na ile znam samego siebie. Aha, tylko nie oczekujcie, że będę się tutaj jakoś uzewnętrzniał, bo to nie żadna sesja terapeutyczna . I prawdę mówiąc nie dbam o to jak ludzie będą określali Pottery, nawet nie mam zamiaru z kimkolwiek się o to sprzeczać. Ważne, że mnie się to podoba i ja coś z tej lektury mam dla siebie. Cieszę się i czekam, aż będę mógł przeczytać najnowszą książkę.
Nie mam też zamiaru odpowiadać za powody innych ludzi czytających Rowling. W końcu to jest tak jak z "Gwiezdnymi wojnami" - już dawno zdążyłem się zorientować, że pojęcie fana niewiele w praktyce znaczy. Albo inaczej: nie powinno się z tego wyciągać daleko idących wniosków. Jesteśmy różnymi ludźmi i choć możemy oglądać te same filmy, to możemy cenić sobie zupełnie odmienne rzeczy; czasami aż do bólu. Dla mnie Harry Potter może być czymś zupełnie innym niż dla pozostałych. Dla niektórych, jak widać i słychać, Potter jest niczym i też dobrze. Niech sobie każdy znajdzie swoją działkę i ją uprawia. Ja pewnie swojej nie znalazłem, ale mimo wszystko za możliwość przeczytania książek Rowling oddałbym wiele rzeczy, bez których część z was nie potrafi się obejść, a które dla mnie nic nie znaczą...

chociaż może raczej ciekawostki - w pierwszym rozdziale Minister Magii ucina sobie interesującą pogawędkę z premierem Tony`m Blairem (choć nie wymienionym z nazwiska), a także wyjaśnione jest że obfita w tym roku mgła nad Londynem spowodowana jest rozmnażaniem się dementorów

Nie wiem, czy est dziełem literacki, ale shitem na pewno nie jest. Nie od początku kiedy się zaczeła mania na książki o młody czarodzieju, ale już miesiąc przed wydaniem 4 tomu przeczytłem 3 poprzednie częśći. 5 oczywiście też kupiełem i przeczytałem. Wszyetkie mi się bardzo podobały i polecam je innym. Martwi mnie to, że niestety władze Kościoła Katolickiego źle się wypowiadają o Harrym... Mówią coś o szatanie itd... A trzeba się nauczyć odróżniać fikcję od rzeczywistości!

Moim zdaniem tom 6 jest najsmutniejszym ze wszystkich książek o Harrym Potterze. Książka jednak jest bardzo ciekawa, ukazuje wiele wątków w innym świetle. Do strony (około) 750 czyta się jak bardzo dobrą powieść przygodową, a później... no cóż czytając ją czułem to samo gdy kończyłem czytać Winnetou... Książkę zdecydowanie polecam wszystkim, nawet tym, których nie ruszyły za bardzo pozostałe tomy. I dodam jeszcze SPOJLERUJĄC nieco - zginie (o ile dobrze pamiętam) jeden bohater - w każdym bądź razie inne sprawy zostają przyćmione przez tę śmierć. A co do tytułowego "Half-Blood Prince`a" to ten wątek mnie co nieco zastanawia - myślałem że to będzie najważniejsze w całej książce, a tymczasem... nic. No może nie całkiem nic, ale jedyne co się pojawiło to podręcznik od eliksirów na początku i krótkie wyjaśnienie koło 800 strony, które w zasadzie bardzo dużo do fabuły całej historii wiele nie wniosło.

Skończyłem... może jakaś recka później, na początek parę spoilerów(muszę się otrząsnąć ):

SPOILER!


-> Ministrem Magii zostaje Rufus Scrimegeour.
-> Snape będzie uczył DADA.
-> Half-Blood Prince to Snape.
-> Snape zabije Dumbledora.
-> Jest sporo wyjaśnione z przeszłości Voldemorta.
-> Draco dostanie zadanie od Voldemorta, żeby przygotować atak death eaters na Hogwart.
-> Harry pocałuje Ginny (bezguście i palant).
-> Hermiona jest zazdrosna o Rona(bo kręci z Lavender).
-> Aragog zdechnie i Hagrid wyprawi mu pogrzeb.
-> Nauczycielem od mikstur zostanie niejaki Slughorn.
-> Zobaczymy działanie eliksiru szczęścia.
-> Harry odziedziczy majątek Syriusza.
-> Tonks pokocha Remusa.
-> Dowiemy się o ślubie Billa i Fleur.

http://www.snitchseeker.com/harry-potter-news/harry-potter-and-the-prisoner-of-azkaban-illustrated-book-reportedly-out-oct-3-2017-a-106478/

Premiera 3 pazdziernika 2017 roku.

Do tej pory ukazały się pierwsze dwie części

Harry Potter i Komnata Tajemnic
http://www.swiatksiazki.pl/typo3temp/pics/a8c8695cc4.jpg

Harry Potter i Kamień Filozoficzny
http://3.bp.blogspot.com/-Bon8SmuFYjc/VZ7t27BJKOI/AAAAAAAAGN4/dHy6tSETyx0/s1600/11692704_786945768071230_3195742536215021846_n.jpg

Autorem ilustracji jest Jim Kay

Moim skromnym zdaniem - może nie shit, bardziej hamburgerowe fantasy. Nie w moim typie, choć pewne walory seria ma i z pewnością jest dobrze napisana.

Nie rozumiem narzekań na HP, że to kiepska seria, grafomania, i tak dalej. Jakieś 95% wszystkich powieści na świecie to jest absolutny szajs nie do przebrnięcia. Pomysłowe wykreowanie świata, poprawność językowa, dobre poprowadzenie fabuły, przyzwoite opisy - to wszystko wynosi dowolną powieść na szczyty światowej literatury, a przynajmniej do jego górnego 5-10%.

Oczywiście nie trzeba tego lubić, można uważać za nudne, bo się nie wpisuje w gusta. Ja na przykład nie przebrnąłem przez Władcę Pierścieni ani Grę o Tron - ale nie nazwałbym ich raczej kiepskimi czy grafomańskimi. Czytałem coś innego Rowling - coś z Cormoranem Strikiem, chyba Żniwa Zła - ale mimo tego, że powieść jest dobrze napisana, mnie zwyczajnie znudziła i odpadłem gdzieś po połowie.

A Harry Potter jest fajną serią. Bajka, która gdzieś w okolicy 4-5 części wyewoluowała w baśń. Filmy fajnie od czasu do czasu obejrzeć. Powieści też parę razy przeczytałem każdą. Fajny, rozbudowany świat, dobra przygodówka z zabarwieniem detektywistycznym (tzn. trzeba trochę pomyśleć by połączyć niektóre fakty, gdy się po raz pierwszy czyta), lekkie, wciągające i błyskawicznie się je czyta.

Nic do wielkiego zachwytu, ale na pewno na spory plus i sprawia sporo zwykłej przyjemności.

Zamykam temat.

gdybym przeczytał Harrego po raz pierwszy dzisiaj to bym nie dobrnął nawet do 3 tomu. Ale siłą tej serii było przede wszystkim to, że czytelnicy z nią dorastali. Ja dzięki niej oraz Star Wars - czytam dziś książki. Wydaje mi się, że ciężko zrozumieć jej fenomen, jeżeli nie było się w podstawówce kiedy się zaczynało, a kończyło w okolicach liceum. Ja się w ten okres wstrzeliłem i z łezką w oku wspominam premiery (miałem okazję być na częściach 5-7 - wspaniałe wspomnienia) czy też pierwsze czytanie (Zakon Feniksa, książka na 1000 stron, połknięta w 3 dni, Książe Półkrwi w 2, Insygnia Śmierci w 2). Podobnie z filmami w kinie (nie byłem jedynie na 3 i 5 części) - czekało się z wypiekami na twarzy.

I mimo że seria jest nieco infantylna, nie jest to literatura najwyzszych lotów, to jak rok temu odswiezylem sobie cały cykl, to wciaz mi sie podobalo. Może z sentymentu, może po prostu dalej uwielbiam tę historie. Nie każda przeczytana książka musi być ambitna. To tylko rozrywka.

Ale ja nie czytałem waszych powyższych komentarzy, więc wypowiem się z czystą głową. Uważam, że HP jest spoko, czasem mam na niego fazę, czasem nie, jednak trzeba powiedzieć sobie szczerze: filmy się bardzo fajnie ogląda, ten sposób przedstawiania wydarzeń, ogólnie człowiek czuje się jak w normalnym życiu, bo nie ma jakichś wielkich przeskoków z miejsca na miejsca itd. Także jest okej, ale książki to jednak jest coś konkretnego i jestem skłonny przychylić się ku zdaniu, że jest to prawdziwe dzieło. Magia to magia, ale człowiek się łatwo może odprężyć, tak btw.

Nie czytałem i nie zamierzam... no może na emeryturze jak dożyję
Filmy mnie też nie interesowały (wyglądało to bardzo dziecinnie itd.), gdy trafiłem w TV to zmieniałem kanał. Ale kiedyś zapytałem kolegę, który lubi głównie "krwawe i rzeźnickie filmy" co o tym całym HP sądzi i czy da się to oglądać? A on mi na to: spoko, niezłe, możesz obejrzeć.

I tak zrobiłem. Obejrzałem całą serię (jeden film dziennie) i spodobało mi się (kupiłem). "Fantastyczne zwierzęta..." też mi się podobały i... też kupię

Nie wiem do czego zalicza się HP.
Wiem tylko tyle, że po paru latach zacząłem czytać jeszcze raz od początku i podobało mi się tak samo jak w czasach szkolnych. Pewnie to przede wszystkim sentyment i wspomnienia, ale co za różnica.

Wiecie co tylko jest straszne? Mam tylko pięć tomów i tak długo zbierałem się z kupieniem ostatnich, że zniknęły z księgarń. Teraz wyszły jakieś nowe, z zupełnie nowymi okładkami, ale przecież nie będę brał takiego g*wna. Musi być jedna seria, poza tym, to tamte stare wydania zrobiły mi dzieciństwo

Jako, że dzisiaj Harry Potter Day to ja muszę parę zdań naskrobać.

Nie byłoby mnie tu, gdyby nie to, że HP rozpoczął moją przygodę z książkami i fantasy. Dostałem Kamień Filozoficzny na urodziny i tata nie pozwolił mi tego czytać, bo była nagonka, że to niby antychrzescijańskie (a te ~20 lat wszyscy byliśmy katolikami bojącymi się, że książka może być satanistyczna). No ale przeczytał chyba z pół książki i przyszedł do mnie z książka. "Dobra czytaj, nic tam nie ma." No i się zaczęło. HP kupowałem zawsze w dzień premiery, czytałem po kilka razy, do kina też chodziłem z 2 razy, ale poza tym odblokowałem w sobie książkowy skill i poszło: Tomki, Pan Samochodzik, Władca (mały byłem i trochę sie bałem), Winnetou, Artemis Fowl.

No i co, teraz już nie bardzo jest się czym jarać w tym uniwersum (choć tempem Żółwia coś się niby kręci), ale mam duży sentyment. I wiem wiem, że z Rowling to są ostre imby, ale Sapkowski też różne rzeczy mówił, a Wiedźmina i tak się czyta i kocha.

Czytałem parę razy, ostatnio pewnie z dziesięć lat temu, teraz wróciłem do niej. Trochę inaczej zapamiętałem. Wciąga jak piorun, dwa wieczory i przeczytane, historia walki z przerośniętym, zaślepionym rządem, ale, no właśnie, wróciwszy do tego po latach, mimo objętości powieści, wszystko sprawia wrażenie napisanego po łebkach. Jest wiele fajnych motywów ocierających powieść o dystopię, rządowe spiski, etatyzm, korupcja, walka o wpływy, ale mam wrażenie, że kiedyś to było lepiej napisane. Może to kwestia tego, że od tamtej pory przeczytało się dziesiątki książek o tej tematyce i ta robi mniejsze wrażenie. Nie wiem, ale podobała mi się mimo wszystko.

Oslo, znak czasów - kiedyś blokowali koncerty Nergala i psioczyli na Pottera bo szatanizm, teraz blokują koncerty i wydarzenia bo faszys a JK jest atakowana za "terfizm" xD

Pamiętam jak wiele lat temu przeczytałam w Bravo krótki artykulik...
Jakaś babka radośnie recenzowała Zakon Feniksa, który wtedy wyszedł po angielsku. I ja do dziś nie wiem, kto wypuścił ten artykuł, albo czy ta kobita przy czytaniu coś piła...😶Bo ona napisała coś takiego o Malfoyu.

Ten wyjątkowo przykry zawodnik zakochuje się w Hermionie!

Moja reakcja na ten niespodziewany zupełnie kwiatek to było takie:
COOOOOOOO?????!!!!!!....😳😱 🤯😵😲 Ale że.....
COOOOOOOO?!!! JAKIM CUDEM?????! DLACZEGO???!!!!

Bowiem była to wówczas na tyle grzeszna&wywrotowa idea, że sama by mi -wtedy😜- do głowy nje wpadła...🤣

A ja wtedy po angielsku null, zero. Czekałam chyba 2 lata na polskie wydanie, żeby się dorwać do tego jakże ekscytującego wątku...
Jednak, kiedy dostałam już świeżutki Zakon w swoje łapki...Jakież było moje rozczarowanie.
PO-TWO-RNE.
Co za ból. 🥶😭
Bo ku mojemu niepomiernemu zdumieniu okazało że się żadnej Dramione NIE MA. NIC.
NIC Z TYCH RZECZY. ☠
Są jakieś nijakie ten tego pierdolety, z Harrym liżącym Cho Chang pod jemiołą, które #nikogo;😖 oraz ciut ciekawsze szarpanki Hermiony z Ronem...
A TEGO NA CO SIĘ NAJBARDZIEJ CZEKAŁO, NI MA.
Do dziś mam lekki, nieprzetrawiony żal do osoby, która to w tym przeklętym Bravo napisała. Gdzie ona miała serce??
Gdzie rozum, gdzie godność? 😖Tak zrobić naiwnych czlowieków w bambuko...
To był perfidny trolling i szczyt wszystkiego.
PS. Co prawda, Dramione wciąż żyje w mojej (i nie tylko) głowie, ale to za mało.
ZA MAŁO, PANIE DZIEJKU. 😞
Bo pani Rowling nie raczyła nigdy, CHLIP. 😭😭😭