byłem na pierwszym możliwym seansie w poniedziałek ludzi było całkiem sporo, acz nikogo nie rozpoznałem, choć niektórzy ewidentnie znali dialogi .

Generalnie póki co najlepszy film w kinach w tym roku. Świetnie się bawiłem. Ale cóż, prawda jest taka, że do filmów Lucasa i tak wracam co jakiś czas, więc Wielkanoc miałem dość prequelową. Teraz będzie klasyczny weekendzik .

Spotał się ktoś może ze zjawiskiem uciekinierów z zakładu penitencjarnego siedzących rząd/2 za wami? Tacy chichrający się na widok kadru na podłogę, po mniej więcej 4 piwach, 50 odsłuchach Zenka i spartaczeniu umysłowo-mózgowym? Ja spotkałem. Sukcesywnie gubiąc uwagę z ekranu. I te śmiechy z memów też nie były urocze ani spające w kolektywie fandomu, były upośledzone. No widownia z poniedziałkowego Mulholland Drive to nie była (jeden z najpoważniejszych seansów w życiu ever). Myślę nad drugim pójściem gdzie indziej.

Fajnie obejrzeć film Star Wars w kinie . Niby znam na pamięć, ale jednak na dużym ekranie zawsze wyłapie się coś nowego. Nasz seans był cichy, dużo spokojniejszy niż się spodziewałem, choć salę mieliśmy w 3/4 wypełnioną. Przed filmem niestety nie pokazali przywitania od Haydena Christiensena, choć wiem, że nagrał na 20-lecie dla którejś sieci kin. Niby mówię, że oglądam ten film często, ale prawdę mówiąc w ostatnim czasie bardzo często oglądam tylko fragmenty, a szczególnie przewijam te momenty, które mnie mniej interesują. Ciekawie było zobaczyć ten film od początku do końca, bez przerw, bo to naprawdę dziwny film. Taki film, o którym myślę „to jest zbyt proste”, albo „to jest niepotrzebnie skomplikowane”, albo „5 innych reżyserów nakręciłoby to zupełnie inaczej”. Bardzo dziwny to jest film. Ale chyba największe zaskoczenie to jak często ruch ust aktora nie zgadza się z tym co słyszy widz w kinie, taki ADR to oczywiste narzędzie przy finalnym zmontowaniu filmu, ale nie spodziewałem się, że wyłapię go aż tyle razy w ROTS, linie Anakina, Mace’a, Kenobiego, były nadzwyczaj często zmienione w finalnej wersji filmu.

Ogółem chciałbym, żeby inne rocznice też tak celebrować, przydałoby się obejrzeć Atak Klonów w kinie .

Wygląda na to, że ROTS może powalczyć o pierwsze miejsce w ten weekend w amerykańskim BO. Nieźle jak na wznowienie Ja śmigam w niedzielę, dzięki czemu ROTS uda mi się zobaczyć szósty raz w kinie

i nic się nie zmieniło. Jest to tak samo kiepski film jak był, z fatalnymi dialogami, aktorskim drewnem i kiepskim montażem. Broni się tylko wtedy, jak nikt nie otwiera gęby, a kamera nie rusza się za bardzo zdradzając CGI-shoty. Statyczne ujęcia cały czas są bardzo ładne i robią wrażenie, niestety nie to jest założeniem sztuki filmowej xd

Z pewnym niezadowoleniem stwierdzam, że puszczona nam kopia wyglądała na HD max, na pewno nie na 4k, jak również (wnosząc kiedyś po przedstawionym przez Burzola porównaniu) była to wersja najbardziej odświeżona cyfrowo, a mimo to poprawki są wizualnie niewystarczające. Zgaduję że to część strategii LF, po co zrobić raz a dobrze, skoro można drzeć z fanów co parę lat hajs na nowych wydaniach. Także, seans w zasadzie sprowadzał się do dwóch atrakcji: zobaczenia innych ludzi którzy mogliby być zainteresowani seansem rupiecia sprzed dwóch dekad (zaskakująco młoda grupa wiekowa, o tym zaraz) oraz tej chwili wzruszenia jak usłyszało się fanfary motywu przewodniego Williamsa. Nie wiem czy jest to jednak doświadczenie warte tych trzydziestu coś złotych.

A propos młodych: pierwsza myśl - "przyszli, bo znają z memów". Ale przez sporą część seansu było wręcz podejrzanie spokojnie, sala pierwsze zbiorowe klaskanie miała dopiero na Hello There - co oczywiście jest zrozumiałe. Niestety xd jak już zaczęli, tak bezrefleksyjnie leciało to przy każdej choć trochę memicznej sytuacji, w związku z czym był mocno niesmaczny moment jak oklaski dostaje Anakin odpalający miecz na młodzików xD Potem nieco mniej niezręczne, ale były i oklaski na proklamacji Imperium, a scena która jako jedna z bardzo niewielu zasługuje na nieironiczne uznanie - złożenie Vadera i jego pierwszy oddech - została przemilczana. Także, takie to wasze dziedzictwo Zemsty Sithów. Memy.

Niestety, tego nie wymażę prędko z pamięci.

I nie mam tu na myśli tylko najlepszego epizodu SW, ale najlepszy film w całej historii kinematografii! Tak, uważam Zemstę Sithów za najlepszy film w całej historii kina od jego powstania aż do dnia dzisiejszego - no i oczywiście za ulubiony film!

Z tego powodu poszedłem teraz 2 razy do kina - w czwartek i piątek. Co więcej, w piątek poszedłem z dziewczyną, która miała okazję obejrzeć Zemstę Sithów po raz pierwszy i tak wyszło na to, że ten pierwszy seans ROTS miała w kinie. Tak jak ja miałem 20 lat temu.
Na obu seansach było sporo ludzi, w tym też młodych - co mnie zdziwiło. Były też osoby z hełmami klonów - w tym jeden z 501st w wersji z Zemsty Sithów. Jakiś czas temu czytałem artykuł jednego dziennikarzyny (pewnie marnego, skoro wziął sobie domniemania z tyłka za pewnik) który sugerował, że to z powodu memów, ale ja nie sądzę, żeby chodziło o to. Niewykluczone, że ludzie mają po prostu ochotę na Gwiezdne Wojny na ekranie... ale nie te disneyowskie, tylko takie porządne Gwiezdne Wojny z prawdziwego zdarzenia.

Mieliśmy z dziewczyną sporo dyskusji po seansie. Film się jej spodobał, ale naszło ją na refleksję, że Anakin Skywalker był idiotą, który cały swój los sam na siebie sprowadził z własnej winy. Rzeczywiście biorąc pod uwagę możliwe historie alternatywne, to Anakin doprowadził do zakucia w czarną zbroję i uzależnienia od Palpka na skutek impulsywnego działania pod wpływem emocji, zamiast zastanowić się nad tym, że to co widział w snach to tylko jedna z możliwych wersji przyszłości.


Wspominki sprzed 20 lat Pamiętam jak w 2005 zostaliśmy zabrani do kina na ROTS w ramach wycieczki klasowej z gimnazjum - chodziło o wynagrodzenie naszej klasie jakiejś niesprawiedliwości, nie pamiętam o co dokładnie chodziło. W każdym razie mieliśmy głosowanie w klasie, na jaki film iść, największe dyskusję były między Zemstą Sithów a Królestwem Niebieskim Ridleya Scotta. Na szczęście wygrało ROTS.
Był to dla wielu z nas nie tylko pierwszy seans ROTS, ale też pierwsza wizyta w pierwszym toruńskim multipleksie - bowiem tak się zdarzyło, że w okolicach premiery "Zemsty" w Toruniu zbudowali Cinema City, które było wtedy pierwszym multipleksem w mieście. Wcześniej było tylko mniejsze kina na toruńskiej starówce, a do porządnego multipleksu trzeba było jechać do Bydgoszczy do Multikina.
Seans był mega, natomiast mieliśmy jedną śmiechową sytuację: scena w której Obi-Wan krzyczał do Anakina/Vadera "Byłeś mi bratem, Anakinie! Kochałem Cię!". My na to jednym głosem w śmiech i krzykami "Haha, ale pedał", "Kenobi jest pedałem" i tym podobne - czyli klasyczny nastoletni wyskok tamtych czasów roku 2005

Jednocześnie Zemsta Sithów zostawiła we mnie duży ślad, bo to właśnie dzięki temu filmowi zostałem ogromnym miłośnikiem Gwiezdnych Wojen, dzięki czemu zagrałem później w Star Wars: Empire at War, na skutek czego zostałem fanem (i tamtejszych rewelacji, jak choćby postać Mary Jade). A jak zostałem fanem, to się okazało, że w klasie mam jednego fana Gwiezdnych Wojen, czyli Preziego, który w 2007 roku naprowadził mnie na Bastion, a potem z Bastionu poznałem książki i komiksy SW, potem zaangażowałem się w fandom Gwiezdnych Wojen w Toruniu czyli w TISW, potem fandom ogólnopolski... tak właśnie zostałem fanem Star Wars, którym byłem aż do 2015 roku, natomiast miłośnikiem Gwiezdnych Wojen jestem do dnia dzisiejszego

Nie byłem i nie zamierzam. Nie mam potrzeby by znów oglądać to samo i krzywić japę patrząc na niektóre sceny czy kiwać głową z irytacji na niektóre dialogi.
Wrażenia miałbym te same co podczas pierwszego seansu sprzed lat, więc po co ?
Wspominkowo, do dzisiaj pamiętam jak po wyjściu z kina powiedziałem sobie, że dobrze, że to już koniec ... Jakaś taka ulga, ale i trochę smutek, bo coś się jednak definitywnie kończyło, także tego. Mieszane uczucia.

się pójść i wciąż jest to świetny film. Świetnie się starzeje. Najbardziej wypchany akcją i najbardziej dynamiczny z całej sagi. Do tego najbardziej mroczny. Powiem szczerze, że trudno wyobrazić sobie lepszy scenariusz, który tak świetnie spiąłby tak dużo wydarzeń w tak krótkim czasie. Zemsta Sithów ma też tę zaletę, że ma najlepsze intro do całej sagi z Bitwą o Coruscant, której epickość po prostu bije po twarzy. Skłaniam się też do wniosku że to część z najlepszym soundtrackiem ze wszystkich epizodów. Tutaj każdy kawałek jest bangerem, każdy. WIlliams ma tu szczytową formę po prostu. Dużą zaletą Zemsty jest też totalny brak infantylizmu i głupotek, czy drętwych żarcików, których pełno zwłaszcza w sequelach, gdzie każdy drze się bez powodu. Bardzo przyjemny seans i rzeczywiście było sporo osób. Świetnie, że młodsze pokolenie ma okazję obejrzeć starwarsy w kinie, czekam na maratony

Nie śmiejcie się, wszystko poniżej na poważnie i na trzeźwo

OMG Szok Totalny. Film po 20 latach robi zabójcze, piorunujące, miażdżące wrażenie. To w ogóle skandal (ale i znak jakości), że rzecz dość "wiekowa", w dodatku film, który w dużej części polega na CGI i ogólnie wizualiach, wygląda (działa, brzmi) lepiej niż 99.9% wysrywów współczesnego kina. Chwilę przed seansem Multikino uraczyło widzów trailerem jakiegoś chłamu p.t. "Thunderbolts" i różnica w jakości jest po prostu nie do uwierzenia.

Nie wiem czy to sprawa mojego ogólnego zdziadzienia, że "wszystko starsze jest po prostu lepsze", czy może raczej różnica w postrzeganiu pewnych spraw która po prostu z wiekiem naturalnie przychodzi. ROTS tym razem w ogóle odebrałem zupełnie inaczej, niż "wtedy". Niby oglądam ten sam film, ale to wszystko chodzi, działa, płynie, WYGLĄDA zupełnie inaczej, zupełnie gdzie indziej położone są akcenty w stosunku do tego co pamiętałem. Co ja wtedy brałem, że miałem taką amnezję?

Wszyscy film widzieliśmy, więc nie będę się wygłupiał i pisał o chodzi, tylko mniej-więcej wrażenia. Pierwszy akt to totalne szaleństwo i tak jakby 110% ekstrakt OT. Sceny na Coruscant (czyli właściwie cały akt 2) są niesamowite. Bardzo dobrze pokazana gęstniejąca atmosfera paranoi i podejrzeń. W tych momentach film wchodzi chyba na swoje wyżyny i tworzy totalnie odjechany klimat, jakby koszmar na jawie. W 3 akcie wszyscy bohaterowie (i widzowie też) zadają sobie pytanie, "jak wszystko mogło się tak szybko tak strasznie popierniczyć".

Generalnie byłem absolutnie zaskoczony tym jak film trzyma się w kupie i działa razem. Nie chodzi mi o fabułę, tam są pewne skoki, urywki, widać że pewnych spraw Papcio L. po prostu nie zdążył pospinać. Ale to co miał, zmontował perfekcyjnie. Są tam rzeczy trochę niepotrzebne ale nie jest to coś co psuje całość. Chwilami zadawałem sobie pytanie "czy to jest na pewno ten sam film, czy może ktoś to pociął i złożył do kupy od nowa?".

To na co ludzie często narzekali od dawna, czyli aktorstwo i dialogi, moim zdaniem rzecz została faktycznie niezrozumiana. He he. Nigdy bym nie pomyślał, że coś takiego powiem o którymś z Prequeli Oglądało mi się to super, moim zdaniem zagrane wszystko jak należy, i w końcu zaczęło wydawać się dziwnie znajome. W pewnym momencie podczas projekcji dotarło do mnie, a może nawet walnęło, że to jest celowo wystylizowane na coś z "innych czasów", mianowicie na filmy z lat 30-40 XX wieku. No ale żeby coś takiego stwierdzić, to trzeba było kilka tych starych rzeczy obejrzeć i tyle w temacie. Pamiętam, że disclaimer pisał dokładnie coś takiego tutaj na forum no i trzeba przyznać chłopowi, że miał rację. Moim zdaniem taki zabieg stylistyczny ma sens w kontekście tej historii i GL wiedział dokładnie co robi. Można by się było rozpisywać ale może to innym razem.

Podsumowując: po 20 latach miałem wrażenie że oglądam zupełnie inny film. ROTS na wielkim ekranie to coś niesamowitego. EIII awansował w moim prywatnym rankingu na bardzo wysokie miejsce. Chciałbym jeszcze kiedyś zobaczyć AOTC w kinie, ROTS oczywiście również jakby była okazja, jak ktoś może, to rzucać wszystko i iść do kina.

Pozdrawiam i do następnego