Bardzo mi się podobało. Spokojna, trochę refleksyjna historia odpowiadająca na pytanie skąd wzięły się dziwne tatuaże na głowie Kelnacci. Odpowiedź dla mnie bardziej niż satysfakcjonująca. Pana Scotta bardzo szanuję i tym krótkim komiksem kolejny raz udowodnił, że jest jednym z najlepszy obecnych autorów SW.

Po anulowaniu Akolity moje złamane serce nadal krwawi niczym spaczony kryształ kyber, ale komiksy takie jak ten pokazują, że z powodzeniem można jednak tę porzuconą historię trochę rozbudować, a może nawet kontynuować w formie komiksowo-książkowej. Gdyby tak po zakończeniu historii z Nihilami kolejnym projektem była pociągnięcie dalej wątków z Akolity... ech... marzenia... :/