darth_numbers napisał:

To ten typ tam grał?
----------------------

Tam - nie. W "czwórce".
IMO rola jeszcze bardziej przesadzona niż ta Bellatriks. Wzięło się Tennantowi na szarżowanie, czy raczej przeszarżowanie.

Carth Onasi napisał:
Tam - nie. W "czwórce".
IMO rola jeszcze bardziej przesadzona niż ta Bellatriks. Wzięło się Tennantowi na szarżowanie, czy raczej przeszarżowanie.
-----------------------

Aaa Barty Crouch Jr. OK pamiętam. Jasne masz rację, gość był przegięty, oczywiście. Filmy fantazy czy filmy dla młodzieży rządzą się swoimi prawami, ale momentami w Potterach to wyglądało tak, jakby aktorzy robili co chcieli, bo mieli swoją "wizję", mając w dupie że to film dla młodej widowni. A reżyser to chyba stał gdzieś z boku i w nosie dłubał, a nie reżyserował.

Chyba tylko po to, żeby widz, niezaznajomiony z książką, pomyślał: "Ach, więc to Snape jest tym całym tytułowym Księciem Półkrwi... tylko co to, do cholery, znaczy?!"

No właśnie xD to trochę tak jakbyś miał tytuł kompletnie z dziełem niepowiązany i w ostatnich scenach filmu przypominasz sobie, że przydało by się jakoś go uzasadnić ale przyznam, że poza tym irytującym mnie wątkiem, sam film mi się podobał.

Wydaje mi się, że tu może działać jakiś mimowolny filtr, że sprawia wrażenie z czapy.

Książka się w dużej mierze opierała na tożsamości księcia półkrwi, odkrycia, pomoc dla Pottera w zajęciach i późniejsze tego wykorzystanie było kluczowe dla fabuły, w filmie przenieśli środek ciężkości jeszcze bardziej na horkruksu, ograniczając się do parokrotnego wspomnienia księcia półkrwi - a w filmach z reguły nie ma potrzeby wspominac o czymś częściej raz czy dwa. Nie było to tak wyeksponowane jak w książkach, ale udzwigneli. Plus przebudowali scenę ujawnienia - w książce Snape tam wrzeszczał, krzyczał, biegał, a że jest księciem półkrwi mu się ulało. W filmie rzuca, trochę od niechcenia, zimnym głosem, dobra chcesz wiedzieć to masz. I to dobrze niweluje ten underexposure księcia, bo koresponduje z wagą zagadnienia dla filmu, jednocześnie zachowując postać Snape ekranowego jako bardziej zimnokrwistego (wściekł się może parę razy, w 2 części o samochód, ucieszył jak dorwał Lupina, wściekł jak Potter wszedł mu do głowy, ale zawsze w taki nonszalancki sposób, a nie narwany jak w książkach).

Patrząc alternatywnie: jeśli by wykrzyczał, to nikogo by nie obeszło, i scena byłaby bardziej z czapy, bo nie był to główny wątek filmu, a gdyby był głównym wątkiem, to musieliby go oprzeć bardziej na kryminalno-zagadkowtm szkielecie, który zaszkodziłby głównej osi fabularnej i obniżył stawkę o jaką toczyła się gra.

A odnośnie tego filtra jeszcze - po Zakonie Feniksa miałem wrażenie, że zupełnie po łebkach przedstawili tę dystopię. Książka skupiała się na walce z rezimem, człowiek poznawał te zarządzenia, wydawało mi się, że nie do końca oddano, o co chodziło. Po latach widzę, że właśnie przez filtr to postrzegalem - bo to mi się najbardziej podobało, na to zwróciłem największą uwagę, a w filmie ograniczyli się do zaledwie zarysowania, by widz wiedział o co chodzi, ale bez drążenia, bo poszli konwencją w kierunku raczej ck dezerterów, a nie 1984. Dla filmu, który dystopią nie jest i nie miał być, tyle wystarczyło.

Wiesz, ja taką interpretację zimnokrwistego Snape`a jak najbardziej kupuję, bo Alan Rickman wykonał znakomitą robotę, ale to nie zmienia fakt, że nie pokuszono się o jakiekolwiek wytłumaczenie, co ów tytuł Księcia Półkrwi znaczy.

Ciekawe, czy znalazło się to w jakiejś usuniętej scenie.

Ano nie wytłumaczono dlaczego półkrwi ani książę, ale w filmie odebrałem to po prostu jako pseudonim jakiegoś nerda sprzed lat. Można się bawić w książkach w różne tłumaczenia o nieczystej rasie itd, ale w filmie motyw ze zwykłą ksywą imho też się sprawdził.

Karaś napisał:
Plus przebudowali scenę ujawnienia - w książce Snape tam wrzeszczał, krzyczał, biegał, a że jest księciem półkrwi mu się ulało. W filmie rzuca, trochę od niechcenia, zimnym głosem, dobra chcesz wiedzieć to masz.

(...)

Patrząc alternatywnie: jeśli by wykrzyczał, to nikogo by nie obeszło, i scena byłaby bardziej z czapy, bo nie był to główny wątek filmu, a gdyby był głównym wątkiem, to musieliby go oprzeć bardziej na kryminalno-zagadkowtm szkielecie, który zaszkodziłby głównej osi fabularnej i obniżył stawkę o jaką toczyła się gra.
-----------------------

Z tym że nie chodziło mi o formę, lecz o sam fakt tego wyznania, bo - o ile dobrze pamiętam film - nie ma ono żadnego sensu, bo czy w ogóle Potter w tym momencie rozważał tożsamość Księcia, a przede wszystkim czy Snape o tym wiedział? Może brakowało mi ze dwóch, trzech scen, gdy Harry ma powód, by się nad tym zastanawiać, a Severus nakrywa go na korzystaniu z jego książki, nawiązał by się jakiś dialog, którego zdradzenie tożsamości na sam koniec byłoby dalszym ciągiem.

Ale była dokładnie taka scena ze scenariusza:

HERMIONE
I’d like to know just whose book
that was. Let’s take a look,
shall we?
HARRY
(holding it out of
reach)
No.
HERMIONE
(suspicious)
Why not?
HARRY
It’s... old. The binding is
fragile.
HERMIONE
The binding is fragile?
She makes another grab for it, but Harry holds it clear.
Then Ginny appears, plucks it out of his hand.
GINNY
Who’s the Half-Blood Prince?
HERMIONE/RON
The who?
GINNY
That’s what it says. Right here.
‘This Book is the Property of the
Half-Blood Prince.’

Ginny points. Written on the frontispiece is: “This
Book is the Property of the Half-Blood Prince.”
52 EXT. MAIN STREET (HOGSMEADE VILLAGE) - DAY 52
Students lean into a bitter wind, trudging through deep
snow.
HERMIONE
For weeks you carry around this
book, practically sleep with it...
and you have no desire to find out
who The Half-Blood Prince is?
HARRY
I didn’t say I wasn’t curious.
And, by the way, I don’t sleep
with it.
RON
(a sarcastic chortle)
Yeah. Right.
(as Harry glares)
Well, it’s true. I like a nice
chat before I go to bed. Now
you’re always reading that bloody
book. It’s like being with
Hermione.
This time it’s Hermione’s turn to glare.
HERMIONE
Well, I was curious. So I went
to --
HARRY/RON
The library.
HARRY
And?
HERMIONE
And... nothing. There’s no
reference to the Half-Blood Prince
anywhere.
HARRY
Good. That settles it then.
Hermione starts to object, when:

Nadal daleko temu było do tego, co w książkach, przynajmniej przy oglądaniu nie czułem wagi tego odkrycia (no chociaż fakt, wiedziałem to wcześniej z książki xD).