Czyli film roku 2023 ).gif)
Panu Otto umiera żona, zmuszają go w pracy do przejścia na emeryturę, na dodatek obok wprowadzają się hałaśliwi sąsiedzi, no po prostu żyć się odechciewa w świecie w którym nik nie szanuje zasad, a zamiast pomóc człowiekowi ratującemu kogoś kto upadł na tory to się kręci tiktoki...
A Tom Hanks jak zwykle klasa sama dla siebie. I w sumie dobrze wiedzieć, że ciągle się kręci takie filmy, a nie tylko przyrodnicze opowieści lub historyjki o trykociarzach.
Ledwo początek roku, a tu już Oscary rozdane
A dopiero pod koniec roku druga część Diuny.
To rimejk świetnego szwedzkiego filmu "Mężczyzna imieniem Ove"?
Indeed (dokładniej to na książce), ale włożony we współczesne realiia i gra w nim Tom Hanks oraz kot Smeagol Mariana Trevino też jest świetną parą do duetu.
Coraz bardziej na czasie, sobie mówię - zobaczę. O! Jest. Przedpremiera w Warszawie, znaczy DCFie. 1 seans w całym Wrocku, w wykluczającym momencie. Pewnie skończy się jak z 99.99%, czyli zobaczę w domq. Kiedyś. ~:/
Zaczekaj, u nas premiera dopiero za tydzień, a kina zwykle aktualizują repertuar na nowy tydzień najwcześniej we wtorki .gif)
Raczej filmem roku 2023 bym go nie nazwał. Na razie jest u mnie na dole stawki tego, co w tym roku widziałem w kinie. Ale to nie znaczy, że to zła pozycja.
Ciekawa jest konstrukcja filmu, gdy staramy się patrzeć pozytywniej na świat bohaterów, Otto czyli główny bohater jest raczej zgorzkniały i pozbawiony nadziei. Później to on jest siłą napędową, a zakończenie jest jakie jest. Historia raczej z tych podnoszących na duchu, mocno przewidywalna, ale przy tym zrobiona bardzo dobrze. I świetnie zagrana. Hanks ostatnio raczej miał role, które nie dawały mu pokazać pełnej gamy swoich możliwości. Tu jest złość, siła, wzruszenie, radość, smutek, bezsilność i zrezygnowanie. Wszystko w jednym filmie. On dźwiga ten film. I niestety grający tę samą rolę syn Hanksa - Truman już nie ma tak barwnej roli. Albo nie potrafi z niej wyciągnąć tylu barw. Do tego świetna, żywiołowa Mariana Treviño.
Całość to jednak raczej typowy wyciskacz łez z motywem "Poskromienia złośnicy", czy "Skąpca" (względnie "Opowieści wigilijnej" w jako punktu wyjścia). Praktycznie zwiastun daje obraz większości filmu. Realizacyjnie zrobiony bardzo dobrze. Działa dokładnie tam gdzie powinien. Chętnie zobaczę oryginał, ale kiedyś, nie za szybko. Zresztą zwiastun oryginału wskazuje na bardzo duże podobieństwa z amerykańską wersją.
Właśnie ja oglądałem oryginał, ale niewiele z niego pamiętam, poza tym, że bardzo mi się podobał, więc śmiało mogę obejrzeć jego rimejk bez zepsutej przyjemności z oglądania 
Przy czym tutaj relacja Hanksa z Marianną jest ukazana lepiej, jest tu między aktorami większa chemia, no i bardziej dopasowano całość do współczenych realiów i róznych animozji (bo oryginalny minikonflikt na osi SaaB / Volvo właśnie się z realiami skandynawskimi kłóci)
Moim zdaniem młody Hanks dostał zadanie takiej właśnie gry minimalistycznej - żeby stworzyć bazę dla starego.
Rasowy wyciskacz łez, nie jestem pewien czy coś mnie w nim zaskoczyło.
Wspaniała Martina Trevino, bez niej to byłby snuj.
Możliwe że to najlepszy film roku wg stanu na 7 lutego, ale to raczej niewiele znaczy.
PS w Juesej pociągi nie mają hamulców?
-PS w Juesej pociągi nie mają hamulców?
Mają, tak samo jak fizykę obowiązującą na całej kuli ziemskiej (oblicz drogę hamowania pociągu o masie X poruszającego się z prędkością Y)
Ja znam fizykę hamującego pociągu- po prostu w ogóle nie miało się wrażenia żeby ten pociąg próbował zwalniać ani kiedy człowiek wskakiwał na tory, ani kiedy na nich stał.
Książka była świetna.
Skandynawskiego oryginału nie widziałem.
Ogólnie film bardzo dobrze zrealizowany. Dobry dramat. Choć trochę śmiechłem, gdy zrobili wszystko, by w roli głównego złola dać złych deweloperów, którzy jakoby mieliby mieć możliwość zamknięcia ludzi w domu starców (??? xD), rozumiem, że to taka próba przełożenia na warunki zachodniego odbiorcy, nienawidzącego posiadaczy z rozpędu, co z jednej strony jest plusem - lubię adaptacje na warunki odbiorcy (jak np. tłumaczenie Shreka), z drugiej wyszło dość pokracznie - w oryginale ukazano grozę przerośniętego państwa opiekuńczego, które potrafi porywać ludzi "dla ich i reszty dobra", no i pięknie historia zatacza koło - kiedyś upierdliwymi, czepialskimi gestapowcami na osiedlach były właśnie tacy zgorzkniali, znudzeni staruchowie, a dzisiaj taka postawa urosła do rangi modnej, aktywistycznej cnoty. Tutaj jakoś się to rozmyło, bo i jak taki deweloper miałby ich zamknąć czy co on tam chciał zrobić. Choć próbowali z tego wybrnąć tym synem z Japonii itd, nie jest to jakiś duży minus, Nadal bardzo dobry film.
