No właśnie raczej wygląda na coś przejściowego, bo pisze Schiff, reżyseruje Caron - a potem trzy odcinki w duecie Willimon-Haynes, a na koniec dwa w zestawieniu Gilroy-Caron.

Rozmowa Mon Mothmy ze swoim koleżką bankowcem była rewelacyjna.

No dla mnie wybitne. Lepsze chyba niż poprzedni odcinek. Dialogi tutaj to imo najlepsze dialogi w historii SW. W tym odcinku to sam nie wiem który mnie bardziej ruszył. Mothma I Luthen czy Cassian i Maarva. A może Cassian i Bix. Wszystko mi się podobało. Wątek Syrila. Reakcja Imperium na napad. Całe Niamos. ISB. Luthen i Mothma. Rozmowa Taya i Mothmy.

Dla mnie jest bosko.

Dla mnie super odcinek. Przyszło mi do głowy, że być może Lucas chciał uzyskać podobny efekt political fiction w prequelach, ale nie umiał tego zrobić w filmach skierowanych dla nastolatków. Mnie się najbardziej podobała rozmowa Mothmy ze swoim kolegą ze szkoły i Casiana z Maarva. Natomiast ostatnie sceny na Niamos to jest wreszcie humor na poziomie, bez Jar Jara wchodzącego w guano Takie SW jak Andor mogę oglądać w kółko.

Jest wybitnie. Te wszystkie projekty budynków, wnętrz, teraz naprawdę czuć klimat z filmów dystopijnych. Piękne to wszystko. Do tego mnogość wątków i postaci. Mamy odcinek przy którym ani przez chwilę nie można się nudzić, wszystko zmierza w pewnych kierunkach ale jeszcze nie do końca wiemy gdzie. Ogląda się z ekscytacją. Ostatnie sceny mnie rozwaliły. Ileż w tym odcinku jest piękna wizualnego, świetnych rozmów i dobrego scenariusza. Ogromne brawa i szacun za taki poziom Star Wars !!!

Wystarczy mieć pomysł i go realizować, bez rozdmuchanego budżetu. Tylko trzeba się pilnować żeby uniwersum SW wyglądało jak SW. Fajnie że ktoś zrozumiał też, że dialogi bywają ważne, czasami ważniejsze od piu-piu. No i sceny z Imperialnej SB, gdzie funkcjonariusz funkcjonariuszowi funkcjonariuszem.

Tylko czemu Tylko dwa sezony???

Na Gwiezdnych Wojnach zjadłem zęby, ale Andor co odcinek serwuje mi ciągle coś nowego.

Bardzo podoba mi się bogactwo świata przedstawionego, architektura Coruscant to momentami ultra modernizm połączony z surowym socjalistycznym, betonowym sznytem. Te detale w postaci kloszy do lamp, taniego parkietu, ekspresu do kawy (może to kawiarka?), promenad i balkonów z kładkami dla pieszych - ktoś tam spędził sporo czasu nad sensownym zaprojektowaniem tego, aby wyglądało to sensownie, użytecznie, ale i zarazem pasowało do klimatu Gwiezdnych Wojen.

A biura służby cywilnej? W końcu widzimy drugą stronę Imperium - mrowie urzędników, księgowych i analityków, pracowników zus, setki konsol i stanowisk biurowych - coś co było wspomniane zaledwie w kilku książkach w Andorze błyszczy wizualnie w sugestywny sposób ale i mocno przekonujący
Ciekawe ile Syril wytrzyma w budżetówce.


A dialogi to jakiś hihi kosmos.

Kurde, jakie to było dobre !. Aż strach pomyśleć, że może być jeszcze lepiej

Jak dobrze znów się cieszyć i "jarać" Gwiezdnymi Wojnami (bo gdzieś mi się to rozmyło przy okazji różnych nowych tworów).
I czekać na kolejne środy.
Nawet jak anulują kolejny sezon albo nie będzie funduszy albo inne straszności, to nikt nie zabierze nam obecnej frajdy.
Przecież tu się tak cudownie i nienachalnie i konsekwentnie wszystko spina.
O dziwo zaczynam lubić imperialnych, są zadziwiająco kompetentni! (nawet zwykła drogówka czy tam prewencja, nie wiem, jak nazwać ten odpowiednik szturmowca zajmującego się rozróbami na plaży, ale przecież ta cała machina wyżej przy okrągłym stole też).
Ogólnie trudno tu kogoś nie lubić, bo każda postać ma jakiś charakter a nie są jakimś dziwnym masowym ulepkiem.
I dialogi, o mamo. Da się mówić o dużych rzeczach zwyczajnie, bez patosu. Albo te rozmowy zawoalowane przyjęciowe, ale to było dobre.

I otóż to chyba pierwszy serial, w którym oglądam, a raczej słucham, napisów końcowych.
Po kilka razy.

"isn`t it wonderful how you`re always finding new songs and new books and new hobbies and new shows and new places and new people to fall in love with? there will always be things to love, as long as you stick around to find them"

Ten odcinek to była kwintesencja tego co można osiągnąć z serialu Star Wars gdy nie pakuje się do niego mieczy świetlnych.

Scenariusz, w końcu mamy dopracowany scenariusz. Rozkoszowałem się każdą chwilą i każdym dialogiem tego odcinka. Akcja nie musi pędzić, a jednak i tak jest genialnie. Wszystkie wątki i wszystkie dialogi trzymały w napięciu. Andor, Mon Mothma, Luthien, Meera, Merva... Każda z postaci jest dopracowana.

Do tego wszechobecny klimat, pokazujący jak Imperium powoli chwyta w garść galaktykę i każdy, nawet przypadkiem przechodzący ulicą nie może czuć się bezpieczny.

Ciężko mi aż pisać o tym serialu, bo już dawno w SW tyle pozytywnych emocji mną nie targało

A.1#07 - Mrrrrru ~

Tak skomentowała odcinek Ira, kociełka Kapitana Dunbara i trudno się z nią nie zgodzić. ~

Tak generalnie podoba mi się w jaki sposób kanon przedstawia Imperium, a w Andorze to już szczególnie.

Nie chcę mówić że w starym kanonie tego nie było, ale akurat ta kwestia moim zdaniem lepiej jest prowadzona w nowym kanonie. Imperium w starym EU kojarzy mi się z taką mocno sztampową villainową organizacją (no może poza paroma komiksami z Empire), a obecnie już w wielu pozycjach przedstawiano Imperium w mniej zero-jedynkowy sposób.

Mam na myśli głównie Alfabety, w których momentami wręcz kibicujesz 204temu Pułkowi, ale też Squadrons czy Thrawna (pierwszą książkę, fragmenty Rebels). W Andorze raczej nie powiemy, że Imperium kibicujemy (choć Budziol pewnie kibicuje), ale Imperium zdecydowanie nie jest tutaj przedstawione tak jak zwykle. Widać że pracują w nim ludzie o różnych temperamentach, motywacjach i sposobach działania. Niezależnie jak byśmy oceniali Imperium jako całość to część z imperialnych rzeczywiście wierzy w to że dba o porządek i sprawiedliwość, zaś inna część to karierowicze lub zwyrodnialcy. Andor to fajny przykład produkcji która przedstawia Imperium jako tych złych, ale z różnymi odcieniami szarości i sensowniej pokazuje jak pewna całość może być do gruntu zła, ale jednostki na nią się składające już niekoniecznie.

Szczególnie jednej rzeczy nie zrozumiałem z tego odcinka.

początek spoilera O co chodzi z tym zadaniem dla Vel? Czemu Luthien zlecił zabicie Andora? Czemu dopiero po akcji? Jaki to ma sens, żeby tak latać po galaktyce i zabijać współpracowników? Jeżeli to ma jakiś sens, to czemu nie zaciukać od razu na finał akcji? Nie podoba mi się. koniec spoilera

(Serial ma parę takich dziwacznych skrótów myślowych, które dla mnie są kompletnie niezrozumiałe, dla innych będą pewnie "subtelne" albo "inteligentne" albo "genialne", dla mnie są raczej efektem słabej opowieści.)

A to jest jeszcze lepsze. Dokładnie na to czekałem od 2012 roku.

Mon Mothma w rozmowie ze swoim znajomym mówi, że o rebelii wiedzą trzy osoby w galaktyce. Luthen, ona i kto jeszcze? Kleya, Vel bo chyba nie Andor, tym bardziej, że Mon Mothma go nie poznała.

Meh. I tak wiadomo, że Andor ucieknie. To jest problem, że i tak wiadomo kto zginie, kto nie itp. Zero napięcia.

Cameo wiadomego robota uratowało ten odcinek.

No, no, rozkręciło się nareszcie. Dużo Coruscant, Imperium zaciskające żelazną pięść, spiskujący i knujący Mon Mothma i Luthen - dzieje się. Oby to szło w tym kierunku. Dużo polityki, dużo intryg, kilka wątków, które z czasem się ze sobą zwiążą, jakiś element tajemnicy. Tak ma być. Alternatywą dla strzelania i biegania naprawdę nie musiało być siedzenie w lesie i bezsensowne smęcenie przez trzy odcinki, które tak się tu wszystkim podobało Bardziej właśnie chodziło mi o coś takiego, jak odcinek 7.


Jedna refleksja. Tak po prawdzie najmniej potrzebną postacią w serialu Andor jest w tym momencie... Andor No bo w sumie co byśmy stracili, gdyby głównym bohaterem był jakiś nowy, nieznany gość, a tytuł serialu nawiązywał ogólnie do Rebelii, a nie do niego? Otóż nic. Przynajmniej nie znalibyśmy jego przyszłości, scenarzyści mieliby większe pole do popisu, możnaby było czymś zaskoczyć widza. Obecność Andora - cóż za zaskoczenie - nie zagwarantowała nawet jakiejś spektakularnej oglądalności, bo od początku było przecież jasne, że nie jest to żadna ikoniczna postać, na punkcie której świat oszalał. Pójście ogólnie w Rebelię byłoby chyba bardziej hot.

Nooo, po słabszym momencie drugi odcinek z rzędu bardzo dobry. Podoba mi się przede wszystkim pokazanie Imperium "od środka" - za to duży plus. Rozwaliła mnie zaś akcja na plaży i reakcje sandtroopera, który przypadkiem oskarżył i złapał rebelianta

Taki luźny odcinek bez większej akcji, dużo dialogów i to całkiem fajnych, zaczyna to lepiej wyglądać. Idzie to w dobrą stronę bo postacie są coraz ciekawsze, bardziej złożone, jak najbardziej odcinek na plus.

liczyłem, że to pojedynczy strzał, a tu znów smęty. Choć zaczęło się fajnie, z tym zebraniem imperialnych... a potem spowolnienie .