Najpierw krótko - to jest moim zdaniem najciekawsza książka middle-grade (czyli dla dzieci) z całej Wielkiej Republiki. Nie dziwi mnie to zupełnie, bo autorem jest George Mann, a gościa uwielbiam z krótkich opowiadań tj. Dark Legends i Myths & Fables. Od razu czuć różnicę - ma dojrzalszy styl pisania niż Older i ciekawiej opisuje fabułę niż Ireland. Poza tym Mann mocno siedzi w horrorze i tu też, mimo, że dla dzieci, jest fajny delikatnie przerażający klimat planet, na których dzieje się historia.

To co najlepsze z szerszej perspektywy to fakt, że książka świetnie działa jako wstęp do Pathfinderów i Prospectorów. Mamy tu i jednych i drugich i fajnie widać różnice między nimi. Generalnie fajny pomysł na tą drugą erę z eksploracją Outer Rimu i (chyba) Nieznanych Regionów.

Z takich bardziej przełomowych zmian to mamy też jedną kontrowersyjną, która imo może być różnie odbierana. początek spoilera Mamy tutaj Mistrzynię Jedi Silandrę Sho, która używa miecza świetlnego... i tarczy. Nie wiem czy takie coś było w Legendach, ale w kanonie na pewno nie. koniec spoilera Na poniższym concepcie widać tę Jedi.

https://static.wikia.nocookie.net/starwars/images/3/33/SilandraSho.png/revision/latest?cb=20221007163737

Także spoko książka. Prosta, często przewidywalna, ale z fajnym klimatem. Postacie się wyróżniają, imiona dosyć proste do zapamiętania (Silandra, Rooper, Rok, Rillik, Obik, Kam, Amos, itd), ogólnie było mi miło to czytać, a jak dotąd te middle-grade`y odbierałem bardzo nijako.

Muszę powiedzieć, że zawiodłem się młodzieżowymi podseriamii High Republic. W mojej pamięci najlepszą książką była ta pierwsza, gdzie poznaliśmy po raz pierwszy Vernestrę, a wszystkie te kolejne książki, choć niegroźne, nie zapisały się w mej głowie niczym szczególnym. Są tam jakieś młodzieżowe dość fajne postaci, ale wszystkie one zlepiają mi się w jeden niejasny obraz. I w sumie ta książka nie naprawia mojej oceny . Owszem akcja jest spójna, przygoda jednoplantowa, pokazuje kawałeczek fajnej galaktyki. Tylko intryga coś mało intrygująca, zaskoczeń nie ma, postaci nie powaliły, a jest ich sporo. Tematyka książki powinna kojarzyć się pozytywnie - z Indianą Jonesem, ale czegoś mi tam zabrakło, nie wiem może to kwestia tego jak George Mann pisze. Nie obraża uczuć religijnych (), ale też nie ma w sobie nic obowiązkowego.