R2-D2!

Można było się spodziewać, ale jednak czuć pewną magię, kiedy się pojawia - tak jak w The Mandalorian.

Moją uwagę na teraz zwracają Jedi, którzy są... inni, przynajmniej od tych kanonicznych. Wolf Sazen, który mówi, że można było ratować kogoś innego, niż księżniczkę Marysię, bo jest córką Imperatora?!? I że Cade nie powinien korzystać ze swoich zdolnościm by ratować innych, bo w ten sposób sprzeciwia się woli Mocy.?! Gdzie jest ten mistycyzm, for light and life ? Tak samo Luke, który przypomina nam o jakiejś trzecioplanowej postac,i jak o kotlecie, który się zjadło w piątek i trzeba się z tego wyspowiadać, podczas gdy Cade zmaga się z głębokim, wewnętrznym kryzysem tożsamości.

TO DO AND NOT TO DO.

Może to celowa próba pokazania ewolucji Zakonu, a może autor nieświadomie lokuje pewne naleciałości chrześcijańskie? Nie chcę wchodzić w głębszą analizę, ale Jedi z Legacy dużo bardziej przypominają mi krzyżowców niż wschodnich mnichów Lucasa.

bo są tu same spoilery

.
.
.
.
.
.
.

Co do meritum, Cade jest świetnie napisany, zresztą cały konflikt z trzema stronami rozsądnie przemyślany. Ach, czemuś Disneyu nie zrobił tryogii na chwilę przed "Legacy", potrzeba bylo tak niewiele.

A kobiety... cóż, takie właśnie są kobiety, nie jest winą Ostrandera że pokazał je takie, jakimi są (z dodatkami "rasowymi" przynależnymi SW) - i Deliah to nie tak jak kolega pisze. Zresztą, co ja... Kolega trochę dorośnie, nabierze doświadczeń to sam zrozumie 😉

Commencement #1-#6

Fabularnie tragedia. Grupa najznakomitszych jasnowidzów Jedi Banda kretynów na podstawie niejasnej wizji szlachtuje z zimną krwią wszystkich swoich padawanów Jeden młody ucieka, w końcu zostaje złapany i sprowadzony z powrotem do oprawców i wtedy zły szefu Lucien odstawia monolog, w którym wszystko dokładnie wyjaśnia, oczywiście w obecności łowcy, który złapał Zayne`a, po czym tego łowcę też z zimną krwią szlachtje Młody znowu ucieka i mimo, że był najsłaszym padawnem i ledwo cokolwiek ogarniał, to teraz grozi swoim mistrzom, że ich znajdzie i się zemści i w ogóle bójcie się! Zły szefu, jak na prawdziwego mistrza Jedi przystoi, też radzi młodemu, żeby wział do serca strach przed tym, czym się stanie
Poza tym mamy w sumie zbieranie ekipy tak oklepanej i nieoryginalnej, że szok - pomylony naukowiec, śmieszny krętacz/złodziejaszek, zmodyfikowany droid i piękna, gniewna wymiataczkaa (która pewnie okaże się później kimś ważnym)
Do tego wszystkiego dochodzą słabe rysunki i wychodzi razem po prostu nędza.

BTW, może mi ktoś wytłumaczy. Zarówno tutaj jak i w TotJ Jedi mają rodziny, są pełni uczuć i emocji itd. Zupełnie nie zgadza się to z wizją Lucasa z prequeli. TotJ rozumiem, że były wydane przez filmami i później zostały przez Lucasa zaorane, ale KotOR chyba był już po filmach? A w kwestii nauk zakonu nic się nie zmieniło i nadal zupełnie się to nie zgadza z filmami. Podejście zakonu później ewoluuje? Jest to gdzieś sensownie przedstawione?

Flashpoint #7-#10

Trochę lepiej. Wojna Mando vs Republika/Jedi to ciekawe realia, ale niestety przedstawione są biednie. Jeśli pokazywać takie rzeczy, to raczej na małym/dużym ekranie gdzie na projekt tego wszystkiego pójdzie jakiś hajs i będzie to jako tako wyglądać, a nie jacyś bieda-randomowi Mando i ich statki stworzone przez rysownika, która do najlepszych na pewno nie należy. O braku różnic w wylądzie/technologii i poczuciu obcowania w tym okresie z biedniejszą/alternatywną wersją Galaktyki już pisałem wiele razy i tutaj to uczucie jest niestety także bardzo silne.
Podobał mi się całkiem motyw z napadam na posterunek i ściemnianą inwazją Mando, która rzeczywiście za chwilę się wydarzyła, to akurat wyszło fajnie. Jarael zajarana machaniem mieczem śwetlnym przez co została porwana i wzięta za Jedi też ok. A poza tym zły naukowiec, torturujący i badający moce Jedi, rescue mission, podszywanie się, ucieczka i wysadzenie stacji czyli 0% oryginalności i 100% filler. Najciekawsze z tego wszystkiego była wizyta Luciena i jasnowidzów na Coruscant oraz retrospekcje, chyba na razie jedyny przyzwoity wątek.
Całościowo mocno takie sobie, ale i tak lepsze niż tragiczny pierwszy arc.

To jest moje trzecie podejście do tego komiksu. I kurczę tym razem jest dużo gorzej niż poprzednie dwa razy (dotarłem wtedy znacznie dalej). Już teraz nie nie mam za bardzo ochoty kontynuować, ale wiem, że jak teraz tego nie doczytam do końca, to już chyba nigdy, więc zacisnę zęby i będę brnął dalej.

Reunion #11-#12

Najlepszy arc do tej pory. Wszystko mi się podobało - od humoru i udanej pary braci Moomo, do fabuły i fajnego twistu z ojcem. Szkoda, że takie krótkie.

Days of Fear #13 -#15

Zaczęło się spoko, pożegnanie i porwanie statku, który okazuje się należeć do floty Republiki przez bohaterowie zostają wciągnięci w wojnę. Niestety dalej coraz gorzej (prowadzenie jadalni), aż do głupiego zakończenia - "rozstawimy blisko wielkich ośrodków mieszkalnych, nie odważą się zaatakować, uwaga lecą rakiety, o nie! jednak nas ominęły i lecą na powierzchnię! zdziwko :O co teraz!". Miało być dramatycznie, imho wyszło durnie. Największą atrakcją arcu mieli być chyba droid z serii HK oraz przede wszystkim Carth Onasi. Ten drugi wypada nieźle, ale całego arcu nie ratuje.

Nights of Anger #16 - #18

Na plus wizyta na Arkanii - dowiadujemy się trochę o samej rasie i o naszych bohaterach również. Na minus to czego się dowiadujemy - ścigają Capera, bo stworzył przyrząd do kontroli nad wielkimi kosmicznymi robakami zjadającymi minerały i niszczącymi całego układy I najgorzej, że ten wątek pewnie dalej będzie pociągnięty.

Ogólnie są przebłyski i miejsca gdzie mi się zaczyna podobać i przyjemnie czytać, żeby za chwilę znowu przewracać oczami. Także na tę chwilę 18 dotychczasowych zeszytów oceniam raczej słabo.

Daze of Hate #19-#20

Wątek zabójczych robaków c.d. :/ Licytacja to częsty wątek w komiksach SW, tutaj jest zrobiony najgorzej z wszystkich jakie czytałem. Chwilowe zawieszenie broni między Zaynem i Lucienem też bzdurne - nie lubię takich zabiegów. Wszystko narysowane okropnie. Ogólnie jedna wielka kaka. Musiałem się mocno zmusić żeby brnąć dalej.

Knights of Suffering #21-#24
No i jednak warto było brnąć dalej. Znacznie lepszy arc. Fajne wykorzystania gryzonia i motyw z walizką. Dynamiczna interakcja Zayne<->siostra przyjaciela z lekko zaskakującym finałem. W tle okupacja Taris. Szału nie było, ale po nędzy z ostatnich zeszytów czytało się ten arc jak arcydzieło.
No i jak widać nie tylko Reva potrafi przeżyć przebicie bebchów mieczem świetlnym, takie rzeczy w SW były już od dawna

Byłem już od krok żeby to pier***nać, ale dzięki #21-#24 walczę dalej i może jednak za trzecim podejściem uda mi się dobrnąć do końca