W świecie Galaktyki krąży pewna niepokojąca, legenda, która przekazywana jest z ust do ust prawie 30 lat po zwycięstwie Rebelii nad drugą "Gwiazdą Śmierci". Otóż mówi się, że w hełmach gwardzistów Imperatora, które miały barwę lekko rozmazanej krwi, zapisała się spaczona ciemnością świadomość Imperatora. Niektórzy Łowcy Nagród i wierzący w odrodzenie Imperium mroczni akolici takowe hełmy zbierają.

Od "Han Solo - A Star Wars Story" nie oczekujmy fenomenu i czegoś wręcz niemożliwego, czemu będziemy stawiać pomniki ze złota, prawić kazania i nieskończone litanie, ku niesłychanej świetności tego filmu. Póki "Lucasfilm" będzie produkował dzieła z sagi "Gwiezdnych Wojen" w okresie gdzieś zawsze między epizodami I-VI, czyli np. aranżując tzw. "spin-offy", będziemy dostawać coś co niekoniecznie wniesie polot, świeżość, wręcz cząstkę czegoś nieskazitelnego. Tak było tylko w przypadku pierwszych sześciu części. Teraz natomiast mamy rozszerzanie macierzy Galaktyki, dopowiadanie historii z ciągłym motywem walki dobra ze złem, gdzie strony konfliktu będą widzowi dobrze znane. W opowieści o urwipołciu z Korelii i jego znajomości z Lando Carlissianem, owszem nie zaznamy takiego szoku i zbierania szczęki z podłogi, jak widzowie ponad 30 lat temu oglądający dynamiczne sceny w przestrzeni kosmicznej, walki na miecze świetlne i złowrogo wyglądającą, odzianą w hebanowy strój i hełm stworzony na wzór samuraja, postać. W "Historii Hana Solo" nie ujrzymy drugiego Dartha Vadera. Ten film będzie o tyle zaskakujący - a nastawiam się na niego bardzo dobrze - że zaprezentuje fanom "Star Wars" galaktyczne realia okiem ludzi próbujących podążać własną drogą i nie chcących wtrącać się w problemy między Imperium a Rebelią i jakąś tam wojnę na "Moc". Polski Dubbing omijach w "Gwiezdnych Wojnach" bardzo szerokim łukiem, gdyż od cz. VII jest on zły, z wyjątkiem głosów użyczonych Hanowi i Rey. Dlatego polskiego traileru do "Han Solo - A Star Wars Story" zwyczajnie nie obejrzę.

Dopiero gdy doświadczę uroków zapowiedzi do tego "spin-offu" będę miał nieco szersze pojęcie o produkcj skupiającej się na Hanie Solo. Wydawać by się mogło, że nie ma ona prawa być zła, chyba że zepsuje ją postać przemytnika z Korelii i samego Landa. Warto zwrócić uwagę, na wyłaniający się z jakiś gęstych, ciemnych obłoków, spośród burzy przód klinowatego Niszczyciela, gdyż było to bardzo dobrze dostosowane do ,,imperialnego" pierwiastka filmu.

"Gwiezdne Wojny" prawdziwe świeże, odrodzone, bez TIE-ów, Niszczycieli, B,Y,X,A - Wingów, Najwyższego Porządku, Ruchu Oporu i postaci, których znamy, kto wie, może powstaną wraz z Nową Trylogią R.Johnsona. Lecz czy chcielibyśmy taki całkiem nowy galaktyczny świat?

Obradując ze swoimi współpracownikami i pisarzami tworzącymi dla "Lucasfilmu Ltd." Wszechświat "Gwiezdnych Wojen", George Lucas postanowił stworzyć zupełnie nowy rozdział w historii wtedy istniejących jako "Kanon" a dzisiaj jako "Legendy", galaktycznych treści. Powstała Era zwana "Nową Erą Jedi", w której zawarło się kilkadziesiąt książkowych pozycji, z których oprócz tych opowiadających o napaści na Galaktykę istot z innego krańca Wszechświata: Yuuzhan Vongów, którzy z racji tego, że potrafili udawać ludzi i większość istot innych inteligentnych ras, i z powodu ,,dovin basalów" - ich najpotężniejszej broni, czyli stworzeń wytwarzających coś w rodzaju czarnych dziur, które mogły pochłaniać całe księżyce i planety, byli praktycznie niepokonani,znalazła się taka powieść jak "Wektor Pierwszy" R.A.Salvatore. W jej fabule dochodzi do początek spoilera śmierci Chewbacci koniec spoilera, co spowodowało, że jej autorowi przysyłano listy, w których grożono mu nawet śmiercią. Powyższa lektura była pierwszą z "Nowej Ery Jedi".

A wy co sądzicie o "Nowej Erze Jedi"? Jaka wg. Was powieść okazała się godna przeczytania, której nie możecie po prostu zapomnieć?

Czytając ,,Wojny Klonów" autorstwa Karen Traviss - literacką adaptację filmu animowanego ,,Star Wars: The Clone Wars" z 2008r., który przez wielu fanów galaktycznej sięgającej w każdy zakamarek popkultury, sagi, jest lubiany, a przez drugich z kolei odrzucany za swoją dziecinność, fabułę, wątki i niektóre postacie, które według fanów niewiele wnosiły - jak i zatem niewiele wnosił cały film - do Kanonu ,,Star Wars", nie sposób nie wspomnieć o jednym z cytatów, ot luźnych myśli postaci konfliktu zbrojnego ,,Wojen Klonów" przytaczanych na starcie każdego z rozdziałów literatury. Jednym z takich cytatów jest wypowiedź hrabiego Dooku, która nie dość, że dobrze uwydatnia jego charakter, postawę i jednostajną, spokojną mroczną charyzmę, to wiele mówi nie tylko o jego osobniczym stosunku do Jedi, ale o całym zakonie Jedi. W słowach, które za chwilę przytoczę, mimo widocznego w nich ataku napaści psychologicznej Hrabiego, wręcz potężnej zjadliwości skierowanej do wydawałoby się nieskazitelnego i świętego Mistrza Yody, kryje się jakaś chora prawda...: ,,Problemem zakonu Jedi jest Yoda. Żadna istota nie może sprawować władzy przez stulecia; w najlepszym razie wpadnie w błogie samozadowolenie, a w najgorszym utkwi w szponach korupcji. On sam nie ma pojęcia, co się z nim dzieje, nie dostrzega już tych wszystkich drobnych błędów i potknięć, które Republika toleruje i na które przymyka oko - od niewolnictwa po niekończące się wojny. Nigdy nie pyta: Dlaczego nie zrobimy nic, żeby położyć temu kres? Jeśli wystarczająco długo żyje się pośród korupcji, w pewnym momencie przestaje się czuć jej odór. Jedi nie raczą pomóc niewolnikom na Tatooine, ale mogą pomagać handlarzom niewolnikami!".

Na plugawe cielsko Hutta! Coś w tym jest.
Być tak egoistycznym, być tym kim się jest w ciemności i krwawić tylko dla siebie, nie widząc czyhającego dookoła zagrożenia?