No prawdę będzie pisał, więc w czym problem?

Generalnie się zgadzam.

W sumie to ten Zakon z EP1-3 jest najbardziej nieczuły, oderwany od rzeczywistości. Widać to szczególnie na przykładzie losów Anakina Skywalkera. Wiedząc o tym, że jego stosunki z matką powinny być urwane, nie zrobili nic w kierunku pomocy dla niej. Nie jestem w stanie sobie wyobrazić, że Anakin nie prosił Kenobiego o uwolnienie matki, a mimo to poszła ona w odstawkę. Efekt był tragiczny - pierwszy krok Anakina CSM. W dodatku Rada była praktycznie zamknięta na dyskusje (co głównie wychodziło w sporach z Qui-Gonem, czy później Anakinem). Później tak jak mówisz: praktycznie sprowokowali wojnę, dowodzili niewolnikami, aż w końcu to ich zgubiło.

Jeżeli chodzi o Zakon Luke`a to potwierdzam, chyba najzdrowsza forma. Fajnie to widać w Jedi Academy, gdzie rycerze są wysyłani do ludzi, na jakieś pokojowe misje. Ale później, po drugiej insurekcji koreliańskiej i upadku Jacena to się zmienia. Jedi znowu stają się oskarżycielem, sędzią i katem. Nie potrafią zaakceptować zwierzchnictwa legalnego rządu, wręcz z nim walczą, by ostatecznie go obalić i obsadzić własnymi ludźmi. Takimi którzy się dostosują do ich woli.

Ogólnie ja zawsze uważam, że Jedi są przedstawieni jako dobrzy, bo są głównymi bohaterami opowieści. Ale jak się przyjrzeć to bardzo daleko im do bycia świętymi. Dobrymi ok, ale często to jest na zasadzie "wyższego dobra w naszym mniemaniu". Ogólnie najbardziej wymowną sceną określającą Jedi jest dla mnie scena z ANH. Jak Kenobi użyna rękę biednemu Pondo Babie w kantynie. Za to że się trochę nawalił i prowokował Luke`a. Troszkę nieadekwatna kara do występku, co?

Boże, NARESZCIE!
Tak czekałam kiedy w końcu Budziolu wpadniesz na pomysł prowadzenia własnego bloga o Imperium.

Strasznie się cieszę też, że umiesz oddzielić fanfiki i herezje EU i Myszaka od jedynej słusznej wizji Papcia Lucasa, to miód na moje serce.💕 Serio, to krzepi że są ludzie którzy to potrafią.

Tym sposobem mam trzeciego bloga do czytania, po YodyZgredka i moim jak ktoś odpisze.
Czytałam jeszcze hm, "blog" Sellera, ale już mi zbrzydło po tych okropnych nagonkach na niego; oraz blog Mistrza Mateusza, ale przestałam gdy zdałam sobie sprawę że uważa mnie za trolla. :/
Zresztą już nie pisze.

Oczywiście mogłem przegapić czydzieści flejmów na ten temat, ale za co właściwie kłamliwy Kenobi miał być zabity na Geonosis? Za naruszenie przepisów wizowych?

Cieszę się że udało mi się nakłonić Cię do dłuższej i merytorycznej odpowiedzi;p Wydrukuję ją i oprawię w ramkę

Wyżej może zastosowałem zbyt wielki skrót myślowy, bo o ile midichloriany same w sobie nie są głupim pomysłem, o tyle forma w jakiej je wprowadzono do uniwersum już tak. Te mikroskpijne żyjątka, elementy morfotyczne krwi czy jak kto tam chce sobie to nazwać powinny być tak jak pisał Radek tylko i wyłącznie wyznacznikiem czyjejś wrażliwości na Moc z powodu tego iż pojawiają się u użytkowników Mocy (coś jak podwyższone leukocyty w czasie infekcji).
Niestety Lucas poszedł troszeczkę inną drogą i midichloriany są bezpośrednio związane z możliwością używania Mocy, a stąd jedyny słuszny wniosek że im więcej midichlorianów tym łatwiej i lepiej używa się Mocy, dlatego niestety gadka o potencjale mnie nie przekonuje...

Ja oglądając prequele lata temu nie miałem problemów z "uwierzeniem" w midochloriany. Potem społeczność fanów wyrobiła we mnie poczucie, że midichloriany są złe i be i w ogóle głupi pomysł. Ot taki jestem podatny na wpływ.

Ale Twój opis właściwie oddaje to co czułem przy pierwszym seansie TPM. Obi Wan i Qui-gon moim zdaniem jarali się właśnie potencjałem teoretycznym Anakina a nie tym że jest taki mocny. Trochę tak jak parametry komputera - możesz mieć wszystko totalnie wymaxowane ale jak komponenty ze sobą nie współpracują to klapa. Tak samo jest z mocą. Moc to nie tylko midochloriany, ale i cierpliwość, trening, spokój, koncentracja, silna wola, itd. I moim zdaniem właśnie Yoda zwracał na to uwagę mając wątpliwości względem Anakina.

Problem z midi-chlorianami jest oczywiście taki, że w pierwszym odczuciu wyglądają na próbę naukowego wytłumaczenia czegoś, co dotychczas było mistyczne. W dodatku robione bardzo na siłę. Faktycznie nie ma tego zbyt wiele w filmie.

Przede wszystkim najpierw jest analogia z mitochondrium. Najlepsze w tym wszystkim jest to, że mitochondria kiedyś najprawdopodobniej były istotami żywymi, dziś są elementami stałymi komórek, bez których trudno sobie wyobrazić życie. Swoją drogą one wciąż mają jeszcze własne DNA, tak zwane mitochondrialne DNA, dzięki któremu łatwiej określić przynależność etniczną, z prostej przyczyny, mitochondria dziedziczymy tylko po matce. Jak się to skonfrontuje z żydowskimi wierzeniami, że pochodzenie można dziedziczyć tylko po matce, to brzmi to bardzo intrygująco.
http://star-wars.pl/News/18068,Analogia_miedzy_mitochondrium_a_midi_chlorianem.html

Natomiast problem z midi-chlorianami jest taki, że w dawnym EU traktuje się je naukowo. Bardziej jak daną statystyczną czy jeszcze bardziej nawet jeden ze wskaźników w RPG. Jeśli popatrzymy na to w ten sposób, to faktycznie odcięcie kończyn Anakina powinno go ograniczyć. Transfuzje Grievousa powinny go umocnić w Mocy, podobnie jak farba z midi-chlorianami w przypadku Skippy`ego.

Ale to starokanoniczne gdybanie dziś już chyba nie obowiązuje. Bardzo podoba mi się to, co napisałeś, gdzie wskazujesz pewną analogię Moc - Bóg, midi-chloriany - anioły, Duchy Mocy - Święci. Pewnie bardziej należałoby mimo wszystko sięgnąć do New Age i miksu religijnego, bo to aż tak łatwe nie jest. Ale pytaniem, które warto sobie zadać, to czy faktycznie midi-chloriany pełnią rolę aniołów? Czy może jakąś inną?

Anioły są z jednej strony pozbawione fizyczności, z drugiej wolne i świadome. Posłuszne, ale wolne. Czy midi-chloriany takie są? Wątpię. Można się zastanawiać też na ile są cząstką duchową, jakimś kawałkiem duszy. Tu się fajnie to łączy z teorią 21 gramów, jakoby tyle waży ludzka dusza. W takim rozumieniu midi-chloriany byłby łącznikiem między światem rzeczywistym a duchowym. Pozwoliłoby to odzyskać Mocy mistyczność, odartą przez naukowe podejście do midi-chlorianów.

Ja bym jeszcze poszedł dalej. Może wysoki wskaźnik midi-chlorianów należałoby raczej utożsamiać ze stygmatami? Wg wiary pojawiają się u pewnych jednostek, w większości świętych, ale też znalazłoby się kilku hochsztaplerów. Wtedy byłoby one fizyczną, rzeczywistą emanacją duchowości. Nie tyle czymś co bezpośrednio łączy nas z Mocą, ale tą łączność Mocy wyraża fizycznie. Wówczas ucięcie kończyn nie miałoby wpływu na nic. Podobnie jak transfuzja krwi czy farba...

Pierwsze - to nie rozumiem po co/dla kogo była Republika*?

Normalnie jak mamy jakieś państtwo scalające mniejsze "byty" to owo państwo w zamian za podatki utrzymuje armię, siły porządkowe szkoły, buduje drogi itp.

Republika Galaktyczna praktycznie NICZEGO z powyzszych nie zapewniała - armii nie było (byli Jedi, ale to nei armia), sił porządkowych nie było (znowu - teoretycznie byli Jedi, ale nie byli wykorzystywani zgonie z przeznaczeniem), edukacja była w gestii systemów i planet, nie Republiki, podobnie jak i budowy czego innego niż budynek międzygalaktycznego Senatu.

Czy ktoś wyobraża sobie aby Unia Europejska miała szykować wojska z powodu Brexitu?

Tak, wyobraża sobie. niecałe 150 lat temu też nikt sobie teoretycznie nie wyobrażał że stany północne dokonają inwazji na południe z powodu secesji, w imię chorej wizji "białej Ameryki" pewnego rasisty.

CIS było wykorzystywane przez Sithów, fakt. Niemniej Republika powinna państwom, którym się nie podoba, odejść. dla swojego własnego dobra zresztą. Fakt, że po stronie CIS stał Sith "ustawiało" propagandowo całą wojnę od początku jako starcie "dobra ze złem".

Co interesujące, CIS wykorzystywał w wojnie roboty, a Republika klony - które jednak były żywymi istotami z własną świadomoscią.

*poza stworzeniem intratnych posad dla senatorów i spełnianiem zachcianek federacji handlowej czy klanu bankowego

Po prostu mentalność oficjeli Republiki ukształtowała się pod wpływem Nowych Wojen Sithów, w których każdy kto nie był z nimi był przeciwko nim i nawet tysiąc lat pokoju nie potrafiło zmienić takiego podejścia.
Poza tym nie należy też zapominać o intrygach Palpatine`a, który przecież kontrolował senatorów i dążył do wojny.

Jednak bardziej adekwatne jest porównanie do próbującej się (hipotetycznie) odłączyć od USA Minnesoty, niż Brexitu.

Wychodzę z założenia, że każdy człowiek ma różne talenty i predyspozycje, a czy i jak się w nich zrealizuje to już jego sprawa. Można też robić pewne uśrednienia dotyczące różnych grup społecznych według różnych kryteriów, ale nie można z nich wyciągać wniosków dotyczących każdego członka tej grupy.

Jeśli ktoś natomiast narzeka, że "w filmie jest za mało czarnoskórych" albo "za mało kobiet" to jest obrzydliwym rasistą i seksistą. Normalny człowiek nie zwraca uwagi na takie rzeczy oceniając grę aktorską. Takie usilne upychanie swojej ulubionej rasy czy płci to jakis atawistyczny, trybalistyczny prymitywizm, bardzo niesmaczny w dodatku.

Poza tym, skoro mamy "prawa człowieka" odnoszące się do każdej jednostki, to osoby walczące o prawa kobiet albo:
a) uznają, że kobiety nie są ludźmi, więc stworzyli sobie prawa kobiet
b) uznają, że kobiety są ludźmi, ale potrzebują przywilejów

W obu przypadkach jest to wyraz najgłębszej pogardy wobec kobiet, bo w przypadku punktu a) następuje dehumanizacja płci pięknej, a w przypadku b) uznają, że kobiety są w jakiś sposób gorsze i dlatego tych przywilejów potrzebują.

Z drugiej strony mamy jednak młodych, niepokornych prawicowców, którzy swój rasizm i nienawiść maskują górnolotnymi hasłami. Choć tu też wina niektórych mediów, które przez lata widziały faszyzm, nacjonalizm i rasizm tam, gdzie go nie było, a teraz gdy one się naprawdę pojawiły - społeczeństwo jest już zaszczepione i w to nie wierzy lub - co gorsza - uznaje, że to nic złego.

To od jakiegoś czasu bardzo gorący temat, zresztą podobnie jak ogólnie rozumiana poprawność polityczna. Uważam jednak, że działania i wypowiedzi w tonie podobnym do Kathleen Kennedy przynoszą więcej szkody, niż pożytku. O ile jak najbardziej popieram wprowadzanie mocnych kobiecych postaci do uniwersum SW, to zupełnie nie przekonuje mnie robienie tego na siłę, bo trzeba, bo takie jest teraz zapotrzebowanie rynkowe i oczekiwania fanów. Postaci kobiece w TFA i RO zostały tam wciśnięte w imię równouprawnienia, ale scenarzyści nie zadali sobie zbyt wiele trudu aby to były postaci z krwi i kości. Rey jest mocno wyidealizowana i aż karykaturalna w swojej doskonałości, z kolei Jyn przypisuje się wiele cech liderki, których tak naprawdę nie widać w grze aktorskiej Felicity. Z nowego kanonu najlepiej wypadają Rae Sloane, Hera i Ahsoka – postaci, które nie są idealne, popełniają błędy i potrafią wyciągać z nich wnioski na przyszłość, przy tym są nienachalnie prowadzone w swoich historiach.

Jako kobieta niejednokrotnie musiałam przebijać się przez zaściankowość myślenia niektórych ludzi, ale zupełnie nie popieram dzisiejszego tonu kampanii dotyczących równouprawnienia, bo jak zauważyłeś jest to w jakiś sposób przyznanie, że kobiety potrzebują specjalnego traktowania. A wcale tak nie jest – w większości przypadków nie potrzebujemy specjalnych warunków aby pokazać swoją wartość czy to jako pracownika/naukowca/artysty itd. Podobnie wkurzają mnie na siłę tworzone kobiece nazwy zawodów. Oczywiście są nadal ludzie, dla których równouprawnienie nie jest czymś oczywistym, ale puste gadanie nie zmieni ich nastawienia, podobnie jak zrobione na siłę kobiece filmy. Kobiety sobie poradzą w taki czy inny sposób, nawet jak mają rzucane kłody pod nogi – historia nie raz to pokazała

W kwestii serialu wypowiem się jak go zobaczę. Może akurat będzie to coś fajnego, a jak nie to przynajmniej będę miała coś do oglądania z moją 3-latką, która polubiła SW a nie nadaje się jeszcze do oglądania filmów.

O ile bardzo nie lubię stwierdzenia o prześladowaniu białych, heteroseksualnych mężczyzn, które to stwierdzenie lubią powtarzać biali, heteroseksualni i całkowicie nieprześladowani mężczyźni (sorry, ale pro-feministyczna polityka Disneya to nie jest prześladowanie ), to na dłuższą metę się zgadzam.

Disney stara się "urozmaicać" nowy kanon, chociażby właśnie wieloma nowymi żeńskimi postaciami. Ale czy jest co urozmaicać. Czy w SW naprawdę aż tak brakuje kobiet?

I w filmach (tak jak wspominałeś) i w Legendach, silnych, ciekawych i zwyczajnie fajnych pań było sporo. Ludzie traktują Rae Sloane (której nie uważam oczywiście za złą postać) jak kogoś nowego, innowacyjnego - ale w Starym Kanonie mieliśmy np. Natasi Daalę.

Tego typu polityka ma to do siebie, że z czasam doprowadza do nadmiaru treści. A nadmiar treści prowadzi do nudy i wymęczenia tematu, co w ostateczności będzie się wiązało z większą ilością kiepskich postaci żeńskich i kiepskich histori z nimi związanych. I niestety staje się to coraz bardziej widoczne. Nie mam nic przeciwko kobietom w SW, ale trzeba mieć umiar i, powiedzmy, zachować równowagę we wrzechświecie

Zupełnie też nie przeszkadzałby mi też wątek homoseksualny. Ale jest jedno "ale". Trzeba się za niego odpowiednio zabrać, bo słynny fanfik niejakiego Czaka to najwyżej nieśmieszny żart.

Temat faktycznie gorący i trudny.

Ech, to stwierdzenie o prześladowanych białych mężczyznach hetero. Coś bardzo delikatni ci biali heteroseksualiści, skoro kilka filmów z żeńskimi postaciami w rolach głównych sprawia, że czują się prześladowani -.-

Padło w dyskusji pytanie, czy w SW aż tak bardzo brakuje kobiet? Odpowiem, że mi bardzo brakowało. Mówię tylko o filmach, nie oglądałam serialu i niewiele czytałam Legend, ale zawsze mnie drażniło, że na 7 filmów są tylko trzy panie: Leia, Rey i beznadziejna Padme. Nie wiem, czemu dla Ciebie Padme to "silna" postać, ja odebrałam ją jako papierową Merysójkę, którą spokojnie można byłoby wykreślić ze scenariusza, gdyby nie to, że skoro Luke i Leia już istnieli, to wypadało w prequelach przedstawić ich matkę.

Przywołane postacie Sary Connor czy Ripley to raczej wyjątki, oglądałam ostatnio trochę filmów z lat 80 i wcześniejszych i niestety, ale rzuca się w oczy słabość postaci kobiecych. Albo sa jakieś drętwe, jakby nienapisane do końca albo służą jako dodatek do męskiego bohatera albo są zimnymi femme fatale. Owszem, femme fatale bywają ciekawe, ale chodzi o to, żeby aktorki miały szersze możliwości w wyborze ról.

Jeszcze o Rey i Jyn jako głównych bohaterkach: Rey jest dla mnie sensowną postacią, mocno przypomina mi Luke`a ze swoim entuzjazmem. Trochę za łatwo posługuje się Mocą, ale da się to przeżyć. Nie uważam, że "omg Disney na siłę wcisnął babę do głównej roli" (a gdzieś tu się takie głosy pojawiły), bo to chyba oczywiste, że kobiety też mogą grać główne role w blockbusterach.
Jyn bardzo lubię jako postać, ale jej historia trochę mnie drażni. Z tym, że nie odbieram jej jako liderki, tylko jako część zespołu, R1 to dla mnie opowieść o "grze zespołowej", a nie o jednym bohaterze. Lubię jej charakter, to taka mrukliwa buntowniczka, osamotniona, którą zawiedli bliscy (Saw i jego ludzie) i żyje z dnia na dzień, nie troszcząc się o nic, dopóki nie znajdzie czegoś, co nada sensu jej życiu (a właściwie śmierci).
Trochę mnie tylko drażni, że to kolejna w SW sierota, ze smutną historią, która może odmienić losy Galaktyki. W ogóle sierotą zrobili ją trochę na siłę, ta śmierć Lyry na początku wyglądała idiotycznie. No, ale mnie nie zainteresowała historia Ersów, Galen mnie nie zainteresował, a jego momenty z Jyn były aż zbyt łzawe.
Ale tu nie chodzi o płeć Jyn, miałabym z jej historią taki sam problem, gdyby była facetem
Ogólnie, jest dla mnie wiarygodna jako rebeliantka (i miała fajną chemię z Cassianem), więc jako bohaterka jak najbardziej mi pasuje/ No, ale ja uwielbiam Felicity, więc mogę nie być obiektywna

Ale. Skoro pojawiają się głosy, że nie dla wszystkich Jyn jest wiarygodna, a co do Rey, to już są plotki, że może zejść na drugi plan na rzecz męskich bohaterów... To tylko pokazuje, że dla bohaterek jeszcze długa droga dla zdobycia uznania :/

Uważam, że Kennedy dobrze robi, zachęcając do działania kobiety - reżyserki i mam ogromną nadzieję, że jej się uda odkryć jakiś nowy talent. Nie chodzi o to, że "kobiety nie dadzą sobie rady bez pomocy", ale dlaczego właściwie nie pomóc? Podejrzewam, że kobietom może być ciężko się przebić w tym biznesie, nie dlatego, że są słabsze, ale dlatego, że tak już jest, teoria szklanego sufitu i te sprawy. Jeśli Kennedy chce wyciągnąć rękę do mniejszości w tym biznesie, to jak najbardziej. Kino powinno być jak najbardziej zróżnicowane, nie tylko dlatego, żeby każda grupa była stosownie reprezentowana i żeby nie powielano szkodliwych stereotypów, ale też dlatego, że wtedy jest najciekawsze

Zwiastun mi się podoba, masz rację zaczyna się tak samo jak pierwsza zajawka TFA (podobnie stopniowo rozjaśnia kadr - to będzie skrócone lub wycięte w filmie).
Jest lepszy od pierwszego TFA i znacznie treściwszy. No i ma ładniejsze zdjęcia (co mnie bardzo cieszy).
"Scena z dłonią Rey i unoszącymi się małymi kamyczkami" - tak, jest świetna, coś nowego, wygląda jak ujęcie "slow motion".
Biała planeta Crait ma świetne ujęcia z rewelacyjnym pomysłem - te nowe fajne pojazdy, które ryją powierzchnie, wzniecając tumany czerwonego "minerału", to Star Wars o jakie walczyłem
Hoth i Crait są zupełnie do siebie NIEPODOBNE!!!
Ile kolorów mogą mieć planety?
Połowa planet w SW jest przecież zielona.

W zajawce TFA mieliśmy kontrowersyjny miecz świetlny, a tutaj mamy jakiś rodzaj "papieru" - tego wcześniej nie było (ja nie pamiętam) i średnio mi się to podoba.

Odnośnie fabuły to jest za wcześnie dla mnie żeby snuć teorie, ale nikomu nie bronię

To będzie klon Imperium KOntratakuje

Nie podejmując się dyskusji w kwestiach nazewniczych (i pomijając nawiązania niefilmowe) - z wizją że Rey w jakiś sposób połączy JSM i CSM i będzie korzystać z pełnego uniwersum Mocy zgadzam się bardzo chętnie, GMTA

Natomiast kwestia, czy Anakin był Wybrańcem, zależy od interpretacji - czy uwolnił Moc od dwóch nadużywających Mocy stron, dzięki czemu Moc odzyskała możliwość samodzielnego przebudzenia, czy też Moc miała taką możliwość zawsze, ale dopiero teraz znalazł się ktoś, komu postanowiła się objawić i poprowadzić (ją) do przywrócenia równowagi. Epizod IX nam powie, być może.

Największy plus tego trailera to wrażenie że saga idzie w kierunku równowagi mocy. W 2015 nie spodziewałem się tego ze zrezygnują z takich "kanonów" jak Sithowie i Jedi. Wygląda na to że ta trylogia dąży do tego żeby się ich pozbyć. Co nie znaczy że kiedyś nie wrócą, ale myślę ze poki co chcą iść w innym kierunku. I moim zdaniem to dobry kierunek.

Żeby tylko się nie okazało- po raz kolejny zresztą- że, teorie fanów są tak dalekie od prawdy jak to się da. Mi coś mówi, że prędzej postawią na rozwiązanie w którym Luke cudownie odzyska wiarę przez Rey, góra lekko zmodyfikuje kodeks jedi- wchodzenie w związki tak jak w dawnym EU etc.

Szarzy Jedi byliby najbardziej złożoną, dojrzałą frakcją w ramach filmowego uniwersum i już nikt nie jarał by się sithami. Inna sprawa czy nie byliby w sumie za dojrzali jak na standardy tego czym filmowe star wars jest? Nie chodzi tutaj nawet o politykę tworzenia filmów przez Disneya- bo pokazali, że nie unikają trudniejszych tematów w uniwersum jak śmierć wszystkich protagonistów- tylko generalnie schemat filmów stricte w tej kategorii jakiej znajduje się Star War. Tam się liczy głównie fun, a nie przedefiniowanie z czasem wizji świata przedstawionego, czy nadanie głębi. Spójrzmy na takie MCU, które jest naprawdę sprawną machiną tworzącą imo co raz lepsze filmy rozrywkowe, z tym, że wiele obrazów zmieniających w jakiś wielowarstwowy sposób całe uniwersum niewiele- chyba do tego łapie się tylko Civil War, które i tak zawróci do punktu w którym wszyscy będą grać do jednej bramki.


Star Wars w rękach Disneya to imo ta sama kategoria, jednak fajnie byłoby się zaskoczyć i zobaczyć, że rzeczywiście seria wskakuje na wyższy poziom dojrzałości.

Mam bardzo podobne przemyślenia i bardzo bym się ucieszyła, gdyby obrali właśnie taką drogę. A jeszcze bardzizej by mnie ucieszyła obecność Bendu (w jakiejkolwiek formie). Sam teaser może nie ma jakichś fajerwerków, ale daje nadzieję na dobry film (oby jak najmniej podobny do TFA)

http://slawomirwilk.pl/tworzenie-gier-komputerowych-drozsze-niz-produkcja-filmow-w-hollywood-i461664.html
Artykuł z 2013, ale powinien odpowiedzieć na Twoje pytanie.

Jako, że ostatnio temat cen gier (na Bastionie w szczególności cen nowych Battlefrontów) jest dosyć często poruszany, a ja pracuję po części w branży gier to powiem jak to wygląda od środka.

Z jednej strony mamy takie czasy, że nad grami AAA (czyli najprostszym językiem - nie jakieś proste platformówki 2D tylko w teorii full wypas) pracują często nawet nie setki, a tysiące ludzi. Z tego co pamiętam to przy obecnych grach Ubisoftu nad jedną grą pracuje np. 5 różnych studiów rozpanoszonych po całym świecie. W tych studiach są osobne grupy osób odpowiedzialne za oświetlenie, tworzenie poziomów, modelowanie kostiumów, modelowanie postaci, modelowanie włosów, fizykę włosów, fabułę, skrypty, bla bla bla.. Jest tego naprawdę masa. I już samo to powoduje, że tym firmom nie opłaca się robić gier za stówkę. Zrobienie pojedynczego modelu o takim poziomie detali to naprawdę dużo roboty. Trzeba jeszcze dodać to tego, że graficy, programiści z doświadczeniem się na świecie "cenią", więc dostają odpowiednio wysokie pensje.

Aleee..

To co wypisałem nie powoduje, że możemy sobie przemnożyć to co robili 20 lat temu razy milion i określić, że mają milion razy więcej roboty. Bo to jest totalna nieprawda. ~20 lat temu nie można sobie było odpalić programu (Unity, UDK, itd), w którym wsadzamy sobie po prostu myszką model na scenę i możemy za pomocą myszki zrobić z nim 90% roboty. Kiedyś robienie wszystkiego co teraz jest ultra proste załatwiało się skomplikowanym kodem. Przykładowo zrobienie jakiejś prostej sceny z którejś ze starszych gier o Larze Croft ze skakaniem, zbieraniem czegoś czy strzelaniem dzisiaj jest do zrobienia w jedno popołudnie.

W przypadku BF2 wygląda to tak: Dice ma już całą mechanikę i fizykę gry z BF1, pewnie wprowadzają jakieś udogodnienia, delikatne zmiany w mechanice, ale to szczegół przy całości. Najwięcej roboty mieli przy tworzeniu nowych modeli, map, no i kampanii dla jednego gracza. Ale w dalszym ciągu duża część gry była już gotowa. I to jest moim zdaniem powód do tego, żeby być umiarkowanie optymistycznie nastawionym. DICE ma już bazę i może się wyżywać na warstwie grywalnościowej. Mniejsza ilość pracy niż przy BF1 mogłaby też skutkować tym, że DLC nie będą płatne, że zapłacimy tylko za podstawkę. Aczkolwiek każdy chce zarobić, nawet jak już ma kasę, więc nie sądze, żeby miało być tak pięknie.

Słyszałem też, że EA/DICE przy nowym Battlefroncie kombinuje nad rozwiązaniem podobnym do FIFA Ultimate Team. Nie wiem jakby to mieli dopasować do tej gry, ale gdyby im się udało to byłby to strzał w dziesiątkę. Z jednej strony skromny gracz miałby całą zawartość po kupieniu podstawki, z drugiej strony EA zarabiałoby sporo na ludziach, którzy chcą sobie kupić za 100 dolców jakiś zarąbisty płaszcz dla Kylo Rena albo broń, która ma o 3.75% szybsze strzelanie. Czasem pogrywam w FIFE i dla mnie to rozwiązanie jest idealne. Trafiam co jakiś czas na ludzi, którzy cierpią na nadmiar kasy i mają połowę zespołu złożoną z Lewandowskich, Messich, itd, ale z drugiej strony mam to gdzieś bo i tak sobie mogę dosyć fajnie pograć. W BF2 mogłoby to działać w taki sposób:
- Wszyscy mają dostęp do wszystkich map
- Wszyscy mają dostęp do wszystkich bohaterów, broni, ale różnica jest taka, że można je kupić albo za wirtualną gotówkę albo za realną
- Ci, którym jeszcze mało to mogą roztrwonić kasę na płaszcze dla Lando i Kylo xD

Drużyna jest liczniejsza niż 6 członków. Tych 6 (Jyn, Cassian, K, Bodhi, Chirrut, Baze) byłeś w stanie zapamiętać.

Tak sobie ostatnio myślałam, że dawno nie czytałam Budziola, a tu proszę, takie piękności publikuje xD Co do RO prawie pełna zgoda, z tą różnicą, że widziałam go już jako średniaka po pierwszym seansie. Przy okazji jak powinien byż zrobiony bohater zbiorowy - polecam Dunkierkę.

Też mi się nie podoba, że trzeba sięgać po inne źródła, żeby łatać filmowe luki lub dowiadywać się o historii postaci, która jest na tyle ważna, że jej historia powinna być zawarta w filmie. Nie podoba mi się, że ze wszystkich filmów SW (poza RO) TFA nie broni się jako samodzielny twór, którego postrzeganie może się nawet zmienić na lepsze czy gorsze po premierze VIII. Jest to miecz obosieczny dla wytwórni, bo z jednej strony cliffhanger i masa pytań mają zachęcić do obejrzenia kolejnych części (czego za bardzo nie rozumiem, bo imo SW nie musi sięgać po tak tanie chwyty, żeby przyciągnać publikę - i tak wszyscy na to pójdą), z drugiej strony zniechęcają widzów niedokończonymi wątkami, dziurami w fabule lub właśnie potrzebą sięgania po inne źródła, przez co dochodzą do wniosku, że sprzedaje się im nieprzemyślany fabularnie, ale dojący portfel produkt. RO to trochę inna para kaloszy, bo on jest trudny do zrozumienia, jeśli chodzi o rdzeń fabuły bez znajomości ANH. Natomiast jeśli chodzi o bohaterów, to poza Jyn praktycznie nie wiemy o innych nic, a powinniśmy, bo film poświęca im także sporą część czasu. I znów łap za portfel.

Nie podoba mi się też, że każda wytwórnia musi mieć swoje uniwersum, bo skoro wyszło Marvelowi to wyjdzie każdemu. I Disney (czyli Marvel) na pewno kupił prawa z myślą, żeby zrobić z SW to, co im się udaje robić z Marvelem. I nie wiem, czy to dobra droga, bo o ile o epizody jestem stosunkowo spokojna, o tyle o jakość kolejnych spin-offów będę mieć coraz większe obawy. Obawiam się współistnienia tworów solidnych ze średniakami lub cieniznami.

A najbradziej obecnie nie podoba mi się wtrącanie się wytwórni w często gotowe projekty filmowe, co również RO dosięgło. Czesto dzięki temu filmy są niespójne.

No i to już dość mocne ekstremum, ale filmy są za krótkie. Ktoś może powiedzieć "to masz seriale", ale te z kolei są za długie Filmy mogłyby imo spokojnie trwać te 3h. Najczęściej jest nagrane tyle materiału i to dobrego, a trzeba wybrać gdzieś 20% do finalnego filmu, jeszcze z zachowaniem odpowiedniej proporcji akcji do ekspozycji (z akcentem na akcję, bo to się lepiej sprzedaje). Ale pomarzyć mogę

Ech... co raz częściej widzę głosy krytyki R1. W sumie to nie ma z czego się cieszyć, bo to miało być prawdziwe "coś", "coś" czego jeszcze w SW nie widzieliśmy - film wojenny z prawdziwego zdarzenia, a wyszło jak wyszło Chociaż bitwa im wyszła, to trzeba przyznać.

Im bardziej się zastanawiam nad swoją gwałtowną, negatywna reakcją na seans 14 grudnia 2016, tym bardziej to dostrzegam że poza sceną z Vaderem to w sumie druga połowa filmu była OK, ale pierwsza zdążyła mnie doprowadzić do takiego stanu wściekłości że już nie zwróciłem uwagi na plusy drugiej połowy

I generalnie to powinny być trzy filmy po 3 godziny każdy, coś jak "Hobbit"

Na te nprzykład - kto wie że Saw miał X-wingi (nb., w pięknym kamuflarzu) - jest tylk ojeden rozwalony na Jedhe i fragment drugiego przy ewakuacji bazy - a przeceiż tutaj można by ten wątek ładnie pociągnąć (w trailerach było jak imperialni prowadzą wziętych do niewoli pilotów). I tak ze wszystkimi wątkami które wyszły jako poboczne.

W Nowym Kanonie, jeśli nie przeczytamy (w domyśle nie kupimy) WSZYSTKICH książek, komiksów i o zgrozo tweetów wokoło filmowych to dostaniemy produkt wybrakowany...

Odrobinkę przesadzasz - bo dla akcji ważne są tylko epizody, RO to taki trochę "Republic" rozwijajacy historię, bazujący po części na drugorzędnym Sawie z TCW.

Lekura RR czy C pomaga trochę, ale spokojnie można oglądać RO bez świadomości że Krennic to mała gnida, Lyra to nazi-pacyfistka a Galen jest naiwnym wizjonerem.

Ale to już było (2017-05-01 22:50:54):

Po pierwszych seansach byłem zachwycony Łotrem, gdy emocje już opadły po głębszej refleksji niestety muszę się zgodzić z tą opinią, film jest świetny w aspektach technicznych, ale jako całość jest co najwyżej średni.
Oczywiście dalej jest to genialne SW, ale dla nie-fana już taki dobry nie będzie;/
Problemem są oczywiście postacie, przede wszystkim jest ich za dużo, są za słabo przedstawieni, a przez to nie za bardzo się do nich przywiązujemy i ich poświęcenie nie dotyka nas tak jak powinno...
Naprawić można to było stosunkowo prosto:
1) skupić się na Jyn jako głównej postaci, co wiązałoby się z rozszerzeniem jej wątku (w Łotrze widzimy ją jako dziecko, a następnie dorosłą kobietę w więzieniu, o wszystkich jej losach i charakterze dowiadujemy się z rozmów, a wiadomo że film powinien pokazywać, nie mówić), czas ekranowy można by "zaoszczędzić" na pominięciu Bohdiego, Chirruta i Malbusa - powinni zginąć w Jedha City lub Eadu, to co zrobili na Scarif mógł wykonać dowolny, anonimowy żołnierz zrekrutowany przez Cassiana na Yavinie przed odlotem, ewentualnie całkiem pominąć te zadania;p Dodatkowe minuty można również zyskać na ograniczeniu niektórych fanserice`ów jak choćby Ponda Baba
2) potraktować załogę Rogue One jako bohatera zbiorowego co wiązałoby się z zostawieniem wątku rodzinnego Galena na inne źródła jak książki i komiksy. Zaoszczędzony tak czas ekranowy przeznaczyć na rozbudowę relacji pomiędzy bohaterami i ich przedstawienie. - Lord Budziol.


A ja się powtarzać nie będę.

Gdy czytam, po raz kolejny w tym tygodniu, w tym roku, w tym stuleciu, że nic nie wiemy o postaciach z filmu (jakiegokolwiek), to mnie szlag trafia, bo jak takich osób będzie więcej i ich głosy będą miały wpływ na nowe filmy, to zapomnijmy o dobrych filmach w przyszłości

Chrzanić Szergowca R. - wybitna scena lądowania na plaży, reszta to straszne smęty. Całe szczęście, że R1 go nie przypomina, bo na trzeźwo nie dałbym rady nawet "obowiązkowe" 10 razy w kinie obejrzeć
Kompania Braci jest lepsza od Szeregowca, o wiele, wiele, wiele lepsza.