Jeśli członkowie tej grupy będą jakkolwiek interesujacy to może mnie to zaciekawi. Ale na razie nie za bardzo mi ta tematyka leży.

Może bym łyknął, ale raczej nie w ciemno. W sumie z nowego kanonu niczego w ciemno nie łyknę

Z jednej strony ciekawa rzecz - zapowiada się na książkę w całości z perspektywy Imperium. Ale ileż można katować okres pomiędzy epizodami IV i V, powinni już powoli ruszać dalej. No i w nowym kanonie mamy już SCAR Squadron który zasadniczo jest tą samą rzeczą.

No, powiem szczerze, że może być ciekawie. Z ogromną chęcią przeczytam. Zresztą tak jak wszystko z nowego kanonu. Jak do tej pory na niczym z niego jakoś bardzo się nie zawiodłem. Nawet powszechnie krytykowany pierwszy tom Aftermathu był moim zdaniem niezły. Z kolei za Inferno Squad przemawia dodatkowo autorka, która mega się spisała przy Mrocznym uczniu. Dark disciple łyknąłem błyskawicznie i bardzo mi się spodobało, więc tym bardziej czekam na tę książkę autorstwa Christie Golden. Jeżeli czerpałaby choć w pewnym stopniu z Traviss, to byłoby pięknie.

Jedynym problemem jak dla mnie jest to, co zauważył już weird.vector - trochę za dużo dostajemy książek w tych czasach. Co prawda okres wojen klonów jest już raczej całkowicie zapchany przez TCW, Son of Dathomir czy wspomniany Dark disciple, ale są inne ery i lata, które zasługują na bliższe przedstawienie. Ahsoka, Lordowie Sithów, Tarkin, Nowy świt, Thrawn, Katalizator () i kolejna. Lekka przesada.

Swoją drogą, jestem ciekaw, jaki będzie polski tytuł tej powieści. Myślę, że powinno być coś typu: „Skład Inferno”. Bo „Piekielny skład” albo coś w ten deseń nie brzmiałoby zbyt dobrze.

Z ważnych do odnotowania rzeczy - na całe szczęście nie będzie to kolejna młodzieżówka.

Niech Moc będzie z Wami.

Czekam z niecierpliwością. Autorka spisała się przy Mrocznym Uczniu, ale pewnie dostała scenariusze tamtych odcinków na których się opierała więc ta książka będzie zapewne "zupełnie nowym doświadczeniem" ;P. Tak jak już napisałem w komentarzach, jeżeli będzie to coś w stylu Komandosów to będzie świetnie. Jedyna moja obawa jest związana z przedstawieniem samego Imperium, żeby nie było, że jest okrutne, be i fuj, a na końcu cała drużyna przechodzi do rebelii. Co do tytułu zostawiłbym angielski.

Zabójcza drużyna ?

Myślę że komandosi dadzą sobie radę i pokarzą rebeliantą gdzie ich miejsce !

Niech żyje Imperium !!!

http://starwars.wikia.com/wiki/Inferno_Squad

Zastanawia mnie na ile kampania z BF 2 będzie powiązana z książką. Raczej książka będzie pewnego rodzaju prequelem. Ciekawi mnie bardzo czy są w stanie wyciągnąć coś ciekawego z takiego tematu. Nawet w Legendach, z tego co pamiętam, nie za bardzo udało się stworzyć jakąś kultową grupę Imperialnych.

Ciekawe czy ta książka może być tegoroczną "wciąż niezapowiedzianą" szóstą nowością od Uroborosa, akurat by pasowało, żeby wydać ją razem z premierą gry (a z tego co pamiętam, "Kompania Zmierzch" też wyszła razem z grą).

http://www.starwars.com/news/battlefront-ii-inferno-squad-excerpt

Całkiem ok - jakiegoś wielkiego szału nie ma, ale poznajemy głównych bohaterów, ich cechy specjane i ich misję.

Podoba mi się Iden. Coraz bardziej żałuję, że nikt w otoczeniu nie będzie grać w BII, bo chętnie bym pokibicowała. Bo już czuję, że warstwa fabularna gry będzie dobra.

Zastanawiam się ile ona ma lat i czy w Akademii zazębiła się jakoś z Cieną i Thanem.

Właśnie skończyłem audiobooka. Jestem pod wrażeniem.

Nie miałem wysokich oczekiwań (prequel gry komputerowej, poprzednia książka autorki czyli Mroczny Uczeń mnie nie zachwycił), ale zostałem mile zaskoczony - podobało mi się, nawet bardzo. Do tego Janina Gavankar fajnie to przeczytała, co też pewnie pomogło w odbiorze książki.

- Iden to bardzo interesująca postać. Świetnie ukazana niełatwa relacja Iden z ojcem. W ogóle rodzina Versio to ciekawy przypadek. Pozostali członkowie Inferno Squad też są ciekawi i niejednowymiarowi.
- Główna misja mało epicka i akcja powolna ale i tak trzymała mnie cały czas w napięciu. Książka ma sporo intensywnych momentów zapadających w pamięć.
- Tajemnica co do tożsamości Mentora mocno mnie zaciekawiła i na końcu zaskoczyła (chociaż na zagranicznych forach piszą, że łatwo się domyślić).
- Jest trochę nienachalnych nawiązań i smaczków (The Clone Wars, Rebel Rising, a nawet do Kindred Spirit i komiksu Darth Vader Annual).
- Jeśli ktoś zamierza niedługo czytać to odradzam kontakt z jakimikolwiek materiałami na temat kampanii w BF II, ja nawet trailera nie oglądałem a i tak trochę sobie zaspoilerowałem jedno wydarzenie.

FPS-y w multi mnie zupełnie nie interesują i BF II zamierzałem sobie sprawić dopiero jak mocno stanieje, żeby tylko przejść kampanię. W tej chwili już wiem, że zrobię preorder i zagram w dniu premiery jeśli czas pozwoli. Trudno, trzeba będzie odżałować te dwie i pół stówy za kilka godzin zabawy...

Według autora filmu pilot myśliwca TIE, który występuje w finale ANH to najprawdopodobniej Iden Versio:
https://youtu.be/cLGQN04AAoU

Odpowiedź Matta ze Story Group:
https://twitter.com/missingwords/status/890317759216664576

Szacunek dla Christie Golden za tak dokładne przestudiowanie bitwy podczas filmu i wierne opisanie jej w książce.

No, zaliczone . Książka była moim zdaniem okej - z jednej strony bardzo goldenowa. Przy poprzednich pozycjach autorki bawiłam się nieźle, więc i tą nieźle mi się czytało. Bohaterowie poboczni byli naprawdę fajni, do tego jest mnóstwo nawiązań do kanonu, wspomnianych zresztą wyżej. Miałam wrażenie, że Golden robi coś podobnego do Lucena - to znaczy tworzy swój mały wszechświat, z nawiązaniami do poprzednich pozycji, jak choćby w przypadku Lasse.

Z drugiej - podczas czytania miałam wrażenia, że autorka nie pisała po kolei, tylko opisywała sceny, które akurat jej się chciało, a potem je poskładała. Tak pisał Pratchett, ale u niego tego absolutnie nie widać. U niej tak, miałam wrażenie, że fabuła jest pozlepiana. Wiele scen było napisanych w jakimś konkretnym celu - na przykład pierwsza misja grupy bardzo krzyczała "ten moment jest po to, by Inferno nabrało doświadczenia przed pójściem na rebeliantów". A sama pierwsza misja jest po prostu... meh. A już pół rozdziału poświęconego na picie wina powitałam szerokimi oczami. W ogóle o ile ta książka to prawdziwy rarytas dla fanów Imperium, o tyle nie spodziewajcie się akcji wojskowych - Inferno jest raczej jako grupa agentów, którzy działają pod przykrywką. I podobno w grze początek spoilera właśnie na infiltracji NR będzie polegała misja. koniec spoilera

Iden wydaje mi się postacią papierową - już po samym takim dzieciństwie powinna była zbuntować się przeciwko ojcu i dołączyć do rebelii. Okropna z niej służbistka i nie byłam w stanie obdarzyć ją sympatią. Versio-ojciec sam zresztą jest potwornie sztuczny z tym swoim stoicyzmem, no i nepotyzm FTW. Wiem, że tak wygląda na zwiastunie, więc pewnie taki będzie w grze, ale książka powinna być okazją do pogłębienia psychiki postaci. Tu się niestety nie udało. Za to Del i Gid bardzo mi się spodobali - Dela cenię za humor i naukowe zacięcie, Gida za to, że tak komicznie był zabujany w Iden . Seyn wydawała mi się dziwna i zachowywała się momentami jak nastolatka z anime. Może dlatego początek spoilera nie pasowała do oddziału i trzeba było się jej pozbyć. Wpadła wyjątkowo głupio. koniec spoilera

Marzyciele zostali przedstawieni bardzo ciekawie - z jednej strony mamy fajne postaci jak Dahna i Piikow, z drugiej gnojka jak Staven. Najlepsze jest to, że ich naprawdę da się nie lubić. To prawdziwi terroryści i punkt widzenia Imperium łatwo tu zrozumieć.

Tożsamości Mentora domyśliłam się mniej więcej w połowie książki. Golden ma jednak tendencję do pisania znanych postaci "out of character" i odniosłam wrażenie, że początek spoilera Lux był tu największą ofiarą. Z drugiej strony znowu wyszło, że jest jak chorągiewka na wietrze i zmienia strony jak mu pasuje. No i niebieskie włosy?... koniec spoilera

Dobra, najciekawsze spoilery i ciekawostki

początek spoilera
- Iden skończyła Akademię na Coruscant, ale nie ma aluzji do "Lost Stars". Jej rodzice rozwiedli się, gdy miała pięć lat. Matka była artystką, rysowała propagandę.
- Na Gwieździe zginęło 1 mln. osób, Iden była jedną z nielicznych, którzy przeżyli. Wylądowała na Yavinie i ukradła statek, którym odleciała. Potem oczywiście zaczęły się ploty, że była wrażliwa na Moc, że miała specjalny TIE...
- Del służył na Scarifie jako szturmowiec plażowy .
- Po rozwiązaniu Senatu aresztowano wszystkich członków i rozpoczęto procesy w sprawie rzekomej współpracy senatorów z Sojuszem.
- Na Vardosie jest szkoła dla przyszłych oficerów.
- Jest dużo ciekawostek o rasach (mój konik ), np. to, że Kage`owie są uważani za bardzo pięknych przez inne humanoidy.
- Na Jeosynie są golemy (?) zasilane kryształami, które reagują na śmierć osoby - wówczas golemy się ruszają i grzebią daną osobę. Ech, wdziałam dziwniejsze rzeczy w SW (tak, wieloryby z "Rebels", patrzę na was!). koniec spoilera

Jak pisałam, ksiązka trafiła w mój horyzont czytelniczy - dostałam to, co chciałam, ale nic więcej.

No zaczęło się bardzo fajnie, wlaka nad DS koło Yavin IV, potem krótkie przedstawienie członków ekipy i mamy pierwszą misję...

I ta misja jest taka... no przewidywalna do bólu to raz (kto zostanie szefem grupy i dlaczego Iden), zupełnie głupia to dwa i jeszcze IMHO nudna (to już trzy) - "meh" jak to wyżej napisała Shaak...

I po tej misji mi się trochę odechciało... Znaczy dokładnie to zostałem lekko "zmęczony", a przecież nikomu rodziny nie zamordowałem, żeby czytać "za karę"

Proszę, powiedzcie (ci co czytali) że dalej jest lepiej i ta pierwsza akcja to tylko taki "wypadek przy pracy"

Niestety, Uroboros zmienił datę premiery książki na 14 marca (empik).

http://swiatstarwars.blogspot.com/2018/01/zmiana-daty-polskiej-premiery-powiesci-oddzial-inferno.html

Dlaczego tak mało książków w latescie?
Trzeba trochę odświeżyć dział

Ostatnio w Polsce ukazał się Inferno Squad, więc teraz, kiedy już więcej osób przeczytało zapytam o wrażenia.

Nie jest napisane tak topornie jak Mroczny Uczeń?

Ja pewnie będę miał w przyszłym tygodniu, jak z Uroboros przyślą mi egzemplarz recenzencki, a na książkę tym razem nie czekam aż tak, żeby czytać w oryginale.

Dobra książka z ciekawymi bohaterami i interesującą fabułą. Zdecydowanie zapadnie mi w pamięć i , póki co, będzie się znajdować nieco poniżej moich ulubionych książek Nowego Kanonu.

Najciekawszym elementem tej książki jest wszechobecna szarość. Pisząc "wszechobecna" mam na myśli rzeczywiście to, że jest wszędzie. Właściwie od początku czytelnik i bohaterowie stykają się z postaciami, wydarzeniami, które nie są jednoznaczne. I jedna i druga strona konfliktu poddaje w wątpliwość swoje czyny i przemyślenia. Specjalnie zapisałem sobie parę cytatów z książki z tym związanych.

Bogowie uchowajcie. Dopóki nie wzięli się w garść i nie nabrali dość śmiałości, by wykraść ze Scarifa te plany, gdyby ktoś spytał mnie o zdanie, powiedziałbym, że najchętniej spotkaliby się pewnie z Imperatorem na herbatce i grzecznie zapytali go, czy nie zechciałby rozważyć kapitulacji, jeśli nie zrobiłoby mu to zbyt dużego problemu. - fajne pokazanie różnic pomiędzy Sojuszem, a partyzantami. Tego typu przytyki pojawiają się dosyć często.

(..), to nie są niewinne dzieci! - zaprotestował przywódca Marzycieli. - Zostały ograbione z niewinności, bo to dzieci Imperium! Gniją już od wewnątrz. Może i są młode wiekiem, ale ich rodziny, przyjaciele i ich kultura to nasi wrogowie. A gdy dorosną, będą nosić pancerze szturmowców, zabijać nas i tych, których kochamy!
Iden przełknęła głośno ślinę, gdy w uszach zabrzmiały jej słowa jej ojca: "Dziecko rebelianta to może i dziecko, jednak musimy myśleć o przyszłości. Wyrośnie na wroga. A naszego wroga należy niszczyć".

No ale to cytaty, tak na zachętę. A książka, przez swoją fabułę, wypełniona jest różnego rodzaju wątpliwościami i trudnymi decyzjami. Żałuję tylko, że C. Golden nie poszła bardziej w ten wątek. Bo można to było zrobić mocniej, dosadniej. W paru momentach jest mocno i brutalnie. I dobrze, bo ta książka tego wymagała. Ale mogło być jeszcze lepiej. Może nie tyle lepiej, co jeszcze szarzej.

No i co tu dużo mówić - polubiłem te postacie. Uwielbiam duet Del i Piikow, postać Mentora została dla mnie satysfakcjonująco pociągnięta, choć jestem przekonany, że ludzie, którzy nie są aż tak obeznani z kanonem, będą zawiedzeni. Iden na początku nie trawiłem, ale z upływem czasu zacząłem ją lubić i generalnie muszę przyznać, że podoba mi się w jaki sposób charakterologicznie została poprowadzona. Nie spodziewałem się też, że w dalszej części książki tak bardzo zainteresuje mnie postać Seyn. Staven, Sadori, Dahna, Azen - mimo, że postacie poboczne to jednak Golden udało się stworzyć odrębne, interesujące postacie. Good job!

Fabuła książki mi się podoba. Brakowało mi trochę takiego pier******cia na koniec, ale jak dłużej się nad tym zastanowię to właśnie tak miało się to skończyć. Tym bardziej, że historia Inferno Squadu nie kończy się na tej książce.

Dla mnie to takie 8.5/10. 10 dałem Utraconym Gwiazdom, 9 albo 9.5 Więzom krwi. Inferno Squad jest minimalnie gorszy, ale i tak bardzo się cieszę, że go kupiłem. A przyznam, że nie czekałem zbytnio na tą książkę - kupiłem, bo akurat nie miałem nic do czytania. I się pozytywnie zaskoczyłem.

Co mi się rzuciło w oczy w książkach nowego kanonu to bardziej wiarygodne i "brudne" podejście do walk toczonych przez rebeliantów. Czegoś takiego w starym kanonie nie było, ale co się dziwić, większość powieści z legend wydawanych w latach 90-tych miała ten klasyczny wzór z filmów pozbawiony całego bagażu, jaki niesie ze sobą prawdziwa wojna partyzancka.
A obecne pokolenie nastolatków wychowane na emocjach związanych z WTC i niezliczonej serii zamachów takiego uproszczenia już zwyczajnie nie kupi. Idąc z duchem czasu, także nasza odległa galaktyka stała się bardziej złożona.

Inferno pod tym względem mnie zaskoczyło, mimo momentami dosyć skrajnie nakreślonych założeń walki jaką toczą Marzyciele, wykorzystujących typowe zagrania "pod publiczkę" rodem z serialu "24" autorka dosyć wiarygodnie ukazała racje Imperium jak i buntowników. Nie mogłem tak do końca poprzeć jednej ze stron, ani też poprzeć drugiej.

Poza tym to bardzo dobre czytadło, drugi książkowy Battlefront, który jest jedną z lepszych książek nowego jak i starego kanonu.

Battlefront II jako gra podeszła mi całkiem dobrze. Udana kampania fabularna, ciekawi bohtaterowi i relacja miedzy nimi oraz fajny multiplayer - skok jakościowy względem pierwszej części znaczący. Natomiast jeśli chodzi o ksiązkowy prequel pierwszej cześci - szału nie było. Niby założenie było ciekawe, ale niczym niewyróżniający się bohaterowie oraz skakanie od jedenj bitwy do drugiej bez jakiegość ciągu fabularnego - dzisiaj z tej pozycji ja wiele nie pamiętam.
Za drugą część odpowiadnia Christie Golden, czyli znana fanom SW pisarka.

Battlefront II: Oddział Inferno - jak na prequel fabularny to jest to pozycja przeciętna. Christie ma bardzo lekki styl pisania więc jej ksiązkowe pozycje czyta się bardzo szybko. Fabularnie mamy tutaj średno interesujące potyczki pomiędzy imperialnym oddziałem specjalnym a bardzo radykalnymi rebeliantami. Znaleźlismy się w sytuacji gdzie cięzko nam specjalnie kibicowac jednym czy drugim. Co więcej, bohaterowie oddziału Inferno największe przemiany mają dopiero przed sobą w grze więc tutaj dostajemy zaledwie pierwsze ziarenka, które zaczynają kiełkować jeśli chodzi o ich przyszłość. Iden, Deel i Gideon to ślepo wierni Imperium żołnierze i choć zdarza im się ukazywać ludzie odruchy ciężko im kibicować. Czwarta członiki, Seyn Marana, również ślepo wierzy w Imperium jednak zrobie z 20-latki tak doświadczonej pracownicy wywiadu nieco psuje klimat powieści. Sama Seyn równiez wydaje się czasami trochę dziecinna. Tożsamość mentora jest dośc łatwa do odgadnięcia dla kogoś kto oglądał TCW, jednak nie rozumiem dlaczego z faceta 40+ robimy jakiegoś dziadka i podkreślamy, że jest już stary i mało sprawny? Trochę niezby to pasuje.

Krótko podsumowując, "Oddział Inferno" wpasowuje się w prequele które niewiele wnoszą do rozmowuj postaci, niezbyt mocno jest "podbudowują" dla głownego produktu, a na dodatek nie porywają wartką akcją. Typowy średniaczek 5/10.