Ależ było na jej temat, i to sporo:

http://star-wars.pl/Forum/Temat/19960

Książka miała mieć premierę 9 listopada (w empikach; w szerszej dystrybucji od 23.11), natomiast widziałem ją na półce już dzisiaj. Także kto chętny, to może się już do empików wybierać.

Jeśli chodzi o nowy kanon to przeczytałem Lordów Sithów, Tarkina, Battlefronta, Nowy Świt, Aftermath, Miecz Jedi, Ucieczkę Szmuglerów i właśnie Utracone Gwiazdy.

Z całą pewnością mogę powiedzieć, że z tej grupy Utracone Gwiazdy to powieść najbardziej wciągająca, nieźle skomponowana, trzymająca w napięciu i o wiele bardziej dojrzała niż reszta młodzieżówek.

Dwie główne postacie są ciekawe, choć to co najciekawsze to relacja między nimi. Jest to powieść romantyczna, ale nie spodziewajcie się ckliwej, uroczej historyjki. Jest pełna bezsilności, dramatycznych wydarzeń i walki o lepsze jutro. A wszystko to dzieje się w otoczeniu najważniejszych wydarzeń w galaktyce i jest to napisane w taki sposób, że czytelnik zaczyna inaczej patrzeć na owe wydarzenia. Bardzo ciekawie przedstawiona hierarchia w Imperium, to jak wiele zależy od punktu patrzenia. Utracone Gwiazdy zawiera chyba najlepszy opis służby w szeregach Imperium. Mamy tu również kilka ciekawych postaci pobocznych, które dopełniają tą historię, aczkolwiek większa część uwagi spada na dwójkę głównych bohaterów.

Podsumowując, jeśli nie zbiera Ci się na wymioty na samo stwierdzenie "kochać", nawet jeśli historia nie jest ckliwa to sięgnij po tą książkę. Poza interesującą historią miłosną dostaniesz jeszcze nowe spojrzenie na wydarzenia w OT i genialny opis życia w szeregach Imperium/Rebelii.

Z mojej strony jedno z niewielu 10/10 danych książkom ze Star Wars.

Kupiłam i dziś spróbuję poczytać.

Na tę chwilę to moim zdaniem najlepsza książka nowego kanonu, a przeczytałem wszystkie, które przełożono na polski. Podoba mi się czasokres książki i udział bohaterów w najważniejszych wydarzeniach znanych z filmów. Podobnie było w Kompanii Zmierzch, jednak Utracone Gwiazdy oceniam zdecydowanie lepiej. Dałbym 8,5/10. Smaczki, które przykuły moją uwagę:
- dobry wujek Tarkin na Jelucanie
- gang przestępców pod dowództwem Mace`a Windu, niedopuścił do legalnej egzekucji na Geonosis LOL. Zdziwiło mnie takie ujęcie tej kwestii w imperialnych podręcznikach. Mało kto wiedział, że Vader to Skywalker, a ponadto DV pewnie nigdy tego nie czytał. Jednak z drugiej strony sądem byli przywódcy Separatystów w osobie Poggle Mniejszego, czyli osoby uznane za winne rozpętania wojen klonów.
- BRAK LGBTQWERTY, chyba pierwsza książka w nowym kanonie bez politpoprawności, nawet pokoje w akademii nie był koedukacyjne LOL
- ciekawe czemu Wedge w rozmowie z Thanem nie przyznał się, iż również był pilotem Imperium
- Czy Ciena była wrażliwa na moc, skoro wyczuła zło od Vadera i Palpatine`a?

W związku z tym ,że jest tu trochę mało recenzji to stwierdziłam ,że napiszę tylko ,że pozbieranie się do tego trochę mi zajęło.
Dobra startuje:
-O dziwo spodobał mi się Jelucan po przeczytaniu streszczenia z tyłu książki można się było spodziewać ,że to jakieś kolejne Tantoine ,ale była jakaś różnorodność góry,skały,jaskinie więc planeta według mnie w miarę.
-Kultura Jelucana fajna nawet podział na dolinowców i drugofalowców tylko trochę dziwne ,że przez tyle tysiącleci to się utrzymało.
-S cena z przybyciem imperium była fajna tylko po kiego był tam Tarkin.
-Później pozytywnie mnie zaskoczyło to ,że nie lecieliśmy przez te wszystkie lata tylko było coś tam napisane o tym na paru stronach. W tym bardzo ciekawe ujęcie postaci Mace Windu facet ,który przeszkodził w legalnej egzekucji na Genosis ciekawie to Imperium ujęło.
-służba w akademii i imperialnej armi Thana i Cieny na początku była w miarę fajnie przedstawiona więc to nawet szybko zleciało.
-Ładnie było opisane użycie DS i reakcja Nasha ,który był z Alderana.
-Nawet zręcznie wszystko wepchali w epizody choć z początku się wydawało ,że aktorce to się nie uda.
-Fajnie było pokazano przemiana Thana stopniowa ,a nie takie ,że od razu bojownik o wolność.
-Na końcu strasznie mnie wkurzało to całe myślenie Cieny ,że przysięgało wierność imperium i nie może się od tego odwrócić.
-Wątek głowny był dobry i fajnie rozbudowany i ksiązka miała bardzo dobry styl pisania więc liczę na to ,że Claudia Gray jeszcze wróci.
-Dobrze pokazane realia armi Imperium i Rebeli
w Imperium raczej wszystko było zgrubsza takie same ,ale w rebelii byli i pesymiści,wariaci którzy po Endorze myśleli ,że galaktyka jest wolna i rozwalili całe imperium,i normalni piloci ,którzy słuchając o wyczynach Luka i spółki przewracają oczami.
-jeszcze duża rola propagandy mi pasowała np. to ,że palpi według propagandy miał lekko pomarszczoną twarz ,ą jak było naprawdę to wszyscy wiemy.
-Dużo nawiązań za to wielki plus i to nie tylko do jednej rzeczy tylko do różnych.
Książka była bardzo dobra lekko się ją czytało więc myślę ,że nawet najbardziej zagorzali legendowcy by ją mogli przeczytać, W moim odczuciu książka zasługuje na mocne 9/10.

Widze same pozytywy przynajmniej w tym temacie bo w starym było trochę krytyki więc tu wrzucę swoja opinię:

+ epizody ukazane z pkt widzenia imperium
+ propaganda imperium
+ przystępnie napisana
+ Nash
+ w końcu wiem skąd ten niszczyciel wzioł sie na Jaku
+ pokazanie że wojna nie skończyła sie wraz ze zniszczeniem DS2

- wątek romansu po połowie książki gdzie polegał na zasadzie (-ty idioto -chodźmy sie bzykać -fajnie było do zobaczenia)
- syndrom małej galaktyki (jak to możliwe że spotkali większość ważniejszych postaci w galaktyce)
- w zasadzie brak jakiejś fabuły

ogólnie czytało się dobrze ale jednak z nowego kanonu zdecydowanie wolę battlefronta 7/10

Ten moment, kiedy uświadamiasz sobie, że najbardziej wychwalaną, uznawaną za "najdojrzalszą" wśród twórców SW u Myszatego jest pisanina grafomanki od wampirków która bez kozery przyznaje się do inspiracji "Zmierzchem"... 😁
No ale dziwy nie na miejscu. W końcu taka bida twórcza jaką jest "Trylogia Thrawna" Zahna jest powszechnie uważana za arcydzieło. 😩
I co by nie rzec o Gray, przynajmniej czyta się to w miarę przyjemnie i z prędkością wiatru...

Inna rzecz że dobijający jest zachwyt modelem związku gdzie dwójka kochanków manipuluje sobą w sposób tak niesłychanie obrzydliwy.
"Wydam cię, bo nie teraz jesteśmy wrogami. Ale mam swój honor. Zrobię to dopiero za tydzień jak się już wybzykamy za wszystkie czasy"...
Ten romantyzm zabija.

Tak sobie czytam niektóre wypowiedzi i zastanawiam się czy aby na pewno przeczytałam tę samą książkę

Nie będę się za dużo rozpisywać, bo w większości musiałabym zdublować to, co napisali Mossar i Finster Vater.

Jest to jedna z lepszych pozycji nowego kanonu, choć w moim odczuciu nie przebija Bloodline. To pięknie opowiedziana historia o dorastaniu, przyjaźni, szukaniu własnej drogi życiowej oraz wierności ideałom. Brutalne zderzenie młodzieńczych marzeń z rzeczywistością i konieczność podjęcia decyzji co robić dalej. Jak widać nie ma dobrych i złych wyborów, bo każdy niesie za sobą poważne konsekwencje, a każdy bohater ma czyjąś krew na rękach. Wątek miłosny, to zaledwie ułamek tej książki wprowadzony żeby dodać dramatyzmu wyborom głównych bohaterów. Gdyby go nie było, mój odbiór tej książki pozostałby taki sam.

Bardzo mi się podobało przedstawienie kultury mieszkańców Jelucan oraz propagandy Imperium. Wzmianki o dobrze wszystkim znanych postaciach były nienachalne i tworzyły klimat. Podobało mi się również otwarte zakończenie i tak pół żartem pół serio myślę sobie czy ktoś już wpadł na pomysł, że początek spoilera Rey może być córką Cieny i Thane`a koniec spoilera

Tak sobie przeglądam sklep i wpadłam na mangową adaptację powieści...

https://www.amazon.com/Star-Wars-Lost-Stars-manga/dp/1975326539/ref=pd_sim_14_63?_encoding=UTF8&pd_rd_i=1975326539&pd_rd_r=0D6MGM0HCK181ETGJM6P&pd_rd_w=TcuEW&pd_rd_wg=bt1fA&psc=1&refRID=0D6MGM0HCK181ETGJM6P

Podzielam zdanie wielu poprzedników. Na chwilę obecną moja ulubiona gwiezdno-wojenna książka. Bohaterowie, historia, ukazany świat i przygody, długo by wymieniać... Dosłownie wszystko mnie w tej powieści urzekło i żałuję, że ta historia musiała się już skończyć. Gdzieś tam po cichu liczę, że może kiedyś, kiedyś będzie kontynuowana ale to tylko moje prywatne małe marzenie.

Tempo czytania książęk nowego kanonu jest u mnie wprostproporcjonalne do tempa wydawania książek SW przez Uroboros ale dzięki temu nie muszę denerowować sie na kolejne obsuwy wydawnicze O tej pozycji krąży dość powszechna opinia iż jest to zdecydowanie najlepsza książka nowego kanonu. Po lekturze książki Claudi Gray muszę się z tą opinią zgodzić.

Utracone Gwiazdy- to całkiem udana miłośc w czasach zarazy... znaczy miłość w czasach Imperium. Romans jak na książki young-adult (za którymi specjalnie nie przepadam, ale to temat na inną dyskusję) wypada bardzo przekonywująco i ani przez moment nie wydaje się ckliwy czy sztuczny. Autorka zdecydowała się pokazać jaki wpływ miały wydarzenia filmowe na ludzi walczących w tym konflikcie lecz nie grających może ról pierwszoplanowych. I to zostało przedstawione bardzo dobrze - bezradność jednostek w obliczu ogromnych zmian w galaktyce. Autorka nie wgryzła się raczej w świat przedstawiony, zarówno trening w imperialnej akademii oraz póżniejesz służba w różnych jednostkach czy na róznych okrętach, zasługuje na odrobinę lepsze przedstawienie jednak nie taki był cel tej książki i należy to zaakceptować. Całość czytało mi się bardzo sprawnie (język jest dość prosty) ale po raz pierwszy przy lekturze książki z nowego kanony chciałem wiedzieć co wydarzy się w następnym rozdziale. I chętnie przeczytałbym kontynuację losów głownych bohaterów.

Mocna pozycja tej ksiązki pokazuje również to że do tej pory przeczytane książki prezentowały dość słaby poziom. Jednak spokojnie mogę dać 8/10 w skali książek nowego kanonu. Oby tylko poziom się utrzymał.