W końcu trochę lepsza okładka.
Komiks o Lando z chęcią przeczytam (może się w końcu nie zawiodę), za to Rozbite Imperium chyba wiele lepsze od pierwszej części nie będzie.

Uhuhu, ale nawałnica postów. Normalnie chyba trzeba będzie zacząć drugą część tematu.

Ten numer mogę wszystkim polecić. Komiksy czytało się przyjemnie, były ładne dla oka i całkiem ciekawe.

Lando - bardzo fajna historia. Chyba najlepsza z nownokanonicznych miniserii (a już na pewno dużo lepsza od Lei z poprzedniego numeru). Historia trochę jak z Tarkina, bo też mamy kradzież statku (więc może jeden minus, że już na starcie kanonu dublują się niektóre pomysły), ale tutaj przedstawione jest to dużo lepiej. Humor Landa na poziomie, na plus jego dialogi z Korin, ciekawa postać Chanath Cha i przede wszystkim bardzo ładne rysunki - trochę inne, niż te znane z komiksów SW, ale wyjątkowo mi przypadły do gustu. Dla zatwardziałych wyznawców Legends zaletą z pewnością może być chyba totalny brak niezgodności z EU, więc komiks idealny, by włączyć go sobie do prywatnego kanonu

9/10

Rozbite Imperium. Część 2 - słabo pamiętam tę pierwszą część, ale nie chciało mi się do niej wracać, bo wiem, że była taka sobie. Byli rodzice Poe`a i walki z Imperium po śmierci Palpatine`a. To się nie zmieniło, ale mam wrażenie, że w tej części było jakoś ciekawiej. Historia posiada trochę absurdów - Leia, matka Poe`a i królowa Naboo ścierają się z dziesiątkami TIE i zgadnijcie kto wygrał? Poza tym ledwo co zniszczono Gwiazdę Śmierci, Rebelia nadal walczy z Imperium, a Luke rusza to jakiegoś laboratorium, by zdobyć... sadzonki z drzewa ze Świątyni Jedi.
Takie kwiatki trochę rozwalają opowieść, a wątek Luke`a jest idiotyczny, jeżeli weźmie się pod uwagę, że akcja rozgrywa się w dość "gorącym" okresie.

Ogólnie niezła historia Dameronów na tle pofilmowych wojen, niestety to tło jest kiepsko przedstawione. Na prawdziwie epicki komiks o wojnie z Resztkami Imperium przyjdzie nam jeszcze poczekać.

7/10

"Rozbite Imperium" to ładnie wyglądający średniak i szkoda, że wydałem pieniądze na tą serię zaraz po wyjściu na rynek TPB (tak bardzo reklamowali to jako wstęp do "Przebudzenia Mocy" a okazało się, że to luźna historia o pierwszych miesiącach po "Powrocie Jedi"). O fabule i jej głupotach napisał powyżej Elendil, więc nie będę tego powtarzał. Dla mnie to taki naciągany 6/10, który wypadł niestety gorzej niż pierwsze dwa zeszyty.

Inaczej jest z Lando. Polecam i choć ta historia jest mało zaskakująca, to całkiem fajnie poprowadzona. Tytułowy bohater wraca taki, jakiego kochamy. Charyzmatyczny, czarujący i nieustannie pakujący się w kłopoty z których oczywiście wychodzi bez szwanku. Inaczej jest z Lobotem, którego losy zostały przedstawiane inaczej niż to, co znamy z EU. Ciekawie prezentuje się jego ewolucja i ostateczne nawiązanie do... hmm... bezdusznej, automatycznej osobowości, którą znamy z "Imperium Kontratakuje".
Kreska rzeczywiście jest dość nietypowa, ale Maleevowi wyszło to bardzo dobrze. Dominujące odcienie czerwieni lub niebieskiego na kolejnych kartach komiksu budują dość ciekawy, mroczny i pełen niepewności klimat. Jak na nowy kanon, pozycja wyróżniająca się. 8/10

Moim zdaniem najlepszy komiks jaki dotąd wyszedł (oczywiście mówię tylko o kanonicznych). O ile poprzednie były beznadziejne, o tyle Lando daje radę (oprócz przedstawienia Lobota, które osobiście mi się nie podoba). Co do "Rozbitego Imperium" bardzo podoba mi się styl rysowania. Wygląda to o niebo lepiej od reszty. Fabuła średnia, a właściwie przeciętna. Mimo wszystko mam nadzieję, że z komiksami będzie już tylko lepiej, a takie jak ten o Lei nie będą się pojawiać.

Trzeci numer nowego SWK jaki przeczytałem i zdecydowanie najciekawszy. Jest to też drugi jaki kupiłem.

Co mnie denerwowało w "Skywalker atakuje" - wrzucenie miliona postaci bez ładu i składu, niezgodności z filmem, ogólnie średnia akcja
Co mnie denerwowało w "Darth Vader" (nie znam właściwego tytułu xD) - pseudo-X-Meni

Tutaj w końcu jest bezbłędnie. Lando zawsze był dla mnie takim czarnym Hanem Solo tylko bardziej ufającym swojemu szczęściu i to się tu niewiele zmieniło, ale nie sposób nie lubić tej postaci. Jak zawodowy hazardzista bez ustanku blefuje, kłamie, bierze szanse. Przygoda jaką dostajemy, mogłaby się w pewnym stopniu odnaleźć również i w starym kanonie. Kradzież statku i fortele Landa są zabawne, zabytki ciekawe. Nie do końca do mnie jednak przemawia taki Lobot - czy koniecznie omdlenie musi się równać śmierci?...

Obrazki są świetne. Kreska jest naprawdę klimatyczna, natomiast soczyste i nieco stonowane kolory bardzo cieszą oko.

Warto przeczytać.

8/10


A, byłbym zapomniał.... jest jeszcze drugi komiks w tym numerze, bodajże dokończenie "Rozbitego Imperium". Pierwszej jego części w ogóle nie czytałem, za to druga połówka absolutnie nijak nie była w stanie mnie wciągnąć. Na oko nie ma tu niczego ciekawego, ot batalia Rebeliantów tuż po EVI która i tak nie ma znaczenia z punktu widzenia trylogii sekweli. Pozostawiam bez oceny.

Ofensywa Marvela trwa w najlepsze. Po przygodach Vadera, Lei teraz przyszła pora na Lando Calrissiana. Czy bliżej mu do tego pierwszego (lepszego) czy do tego drugiego (zdecydowanie gorszego)?

Po raz kolejny za całość (scenariusz i rysunki) odpowiada sprawdzony duet z wydawnictwa Marvel Comics. Zwłaszcza pana Maleeva dobrze kojarzę z bardzo dobrego Daredevila. Historia o Lando to po prostu kolejny epizod z jego życia. Była okazja na spłatę długów, zarobienie jeszcze czegoś ekstra więc wszyscy wiemy o co w tym będzie chodzić. Niestety wszystko to jest bardzo sztampowe. Akcja idzie od punktu a do punktu b i kończy się tak jak się można tego spodziewać. Oczywiście w nowym kanonie jest tylko miejsce na silne postacie kobiece (nowych męskich udanych nie stwierdzono) tak więc kolejna gubernator sektora to kobieta a i pojawia się również damski odpowiednik Boby Fetta. Szkoda tylko że bardzo nieinteresujący. Ale najważniejszym faktem jest pierwszy crossover pomiędzy uniwersum Marvela i Star Wars. Otóż otrzymujemy aż dwie Czarne Pantery, jakby tego było mało zostają one jeszcze skorumpowane sithańskim artefaktem (bardzo źle zostało to ukazane w komiksie). Rysunki nadają klimatu jednak całość to nic nie wnoszącą oraz nic nie rozwijająca opowiastka o popularnym bohaterze. Lepiej niż w przypadku Lei. 5/10

Rozbite Imperium- czyli dokończenie historii z poprzedniego numeru. Jak na tak szumnie reklamowaną mini-serię łącząca VI epizod z VII to jest to kpina. Historia małżeństwa Dameronów to bardzo skrótowo napisana historyjka z kilkoma bitwami w tle i obowiązkowymi występami znanych postaci. Aż prosiło się żeby to było regularną serią rozpisaną na przynajmniej 25 zeszytów. W tych czterech panuje chaos, a co ciekawsze motywy nie są wcale rozwijane (ten czerwony robo-gwardzista z przesłaniem Imperatora: kto za nim stało? dlaczego? czy to był plan Imperatora w razie jego śmierci? a może jednak tak do końca nie umarł?). Warstwa graficzna jest miła dla oka choć czasami zbyt komputerowo sterylna. 3/10.

Alex Maleev przepięknie rysuje. Mam nadzieję, że zrobi jeszcze DUŻO komiksów Star Wars.


Dziękuję za Lando i proszę o więcej.