Prezydent, podpisuję się pod wszystkim Prezesie.
No może poza częścią, w której piszesz o tym, że film do Ciebie nie trafił, do mnie trafił

A film dał mi dokładnie to samo.
-Nocną premierę, której klimat jest niepowtarzalny i tylko żal, że nie można jej odbyć ze wszystkimi i we wszystkich miejscach, w których chciałoby się być.

-Pozytywną podjarkę na Star Wars, tą satysfakcję, że nagle twoje hobby/pasja wyskakują z każdego rogu i przez moment wszyscy przeżywają to tak jak Ty (niemal) na co dzień.

-Znowu zacząłem czytać SW od czasu do czasu, nadrobiłem zaległości książkowe ze starego i nowego kanonu.

-Zaliczyłem spotkania dwóch fandomów w ciągu tygodnia.

-Po raz pierwszy byłem w kinie tyle razy nie rozpatrując tego w ogóle w kategoriach "opłacalności" ponownego wyjścia.

-Bardzo liczę też, że dzięki całemu zamieszaniu tegoroczny Pyrkon będzie bogatszy w SW.

Znalazłem 20 groszy w kinie.


A tak serio to mam kolejnego expa do wystąpień publicznych, bo prowadziłem prelekcję dla kilkuset osób na sali kinowej na północnej premierze.

-- Me? Illumination.

Mi "Przebudzenie Mocy" i wszystkie okoliczności towarzyszące mu od feralnego 4/25, przyniosły przede wszystkim zrozumienie, że nie ma co się za bardzo angażować w jedno hobby - szczególnie tak bardzo uzależnione od kaprysu/biznesowej opłacalności autora czy wydawcy - i jest całe mnóstwo innych książek czy filmów bardziej wartych, by poświęcić im czas. To bardzo pozytywna zmiana w moim życiu i niesamowicie się z niej cieszę...

...ale tak, nocna premiera, spotkania ze starymi znajomymi, powrót na Bastion i ogólnie pozytywny klimat dla SW w świecie - to też bardzo cieszy

-There has been an awakening. Have you felt it?

Oj, tak!

Mnie TFA przede wszystkim na premierze totalnie powaliła, nie wiem jak wyszedłem z kina i co działo się potem.
Nie sądziłem że jeszcze kiedyś w kinie poczuję się tak jak na TPM. Coś kapitalnego i niezapomnianego. Jedna z najlepszych chwil, momentów w moim życiu.
A byłem już cieniem swojego fanowstwa i na samą premierę trafiłem jego rykoszetem

TOTALNA MASAKRA

Najlepsze w TFA było oczekiwanie, tak, trwające 3 lata oczekiwanie, co chwila były jakieś plotki, dyskusje, i dodatkowo fajnie to się zgrało z oczekiwaniem na nowego Battlefronta. Internet huczał, aż miło!
A później przyszła premiera, i odziwo tych kopii i kilku bzdur, TFA naprawdę mi się spodobało.

1. To, że SW znów żyją i jest więcej osób z którymi mogę dyskutować.

2. Utwierdziłem się w przekonaniu, że nie ważne jak dobry jest film to i tak wolę czytać książki, które dają mi więcej emocji.

3. Utrwalenie się w przekonaniu, że Legendy to było/jest coś niesamowitego, dzięki czemu jestem fanem SW.

4. Przekonanie się do epizodu II, AoTC, że w gruncie rzeczy nie był taki zły.

5. Wyjście gry BF, która niestety nie ukazała całego swojego potencjału, ale jest bardzo fajną strzelanką.

Kolejność losowa.

1. Bo wreszcie zniknął mój fanowski marazm

Mniej więcej od momentu premiery Zemsty Sithów (a juz zwłaszcza od circa about 2008 roku) nie miałem lekko z moją miłością do gwiezdnej sagi. Co prawda oglądałem TCW, czytałem SWK i książki od Amberu czy grałem w kolejne gry od śp. LucasArts... ale wszystko było jakieś takie przygaszone. Papierowe historie były co do zasady raczej nijakie i często pisane na "odwal". Zaś gry, choć potrafiły wciągnąć (TFU chociażby) były głupiutkie fabularnie. TCW oglądałem bardziej z przyzwyczajenia jak ekscytacji i przez długi czas nie cierpiałem tego powolnego, moralizatorskiego klimatu początkowych odcinków. Ogólnie z roku na rok miałem coraz bardziej nieodparte wrażenie, że z tym uniwersum nie da się już zrobić niemal nic, co nie byłoby wciskaniem tanich lub absurdalnych historii w i tak zbyt przepełnione okresy historyczne. Kilka wyjątków było, ale to tylko krople w morzu potrzeb.

Dlatego byłem umiarkowanym optymistą po skasowaniu EU - a po premierze TFA jestem tym bardziej przekonany, że decyzje Disneya były słuszne. Dzięki 30-letniej dziurze między EVI a VII nareszcie mam okazję poznać jakiś okres, który jest póki co białą kartą i w zasadzie nie wiadomo, czego się po nim spodziewać. To samo tyczy się też tego, że czekam z wywieszonym jęzorem na poznanie biegu wydarzeń post-TFA. Być może za te 15 lat będę psioczył na to tak samo jak na stary kanon u schyłku życia, ale póki co jest spoko.

2. Bo SW wróciło na salony

Ostatni raz, kiedy Gwiezdne Wojny wyskakiwały do mnie nawet z lodówki to chyba premiera Mrocznego Widma w 1999. Saga jest ponownie na ustach wszystkich i jesteśmy niemal naocznymi świadkami powstawania zupełnie nowego pokolenia fanów.

3. Bo udowodniono mi, że nadal można zrobić coś innego niż prequele

Nie jestem wielkim hejterem epizodów I-III - ale jednocześnie nie ukrywam, że zdecydowanie preferuję klimaty z klasycznej trylogii. TFA przywróciło moim zdaniem coś, czego chronicznie nie było w ostatniej lucasowskiej trylogii (a co było cholernie ważnym rdzeniem OT), czyli skupienie się na wyrazistych bohaterach, którzy mają między sobą bardzo silną chemię. I w przeciwieństwie do NT, ich losy mnie faktycznie ciekawiły. O dialogach i warstwie wizualnej wspominam pro forma, bo wiadomo, że TFA z praktycznymi efektami i świetnie rozpisanymi tekstami to coś, co prequele powinny robić przy okazji każdej części.

4. Bo merchandise ma sie świetnie

Od zawsze byłem zapalonym kolekcjonerem, więc na samą mysl o zbieraniu tych wszystkich toppsów, plakatów, figurek czy Lego jaram sie jak dziecko na Boże Narodzenie.

W moim przypadku to chyba premierę samą w sobie. Fanem Gwiezdnych Wojen zostałem już jakiś czas po premierze EIII, a zarówno na badziewiaste TCW jak i wersje 3D (już jedną parę okularów mam >.> mnie zwyczajnie nie ciągnęło, tym bardziej że nie było wtedy żadnej fanowskiej inicjatywy w Szczecinie. Zupełnie inaczej było teraz, kiedy fanklub działa. Przed północą było bardzo dużo paradowania w kostiumach, zdjęć z dziennikarzami i innymi ludźmi, no i w końcu odkrycie tej słynnej ponoć nowej nadziei sagi SW (gra słów ^^) w gronie fanów.
No i jest to jak na razie jedyny film, jaki obejrzałem w kinie za darmo. ^^

Nie mogę powiedzieć, żeby szał na SW jakoś u mnie bardziej zaistniał przy okazji nowego filmu, bo Legendy czytam cały czas od 2007 roku, na Bastionie również cały czas produkuję bardzo mądre posty pod tym względem nic się nie zmieniło. No ale był jednak specyficzny moment wyczekiwania, jak naprawdę wypadnie to dzieło itd. Można to zaliczyć na poczet TFA również.

absolutnie nic, poza zaskoczeniem (czyli Abramsowi jednak się udało), że przy całej otoczce wyszedł film w standardach obecnego sci-fi (czyli nic rewolucyjnego-ewolucyjnego) z plagiatowanym scenariuszem.

Chociaż po dłuższym zastanowieniu może być tak, że już i Epizodów nie będę oglądał w kinie. Bo że spin-offów to wiem na 100%, po tym co zobaczyłem przy TFA.

W zasadzie to głównie przeziębienie, którego się nabawiłem wybierając się na dwa seanse. A tu, gdzie jestem (a gdzie Was nie ma), trochę ostatnio mróz dupę ściska.

Przypływ pozytywnych emocji, poczułem się młodo i świeżo

Zrozumiałem też parę rzeczy dotyczących tzw "fandomu", i stosunku fanów do tego całego zjawiska.

Po raz kolejny naprawdę czekałem na wejście filmu na ekrany, już prawie zapomniałem, jakie to uczucie.

I znowu czekam na kolejne 2 filmy (R1 i E8), nie mogę się doczekać, znowu prawie zapomniane uczucie

Zawdzięczam też kolejne potwierdzenie znanej prawdy, niby się czegoś spodziewasz i wiesz "jak to będzie", ale i tak jesteś zaskoczony...

Hmmm, no nie wiem...

Bastion się trochę ruszył. Wróciły kłótnie, dyskusje, spory i nerdzenie; ożywiło się po paru latach.

Sam również zwiększyłem aktywność i zdarza mi się teraz codziennie napisać jakiś post (bo i są w końcu tematy do pisania) albo i kilka. Zobaczymy ile to potrwa, chociaż podejrzewam, że teraz powodów nie braknie, skoro będziemy co rok dostawać jakiś film.

Bo wcześniej, od kilku już lat, ograniczałem się do pisania tylko krótkich opinii o nowych odcinkach TCW i kolejnych numerach SWK, a styczność z SW ograniczała się do grania co parę miesięcy w KotORy.

Czy coś więcej? Chyba nie. Z fandomem styczności nie mam, na nocnej premierze nie byłem, a przy okazji skasowano nam EU, którego jednak trochę szkoda...

dostałem od Abramsa i Kathleen Kennedy jak promowali TFA. Chyba tym mnie kupili. Serowa, żadnego mięcha .

No i Bastion się ruszył...

No i jeszcze fenomenalna premiera... Jakiegoś fana musieli wnieść na salę, bo już zjednoczył się z Mocą. Dobrze, że poszedł na seans 3D .

Zobaczyłam ten temat i pierwsze o czym pomyślałam to jak niby mogłabym zawdzięczać coś filmowi, który prawie w ogóle mi się nie spodobał. Ale jak się bardziej nad tym zastanowić to w sumie całkiem sporo tego.

Przed premierą (a nawet po ogłoszeniu starego kanonu Legandami) cieszyłam się jak głupia, że będę mogła w końcu zobaczyć nowe SW w kinie. Interesować SW zaczęłam się dopiero w 2008 roku, czyli nie miałam szans zobaczyć żadnego Epizodu w kinie. ( Mroczne Widmo w 3D się nie liczy - zupełnie co innego oglądać film, który zna się na pamięć ;p ) I z tego, że mogłam przeżyć premierę nowego, zupełnie nieznanego Epizodu, cieszę się bardzo. Tym bardziej, że wybraliśmy się całkiem sporą grupą fandomową i zajęliśmy cały rząd na sali kinowej I to było świetne, że wystarczyło rzucić hasło "idziemy całym fandomem do kina" i rzeczywiście zebraliśmy się (prawie) wszyscy, nawet ci których dawno nie było na spotkaniach

Co oprócz tej oczywistości? Ano udało mi się w końcu zrobić pierwszy gwiezdnowojenny strój! Nie nazwałabym go profesjonalnym, ale uważam, że kto zna Tahiri, to dałby radę mnie rozpoznać ;p A jeszcze większą radość sprawiło mi to, że zrobiłam go całkiem sama, mimo różnych przeciwności losu (np. psująca się co chwilę maszyna do szycia ).

Z większym entuzjazmem wzięłam się za czytanie Legend, zwłaszcza NEJki i w końcu przekonałam się do przeczytania Dziedzictwa! W okolicach przerwy świątecznej zaczęłam też nadrabiać zaległości serialowe, a nazbierało się ich sporo - TCW od 3 sezonu i cali Rebelianci.

Zrozumiałam jak musieli się czuć fani po premierze Nowej Trylogii, gdy niektóre wydarzenia, czy historie postaci opisane w książkach przestały być kanoniczne, bo przedstawiały zupełnie inną historię niż Epizody. Dla niektórych na pewno ciężko było się przyzwyczaić do nowego porządku rzeczy ;p

I w końcu spojrzałam z trochę innej strony na Nową Trylogię i doszłam do wniosku, że wcale nie jest aż taka zła jak mi się kiedyś wydawało.

Mi The Force Awakens zapewniło powrót myślami do uniwersum Gwiezdnych Wojen, dodatkowo na samym seansie bawiłem się wybornie; Chwile śmiechu i wzruszeń, mimo że na premierze nie byłem. Dodatkowo nabyłem Battlefronta (DICE), pogrywam sobie w niego cały czas i planuję zakup dodatków. Gdyby nie TFA, pewnie nie zarejestrowałbym się na Bastionie. No i jeszcze nauczyłem się obsługiwać animacje green screen, to ma związek z ,,produkcjami" które tworzę.

TFA zawdzięczam:

1. Przeświadczenie, że korporacyjna sieczka jest w stanie dużo zarobić i dalej być korporacyjną sieczką, która jest nic nie warta.

2. Zawdzięczam więcej wolnego czasu, więcej pieniędzy w portfelu (nie wydałem na TFA ani złotówki, nie poświęcam czasu na chodzenie do kina na ten film tak, jak na np. Zemstę Sithów na której byłem 14 razy).

3. Dzięki TFA wiem też, że absolutnie wszystko da się zepsuć, zmarnować i zniszczyć. Myślałem wcześniej, że są jednak uniwersa w miarę odporne na partaczy i ich działania, a jednak - myliłem się i dobry przykład dał tu Peter Jackson kręcąc tragiczne Hobbity... teraz mamy to samo w uniwersum Star Wars, gdzie nowe treści są po prostu tak słabe i tak żałosne w porównaniu do ep 1-6, że aż trudno nazwać to w ogóle Gwiezdnymi Wojnami.

4. Ostatnia rzecz, którą zawdzięczam TFA to, że utwierdziłem się w tym, że w fandomie są osoby, których `fanostwo` = zaślepienie i osoby te są w stanie kupić i bronić wszystkiego, co najgorsze...

Pomalutku do SW, a teraz jeszcze tutaj. Do miejsca w sieci, które przez lata było mi domem.

Skasowanie starego EU mocno mnie zabolało, mimo że w zasadzie moje fanostwo spało już snem kamiennym od jakiegoś czasu. Jednak postanowiłam dać filmowi szansę z nadzieją, że będzie na tyle dobry, żeby coś we mnie ponownie drgnęło.
I owszem, drgnęło... Na zasadzie "to tyle fajnych rzeczy, kawał historii Galaktyki, tyle ras, kultur i światów poszło do kosza, żebyśmy w zamian dostali TO?". No i zaczęłam sobie przypominać, co właściwie fajnego do tego kosza trafiło. A potem już poszło. Na szczęście nie umiem się pozbywać przedmiotów, więc wszystko, co kiedykolwiek z SW kupiłam spoczywa głęboko w czeluściach szafy. No prawie wszystko - X-wingi i FOTJ wróciły na półkę i czekają w kolejce do czytania.

Czego bym o TFA nie myślała (gdzieś kiedyś się wypowiem), paradoksalnie spełniło swoje zadanie

-Otrzymałem SW mojego pokolenia, takie o jakim marzyłem
-Uświadomiło mi jak bardzo kocham Coruscant
-Dało mi nadzieję
-Premierę o północy
-Kilkanaście godzin świetnej zabawy
-I wiele innych

to, że był tak beznadziejny, że i zamienił uniwersum w marną jego podróbę, przez co bardziej zmotywowałem się by pisać ksiażkę

jest dość ciekawe ale niezbyt emocjonalna

Zawdzięczam TFA zainteresowanie Gwiezdnymi Wojnami!

Kilkanaście lat temu oglądałam SW, ale bez większego zainteresowania i chyba nie wszystkie filmy. TFA spodobało mi się tak mocno, że powtórzyłam poprzednie części, sięgnęłam po książki, serial i stałam się fanką

Czyli TFA zawdzięczam:
1. Odkrycie SW na nowo
2. Adam Driver! Uwielbiam gościa, właśnie zabieram się do innych filmów z jego udziałem.
3. Pisanie fanfików do SW.
4. I czytanie fanfików pisanych przez inne osoby, oczywiście

Gdyby nie to nigdy bym się do tego nie przyłożyła oraz Adam Driver

1. Największego badassa w historii KYLO RENA
2. Najlepszego generała w historii HUX

I to tyle

A noi jeszcze w TFA uwielbiam to, że początek spoilera HAN SOLO ZDECHŁ koniec spoilera

Trochę odkopany temat ale w sumie..

Ja TFA głównie zawdzięczam, ze przez 1-2 lata przed premierą jarałem sie niemiłosiernie kazdego dnia, a premiera, logo star wars, kultowa muzyka o 12 w nocy wzbudziły we mnie naprawdę niepowtarzalne emocje.

Ale tu ludzie kopią. Ale skoro tak:

Przede wszystkim to, że znowu, po latach wkręciłem się w "Starłorsy"

Odkryłem, że inni w pracy też się jarają SW, i nawet zorganizowaliśmy wspólny wypad do kina bandą zgredziałych tetryków

Zebrałem się w sobie i dokończyłem TCW (w zasadzie - zobaczyłem, bo zawsze odpadałem po kilku pierwszych odcinkach pierwszej serii). i polubiłem . no i zobaczyłem taż film TCW.

Wlazłem na Bastion

Przebudzenie Mocy obudziło znów miłość do SW wielu fanów, którzy po zemście Sithów i kilku latach oczekiwania na epizody dalsze zwątpili że powstaną. Ja sam sie przyznam że poszedłem na Przebudzenie Mocy z ciekawości. I byłem miło zaskoczony. Nie dostałem plastikowego fantasy. Epizody I-III mnie np zawiodły. Ja teraz znów jaram się SW, szukałem takiego czegoś jak Bastion, aby móc gadać o SW.

Pamiętam początki, tazo itd itp.. czy tam odwrotnie. Teraz jestem za stary na pewne rzeczy, ale fajnie że SW żyje. Zobaczcie ile lat nie było w tv Gwiezdnych Wojen. A przez ep. VII TVN powtórzył 6 częsci. jak mnie pamięć nie myli epizody IV-VI były na TVP w 2008.

Sam zauważyłem że młodzieńcza fascynacja we mnie umarła. A Przebudzenie Mocy znów ją rozbudziło. Nie jestem jakimś maniakiem. Mam jedną książkę ze starego kanonu, miałem kilka zabawek, gazet i zbierałem Tazo i jeszcze coś z Lay`s. Teraz znów ciągle czegoś szukam o SW.

Mrowienie w łydkach

Co zawdzięczam?

powrót starego dobrego klimatu <3
świetne postacie zarówno stare jak i nowe <3
na nowo przebudziło moją miłość do tej sagi <3
i sentyment utwierdziłem się w przekonaniu że jeszcze bardziej kocham starą trylogię <3 TFA jest po niej

Zainteresowanie się SW.
I świadomość ,że o większy gniot ciężko.

Ale zawdzięczam temu filmowi magię i nawiązania do Pottera

niby czujące miecze świetlne takie dziwne ale mi się podobało swoją drogą o podobieństwach pisałem

jeśli chce ktoś poczytać zapraszam

http://www.filmweb.pl/film/Gwiezdne+wojny%3A+Przebudzenie+Mocy-2015-671051/discussion/Gwiezdne+Wojny+a+Harry+Potter+%28podobie%C5%84stwa+scen+obu+serii%29+i+nie+tylko,2831097

miałam napisać w tym temacie, a w rocznicę sobie o nim przypomniałam. I w końcu się tu doczołgałam.

Właściwie to mogłabym wypisać wiele z tych rzeczy, o których wspominali inni przede mną. O frajdzie z oczekiwania na nowy epizod, wysypie produktów, o tym, że wszędzie w koło były Gwiezdne Wojny, że znów można było iść do kina na SW.

Wszystko to było fajne i zawdzięczam to „Przebudzeniu Mocy”, ale coś innego było dla mnie też bardzo istotne.
Jak już wspominałam na blogu, trzy tygodnie przed premierą urodził się mój syn. Przez te 9 miesięcy ciąży myśli się o różnych rzeczach, a przynajmniej ja myślałam. I gdzieś tam, pojawiła się taka trochę głupia obawa - a co jeśli mi mózg wypierze i będę żyła TYLKO pieluchami etc., moje zainteresowania nie będą już dla mnie istotne? Głupie to było, zwłaszcza że znam siebie i sporo kobiet, które są matkami, ale nie żyją tylko sprawami „okołodzieciowymi”. I oczywiście okazało się, że nawet jeśli czasu wolnego jest znacznie mniej, to jednak Gwiezdne Wojny są nadal dla mnie super ważne. I dało się od trzytygodniowego brzdąca urwać do kina, choć nie było łatwo. I było miejsce na pewne celebrowanie tej premiery (ograniczone, owszem, ale jednak było), na dyskusje itp. A to był okres kiedy naprawdę byliśmy zmęczeni. Niech za przykład posłuży ta sytuacja, kiedy to wysyłałam męża, żeby zajrzał do Małego do drugiego pokoju, podczas gdy sama trzymałam naszą pociechę
„Przebudzenie Mocy” pozwoliło mi upewnić się w tym, że zostając rodzicem nadal można być sobą.

Stary temat, ale postanowiłam się wypowiedzieć.

Co zawdzięczam... Cóż, film wtedy, gdy go pierwszy raz oglądałam w kinie, bardzo mi się spodobał (pamiętajmy, że to moje zdanie - dobrze wiem, że wielu z was się z nim nie zgadza). A z rzeczy, które mogłabym wymienić, to dzięki "Przebudzeniu Mocy" zachwyciłam się Gwiezdnymi wojnami (wcześniej oglądałam raz OT i miałam bardzo pozytywne wrażenia, ale dopiero po TFA zostałam taką prawdziwą fanką), mogłam przeżyć wszystkie te wspaniałe emocje w kinie, trafiłam na Bastion, no i teraz z niecierpliwością oczekuję na kolejne filmy (a nawet książki! ).

Więc, podsumowując: bardzo się cieszę, że powstało TFA.

Dużo, ale nie chce mi się pisać, więc najważniejsze: instant Kylo crush

"Przebudzeniu Mocy" zawdzięczam przebudzenie Mocy We mnie. Zostałam fanką Star Wars właśnie po tym, jak obejrzałam

Dzięki TFA zrozumiałem, że gorszego badziewia już nie będzie.

Co zawdzięczam? Dzięki TFA moje fanostwo ascendowało na wyższy level, bo otrzymałem SW lepsze niż kiedykolwiek wcześniej. A najlepsze jest to że TFA to tylko początek. Taki początek, dzięki któremu mam TLJ, twór jeszcze doskonalszy, ale nie możliwy do zaistnienia bez TFA.

TFA&TLJ <3 forever <3 <3 <3

Masę dobrej zabawy.
Cudowne sceny na Jakku.
Wielkie WOW na temat Mocy.
Poczucie, że jednak można stworzyć film który jest pełen Mocy nie tylko w gębie, `something I have not felt since...`
Świetnych nowych bohaterów (nie, nie wszystkich z automatu).
Piękne chwile ze starymi bohaterami.
Kawał wspaniałego, najprawdziwszego filmowego SW jak za dawnych czasów.

W sumie nic. To przez ten film SW stały się czystą komercją.

...choroby psychiczne i parę kabli RJ-45...

Bekę z pelikanów rzecz jasna !

Masę krytycznych postów i komentarzy.
Przeciętne sceny na zrzynce z Tatooine.
Wielki facepalm na temat Mocy.
Poczucie, że jednak można stworzyć film niby-SW który jest pozbawiony Mocy nie tylko w gębie, `something I have not felt since...`
Marnych nowych bohaterów (wszystkich z automatu).
Zniszczone chwile ze starymi bohaterami.
Kawał okropnego, nieprawdziwego filmowego pseudo-SW jak za czasów Holiday Special.

- sporo dobrej zabawy w kinie i pozytywnych emocji po seansie
- wkręcenie się w świat SW
- zostanie stałym bywalcem Bastionu