To wielka strata, zmarł człowiek do którego żywiłem ogromny szacunek. Ale muszę przyznać że nie wiedzieć czemu, nie wymieniłeś jego największych dokonań, przede wszystkim przeżył Auschwitz, walczył w Powstaniu Warszawskim, bronił ludności żydowskiej za co był odzaczony medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata, był doskonałym mówcą, historykiem, dyplomatą, niezwykle inteligetnym, za to ludzie go szanowali i wciąż szanować będą, a doradcami premierów, opozycjonistami w PRL-u i innymi takimi to różni byli, ale rzadko tak wybitni jak prof. Bartoszewski. Wiek miał sędziwy, także to nie było takie wielkie zaskoczenie, tym nie mniej odszedł jeden z najwybitniejszych Polaków XX i XXI wieku. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. [*]

w takim wieku zachować taki stan umysłu i ostrość widzenia rzeczywistości.

+ to co przeżył i w czym uczestniczył - szacunek.

Ciekawe życie, doświadczenie na sobie piekła II wojny światowej, działalność antykomunistyczna, późniejsza działalność społeczna i polityczna. Nic dziwnego, że stał się świetnym doradcą i można było się do niego odwoływać. Plus pamiętne teksty polityczne - historyczne już "dyplomatołki" w stronę polityki zagranicznej Anny Fotygi nadal uważam za pamiętny tekst, za który Bartoszewski zarobił u mnie gigantycznego plusa

Z drugiej jednak strony - niechęć do środowisk PiS-owskich zrobiła z niego dość dziwnego entuzjastę PO i Donalda Tuska, przez co pojawiał się na wielu konwencjach wyborczych Platformy i bronił PO nawet w kompletnie nieuzasadnionych przypadkach. Obiektywnie rzecz jasna nie można mieć do niego o to pretensji: jego poglądy, jego sprawa - no ale dla kogoś, kto zdążył się Platformą rozczarować i wkurzyć wielokrotnie na nią, bywało to czasem irytujące.

Tak czy siak, ciekawy i przede wszystkim Wielki Człowiek przez wielkie W, jednak nie ma co rozpaczać nad jego śmiercią, w końcu miał 93 lata, więc jego bliska śmierć była oczywista - nawet można było robić zakłady, ile jeszcze pociągnie.
[*]

Postać nietuzinkowa, z bogatą przeszłością i doświadczeniem życiowym. Lubiłem go jako mówcę, chociaż nie zawsze zgadzałem się z tym co mówi. Żal mi go było, gdy w ostatnich latach był notorycznie lżony na Powązkach w czasie sierpniowych uroczystości.

Tak jak Vergesso, byłem rozczarowany jego zbyt entuzjastycznym podejściem do PO, przez co niepotrzebnie dał się wpakować w polityczne polskie piekiełko.