Jest i trailer wspomnianego LoT:
https://www.youtube.com/watch?v=4MubNoWQiSc

Mariobaryla napisał:
postmemizm i trollcontent
-----------------------

DEJ

Dlaczego połowa moich prawdziwych wspomnień które opisuję w necie jest brana za pasty xDD Powaga, no stary, nie wierzę że sam nie miałeś takich przygód, jeżeli piłeś wódę (w sensie "nasiadówa" a nie melanż) w małym gronie znajomych, co mają smykałkę do nerdzenia xDD

Ja sam osobiście tak czasami robiłem, tak jak mówiłem, gdy mi od***ało na punkcie początków LOSTa i PB ;d

Magda to dla beki, a to autentyczny zapis zdarzenia

:O
:O
:O

Musiałam wejść i sprawdzić, i o Boże, to prawda

To oczywiście żart i celowa nadinterpretacja, ale POI zawsze kojarzyło mi się z takim serialem o superbohaterach bez faktycznych superbohaterów. Mimo mocnego osadzenia w rzeczywistości, momentami przebija się tam, chociaż oczywiście dosyć subtelnie, nieco komiksowy styl. Z jednej strony bohaterowie nie mają mocy, nie noszą masek i nie mają wymyślnych ksywek - a z drugiej są chyba możliwe blisko przy jednoczesnym twardym unikaniu bezpośredniego wchodzenia w stricte superbohaterskie rejony i trzymaniu się względnego realizmu. Działają w cieniu, ukrywają swoje prawdziwe tożsamości. Reese ma swoje bohaterskie imię i strój jako Man in the Suit, znak rozpoznawczy w postaci strzałów w kolano, numery Maszyny to taki trochę bat-sygnał. John Greer zachowuje się momentami klasyczny komiksowy villain, a Samarytanin - supervillain. Agenci Decimy/Samarytanina to typowe komiksowe zbiry, Carter wchodzi nieco w rolę Gordona, Harold łączy w sobie role Alfreda i detektywistycznej części Batmana. To oczywiście dosyć luźne skojarzenia, ale pod warstwą kryminalną czy dywagacjami o AI/inwigilacji społeczeństw przebija się czasem nieco komiksowy styl ilustrowania bohaterów, ich problemów i sposobu działania. Jak wspomniałem na początku - uważam POI za najlepszy serial superbohaterski dlatego, że pomimo braku superbohaterów w powszechnym rozumieniu tego terminu zachowuje zauważalne elementy tej stylistyki i przy mocnym osadzeniu w rzeczywistości robi "to" lepiej niż większość seriali Marvela i DC.

Bo czy w gruncie rzeczy poza brakiem przejaskrawionych gadżetów, kostiumów i elementów nadprzyrodzonych, POI faktycznie stoi tak daleko od historii o Batmanie czy innych samozwańczych obrońcach miast i miasteczek? Skoro w Daredevilu i Luke`u Cage`u głównymi przeciwnikami byli zwykli mafiozi jak Kingpin czy Cottonmouth, to czy POI z Carlem Eliasem, Scarface`em, Dominiciem są tak daleko? Czy umiejętności walki w ręcz i posługiwania się bronią Reese`a tak bardzo odstają od Green Arrowa, który robi dokładnie to samo, tylko z łukiem? Wielu superbohaterów nazywa się w ten sposób tylko dlatego, że są wyciągani wprost z komiksów razem z kostiumami i pewnymi znakami charakterystycznymi, z którymi są kojarzeni od dziesięcioleci, ale tam ta stylistyka jest po prostu bardziej oczywista i na porządku dziennym. Więc myślę, że nazwanie POI serialem (super)bohaterskim, który jest po prostu dużo mocniej osadzonym w rzeczywistości i w którym zamiast gadżetów, kombinezonów i supermocy mamy numery, garnitury i super sztuczną inteligencję będzie tak dużym nadużyciem?

"Stawka większa niż życie".

No POI szkoda, bo nawet w ostatnim sezonie pojawia się kilka wątków, które ewidentnie miały być pociągnięte, a wszystko rozeszło się po kościach. Z drugiej strony i tak 2 czy 3 spośród trzynastu odcinków zmarnowali na typowe procedurale, które już nie powinny się tam znaleźć - no ale te duże stacje mają już swoje wymogi i tyle. Można było wyciągnąć więcej, ale zakończyli na tyle dobrze, że można się z tym pogodzić.

Man of Steel wyjątkowo mi nie podszedł, naprawdę niewiele w tym filmie mi się podobało, do tego nigdy nie byłem specjalnie zainteresowany postacią Supermana - może po prostu nie dla mnie. BvS I SS jeszcze nie ruszałem, bo i tak mam dużo ciekawszych rzeczy w kolejce, ale to co widziałem/czytałem też mnie niespecjalnie zachęciło. Zobaczymy, może sprawdzę, głównie po to, żeby wyrobić sobie własne zdanie. No i to jest tez powodem, dla którego o tyle o ile się w tym wszystkim orientuję - skoro wychodzą te rzeczy i się o nich mówi, to nie zaszkodzi wiedzieć o co chodzi i jakoś samemu sobie to zweryfikować. Ja mam styl oglądania raczej dziwny, bo marnuję mnóstwo czasu na oglądanie średnich/kiepskich rzeczy, podczas gdy w kolejce piętrzą mi się rzeczy dużo ciekawsze - ale zawsze byłem zwolennikiem raczej otwartego podejścia, nigdy nie wiadomo co akurat się czymś wybije - w zeszłym roku miałem tak chociażby z Constantinem, który niby nie był z żadnej strony wybitny, ale miał fajny klimat, dobrą muzykę i dobrze dobranego aktora (co było szczególnie widoczne, gdy wrzucili go pomiędzy te wszystkie sierotki z Arrow ).

Poza tym to nie jest tak, że mam sceptyczne podejście do samego gatunku czy tematyki. Po prostu uważam, że większość filmów jest robiona mniej lub bardziej na odwal się, a można by z nich wycisnąć o wiele więcej. Nie licząc dwóch pierwszy Batmanów Nolana i X-Menów 2 nie poleciłbym chyba nikomu żadnego z tych filmów. Nie wiem jak DC czy X-Meni, bo jestem mocno do tyłu, ale Marvel cały czas siedzi w swojej strefie komfortu i ich filmy kompletnie tracą jakikolwiek polot. Dlatego moja niechęć do nowych filmów DC nie jest spowodowana jakąś powszechną opinią, bo na przykład wszędzie chwalony Civil War jest dla mnie poprawnym, zachowawczym średniakiem, którego tak naprawdę nie obchodzi własna fabuła i poruszane motywy - Agenci Tarczy w jednym odcinku mają czasem lepiej rozwinięte kwestie np. akordeonów z Sokovii i różne "moralne" zawijasy niż film, który niby miał się na nich opierać. Stark, Rogers i spółka leją się nawzajem po mordach w każdym filmie, w którym razem występują, tutaj było po prostu trochę mocniej i dłużej

A serialom wybaczam chyba trochę więcej, bo zwykle są po prostu mniej napompowane niż filmy i nie traktują się tak poważnie.