do czasu. Za 10 lat pewnie znów coś wytną i zrobią Legendy II . Tym razem nie dam się nabrać.

no to jednak zrywają z kanonem, powstają nowe pozycje, a tu info o książce starego kanonu, nie czaje.

No to chyba Matek pozostaje wystawić twój fanpage pod młotek

Jakieś koncepcje co to może być? Myślałem, że nowa wizja zakłada, że Sithowie są passe. Stosunkowo późna data premiery i stawianie obok "Heir to the Jedi" może wskazywać na coś porojowego, a tam Sithów nie trzeba. Nie po to lotf/fotj/legacy wylatuje, by w sequelach dali alternatywną bandę machajkijów z czerwonymi klingami.

Może Kun? Tytuł tak jakby, a i autor w starożytności siedzi. Nie miałabym nic przeciwko

Tylko że życie pewnie nie będzie tak piękne

Śledźcie face`a Del Reya. Okazuje się, że to będzie powieść o Vaderze i Palpatinie - na okładce nawet są ujawnionej

https://scontent-a-cdg.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/10153829_10152379171333713_3713679317416258835_n.jpg


i opis:

When the Emperor and his notorious apprentice, Darth Vader, find themselves stranded in the middle of insurgent action on an inhospitable planet, they must rely solely on each other, the Force, and their awesome martial skills to prevail.

Książka zapowiada się bardzo ciekawie jak reszta. Będę musiał ją kupić bo jest o Sithach. Okładka super.

Z bloga Paula S. Kempa
*Czas akcji: pomiędzy początek spoilera Zemstą Sithów koniec spoilera a początek spoilera Rebels koniec spoilera
*Pojawi się jakaś postać z początek spoilera TCW koniec spoilera

Idę stąd. Przytulę się do mojej imperialnej poduszeczki. Z nią będzie bezpiecznie i trochę bardziej swojsko. Dobranoc

Tajemniczą postacią z TCW będzie... początek spoilera Cham Syndulla. Można było się spodziewać, że jeszcze się gdzieś przewinie - bo powiązania z Herą - ale... jestem trochę zawiedziona. Sithowie kontra bojownik o wolność? koniec spoilera

http://rebeltransmission.wordpress.com/?p=175&preview=true

Przeczytałem darmowy "Star Wars Sampler", czyli fragmenty czterech nowych powieści Star Wars.

Fragment zaprezentowany nam jest średnio interesujący, ot kolejne przemyślenia i epickość Dartha Vadera. Nie zrozumcie mnie źle, całkiem to fajne, nic nowego, a Kemp daję nadzieję na coś przyzwoitego. Za to pojawia się znajoma twarz z nowego kanonu: początek spoilera Cham Syndulla, który rónież w okresie Imperium pozostał terrorystą...znaczy wojownikiem o wolność Ryloth koniec spoilera.

że we wszystkich tych tematach Matek używa stwierdzenia nowego, oficjalnego EU.

Czy tylko mnie się zdaje, ale obecnie nie ma już czegoś takiego jak EU, a jest wszystko oficjalne i kanoniczne?

Czyli zresztą coś o czym wielu (w tym ja) marzyło? Że każdy produkt będzie z licencją i zatwierdzeniem treści, która nie będzie ze sobą sprzeczna i tak dalej.

się dałam nabrać tytułowi - zaś myślałam, że to o Exarze i Ulicu

dotycząca jednej z postaci, pani moff o swojsko brzmiącym nazwisku Mors

http://www.comicbookmovie.com/fansites/JoshWildingNewsAndReviews/news/?a=116398

Całkiem niezła książka. Pojawia sie Cham Syndulla, jest trochę nawiazań, głównie do Zemsty Sithów, chociaż z racji Syndulli do TCW także Fajnie opisana Ryloth i jej fauna, Vader i Impek też nie najgorzej sobie radzą
Z postaci drugoplanowych nieżli są Belkor i Isval a także Goll. Sporo się dzieje, akcje są nie tylko na ziemi ale i w kosmosie. Co do tłumaczenia jest dobre, chociaż przyzwyczaiłem się do przetłumaczonych nazw statków a tu są podane w oryginale tzn. "Perilous" i "Defiance" ale idzie się przyzwyczaić . Jeszcze oprócz tego jest w jednym miejscu "Core" zamiast "Jądro" ale trudno, to tylko raz się pojawia xD

Ogólnie książka mi się podobała.

Po autorze spodziewałem się prostackiej historii pełnej akcji i tyle właśnie dostałem. Czyta się szybko i bez zbędnej refleksji. A szkoda, bo aż się prosi chociaż o minimalne przedstawienie relacji ucznia z mistrzem - przecież cała wyprawa na Ryloth miała temu służyć. Palpatine ma wizje w mocy i tyle - całkowicie panuje nad sytuacją, świadomy zagrożenia wszystko przewiduje [a dzieje się wiele] ale jakie są wnioski z tej wędrówki ? Kemp sprowadza wszystko do następujących po sobie scen walk bo tylko do tego jako pisarzyna jest zdolny.

Ciekawi są za to ci prekursorzy rebelii - to po Tarkinie drugi przypadek, gdzie ukazani są jako nie do końca krystaliczni "bojownicy o wolność" [co ciągle sobie powtarza do znudzenia jeden z bohaterów] - zabijają nieuzbrojony personel techniczny, niszczą pełne cywilów centra fabryczne wykańczając gospodarkę planet - takich terrorystów to ja rozumiem. Nawet w tak nieskomplikowanej książce jak Lordowie Sithów są dosyć bezpardonowi w swych działaniach.

Dam 5/10 chociaż nie czytało się źle.

Siema,

Wiecie może, czy to na serio jest pierwsza część trylogii? Książkę czytało mi się świetnie, a końcówka zostawiła duże pole do popisu dla Kempa. Nigdzie nie znalazłem informacji o kontynuacji, a na Bastionie kilka razy takie info widziałem.

Jestem w połowie książki i czyta się bardzo dobrze. Jest to moja pierwsza książka ze świata Star Wars i jak najbardziej jestem zadowolony. Ciekawe co będzie dalej.

To moja trzecia książka z Nowego Kanonu. Po tragicznym "Końcu i początku" i mocno średniawym "Tarkinie" przyszła kolej na "Lordów Sithów".

Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Fabuła niby oklepana (znów mamy bojowników/terrorystów próbujących przeprowadzić zamach na życie Imperatora i Vadera), ale i tak wciągająca i dostarczająca emocji. Bo wiadomo przecież, że Sithowie przeżyją, ale czy Deez przeżyje? Isval, Cham, Belkor? Fantastycznie opisani bohaterowie. Zarówno ci ze strony imperialnej jak i rebelianci. W porównaniu do pseudo-autora Wendinga, Kemp wypadł genialnie. Każda jego postać wnosiła coś nowego, była dobrze opisana. Dlatego bardzo podobała mi się relacja Chama- Isval. Oni żyli w książce. Każdy z nich miał dylematy, pragnienia, było to przedstawione. Kemp stworzył książkę z pozoru prostą, nie skomplikowaną, jednak zrobił to w sposób uporządkowany, logiczny. Działania każdego z bohaterów były uzasadnione. Czytając wątek Belkora, miałem wrażenie, że na chwile Kemp to Dostojewski a Belkor to Raskonlikow, serio Psychologicznie świetnie opisane jego działania, rozterki. Niegdyś czytając "Czarnego Lorda: Narodziny Dartha Vadera" czułem niedosyt, gdyż relacje mistrz-uczeń zostały słabo przedstawione. Tutaj jest inaczej. Autor sprawnymi i interesującymi dialogami ukazał ich więź. W rozdziałach o Vaderze i Impie bardziej interesowało mnie czy dwaj szturmowcy przeżyją Ich poświęcenie dla Imperatora było rozczulające Większa część powieści rozgrywała się jednego dnia, dlatego książkę bardzo sprawnie i szybko się czytało. Pozycja bardzo dobra.

Oceniam ją 8/10 gdyż niewystarczające zakończenie. Brakowało mi ukazania Ryloth po zniszczeniu bojowników. Czy Moors utrzymała się, została zabita? No i sama fabuła nie jest jakiś najwyższych lotów, ale jest dobrze napisana.

To powieść na wielki plus. Kemp pokonał Luceno, a co dopiero mówić o Wendigu?

To jest pierwsza moja książka z sagi Star Wars i muszę przyznać, że jestem zachwycony. Mam nadzieję, że inne będą jeszcze lepsze. Jednocześnie nie mogę się doczekać kontynuacji. Ciekawi mnie co Imperator miał na myśli mówiąc o ciekawszych zajęciach no i co stało się z Mors.

Poza tym jestem ciekaw waszej opinii odnośnie Vadera. Kilka sytuacji w tej książce może wskazywać, że ten Sith miał w sobie jeszcze całkiem sporo dobra. Do tej pory zastanawiałem się, czy Vader stał się całkowicie zły od ROTS, a dopiero syn i córka wzbudzili w nim dobro, czy ta wewnętrzna walka trwała w nim przez cały czas. Z jednej strony wspomnienia starych kompanów Jedi - Obi Wana, Plo, Mace`a, Yody, żony Padme, padawanki Ashoki czy też takie gesty jak zablokowanie miecza Imperatora w momencie ataku na młodą Twilekankę. Z drugiej jednak strony wykonanie niemal bez wahania rozkazu Palpiego nakazującego wybicie niewinnych Twileków i powrót wspomnień związanych z młodzikami w świątyni Jedi.

Tak jak pisałem wyżej nie mogę się doczekać kontynuacji i dalszych opisów relacji mistrza z uczniem.

Teraz po świętach zabieram się za Tarkina Luceno

Te nowe ksiązki, które teraz wychodzą, cały ten nowy kanon to żenada, nie polecam. Jak dla mnie to lepiej już te pieniądze spalić niż wydać na te książki, lub jak ja wydawać je na przepłacanie na aukcjach za książki ze starego ( jak dla mnie jedynego prawdziwego ) kanonu.

jak dla mnie najlepszymi autorami ksiązek byli james luceno oraz drew kapryshyn i książki opisujące sithów, ksiązki które wciągały od 1szej strony, nie pozwalające oderwać się od nich dopóki nie dotrze się do końca, a na koniec i tak pozostawał niedosyt.

ksiązki wymienionej w tym wątku nie byłem w stanie przeczytać mimo 3 podejśc ostatecznie oddałem ją w prezencie znajomemu ( niech on się męczy)


jedyna książka z tego " nowego kanonu za która jeszcze zamierzam się zabrać to tarkin a głównie z powodu autora

książki i historie z EU tworzyły klimat, budowały świat miały w sobie coś co wciągało i ciągnęło by sięgnąc po kolejną i kolejną.

tutaj już 1sza książka odrzuca, ileż można to samo czytać?

Zapraszam serdecznie na recenzję książki "Lordowie Sithów" Paula Kempa!

Zapraszam również do przeczytania innych wpisów/recenzji na blogu

http://swiatstarwars.blogspot.com/2016/06/recenzja-ksiazki-star-wars-lordowie.html

Bez owijania w bawełnę: "Tarkin" Luceno to jego najsłabsza pozycja w uniwersum jednak niewątpliwy talent pisarza pozwolił wyciągnąć tamtą książka na sredni poziom. Paul S. Kemp jest warsztatowo słabszym pisarzem od pana Luceno (pomimo całej mojej sympatii dla niego) a na tapetę. Wątek Imperatora i Vadera na wspólnej misji cóż, to musiało kupić sporą grupę fanów. Szkoda że jednak nie wszystko tutaj gra.

Lordowie Sithów - to po prostu sprawnie, rzemieślniczo napisana przygodówka. Myślicie że problem zbyt małej obecności tytułowych badguyów w starym kanonie to był problem? Że za mało było Maula w Łowcy z Mroku lub Vadera w Czarnym Lordzie? Spokojnie, tutaj pary Sidious&Vader jest jeszcze mniej. A szkoda, gdyż wtedy gdy są robi się ciekawie. Sam pomysł wysłania ich na wspólną misję na Ryloth żeby dać tam pokaz siły wydawał mi się mocno naciągany jednak autor zgrabnie to rozegrał, a Imperator miał w tym swój ukryty cel. Gorzej niestety wypada fakt, że dwa wątki ruchu oporu oraz zdradzieckiego pułkownika zajmują o wiele więcej miejsca niż tytułowi Lordowie Sithów. A na litość boską widząc taki tytuł czytelnicy chcą właśnie tej dwójki! Nie przeczę że Cham i Isval i nawet Belkor mają swoje momenty, swoje motywacje i że całkiem zgrabnie wszystkie wątki spajają się w jedną całość pod koniec. Jednak brak im charyzmy, a że ich los jest z góry ustalony to niestety nie ma to takiej emocjonalnej siły. Vader i Sidious pokazują ogrom swojej potęgi jednak ich relacja nie jest dostatecznie dobrze pokazana. Na korzyść nowego kanonu działa w tym przypadku to że przemyślenie i odczucia Vadera łączą zgrabnie starą i nową trylogię.

Koniec końców należy się 6/10. Wartko napisana przygodówka i tyle. Ograniczenie narzucone na autora oraz zbyt mało pogłębienie i przedstawienie tytułowego duetu to jest to nie pozwala wybić się tej pozycji ponad pewien średni poziom.

http://starwarsencyklopediamocy.blogspot.com/2016/09/lordowie-sithow-recenzja.html?m=1

Tak, proszę państwa, oto moja druga zaliczona książka z nowego kanonu. Donieśliście w odpowiednim wątku, że nie jest ona sprzeczna z EU, dodatkowo autorem jest Paul Kemp, którego Croscurrent i Oszukani mi się podobali, więc książka dostała szansę.

I niestety, rozczarowałem się. Z jednej strony, potwierdzam: fan EU może to czytać bez żadnego bólu. Z drugiej strony, książka jest zwyczajnie nudna. Poza końcowymi etapami zasadzki w kosmosie nad Ryloth, te 400 stron niemiłosiernie mi się dłużyło. Fabuły tu by starczyło na opowiadanie; rozwleczenie tego na całą książkę poskutkowało solidnym ziew-festem.

Główne założenie fabularne jest mocno naciągane - autor chciał wrzucić Imperatora i Vadera w lekką rebelię na Ryloth, no i wrzucił. Niestety nie umiał tego uzasadnić, coś tam w kilku słówach próbował wyjaśnić czemu i Imperator i Vader udają się na misję, na którą wysłanie samego Vadera byłoby już sporym overkillem, ale to wyjaśnienie było tak słabe że teraz - chwilę po lekturze - nie umiem go już przywołać. Po prostu autor chciał, więc polecieli. Dalej mamy festiwal śmiechu, bo Imperator i Vader pare razy prawie giną, najpierw w zamachu na ich niszczyciel gwiezdny, potem podczas lądowania, potem z ręki jakichś dzikich zwierząt, potem w końcu w wyniku spisku rebeliantów, który w ostatniej chwili sam nie wypalił. Na sam koniec Imperator butnie stwierdza, że tak naprawdę ani na chwilę nic im nie groziło (wrażenia z lektury miałem dokładnie odwrotne, więc należy uwierzyć na słowo). OK.

Ogólnie sednem książki jest to, że Palpatine - kompletnie out of character - decyduje się wraz z uczniem polecieć na Ryloth, żeby zająć się tamtejszym ruchem oporu. Wystawia się na przeogromne ryzyko i prawie ginie, ale na koniec jest OK. Zginęły trzy tuziny Twi`leków więc totalnie się opłaciło.

Polowanie to mamy przetykane krótkimi rozmowami Palpatine`a i Vadera, które mają chyba nadawać głębi ich relacji, tyle że nadają się bardziej na sentencje do chińskich ciasteczek - wiecie, jakieś rozważania o potędze, stosunku do słabszych itd.

Książka nie zrobiła na mnie wrażenia; męczyłem się przy niej, mimo że to tylko kilka godzin czytania. Osobiście nie polecam. 3/10.

PS. Do samego końca bawiło mnie, że główny bohater ma na imię Cham. Taki prosty chłopak jestem.

PS 2. Dwa cytaciki z książki, bo wpasowują się w obecne okoliczności:

Zamordowane przez niego dzieci w świątyni Jedi, ich oczy rozszerzone strachem, który tylko podsycił jego słuszny gniew.

Zapalił miecz i ruszyl energicznym krokiem w kierunku groty; jego myśli dryfowały wstecz do innego dnia, kiedy wszedł tak samo do świątyni Jedi wypełnionej wyłącznie dziećmi. Zarżnął je wtedy, a teraz zarżnie tych Twi`leków.

Jakimś zrządzeniem losu przeczytałem kilka powieści Kempa - i z Forgotten Realms i Star Wars - wszystkie są na jedno kopyto - duet postaci i postępujące po sobie sceny brutalnej akcji. Autentycznie autor powiela na akord taki schemat, że też mu nie wstyd, nawet od pisarzy piszących na zlecenie powinno wymagać się więcej.