Harakey napisał(a):
No i w tym temacie możemy podyskutować o technikach, doświadczeniach i dzielić się spostrzeżeniami


________

Ja cię sunę, już widzę tabuny Bastionowiczów, które moszczą się dziś pod kołderką, robią kotwicę a potem walczą z Vaderem.

...

Czekam na te doświadczenia.
Tymczasem topic o snach, podobnież pojebanych, ale bez żadnych "technik" znajdziesz tutaj
http://www.gwiezdne-wojny.pl/b.php?nr=367815

Ja zaczęłam się interesować LD miesiąc temu. Robiłam testy rzeczywistości, prowadziłam dzienniki snów.. ale żadnych efektów nie było. Po stosowaniu techniki MILD zaczęło coś się dziać. Na początku sny nie były dosyć wyraźne, ale z czasem zapamiętywałam je i stawały się bardziej rzeczywiste. Pewnego razu próbowałam zasnąć i myśleć, że latam. Po jakiejś chwili zasnęłam i obudziłam się w śnie nie był to 100 procentowy sen świadomy, ale pewne rzeczy wydawały mi się jak w świecie rzeczywistym. Po kilku takich snach przyśnił mi się sen o SW... wrażenia.. bezcenne!

Był chyba nawet poradnik na You Tube jak świadomie śnić
Kiedyś się w to bawiłem, ale tylko raz miałem świadomy sen i nie mogłem go odróżnić od rzeczywistości więc nie robiłem w nim nic szalonego

Nie miałam kontroli tylko czułam coś co robiłam ``nieświadomie`` w śnie (wiem brzmi dziwnie). Cóż za dnia robie testy rzeczywistości, ale w śnie nigdy owego testu nie zrobiłam świadomie, jeszcze nie wiem jak do tego dojść

studiach miałem taki przedmiot jak "konwersacje", który, rzecz jasna, polegał na dyskusjach na tematy wszelakie, tyle że po angielsku.

Kolega z grupy opowiadał kiedyś o "świadomych snach" i w dodatku opisywał własne eksperymenty, doświadczenia i przeżycia które mu towarzyszyły, bo rzekomo opanował tę sztukę. (choć dodam że chłopak ma trochę bujną wyobraźnię)

Od siebie dodam tyle : JESZCZE nie próbowałem, ale może kiedyś. Tzn ja wierzę że to jest możliwe, czemu nie ? Mózg to niesamowita maszyna, a wykorzystujemy zaledwie małą jego namiastkę. Jednak uważam że, jak ze wszystkim, lepiej być ostrożnym przy tego typu zabawach - nie chciałbym popaść w paranoję

A czy jak śnię ten świadomy sen to po prostu w tym danym śnie czyli lokacji i okolicznościach mogę robić co chcę, czy mogę wyśnić sobie co chcę, gdzie chcę i kiedy chcę

Pierwszy raz słyszę o czymś takim. To jakieś bajki, czy co? Nie chcę mi się wierzyć. Wolę tego nawet nie próbować. To... lekko mówiąc dziwne. Jednakże, fajnie by było być jednym z najlepszych napastników na świecie, grać w jednej drużynie z Łukaszem Piszczkiem, Jakubem Błaszczykowskim oraz z moim największym idolem na świecie -Robertem Lewandowskim. I być oczywiście jego kumplem . Bo tego nie osiągnę naprawdę, więc... Ale i tak wolę tego nie praktykować. Tych całych "świadomych snów" . Niech Moc będzie z Wami.

Może ktoś opowie o swoich ldkach?
Mój ostatni był bardzo krótki, po zrobieniu tr i uświadomienia sobie, że śnię, chwile polatałam i się obudziłam Był to spontaniczny ldk, nie planowałam go.

Kiedyś często miałam sny, kiedy wiedziałam, że to sen i nimi sterowałam, czasem jako ich uczestnik, czasem jako obserwator przygody. W końcu mi się znudziło. Teraz bardzo często zasypiam robiąc WILDa (chociaż nie miałam pojęcia, że takie coś istnieje) a wchodząc w sen daję się ponieść nieświadomości.
Jeśli kładę się spać i planuję, że dzisiaj będę śniła o xyz i to mi się faktycznie śni i jeśli chcę, to mogę wpływać na występujące tam postaci i dziejące się wydarzenia, czy to jest świadomy sen?

Ja mam taki problem, że już od około roku nie mam snów( wiem, że każdy ma kilka w nocy, ale żadnego nie pamiętam) w dodatku mam problemy z zasypianiem, męczę się dość długo, zawsze jak próbuję zasnać to wyobrażam sobie jakieś historyjki z moim udziałem w roli głownej A to że jestem w Hogwarcie i jestem najlepszym czarodziejem, albo jakimś tam wędrownym rycerzem , ale nigdy nie udało mi się wejść w coś takiego podczas snu

Albo mam jeszcze większy schiz. Ostatnio czytam Gre o Tron, totalnie zbzikowałem na jej punkcie, cały czas myśle tylko o niej, kiedy już idę spać to myślę sobie co by było gdybym znalazł się w tym świecie i ukazał tym postaciom, że są postaciami z książek (serialu), zawsze mnie to zastanawiało jakby zareagowały postacie na pokazanie swoich historii, jak zaczynam o tym myśleć i w końcu zasne to nie mogę się jakoś przenieść w świat Westeros

Ja potrafię bez przygotowań samo z siebie mi się coś śni i potrafię tym kierować.
Ale jak byłem 10 latkiem to miałem to max opanowane (bez ćwiczeń) np. śnił mi się koszmar i jak się obudziłem to potrafiłem "wrócić" do dowolnego momentu w tym śnie i zacząć od nowa całą sytuację z wygranym dla mnie skutkiem (np. poprzez rozwalenie zombi toporem który też "wygenerowałem"). Po prostu zamykałem oczy póki byłem senny i wracałem. Raz "wróciłem" do snu z poprzedniego dnia, starszych nie próbowałem.
Teraz już tak nie robię, nie mam potrzeby, nie boję się koszmarów bo wiem że to sen.

Dla wszystkich zestresowanych, przemęczonych i mających kłopoty z zaśnięciem - ludzie, jesteście w jakimś stopniu fanami SW czy nie? A medytować to nie łaska? Nie mówię o siedzeniu w niewygodnej pozycji ileś godzin i mruczeniu: "nie ma emocji, jest spokój". Trzeba wygodnie się położyć, na brzuszku, pleckach albo w dowolnej innej pozycji, wziąć kilka głębokich oddechów, wyciszyć się - w żadnym razie nie fantazjować! - wyobrazić sobie Salę Tysiąca Fontann albo inne przyjemne i spokojne miejsce i robić tak kilka wieczorów pod rząd. Przy którymś z kolei nauczycie się zasypiać po przyłożeniu głowy do poduszki. Wypróbowałam na sobie. Od roku zasypiam kiedy tylko mam ochotę. Zero problemów z bezsennością.
Chociaż swoja drogą fajnie jest pofantazjować przed snem. I wcale nie uważam, że to schiza takie wchodzenie w świat książek czy filmów i umieszczanie się pomiędzy bohaterami. To objaw dobrze rozwijającej się wyobraźni.
A odnośnie koszmarów, to miałam tylko dwa. Jak mi się śniły potwory, albo mordercy, to się tylko cieszyłam, bo przynajmniej działo się coś ciekawego. Koszmar to był, jak mi się śniło, że wróciłam do podstawówki. Brrrr...

Tak jak w temacie co o tym myślicie (generowanie światów star wars już to czuje TFUIII itp. ech marzenia)