-http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=68K_XCEqF_o

Droidy znowu dostają, ale walka uliczna całkiem ładna .

Urthona napisał(a):
Oczywistym jest, że każdy fan chce obejrzeć TCW.
________
Hehehe .

Nowy klip (drugi) wraz z artykułem na TFN-ie:

http://www.theforce.net/latestnews/story/Preview_TCW_The_Soft_War_148498.asp

Okazuje się, że nowy robot to super droid taktyczny... zaczynam się poważnie zastanawiać, czy w armii Konfederacji kiedykolwiek pojawi się oficer organiczny. Och, wygrana Grievousa też byłaby miła, ale na to szanse są jeszcze mniejsze.

jw

Kiedy nieuczciwy polak ma teraz szukać TCW? Zwykle były dostępne już od soboty. Wczoraj obejrzałem poprzedni odcinek i chciałem już dzisiaj sięgnąć po kolejny a nie widzę go nigdzie. NIKOGO NIE NAMAWIAM DO PIRACTWA!

coś ta tetralogia chyba słaba będzie. Kalani taki sobie, za dużo nie pokazał, początek spoilera tak myślałem że ten generał zmieni strony po gadce z Sawem koniec spoilera. Szału nie ma.

Odcinek fajny, nawet fajniejszy od poprzednich dwóch, ale czy na pewno to jest trylogia, a nie tetralogia przypadkiem? Bo zakończenie tego odcinka nic nie wyjaśniało. Nie było nawet Hondo. Mi się wydaję, że to jest jednak tetralogia. Ale odcinek fajny, i jak już wspomniałem, jest fajniejszy od poprzednich dwóch . Było więcej plusów, i zaliczyć do nich można: ten droid, generał Kilani, czy jak mu tam (), walka na początku odcinka, to pole siłowe, dzięki któremu Saw nie mógł się wydostać, postać tego prawdziwego króla, torturowanie Sawa, postać tego generała, oczywiście człowieka, przyłączenie się armii Onderońskiej do rebeliantów, to urządzenie do odcięcia głowy, rozmowa Ahsoki z Obim i Anakinem oraz końcówka odcinka . Szkoda tylko, że ten Kilani nie został lepiej pokazany, tylko jako wypasiony droid taktyczny . Nie został zaprezentowany bardziej ludzko, i to jest minus . Ale odcinek ogólnie najlepszy z tej trylogii(?) .

Ocena odcinka: 10/10.

Niech Moc będzie z Wami.

The Clone Wars. Wojny klonów.
Coś jest z tymi klonami, Onderon jest nimi wypełniony po brzegi. Od trzech odcinków podziwiam dwa modele obywateli w różnych wersjach kolorystycznych przechadzających się masowo po ulicach Iziz. Ile można patrzeć na te same twarze? Chce mi się wymiotować.
Wreszcie zaczęło się coś dziać, ludzie zatrzymujący Super Battle Droids to akt powstania, ale dlaczego od razu akcja się urywa, a nie widzimy zamieszek na ulicach, ludzi naprawdę biorących udział w walce dla siebie i swoją wolność?
A rebelianci? Z rebeliantów zamieniają się w narodowych monarchistów chcących po prostu wcześniejszego króla, do tego wsparcie generała i jego wojska - czysty faszystowski pucz wojskowy. Pewnie, w dobrych intencjach, w końcu to The Clone Wars, Separatyści = źli, Republika i jej przyjaciele = dobrzy, więc to tylko taka myśl poboczna. A na samą myśl, że dla Filoniego (czyli tak naprawdę Lucasa którego słowa, pomysły i myśli Filoni jedynie powtarza) to początki Sojuszu Rebeliantów - chce mi się wymiotować.
Poza tym nuda, nuda, ciągle to samo, nic człowieka nie zaskakuje, odcinek skonstruowany był dość średnio jeśli chodzi o kwestie techniczne, TCW się cofa chyba w rozwoju (który obserwowałem z wielką nadzieją, że im dalej tym lepiej).
Szkoda, bo TCW lubię, nie jestem hejterem, do każdego odcinka podchodzę z wielką nadzieją, że dostaniemy coś na miarę Padawan Lost/Wookie Hunt, większości odcinków 4 sezonu (druga jego połowa) czy Trylogii Mortis albo odcinków o Siostrach Nocy.
Jestem zawiedziony.

Nie tak głupi jak poprzedni, ale równie sztampowy i przewidywalny. Gdy pojawił się jakiś organiczny onderoński lojalista, to oczywiście zaraz musiał zdradzić. Pomysł zastąpienia droidów na ulicach gwardią pałacową miał potencjał i wprowadziłby trochę rozterek moralnych. Teram may złego młodego, chcącego zgilotynować starego dziadka, którego nikt już nie lubi i w następnym odcinku będzie ostrzeliwał własne miasto, chowając się za puszkami.

Ten odcinek był lepszy od dwóch poprzednich,przynajmniej była jakaś porządna akcja.

Ocena:

8/10

Jak na razie jest to jedyny odcinek piątego sezonu, który od biedy można nazwać znośnym. Zaszokowała mnie ilość dialogów, która nie była do bólu przewidywalna, jak to zwykle ma miejsce w tym serialu. Drżałem w posadach kiedy Steela zaczynała swą wielką przemowę do the People of Iziz - całe szczęście, że nie trwała ona za długo. Jak na razie całkiem nieźle kreowany jest król Dupa (czy jak mu tam), a jego dialogi ze Złym Królem nie są wcale takie najgorsze. Droid-dowódca nie szokuje bezdenną głupotą, a to już zawsze spory plus (w ogóle dobrze, że w tym odcinku droidy Sepków prawie się nie odzywają, bo mnie osobiście szlag trafia, jeszcze zanim cokolwiek powiedzą - wystarczy te debilne "eeeee..." i ta cała maniera), a generał Piłsudski mógł się nawet okazać interesującą postacią. Oczywiście wszystkie te zamiary zrujnowało zakończenie, ale i tak wspominając jego rozmowę z bratem Steeli (whatever his name was) jestem po prostu zszokowany, że Filoni potrafi czasem pod tym względem wyjść ponad poziom RotS.

Pozostaje tylko pytanie: gdzie to wszystko zmierza?

Np. taka Ahsoka, która nie może się angażować. Pytam po raz kolejny: DLA. CZE. GO?! Zły Król jest w sojuszu z CIS, a z CIS mamy WOJNĘ! Poza tym z jej rozmowy z Anim i Obim można wywnioskować, że jej neutralność ma pomóc rebeliantom nauczyć się walki. Wszystko okej, tylko co jeśli stawką ich porażki jest życie Dupy?

Pozostaje nam jeszcze nieszczęsny trójkącik.

Żeby była jasność: co by o Filonim nie powiedzieć, love stories wychodzą mu lepiej od Lucasa (nie żeby to było jakieś szczególne osiągnięcie), a "A Friend in Need" uważam za jeden z lepszych odcinków poprzedniego sezonu. Ahsoka buja się w Luksie, w którym buja się też Steela? Okej, nie mam nawet nic szczególnie przeciwko (choć nadal nie rozumiem, co ma w sobie Lux, że obie na niego lecą).

Problem jest taki, że w pierwszym odcinku tetralogii był to praktycznie drugi najważniejszy wątek. A teraz gdzie on się podział? W poprzednim odcinku został jedynie zarysowany, a w tym też niewiele się w tej kwestii rozwija. Zbyt niewiele, na czym traci konsekwencja. Cały czas mam nadzieję, że finał tej historii nie będzie pod tym względem szczególnie sztampowy, tym bardziej, że Lux chyba ma ochotę grać na dwa fronty. Z kolei czemu Steela kazała mu sobie iść, jak się zaczął do niej przymilać, skoro tak bardzo jej na nim zależy? This just doesn`t add up, Dave!

Poza tym standard: dużo łubudubu, cztery modele twarzy na krzyż, wymyślna metoda egzekucji polegająca na oczekiwaniu ze wzniesionymi pałkami (bez skojarzeń) na tyle długo, by można przeprowadzić akcję ratunkową. W następnym ktoś zginie - stawiam na braciszka Steeli, bo on i tak nikogo nie obchodzi. Ale może Filoni będzie miał jaj i zaciuka samą Steelę? Albo... Luksa?

Ale pewnie nie.

sobie. Zmiana frontów w wykonaniu Generała po rozmowie z Rebeliantem/Terrorystą przewidywalna do bólu. Ahsoka na wojnie między Konfederacją a Republiką nie może się mieszać w walkę bo... No właśnie bo co? Super Battle Droidy widocznie są coraz gorszej jakości. Nie dość, że dalej padają po jednym strzale, to jeszcze nie dają sobie rady z nieuzbrojonym tłumem cywili. Widocznie CIS zaczął iść zdecydowanie bardziej w ilość niż w jakość. Ahsoka jednym Force Pushem położyła wszystkie droidy, w tym droideki, SBT i Magna Guardy. To jest Moc, babe! Yoda z Windu i spółką mogliby się od niej wiele nauczyć.
3/10

mi się w miarę podobał - na pewno ciekawszy niż poprzednie, na których usypiałam. Podobał mi się montaż i całkiem spora dawka ładunku emocjonalnego - konflikty między postaciami są całkiem intensywne. Tylko naprawdę nie mogę zrozumieć co oni chcą pokazać przez trójkąt Luxsokastila. Steela na początku klei się do Bonteriego, potem go unika... jak w wierszyku dla dzieci pt. "Żuraw i czapla". Mam nadzieję, że w kolejnym epizodzie bardziej to rozwiną - bo fakt, Filoni lepiej pokazuje romanse niż Lucas.

No dobra, ja cały czas myślałam, że Hondo wyskoczy gdzieś z krzaków, więc decyzja generała lekko mnie zaskoczyła, ale nie żeby nie była do przewidzenia. A Kalani jest rzeczywiście mało... fajny. Może potem się rozkręci.

Sympatyczny odcinek, lepszy od poprzedniego chociaż w porównaniu do pierwszego (onderońskiego) jest trochę słabiej. 9/10
Czekam na piąty

Tego się po prostu nie da oglądać bez twarzy czerwonej od facepalmów.
Nie dotrwałem do końca.

Już mam dosyć tej tetralogii. Z odcinka na odcinek coraz gorzej i bardziej wieje nudą. 1/10

Odcinek strasznie przewidywalny. Temat patriotyzmu i rebelii/terroryzmu faktycznie może i ze swojej natury jest ciekawy, ale nie wykorzystano jego pełnego potencjału- mieszkańcy zachowują się bezstronnie tak jakby nie obchodziło ich, że jakaś grupa biega po całym mieście i robi zadymę. Jedyną reakcją jaką zaobserwowałem to zaskoczenie mieszkańców gdy grupka "terrorystów" strzela do droidów. Brak tu jakieś żywej reakcji. Mieszkańcom chyba jest obojętne czy po ulicach łażą roboty czy nie. Dodatkowo zabito moralny aspekt sytuacji wysyłając na patrole tylko droidy- o wiele ciekawiej byłoby gdyby ulice w imieniu separatystów patrolowali ludzie (pomijam już fakt, że atakowano tylko cele militarne). W ten sposób "ugrupowanie terrorystyczne" to tak naprawdę grupa ludzi lojalnych poprzedniemu władcy i chcących jego powrotu (dodatkowo akcja ratunkowa była kiepsko zorganizowana ). Z drugiej strony to po prostu serial dla dzieciaków więc nie wymagam za wiele. Podsumowując- fajerwerków nie ma, ale nie jest źle. Jak na standardy TCW mocno przeciętnie.

Na razie chyba najlepszy odcinek o Onderonie, ale i tak daleko mu do doskonałości.

Zmiana stron przez generała, bardzo, ale to bardzo przewidywalna. Tempo mocno wyhamowane, tłum zatrzymujący droidy wyglądał śmiesznie, a zwykli ludzie do momentu egzekucji żyli chyba w jakimś odurzeniu ziołami, bo wyglądali, jakby cała sytuacja polityczno-wojenna ich g**** obchodziła.

Samo "starcie" dwóch władców to najciekawszy element, ale mocno niedopracowany. Raczej płytko przedstawiony wątek. Może finał będzie ciekawszy, bo jak rozumiem, szykuje się jakiś atak ze strony sepków. Chociaż rozwiązanie jest raczej z góry znane

Ocena: 6.5/10

Średnia sezonu: 5.7/10

Trzeci odcinek o Onderonie. Rebelianci postanawiają przekonać do siebie społeczeństwo Onderonu, obiecując uwolnienie Króla Dendupa. Król Rash postanawia skazać Dendupa na śmierć i w tym momencie wkracza najpierw Saw. Jego zuchwałość robi wrażenie, jednak nie udało mu się uwolnić króla z powodu jednostronnej tarczy w fortecy, w której był uwięziony. Potem z kolei, jak już Dendup i Saw mają zostać straceni, to do akcji wkraczają Ahsoka i rebelianci i z powodzeniem udaje mi się uwolnić króla Dendupa. Taki punkt kulminacyjny w całej tetralogii, gdyż od tego momentu zaczyna się dziać coś więcej. Obywatele Onderonu przekonali się do rebeliantów, a wkrótce zaczyna się prawdziwa wojna. Nie mniej jednak - dalej pozostaję przy tym, że król Rash nie korzysta ze swoich uprawnień . Gdyby faktycznie chciał pozbyć się poprzednika, to nie robiłby tego w miejscu publicznym. To był największy błąd, bo było wiadomo, że rebelianci to wykorzystają. Może i się czepiam Rasha, no ale to moja opinia. Dooku wybrał sobie zdecydowanie złego "pionka" w tej "grze". Jednak to pokazuje (już po raz kolejny zresztą) niezwykłą determinację i spryt powstańców. Odcinek, na tle dwóch poprzednich, wypada nieco lepiej - tak ogólnie oceniając .

„The Soft War”, czyli „Oprogramowenie” (), albo „Wojny o Miętkość”.

Zaczynając oglądanie tego odcinka moim pierwszym marzeniem było „proszę nie zepsujcie tego jakimś nędznym wątkiem romansowym” i faktycznie tego nie zrobili...co tylko potwierdza, że połowa odcinka, w którym Ahsoka patrzy dziwnie na Onderonian jest niepotrzebna.

Dopiero w tym odcinku nareszcie Onderon pełen jest różnych kreatur, ulice miasta naprawdę żyją. Rebelianci organizują swoje małe zasadzki i przerażające ogromne holotransmisje, zaś do niewesołego dworu królewskiego na Onderonie dochodzi trójoki Terminator i animowany Stephen Lang. Tercet łotrów, postanawia stracić bliskiego kuzyna Jana Dodonny, acz Stephen Lang się przy tym trochę waha. To w sumie najciekawsza postać w odcinku, bo usiłuje uczciwie traktować spearatystycznego terminatora, a jednocześnie trzymać się honoru i rozsądku wojennego. Co oczywiście doprowadziło do takiego, a nie innego finału. Z resztą fajnego, bardzo podobały mi się te wszystkie zwroty akcji.

Najmocniejszym punktem odcinka był jednak występ Ahsoki w finale. Wiemy wszyscy, że Jedi potrafi epickie rzeczy….ale dobrze widać to dopiero gdy najpierw w ogóle go nie ma. To nagłe pojawienie się Ahsoki było, nie wiem czy potrafię znaleźć na to lepsze słowo, po prostu zajebiste.