Hurej, nerdzenie.

1. Owszem, są karty identyfikacyjne. Najczęściej pojawiają się w kontekście podróżników i pełnią funkcję paszportów. Z pewnością Imperium miało zunifikowany system. Pewnie każdy obywatel sobie załatwiał dowodzik w lokalnym gubernatorstwie, a ich produkcja też odbywała się w setkach tysięcy miejsc, co pozwoliłoby na względnie szybkie wdrożenie. Kart identyfikacyjnych pomniejszych organizmów państwowych sobie nie przypominam. W przypadku podejrzeń wobec osobnika legitymujący urzędnik pewnie łączy się za pośrednictwem lokalnej służby bezpieczeństwa z galaktyczną siecią, bo kopiowanie bazy kilku miliardów obywateli byłoby mocno niepraktyczne. Oszukiwanie wymaga w każdym razie podszycia się pod istniejącą osobę lub uzdolnionego hakera, rejestrującego naszą fałszywą tożsamość.

2. Cred sticki jak dla mnie działają bardziej jak karty kredytowe. Instytucja banku międzyplanetarnego z pewnością ma dostęp do holonetu, więc połączenie z każdą planetą ma jak najbardziej. Banki lokalne pewnie też istniały, ale obsługiwały lokalnych wieśniaków, a nie gwiezdnych podróżników.

3. Na cywilizowanej planecie z pewnością istnieją systemy przekaźników/satelitów, umożliwiających globalną łączność bezprzewodową. Nawet w małych koloniach wystarczy jeden tani satelita nad obszarem zamieszkanym i mamy łączność na sporym wycinku planety.
Holonet jest tylko siecią przesyłową. O danych "w chmurze" nie słyszałem. Jeśli ktoś ma serwer, jak najbardziej może tam sobie dane trzymać, lecz międzyplanetarny dostęp do nich wymaga dokonania opłaty za transfer po łączu i tu jest cały problem.
Na planecie/orbicie stoi sobie cały kompleks z przekaźnikiem nadprzestrzennym. Po drodze sygnał idzie podświetlnie (czy właśnie z c raczej ;p ), więc podpiąć można się dowolnie. Korzystanie z łącza kosztuje, więc wszystkie sposoby muszą uwzględniać identyfikację użytkownika i metodę poboru opłaty.
Z komunikatorami tekstowymi się nie spotkałem. Dziwne to w sumie, bo przecież przekaz holograficzny jest o wiele rzędów cięższy... Kluczem do wszystkiego są wysokie koszta połączenia, potencjalna inwigilacja przez operatora i restrykcje rządowe w dostępie przy różnych reżimach.

4. Pozwolenia są i działają w obrębie wpływów rządu galaktycznego. Ze znakowaniem broni się nie spotkałem. Pozwolenia dotyczą raczej danych typów a nie egzemplarzy.
Na ciało z pewnością zareagują. Większość morderstw to przecież żona z wałkiem, albo żulki pod sklepem, a nie dobrze zaplanowane zabójstwa. Możliwość, że sprawca będzie na drugim końcu galaktyki oczywiście jest, ale loty międzyplanetarne przecież są równie skomplikowane jak przekraczanie granic ziemskich państw i tak samo zostawia ślady.
Jak go znajdą, z pewnością sprawę przekażą dalej, jeśli mają nawiązane stosunki dyplomatyczne z drugim światem, podobnie jak to wygląda u nas.
Kwestia monitoringu jest raczej przemilczana. Każdy sobie rzepkę skrobie, a czy rząd ma jakiekolwiek prawa do nagrań - nie wiem.

5. Statek w nadprzestrzeni porusza się po zadanym wektorze, mającym odwzorowanie w przestrzeni realnej. Jeśli dobrze odczytamy ten wektor ze szczegółowego skanu podczas pseudoruchu przed skokiem, możemy wyznaczyć prawdopodobny punkt wyjścia na prostej, będącej jego przedłużeniem, do pierwszej przeszkody. Dzięki różnej prędkości napędów nadprzestrzennych, można dostać się tam przed celem i zastawić pułapkę. Jeśli nikt nie będzie obserwował kolejnej fazy skoku, lub nie będzie on jednoodcinkowy, na nic się to oczywiście nie zda. Wszelcy odrobinę rozgarnięci piraci i przemytnicy, gdy wiedzieli, że mogą być śledzeni, wyznaczali sobie punkty pośrednie w niezamieszkałych układach i tyle.

Jak loty międzyplanetarne są skomplikowane? To jak działa po kolei taka procedura? Myślałem, że to po prostu wymeldowanie sie ze spaceportu i odlecenie z planety - to chyba nie jest skomplikowane?

Hm, nie spotkałem się nigdy z czymś takim w książkach, tym bardziej w filmach.
I czymże jest punkt tranzytowy i kontrola manifestu? Nie jestem biegły w podróżach zagranicznych, więc ciężko mi to sobie przetłumaczyć.

I hellyeah, nerdzenie pełną gębą