Tytuł jak w fanowskim tłumaczeniu rzadki widok.

ma jedną, irytującą wadę: słabe rysunki. Może nie są fatalne lub beznadziejne, ale jednak rysownik nie potrafi porządnie narysować Palpatine`a, jak i szturmowców.
Od rysunków zacząłem, bo gdyby nie one, to ten komiks mógłby być WYBITNY!

Kapitalny pomysł z anty-Sithową koalicją, stworzoną przez Wielkiego Moffa Trachtę. Swoją drogą, Trachta fajnie wygląda, taki oryginalny wygląd...lub mam jakąś słabość do cyborgów
Trochę gorzej z wyglądem Wielkiego Moffa Bartama, który nie dość, że jest przesadzony, to jeszcze nie ma nic, co sugerowałoby, że jest wysoko postawionym imperialcem. Poza tym, jeden dziwoląg wśród moffów wystarczy.
A fabuła jest znakomita: próby zamachu na Imperatora i Vadera, obie nieudane, różne plany, mniej lub bardziej skomplikowane co zrobić, by zamachy się udały, wspomnienia Vadera z dawnego życia, przez co przewijają się Qui-Gon czy Padme, moffowie wzajemnie podkładający sobie nogi, zresztą manipulowani przez Sidiousa, tajemnicza Mroczna Jedi, co chciała zostać Sithem...nawet Boba Fett się przewija

Ale zastanawia mnie kwestia niepowodzenia tego zamachu. Dokładniej śmierć Trachty i Bartama. Kto zlecił ich zabić? Kadir? Palpatine? Czy Gauer był zabójcą jednego z nich?

9/10 i naprawdę szkoda, że nie mogli wcisnąć jakiegoś porządnego rysownika.

To że Imperium składa się z większości z ludzi złych, rządnych władzy, dążących do celu po trupach, było nam już przedstawiane nie raz. Dlatego aż dziw bierze, że na historie przedstawiającą próbę obalenia władzy shithów, trzeba było czekać do 2002 roku, wraz z pierwszymi numerami serii Star Wars Empire. Już sam pomysł konspiracji anty-sithowej jest kapitalny i daję spore szanse na świetną historie, nawet pomimo znajomości jej zakończenia. Po lekturze komiksu stwierdzam że autorom udało się odpowiednio wykorzystać potencjał ten historii.

Główna oś fabuły to przede wszystkim intryga Trachta i spółki, która od początku wciąga, jest przemyślana, skomplikowana i wprowadzona w życie w odpowiednim czasie. Imperator jednak znów okazuje się przewidujący, a spiskowcy ostatecznie okazują się największym zagrożeniem dla samych siebie. Dodatkowo przyjrzymy się Vaderowi oraz wyborem przed jakim staje spotykając mroczną jedi. Trzeba przyznać że w obliczu The Force Unleashed, jego decyzje można interpretować na jeszcze na kilka różnych sposobów.

Komiks niestety kuleje jeśli chodzi o warstwę graficzna. Nie jest tragicznie ale też nie jest zbyt dobrze. Palpatine momentami wogóle nie wygląda jak imperator, soczewki na oczach Trachta raz są jednakowe, a czasem różnej wielkości, a Skosef wygląda raz staro, raz młodo. Takie błędy oraz momentalnie niezbyt realne rysy postaci psują odbiór tego komiksu.

Moja ostateczna ocena to 8/10, głównie za sam pomysł i wykonanie fabularne.

Czytając opis, a później początek zapowiadało się znakomicie. Rzeczywiście, spisek przeciwko rządom Sithów w Imperium jest czymś świeżym i ciekawym.

Niestety komiks im dalej, tym bardziej jest chaotyczny. Trochę przez rysunki, mniej przez przeskakującą akcję. Ale najbardziej przez brak tekstów. W paru miejscach, przez kilka stron mamy tylko coś typu: brzdęk, bang, trzask, łup, jebudu. Brak jakichś wypowiedzi, czy to bohaterów, czy to narratora w połączeniu z ww. poplątanymi rysunkami daje poczucie dezinformacji.
Najbardziej wkurzyło mnie to przy zabiciu Trachty, bo początkowo w ogóle nie wiedziałem co się dzieje i czego właściwie dotyczy scena. A kto zabił moffa, to do tej pory nie wiem

Jeszcze jedna kwesta dotycząca właśnie tekstu. Nie wiem czy tak dziwnie było to w oryginale, czy też to jakieś słabsze tłumaczenie (ale raczej nie), ale niektóre zdania brzmiały i wyglądały też jakoś nieadekwatnie do sceny i nieskładnie, jakby do spółki z kreską.

Podsumowując, fabularnie - coś pięknego. Cała reszta - słabo.

8/10

Lecimy dalej z tym nadrabianiem. O ile Nowe oblicze wojny było komiksem wybitnym to Zdrada zasługuje tylko i wyłącznie na wygórowane słowo: średniak. Rysunki w tym komiksie mamy ohydne. Jedyna sprawa, która powstrzymała mnie od odłożenia tego komiksu na półkę jest ciekawa sprawa z fabułą. Wydaje mi się, że pierwszy raz czytałem o zamachu na Sithów. Mocniejszą stroną jest tu plan obalenia Palpiego bo potyczka Vadera była klasyczna, z tym, że tym razem nie został poważnie ranny Tak jak mówię, wątek z zamachem na Palpiego dosyć fajny, lecz w całości komiksu wypadło to raczej chaotycznie i ciężko się było połapać o co chodzi. Dla mnie na przykład trudno było rozpoznać danych oficerów albo dowiedzieć się kto zabił kogo Mogłoby to być bardziej doszlifowane, a wtedy nawet rysunki nie stanowiłby wielkiego minusu. Podsumowując: za okropną kreskę i chaos daję 5/10.

Nareszcie otrzymaliśmy jakąś dłuższą mini-serię z cyklu Empire w naszym kraju. I to nie byle jaką mini-serię tylko Zdradę. Jest jeden z niewielu komiksów, której czytałem dużo wcześniej w oryginale. Moje odczucie po przeczytaniu polskiej wersji są dalej takie same.

Sam pomysł zamachu stanu przez moffów jest kapitalnym punktem wyjścia dla całej intrygi. Dzięki temu lepiej poznajemy wysoko postawione szychy w imperialnej maszynie. Niestety im dalej w las tym jest gorzej. Spiskowcy zaczynają kopać dołki jeden pod drugim a jak wiadomo to nie wróży niczego dobrego wobec takich przeciwników jak Vader i Imperator. Koniec końców i tak wiemy jak to wszystko się skończy. Warto wspomnieć jeszcze o dwóch sprawach. Po pierwsze retrospekcje Vadera o Anakinie. Jak ja lubię jak twórcy łączą starą i nową trylogię Po drugie fakt w jakim Vader postąpił z pewną kobietą. Właśnie takiego Vadera lubię!

Niestety o rysowniku tylu ciepłych słów już powiedzieć nie mogę. Rysunki są często chaotyczne, zbyt karykaturalne i niekiedy po prostu trzeba się domyślić o co tak naprawdę chodzi. Choć nadają całemu komiksowi całkiem fajny klimat.

7/10. Pomysł zamachu stanu myślę, że lepiej sprawdziłby się w formie książkowej