Pierwszy i drugi zapowiadają się ciekawie pod względem graficznym (przynajmniej jak na mój gust). Choć "Savage heart" czytałem w wersji elektronicznej i hmmm, niezbyt mi się to podobało. Ale może jeszcze zmienię zdanie po przeczytaniu polskiej wersji...

I fajna okładka.

Jak zwykle czekam.

że znowu Visionaries

z niecierpliwością na Old Wounds.

Reszta też zapowiada się nieźle, rysunki nie powalają ale historie raczej dobre.

Stare rany- czytałem fajne

Co do dwóch pozostałych historii to mam jakieś złe przeczucia. Coś mi się zdaję, że SW Komiks nie utrzyma swego wysokiego poziomu prezentowanego w tym roku

Stare Rany polecam obejrzeć na YouTubie, naprawdę godna animacja na podstawie tego komiksu

No i oczywiście, że czekam na ten numer!

Zbieram komiksy od zeszłego roku. Okłatka tego jest świetna. Czekam z niecierpliwością na ten numer i pierwszt tom Rycerzy starej republiki.

że komiks wychodzi już jutro

Po odswiezeniu sobie komiksow, tym razem w polskiej wersji papierowej, stwierdzam ze dalej sa fajne : D
Samo wydanie&tlumaczenia takze, nie zauwazylem zadnych literowek nawet -,-

Kupiłem na początek weekendu i w dodatku w pakiecie w Bane`m więc jestem szczególnie uradowany.

Stare Rany - pomysł z pół-mechanicznym Maulem mi się podoba, tylko trochę krótka walka - Maul tropił Obiego na tych swoich łapkach nie wiadomo ile by zginąć po paru sekundach. I Obi jest siwobrodym o parę lat za wcześnie. 7.5/10

Dzikie serce - właściwie... śmieszny komiks. Vader na opustoszałej planetce, przewodzący stadzie wyliniałych psów i wspomagający ich w walce ze zmutowanym bawołem. Jeszcze tylko dodać jego wejście do imperialnej bazy i odlot bez słowa. Koniec dla trójki żołnierzy też iście epicki. 6/10

Niedobitki - Mace sobie idzie, idzie, idzie, po czym znów idzie i idzie. W końcu wchodzi do siedziby kosmicznego Kim Dzong Ila i robi rozpierduchę. Wajnie. 5.5/10

Nie było tradycyjnego 4-stronicowego syfu na końcu, co cieszy. Równy poziom bez szału. Tyle

6.3/10

dla mnie to najsłabszy SWK jak dotychczas. Jedyne co było fajne to końcówka "Savage Heart".

Jeśli chodzi o Maula to... powiedzmy że jak dla mnie to on jest za bardzo eksploatowany. Niby nie żyje a tylko pośmiertnie wystąpił w zdaje się trzech numerach SWK. Opcja z "Old Wounds" wydaje mi się najbardziej naciągana.

Jeśli chodzi o "Survivors"- gdybym nie wiedział że to Mace to bym się nie domyślił. Jedyne cechy wskazującfe na niego to jak dla mnie łysa czacha i miecz.

Wiesz Elendil, Kim Dzong Il to chyba nie najlepsze porównanie.

Chyba najsłabszy numer jaki wyszedł w tym roku. Tylko 1 komiks wywarł na mnie dobre wrażenie. Reszta- cienizna.

W tym miesiącu fani Star Wars z Polski dostaną w swe ręce pierwszy tom "Rycerzy Starej Republiki", co należy uznać za wydarzenie (abstrahując od poziomu samego story-arca, a jaki on jest jeszcze nie wiem, bo przygodę z KotORem dopiero zacznę). Ludziom z Egmontu znana jest zapewne stara prawda, że nic w przyrodzie nie ginie i równowaga musi być zachowana, toteż zaserwowali nam chyba najgorszy numer SWK do tej pory. Żaden z wydanych w nim komiksów nie jest dziełem wybitnym, czy też w jakiś sposób zapadającym w pamięć.

Stare ranyKolejna historia "Visionaries", która zagościła w polskim miesięczniku komiksowym. Rzecz o tym, co by było gdyby Darth Maul przeżył starcie z Obim na Naboo i po latach postanowił się zemścić (dorobiwszy sobie uprzednio protezy dolnych kończyn i większe rogi). Pomysł wyjściowy całkiem zgrabny, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Maul z protezami wygląda w tym komiksie budzi grozy, lecz jest raczej groteskowy, podobnie jak wypowiadane przezeń zdania pełne banałów na temat zemsty i celu jej dokonania. Starcie Maula z Obi-Wanem, którego czupryna już przyprószona została siwizną, kończy się równie szybko, jak się zaczyna i jedyne co można pochwalic to dosyć zaskakujący (aczkolwiek mało elegancki) sposób, w jaki Sith ginie. Udany motyw to początek komiksu, gdy Owen i mały Luke (jako dzieciak to był wprost cherubinek) obserwują zachód bliźniaczych słońc-fajne nawiązanie do Ep. IV i końcówki Ep. III. Generalnie całość tak na 5,5/10.

Dzikie serceBardzo lubię cykl Empire, ale nie da się zaprzeczyc, że poza "What Sin Loyalty" nie było w nim raczej udanych jednostrzałowców, zaś ta pozycja jest jedną z najsłabszych. Paul Alden wybrał świetny punkt wyjścia dla tej historii - postanowił opisać losy Vader po tym, gdy jego TIE Advanced został wyrzucony w przestrzeń podczas bitwy o Yavin. Niestety, ciekawa idea przedstawienia Lorda jako prawdziwego drapieżnika, istoty, w której pierwotne instynkty były zawsze buzowały został przedstawiony metodą "kawa na ławę". Vader bowiem staje na czele stada zamieszkujących planetę Vaal hienopodobnych stworzeń. Lord Sith wreszcie czuje, że żyje. Na drugim planie toczy się historia trzech imperialnych oficerów, którzy obsadzają placówkę na tej planecie i jak przystało na ludzi dobrej roboty przykładnie się opier.... . Ta dokładka do głównej warstwy fabularnej jest zresztą od niej o wiele ciekawsza, zaś oba wątki pomysłowo się splatają. Całośc jednak rozczarowuje swą dosłownością i dominującym poczuciem zmarnowania fajnego tematu. Nierówne rysunki Trevino (koszmarne postaci, dym jakby rysowało go kredkami dziecko na zajęciach z plastyki, ale świetne sawannopodobne krajobrazy) nie poprawiają obrazu całości. Czwóreczka.

NiedobitkiCóż, chyba nie ma sensu za wiele pisać o tym tytule. Wydaje mi się, że wylądował w tym numerze tylko dlatego, iż głównym bohaterem jest Mace Windu (twarz następnego SWK). Młody Windu wymierza sprawiedliwość pewnemu tyranowi w imieniu ofiar jego krwawych rządów. Miało być metafizycznie i podniośle, a wyszło nudno i miałko. 3/10

Ogólnie wyszła mi ocena pi razy drzwi circa about 4/10, czyli raczej słabo. Za miesiąc będzie lepiej, bo dostaniemy "Jedi: Mace Windu", a to dobra, solidna pozycja.

*

Stare rany
Powiem krótko - tego typu komiksy powinny być zakazane. Maul był fajny? To nie trzeba było go zabijać w 5 sek. w EI, a wycisnąć niczym Aokę w tcw.

Ogólna ocena: 1/10
Klimat: -/10
Rozmowy: -/10
Rysunki: -/10
Kolory: -/10


Dzikie serce
Zabawny komiks z perspektywy losów ekipy przekaźnikowej. Strasznie fajne rysunki, chociaż skrzyżowanie hieny z szablozębem słabe.

Ogólna ocena: 7/10
Klimat: 5/10
Rozmowy: 6/10
Rysunki: 8/10
Kolory: 8/10


Niedobitki
Komiks o wymierzaniu sprawiedliwości. Cienki.
I to coś ala pazury świetlne Wolverine`a...

Ogólna ocena: 3/10
Klimat: 3/10
Rozmowy: 3/10
Rysunki: 4/10
Kolory: 4/10


Końcowa ocena numeru 04/2010
3.6


I krótki mój wkręt - od paru numerów SWK serwuje wyjątkowo cienkie komiksy. Skłania mnie to powoli do rezygnacji z ich kupowania oraz potwierdza mój wybór o olewaniu komiksów SW jako takich. Po prostu za dużo badziewia jest i tyle.

Drugi wkręt tyczy serii KotOR. Oblookałem e-komiks jeden, potem jeden z środka eeee nie.

Trza się jednak skupić na książkach i tyle.

no i dobry poziom komiksów w tym roku znów szlag trafił. Poprzednie trzy numery miały wysoki poziom (1/2010 dwie 10, 2 i 3/2010-9, 9, 7).

Stare rany-świetny komiks, dużo lepszy niż wskrzeszony. 9/10

Dzikie serce -Taka sobie historia. Vader walczący ze zwierzakami. Nudy. Rysunki niezłe. 3/10

Niedobitki-fajna krótka historia. Kreskówkowe rysunki jakoś nie przeszkadzają. 7/10

Nie jest to najgorszy SW Komiks. Ale dużo słabszy niż trzy poprzednie w tym roku. Miejmy nadzieje, że SW komiks wróci do wcześniejszego poziomu. A tak raczej się stanie, bo Jedi: Mace Windu to świetny komiks. Nie znam drugiej historii, ale raczej nie obniży poziomu SW Komiks 5/2010.

Teraz tylko czekać na przesyłkę z KotORem.

Przeczytane, recenzowane:

Stare rany. Zanim przeczytałem ten komiks, widziałem animowaną wersję tej historyjki. Komiks średni jeśli chodzi o kreskę i kolorystykę, fabuła wypada lepiej.

Maul, to jedna z moich ulubionych poastaci. Muszę przyznać, że lubię Old Wounds, aczkolwiek trudno nie przyznać racji Bartowi, iż Luca$ strzelił sobię w stopę uśmiercając go już w EI. Ocena: 7/10.

Dzikie serce. Dobry. Wizualnie podobał mi się znacznie lepiej niż Stare rany. Gorzej z fabułą. Ta jest tu prosta, przewidywalna i trochę nudnawa. Ocena 6/10.

Niedobitki. Słabizna numeru. Kreska do mnie nie przemawia, tak samo jak morderca, którego musiał likwidować osobiście sam Windu. Jeżeli wśród pomordowanych był duch Hutta, to jak się to stało, że wcześniej nie dopali go ziomale zamordowanego? Ocena: 3/10.

Całościowo wystawiam 6/10. Cieszę się szczególnie ze Starych ran.

Ten numer niestety dość słaby, najgorszy z dotychczasowych.

Stare rany
Poprzednia historyjka z "Visionaries" była świetna, zaś ta... niestety, nie za fajna. Zdecydowanie bardziej wolałem wskrzeszenie Maula w "Wskrzeszonym". Kreska także do mnie nie przemawia. Kolorystyka zaś rewelacyjna jak dla mnie. 6/10

Dzikie serce
Historyjka o tym, co Vader robił tuż po bitwie o Yavin... trochę słaba i bardziej pasuje do Talesów niż Empire. Zbyt prosto było przedstawione "przyjęcie do stada", no i nie bardzo trafia do mnie przesłanie. Kreska całkiem ok, ale twarze - okropne. Kolorystyka rewelacyjna. 6/10

Niedobitki
Kiepska historyjka o Mace-wymiataczu, kiepska grafika. 3/10

Okładka - dobrze wykonana, bardzo lubię styl Drew Struzana, choć nieco zmieniłbym jej układ 9/10

Czyli ogólna ocena wynosi 6/10, głównie zawyża ją okładka, po której jak wiadomo, komiksu się nie ocenia.

Słabiutki numer, taki mamlasty i szary. W ogl No to tak.

Stare rany - dobry komiks. Mogło być gorzej, a jest nawet ciekawie. Rysunki nie są złe, fabuła dość fajna - ogólnie nieźle. Mogło być gorzej, więc daje 7/10.

Dzikie serce to chyba jeden z lepszych komiksów numeru. Fabuła bardzo dobra, a zwłaszcza motyw ze zestresowanym pracownikiem stacji. Wyluzował się już, nareszcie koledzy go namówili do jakichś procentów, a tu się odwraca i... Vader. Bezcenne . Vader narysowany bardzo dobrze, kreska również niezła, ale twarze.. phf, szkoda gadać. Beznadzieja. Daję 7/10.

Niedobitki też są dobre, ale komiks mógł być lepszy. Windu przedstawiony nawet nieźle, ale rysunki takie sobie. Mogło być lepiej, mogło być gorzej. W każdym bądź razie, mi się podobało. 6.5/10.

Reasumując:

Rysunki - 6.9/10
Dobór komiksów - 6/10
Ogół - 6.7/10

W tym roku czwarty numer Star Wars Komiks. Licząc ogólnie to już 20 numer. A jak wypadł ten kwietniowy? Niestety ogólnie numer słaby, mimo dobrej historii o Vaderze.


"Stare rany" - czyli kolejne bezsensowne wskrzeszenie Maula. Komiks to po prostu SYF! Tym razem mamy Maula podróżującego przez lokacje z filmów, będącego krok za Obi-Wanem. Bez sensu. No i kolejny powrót Maula, który nic ze sobą nie wnosi.
Ale jest i dobra wiadomość - to już ostatnie wskrzeszenie
1/10


"Dzikie serce" - a ten komiks bardzo mi się podobał. Oryginalne rysunki, choć trochę dymiący myśliwiec Vadera dziwnie wyszedł. A w historii spodobała mi się koncepcja Vadera na czele stada drapieżników. 7/10


"Niedobitki" - fabularnie bez sensu: Mace Windu, jako Jedi, powinien starać się doprowadzić dyktatora przed oblicze sprawiedliwości, a nie go zabijać. Poza tym - skąd te duchy?
Ale dam jednak 4/10 - za to, że Uda-Khalid to pewne nawiązanie do afrykańskich watażków wojskowych. Poza tym zaintrygowała mnie jego broń. To broń świetlna? Bliżej nieznana, tak jak błyskawica/kieł świetlny Stauza Czycza z "Chwili zwątpienia"?

Czas nadrobić narastające zaległości w recenzjach SWK. Na pierwszy ogień idzie kwietniowy numer.

"Stare rany": ta historia to kolejny ukłon w stronę fanów Dartha Maula. Trzecie wskrzeszenie Zabraka pokazane na łamach SWK wydaje się być najbardziej sensowne. Niestety nie dowiadujemy się kto i w jakim celu wskrzesił Maula. Jego wizyta na Tatooine ma jeden cel - zemstę na Obi - Wanie Kenobim. Maul prowokuje swojego przeciwnika do walki pojawiając się na farmie Owena Larsa, zagrażając przy tym małemu Skywalkerowi. Okazuje się, że Obi - Wan jest na tą konfrontację przygotowany i wyrastając z podziemi (dosłownie ) staje do walki z pogromcą Qui - Gon Jinna. Dalsza część historii to standardowy pojedynek zakończony zwycięstwem Kenobiego, który targany wewnętrznymi wątpliwościami jest niezdecydowany zakończyć życie Zabraka. Wyręcza go w tym Owen, strzelając prosto w głowę Maula z własnej broni.

Komiks jest w mojej ocenie najlepszym dotychczas oglądanym w SWK wskrzeszeniem Maula. Rysunki i kolorystyka tej historii nadają jej mroczny klimat. Jedyne do czego w tej materii można się przyczepić to zbytnie postarzenie Larsa i Kenobiego - akcja dzieje się 3 lata po Zemście Sithów a obaj wyglądają niemal jak w Epizodzie IV. Fabularnie też nie jest źle - ten komiks miał dostarczyć fanom Maula kolejną okazję do oglądania go podczas pojedynku i tę funkcję w wystarczającym stopniu spełnia.
Ocena: 7/10

"Dzikie serce": komiks z serii Empire opowiadający o losach Vadera po bitwie o Yavin. Uszkodzony myśliwiec Vadera trafia na zapomnianą planetę Vaal, gdzie znajduje się nieduża stacja przekaźnikowa Imperium z personelem hołdującym słodkiemu nieróbstwu. Na skutek awarii myśliwca podczas przelotu przez pole asteroid Vader trafia na niezamieszkane tereny planety, gdzie rozprawia się ze stadem przedstawicieli miejscowej fauny, zabijając przy tym osobnika alfa. Po całym zajściu Vader zostaje przywódcą stada i prowadzi zwycięskie polowanie na grubego zwierza . Tymczasem w imperialnej placówce nowy rekrut daje się przekonać dwóm bardziej doświadczonym kolegom co do charakteru ich wspólnej służby. W tym właśnie momencie pojawia się Vader na czele stada, udaje się na pokład promu i opuszcza planetę zostawiając personel placówki na obiad swym czworonożnym towarzyszom.

Cała ta historia mówiąca o tym co stało się z Vaderem bezpośrednio po bitwie o Yavin mało mnie przekonuje. Zawsze wyobrażałem sobie, że myśliwiec Vadera błąkając się w pustce kosmosu został w końcu przechwycony przez imperialną flotę. Perypetie związane ze stadem czworonożnych zwierzaków wybitnie do mnie nie przemawiają. Objęcie przez Lorda Sithów przywództwa w stadzie kłóci się z moim wyobrażeniem o samolubnym, zamkniętym w sobie Vaderze, który z pewnością samodzielnie poradziłby sobie z dotarciem do imperialnej placówki. Wątek personelu stacji sprowadza się zaś tylko i wyłącznie do sceny pojawienia się tam Vadera, co wywołuje niemałe osłupienie na twarzy trzech panów i cień uśmiechu na ustach czytelnika.

Komiks jest dość oryginalny pod względem graficznym. Ten styl może zaciekawić ale nie brakuje przy tym pewnych zastrzeżeń, jak np. twarze osób z personelu stacji, czy dym wydobywający się z myśliwca Vadera (przypominający gryzmoły młodszego rodzeństwa )
Ocena: 6/10

"Niedobitki": Mace Windu przybywa do twierdzy okrutnego Uda Khauda mającego na sumieniu wiele istnień, wdaje się z nim w krótką konwersację, po czym w krótkim pojedynku kończy jego podstępne życie. To cała historia ukazana w tym komiksie. Fabuła uproszczona do minimum, rysunki nieciekawe, momentami wręcz karykaturalne (mikrogłowa Mace`a). Komiks, którego przeznaczeniem jest zniknąć z pamięci fanów.
Ocena: 2/10

Kwietniowy numer SWK okazał się dużo gorszy od numerów z poprzednich trzech miesięcy. Dwie przeciętne historie i jedna słabizna to trochę mało jak na wypracowane w poprzednich miesiącach standardy.