Ponieważ ostatnio w szkole dostałem pracę domową pt.: "fizyczne niemożliwości w Gwiezdnych wojnach" pomyślałem że znajdę pomoc na forum dotyczącym tego filmu^^ Sam wymyśliłem tylko kilka takich "błędów". Np.: wybuchy statków w przestrzenie kosmicznej, które nie mogą być słyszane ponieważ dźwięk nie może roznosić się w próżni .gif)
proszę was o pomoc )
A wolno zapytać w jakiej szkole zadają takie prace domowe...?
u mnie;p było to mniej więcej tak że pani chciała zadać każdemu pracę o astronomi na inny temat żeby uniknąć ściągania to ja poszedłem do niej, ona zaproponowała mi jakiś durny (nie pamiętam nawet jaki) temat, to ja do niej że chce temat niespodzianke, ona się spytała jaki to ja wyskoczyłem że gwiezdne wojny i jej sie spodobało i dodała że mam napisać jakie rzeczy są niemożliwe z fizycznego pkt widzenia i żeby nie było to była pani od fizyki xD. pomożecie??
granat jonowy
sztuczna inteligencja (droidy)
pola magnetyczne
sithstarkiller napisał(a):
pola magnetyczne
________
Przez te wszystkie lata gimnazjum, liceum i studiów ktoś sobie okrutnie ze mnie zażartował. Dziękuję Ci, że otworzyłeś mi oczy na to, co jest prawdziwe, a co nie.
Niestety w SW tylko jeden droid uzyskał samoświadomość, a jest nim IG-88. Z ciekawości czemu uważasz, że sztuczna inteligencja jest niemożliwa? Oczywiście zakładam, że chodzi o samoświadomość? Zgoda przy dzisiejszych komputerach jest to praktycznie niewykonalne z wielu powodów, ale skąd masz pewność jakiego typu jednostkami tam operują?
Zawsze powtarzałem, że jest różnica między "sztuczną inteligencją", a sztuczną "inteligencją". Niby tylko cudzysłów, a różnice ogromne (zachaczamy trochę o filozofię ). "Sztuczna inteligencja" jako nazwa własna jak najbardziej będzie możliwa, po części, w stadium zarodkowym to nawet już jest. Do Skynetu nam jeszcze dużo brakuje, ale kiedyś maszyny być może osiągną "na pierwszy rzut" oka taką inteligencję jak ludzie. Jednak jeśli chodzi o "sztuczną" inteligencję to nie wierzę, że bitowo czy kwantowo uda się coś takiego kiedykolwiek stworzyć. Choćby stworzono sztuczny umysł/inteligencję, która w liczbie myśli, potencjalnych myśli, wyobraźni itd. (tak jak mówiłem - zahaczamy o filozofię) będzie dorównywać człowiekowi to jednak... człowiek zawsze będzie w stanie stworzyć coś nowego, maszyna nie. Maszyna będzie w stanie wymyślić tylko tyle ile jej programista oraz tyle ile jej programista pozwoli się jej nauczyć ("sztuczna inteligencja", cudzysłów niezwykle istotny ). Nic poza to, niestety/na szczęście. A człowiek... zawsze coś nowego. Maszyna jest na tyle przewidywalna ile jej programista, a człowiek niekoniecznie... Tak więc taki IG-88 jest wg mnie w stanie naszej fizyki możliwy i być może byłby bardzo inteligentnym i bystrym robotem, ale jednak... ograniczonym. Nic nowego.
Kwarc napisał(a):
Niestety w SW tylko jeden droid uzyskał samoświadomość, a jest nim IG-88.
________
Jeśli tak, to czemu w Clone Wars droidy bojowe myślą samodzielnie?
...I have to fulfill my destiny...
.
.
.
PRZEJDŹ NA CIEMNĄ STRONĘ MOCY
a dostaniesz ciasteczko gratis 
!
No bo nie ma opcji by ostrze laserowe miało taką długość PODOBNO...
No i Han Solo mówił, że "parseki" to miara czasu ("Ten kawałek złomu doleciał na Kessel poniżej 12 parseków"), podczas gdy parseki to miara odległości... Niby Luca$ się tam produkował potem, i wyjaśniał to, ale wiemy o co chodzi, no nie ? 
Ostatnio ktoś na forum to wałkował w temacie "Pytania o SW część 14"
z lasera jest niemożliwy do zbudowania, ale jeśli zamiast tego użyjemy plazmy to jest to możliwe, ale nie obecnie ponieważ póki co nie ma czym zasilać miecza. Za 50 lat ma być dostępna technologia, która rozwiąże ten problem.
Źródło: Fantastyka w laboratorium odc.1
Mistrz Seller napisał(a):
z lasera jest niemożliwy do zbudowania, ale jeśli zamiast tego użyjemy plazmy to jest to możliwe, ale nie obecnie ponieważ póki co nie ma czym zasilać miecza. Za 50 lat ma być dostępna technologia, która rozwiąże ten problem.
Źródło: Fantastyka w laboratorium odc.1
________
ah ta telewizja tyle nas uczy
Odnośnie roznoszenia się dźwięku w kosmosie, to jest on słyszalny na filmach, ale IMO tylko dlatego, żeby podczas scen kosmicznych nie było ciszy. Bodajże w "Gambicie Huttów" jest wzmianka o tym, że w przestrzeni kosmicznej w SW nie rozchodzi się dźwięk.
90% rozwiązań "zastosowanych" w świecie SW służących do wszelkiej maści transportu, walki itp jest poza zasięgiem dzisiejszej "fizyki praktycznej".
napędy staków:
-hiper,
-antygrawitacyjne wynalazki w pojazdach "powierzchniowych",
-możliwość startu z powierzchni planet z przybliżoną do ziemskiej grawitacją statków wielkości choćby Acclamatora,
wszelkiej maści broń energetyczna
-aktualnie zasilenie jakiegokolwiek urządzenia strzelającego wiązką energii na zasadach laserów, blasterów itp to średniej wielkości elektrownia atomowa żeby przestrzelić kilka milimetrów stali.
wszelkie tarcze/pola siłowe:
-pracuje się nad nimi, sa jakies tam wyniki w labolatoriach, czasem jakieś spektakularne "wypadki" sie zdażaja ale generalnie jeszcze dłuuuuuugo nic z tego nie będzie.
Miecz świetlny:
-problem polega na tym, że plazmowe "miecze" już w zasadzie istnieją w postaci plazmowych palników do cięcia ale poza tym, że tną stal to w żaden sposób nie "działają" jak miecze,
-wiązki lasera nie da się wyprowadzić z emitera na odległość np 1,5 metra i nagle urwać jak w mieczu,
-miecze w jakiś dziwny sposób trafiając na ostrze innego to na czymś się "zatrzymują" ciekawe na czym??
Co dalej... cała komunikacja między statkami i planetami odległymi od siebie o lata świetlne... Ciekawe jak można przesłać informację na taką odległość w czasie rzeczywistym jak przez nasze telefony czy urządzenia radiowe skoro u nas juz sygnał na tereni epolski z południa na pólnoc np w zalezności od "drogi" potrafi mieć opóźnienie kilku sekund.
I wiele wiele innych spraw które na dzień dzisiejszy są nie do wykonania, nie realne itp
przy obecnym stanie techniki to większość pojazdów, broni, technologii jest niemożliwa... natomiast jeśli chodzi o rzeczy niemożliwe ze względu na prawa fizyki (przynajmniej przez nas poznane) to:
- dźwięk w próżni
- płomienie/wybuchy w próżni (w próżni nie ma tlenu - nie licząc tlenu wydostającego się z pojazdu)
- manewrowanie w próżni (nie można latać i manewrować jak w atmosferze, trzeba używać silniczków pozycjonujących)
- strzały lasera (prędkość światła.. więc powinny być niezauważalne..i o wiele szybsze)
-płomienie/wybuchy w próżni (w próżni nie ma tlenu - nie licząc tlenu wydostającego się z pojazdu)
Possible . Właśnie z tego powodu co napisałeś w nawiasie ).gif)
.
manewrowanie w próżni (nie można latać i manewrować jak w atmosferze, trzeba używać silniczków pozycjonujących)
W tym momencie nie kojarzę co to silniczki pozycjonujące, ale z pomocą napędu można manewrować w próżni bez problemów. W końcu jakoś dolecieliśmy do Marsa czy Jowisza, nie?
spalanie musi być odpowiednie stężenie tlenu. Przy "wybuchu kosmicznym" praktycznie natychmiast następuje rozprężenie gazu znajdującego się w pojeździe i stężenie tlenu spada do zbyt niskiego poziomu aby nastąpiło spalanie. Przykładem jest działanie silnika rakietowego w próżni - praktycznie nie pojawia się płomień!.. który w ziemskiej atmosferze ma kilkanaście/dziesiąt metrów
Manewrowanie .... silnikami głównymi NIE MOŻNA manewrować w próżni Służą one jedynie do lotu NA WPROST. Np. wahadłowiec kosmiczny posiada kilkanaście silniczków pozycjonujących, dzięki którym następuje jego przemieszczenie (zmiana pozycji) w próżni. Manewrowanie "skrzydłami" jest jedynie możliwe w gęstej atmosferze jak np. ziemska. W kosmosie skrzydła są bezużyteczne. Proponuję zagrać w grę Elite / Frontier, gdzie manewruje się pojazdem zgodnie z fizyka
przecież pojazdy kosmiczne w SW mają silniki manewrowe. A na pewno mają je myśliwce, np. Tie Defender ma je z tyłu każdego płata skrzydeł, a maszyny rebelianckie w pobliżu głównego napędu. Skrzydła nie są zupełnie bez sensu, bo przecież taki X-wing został zaprojektowany także do lotów atmosferycznych, w przeciwieństwie do serii TIE, o której wielokrotnie pisano, że z powodu kształtu pilotuje się bardzo źle w atmosferze.
jak taki TIE fighter czy interceptor w ogóle mógłby latać a atmosferze ziemii?? jakoś teog nie widze nawet "z wielkim trudem".
Siła nośna tylko dzięki repulsorowi. Największy opór stawia kula kokpitu. Konstrukcja spokojnie wytrzyma naprężenia spowodowane oporem powietrza. Pilot ma kompensator.
Przy byle wietrze, nieźle by tym latało (szczególnie zwykłym TIE/ln), aczkolwiek z małą prędkością spokojnie by latał. Przekroczyć prędkość dźwięku przy ciśnieniu panującym przy powierzchni już bym się bał, ale to inna sprawa.
żartujesz? TIE w atmosferze = przy pierwszej próbie skrętu mocniejszego niż jakieś max 15 stopni, skrzydła odpadają. W któreś książce to było opisane.
Nigdy nie słyszałem o przypadku rozlecenia się TIE od manewrów. Zwrotne nie były, rozbijały się o każdą skałę, ale same z siebie...
W rzeczywistości wykonanie skrętu większego niż te 15 st nie tyle prowadziłoby do zniszczenia maszyny, co byłoby zwyczajnie niemożliwe ze względu na opór. Skrzydełka nie były przyklejone na taśmę klejącą. Nie ulegajmy rebelianckiej propagandzie, że ten myśliwiec eksplodował od pierdnięcia pilota.
Rozpędzić się do 800km/h, wykonać nalot, zwolnić do 100km/h, nawrót... To powinno działać. W Galaktyce nikt nie prowadził walki kołowej przy pełnej prędkości. Nie chodzi tu o wytrzymałość maszyn imperialnych, lecz refleks pilotów.
Podaj źródło, w którym jest opisana tak skandaliczna zwrotność TIE. Chętnie się zapoznam.
kwestia aerodynamiki, myśliwce TIE nie miały fizycznej szansy zachowania integralności kadłuba przy skrętach w atmosferze, jeżeli leciały szybciej niż 1/3 prędkości ogólnej. Pylony słoneczne wtedy działają jak żagle i odpadają.
a źródła ci nie podam, nie pamiętam z jakiej książki pochodzi jaka informacja, szczególnie, jak czytałem to już kilka lat temu.
żeby cokolwiek latąło w atmosferze takiej jak nasza musi spełnić kilka warunków z których jednym z podstawowych jest wytworzenie różnicy ciśnień między dołem a górą powierzchni które mają byc powierzchniami nośnymi. Jeżeli ktoś uważa że da sie obiektem kulistym latać i sterować w atmosferze na tyle żeby móc powiedziec o sterowanym i kontrolowanym locie to gratuluję
Pionowe panele słoneczne przy dużych prędkościach nie pozwalałyby w ogóle skręcić pracując jak stałe części usterzenia w samolotach - ustateczniałyby konstrukcję wzdłuż osi poziomej nie pozwalając na żaden ruch wokół osi pionowej.
Tak czy inaczej w atmosferycznych lotach muszą być albo skrzydła wytwarzające w poziomie siłę nośną albo kadłub "nośny" który spełnia rolę skrzydła swoją konstrukcją. Żadna kula z doczepionymi "uszami" nie da się sterować w locie z predkościami w przedziale od 0 do 2-3 tysięcy km/h.
I to co wypisują autorzy książek/komiksów/twórcy filmów w realiach SW o możliwych w takich czy innych warunkach lotach atmosferycznych tak TIE Fightera czy Interceptora między bajki włożyć.
Myślałem, że w tej dyskusji oczywiste jest założenie istnienia repulsora, ale widzę że jednak nie. Żaden myśliwiec z SW nie miałby prawa latać przy ziemskiej fizyce jako zwykły samolot.
Jak zachowałby się TIE przy obróceniu w poziomie przed skrętem? Skrzydełka nie stawiają wtedy większego oporu podczas skrętu i może nawet przy pełnej prędkości by się dało... Teraz znowu Interceptor wypada gorzej.
A-Wing, X-Wing, promy Lambda jakby nad nimi popracowac to może by dało radę, X i Lambda "tradycjne skrzydła mają kwestia środka ciężkości i odpowiednich profili płatów plus odpowiedniej mocy napęd i może dały by radę. A-wing na zasadach samonośnych/nośnych kadłubów też mógłby dać radę.
w kosmosie wygląda następująco;
- wyłączenie napędu głównego (pojazd leci siłą rozpędu)
- użycie któregoś z silników manewrowych w celu obrócenia pojazdu o 180 stopni do kierunku lotu (pojazd nadal leci w tym samym kierunku co wcześniej, tylko teraz silnikami "do przodu"
- włączenie napędu głównego w celu wyhamowania do 0, a następnie rozpędzenie się w przeciwnym kierunku.
Skręcanie w innym kierunku niż nawrót o 180 stopni jest jeszcze bardziej skomplikowane!.. wykonanie skrętu o 90st. jest o tyle trudne, że gdy obrócimy statek "bokiem" do lotu i włączymy silniki to wcale nie poleci w bok .. wypadkowy wektor prędkości spowoduje, że statek będzie się poruszał po wielkiej paraboli.
Otas napisał(a):
Skręcanie w innym kierunku niż nawrót o 180 stopni jest jeszcze bardziej skomplikowane!.. wykonanie skrętu o 90st. jest o tyle trudne, że gdy obrócimy statek "bokiem" do lotu i włączymy silniki to wcale nie poleci w bok .. wypadkowy wektor prędkości spowoduje, że statek będzie się poruszał po wielkiej paraboli.
________
A czemuż tego nie można zrobić tak:
Otas prawie napisał(a):
w kosmosie wygląda następująco;
- wyłączenie napędu głównego (pojazd leci siłą rozpędu)
- użycie któregoś z silników manewrowych w celu obrócenia pojazdu o 180 stopni do kierunku lotu (pojazd nadal leci w tym samym kierunku co wcześniej, tylko teraz silnikami "do przodu"
- włączenie napędu głównego w celu wyhamowania do 0, użycie któregoś z silników manewrowych w celu obrócenia pojazdu o 90 stopni, a następnie rozpędzenie się w przeciwnym kierunku.
że tak można ... ale raczej w SF, gdyż przy współczesnych ziemskich technologiach takie manewry praktycznie nie wchodzą w grę. Przykładowo napęd jonowy pozwala osiągać bardzo duże prędkości, ale pracując..miesiącami czy częściej LATAMI.. wyobraź sobie - 10 lat rozpędzamy satelitę.. następnie 10 lat hamujemy go do 0 i rozpędzamy znowu w innym kierunku
relacje z lotów promów kosmicznych i zwróććie uwage jak wygląda manewrowanie przy podejściu np do stacji kosmicznej. Silniki manewrowe ustawione w dziobie w kierunku przeciwnym do "normalnego lotu", ustawione pod kątem 90 stopni do osi wzdłużnej promu zamontowane w dziobie oraz silniki "właściwe" które mają wektorowany ciąg. Wszystkie te silniki żeby wykonać najprostszy manewr są odpalane w skomplikowanych, nadzorowanych przez komputer, sekwencjach. I tak obrót o np 90 stopni to seria pracy silnków "wstecznych" połączonych z korygującymi położenie silnikami bocznymi w celu wyhamowania promu a nastepnie seria pracy silników bocznych w tyłu i przodu oraz korekty wstecznymi i "właściwymi" po kilkunastu/kilkudziesięciu takich cyklach prom jest ustawiony na kursie o 90 stopni różnym od pierwotnego.
To było manewrowanie "w miejscu" w celu np dokowania do stacji kosmicznej czy przechwycenia ramieniem ładowni jakiegoś obiektu (satelity np)
Sterowanie promem w locie jest realizowane za pomocą wektorowych dyszy silnków głównych i kiedy potrzeba wspomagane silnikami manewrowymi. I to też jest cholernie skomplikowany cykl ich pracy połączony z analizą prędkości, trajektorii lotu itp.
Abe napisał(a):
Otas prawie napisał(a):
w kosmosie wygląda następująco;
- wyłączenie napędu głównego (pojazd leci siłą rozpędu)
- użycie któregoś z silników manewrowych w celu obrócenia pojazdu o 180 stopni do kierunku lotu (pojazd nadal leci w tym samym kierunku co wcześniej, tylko teraz silnikami "do przodu"
- włączenie napędu głównego w celu wyhamowania do 0, użycie któregoś z silników manewrowych w celu obrócenia pojazdu o 90 stopni, a następnie rozpędzenie się w przeciwnym kierunku.
[/cytat]
Tak realizuje się np podchodzenie do lądowania na innych planetach (mars czy księżyc). Lądownik najpierw zasuwa w kierunku celu po to by w odpowiednim momencie odwrócić się o 180 stopni i włączyć silniki hamujące i dalej uruchomić np spadochrony czy inne poduchy. W teorii da się tak i z takim promem ale wymagana do tego energia i zapas paliwa byłby zabójczy. Dlatego albo manewruje się po wyhamowaniu za pomocą silników "wstecznych" albo manewruje się "w locie" o ile nie jest potrzebna wielka precyzja.
że się przechwalam ale ta prace dostałem na własne życzenie i tylko ze względu na mój talent i urok osobisty
następny raz swoje zadania tu:
http://zadane.pl/start
Bo coś cię SW chyba nie interesuję...no po co masz konto? Żeby ci rozwiązali zadanie? ;] Natomiast jeśli cię interesuję-działaj, działaj.
Też się nad tym zastanawiałem ,i jeszce ciekawi mnie to jak w epizodzie 3 Kiedy Anakin z Obi-Wanem i Kanclerzem krążownikiem wylądowali na coruscant i odpadła im połowa statku....gdzie ona spadła?
Całkowicie pozbawiona tarcz i repulsora, spadając pod dużym kątem, w większości spłonęła w atmosferze planety. Jak coś doleciało do powierzchni, to pewnie rozwaliło pół megabloku zabijając kilkanaście tysięcy istot.
Tego dnia na powierzchnię planety spadło wiele wraków, więc to pół krążownika nie było niczym szczególnym.
Film całkowicie ignoruje tą kwestię. W nowelizacji jest kilka opisów, ale nic wymownego. Coruscant, ze względu na pełnioną funkcję, przeżywa takie bombardowanie co pewien czas. ludzie się przyzwyczaili.
a jak Anakin trafił na lotnisko?
ciekawe czy wszyscy zdołali się ewakuować z tego statku
Gdzieś ostatnio widziałem dyskusję na ten temat. Jakieś zagraniczne forum to chyba było... Ludzie doszli to wniosku, że część repulsorów musiała być sprawna i ciągnąc na reaktorze pomocniczym udało się wyrównać lot wraku na tyle, by trafić w port. Są to jednak tylko domysły fanów.
Co do ewakuacji, to powątpiewam. Co prawda organiczna załoga liczyła tylko kilkadziesiąt osób, ale ja ewakuowałbym się dopiero przy przełamywaniu krążownika. Jak wiadomo jeszcze przed tym Grievous odpalił wszystkie kapsuły, by Jedi nie mieli żadnej drogi ucieczki. O ile załoga mostka mogła uciec podczas walki (Neimoidianie do odważnych nie należą. Mogli porzucić obowiązki i ratować własną skórę), to nadzorcy w maszynowni czy im podobni zapewne nie wiedzieli o sytuacji na mostku. Gdy okręt zaczął się rozpadać, popędzili do kapsuł a tu pusto...
Za TFN artykuł o blasterach, a właściwie o tym, czym one strzelają, a w zasadzie o prędkości tego czegoś:
An Analysis of Blaster Fire in Star Wars
http://www.wired.com/wiredscience/2012/05/star-wars-blaster-speed/
Na co zwrócić uwagę? A chociażby na metodę badawczą (patrz dopisek autora). Może warto też przebić się przez co niektóre komentarze i... iść budować swój pierwszy, prawdziwy miecz świetlny.
Przecież wszyscy wiemy, że blastery to przenoszące teratonowe porcje energii pierdy kosmicznych płaszczek, emitowane z dowolnego miejsca na pancerzu okrętu i poruszające się z prędkością trzech klatek na strzał, niezależnie od odległości od kamery. Cóż, ten przynajmniej nie dostanie kontraktu od LFL po paru latach kucia wideł.
Osobiście polecam cykl programów pt.„Fantastyka w laboratorium”, prowadzonych przez dr. Michio Kaku na kanale Discovery - bardzo dużo ciekawych spostrzeżeń na temat możliwości wykonania tego co w filmach SF występuje w odniesieniu do współczesnej wiedzy i teorii. Autor bazuje nie tylko na SW, ale i ST - mi osobiście to nie przeszkadza, gdyż lubię oba te „universum”.
Ja tam myślę, że to co jest teraz nie odkryte, może być za 20 lat.
200 lat temu samolot to było czyste SF, a teraz nimi latamy.
Co do blasterów, to zawsze dziwiło mnie, że podczas bitew kosmicznych trzeba było czekać na oddanie strzału. Rakiety rozumiem, trzeba czekać aż komputer pokładowy `zablokuje` cel. Ale ostrzał blasterowy? Nie powinna taka wiązka lecieć i lecieć, do czasu aż trafi w... cokolwiek?
Nigdy fizykiem nie byłem, ostatnie zajęcia z tegoż przedmiotu miałem ponad 4 lata temu, więc wybaczcie, jeśli właśnie zlekceważyłem jakieś prawo.
W jakim sensie czekać? pruć z lasera na oślep można przecież po ułamku sekundy, gdy tylko mechanizmy broni zdążą zareagować. A ile powinna lecieć, to zależy od przyjętej teorii jej bytności. Tej w spójnym wydaniu oficjele nam nie dają i w sumie dobrze, bo przepychanie dziwnych pseudotechnicznych teorii zawsze wzbudza larum na dziesiątki lat w fandomie i rzadko się przyjmuje. A tak to mamy ostrzał burta w burtę jak i turbolasery o zasięgu 10 minut świetlnych i każdy tłumaczy to sobie (lub ignoruje niesprzyjające źródła) jak mu się podoba.
nawet laser trzeba zogniskować - dla przykłądu wydłub sobie soczewkę ogniskującą z CD/DVD/Bluray - za chiny nie ruszy
,,gdzie zadają takie prace domowe``- Nic nienormalnego u mnie w szkole polonista zadaje zadania domowe o Władcach Pireścienia
. Zwłaszcza Ciebie, jak widać 
