zdaniem punkt 2. Śmierć Mary nie jest już zbytnim spoilerem, bo nawet jeśli ktoś nie czytał Poświecenia o tym wie. Było to tyle razy mówione/pisane, że trudno nie natrafić na ten spoiler (ta samo z Chewbaccą i Anakinem). Zaś zdradzenie zakończenia Ścieżki donikąd jest moim zdaniem spoilerem, bo tam zakończenie jest dość wielkim zaskoczeniem. To tak samo jak z Revanem. Taki spoiler bardzo psuje element zaskoczenia.

Poza tym od premiery Mrocznych czasów minął zaledwie miesiąc. Nie wszyscy zdążyli się z nimi zapoznać.

Okres w którym informacja jest spoilerem powinno się mierzyć od premiery tego działa w języku polskim (niekoniecznie tej oficjalnej). W ten sposób ludzie nie znający angielskiego (lub znający go słabo) mieliby możliwość zapoznać się z źródłem.
Niektóre spoilery są powszechnie znane. Vader to Anakin i jest ojcem Luke. To wie każdy fan SW. W naszym środowisku to co było w filmach z sagi można spoilerowac do woli, bo to widział każdy nijako z definicji.

to nie znajdziesz złotego środka. Najważniejsze jest by wiedzieć kim dokładnie jest Twój rozmówca i wtedy zrozumieć, co może mu popsuć dalszą zabawę. W przypadku kontaktów nie bezpośrednich - np. tekst - jest już trudniej, bo odbiorcami są różni ludzie, z różnymi bagażami życiowymi.

Mnie się wydaje, że najlepiej podejść do tego najbardziej logicznie. Po pierwsze spoilerem jest nie to, co zdradza cokolwiek z fabuły, ale może popsuć jej odbiór. Stąd spoilerowanie blurba, który opisuje tylko zarys książki, filmu - jest w moim odczuciu głupotą. Bo ktoś kto nie chce o tym nic wiedzieć, to nie wejdzie w ogóle, a ktoś kto jest zainteresowany samą pozycją, chce ogólnie wiedzieć o czym jest. Że np. w Death Troopers są główne postaci z filmów i szturmowcy zombie - to żaden spoiler - bo to można wyczytać z okładki. To wprowadzenie w fabułę - zupełnie - no może poza postaciami dwiema - nie zdradza zakończenia. Natomiast przebieg - nie tylko końcówka, ale czasem drobne rzeczy, na które czytając zwraca się uwagę - już oczywiście psuje. Dlatego moim zdaniem, spoilerem nie jest każda informacja o fabule, zwłaszcza, że dzieła się nawzajem spoilerują. Ot wystarczy przeczytać napisy początkowe do "Imperium kontratakuje" i dowiadujemy się, że Gwiazda Śmierci została zniszczona (spoiler do końcówki - jakby nie patrzeć). Jak ktoś - vide piszą te słowa - zaczynał od TESB, to miał zaspoilerowane ANH, tylko pytanie, czy takie drobne rzeczy mógł wtedy wychwycić? Na pewno jest tak, że jakakolwiek rozmowa o późniejszych dziełach sprowadza się do pewnego odgrzebywania wcześniejszych. Więc wtedy chyba logicznie jest założyć, że wszyscy znamy fabułę, wcześniejszych powiązanych dzieł. W końcu autorzy dokładnie to samo zakładają, czemu u nas miałoby być inaczej.

Swoistym ciekawym przypadkiem jest kwestia Vadera z TESB - ale to zwrot akcji, który wyszedł daleko poza film, do tego stopnia, że znają go już osoby, które TESB nie widziały. Więc mega oczywistymi rzeczami bym się nie przejmował. A bez wątpienia odrzuciłbym też drugą opcję, bo to się nie sprawdza. De facto właśnie jest na odwrót - przynajmniej w dobie internetu. O tym chyba najlepiej świadczy Dziedzictwo - trudno było uniknąć informacji o tożsamości Krayta, ale już informacja, że jakaś tam eskadra (wiadomo jaka) pojawia się w Dziedzictwie - dla mnie była spoilerem - a padło niejako przy okazji.

Chyba najbardziej mnie przekonuje pierwsza opcja - z pewnymi obwarowaniami. Spoilerem nie jest coś, co wprowadza w utwór, opisuje jego początek, czy blurb. Reszta już nim jest. I trzeba ustalić z odbiorcą, na jakim jest etapie. Prawda jest taka, że często warto wziąć pod uwagę dostępność danego dzieła - dzień premiery - nie jest dobrą datą - choćby dlatego, że nie wszędzie jest wtedy dzieło dostępne. Natomiast znając życie, to pewnie i tu obowiązuje zasada Pareto, więc pewnie 80 % zainteresowanych fabułą sięga po nią bardzo szybko - w ciągu 2-3 miesięcy od pojawienia się. Wątpię by trwało to dłużej niż pół roku. I myślę, że to dość dobra granica, z pewnym wyjątkiem. Serie - takie jak Dziedzictwo Mocy, czy Fate of the Jedi. Z jednej strony jak książki wychodzą po sobie - to osoby, które są serią mocno zainteresowane, pewnie zapoznają się z nią wcześniej. Natomiast w przypadku serii należy też pamiętać o tym, że będą i tacy, którzy poczekają, aż ją wydawca skończy, by poznać od razu całość i nie czekać parę lat na ostatni tom. Więc wszystko się sprowadza do określenia preferencji odbiorcy/rozmówcy .

nie można zwariować i trzeba podchodzić to sprawy z głową.
Nadawanie sztywnych ram jest moim zdaniem złym (i sztucznym) rozwiązaniem. Bo czy to, że Franek zabija Zdziska na końcu książki, w 2 miesiące po premierze przestanie być kluczowym wydarzeniem dla fabuły? A co z osobami, które w dniu premiery tej książki miały np. 8 lat i sięgną po nią dopiero za 5?
Dla mnie klasycznym przykładem spoilera jest zdradzenie kto zabił w kryminale. Natomiast nie traktuję jako spoilera informacji, że Franek wyruszy w podróż w nieznane by pomścić zabitą rodzinę. Nawet jeśli ta rodzina zginie dopiero na trzydziestej stronie, to jeśli jest to zaledwie wstęp do większej historii, punkt wyjścia, to nie ma co szaleć. Dla mnie jest to informacja, która spokojnie może znaleźć się na okładce. Poza tym coś jednak musimy wiedzieć o danej pozycji, żeby wiedzieć czy w ogóle nas zainteresuje. Więc jako spoiler nie traktowałabym wszelkich informacji z fabuły. Zdecydowanie nie. Bo w ten sposób doszlibyśmy do absurdów. To, że Franek zjadł pieczonego indyka w trakcie wyprawy nie można uznać za spoiler, prawda?

Jeśli zastanawiamy się nad tym kiedy, czy do kiedy, jakaś informacja jest spoilerem, to czas który minął od jej publikacji ma znaczenie. Logiczne jest, że świeże tajemnice są mniej znane przez ogół. Ale nie ograniczałabym się do tego. Starałabym się rozróżnić te fakty, które pochodzą z głównego nurtu od tych pobocznych. Jeśli chcemy być na bieżąco z najważniejszymi wydarzeniami ze świata Gwiezdnych Wojen to musimy się liczyć z poznaniem spoilerów typu śmierć Mary. I rozmawiając o takich sprawach, o ważkich wydarzeniach, które przedstawiono już jakiś czas temu w naszym świecie nie szalałabym ze spoilerami (w sensie przejmowania się, że je komuś zdradzimy). Natomiast w przypadku fabuły np. Medstarów można uważać istotne wydarzenia z fabuły, zakończenie za spoiler nawet po kilku, kilkunastu latach od wydania. Nie wiem czy jasno wyłożyłam o co mi chodzi.

Słusznie zauważył LS, że dobrze jest brać pod uwagę to z kim rozmawiamy. Zresztą powiedzmy sobie szczerze, jak ktoś nie chce to ma duże szanse uniknąć spoilera, tylko nie może się pchać tam gdzie nie powinien. Mi skutecznie udawało się je omijać w przypadku pozycji, na których mi bardzo zależało. Choć dopiero od pewnego momentu, kiedy to sparzyłam się raz czy dwa.
Uważam, że większość osób, którym tak bardzo zależy na np. przyjemnej lekturze, zadba o to by nie dowiedzieć się wcześniej za dużo i zapewne szybko sięgnie po książkę.

Z drugiej strony nie ma też co specjalnie, nadmiernie sypać spoilerami bez powodu. Podam przykłady ze swojej prelekcji o największych niewiadomych świata SW. Mówiłam tam o różnych zagadkach, przedstawiałam też takie, które zostały rozwiązane. Informacje o tym kto jest matką bliźniąt czy kim jest Boba Fett podawałam normalnie, wychodząc z założenia, że fani którzy przede mną siedzą wiedzą takie rzeczy. Te tajemnice pokazywałam w innym ujęciu, nie chodziło wszak o samą prawdę, która jest od dawna powszechnie znana. Natomiast w przypadku tożsamości Dartha Krayta czy tego skąd wzięła się Moc w rodzinie Felów zaznaczałam, że będą teraz spoilery związane z tym czy innym tytułem, serią. Kto chciał mógł zamknąć oczy i zatkać uszy Może było to działanie trochę na wyrost, ale wolałam się zabezpieczyć przed ewentualnymi pretensjami. Staram się chamsko nie spoilerować :]

Jeśli zaś chodzi o starcasty to myślę, że ostrzeganie przed tym, że zaraz ujawnicie ważne szczegóły z fabuły nowszych pozycji jest dobrym rozwiązaniem. A z drugiej strony sztuką jest tak recenzować by prawie nic nie zdradzić