"CO?!" - Taka myśl widniała w umyśle Derona, kiedy literował każde słowo w zdaniu, które zastąpiłe tekst o kantynie. Wcześniej Trosh znalazł informacje o burzy, był wściekły, cały jutrzejszy wolny dzień przesiedzi w jakimś tanim miejscu, nie wspominając już, że "Karmazynowy korytarz", pewnie zmieni nazwę na "Karmazynowe jezioro". Wracając do kantyny, mechanik wiedział, że Imperium nie blokuje stron holonetowych ot tak, bo jakiemuś informatykowi w koszarach się nudziło. To z pewnością była poważna afera, może nawet związana z łącznikiem! Deron wiedział, że zdrowy rozsądek każe mu zostać i nie narażać się prześladowanie przez Imperium, ale z drogiej strony ciekawość, złość i świadomość, że cokolwiek tam się dzieje jest związane z Rebelią, lub Czarnym Słońcem, kazały mu tam biec ile sił w nogach. Jednak kiedy się było w Rebelii, zdrowy rozsądek rzadko podpowiadał dobrze. Na 95% było to związae z Sojuszem, czyli także z Deronem, pozostałe 5% to mogło być Czarne Słońce. Tak czy siak, Trosh po minucie był ubrany, blaster w kaburze przy pasku, wibrosztylet w ukrytej kieszeni kamizelki, plazmolatarka przy pasku, komunikator też. Mechanik wziął ze sobą także 150CR, na taksówki. Narzędzi ani zyfronotesu nie brał, nie było po co.
Wyszedł z pokoju, zamknął za sobą i prawie biegiem ruszył do najbliżeszego postoju aerotaksówek. Gdy już tam dotarł, wybrał pierwszą lepszą taksówkę i powiedział:
-W okolice "Grubej Mini". Byle szybko.
Jeśli cokolwiek co się tam działo, było związane z Rebelią, dotyczyło to także Trosha, więc trzaeba było rozeznać się w sytuacji.

Taryfa nie mogła tam lecieć... To trochę utrudniało sprawę, ale tylko trochę.
-Szlak! Mam nadzieję, że mój znajomy zdążył stamtąd zwiać! - oczywiście "znajomy" był wielutnym kłamstwem.
-Jeśli jeśli możesz, wysadź mnie w pobliżu "Mini", mam nadzieję, że znajdę Logena na ulicy. - powiedział Trosh. Na poczekaniu wymyślił historyjkę o znajomym, któremu miał postawić kolejkę na pożegnanie, bo ten odlatuje na Alderaan. Mechanik miał nadzieję, że taryfiarz da się na to nabrać. W końcu była szansa spotkania się z Coruscnatckim ruchem oporu, takiej okazji nie można było przepuścić.

"Przynajmniej dobrze, że w galaktyce sojusz działa w najlepsze... W przeciwieństwie do mnie. Na tysiąc Gammoreańskich wojowników, muszę się dowiedzieć, co się stało w kantynie!" - pomyślał. Było zostać na Lorthes i przygotowywać kolejny sabotaż, a nie pchać do Imperialnego Centrum. "Po co mi to było? Jestem mechanikiem, powinienem zostać w Lorthes-1, a ja głupi zgłosiłem się na ochotnika do tej samobójczej misji. Co mi odbiło?" - zastanawiał się. Zauważył jakieś informacje o fregatach Nebulon-B. "To te najnowsze statki od Kuat Drive Yards? Jak tak dalej pójdzie, to nasze przestarzałe statki nie wystarczą na atakowanie tych konwojów!" - pomyślał. Po chwili wyłączył terminal i skierował się do łóżka. Dość szybko zasnął.

***
Lorthes. Główna ulica dzielnicy Astrain. Białe pancerze Imperialnych szturmowców błyszczą, nawet pokryte pyłem. Wybuch. Rebelianci desperacko bronią się przy wejściu do jednego z wieżowców. Osłony z gruzu, członkowie Sojuszu strzelają praktycznie na ślepo ze zdobytej na wrogu broni. Kolejny wybuch. Imperialny robot kroczący AT-ST wystrzelił prosto w jednego z walczących o życie. Flaki i krew rozbryznęły na wszystkie strony. Oddział plastikowych rozłożył działo E-Web. Strzał. Kilka kawałków barykady wzbiło się w powietrze, kiedy czerwona wiązka uderzyła zaryła po gruzie. Leci rakieta wystrzelona z starego karabinu przeciwpancernego. Trafiła w nogę AT-ST, który przewracając się, zgniótł jeden z E-Webów, wysyłając przy okazji pluton szturmowców na herbatkę do... jak to mówią Zabracy? Aaa, Boga! Krwawa kanonada trwa już całe popołudnie. Jeden z ukrytych za barykadą rebeliantów, Trosh Deron, szybko przeładowuje zdobyczną E-jedenastkę. Koło niego zdenerwowany Ers Go’trai szybko podrzuca wrogom pod nogi detonator termiczny, sekundę później przeładowując ogniwo karabinu snajperskiego E-11s. Huk. Rebeliantowi wystającemu trochę nad barykadę odleciała głowa, oderwana wybuchem detonatora termicznego rzuconego przez jednego z wrogów. Kolejny wybuch. Biało przed oczami. Gdzie ja jestem? To pole bitwy, ale gdzie barykada, gdzie Ers, gdzie wieżowiec? Nie, wieżowiec jest kilkaset metrów dalej, ale... Nie mam nóg! Ers leży obok, nie ma ręki oraz jednego lekku. Nad nami stoi kilku szturmowców. Dźwięk odbezpieczanego blastera. Strzał.

***
Mechanik obudził się, ciężko oddychając. „Okropny sen! Mówią, że sny przepowiadają przyszłość... Mam nadzieję, że to kłamstwa.” – pomyślał, naiwnie upewniając się czy jednak ma wszystkie części ciała. Spojrzał przez okno. Była 10 rano, spał wyjątkowo długo. Ciężko westchnął. Na zewnątrz dalej szalała burza. Deron ani myślał fundować sobie kolejnej wycieczki do dolnego miasta, ale przecież nie będzie siedział cały dzień w pokoju! Zastanawiając się, co będzie robił, poszedł do łazienki wziąć prysznic. Po chwili wrócił i ubrał się. Usiadł do terminala, sprawdzając czy nie dostał z Lorthes jakiejś kodowanej wiadomości, przy okazji patrząc, czy nie ma w sieci jakichś ciekawych informacji

"Zmiana planów... do przewidzenia po tej strzelaninie na dolnych poziomach. Sel Zonn... trzeba będzie poszukać transportu na orbitę, najlepiej w Eastporcie." - pomyślał, szybko wyłączając terminal. Przypiął do pasa plazmolatarkę, cyfronotes też, patyczki kredytowe do kieszeni, DL-44 do kabury, narzędzia w plecaku na plecy... kurde, durny rzemień! OK, wszystko jest. Trosh praktycznie wybiegł z mieszkania, oczywiście je za sobą zamykając. Biegł do holu wejściowego, przy najbliższym bankomacie wypłacając ze swojego konta 400CR. Miał teraz w kieszeniach patyczki i chipy łącznie opiewające na sumę 655CR. Wybiegł przed budynek, osłaniając się ręką przed deszczem. Wsiadł do pierwszej aerotaksówki jaką znalazł.
-Do EastPortu, natychmiast! - powiedział do taryfarza.