I tylko GL. To w filmach się zakochałem, to dzięki nim jestem fanem i to one tak naprawdę sprawiają mi największa radość. Cała reszta, cóż tak wszystko zależy od okresu, obecnie w ciągu kilku miesięcy nie przeczytałem żadnej dobrej książki SW, ani komiksu który naprawdę by mnie ruszył. Może TCW - ale jeszcze ich nie widziałem... Tylko, ze to wszystko jest dodatkiem, sednem dla mnie są filmy Lucasa i to się nie zmieni.
Natomiast na drugim miejscu, acz daleko za GLem wrzuciłbym Ostrandera. To facet, który ma wizję "Gwiezdnych Wojen", inną niż Lucas, ale spójną i sensowną. Tylko nie wiem, czy na tyle, że gdyby nie było tam loga "SW" to bym się w nią wciągnął. I właściwie dotyczy to praktycznie całego EU - gdyby to nie były Gwiezdne Wojny to na sto procent bym się nie interesował takimi pozycjami (np. Last of the Jedi nie przeczytałbym do końca, Order 66 też pewnie bym już nie ruszył, a podstawowe plus komandosów 1 i 2 w ogóle by do mnie nie dotarły).
Filmy Lucasa są magiczne, campbelliańskie, ze świetną muzyką, wręcz fenomenalną i większości dobrze skrojone, oglądanie ich wciaż sprawia mi przyjemność zwłaszcza dwóch TESB i TPM, którego ostatnie 30 minut to dla mnie majstersztyk, który trudno z czymkolwiek porównać.

fakt, wiele z tych wizji się od siebie różni, i zastanawiając się nad tym, przyznam że ciężko wybrać tę jedną, najlepszą. Pewnie wskazałbym wizję Makera głównego, Lucasa, gdyby nie rzecz, która się zwie The Clone Wars, a która nie dość burzy wcześniej zbudowane EU, co ja bym zakwalifikował jako zbrodnię, to ogólnie nie jest dziełem najwyższych lotów i jak na razie - mimo że widziałem tylko trzy odcinki - fabularnie nie zachwyca - choć rzec trzeba, że wizualnie nie jest źle. Rzecz kolejna: ile tak naprawdę jest wkładu Lucasa w 2 najlepsze części, TESB i ROTJ, a ile Kerschnera, Marquanda i Kasdana?

Generalnie nie chce mi się rozpisywać dziś jakoś, ale... wysoko byłby na mej liście Zahn, choć zarówno ocena wizji, jak i jej wykonania spadły po ostatnim dokonaniu sz.p. Tymoteusza pt. "Posłuszeństwo". O Ostranderze wspomniał LS, ja bym do tej listy dołączył jeszcze Andersona, który swą wizję też realizował całkiem nieźle na przestrzeni różnych epok, zarówno jako autor książek, jak i scenariuszy komiksowych, i to się kupy ładnie trzymało (nie liczę tu oczywiście podpisanych przez niego książek jego żony o zgrai dzieciaków...). Całkiem nieźle sobie poczyna też Traviss, jeśli wziąć pod uwagę 2 pierwsze RC i jej tomy LOTFa; nie wiem jeszcze, jak na tę ocenę wpłyną 2 kolejne RC (bluźnierczego TCW raczej nie wezmę do ręki...), acz spodziewam się raczej spadku notowań skądinąd sympatycznej autorki.

Przemyślawszy sprawę, pozwolę się zgodzić ze Stridem i na najwyższym miejscu postawić Cama Kennedy`ego - acz w duecie z Tomem Veitchem. Czemu? Jak napisał Strid - DE to wizja galaktyki wciąż pogrążonej w wojnie, brudnej, mrocznej, kreująca nowe rozwiązania, wytyczająca z niewiadomych powodów nie zawsze wykorzystane trendy. Dzieło, które tak naprawdę ugruntowało mą miłość do SW zanim jeszcze na dobre zapoznałem się z filmami. Gdyby nie DE, pewnie nie byłoby mnie tu dziś.

swoją przygodą mając 6-7lat więc skomplikowany świat z wieloma odcieniami szarości trochę mnie wtedy przerastał i nie byłem w stanie go docenić. Zafascynował mnie za to świat stworzony przez GL i epicka walka dobra ze złem przedstawiona w sposób klarowny i oczywiście zakończona happy-endem. Dzisiaj trudno mi wybrać ulubiony styl, ale na pewno wyjątkowe miejsce zawsze ma to pierwsze poznane uniwersum.

Na pewno trudno mi się pogodzić z nieścisłościami, chociaż częściej o nich zapominam niż staram roztrząsać. Zawsze w SW podobało mi się to, że jest w nim bardzo dużo miejsca na wszystkie wersje historii.

Coz, ja moge tylko Karen wymienic, jsli mialbym osobe ktorej dziela najbardziej lubie. Tyleze, u mnie to kwestia nieinteresowania sie autorami komiksow, takie Open Seasons, Sporawa czesc serii Republic, KOTORy wiekszosc zeszytow, lubie bardzo, swiat `z nich` ale nie wymienie autorow ; )

doszedłem do wniosku, że świat "Gwiezdnych Wojen" należy traktować jako zbiór opowieści nawiązujących do siebie lecz niekoniecznie zgadzających się ze sobą i tworzących jedną słuszną chronologię. Podejście to sprawiło, że czerpię znacznie większą przyjemność z opowieści tego świata gdyż nie musze zastanawiać się nad rzeczami w stylu "cholera, to się z czymś nie zgadza".
Tez jaakis czas temy taks twierdzilem, i to naprawde daje o wieele wiecej radochy : )

A GL i jego filmy.. to dziwne, ale nie przywiazuje do nich AZ tak wielkiej wagi, znam, lubie, ale stanowia raczej punkt wyjsciowy do reszty swiata, nie jego najwazneisjza czesc. Z mojego pktu widzenia oczywiscie ; P

podoba wizja K. Traviss. Bo poprzez podobieństwa do naszego świata sprawia, że wydarzenia, które opisuje mają głębie. Postacie są dynamiczne, ich postawy się zmieniają (szczególnie w LotF). A przede wszystkim jest dużo sensownych nawiązań. Sensownych czyli takich, które pasują, które nie zaburzą EU, nie spowodują zbyt dużej luki w życiorysie bohatera (co np. zrobił Denning przywołując Aurrę Sing).

Poza tym wizja Karen jest mroczna, mniej baśniowa.

Co do wizji Lucasa, to tej najnowszej jakoś nie lubię. O ile samo TCW jest dobre, to odcinki, które wymyślał (1x11 i 1x12) były kiepskie.

GL, filmy niezłe, ale nie tworzą one uniwersum a jedynie wstęp do niego, scenarzyści z dark horse i traviss, to najlepsi scenarzyści i konstruktorzy, GL jest w stanie tylko psuć takimi tworami jak TCW.

pierwowzorem jest ST(w kolejności 4-6).
Wg niej oceniam NT.
Wg ST i NT oceniam WK Tatrakovskiego.
Wg ST, NT, WK T oceniam SW TCW.

Ludzie, którzy tego nie rozumieją, mają problem, bo zaczynają wchodzić w EU i komplikować życie.
Książki, komiksy, gry - były i się zmyły. Prysły.

Ps. Oczywiście jest mały zonk, bo WK T powstały między E2 a E3 i prawidłowo powinienem napisać: ST, NT, E1-2, WK T, E3.

Ja uważam, że najlepsza jest wizja Johna Ostrandera. A dlaczego? Bo tworzy wiele ciekawych fabuł, które w dodatku zachowują sporo klimatu. Poza tym widać, że ma wizję tego, co się dzieje 100 ileś lat po ANH, a nawet NEJ. I realizuje tą wizję konsekwentnie, powoli, w dodatku nie produkując niezgodności z innymi pozycjami. (ale nowy zakon Sithów to jednak porażka)
Poza tym, dobre jest SW według Stovera. Choć mało przypomina filmy, to nieco je `spoważnia`, a nowelizacja "Zemsty Sithów" to świetne uzupełnienie filmu. A dlaczego? Bo ukazuje myśli, charaktery postaci, a opisy walk naprawdę świetnie się czyta.

Taka argumentacja wystarczy?

zaproponowana w TPM - dobrze zrobiona `bajka`