czułem coś zupełnie podobnego, jakieś lekkie wzruszenie gdzieś tam wewnątrz, rozumiem cie w zupełności. Najlepszy moment właśnie kiedy pojawiają sie 3 Jedi Lukowi, wtedy to jest szczyt emocji...

Ten moment zaczyna mi się już kiedy płonie Vader, a potem imprezy na planetach i na koniec wszyscy przyjaciele na Endorze. A do tego wszystkiego przygrywa doskonała i radosna muzyka. A duchy Jedi na koniec to już w ogóle wypas!

łezka się kręci u mnie w oku ale z zupełnie innego powodu, ano dlatego że zmarł Vader i pokonano imperium, to dopiero jest najgorsze. Ale uważam że te 3 duchy są wporzo no i ofkoz muzyczka.

Może nie jestem starszym fanem SW, ale gdy oglądałam końcówkę ROTJ i zawsze gdy ją oglądam jestem bardzo wzruszona. Od momentu jak Luke pali ciało Vadera, przez pokazanie jak świętują zwycięstwo na poszczególnych planetach, a pokazanie trzch duchów... rzadko się zdarza, że naprawdę nie skapnie kilka łez. Lucowi nigdy już chyba nie uda się osiągnąć takiego efektu. A w dodatku jeszcze atmosferę podkręca muzyka Wiliamsa.

najlepsze w tym moemncie jest połączenie tragizmu ze szczęćiem w jednej scenia i to włąśnie wzrusza i się najbardziej podoba, a muza potęguje ten efekt

i głupi, gdy dałem się omamić złu - rebelii, to w latach 80. bardzo się cieszyłem z tryumfu sojuszu terrorystów... Ale gdy dotarłem do wersji specjalnej, to stanąłem już po właściwej stronie konfliktu. Powiem tak, że ROTJ właśnie mnie też najbardziej może wzrusza, ale i zasmuca. I przyznam się szczerze, że jak w kinie zobaczyłem przewracający sie pomnik Palpatine bardzo mocno mnie to ukuło. Faktycznie na ROTJ najczęściej lecą mi łzy. Może własnie dlatego najmniej go lubię . Dla mnie to smutny film. Ale znów trzeba go obejrzęć, w sobote ogladałem tylko fragmenty. Teraz trzeba go w całosci obejrzeć. Bo już dawno nie wiedziałem.... znaczy tylko chyba raz w tym roku, a to stanowczo za mało.

... jak oglądał ROTJ na Video. Bylem szczeniakiem (3-4 lata) ale pamiętam, że bardzo płakałem jak umierał Yoda... to był dla mnie cios, zresztą mama mi teraz opowiada jak byłem wtedy wstrząśnięty Przy SE jakoś nie odczułem zbytniego wzruszenia. Może to przez te Ewoki, które stłumiły ten moment KOŃCA SAGI....

ROTJ ogląda się często, jak Matrixa, ze 40 razy, może więcej. Poza tym to mój ulubiony epizod. Nawet Ewoki mi nie przeszkadzają. Przynajmniej nie tak bardzo jak Jar-Jar(ale się naraziłam fanom Binksa).

Gdy oglądam ostatnie sceny ROTJ jestem zwykle w pozycji stojącej.
Te momenty wzruszeń zaczynają się od nawrócenia Anakina.
Wtedy gdy Luke zdejmuje mu maskę...
Coś pięknego... Na twarzy Sebastiana Shawa widzę całą historię Anakina.
Później pocałunek Lei i Hana - świetnie zagrana przez Forda
No i najbardziej wzruszająca scena w filmie to zdecydowanie spalenie zbroi...
Aż... Aż człowikowi się coś w sercu robi.
Ta muzyka... Przemawia do mnie jako "Odpuszczenie wszystkich win Anakina".
Przy tej scenie widzę twarz Padme na rozgwieżdzonym niebie (moja imaginacja)
No i oczywiście wzajemne gratulacje, spotkanie z Jedi to jest coś niezwykłego... Rozumiecie moje uczucia...

A ja teraz powiem jaki nabardziej mi się podoba moment w ANH, jest to powrót Hana z pomocą do Luka, całe sceny z kantyny, no i najlepszy to jest ujęcie Tarkina (takiego rozmyślonego) w milisekunde przed wybychem DSa. Te sceny może i mnie nie wzruszają, ale bardzo je uwielbiam.

A jeśli chodzi o tematy ortodoksji itp, to ciekaw jestem jakim mnie okresła światek Bastionowy??

które coś we mnie poruszają wielbię ROTJ. Przypominają mi się słowa pewnej piosenki: "To już jest koniec możemy iść" (mówię o Luku i sp.) Ale bez reszty częśći to byśmy tak nie przeżywali śmierci Vadera itd.

Mnie także wzruszają niektóre sceny. Kiedyś może bardziej co nie znaczy że dziś w ogóle. Szczególnie śmierć Yody. To było okropne.

A tak swoją drogą licze na to że w epizodzie III pojawi się bardzo wzruszająca scena ze śmiercią matki Luka i Lei. BARDZO, BARDZO NA TO LICZE

Moje zeszyty zawsze były z tyłu porysowane, ale od momentu, w którym naprawdę zaimteresowałam się SW, czasem zajmuje to 20 stron: oczywiście napisy STAR WARS, w różnych wersjach, X-wingi, miecze świetlne też się zdarzają. A obok... tak, tak Kisiel Matrix, zdecydowanie jestem fanką Matrixa. Same zeszysty zresztą mają okładkki z TMP. Już nie mówiąc o tym jak wyglaąda mój pokój - cały oblepiony plakatami z SW, Matrixa, LOTRa i Harry`ego. Mam nawet specjalną teczkę, w której trzymam wszystkie artykuły o SW, jakie udało mi się znaleźć. I spcjalny zeszyst do SW, w którym mam charakterystyki wsztstkich bohaterów z naszego fan fica, ci którzy go piszą będą wiedzieli o co chodzi (w domyśle Kisiel, Anor i Sebastiannie).

Najbardziej podobała mi się końcówka, jak Han i Luke wkraczają do sali i dostają ordery. Dzięki muzyce w tej scenie czuje się podniosłośc tego momentu. Właśnie słucham tej muzyki

Dla mnie to najlepsza czesc Sagi jak to tej prory i zawsze lubilem koncowke. Szczegulnie jak bylem maly utkwil mi w pamieci framget w ktorym Ewoki graja na chelmach szturmowcow

Ma ulubiona scenka to wejście zakapturzonego Skywalkera do pałacu Jabby. Gamorreańscy strażnicy zastępują mu drogę a on odsuwa ich jakby bez najmniejszego wysiłku. Już od tej pierwszej sceny jego pojawienia, widać, że Luke nie jest już nieopierzonym uczniakiem. Czuć ,że Moc jest z nim a młody Skywalker potrafi nad nią wyśmienicie panować.

jest dla mnie równiez taka scena, która robi wrażenie. Nie chodzi o motyw ojciec syn, który robi zawsze piorunujące wrażenie, ale chodzi mi o ta scenę pod koniec kiedy bohaterowie stoją w "oknie" statku Rebeliantów i spoglądają się przez nie. Zawsze miełem wtedy pytanie "I co dalej??" To pobudzało moja wyobraźnię...

To chyba moja ulubiona część, choć nadal twierdzę, że Sagę rozpatruje się jako całość. Moment palenia Vadera jest bardzo smutny, a w następnych pojawia się już nadzieja i szczęście. Ja nawet słuchając muzyki wpadam w taki dziwny stan. Z jednej strony się cieszę, że wszystko dobrze się skończyło, ale z drugiej uświadamiam sobie że to już koniec . Ale bardzo wzruszający jest moment zdrady Vadera. Muzyka świetna, aż ciarki przechodzą.

ja tez bylem wzruszony i lezka w oku sie zakrecila nie raz. cieszylem sie ze wszystko sie dobrze skonczylo i ze nasi bohaterowie zaznaja w koncu spokoj po latach wojny tulaczki i smierci towarzyszy. a widok anakina razem ze starymi przyjaciulmi doslownie chwyta mnie za serce tak mocno ze zawsze cos mnie sciska w gardle.... Vader?

kiedy cała reszta jest wyśmienita. Zgadzam się z Narsilem. Muza podczas walki Luka z Vaderem jest wspaniała, jak Luke wali w ojca jak siekierą w drzewo i odrąbuje mu ręke, potem Palpatine mówi: good, a Luke potem:
- Przegrałeś Wasza Wysokość. Jestem Jedi jak kiedyś mój ojciec.
- Niech tak będzie Jedi.
(Nie wiedziałem jak to było po angielsku)

Gdy na 2 Gwiezdzie smierci walczyl Luke z Vaderem a Luke chowal sie w jakims ciemnym koncie. Vader powiedzial ze jak nie on sie przylaczy to zrobi to jego siostra a wtedy Luke wpada w furie i zaczyna atakowac ojca. Szczegulnie ta muzyka podczas tej sceny ten chur cos wspanialego.

Piekna muzyka i w ogole jakos zapadlo to w pamiec...

zawsze gdy oglądam Trylogię najbardziej podoba mi się Imperium (w szczególności Vader i Palpatine ) ale pod koniec ROTJ czuję zrozómienie, a nawet sympatię do Rebelii.........

całe ROTJ jest perfect! W począwszy od próby zabicia imperatora w tronie po przez: "Father, please!" całą resztę i zabicie Palpatinea. A potem zdjęcie maski i zwolniony Imperial Marsch. Brrr! (Ciarki mnie przeszły z hmm... podniecenia?)

gdy oglądałem TPM byłem gdzieś w drugiej klasie podstawówki (zdłaem obecnie do szóstej)gdy zabili Qui-Gona byłem bardzo ruszony tym wydarzeniem nie mogłem dojść do siebie potem gdy oglądałem TV ROTJ
widziałem jak yoda umiera byłem bardzo smutby (byłem wtedy w czawrtej klasie) a gdy vader umarł też byłem smutny
podobno jeden z moich kumpli który bardzo lubuił yode opłakiwał go

komu by sięnie polały łzy na końcowych wydarzeniach w ROTJ , ale mnie nie tylko to wzrusza jestem uczuciowym synkiem i łza zakręciła mi się także podczas sceny na Bespinie kiedy to zamrażają Hana , lub kiedy Vader zabija Bena , ale zwłaszcza śmierć YODY , kiedy Yoda wydał ostatnie tchnienie i połączył się z mocą .To było coś co zawsze mnie wzruszy.

No cóż, trochę łez uroniłem już od samego czytania tej strony...

że ludzie (i to głównie faceci!) nie wstydzą się łez i jeszcze na dodatek przy filmie. Ja też płakałem na SW ale tylko pod koniec ROTJ. (a na Titanicu nie). Jak byłem młodszy to jeszcze jak biało-czerwoni przegrywali to płakałem. Ale teraz się przyzwycziłem Chociaż płakałem jak Żurawski trzeciego gola Shalke wpakował. Oczywiście ze szczęścia.

Pieknie czasami poplakac sie W sumie to powiem wam ze płakałem na paru filmach zywymi łzami ale duzo filmów mnie wzuruszyło. W ROTJ czułem smutek ale nie jakies wzurszenie jedynue smutek ze to juz koniec.

Niestety płaczę rzadko, a ostatnio to było z rok temu, gdy słuchałem Across the Stars. Zgadzam się, że to jest wspaniałe uczucie, choć musi być odpowiedni nastrój i powód - ja tam nie chcę płakać z jakiejś tragedii, a tak dla przyjemności. To dobry sposób żeby się oczyścić z emocji i smutków, jeśli takowe mamy. Skłonić się do płaczu nie jest łatwo, bo gdyby było to bym się chyba zaryczał na śmierć . Mści się na mnie, że nie jestem zbyt uczuciowy - ciężko o jakieś specjalne poruszenie w takim przypadku (nawet mecze mi coraz bardziej obojętnieją nie to co kiedyś...).

to dopiero będzie jak objerzę E3: jesli będzie super to będę beczał że tak wyszło i że już koniec sagi, jak będzie słabe to będę beczał z nieszczęścia i że koniec

Z meczów też mi już obojętne. A płakać na e3 będzie można zwłaszcza po obejrzeniu tych fanartów umieszczonych, w którymś newsie, jeśli utrzymają ten klimat to będzie wyrąbiście. Płakać pewnie będę bo nie wierze aby to spartolili. Więc ciekawe czy na koniec e3 będę czuł coś pdobnego (tylko że w drugą stronę) co w ROTJ. Ani dlaczego?

ja ogladałam w 96` trylogie .jak skończył sie ROTJ to byłam bliska jakis wzruszeń jak płacz ,a moze to było takie zadowolenie [nie dlatego ze sie skończył rzecz jasna!!] ,albo spełnienie czy jakos tak .po E3 chyba tak nie bedzie -bo zdaje sobie sprawe ze jest trylogia potem i to juz nie ten sam koniec jak ROTJ [chodz wiadomo ze mamy jeszcze książki] .zawsze mam tak ze bardziej w środku jakiegoś filmu się wzruszam a nie na koniec hmh..i tak dla mnie scena na tatooine z 2 zachodzącymi słońcami jest jedną z bardziej wzruszających [chodz sama nie umiem wyjaśnic why!:>] .aa potem,po wszystkim nastapi włąśnie płacz o koniec sagi ,bo cudownie jest teraz na E3 czekać ,a potem łeee .

A co będzie jeśli Lucas się zdecyduje kręcić E7,E8 i E9, wtedy dopiero będzie koniec . A propo waszym zdaniem kogo woleli byście żeby Vader zabił Wedga czy Biggsa,ja osobiście wolałbym żeby w ANH zginoł Wedge,niewiem czemu ale polubiłem Biggsa i było mi smutno że Vader go zabił.

bo ktoś umarł z dobrych przyjaciół Luke`a, a pozatym ja wolę Wedga. No i ten aktor jest spokrewniony z McGregorem.

nie wyobrazam sobie SW bez Wedga, szczególnie po przeczytaniou X-wiingów, więc kill Biggs

Rozumiem Cię Jedi Hunter. Ja mialem takie samo uczucie jak po przejściu Baldurs Gate: Throne of Baal, przeczytaniu 3go tomu LotR, ostatnim dniu szkoły w ósmej klasie(5 lat temu- każdy w innym kierunku)... Reasumując... Przygnebienie.

A swoją drogą... Czy Lucas zamierza zrelizować częścii VI, VII i VIII? BO opiania fanów na ten temat wciąż się zmienia.

Wiesz co czuję jak o tym myślę?
Słowa Yody oddadzą to najlepiej:
"Young Hunter payne. Terrible payne"
Tylko że tam było Skywalker a nie Hunter.

Heh... Tak wogóle to słyszałem, że on zamiast 3 nowych epizodów, chce nakręcić jeszcze raz klasyczną trylogię, z nowymi aktorami itp... Nie wiadomo po jaką cholerę... Tamte częśći mają swój klimat, zresztą czy ktoś chce aby Solo kojarzył mu się nie z Fordem, a jakimś nowym aktorem?

Sorry że dopiero teraz ale tak jakoś wyszło. Gdzieś ty takie głupoty usłyszał? "R2-D2 nie wolno wierzyć obcym komputerom" chyba wiesz o co chodzi? Nie wierz we wszystko co ktoś powie.

tego, co czuliscie na koneic ROTJ, zaden z was nie poruszyl problemu, ktory nastepuje. Obojetnie, czy GL nakrecilby prequele, czy nie, Rotj pozostaje ostatnim filmem z tej serii. I nie wiem ile razy byscie ogladali cala sage, to i tak konczy sie na E6. Cholera! przeciagacie tylko swa agonie ogladajac wiecej niz 3 czesci.
Mnie lezka kreci sie, gdy Vader wspomina siostre Luke`a i gdy mowi:" u were right..."

przez prequele podejscie do zakonczenia sie zmianiło jak mowił sam Lucas "Teraz ludzie ogladając ESB beda mowisc "nareszcie mu powiedział" a nie tak jak kiedyś "Naprawde one jest jego ojcem?" " no i to jest prawda tak samo jak z ROTJ wszyscy juz wiedza co sie stanie tylko beda chcieli zobaczyc jak to sie stało.

Że Vader jest ojcem Luke`a. Ale trzeba też powiedzieć że gdyby Lucas leciał pokoleji też było by kilka niespodzianek np. Palpatine sithem itd.

No ale co z tego przecież już sam fakt ze Lucas podjął się kręcenia wydarzenie dziejących się prze oryginalną sagą wiąże się z tym że dla ludzi który będą te filmy oglądać za parę lat gdy już zostanie nakręcony Epizod 3 nie będą zdziwieni tym ze Vader jest ojcem Luka ani innymi aspektami. Nie mówię tu o nas bo my już byliśmy tym zaskoczeni oglądając starą trylogie po raz pierwszy ale chodzi mi o przyszłych widzów bo na pewno sporo osób po E3 będzie chciało zobaczyć cała sagę od początku do końca.

Jak dla mnie to jest minus tego wszystkiego. Gdyż dla tych ludzi scena gdy Vader mówi „Im your father” nie będzie miała takiego znaczenia jak dla nas. Ale ile osób nie widziało SW?

Po wojnie Kloow, gdy wygraja na sali obrad, wsrod wszystkich radnych. Palpatine wchodzii mowi:" teraz nic nam juz nie grozi, tylko Jedi nam zawadzaja w przywroceniu pozadku". Naklada kaptur:" I`m Emperor"; wpadaja troopersi i koniec zabawy z ukrywaniem sie.

Ja też powoli zaczynam myśleć, że Palpi i Sid to może nie być ta sama osoba.Dowiemy się po premierze E3.

Przypominam że temat ten nie jest zawarty w prequelach ze spojlerami i dlatego proszę abyście nie posuwali się dalej niż przy swoich przypuszczeniach czy spekulacjach. Teraz przedstawie moje przypuszczenie:
Otóż Sidious i Palpi są uderzająco podobni, raczej wypada możliwość sklonowania kanclerza więc być może LS używa jego ciała? Ale to tylko mój wymysł, choć zdaje mi się prawdopodobny.

poprosiłem aby spojlerami nie sypali i jak ucichło. A tak naprawdę to chodzi o to że czytałem po raz któryś tam raz pismo Kult w całości poświęcone SW i coś mnie naszło na myśl. Można tam przeczytać że Lucas miał dwóch kandydatów na reżysera ROTJ, Marquanda i Lyncha. Zastanawiałem się jakby to wszystko wyglądało gdyby to David Lynch reżyserował ostatnią część sagi, czy zrobił by z niej jakiś thriller? Czy inny mroczny film? Co o tym sądzicie?

i uwazam ze mógłby byc mroczniejszy od Ev !!! W koncu Luke posiada w EVI skaze ciemnej strony której własciwie się nigdy nie pozbył (a zadomowila się u niego po pojedynku z Vaderem). Może było by lepiej gdyby EVI wyreżyserował Lynch

Gdyby to Lynch wyreżyserował to byśmy pewnie nie wiedzieli do dziś o co w filmie chodziło Nie zebym coś do niego miał, jestem fanem jego filmów, ale nie wiem czy nadaje się do takiego filmu, gdzie jest happy end w Lucasowskim rozumieniu?

... a czułem zapach potu rozchodzący sie po sali kinowe, z higieną jest u nas bardzo kiepsko, a nawt tragicznie (patrz autobusy)

... ogromne wzruszenie i nadzieję ..... że można przezwyciężyć wszelkie przeciwności losu..... no i chwilowo czułem, że dobro zawsze zwycięża ale po wyjściu z kina wróciła rzeczywistość.....

ze podobnie. Dla mnie rotj byl pierwszym filmem SW ktory zobaczylem w kinie i wciaz pamietam dobrze ten moment...

...czułem się, jakbym uczestniczył w czymś wielkim, i byłem pod wrażeniem ogromu i wspaniałości bitwy o Ebdor .

A pierwszym Epizodem, który widzialem w Kinie byl AotC Reszte to mialem na Kasetach, a teraz takze DVD (E1 i 2).

...że to JUŻ koniec

niestety nie bylo mozliwosci wtedy .... bo mnie nie bylo jestem raczej mlodszym pokoleniem bastionu niestety

Podczepiam się }> do tematu(ssorki) ale mam jedno małe pytanko. Czy Darth Malak nie był z tej samej rasy co Asajj Ventreis?( dobre pytanie z jakiej rasy, jakaś z Rattataku) wnioskuje z tego powodu że oboje nie mieli owłosionych głów.

Na filmie byłem z wycieczki szkolnej . Tylko ja byłem tam fanem sw , oglądał jeszcze mój qmpel ale on jest jeszcze zielony , dopiero go zarażam sw reszta Qmpli pijanych po prostu nie dało się oglądać ale skupiłem się zebrałem w sobie moc i obejrzałem a na koniec czułem smutek i nadzieję na kolejne epizody .

po ROTJ

Żal mi zawsze Anakina za poświęcenie, żal mi, że wtedy wyzionął ducha bo nigdy nie pogłem sie pogodzić tak do końca z jego śmiercią. Pierwsza myśl to: "niemożliwe że umarł, przecież mógłby dalej żyć"

zobaczeniu ROTJ,a byłem już wtedy przesiąknięty klimatami Imperium(za sprawą rewelacyjnegoTES,strasznie byłem zły że moja ulubiona postać w chwili triumfu tak spieprzyła sprawe,a było tak blisko

wzruszenie i smutek jak wiekszosc, ktorzy tutaj pisali<Jak jechalismy z klasa na wycieczke do Torunia to puscilismy w autokarze SW i mialem Lzy w oczach kiedy DS wybuchala:| grr>... Podobnie jak podczas smierci Yody.

Jednak najbardziej w całej sadze wzrusza mnie Order 66. Nie wiem czemu... ;( czy tylko mnie.

Jesli chodzi o ortodoksje Ja tez sie lapie za serce jak slucham Imperial MArch, ale takze podczas Throne Room Ceremony and Final =)

ja zawszesię uśmiecham, a z jednego oka czasem leci mi łza

łezka mi uchodzi przy:
-pożegnaniu ze Shmi
-kiedy Anakin siedzi w pomieszczeniu rady Padme siedzi w apartamencie Jedi pposzli na spotkanie z Palpim(agresywne) i w tle leci Padme ruminations
-"Mistrzu Skywalker jest ich zbyt wielu"
-Anakin płaczący na Mustafar
-Tuż prrzed walką Anakin vs. Obi-Wan(rozmowa z Padme ,duszenie jej , rozmowa z Obim)
-"You were the chossen one"
-"I hate you"
-Koncówka Rotj(od momentu pojmania Luke`a)

nieco mlodszym fanem, SW zaczalem sie interesowac w zasadzie dopiero po Mrocznym Widmie, dlatego cala podstawowa Trylogie potraktowalem raczej jako cos co koniecznie trzeba zobaczyc. Tym samym Powrot Jedi ogladalem jako uzupelnienie i zakonczenie calych SW. Ale emocje pod koniec byly, a jakze!

Witam. Jestem z tego, jak to nazywasz "młdego pokolenia" mimo, że taka młoda już nie jestem. Chodzi o to, że pierwszym epizodem Star Wars, jaki obejrzałam była "Zemsta Sithów", później dopiero przyjrzałam się Starej Trylogii. Powiem Ci, że dla mnie ta magia zaistniała tak bardzo niedawno i z tak wielką mocą (wola Mocy?, że się temu dziwię. Stara Trylogia napełnia nostalgią, mówi o tym, że to wszystko już minęło, niezaleznie od tego, jakie były początki. Kiedy koleżanka namawiała mnie do ogladania Star Wars nie chciałam dać jej wiary, teraz wiem, że to, co uważałam za stary, głupi film, jest tak naprawdę jedną z najpiękniejszych historii, jakie kiedykolwiek zostały opwiedziane.
Można powiedzieć, że o świecie SW nie wiem prawie nic, ale to nie zmienia faktu, że już stały się częścią mogo życia i to się nieprędko zmieni. ROTJ rzeczywiście ma w sobie to "coś" i nawet ja, zagorzała przeciwniczka, prześmiewczyni dałam się przekonać, baaa, kompletnie wsiąkłam, wtopiłam się w tę historię. I to tyle jeśli chodzi i magie Starej Trylogii . Pozdrwaim wszystkich .

baaardzo chciało sie siusiu.... i byłem szczęśliwy kiedy mogłem uwolnić turbosprężenie w WC

Za czasów gdy GW były dostępne tylko w kinie, na premierę jechałem do rużnych kin, aby zobaczyć w innym klimacie. Po skończeniu seansu, wychodziłem z kina tylko po to aby kupić bilet na następny seans. Każdą z trzech pierwszych części oglądałem w innej miejscowości. A na premierę PJ wybrałem się do Gdańska, do kina LENINGRAD. W pracy załatwiłem wolne, seans na godz. 13.00. Potem jeszcze jeden seans. Niestety, trzeba było wracać do domu. Łezki, to jest delikatne słowo. No ale, po dwóch dniach była premiera w mojej miejscowości, też byłem. Też łezki. Wiedziałem jedno, czeka nas długie czekanie na dalsze losy bohaterów sagi. Teraz trzeba czekać znowu, ale czy wyjdzie coś z tego?

Gdy w 97 oglądałam Powrót Jedi w kinie (a chyba był to pierwszy raz gdy ujrzałam tą część, eIV i V widziałam już jako pięciolatka, ale eVI nie pamiętam) ogarnęło mnie ogromne wzruszenie. Łzy, o tak, były. Czułam, że coś się kończy. Podobnie było niedawno na ROTS. Tam co prawda bardziej płakałam z rozczarowania, ale też dlatego, że przypuszczalnie to już koniec, ostatni film, a na pewno na długie lata.
Zresztą, gdy pojawia się nazwisko reżysera i zaczyna się motyw "End credits" zawsze mnie tak w dołku ściska. Ile razy bym nie oglądała. I nawet w przypadku tych epizodów, które kończą się tak radośnie jak eIV.

nie było ale ściskało mi serce, gdy kończyłem oglądać ROTJ. Niestety nie miałem tej przyjemności aby zobaczyć ten film w kinie . Mam nadzieję że z okazji rocznicy Sagii, OT będzie można zobaczyć na dużym ekranie... niekoniecznie w 3D.

a gdy na ekrany weszła SE ledwie nauczyłam sie składać literki.
Moim jedynym doświadczeniem kinowym było ROTS-co czułam na koniec? Złość, że nie odkryłam tego wcześniej, ile lat dobrej zabawy ominęło mnie z powodu tak blachego jak data urodzenia. podobne uczucie- kiedy weszłam na Bastion... no cóż... jestem tu już prawie rok... lepiej późno niż później.

pęcherzu .

Te trzy duchy na końcu powodują łzy w oczach

Gdy patrzymy na duchy w tle gra muzyka m.in.dlatego chce mi się płakać

Kiedy ogładam te sceny zawsze sie wzruszam !!

Co czułem? Wzruszenie. Ulgę, że dla tamtej Galaktyki wreszcie nadejdzie pokój, koniec, happy end. Ale przede wszystkim czułem niesamowity wręcz spokój. Potem poznałem EU i dowiedziałem się, że z tym pokojem, to tak nie do końca . A zakończenie ROTJa widziałem zawsze z muzyką ze Special Edition i chyba właśnie to "Victory Celebration" tak na mnie działa uspokajająco. Jakiś rok temu dopiero (konkretniej półtora roku: http://gwiezdne-wojny.pl/news.php?nr=6390 ), odkryłem starszą wersję zakończenia "Powrotu Jedi" i...nie wyobrażam jej sobie w filmie. Owszem jest radosna, jest szczęśliwa i ogólnie Yub Nub! , ale to jednak nie to...

wypełnienie wszystkie częśi SW zakończyły się w ten wzruszający sposób. Coś podobnego czułem gdy oglądałem palenie Qui-Gona. Ale tu nie było mi tak smutno tu było raczej wesoło te trzy duchy Jedi widać że wesołe i dumne z Luke`a. Bardzo wzruszający moment

W zupełnie innym świecie, którego już tak dokładnie nie pamiętam.
Gdy skończyłem oglądać oryginalna trylogie (wtedy nie wiedziałem jeszcze, że powstaną prequle) czułem wiele emocji. Podniecenie jakie mnie ogarniało gdy wspominałem sobie wszystko jeszcze raz. Smutek, że to już koniec przygód w tym świecie. Chciałem więcej, a wtedy nasz rynek nie oferował jeszcze tego co mamy teraz. O rany. Pamiętam, że gdy oglądałem bitwę o Hoth i wtargnięcie oddziałów imperium do bazy echo to miałem wypieki na twarzy . Walki myśliwców pobliżu drugiej gwiazdy śmierci oglądałem z szeroko otwartymi oczyma, a gdy ginął Jabba, cieszyłem się, że głównym bohaterom udało się wykaraskać z tarapatów .
Tak, to było dawno, dawno temu …

Jeszcze jeden i jeszcze raz...

Czułem:

Boże niech Lucas arts. stworzy 9, 8, 7, częsci STAR WARS

Moim zdaniem to był tylko koniec filmów SW ale SW samo w sobie zostało.Są przecierz książki

strasznie bym chciał żeby była 7 8 część[spoiler]

czułem duże podniecenie i zapach pieniędzy

Czułem coś dziwnego,jednocześnie radość(mój uwielbiany Han nie zawiódł),pozatym smutek(to już koniec!!!!Ja chcę więcej,jadnak to już musi być koniec...nie chcę 7,8 i 9 części bo ze SW zrobi się Bond.....)

mi sie po prostu plakać chciało wczoraj to oglądałem po raz kolejny i caly czas mnie wzruszalo

na pewno radość że wszystko dobrze się skończyło, na pewno smutek bo umarł Anakin, no ale przede wszystkim...niedosyt. Lucas,help!
Jest jakaś szansa żeby były następne? Nie mówie o serii animowanej bo tego po prostu nie trawie...

.....czego się spodziewałem dobro zwycięża zło dostaje w tyłek

na końcu się trochę płakać chciało. Takie dziwne uczucie, że to koniec i nic juz nie będzie. W sumie koniec był szczęśliwy, ale tak jakoś dziwnie na mnie podziałał.

na końcu to płakałem ... Bardzo dziwnie się czułem. Ta końcówka filmu ma niesamowitą atmosferę.

ROTJ... Ech... Płakałem. Szkoda mi było Executora i DS`a... Banda wrednych terrorystów! Grrr...

Za każdym razem, jak oglądam ROTJ, to ściska mnie coś w gardle na końcówkę, chce mi się jednocześnie płakać i tańczyć. To jest po prostu nie do opisania, w pozytywnym sensie tego słowa.

Może i jestem młodszym pokoleniem fanów SW, ale końcówka ROTJ zawsze wyzwala we mnie jakieś dziwne uczucie, którego nie doświadczyłem, oglądając pozostałe części sagi. Ta muzyka, atmosfera i duchy Jedi... Ach... Coś pięknego

Ja akurat mam na DVD, ale edycję limitowaną, gdzie jest też wersja z 1983 roku. Moim zdaniem Anakin powinien zostać taki jaki był, a nie bez sensu dany Haydena, który w ogóle tam nie pasuje. A co do filmiku - też go widziałem, ale była tam jeszcze Padme.

pod koniec ROTJ czulem chyba wsruszenie... ta scena jak sie wszyscy ciesza jest tak przepelniona optymizmem i nieskonczonym dobrem ze az sie prawie popłakałem......po prostu piekne...... wspanialy jest swiat Gwiezdnych Wojen

Ja natomiast gdy oglądałem koniec ROTJ czułem iż spadł mi kamień z serca ( rebelia wygrała !!!! ) . Po prostu cieszyłem się razem z nimi
Ale zasmuciłem się kiedy usłyszałem pierwszy raz o wojnach Yahuzanskich. Że te wszystkie starania były na marne .

Jestem młodszym fanem i dla mnie koniec sagi to nie ROTJ ale Zemsta Sithów poszedłem pierwszy raz na ROTS i... nie puścili nam filmu bo było nas tylko 4 chłopaków a w naszym kinie musi być 5 zeby tego operatora sprzetu opłacic. Ale scena dla mnie wzruszajaca to jest jak Padme umiera jest jej pogrzeb i zmiana sceny jak Darth z Imperatorem stoją na statku i patrzą na Gwiazde Śmierci która jest dopiero w budowie. I ta muzyka w tle. Wtedy jak to oglądałem na VHS mało niepłakałem bo wiedziałem że już więcej niebędzie takiej sagi która by miała taki klimat i tak wciągającą historie.

nie należę do Starszych Fanów Gwiezdnych Wojen ale jak oglądam ostatnie sceny Powrotu Jedi to jedyne co robię to powstrzymuje łzy, bo to już się skończyło....

a ja mielem wtedy jakeis 7 lat i jedyne co pamietam to to ze bylo pieknie

Ja miałem 5, moi rodzice poszli do kina na co? Na ESB, edycję specjalną w 97 roku. Nocowaliśmy u babci i wujek nam puścił całą ST na wideo. Od razu się zakochałem

wzruszenie

pamietam jak obejrzalem wszystkie czesci pod rzad po raz pierwszy, malowalem do nich obrazki.. szkoda ze sie nei zachowaly

wiecie co, mi się chciało płakać na rozkazie 66. A jeśli chodzi o koniec to się wkurzyłem że Vader/Anakin/Nawrócony Sith UMARŁ. A potem to było fajnie. Extra było jak ten Ewok se grał na chełmach szturmowców!! A jeśli chodzi o trzy duchy to jest OK. szkoda, że nie żyją.

CZUŁAM OCZYWIŚCIE WZRUSZENIE, PO TYLU LATACH WALK I SPORÓW WRÓCIŁ NA STRONE, Z KTÓREJ NIGDY NIE POWINIEN SCHODZIĆ. BYŁO MI TROCHE SZKODA, ŻE TO JUŻ KONIEC FILMOWYCH PRZYGÓD BOHATERÓW, ALE NASZCZĘŚCIE POZOSTAŁY KSIĄŻKI

Ja czułem ekscytację i radosć gdy oglądałem świętowanie na wielu planetach naraz, że rebelianci pokonali Imperiali. Ale trochę smutno było, że vader umarł, no bo gość wrócił na dobra strone itd.

ze juz koniec, jest dobrze , ale nie wiadomo co sie wydarzy dalej. taki mistycym orazz ulga. widzielem jeszcze werjse z 77 roku, bez tego glupiego swietowania i nie znalem EU. Fajnie wtedy bylo. Czasem mam wrazenie, ze to ze wiemy co bylo przed i po niszczy trylogii urok

No to że wiemy co było przed nie niszczy trylogii Wręcz przeciwnie, człowiek sobie tak wyobraża, co się działo, ile ci bohaterowie musieli przejść, te wojny klonów, potem rozkaz 66, potem jeszcze terror Imperium... a tutaj wreszcie ostateczne zwycięstwo nad złem Te świętowanie, że już jest koniec terroru, że wszystko już będzie dobrze, że JEDI powrócą... ale jak si zna to, co będzie potem to naprawdę cały klimat zostaje popsuty

Trudne zadajesz pytanie Ale to było podobne uczucie - taka nostalgia, wzruszenie - tego się nie opisze słowami.
Osobiście jednak bardziej chyba przeżywam koniec ROTS. Na premierze płakałem. Zawsze łza kręci mi się w oku jak słyszę (i mówię także - to silniejsze ode mnie) słowa

Obi-Wan . . . there is good in him . . . I know . . . I know there is . . . still . . .

A LAST GASP, AND SHE DIES.

Ta scena i parę innych(rozmowa Anakina i Padme na Mustafar, pogrzeb Padme (ten wisiorek z japoru)) działają na mnie strasznie - chwytam dłońmi oparcie fotela, a na ustach pozostaje mi niemy krzyk - Padme stój ! Nie idź do niego ! On Ciebie zabije ! Krzyczałem już na premierze (było się po lekturze książki, więc finał był znany). I to właśnie ROTS mnie najbardziej wzrusza.

Jednak zakończenie ROTJ jest także momentem wzbudzającym różne uczucia. Najdziwniej się czułem jak oglądałem ROTJ w trakcie maratonu na 30 lecie STAR WARS. Obejrzałem wszystkie filmy w chronologicznej kolejności oczywiście i kiedy oglądało się ostatnie sceny ROTJ, to poczuł człowiek przede wszystkim w sercu taki żal do G. Lucasa - że nie powstanie już żaden kolejny, że ten film, to koniec najwspanialszej sagi we wszechświecie - i to jest uczucie które mi towarzyszy przy ROTJ - żal i smutek ostatecznego końca.

Wkurzyłem się bardzo !,że Luke pokonał Vadera i że Vader uratował go potem . Nie lubię Luke`a,bo Vader rządzi

A ja się trochę wzruszyłem.. piękny koniec

mi się trochę cały efekt zepsuł bo ja przygodę ze Star Warsami zacząłem oglądać od ROTJ, potem TESB, a na końcu obejrzałem NH :/ Więc w sumie koniec był dla mnie początkiem, a ja nie do końca łapałem o co chodzi :/ I powiem Wam szczerze, że bardzo mocno wzrusza mnie końcówka ROFS, gdy KOŃCZY się Republika, gdy umiera Padme, giną Jedi...Koniec starego ładu i porządku. I nawet koniec Imperium i początek NR nie mogą tego zmienić.

ps. Pozdrawiam, to mój 1 post tutaj. Witam serdecznie