i tak źle i tak niedobrze. Obie opcje miały plusy i minusy. I stwierdzenie, który wariant był lepszy nie jest aż tak proste.

Przeciw małżeństwom dorzuciłabym jeszcze jeden argument. Jak miałoby to funkcjonować? Na pewno część Jedi wiązałaby się ze sobą, co daje nam rodzinę w Zakonie. I wtedy jeszcze jest OK. Mieszkają w świątyni, gdzie wszyscy się uczą, pracują. Jednym słowem to jest ich miejsce. A co gdyby były to związki „mieszane”? Taki Jedi wziął sobie za żonę np. jakąś handlarkę. No i ona ma swoją pracę poza Zakonem. Gdzie mają mieszkać? W świątyni? To sprawiłoby, że na jej terenie zamieszkałoby wiele dodatkowych osób. A gdyby tacy Jedi mieszkali z rodziną poza Świątynią, to byłoby jeszcze dziwniejsze i osłabiałoby ich więź z Zakonem.
Pamiętam słowa pewnego księdza: „Gdybym miał żonę i dzieci to byliby nieszczęśliwi, bo nie miałbym dla nich czasu. Ja codziennie zajmuję się wieloma osobami, to im poświęcam swój czas, ich kłopotami się zajmuję. Tu nie ma miejsca na moją własną rodzinę.” I myślę, że w tym jest dużo sensu. I te słowa mogą odnosić się do Jedi. Myślę, że tymi, którzy ustalili zasady rządzące Jedi w Starej Republice, kierowały m.in. takie przesłanki. No bo jak taki Jedi ma udać się na misję na drugim krańcu galaktyki kiedy jego żona jest ciężko chora, najstarsze dziecko zadaje się z gangiem, średnie nie znalazło mistrza Jedi, a najmłodsze właśnie ząbkuje No i do tego jeszcze ta gderliwa teściowa.
Oczywiście lepszą opcją wydają się związki pomiędzy Jedi. To trochę tak jak z małżeństwami sportowców. Oni się dobrze rozumieją, bo znają taki styl życia. Nie będą mieć pretensji o kolejny trening czy wyjazd na zawody. Dwójce Jedi łatwiej byłoby stworzyć rodzinę, ponieważ przyświecałyby im te same cele, rozumowaliby podobnie. Ale przecież nie można by wymagać od Jedi wybierania partnerów tylko w obrębie Zakonu.


Myślę, że na to pytanie nie ma jednej słusznej odpowiedzi. Zbyt wiele zależy tu od jednostki, od jej wyborów. Na różnych etapach historii Zakonu decydowano się na różne modele i za każdym razem pojawiały się związane z tym problemy.
Myślę, że kłopot w dużej mierze leży też gdzie indziej. Zbyt wielu Jedi trafiało do Zakonu w wieku, gdy nie mogli decydować o swoim życiu. Wiadomo dlaczego tak to wyglądało, ale nie zmienia to faktu, że trzyletnie dziecko nie wie czy będzie gotowe żyć samotnie i czy w ogóle chce zostać Jedi.

Na razie tyle. Może coś mi jeszcze przyjdzie do głowy, ale to chyba muszę się do końca obudzić

Ja tam krotko, bez wglebiania sie
Tak, i zgadzam sie z Lukiem, jak mowil Vergere (bodajze w szlaku przeznaczenia) ze dzieki temu ze jedi zakladaja rodziny, moga byc "pelniejszymi" ludzmi (innymi istotami)..
No, ale ja nie jestem obiektywny.. :>

A ja jestem za tym, żeby dac Jedi wolny wybor i kazdy przypadek osadzac osobno. Z reszta co jest dziwnego w tym , zby przeniesc rodzine Jedi do Światyni lub obok niej? W koncu gdyby mieskzlli na jakiejs planecie w bloku, to meiliby jeszcze gorzej... a rodziną Jedi an msiji mogliby sie opiekowac inni Jedi, tak jak to sie dzieje u lwow, gdzie czesc lwic zostaje jako nianki. A w koncu Śiwatynia nigdy nie ejst pusta i co najwyzej trzeba byloby dodac jakis 30 Jedi jako zawodowe opiekunki dla rodzin. W sam raz zajecie dla tych ktorzy nie przesli szkolenai a nie lubai korpusu rolniczego. Po jakims czasie bedziemy mieli sporo, nowych silnych Jedi i ich liczba powinan nieco wzrosnac.

jedi nie powinni mieć rodzin bo:

- jest to ich słaby punkt który można obrócić przeciw nim - patrz jacen obrazkujący marze bena skywalkera w chwile potem zabił ją

- zabiera to czas który powinien być przeznaczony dla zakonu

z tym że nie wszystkie przypadki są złe i sam już nie wiem, ale tak czy siak zabronione powinno być przywiązanie więc miłość bez przywiązania o ile taka istnieje wogóle.

Na początek info o spoilerach do kolejnych tomów Dziedzictwa. Tam de facto jest kilka wspaniałych argumentów.

po pierwsze samo pytanie dotyczące rodzin. Myślę, że jest ono o wiele szersze niż się z pozoru wydaje, bo owszem jedno to zakładanie rodziny, ale druga sprawa to jej posiadanie. I tu jest dość duży dziwny problem z EU, bo z jednej strony mamy takiego Dooku, który pamiętał swoich rodziców i swoje pochodzenie, bo do zakonu trafił dość późno (już nie był niemowlakiem). Z drugiej strony Obi-Wana, który nie za bardzo wie cokolwiek o swojej rodzinie (poza tym, że ma brata Owena) i wysyła się go do korpusu rolniczego, gdy ma odejść z zakonu. To swoiste kuriozum (bo dzieje się w tym samym okresie), bo ktoś wzięty do Jedi nie ma szans trafi z powrotem do domu, chyba, że był wzięty na tyle późno, że pamięta i sam odnajdzie drogę. Z drugiej jednak strony byli rodzice, którzy wciąż interesowali się losami swych pociech i próbowali utrzymywać z nimi kontakty (było ciężko), ale nawet mścić się, po ich śmierci. Np. rodzina Brucka Chuna. To jest swoista nakręcająca się spirala, o której się zapomina.
Każdy Jedi ma swoje korzenie, ale nie każdy o nich pamięta. Pytanie jest takie, czy zakon miał prawo je komukolwiek zabierać? Ale idąc dalej mamy zakładanie rodzin. A co z Jedi, którzy posiadają rodziny jak choćby Ki-Adi-Mundi? Owszem było pozwolenie od rady w tej sprawie, ale chyba nie o to chodzi. Czy w sposób nielegalny Jedi koreliańscy? Zatem są równi i równiejsi? Efekt powoduje podział, jedni myślą by coś zrobić i zżera ich to od środka, inni robią w świetle prawa i wszystko jest ok. To zupełnie inaczej wygląda już w nowym zakonie gdzie ta reguła nie obowiązuje. Są dobre małżeństwa jak Kam i Tionne`a, gdzie wspólna praca powoduje harmonię i inny rodzaj emocji między nimi. Ale jest i Luke i Mara, który po śmierci swojej małżonki wpada w szał i poddaje się Ciemnej Stronie. Z drugiej jednak strony watro sobie przypomnieć frustrację Anakina, ona nie wynikała tylko z powodu niebezpieczeństwa grożącego Padme, ale także ukrywania wszystkich emocji i masy tajemnic. To musiało wybuchnąć. Pytanie jest takie, czy gdyby Jedi o tym wiedzieli mogliby zapobiedz upadkowi Anakina? Uleczyć jego chory, młodzieńczy związek, w którym ewidentnie fascynacja jest mylona z miłością? Pewnie tak, z drugiej strony jednak pewnie skończyłoby się na jednym Anakinie a kilkudziesięciu upadłych Jedi. Inna sprawa, że faktycznie było tak, że większość Jedi i tak angażowała się w związki, jak Qui-Gon i Tahl czy Obi-Wan i Siri. Jasne kodeks miał chronić nie przed miłością a przed przywiązaniem, ale chyba było to nawet nie tyle zbyt restrykcyjne, co trudne do utrzymania. Ale tu nasuwa się pytanie, czy małżeństwo od razu oznacza przywiązanie? Czy nie można przywiązać się do kochanki/kochanka, albo nie kochać swej żony/męża? Gdyby odpowiedź była prosta, można by wtedy coś postanowić, a tak obawiam się, że nie da się łatwo określić granicy w stylu nie żeń się bo to przywiązanie. A właśnie do tego sprowadzał się ten przepis. Chyba, że to raczej drogowskaz, który ma się wbić w pamięć i ostrzegać nim do czegokolwiek dojdzie, acz to już tylko i wyłącznie gdybania

Moim zdaniem najlepiej byłoby tak, aby kwestia małżeństw (lub mówiąc szerzej związków), była rozstrzygana w każdym z przypadków oddzielnie, ale z drugiej strony nie ma opcji aby to w jakikolwiek sposób kontrolować. Wywołałoby to jedynie burdy w samym zakonie, bo jednemu pozwolono a drugiemu nie. Problem w tym, że najlepsze rozwiązanie nie zawsze jest możliwe do zrealizowania.

W pewien sposób reasumując mamy tak:
+ inne spojrzenie na odpowiedzialność za kogoś (bardzo dobra nauka).
+ zrozumienie pełni życia.
+ kontakt z rodzinami (jak w Młodych Rycerzach Jedi) z jednej strony zakon zyskuje wsparcie, z drugiej jest mniej oderwany od rzeczywistości, bliższy ludziom, bo zawsze można powiedzieć, że w rodzinie trafił się jakiś Jedi.
+ rodziny opowiadające o Jedi powodują lepsze ich zrozumienie w galaktyce
+ brak zafałszowania, martwego przepisu.
+ inna harmonia i zrozumienie z partnerem zwłaszcza jak on też jest Jedi.
- sprawy ludzkie takie jak śmierć. Każdy musi się z nią zmierzyć, zwłaszcza jak jest w związku. Strata lub obawa przed nią prowadzi ku ciemnej stronie.
- problem w przydzielaniu zadań podopiecznym. Luke`owi ciężko było przydzielać do niektórych misji Bena, zwłaszcza po śmierci Mary. Podświadomie go chroni, a przez to nie traktuje uczciwie wobec innych, a przez to powoduje też frustracje samego Bena.
- problem z wyborem lojalności. Czy Jedi służą Republice, czy zakonowi, czy może wpierw swojej rodzinie?
- krzywdzenie bliskich, zwłaszcza gdy trzeba się ich wyrzec, lub poświęcić dla wyższego dobra
- wewnętrzne podziały. Wstępując do zakonu, wyrzekając się rodziny, i rzeczy materialnych, Jedi stają się sobie równi. Ale gdy te podziały znikną, jak równy ma być Dooku i Zekk. Pochodzą z odmiennych światów, kultur i klas społecznych. Te różnice nie zanikają, tylko się nasilają, a to osłabia ostatecznie zakon.

? Natomiast osobną kwestią jest jeszcze sprawa dziedzictwa Mocy i małżeństw wewnątrz zakonnych. Czyli tworzenia się kast. Z jednej strony wzmacnia to zakon, z drugiej właśnie go rozbija. Najlepiej widać to chyba w przypadku KOTORa (ale po 12 zeszytach jeszcze nie wiem, czy jest tak jak myślę) z Przymierzem. Tam są skupieni Jedi, pochodzący z rodów z tradycjami, w pewien sposób się wywyższają i izolują od reszty. Dochodzi do potterowskiego podziału na magicznych, mugoli i szlamy. I w momencie gdy Jedi mogą się żenić, mogą tworzyć klany, takie coś jest nie tylko możliwe, ale staje się pewne. I de facto służy zakonowi na krótką metę, może o ile jeszcze samo wiązanie się powinno być bardziej dozwolone, o tyle istota powinna się koncentrować na unikaniu tworzenia się tego typu podziałów.

A więc czas na odwieczne pytanie, czy Jedi powinni mieć rodziny ?
No właśnie , jest wiele plusów ale i minusów.
W Starym zakonie związki małżeńskie były zabronione dla Jedi, choć i tak wielu z nich miało potajemne związki, z którymi kryli się przed radą. Ale właśnie czy powinno być wtedy przyzwolenie na takie działania ?
Gdyby w okresie schyłku Republiki Jedi mogli mieć rodziny , stworzyłoby to pewien problem. Bo w końcu Jedi żyli wszyscy razem w Świątyni i tu mamy dylemat, gdzie mieszkałyby by te rodziny ?
W Świątyni ? A kto by płacił za ich utrzymanie?
Teraz przychodzi mi na myśl też kwestia poświęcenia sie zakonowi, bo gdyby Jedi mieli te rodziny, mieszkały by one gdzieś tam, to jak mogliby oni stworzyć zupełnie normalną komórkę społeczną jaką jest rodzina? Miesiące rozłąki , wyjazdy na misję, jak to pogodzić ? Jedi musieliby mieć też czas na sprawy rodzinne.
Wiadomo że dzieci bardzo wielu z nich mogłyby zostać Jedi, ale choć mogłoby to prowadzić do wielu tragedii jako że Jedi nieważne kim są , ale stali by się rodzicami i troszczyli by się o swoje dzieci, byli by o nich wielokrotnie zaniepokojeni.
Kolejną kwestią jest przywiązanie prowadzące na Ciemną Stronę. Wielu Jedi przez związki uległo jej jak np Anakin. Po śmierci ukochanej osoby mogliby oni szukać zemsty co niewątpliwie doprowadzało by do zejścia ze ścieżki światła.
W Nowym Zakonie sprawa wyglądała nieco inaczej. Zakon Luke`a był od początku jedną wielką rodziną co w sumie się sprawdzało i widzieliśmy wiele rodzin rycerzy.
Dlatego sam niewiem czy Jedi powinni zakładać rodziny czy nie , być może powinni ponieważ unknęli by ukrywania się z uczuciami i mogliby by kochać, w końcu do tego zostali powołani, do miłości.

iż posiadanie rodziny nie jest jako jedi złe, ale przywiązanie tak, jedi służy zakonowi, nie swojej rodzinie, jak to jest z andurem i nomi sunrider, że andur wyjezdzal na lata i na kilka dni wracał do swojej żony i dziecka.

Jedi nie powinni z nikim wiązać sie emocjonalnie. Mogą z tego wyniknąć dość poważne utrudnienia. Dlatego też przyszłych Jedi zabierano od rodzin - w tym momęcie usuwano ważną więź pomiedzy matką a dzieckiem. Najlepszym przykładem jest tu Anakin choc on nie należał do najinteligentniejszych pod względem rozwiązań. Jedi musi być przygotowany poświęcić każdego dla wiekszego dobra. Czy był by w stanie poświęcić swoją żonę i dziecko ? Jeśli kontroluje swoje emocje to tak... jeśli nie przejdzie na Ciemna Strone. Zdażały sie się już takie przypadki zarówno stabilnych emocjonalnie Jedi jak i nie... Jeśli sie i na to pozwoli trzeba by bylo przeprowadzic inny trening, a nie: Kontroluj Emocje... koniec treningu mozesz wracac do żony bo niedługo urodzi -.-

No nie wiem. Zauwazcie, że przywiazanie emocjonalne jest dosyc podstawowa cecha do istot zyjacych w grupach. I taki Jedi bedzie zawsze do kogods przywiazany. Mistrz do ucznie, uczen do mistrza ( Byłes mi bratem Anakinie !!!). Rycerze probuja w ten spoosb, zapelnic puste w swoim zyciu.... wiec nie da sie usunac wiezi emocjonalnych. Do tego malo ktory Jedi przyznalby sie ze jest przywiazany do innego Jedi, co rodzi poczucie winy, niepewnosc, nie pokoj. To ich wyprowadza trpche z rownogi. To ta kjakby sie czul ktos komu zakazano jesc, w czasie podjadania z lodowki.... Czy to nie powoduje wiekszych niepokojow niz zakazanie wiezi?

obi wan i anakin jak uczeń i mistrz zawsze mają więź jakąś i to nie miłość tylko przyjaźń mocna która zabroniona nie jest.

Wszyscy macie racje. I co z tego - i tak do niczego nie doszliśmy. Sprawa Jedi i ich relacji z rodzinami oraz liberalizacja związków Jedi-Jedi albo Jedi-inna istota jest kwestią tak sporną, że aż niemożliwą do rozwiązania.

IMO jednak najmniejszym złem jest zakaz na wiązanie się Jedi. Przykład: Anakin. Więź z matką i żoną doprowadziła do katastrofy. Dlatego powinno moim zdaniem dzieci zabierać rodzinom i zrywać te więzi. A ta pustka łatana przez miłość braterską, relacjami mistrz-uczeń, jest lepsza i pod wieloma względami mniej groźna dla Jedi który przez swe emocje może stracić swoją świadomość i przejść na ciemną stronę.

bo przeciwnicy zakonu zabili by ich rodziny to doprowadza do tego ,że jedi jest załamany i nie moze dalej słuzyć zakonowi.

Z tym czy powinni mieć rodziny, to dość trudna sprawa. Za tym by mieli rodziny, przemawia to, że dzięki temu Jedi stają się bardziej ludzcy. Spojrzenie na takie rzeczy jak rodzina i rzeczy z tym związane dają szersze spojrzenie na życie. Poza tym, legalność zakładania rodzin powoduje, że dzięki temu nie ma żadnych pokus, które Sithowie czy inni popaprańcy mogliby wykorzystać. Wystarczy spojrzeć na Anakina Skywalkera, który zakochał się w Padme, co Palpatine wykorzystał do zniszczenia zakonu Jedi i przejęcia władzy nad galaktyką. Poza Anakinem inni też mieli pokusy, np. były jakieś sprawy z tym związane np. z Qui-Gonem, Obi-Wanem, Kitem Fisto, Aaylą Securą czy innymi. Zdaje się też, ze Jedi rozumieli to, że rodzina jest czasem bardzo potrzebna, zważając na to, że pozwolili Ki Adi Mundiemu mieć własną rodzinę. Do tego jeszcze potomkowie Jedi mogą być silni mocą, wystarczy spojrzeć na syna Anakina Skywalkera, Luke`a, który też miał zresztą dość potężnego syna. Jest jeszcze taka sprawa, że miłość to uczucie, które niewielu potrafi kontrolować i niewielu potrafi wywyższać zdrowy rozsądek nad miłością. Jedi także mieli z tym problemy. Dlatego naturalnym jest, by zakładanie przez nich rodzin było legalne. Zaletą też może być........pewne nieposłuszeństwo swoim przełożonym. Kierowanie się własnym rozsądkiem i wyczuciami może dać korzyści dużo większe, niż wierne wypełnianie poleń przełożonych.

Są też jednak argumenty, które przemawiają za tym, że Jedi nie powinni mieć rodzin. Olee Starstone słusznie to ujęła, że miłość prowadzi do przywiązania, a przywiązanie do zachłanności. W różnych przypadkach to stwierdzenie się zgadzało. Jeśli Jedi posiadał rodzinę, mógł paść ofiarą szantażu ze strony Sithów lub innych popaprańców, na który mogliby być bezradni nawet pozostali Jedi. Czyli przypadek jednocześnie i podobny, i odwrotny do tego, że jednak powinni mieć rodziny. Strata rodziny może prowadzić też do tego, że Jedi będzie chciał się zemścić, a to go zaprowadzi na Ciemną Stronę Mocy. Brak rodziny, miłości może też powodować, że Jedi dzieki temu lepiej skupia się na swoim zadaniu, zamiast myśleć, co u jego bliskich. Brak rodziny daje też większą gwarancję posłuszeństwa jego przełożonym, jednak takie posłuszeństwo nie zawsze daje dobre korzyści.

Ktoś zdaje się rzucił hasło, gdzie tacy Jedi rodzinami mieliby miszkać. Czy w świątynii, czy poza. Najlepiej by było, gdyby mieli domy gdzieś w pobliżu świątynii. Dobrym miejscem do tego mógłby być Yavin 4. Mały księżyc, na którym znajdowała się Akademia Jedi, mógłby być siedliskiem wszystkich rodzin Jedi. Raz, że znajdowała się na nim świątynia. Dwa, że był niezamieszkany przez istoty tworzące cywilizację, po zbudowaniu na nim akademii tylko Jedi tam byli, mogliby stworzyć mało cywilizację. Można by nawet stworzyć różne rzeczy specjalnie z myślą o Jedi, np. sklepy. Przedsiębiorcy mogliby zamieszkać razem z Jedi na Yavinie. Niestety, jak wiadomo świątynia na Yavinie została zniszczona przez Yuuzhan Vongów, więc obecne plany są niewykonalne. Luke przeniósł akademię na Ossus, więc teraz w pobliżu tamtej świątyni mogą się osiedlać, choć cała planeta nie może być rozwijana z myślą o nich, zważywszy na fakt, że na Ossusie poza Jedi z akademii żyje ok. 250 milionów osób

Na koniec mam pytanie: jak to było z tym odbieraniem dzieci, by szkoliły się na Jedi? Roan Shryne miał kiedyś uczestniczyć w czymś takim, ale zrezygnował, kiedy "pojął, na czym to polega". O co z tym chodziło? Czy to było jakieś odbieranie dzieci ich opiekunom bez ich zgody? Jak tak, to jak to wyglądało? Przemocą, jak w "Wiedźminie", czy na mocy jakichś przepisów?

znów sprowadza się do tego, że nie ma lepszego wyjścia, obie opcje są dobre, z jednej strony, lecz także złe z innej.
Oczywistością bowiem jest, że każdy wybór rodzi ze sobą konsekwencje, w pierwszym przypadku może być to naprzykład postawienie swojej rodziny ponad innych, bardzo ludzkie zachowanie, ależ czego można oczekiwać od ludzi, którzy mają być ludzcy... Niemniej to samo przywiązanie do rodziny może dać ogromną motywację do ochrony całej Galaktyki, do pracy przeciw "złu".
I racją jest stwierdzenie, iż miłość, czy zauroczenie jest nieuniknione, a zatajanie romansów nie prowadzi do niczego dobrego.
Wolność wyboru byłaby tu najlepsza, Jedi-asceta, w pełni poświęcający się zakonowi, jednakże narażony na samotności itp, lub Jedi-człowiek,
głowa rodziny, istota ludzka, z uczuciami, emocjami, nie maszyna do zabijania...
Co do minusów, cóż osiągając ludzką formę Jedi trzeba liczyć się z emocjami, ale jak już napisałem, emocje te nie muszą prowadzić tylko do ciemniej strony, rozważne emocje prowadzą, tak mi się wydaje, bardziej do równowagi mocy, którą chcieli zachować Jedi, niż brak tych emocji...
I co do nieposłuszeństwa, na to też jest jakaś rada, chociaż nie mam pewności jaka, jednakże rozwiązanie można znaleźć, wydaje mi się, że
wyciągnięcie pewnych konsekwencji względem nieposłusznych Jedi mogłoby być ciekawą opcję rozwiązania problemu...
To tak w skrócie...

- w dark times jest że mistrz jedi proponuje zabranie dziecka na jedi matce

Doszliśmy chyba wreszcie wspólnie do najważniejszej kwestii mianowicie:

Na ile i czy wogóle jedi powinien być "typowo" ludzki w zachowaniach?

Jedi to zakon, zakon z ważną misją, ochrony galaktyki, jeśli jest już miejsce na miłość to staje się ona niewygodna, uciążliwa itd. Anakin dażyl uczuciem matke i nie dał sobie wpoić do końca zasad zakonu bo został zabrany w późnym wieku, małe dzieci mogą być kontrolowane w zakonie i nie mają później takich odruchów.

Moje zapatrywania pod tym względem raczej nie uległy zmianie:

http://www.gwiezdne-wojny.pl/b.php?nr=4402#201069

Tu wciąż opieram się na OZ II: Odrodzenie, a także na tym co jest mi nie znane, a co zechciał przytoczyć Lord Sidious: początek spoilera Ale jest i Luke i Mara, który po śmierci swojej małżonki wpada w szał i poddaje się Ciemnej Stronie. koniec spoilera

A nabór młodych? Myślę, że rodzice Lorany Jinzler, czy ojciec Roana Shryne`a, to nie są odosobnione przypadki . Na pewno nie brakowało chętnych, do tego by w Vorshyrze (nie wiem czy dobrze napisałem ) genealogicznym dopisać sobie: Jacuś - syn - Jedi

Owszem, można rozważyć wersję z dowolnością stanu cywilnego, tylko, że wtedy nie mamy klasycznego zakonu - miejsca przeznaczonego na kontemplację, altruizm - tylko twór bardziej przypominający towarzystwo. Myślę, że Jedi z rodzinami powinni wówczas mieszkać osobno od pozostałych współbraci (choćby po to aby sobie wzajemnie nie przeszkadzać ), jak również zadania im przeznaczane powinne być mniejszego kalibru.

wpadła mi dzisiaj do głowy: częściowe pozwolenie na zakładanie rodzin, tak jak w Cerkwi Prawosławnej. Kapłan może posiadać rodzinę, ale po pierwsze żeni się przed święceniami, po drugie taki wybór zamyka mu drogę do awansu w hierarchii.