nieraz spotykam ludzi wyśmiewających sie z mojego hobby, jak można czytać książki z SW że to niedojrzałe a SW jest dla dzieci, a najbardziej to ludzie śmieją sie z moich minisów że to figurki dla dzieci

Trzeba po prostu olewać takie osoby i nie przejmować się, możliwe że oni nie mają żadnego hobby i po prostu zazdroszczą.

MalarKotor napisał(a):
Nie rozumiem jak można zbierać figurki karty to bez sensu ,to jest takie dziecinne.
________
Cśśś... Właśnie się ślinię na taką figurkę Revana na alegro... Ach, te dylematy (kasy mało, a niedawno odkryłem Hammerfall ).
A w ogóle ja tam jestem dziecinny, nie wstydzę się tego i nie ukrywam.

Znajomi ? Coz.. wiekszosc, ogromna to fani, z innymi sie prawie nie zadaje -.-
Rodzina sie juz pogodzila.
Dziewczyna ? Cuz... :>:>:>

Olewac tych co sie smieja, i tyle.

I to wielokrotnie! Jak w klasie tego roku szkolnego powiedziałem, że interesuję się SW, to wszyscy wybuchnęli śmiechem. Do dzisiaj są wśród nich tacy, co mi to wypominają od czasu do czasu, mówią że SW to bajka dla dzieci, śmieją się z tego itp. Było też coś takiego, że mama mi narzekała na złe oceny w szkole i wykrzyczała "O Gwiezdnych Wojnach to jakoś zawsze pamiętasz za to o sprawach istotnych bardzo rzadko!". Albo z dziadkiem, kiedy oglądał mój model ścigacza Anakina z wyścigów w Mos Espa, kiedy spytał czemu te silniki są ułożone tak a nie inaczej, to babcia się wtrąciła z komentarzem "A co ty się pytasz, przecież to z bajki dla dzieci, wiadomo że nielogiczne". Było jeszcze kilka innych historii na ten temat.

Generalnie rzecz biorąc, zaczynam mieć dosyć takich komentarzy, czasami mam ochotę im wszystkim wykrzyczeć: "No to co że bajka? Ludzie zajmijcie się czymś ciekawym tak jak ja, zamiast mi d*** zawracać". Mimo tego jestem dumny z tego, że interesuję się SW, że SW to moje hobby, że czytam artykuły na Ossusie, że czytałem serię komiksów Gwiezdne Wojny: Wojny Klonów: Tuż przed Zemstą Sithów, że gram w gry z SW, że przeczytałem jedną książkę z SW a w drodze jest kolejna, że kleję modele z SW i ogólnie jestem dumny z moich zainteresowań! Jednak marzy mi się, aby na tym ponurym świecie było więcej tolerancji dla miłośników Star Wars. A widzę, że nie ja jeden jestem w takiej sytuacji. Wyobraźcie sobie, jak by było pięknie, gdyby nie było takich ludzi, którym się nie podoba to co robią miłośnicy Gwiezdnych Wojen.

Wśród moich znajomych, prawie w ogóle nie ma fanów SW (można by ich policzyć jak dobrze pójdzie na palcach jednej ręki) i nikt nie uważa mnie za nienormalnego, akceptują mnie takiego jakim jestem. Rodzina też nic do tego nie ma. A jak się napatoczy jakaś osoba sceptycznie nastawiona, to tylko się cieszyć, bo można ją wciągnąć w zażartą dyskusję (o ile ma ona jakieś sensowne lub jakiekolwiek argumenty) i troszkę "naprostować". Chociaż z tym jest czasami problem, bo z tego co zauważyłem i o czym wcześniej pisał Prezi, takie osoby zazwyczaj nie pasjonują się niczym i nas po prostu nie zrozumieją. Co ciekawe znam też takich ludzi, którzy są całkowicie negatywnie nastawieni do fantasy i sf (nie trawią w ogóle tych gatunków) i o dziwo są bardziej wyrozumiali. Że tak powiem szanują nas za nasze hobby.
btw: Jeśli ktoś uważa nas za nie normalnego z powodu fascynacji SW czy czymkolwiek innym, a jest to jakaś osoba znajoma/ bliska nam (nie rodzina). To ja bym się zastanowił nad utrzymywaniem kontaktu z takim człowiekiem.

ja osobiście mam w dupie co mówią ludzie z mojej klasy (a jest to nowa klasa 1 liceum) powiedziałem że lubię SW, a jak się nie podoba to kij im w oko... no a potem wyszło, że kilka osób też się interesuje, ale się wstydzi przyznać także szczerość przede wszystkim, a ludzi trza mieć w dupie...

brat cioteczny uważał,że jestem nienormalny pasjonując się SW póki sam nie obejrzał.Jeszcze pamiętam jak później próbował mnie dusić mocą .
Znajomi sie dziwią tylko z tego,że od czasu do czasu kupie sobie jakiś zestaw lego SW nic więcej.Wszystko inne spoko.

Wspolczuje niektorym niedojrzalego srodowiska - kolegow i rodziny, to przyre, jak ludzie wygaduja/wysmiewaja sie z rzeczy, o ktorych nie maja pojecia. W dodatku sami pewnie trudnia sie ogladaniem telewizji, bo to najwiecej na co ich stac.

Moja rodzina troche lagodniej do sprawy podchodzi. Rodzice niewygaduja mi wydanych pieniedzy, mama sie cieszy, ze tego nie przepilem i ze czytam ksiazki w oryginale. A ojciec kozak nie widzi roznicy miedzy Jedi a Yoda : - D. Ciocie i wujki to roznie reaguja, raczej sie dziwia, ze wydalem na to tyle pieniedzy. No w koncu wydac pieniadze na ksiazke to glupota. A miniaturki? Troche ich jest, ludzie reaguja roznie. Ale tak na dobra sprawe patrzec, to rowiesnicy zazdroszcza hobby. Mowia, ze szkoda ze oni nie maja swojego konika.

Dla mnie SW to nie tylko ksiazki i inne gadzety, to przedewszystkim ludzie, ktorych laczy jedna pasja : - ).

zaczęłam się interesować SW najbardziej przeszkadzało to moim "koleżankom" i "kolegom" z klasy. Szczerze mówiąc, nadal im to przeszkadza, ale jakoś już mnie to interesuje. Uwielbiam SW i nie obchodzi mnie to, co oni na ten temat myślą.

a u mnie na luzie z bratem razem czytamy książki z tatą oglądam filmy mama się cieszy, że czytam książki i tak dalej, jedyny minus to to, że śmieją się ze mnie że mam marzenie zrobienia zbroi. Mówią że mi kubeł kupią i wytną otwór na oczy i będę miała ale już sie przyzwyczaiłam, więc śmieje sie razem z nimi ;D
Natomiast co do koleżanek/kolegów z klasy... nie ma negatywnych reakcji dziwią się tylko, kiedy nie czytam na przerwie/religii/albo innych nudnych przedmiotach książki

U mnie z tym w miarę dobrze. Rodzina akceptuje moje hobby.

Zaś w szkole... Na początku nie mówiłem, że jestem fanem. Jak się dowiedzieli trochę się wyśmiewali (wzłaszcza jak raz czytałem w szkole Yodę. Morczne spotkanie), ale później im przeszło.
Fanów w mojej klasie nie ma.

Jedyna osoba, która jest całkowicie antyStarWarsowa to moja siostra. Wyśmiewa się, mówi: "No, Jasinek sobie kupi figureczki i się będzie bawił... taaak."
Wtedy mówię "odczep się", jak kilka razy nie wystarczy, to w mordę
Reszta rodziny jest co do SW tolerancyjna... no, ojciec trochę jęczy, że cały czas na allegro musi mi coś kupować Muszę wreszcie się sam tym zająć.
W klasie mam drugiego fana (Qui-Gon-Danio), a reszta tylko się pyta: Jaką teraz czytasz?

... to Babcia i Ciocia, mają pretensje, że wydaje mase pieniędzy na rzeczy ze SW. Mojej Mamie i Tacie to nie przeszkadza, ale to oni zawsze dostają opierz, za to co se kupiłem. Ale się tym nie przejmuje. To jest moje ukochane hobby i zawsze będzie i niech se mówią co chcą. A w klasie to nikt się nie interesuje SW, a szkoda, ale są w miarę tolerancyjni, bo nie wyśmiewają się z tego.

Mama moja tego nienawidzi, rodzina olewa mnie i moje Hobby a kumple... kompletne dno, ile razy coś powiem, przytoczę, poruszę czy pokażę na temat SW to od razu śmiechy, chichy, i inne takie ale... JA MAM TO W DUPIE !!! Oni wszyscy zazdroszczą, ze jest nas tak wielu i że jesteśmy tak zgraną społecznością (bądź nie wiedzą, że jest nas aż tylu ) Niech Moc będzie z WAMI WSZYSTKIMI P.S. A dziewczyna ? nie mam ;p bo nie ma takiej która by chciała kogoś z taką paszczą jak ja

Mod edited
-------------
O ile rodzina się nie czepia to gorzej z kolegami .Chodzę do katolickiej maksymalnie zje****j szkoły.Wszyscy są tam nawiedzeni.Gdybym im o tym powiedział powiedzieli by mi,że to grzech.Ale wyśmiewać nikt by mnie raczej nie wyśmiewał.

luz w miare, tata lubi SW i to on mnie w to wciągnął mama obojętna jest do tego. Reszta rodzinki też obojętna dziadek tylko mówi że to pierdoły ale tak to luz. A w klasie też luz nikt się nie śmieje a nawet mam w klasie drugiego fana (Heavy Metal Mando), a wychowawczyni to już luz kompletny też czytała kilka książek SW

MalarKotor napisał(a):
`Nierozumiem jak można zbierać figurki karty to bez sensu ,to jest takie dziecinne.
________

Jedni zbierają filiżanki Rosenthala inni modele... jak widać ceny niejednokrotnie są identyczne, więc co to za różnica?

I właściwa forma to nie rozumiem

Pasją do SW zaraziła mnie moja mama, która raz na miesiąc ogląda sobie starą trylogię (kiedyś strasznie się kochała w Hanie Solo).Tata też lubi (mama zaciągała go do kina), ale obydwoje nie oglądali nowej trylogii bo twierdzą, że to cytuję "kiszka". Siostry oglądały wszystkie części, a najstarsza przeczytała nawet parę książek (kupiła sobie "Planetę Życia", którą po przeczytaniu oddała mi), średnia siostra nie czyta książek SW, ale przynajmniej potrafi odróżnić X-winga od TIE. Co do mojej drugiej połówki to ograniczył się do obejrzenia filmów, ale przynajmniej mu sie podobały. Znajomi i przyjaciele wiedzą, że czasem mi odwala więc ich już nic nie zdziwi. Nigdy się nie spotkałam z negatywną reakcją na wieść, że uwielbiam SW.

-`Nierozumiem jak można zbierać figurki karty to bez sensu ,to jest takie dziecinne.

No. Ja nie rozumiem jak można zbierać figurki i karty. I uważam to za dziecinne. Chociaż nie, bardziej nerdowskie. I co?

zdefiniujcie mi normalność? Jeżeli przyjmiemy, że normalnością jest to, co robi większość, to głupota i ignorancja to normalność, a SW to nienormalne hobby.
Cóż, moim zdaniem to hobby jak każde inne, jeden ma takie, drugi inne, tyle, że przyjęto (tak jest i tyle), iż 20 latek już figurek z plastiku itp nie powinien zbierać. Tak bywa, nie mniej sądzę, że osądzanie tylko po hobby, tak jak po wyglądzie, czy pierwszym wrażeniu, jest totalną głupotą i pomyłką większości ludzi...

W mojej nowej licealnej klasie po prostu wyśmiali moje hobbi. Nie wiem dlaczego ludzie uważają ,że SW jest dziecinne? Każdy ma jakieś zajęcie.

O dziwo osoby ,które w mojej klasie czytały SW jakoś się do tego nie przyznały. Stereotypy dotyczące nas fanów SW są jakieś takie nie pozytywne. Ludzie nie wiedzą co dobre.

W klasie kiedyś było gorzej - nawet nie wiedzieli `co to takiego te gwiezdne wojny`, teraz sami w rozmowach nawiązują do SW i próbują poszerzać swoją wiedze. Kiedyś zdarzyło mi się ich przyłapać jak walczą na miecze świetlne No ale w tym roku ich opuszczam i zobaczymy jak zareagują na to w nowej szkole...
A w rodzinie to luzy, tata sam jest fanem, to on mnie zaraził ta pasją. Mama cóż, wole nie mówić, ale przynajmniej się nie pluje xD jedynie co siostra nie rozumie jak można lubieć.

Mam prawie 30-tkę na karku i problemy z bracia szkolną są mi obce.. Nie obce są jednak reakcje współpracowników... Reakcje- zasadniczo "polaczkowe"... Smiech, dziwne komentarze...
Jednakże do czasu, albowiem zawsze takiemu bucowi zadaje dwa pytania:
1. Jakie sam masz zainteresowania?
2. Ewentualnie czy zainteresowania i pasje Twojego partnera czy partnerki wykraczają poza wódę, samochody i piłke nożną (zamiennie z szydełkowaniem)?
Zazwyczaj ich odpowiedź jest żadna Tudzież oznacza wymówienie się brakiem czasu na głupoty...W takim wypadku znowu ich naciskam pytając czy organizowanie WOŚPa, Dnia Dziecka, zabaw dla dzieci chorych albo uczestnictwo w takowych imprezach jest według nich głupotą?

Ogólnie wniosek jaki mam brzmi tak, że do trzeba mieć dystans do siebie, do innych, do tego co buce myslą czy mówią... A jak sie komuś nie podoba moja kolekcja minisów czy książek to niech sie buja na szczaw...

U mnie w rodzinie najbardziej wyszydzają replikę miecz świetlnego. Że to zabaweczka z Chin. Że nie świeci. Nie rozumieją co to jest kolekcjonerstwo. Jakby świecił to by wszyscy się rzucili: Daj popatrzeć! Daj potrzymać!
Przerąbane

Ja problemów związanych z moim hobby nie miałem. W klasie jest może jedna, dwie osoby, które wiedzą w ogóle co to takiego SW, ale kiedy jestem z kumplami w jakimś sklepie i zauważą książkę, grę, czy cokolwiek innego związanego z "Gwiezdnymi Wojnami" od razu słyszę "Ej, to coś dla ciebie" i to bez odrobiny sarkazmu, tudzież kpiny

kupuje na allegro rózne rzeczy z SW, a reakcja rodziny to " Znowu ci cos przyszło, odbierz" Raz tylko miałem opieprz za battlefronta 2 bo starszy zobaczył cene. W klasie?.. Wiedzą czym sie interesuje(2 liceum) wciągnąłem w to kolege z klasy, teraz pozycza odemnie ksiażki i gry. I prowadzi fajne dyskusje ze mną nawet. Na SW go nawróciłem ale na Ciemną strone cholera nie dał sie namówic...

Tylko pozazdrościc, u mnie 2 osoby wiedzą co to SW ale już zrezygnowały z czytania. Niestety nie da się z nimi pogadac o tym bo teraz to olewają

Nigdy nie spotkałem sie z większymi represjami. Cała klasa wie, że to ja jestem tym "nienormalnym", wiedzą jaka będzie moja reakcja, gdy bluzgną na SW. Jeśli ktoś widzi coś SW`owego to powiadamia mnie z czystej chęci i bez wyśmiewania.

wiecie znam ten ból gdy ktoś mówi ze to dziecinada itp

Czuję wasza złość, wykorzystajcie ja, zabijcie ich...
...wszystkich

jestem smutny, bo śmieją się ze mnie, że interesuję się STAR WARS.
na szczęście znalazłem bratnie dusze w młodszych klasach, które też lubią STAR WARS

nie ma się czym przejmowac poprostu ludzie są ślepi i głupi i nie rozumieją ,że SW jest SUPER!

nie ma się czym przejmowac po prostu ludzie są ślepi i głupi i nie rozumieją ,że SW jest SUPER!

o kolesiu, dzięki któremu na poważnie zainteresowałem się SW, który wciągnął mnie w ten świat, dzięki któremu poznałem EU(wcześniej nie miałem pojęcia co to jest), a który obecnie, po zaledwie dwóch latach stał się największym antyfanem SW jakiego widziałem i śmieje się ze mnie i moich zainteresowań?

Ja nawróciłem własnoręcznie 11 osób z mojej klasy Jestem , byłem i
będę fanem SW . Jestem z tego powodu zaszczycony iż byłem w stanie to odkryć . A propos tolerancji , to podam pewien przykład :
oto mój dialog z kolegą :
ja : - czemu się wcześniej wyśmiewałeś z SW ???
on : - wtedy jeszcze nie wiedziałem co to jest , dlatego myślałem że to takie g**** i pie******* na to . Lecz teraz jestem ci wdzięczny że mi to wyjawiłeś .

Moim zdaniem większość "Antyfanów" jest właśnie taka , nie mają pojęcia a wyrażają się o tym temacie negatywnie ... smutne ale prawdziwe

U mnie zawsze jak czytam albo oglądam czesto epizody 5 i 6 to mama gada "wyłącz te bajki i idz sie pouczyć "

ja mam ponad 16 lat a co ?

sorry

??? oco ci biega człowieku Horus ?

Co prawda mialem okres, w ktorym nie ogladalme, nie czytalem, nie zbieralem, ale juz wracam do formy Na poczatku rodzice mieli do mnie pretensje, ze za duzo czasu na to poswiecam. Mieli racje, ograniczylem to troche, mam czas tez na inne rzeczy i wszyscy sa zadowoleni.
Nigdy nie slyszalem od znajomych slowa krytyki (moze tylko odnosnie warkoczyka, ktory mialem za uchem, ale nie dawno problem sam sie rozwiazal, a raczej ktos go rozwiazal, a dokladniej ściął :/), wrecz przeciwnie. Bardzo miłe uwagi, że zazdroszczą mi pasji, że nie znają osoby tak czymś zafascynowaną, że fajnie mieć takie prawdziwe zainteresowanie, hobby itp.

Bardzo często przez to że lubię STAR WARS byłam odrzucana od grona innych i uważana za nienormalną oraz dziecinną. Ale nie zrażało mnie to. Znalazłam w moim otoczeniu sporo osób które zaciekawiło moje hobby i się po prostu przyłączyli.

Mnie niektórzy uważają za trochę lekko mówiąc "odmienną" z powodu Gwiezdnych Wojen, ale osoby na których mi zależy ( rodzina, najlepsi przyjaciele) pogodzili się już z tym, że jestem wielką fanką Star Wars i stają sie to tolerować.

"wiesz co o tym myśle"

i w zasadzie to wszystko

niestety niektórzy koledzy mówią mi że jestem niepowazny że zbieram figurki SW i że niewiedzą czemu mnieto tak fasunuje.
Ale mam tez duzo znajomych którzy równiez fascynują sie Star Wars i razem zemną rozwijaja swa wiedze na ten temat

jest spoko.

niedawno polubiłam SW. (i odnalazłam to forum)
jak wypaliłam z jednym cytatem Yody do mojej przyjaciółki(był stosowny do sytuacji) to spojżała na mnie jak na UFO. wytłumaczyłam jej itd,itp,ale nic. cóż. nie lubi,nie interesuje się- nie zmuszam; )

a wracając to `tematu`, to mnie tatko wciągnął. zaczęłam oglądać z nim na TVP2 no i polubiłam^^

U mnie Mama twierdzi że: Komiksy i Figurki są dla dzieci.
Tatuś twierdzi że: SW jest zaj***** i je kocha, ale Komiksy są dla dzieci.

mama akceptuje ,bo ona mnie w to wciągnęła,tata mówi że to są g...a
babcia i dziadek mówią że to są czary a klasa to same debile, a dziewczyna mam szczęście bo to fanka star wars

No ja juz nie raz sie z dziewczyna o SW "pogryzlem" no ale sie przyzwyczaila, ale Pocketow dalej nie nawidzi ;p
Co do rodzicow to spoko, mama neutralnie, tata sie troche nabija (normalne ), a klase to ja mam gleboko w d***e!!
Ja ogolnie jestem nietypowym 17 letnim okazem

W 2005 roku, niedługo po premierze RotS wraz z kuzynem udaliśmy się do hipermarketu. Wzieliśmy moje dwa miecze, takie świecące i warczące, tak zwane "siejące groze"() i na środku stoiska zaczeliśmy sie okładać (ale była radocha!) Wtem jakieś dwie starsze babki podeszły i widząc co wyprawiamy rzekły- "Ach, ta dzisiejsza młodzież" Tak to właśnie było, więcej historyjek tego typu nie pamiętam...

Zawsze znajda się tacy co wyśmieją cokolwiek by się nie robiło, jakiekolwiek hobby się nie miało - najlepiej nie zwracać na takich uwagi. Albo zazdroszczą albo maja znikome obeznanie z tematem. W myśl zasady "Śmiejecie się zemnie że jestem inny? Ja śmieje się z was bo jesteście tacy sami" olać i ubolewać nad ich losem albo ten los też olać. Dobrze jest tez mieć jakąś grupę znajomych w temacie - zawsze raźniej i lepiej.
Zadanie to mam trochę ułatwione bo pewien mój nauczyciel interesuje się SW(niezapomniane "Niech Moc będzie z Wami" - przed klasówką), i jeśli ktoś chce zdać musi być po właściwej stronie Mocy.
Poza tym każdy ma swoje własne dziwactwa i nikomu nic do tego!

U mnie w rodzinie to jest tak ze od taty dowiedziałem sie co to wogole SW i zaczałęm ogladac Mama na poczatku mowiła ze to dziecinne i takie tam... Gdy poznałem moja dziewczyne ona wiedziała juz co to SW Zaciekwiła sie moim hobby i chyba bawet jej sie to spodobało ( oczywiscie najfajniejszy jest dla niej Anakin ) i na nasza pierwsza gwiazdke dostałem nwet od niej figurke Luke`a ale była radocha. A poznije na urodziny nawet puszke z TFU Swoja droga w pockety regularnie mnie łoi A w szkole jest kazdy wie, zawsze znajda sie tacy co beda sie nasmiewac, przewaznie tacy co sami niczym sie nie interesuja. Ja jestem bardzo szczesliwy ze zawsze ze mna jest ta "Moc" Pozdro dla wszystkich fanow trzymajcie sie

według mnie SW to bardzo normalne hobby, tylko niestety kosztowne. Na szczęście o koszty nikt mi już problemu nie robi, bo sama na to zarabiam. W moim przypadku zdziwienie otoczenia wiąże się głównie z tym, że jestem dziewczyną, a SW to w odczuciu większości "męski świat".

Ja o SW do wiedziałem się od taty, ale mama i reszta rodziny patrzą na to sceptycznie (bardzo).
A jak puszczam na YouTube marsz imperialny, to mama jest bliska apogeum złości.
Tata nie ma czasu na SW, więc jestem jedy prawdziwy fan w domu.
A w szkole, jak w szkole - tylko znajomi wiedzą, że jeste fanem, a oni się nie śmieją.

Każde hobby może stać się patologią, albo pozostać normalnym zainteresowaniem. Jedni tańczą w zespole ludowym, a inni interesują się SW. Chodzi o to, żeby wszystko miało swoje miejsce. Gdybym przebrała się za Sitha i poszła tak do pracy, to pewnie musiałabym szukać nowej. Ale to samo dotyczy innych zachowań "nie na miejscu".

spokojnie. Matka i Ojciec się cieszą że kasy nie przepije ani nie przepale tylko książkę z SW kupie. W podstawówce i w gimnazjum nikt się nie naśmiewał bo się długo znaliśmy . A w liceum na pierwszej lekcji jak się "integrowaliśmy" to wstałem i powiedziałem że interesuje się SW, śpiewam w chórze, lubię literaturę iberoamerykańską to wszystkim opadła szczena i zaczęli się mnie pytać czy w Toruniu jest jakiś fanklub itp... Ogólnie mam luuz.

ja mam podobnie jak u Melquiadesa. Rodzice sie cieszą ze wole czytać książki niż włuczyć sie po nocy naćpany lub upity a o paleniu nie wspomne bo po prostu nie mogę, astma. w szkole mam spoko moze troche koledzy dzwią sie jak tak moge dużo czytać, a tak normalnie to mam luz nikt sie do mnie nie przyczepia.

Rodzice nie pozwalają mi kupowac np. żetonów :/
Dziewczyna mnie rzuciła bo uważała że to dziecinne a ona chce MENA :/
ALE JA IM TAK KOCHAM STAR WARS!!!!!!
pzdr fani!

jestem zagorzałym fanem SW od początku lat 80. Mój ojciec jak widział jakiekolwiek części sagi, które "puszczałem" na video, reagował odruchem wymiotnym...nie potrafił zrozumieć, że dla mnie to właśnie Gwiezdne Wojny były czymś, co pozwoliło mi się oderwać od szarej rzeczywistości.
Do dziś zaraziłem swoją pasją już wystarczającą ilość osób.
Zacytuję słowa mojej żony: "Nawet nie wiesz jak się cieszę, że masz takiego właśnie świra".
Cóż...widocznie bywają gorsze
P.S.
Moim następcą będzie mój syn.......ma dopiero 3 lata i już biega z mieczem świetlnym, twierdząc, że jest jedi

nikt nie ma nic przeciw temu że mam takie hobby.Czasem moja siostra jak puszczali na tvp2 gwiedzne wojny to troche jęczała,a na trzeciej części jak anakin walczył z ben a padme leżala nie przytomna to taki texst walneła
-kobieta leży nieprzytomna a tych dwóch biega i walczy świeciacymy kijkami.

nie mam źle rodzice się cieszą, że czytam książki, a nie tylko komp, balangi itp. Niektórzy kumple twierdzą że SW jest dla dzieci, ale cóż można przeboleć Kiedyś babka z Polaka na zastępstwie mnie wyśmiała, że czytam ksiązki SW. Nie było to zbyt miłe. Mam tylko czasami narzeka że, cytuję "Zaraz nam się chałupa zawali pod tymi twoimi książkami i komiksami" xD

U mnie rodzice kompletnie nie ingerują w moje hobby. No chyba, że zabraknie funduszy na upragnioną książkę SW i trzeba czasami zasięgnąć z ich "skarbonki" Na szczęście rzadko się to zdarza
A propos nauczycieli z polskiego: znam ten ból :/

Koledzy mnie nie lubią bo jak mieliśmy wybrać film do kina to ja wybrałem SW i poszliśmy na AotC
I od tego czasu mnie nie lubia i mówią na mnie
Star Łorms

No to masz tak samo jak ja też się koledzy wysmiewali bo zobaczyli scenkę z TPM i się rozczarowali od tej pory ukrywam przed kolegami że się interesuje SW.

Pragnę dodac że wszyscy wtedy już zapłacili na kino xDD

nie ukrywam i dzielnie przyznaję, że uwielbiam i interesuję się SW

mój kolega powiedział do mnie tak:
-ej ty i ta cała kompania star warsowiczów jest do kitu
czy to prawda? ja tak nie twierdze

U mnie jest całkiem nieźle. Mama lubi gdy jej się opowiada o Starej Republice tatę nie bardzo obchodzi babcia nie wiele kojarzy tylko wujek i ciocia od strony taty się troche czepiają i wmawiają mi że to dla dzieci kuzyni od strony taty tez troche sie czepają ale nie bardzo czyli nie jest źle ale świetnie tez nie jest.Kumple (niektórzy) nic nie kumają(trudno sie dziwic) takie tempaki ze sie nie da opisac. na szczęście zostaje jeszcze ta strona i ludzie ktorzy kochają SW wiec sie nie przejmuje jedna rada na dokuczliwosc: olac ich.

Szczerze. Mnie wszyscy uważają za stukniętą wariatkę, która zamiast stąpać po Ziemi lata między obcymi galaktykami. A w szkole to już się nie mówi. Dziewczyny mówią: "...Przestań być taka ponura..", albo "...chodźmy, ona i tak nas nie widzi, błąka się między planetami...` i śmieją się z Mocy. Nie rozumieją mnie, ale ja mam Moc, no i oczywicie mogę wylać żale u fanów...

spotkałem takich ludzi najczęściej ignoruje takich gości mówią mówią chcą wyprowadzić z równowagi ale wystarczy ich nie słuchać

U mnie ostatnio jest lepiej, bo nie przejawiam już tak bardzo zainteresowania SW, ostatnio mnie w skzole z jakąś książką SW widzieli dawno temu. ^^ Ale uczniowie mojej klasy nadal mnie uważają za idiotę i m.in. zabierają różne rzeczy, twierdząc, że to sprawka Mocy.

u mnie w klasie sie smieją że mówie ,,niech moc będzie z tobą``

A czemu ze mnie się nie śmieli że jestem fanem? Gdy 19 maja 2005 mieliśmy iść do kina namówiłem klasę byśmy poszli na SW. Dziewczyny spały, z resztą lepiej.

ja kiedyś powiedziałem dziewczynną z klasy że egzekutor walnął w World Trade Center a mon calamari w pentagon nafajniesze to że 3/4 z nich uwierzyło(One nawet nie wiedzą co to pentagon ani WTC)

na ale kino dokument o fanach Star Treka. I w porównaniu z ich szaleństwami (chodzenie do pracy w mundurze federacji; operacje plastyczne uszu, aby przypominać wolkan; zmiana nazwiska na Kirk itp.) SW wydaje się całkiem zwyczajnym hobby.

Uważam, że każdy kto się niczym nie pasjonuje, ten nie zrozumie pasjonatów, np. ktoś kto zbiera znaczki pocztowe, kapsle itd., rozumie moją pasję do figurek, bo wie, ile to dla mnie znaczy, a inni myślą, że to zabawa dla dzieci.

. . . w podstawówce to tylko dwie osoby orientowały się co i jak. Teraz idę do gimnazjum i mam nadzieję że będzie lepiej. Z rodziną bywa różnie mama trochę narzeka, że to dziecinne, tata uwielbia starą trylogię, a brat to tylko to co w filmie było.

Słuchajcie , na pewno ktoś z waszych znajomych lub przyjaciół mówi " Te Gwiezdne Wojny to sĄbez sensu , to jest jedno wielkie zamieszanie , to jest głupota , bo wszystkie wony sa bez sensu , tam są same wojny , które do niczego nie prowadzą !" Na pewno ktoś z was słyszał te słowa . Nie przechodźmy obok tego obojętnie , jako fani SW chyba powinniśmy zareagować , a możliwości sa rozmaite : albo ochrzaniamy tą osobę mówiąc , że to ona jest bez sensu itd. albo przekonać ją własnymi słowami że SW to wielka fantastyka naukowa , wspaniałe przygody i super akcje , a także wielkie emocje , albo po prostu moglibyśmy zaprosić tą osobę na weekend do siebie jeśli jeszcze nie słyszały o Gwiezdnych Wojnach , żeby obejrzały jakąś ciekawą część i zmieniły zdanie . I co wy na to , chyba powinniśmy działać , bo takich osób robi się coraz więcej , ja najpierw starałem się to tolerować , ale teraz już nie wytrzymuję !! Wchodzę do szkoły i wszyscy mówią " Jestem luk skajłoker , hahaha chyba nie chcesz być tym żalem ? " No ja już nei wytrzymuję , SŁOWO!

Heh... U mnie jest toleracja. Ale ja już nie mam tolerancji do znikających filmow i gier (siostra). No ale moja klasa... Wkurzająca, delikatnie mówiąc.

Raz było tak, że kolega powiedział "O! Fan SW! żallll"(typowe co mogą powiedzieć takie neidorajdy). Była jeszcze druga sytuacja, ale nie mogę przypomniec sobie mojego cytatu.

Ja w domu nie mogę niczego powiedzieć o GW bez uwag mamy, ale się tym zbytnio nie przejmuję.

Cóż mnie coś takiego nie spotkało bo moi koledzy się nie odzywają na ten temat a kilku jest nawet fanami SW a mojej rodzinnie SW się nawet podoba więc jest spoko.

(Prawdopodobnie w całej mojej szkole nie ma fana SW prócz mnie).
Nie mówię w szkole o SW, bo gdybym powiedział że jestem fanem zaczęli by mi niemiłosiernie dokuczać. Ale kiedy założyłem koszulkę SW moja koleżanka znając Je trochę zaczęła się ze mnie nabijać i mówić w kółko Gwiezdne Wojny : Wojny Klonów. W końcu kiedyś się wkurzyłem i zacząłem ją denerwować typu "jesteś gniewna jak sith".Ona się wkurzała i zaczęła mnie szturchać bo nie wiedziała czy mówię o niej dobrze czy źle.

Czasami się zastanawiam, czy tylko ja trafiłem na tak fajną klasę w liceum, że wszyscy się lubią, nikt nikomu nie dokucza i zainteresowania każdego są akceptowane.
Jak czytam posty niektórych z Was, to od razu przychodzą mi na myśl amerykańskie filmy/seriale o uczniach liceum, którzy dzielą się na popularnych, wyśmiewanych i zwykłych/niezauważanych.

Potrafie zarazac star wars. Sprawiam ze ludzie zaczynaja to lubic. W koncu to nie przypadek.. Moc jest ze mną ... na zawsze

Miałam w starej szkole koleżankę, która dziwnie patrzyła sie na mnie, gdy coś o Star Warsach wspomniałam - alee co tam, emocjonować sie swoim hobby każdy może. W rodzince spoko luz! W nowej szkole, bo juz w liceum ^^, w klasie mam kilka fanów sw i fantastyki, wiec jest baaardzo pozytywnie!

Ja jestem strasznie wyśmiewana. Zaczęło się od Gwiezdnych Wojen. Śmiała się cała klasa, że Kaja lubi taki głupi film. Później przeszło to na inne moje zainteresowania, a z czasem stałam się ofiarą klasowej paczki, którą rządzi Wanda (ma jednego posta tutaj jako Himitsu). Sprawy posunęły się za daleko i zostałam pobita na korytarzu szkolnym.
A mama i tata nie mają nic przeciwko, jeśli tylko nie zaniedbuję swoich obowiązków.

wszyscy traktują Star Wars jako normalne hobby. W mojej gimnazjalnej klasie, co prawda trochę osób się śmiało, że to bajka dla dzieci etc. Ale teraz, w liceum, to wszyscy akceptują takie hobby i nawet paru kolegów namówiłem, żeby się zaczęli interesować SW. W domu wszyscy to tolerują, tylko ostatnio się czepiają, że za dużo czasu i pieniędzy na to wydaję Ale to szczegóły Tylko babcia zawsze mówi, że Gwiezdne Wojny to takie czary-mary i nic normalnego tam nie ma

star wars jest dla nienormalnych

Widzę tu pełno postów o tym jak jesteście wyśmiewani, że jesteście fanami, lol no to po co się przyznajecie do tego? Ja tam się nie przyznaje i jest git ;]

że przyznanie się do tego iż ktoś jest fanem SW stanowi po prostu "obciach". Uważam jednak że wyśmiewanie się z tego iż ktoś jest fanem czy fanką SW nie świadczy dobrze o kulturze osobistej osoby wyśmiewającej się. Zainteresowania są sprawą osobistą każdego człowieka i to od niego zależy czy będzie zbierał książki, komiksy, figurki czy spełniał się w inny sposób. Zbieranie znaczków czy monet też jako hobby stanowi "obciach"? To też jest hobby dla niektórych osób i zastanawiam się czy one są przez to "potępiane" we własnym środowisku. Trzeba po prostu do pewnych spraw zachować dystans - niektórych rzeczy nie da się zmienić, tak jak i nie można zmienić negatywnych nastawień innych osób (najczęściej są to te osoby które nie mają zielonego pojęcia o co chodzi i dla zasady bo reszta tak robi krytykują). W moim wypadku nie miałam większego negatywnego nastawienia ze strony rodziny (chociaż kręcili nosem kiedy wracałam z zakupem kompletu książek z SW - nie mieli jednak nic do gadania bo to były moje zarobione pieniądze)a w poprzedniej pracy to było tylko zdziwienie że kobieta tym się interesuje, nic poza tym. Zresztą każdy miał jakieś hobby (mój poprzedni szef kolekcjonował monety i też był fanem SW). Teraz z uwagi na specyfikę pracy mam mniej czasu by się udzielać na forum i na bieżąco czytać książki SW, najczęściej robię to hurtem jak mam wolny czas - ale to stanowi dla mnie "oderwanie" się od pracy, stanowi pewien relaks. No i moim sukcesem było wciągniecie w SW mojego męża (który w ogóle nie wiedział o co w tym wszystkich chodzi - nadal wie niedużo, ale niektóre rzecz już łapie).

Wyśmiewają się tylko osoby bez żadnych zainteresowań, chcące być tacy jak wszyscy- czyli nijacy. Przejmowanie się tym nie jest dobre. ktoś stracił przyjaciółki przez to, że lubi SW czy jakiś inny film? To nie były przyjaciółki. Ogarnijcie się. U mnie w szkole mało kto lubi SW ale nikt nigdy mnie za to nie wyśmiał. Nie jestem jakimś mega fanem chodzącym codziennie w koszulce fana, z plecakiem SW i takie tam. Mam przy torbie breloczek szturmowca, czytam książki co ludzie widzą i maja to gdzieś. Ja nie wiem do jakich szkół wy chodzicie, że leja was na korytarzu za bycie fanem.
Współczuję.

Zastanawiam się, podobnie jak HMM, czy też miałem tak wielkie szczęście, że trafiłem na tolerancyjną klasę? Po przemyśleniu stwierdzam, że wcale nie ma tak pięknie. Jak słucham tych wszystkich żalów, płaczów, smarków i pier*olenia to tak sobie myślę... a może to Wy po prostu jesteście nerdami i noł-lajfami, którzy nie potrafią się odnaleźć w społeczeństwie?
No bo okej, jestem teraz w liceum. Klasa fajna, ludzie mądrzy, tolerancyjni i wogóle ale w klasie mamy agenta, który ma mniej-więcej podobne zainteresowania jak ja (akuratnie nie Gwiezdne Wojny, tylko fantastyka, historia II WŚ, Egipt Starożytny) i tak naprawdę nikt go nie lubi, ale broń Boże nie wynika to z tego czym się interesuje. Wynika to z tego, że po prostu stara się wejść w dupę aż po uszy każdemu nauczycielowi i oprócz tego jest absolutnie nie do życia, nie da się z nim o niczym pogadać i uważa że imprezy są dla debili i alkoholików. Chciałbym zauważyć, że ten kolega ma dużo normalniejsze zainteresowania niż ja, bo ja oprócz SW zajmuję się jeszcze mangą i anime, czyli absolutna ucieczka od rzeczywistości.

No ale dobra, powiedzmy że źle się trafiło... ta klasa jest tolerancyjna, wyjdźmy na głębokie wody.

Mam za sobą mega patologiczne gimnazjum. Dla porównania, w klasie miałem dwóch skinhead`ów, dzikiego ziomboja słuchającego metalu i tedego i kilku dresów. Oprócz tego od cholery blachar, takich w 100% tępych, które fascynowały się jednym napiętym bicepsem na WFie przez około 2 godziny. No ale okej. Skończyło się tak, że skinhead przez jakiś czas zbierał ze mną SW: Miniatures, ziomboj jest teraz największym fanem Battlefronta II. W wolnym czasie graliśmy w Warhammera RPG (tego "papierowego"). Na początku 3/4 klasy pukało się (albo mnie) w czoło gdy zobaczyli, że mam książkę z SW. Także trochę się im pozmieniało.

Bo prawda jest taka, że ludzie mimo swej nietolerancji są w stanie pewne rzeczy zaakceptować. Możesz być nawet największym dzieciakiem, możesz interesować się Star Trekiem, Star Wars czy Władcą Pierścieni, możesz dostawać erekcji gdy Imperator razi Luke`a błyskawicami Mocy. To nie robi, jeśli pokażesz ludziom że oprócz tego wszystkiego jesteś normalnym człowiekiem. Nawet nie trzeba pić, chociaż to pomaga oczywiście ^^ Kiedy pokaże się komuś, że jest się zupełnie normalną osobą poza swoimi zainteresowaniami, to zawsze znajdzie się kilku ludzi którzy zrozumieją i pomogą, a to już chyba jakaś podstawa.
Jeśli natomiast pokażesz, że jesteś nerdem, nie masz życia poza Gwiezdnymi Wojnami a gdy ktoś pomyli SW z ST dostajesz palpitacji serca i go całego zapluwasz z oburzenia, to nie ma co się dziwić że nikt Cię nie lubi w klasie czy w Twoim środowisku.

serio, ludzie nie są tacy straszni <3

Taa... Zdarzają się teksty typu: "jesteś rycerzem jedi?" czy "pokaż swój miecz świetlny" itp. Często ludzie, których spotykam dziwią się, jak można np. czytać książki SW. Ogólnie nie znam osobiście wielu fanów SW, bynajmniej nie w mojej popapranej szkole, ale i tak myślę, że jest nas całkiem sporo

Nie ma co gadać, życie fana SW pod względem tego, że ludzie się z nas śmieją jest baaardzo ciężkie. Przynajmniej w dzisiejszych czasach. Nie żyłem powiedzmy te 20 lat temu ale z tego co wiem wtedy ludzie byli po części inni. Teraz jedyny człowiek, który potrafi zrozumieć fana SW (no zdarzają się wyjątki, ale to ze świecą szukać )to inny fan SW. Moi najbliżsi kumple wiedzą, że jestem fanem SW, bo jak tego nie wiedzieć skoro na pułkach stoją figurki, a na ścianie przed drzwiami, za....biscie duży plakat z AOTC xD. Na szczęście oni już się przyzwyczaili, ale każdej napotkanej osobie nie chwalę się moim hobby, bo niestety już się przekonałem jakie są tego skutki. cóż, my fani musimy z tym jakoś żyć, wyjściem byłby tylko koniec z SW. Ale ja na pewno NIGDY TEGO NIE ZROBIĘ. Wolę żeby się śmiali, niż żebym miał skończyć z SW. A tak jednym zdaniem : Pie...ole tych wszystkich ludzi, którzy nie mają żadnych zainteresowań i po prostu mi zazdroszczą.

Pewnie, że się zdarzyło ale jak ktoś będzie się śmiał to pomyśl taką formułkę "To ty jesteś popierdolony, a nie ja!"

A u mnie często roznoszą się ploty, że uważam się za tró Rycerza Jedi. Takie tępe te dzieci, że czasem mi ich szkoda . W ogóle to ja jestem "najgorszym fanem Gwiezdnych Wojen" i ogólnie myślę że jestem Jedi. Ta. Z niektórymi można się dogadać, ale jednak ten pierwiastek stale się kurczy. Do przyjemnej pogaduchy na temat muzyki zostaje mi punkówa i taka fanka biologii

Ja osobiście uważam że ci ludzie nie rozumieją filmu i dlatego tego nie lubią, choć czasem się zdarza że poprostu nie lubią gatunku ale wtedy nic nie komentują.Są ludzie którzy przekształcają fakty z filmu i wychodzą im idiotyzmy(Mój kolega mówił że to niemożliwe, że jakaś kobieta o imieniu Padme, nie mogła uratować galaktyki-tłumaczyłem mu że gada bzdury ale on nie dopuszczał tej myśli do głowy). Ja przyznaję się do mojego fanostwa w tym kierunku. Nie raz słyszałem że jestem dziecinny, debilem itd. ale cóż tym ludziom też nawytykałem -oko za oko ,ząb za ząb. Ludzie muszą mnie zaakczeptować takim jakim jestem choć niektórzy mają do mnie wąty, z takimi się zazwyczaj nie zadaję. W skrócie lubię to co robię i nie mam zamiaru przestać tego robić!

ja też czesto słyszę złe oceny na temat mojego hobby, ale ja się tym nie przejmuję

nic. czasem tylko słyszę od rodziców odnośnie mojej kolekcji `pomyśl sobie, ile to jest warte, ile kasy będziesz miał jak z tego wyrośniesz!` xd

-Ja jestem traktowana jak nienormalna. Noszę koszulki SW, a na lekcjach sklejam sobie (i innym) miecze świetlne z papieru. Każę na siebie mówić Jedi.

Jak czytam jakie wy macie problemy (vide pobicie dziewczyny przez...dziewczyny) to myślę, że jednak gimn 51 w Bydgoszczy przy Liceum nr 7 nie jest złą szkołą , a ogólnie to IMO nie ma co ukrywać "fanostwa" SW.

PS: damjan_karas odpisz mi na PW

Rodzina hmm... Mama twierdzi, że to głupoty, ojciec oglądał, ale nie jest przekonany co do faktu, że kobiety też mogą być Jedi, bracia... Można powiedzieć, że lubią sw. W klasie oczywiście śmiech, jednak koleżanka, z którą siedzę w ławce zaczęła to tolerować, a nawet twierdzi, że jeśli czytanie sprawia mi taką przyjemność, to na niektórych lekcjach mogę sobie czytać. ;p Czasem idąc korytarzem słyszę słowa typu "Niech moc będzie z tobą" i wiem, że mówi to ktoś, kto toleruje moje hobby. Nie wstydzę się bycia fanką. Czasem na głupie komentarze rzucam komentarz w stylu "ja przynajmniej potrafię czytać i rozumiem to, co przeczytałam".

ze mnie śmieje że "ja tylko Star Warsy", "Won, dziecko Gwiezdnych Wojen" a ja mam ich głęboko w tyle. Rodzina szanuję moje zainteresowania, co więcej to tata mnie przekonał żebym obejrzał SW i od tego pasja zaczęła.

W szkole starsi się ze mnie nabijają że niby jestem rycerzem jedi ale
po prostu trzeba ich ignorować bo będzie jeszcze gorzej.
Jest klasa dzieci TCW które gdy tylko mnie widzą mówią "Niech moc będzie z tobą" z czego czasami się śmieję. Może to dlatego że podczas otrzęsin
wystąpiłem w hełmie vadera.
Co do rodziny to rodzice nie mają problemów, źle jest tylko gdy chcem kupić droższy gadżet. Pies cieszy się gdy wieczorem wychodzę przed dom
by trochę pomachać moim FX. Babcia gdy tylko widzi mój miecz mówi, cytat: "Po co ci te diabelstwo?" No ale nie dziwie jej się, ma już swój wiek i nie zrozumie mojego zamiłowania do SW.

ma problem to... wpie*dol

Rodzina się pogodziła. Brata właściwie wciągłem za sobą, mama jak najbardziej akceptuje, jedynie ojciec czasami nie rozumie jak można wydawać pieniądze na takie "coś". W gimnazjum mieli mnie przez to za psychola, ale gdy trafiłem do Liceum i ludzi na wyższym poziomie to moja sytuacjo się poprawiła. Wszyscy gadają na mnie "dżedaj" (nawet nauczyciele, a pan profesor historii, sam mi się przyznał do tego, że lubi SW. Nadal mają mnie za nieco pokręconego, ale myślę, że jestem akceptowany. Wśród kumpli to mam nawet kilku co też to lubią, a reszta przynajmniej toleruje, a moja dziewczyna (której jeszcze nie mam) będzie musiała się pogodzić z moim zainteresowaniem, a najlepiej sama się w tym odnaleźć.