Przed premierą VIII Epizodu „Gwiezdne Wojny” ponownie lądują w TVN. Do końca roku zobaczymy prequele, a na początku przyszłego klasyczną trylogię. Zaczynamy oczywiście od I Epizodu, czyli „Mrocznego widma”. Emisja planowana jest na niedziele, 3 grudnia 2017 o godzinie 21:35 a jej powtórka na poniedziałek, 4 grudnia 2017 o 23:35. Jednocześnie film będzie można oglądać także w TVN HD.

Po uratowaniu królowej Naboo, Amidali (Natalie Portman), uczeń Jedi, Obi-Wan Kenobi (Ewan McGregor) i jego Mistrz Jedi, Qui-Gon Jinn (Liam Neeson), unieruchomieni na planecie Tatooine, poznają młodego niewolnika, dziewięcioletniego Anakina Skywalkera. Obdarzony Mocą Anakin (Jake Lloyd), wygrywa swoją wolność w wyścigu i opuszcza dom, by szkolić się na rycerza Jedi. Po powrocie na Naboo, Anakin i królowa Amidala stawiają czoła groźnej inwazji, a dwaj Jedi walczą ze śmiertelnym wrogiem znanym jako Darth Maul. Wkrótce zdają sobie sprawę, że atak jest częścią złowrogiego planu przygotowanego przez Sithów i siły ciemnej strony mocy.

„Mroczne widmo” to pierwszy chronologicznie film otwierający sagę. Wyreżyserowany przez George’a Lucasa miał premierę w 1999. W pozostałych rolach występują: Keira Knightley, Frank Oz, Samuel L. Jackson, Pernilla August, Anthony Daniels, Kenny Baker, Ahmed Best, Andy Secombe, Silas Carson, Ray Park i Ian McDiardmid. Muzykę skomponował John Williams, a zdjęcia David Tattersall.

Kolejny epizod zobaczymy tydzień później.
KOMENTARZE (47)

Dziś na nasze ekrany wchodzą dwa filmy ludzi, którzy współtworzyli „Gwiezdne Wojny”. Pierwszy z nich to „Najdłuższa podróż” (The Longest Ride) George’a Tillmana Jr., do którego zdjęcia robił David Tattersall, operator prequeli.

W filmie występują Britt Robertson, Scott Eastwood, Alan Alda, Jack Huston, Oona Chaplin. Scenariusz na podstawie powieści Nicholasa Sparksa napisał Craig Bolotin.

Jest to opowieść o miłości, przeznaczeniu, śmierci i marzeniach tak zrealizowanych jak i tych niespełnionych. Film składa się z dwóch wątków, które w pewien sposób się łączą. W jednym z nich oglądamy starszego mężczyznę, uwięzionego we wraku po wypadku samochodowym. Starszy pan wspomina całe swoje życie w tym miłość do swojej nieżyjącej już żony. Drugi wątek koncentruje się na studentce historii sztuki zakochanej w młodym kowboju z rodeo. Musi on wrócić na arenę po ciężkim wypadku, by uratować rodzinną posiadłość... W tle zaś znajdują się pewne listy, które przynoszą nadzieję...



Drugi film to jeden z najbardziej oczekiwanych tytułów roku. „Jurrasic World” Colina Trevorrowa. Scenariusz napisali Rick Jaffa, Amanda Silver, Colin Trevorrow i Derek Connolly. Jednym z producentów obrazu jest Steven Spielberg. W rolach głównych występują Chris Pratt, Bryce Dallas Howard, Vincent D’Onofrio, Ty Simpkins, Irrfan Khan, Nick Robinson i Omar Sy. Za muzykę odpowiada Michael Giacchino, ale pojawiają się tam tematy Johna Williamsa.

Po ponad 20 latach od tragicznych wydarzeń park wznawia swoją działalność. Isla Nublar działa pełną parą, ale naukowcom i ich zleceniodawcom to mało, postanawiają oprócz odtworzonych dinozaurów stworzyć zupełnie nowe. Niestety eksperyment wymyka się spod kontroli...

Konsultantami do filmu byli też Rick Carter (scenografia) i Gary Rydstorm (dźwięk), którzy pracowali przy poprzednich częściach. W podziękowaniach wymieniono między innymi Kathleen Kennedy, Johna Knolla i Dennisa Murena.



Temat o filmie na forum
KOMENTARZE (11)

Na nasze ekrany dziś wchodzi film „Paranoja” (Paranoia) Roberta Luketica z Harrisonem Fordem w jednej z głównych ról. W filmie występują między innymi Gary Oldman (niedoszły głos generała Grievousa), Liam Hemsworth, Amber Heard, Richard Dreyfuss („Amerykańskie graffiti”, „Szczęki”) i Josh Holloway („Lost – zagubieni”). Za zdjęcia odpowiada David Tattersall.

Film opowiada historię gierek korporacyjnych, które powoli wymykają się spod kontroli. Młody człowiek – Adam Cassidy (w tej roli Hemsworth) zostaje wciągnięty w grę dwóch starych wygów – w tej roli Ford i Oldman. Gdy jeden z nich odchodzi na emeryturę, Adam organizuje przyjęcie pożegnalne za pieniądze firmowe. Tyle, że szef zamiast ukarać młodzieńca, zaczyna go szantażować...


KOMENTARZE (2)

Dziś na ekrany naszych kin wchodzi kolejny film z Jamesem Bondem „Skyfall”. 23 według oficjalnej nomenklatury, 25 jeśli patrzeć szerzej. Agent 007 męczy nasze portfele od 50 lat. To jedna z najstarszych (nadal ciągniętych) i najlepiej zarabiających marek filmowych, więc z okazji 50-lecia warto zobaczyć sobie jakie punkty styczności ma z „Gwiezdnymi Wojnami”. Nawiązań i wspólnych elementów jest bardzo dużo, więc prezentujemy tylko pewną ich część. Owszem seria bondowska zdecydowanie bardziej stanowiła inspirację dla „Indiany Jonesa”, ale inspiracja to nie wszystko.

Oto kilka nieznanych faktów z życia najsłynniejszego agenta jej królewskiej mości:

Dr No (1962)
Film ten miał swoją uroczystą premierę w Londynie 5 października 1962, zapoczątkował tym samym kinową serię przygód Jamesa Bonda. Tę datę uznaję się za początek bondowskiej marki, ale niekoniecznie samego Bonda. Ian Fleming, autor powieściowego cyklu o Bondzie wydał swą pierwszą powieść „Casino Royale” w 1953. Rok później ta książka została zekranizowana w pewien sposób w ramach serialu „Climax!”. Jednak to właśnie „Doktor No” był pierwszym poważnym podejściem do ekranizacji cyklu, poniekąd bardzo udanym. Sam Ian Fleming był też zaangażowany trochę w produkcję filmu i jedną z rzeczy, którą próbował forsować, był odtwórca roli tytułowego doktora No. Fleming chciał, by zagrał go jego kuzyn, z którym nieraz grywał w golfa, ten kuzyn to nie kto inny a Christopher Lee, czyli późniejszy hrabia Dooku. Dodajmy, że doktor No jest Chińczykiem, ale dla Christophera Lee nie stanowi to żadnego problemu, już w 1965 zadebiutował pierwszy z filmów o doktorze Fu Manchu, w którym Lee grał główną rolę. Swoją drogą na bardzo wczesnym etapie przygotowania filmu Ian Fleming nalegał, by to właśnie Lee grał Bonda. Potem tylko stwierdził, że Connery to nie jest ten typ Bonda o którym myślał.
Wśród kaskaderów znaleźli się też Arthur Howell i Peter Bace, który potem był jednymi z kaskaderów w „Nowej nadziei”.

Pozdrowienia z Rosji (1963)
Początkowo sequele Bonda wychodziły bardzo szybko. Drugi też ma pewien gwiezdno-wojenny smaczek i to w dodatku podwójny. Bob Anderson, kaskader i koordynator walk szermierczych z klasycznej trylogii wykonywał tu popisy kaskaderskie. Zresztą nie tylko on. Tak samo Peter Diamond, który w klasycznej trylogii był nie tylko kaskaderem, ale dwukrotnie też koordynował ich pracę („Nowa nadzieja”, „Imperium kontratakuje”).
Z mniej ważnych kaskaderów pojawia się tu Arthur Howell (ponownie), Peter Brace (ponownie), oraz Richard Graydon, który potem będzie pracował przy „Nowej nadziei”. Graydon pracował także z Lucasem przy „Willow” oraz „Poszukiwaczach Zaginionej Arki”. Kolejni „nowi” kaskaderzy to Nosher Powell („Nowa nadzieja”) i Terry Richards („Imperium kontratakuje”).

Goldfinger (1964)
Arthur Howell, Peter Brace, Richard Graydon, Terry Richards i Nosher Powell ponownie pracują w roli kaskaderów. Dochodzą też kolejni: Tim Condren („Nowa nadzieja”), Alf Joint, który także jest dublerem Seana Connery’ego, a potem będzie kaskaderem w „Powrocie Jedi”. Peter Brace gra też jednego ze strażników.

Operacja „Piorun” (1965)
Dotychczas mieliśmy kaskaderów, teraz pora na aktorów. Michael Culver, czyli kapitan Needa pojawia się w tym Bondzie. Nie jest to z pewnością rola życia, nie załapał się na napisy końcowe, ba właściwie robi za statystę. Jest jednym z załogantów bombowca Vulcan. Dodatkowo w filmie pojawia się też Roland Culver, który jest ojcem Michaela.
No i dochodzą powracający kaskaderzy: Richard Graydon, Arthur Howell oraz Nosher Powell.

Żyje się tylko dwa razy (1967)
Znów przede wszystkim mamy powracających kaskaderów: Arthur Howell, Peter Brace, Richard Graydon, Terry Richards i Nosher Powell. Dochodzi też kolejny Vic Armstrong, który prężył swoje mięśnie w „Powrocie Jedi”, gdzie był także dublerem Harrisona Forda. Dublował Forda także w trzech pierwszych filmach o Indiana Jonesie, no i w „Ostatniej krucjacie” był koordynatorem kaskaderów. Tym razem Armstrong miał także swoją małą rolę filmową i grał jednego z ninjów. Kolejni nowi kaskaderzy to Frank Henson („Nowa nadzieja”, „Powrót Jedi”), Mark Boyle („Imperium kontratakuje”, „Powrót Jedi”), Doug Robinson („Imperium kontratakuje”) oraz Paul Weston („Powrót Jedi”) i Tony Smart („Imperium kontratakuje”).

Casino Royale (1967)
To pierwszy film o Bondzie z nieoficjalnego cyklu. To dość interesująca parodia, a nie pełnoprawny film szpiegowski, ze wspaniałą obsadą: Orson Welles, Peter Sellers, David Niven czy Woody Allen. Welles to nasze kolejne nawiązanie. George Lucas początkowo chciał, by to właśnie Orson Welles podkładał głos Dartha Vadera, jednak ostatecznie uznał, że Welles jest zbyt rozpoznawalny.
Jak można się domyśleć, pojawiło się tu kilku kaskaderów z klasycznej trylogii: Arthur Howell, Peter Brace , Nosher Powell, Terry Richards, Tony Smart i Bob Anderson. Ale mamy też kilku aktorów, którzy grają tu ogony. Jednym z nich jest John Hollis wcielający się we Freda. Hollis potem zagrał Lobota w „Imperium kontratakuje”. Natomiast David Prowse debiutował tym filmem. Co prawda jest przebrany za potwora Frankensteina i nawet nie jest wymieniony w czołówce, ale jest.
Jakby tego było mało, to zdjęcia do filmu miały miejsce w studiach Shepperton.

W tajnej służbie Jej królewskiej mości (1969)
Pierwszy oficjalny Bond bez Seana Connery’ego, którego zastąpił George Lazenby. Jak można się domyśleć znów mamy wspólnych kaskaderów, którymi są Richard Graydon, Nosher Powell, Alf Joint, Terry Richards, Tony Smart oraz Vic Armstrong. Dochodzi też Bill Weston („Nowa nadzieja”, gdzie dodatkowo wciela się w rolę szturmowca).
Kamerzystą jest Alec Mills, który tę rolę odgrywał także w „Powrocie Jedi” i był pomocnikiem operatora Alana Hume’a. Akcja tego filmu dzieje się Alpach Szwajcarskich, część plenerów kręcono w Grindelwald, w miejscu które w „Zemście Sithów” robiło za Alderaan.

Diamenty są wieczne (1971)
Wraca Sean Connery jako 007. Dla nas w tym filmie jest jedno drobne nawiązanie i anegdotka. Nawiązanie to kaskaderzy – Nosher Powell i Doug Robinson. Do grona wspólnych kaskaderów dochodzą też Reg Harding („Imperium kontratakuje) i Glen Randall Jr („Powrót Jedi”).
Anegdotka zaś dotyczy Stevena Alana Spielberga, dobrego przyjaciela George’a Lucasa, który pełnił rolę jednego z jego pomocników i asystentów przy „Zemście Sithów” (dokładniej przy scenach animatycznych). Otóż w 1971 miał premierę „Pojedynek na szosie” Spielberga, a ten był żywo zainteresowany zrobieniem filmu o Bondzie. Nawet udało mu się porozmawiać z producentem Cubbym Broccolim, który stwierdził tylko, że do reżyserii wynajmą jedynie doświadczonych brytyjskich reżyserów.

Żyj i pozwól umrzeć (1973)
Pierwszy film z Rogerem Moorem w roli 007. Sean Connery odrzucił ofertę powrotu do roli Bonda, choć oferowano mu 5,5 miliona. Ale nie od razu wybrano Rogera Moore’a, byli też i inni pretendenci. Jednym z kandydatów by zostać nowym 007 był Julian Glover (generał Veers w „Imperium kontratakuje” czy Walter Donovan w „Indiana Jones i ostatnia krucjata”). Natomiast w filmie główną rolę kobiecą gra Jane Seymour, wcielająca się w postać Solitaire, kolejnej dziewczyny Bonda. Seymour będzie potem ubiegać się o rolę księżniczki Lei, acz bez skutku.
No i oczywiście nie mogło zabraknąć wspólnych kaskaderów. Wracają Nosher Powell, Reg Harding, Doug Robinson, Paul Weston i Vic Armstrong. Dochodzi zaś Colin Skeaping (“Nowa nadzieja”, „Imperium kontratakuje”, „Powrót Jedi”, gdzie dodatkowo był dublerem Marka Hamilla).

Człowiek ze złotym pistoletem (1974)
W końcu pojawia się nam Christopher Lee jako Scaramanga, czyli tytułowy człowiek ze złotym pistoletem, człowiek o trzech sutkach, płatny zabójca z którym będzie musiał zmierzyć się James Bond. Zdjęcia wyspy na której znajduje się rezydencja Scaramangi kręcono w Tajlandii na wyspie Phuket, potem ta lokacja służyła jako część Kashyyyku w „Zemście Sithów”.
To nie koniec nawiązań. Paul Engelen, odpowiedzialny za makijaże w „Mrocznym widmie” także tu pracował w tej roli. Nie mogło zabraknąć też kaskaderów – Noshera Powella i Douga Robinsona.

Szpieg, który mnie kochał (1977)
Ten film dzieli z „Nową nadzieją” nie tylko rok premiery. Zaczynamy od aktorów, którzy niestety tym razem pojawiają się jako tło, ale czasem da się zobaczyć ich twarze. Garrick Hagon czyli Biggs Darklighter pojawia się jako jeden z załogantów na USS Wayne. Towarzyszy mu Anthony Forrest, którego znamy lub nie znamy z roli Fixera (sceny wycięte z „Nowej nadziei”). Jeremy Bulloch (Boba Fett) jest z kolei załogantem na HMS Ranger. I to jeszcze nie koniec. Nick Joseph, który w „Nowej nadziei” niósł medale, w tym filmie też miga przez chwilę, a przynajmniej sam tak twierdzi.
Ponownie kamerzystą jest Alec Mills. No i znów mamy kaskaderów, wracają Tim Condren, Reg Harding, Bill Weston, Mark Boyle, Doug Robinson, Tony Smart, Paul Weston i Nosher Powell a dochodzą Nick Gillard, późniejszy koordynator walk w prequelach oraz Jim Dowdall („Nowa nadzieja” i „Imperium kontratakuje”) i Billy Horrigan („Powrót Jedi”). Makijażami zaś znów zajął się Paul Engelen.
Kolejna ciekawostka to Oskary. „Szpieg, który mnie kochał” przegrał starcie z „Nową nadzieją” w kategoriach najlepsza scenografia (tam Oskara dostali Roger Christian, John Barry, Norman Reynolds i Leslie Dilley), muzyka (John Williams). Miał też nominację w kategorii najlepsza piosenka, ale i tu pozostał bez statuetki.

Moonraker (1979)
Duży sukces „Gwiezdnych Wojen” nie pozostał bez echa, spowodował, że producenci zdecydowali się osadzić akcję filmu w kosmosie. Pod nóż wzięto powieść „Moonraker”, która co prawda w oryginale nie działa się w kosmosie, ale to nie był żaden problem dla producentów. Owszem twórcy efektów specjalnych mocno inspirowali się walkami w „Gwiezdnych Wojnach”, ale producenci nie chcieli mieć tylko odwołania do tego jednego filmu. „Bliskie spotkania trzeciego stopnia” uznano za bardziej neutralne, mniej oczywiste. Tak więc słynna muzyczka z tego filmu, skomponowana przez Johna Williamsa, pojawia się przy otwieraniu pewnych drzwi. Zaś z „Nową nadzieją” dzielona jest lokacja, piramidy w Tikal, w Gwatemali, które robiły za bazę Rebeliantów na Yavinie. Stąd Drax i Bond startują w kosmos.
Znów mamy powroty w ekipie. Paul Engelen – ponownie zajmuje się makijażem. Alec Mills znów jest operatorem kamery. Richard Graydon, Reg Harding, Tony Smart i Nosher Powell znów zajmują się kaskaderką. Wraca też Bob Anderson, który teraz robi za mistrza miecza, który ćwiczy aktorów i kaskaderów w szermierce.

Tylko dla twoich oczu (1981)
Julian Glover (Veers), któremu nie udało się zagrać Bonda pojawia się w serii jako Kristatos, rola prawie tak niejednoznaczna jak Walter Donovan. Jeremy Bulloch za to tym razem ma już prawdziwą rolę, może jeszcze nie drugoplanową, ale już rozpoznawalną. Pojawia się jako Smithers, pomocnik Q. Zresztą będzie miał okazję powrócić jeszcze w tej roli. Kolejny aktor znany z sagi to John Hollis, czyli Lobot. Temu udało się zagrać nie byle kogo, samego arcywroga Jamesa Bonda, czyli Ernsta Starvo Blofelda. Mało go widać, zresztą Ernst Starvo Blofeld nawet nie jest przeciwnikiem w tym filmie, a jedynie pewnym nawiązaniem, które pojawia się przed czołówką.
Operatorem zdjęć jest Alan Hume („Powrót Jedi”), a towarzyszy mu jako kamerzysta Alec Mills (po raz koleiny). Mamy też powracających kaskaderów, a są to Nick Gillard, Richard Graydon, Tim Condren, Jim Dowdall, Reg Harding, Bill Weston, Doug Robinson, Tony Smart i Nosher Powell. Dochodzi też kaskaderka – Wendy Leech („Nowa nadzieja”) oraz kaskaderzy Stuart Fell („Imperium kontratakuje”) i Malcolm Weaver („Powrót Jedi”).

Ośmiorniczka (1983)
1983 to ciekawy rok, do kin wchodzi „Powrót Jedi” oraz dwa filmy o Bondzie. Pierwszy z nich należy do oficjalnego cyklu. Z nawiązań mamy to jednak głównie powroty. Jeremy Bulloch ponownie wraca jako Smithers. Alan Hume znów jest operatorem. No i wracają kaskaderzy: Arthur Howell, Richard Graydon, Jim Dowdall, Reg Harding, Frank Henson, Bill Weston, Colin Skeaping, Mark Boyle, Stuart Fell, Tony Smart, Malcolm Weaver i Nosher Powell. Dermot Crowley (generał Madine) pojawia się w filmie jako Kamp. Richard LeParmentier (generał Motti) natomiast jest amerykańskim wojskowym. Z aktorów tła mamy też Dereka Lyonsa, który w „Nowej nadziei” był jednym ze strażników w świątyni na Yavinie, tu jest jednym z oficerów w bazie amerykańskiej.

Nigdy nie mów nigdy (1983)
Drugi nieoficjalny Bond to prawdziwa bomba. Po pierwsze jest to swoisty remake „Operacji „Piorun””. Wynika to z procesów o autorstwo, które w zmienionych scenariuszach było trudne do ustalenia, w efekcie sąd pozwolił jednemu z właścicieli nakręcić własną wersję. Po drugie wraca Sean Connery jako 007, w filmie debiutuje też Rowan Atkinson (Jaś Fasola), ale najważniejszy dla nas i tak pozostaje reżyser – Irvin Kershner („Imperium kontratakuje”). Wraz z nim pojawia się i ekipa Lucasa. David Tomblin, asystent reżysera w „Imperium” i „Powrocie Jedi” oraz reżyser drugiej ekipy „Powrocie Jedi”, nie wspominając o „Indiana Jonesie”, tu także jest asystentem Kershnera. Z Indianowych powiązań warto zauważyć, że zdjęcia robi Douglas Slocombe. Wróćmy jednak do „Gwiezdnych Wojen”. Kim Basinger, kolejna dziewczyna Bonda – Domino Petachi, także próbowała swoich sił w castingu na Leię.
Film nakręcono w Wielkiej Brytanii w studiach Elstree. No i znów mamy powracającego kaskaderów – Vic Armstrong, Jim Dowdall, Bill Weston, Mark Boyle, Doug Robinson, Tony Smart, Billy Horrigan, Glen Randall Jr i Wendy Leech. Mało? To jeszcze dwóch dochodzi: Dickey Beer i Tracey Eddon, obaj pracujący w „Powrocie Jedi”.

Zabójczy widok (1985)
Ostatni Bond z Rogerem Moorem w roli głównej. Jego akcja dzieje się częściowo w San Francisco, także w Bay Area, miejscu gdzie przez wiele lat pracował i z którym jest związany George Lucas. Przeciwnikiem 007 jest tym razem Max Zarin, którego gra Christopher Walken, jeden z kandydatów do roli Hana Solo, którą zresztą odrzucił. W 2000 chodziły też plotki, że Walken został wybrany do obsady „Ataku klonów”, jednak nie wiadomo kogo niby miałby tam grać. Niektóre pogłoski mówiły nawet o duchu Dartha Bane’a, ostatecznie okazało się to być jednak wymysłem fanów i kaczką dziennikarską. Za to w filmie pojawia się Alison Doody, czyli Elsa Schneider z „Indiana Jones i ostatnia krucjata”.
Powroty: Alan Hume jest operatorem, Derek Lyons znów jest statystą w kolejnej bazie, a numery kaskaderskie robią: Peter Diamond, Tim Condren, Richard Graydon, Reg Harding, Bill Weston, Stuart Fell, Tony Smart, Malcolm Weaver i Nosher Powell.

W obliczu śmierci (1987)
Pierwszy z dwóch filmów z Timothym Daltonem w roli Bonda. Ten ma niewiele nawiązań, ale dadzą się znaleźć. Nick Gillard, Colin Skeaping, Doug Robinson, Paul Weston i Frank Henson byli znów kaskaderami, a Alec Mills tym razem wraca już nie jako kamerzysta, a operator. Derek Lyons tym razem jest jednym z agentów MI-6.

Licencja na zabijanie (1989)
Drugi i ostatni z filmów z Daltonem. Alec Mills ponownie robi zdjęcia (operator). W filmie występuje też Benico Del Toro, który wcielił się w postać Dario. Kilka lat później był jednym z kandydatów do roli Dartha Maula. Wraca też dwóch kaskaderów: Mark Boyle, Paul Weston.

Goldeneye (1995)
W Polsce o tym filmie było głośno głównie za sprawą Izabelli Scorupco, która zagrała jedną z głównych ról kobiecych. To także debiut Pierce’a Brosnana w roli 007. Zanim jednak Pierce Brosnon został Jamesem Bondem brano pod uwagę kilku kandydatów, w tym Liama Neesona, czyli Qui-Gon Jinna.
„Goldeneye” było pierwszym filmem kręconym w Leavesden Studios. Większość Bondów z oficjalnego cyklu powstawała w Pinewood, tym razem jednak studio to było zajęte. Leavesden Studios wykorzysta potem George Lucas do kręcenia „Mrocznego widma”.
Jeśli chodzi o kaskaderów to tym razem jest ich tu całe mnóstwo. Po pierwsze Nick Gillard, Jim Dowdall, Colin Skeaping, Tony Smart i Tracey Eddon wracają. Ale jest też duża część późniejszej ekipy „Mrocznego widma”, czyli Ray De-Haan, Andreas Petrides, Marc Cass i Sean McCabe (koordynator kaskaderów w pierwszym epizodzie). Dochodzi także Richard Hammatt („Nowa nadzieja”, „Imperium kontratakuje”).
Na koniec warto wspomnieć o Dereku Lyonsie, który tym razem jest jednym z gości w kasynie.

Jutro nie umiera nigdy (1997)
Film powstawał bardzo blisko „Mrocznego widma”, przez to pojawiły się tu komplikacje ze studiami – Pinewood i Leavesden. Początkowo zdjęcia miały powstać w Leavesden z tym, że twórcy czuli już oddech Lucasa na karku, więc wrócili do Pinewood, gdzie Lucas ulokował część swoich maneli. Film ten dzieli z „Gwiezdnymi Wojnami” jeszcze lokację. Twórcy wrócili na wyspę Phunket w Tajlandii (Kashyyyk w „Zemście Sithów”).
Jest też dużo nawiązań jeśli chodzi o kaskaderów. Wracają Vic Armstrong (który jest tu także koordynatorem i reżyserem drugiej ekipy), Nick Gillard, Jim Dowdall, Richard Hammatt, Wendy Leech, Terry Richards, Tony Smart, Dickey Beer, Billy Horrigan i Ray Dee-Haan. Dochodzą Dani Biernat (lub Daniela Biernat), Mark Anthony Newman (lub Mark Newman) i Dominic Preece. Cała trójka będzie niebawem pracować na planie „Mrocznego widma”. Kolejnymi kaskaderami są też Richard Bradshow, Rowley Irlam, którzy pracowali przy „Ataku klonów” oraz Bronco McLoughlin z „Nowej nadziei”.

Świat to za mało (1999)
Rok 1999 to premiera „Mrocznego widma”. Film tym razem udało się nakręcić w Leavesden Studios, zwłaszcza, że George wyniósł się z Anglii by kręcić prequele w Australii.
Wracają nam kaskaderzy – Vic Armstrong (ponownie także jako koordynator i reżyser drugiej ekipy), Jim Dowdall, Richard Hammatt, Ray Dee-Haan, Marc Cass, Frank Henson, Wendy Leech, Bill Weston, Terry Richards, Tracey Eddon i Sean McCabe. Dochodzi kolejny: Kiran Shah („Powrót Jedi”).

Śmierć nadejdzie jutro (2002)
Ostatni Bond z Brosnanem. Tym razem na Bonda trzeba było czekać trzy lata, więc znów pokryło się z rokiem premiery „Ataku klonów”. Ale tym razem nawiązań jest więcej. David Tattersall, operator w prequelach także i tu robi zdjęcia. Powraca Paul Engelen jako makijażysta. Richard Glass, który robił soczewki kontaktowe do „Mrocznego widma” przygotowuje je także tutaj. No i oczywiście wracają kaskaderzy – Vic Armstrong (ponownie jako drugi reżyser i koordynator), Jim Dowdall, Ray Dee-Haan, Andreas Petrides, Richard Bradshaw, Rowley Irlam, Tony Smart i Marc Cass. Walkami szermierczymi zaś zajmuje się Bob Anderson.

Casino Royale (2006)
Na ten film czekano cztery lata, ale w sumie nawet dłużej, bo to jedyna powieść Iana Fleminga, która nie została zekranizowana w ramach oficjalnego cyklu. Dopiero po odkupieniu praw zrobiono nawet nie remake, ale swoisty restart serii, choć też nie do końca. Nas jednak nie interesuje chronologia cyklu filmowego, a obsada. Oczywiście Bondem został Daniel Craig, ale wśród poważnych kandydatów do tej roli znajdował się także Ewan McGregor. Popierali go mocno Pierce Brosnan i Roger Moore, no ale nie wyszło. Wyścig też był o rolę Vesper Lynd, którą ostatecznie zagrała Eva Green. Keira Knightley (Sabe) odpadła w przedbiegach. Dłużej walczyła, głównie w mediach, Rose Byrne (Dorme). No i na koniec jeszcze Samuel L. Jackson próbował powtórzyć manewr z Macem Windu, czyli opowiadał w mediach, że chce zagrać przeciwnika Bonda i skopać mu tyłek. Tym razem nie odniosło to skutku, choć to nie koniec bondowych aspiracji Jacksona. Przy tym Bondzie szukano trochę nowej formuły cyklu, więc jednym z pomysłów było zatrudnienie Quentina Tarantino w roli reżysera (uznany amerykański reżyser). Tarantino jako jeden z warunków chciał mieć w filmie Umę Thurman w roli Vesper i właśnie Samuela L. Jacksona jako Felixa Leitera.
Niesamowitym punktem stycznym tym razem są lokacje, a dokładniej jedna Villa Balbianello nad jeziorem Como. Ona była wykorzystana w „Ataku klonów” i potem w „Casino Royale”. Tę budowlę bardzo łatwo rozpoznać w obu filmach, więcej na jej temat możecie przeczytać tutaj.
Nie mogło zabraknąć powrotów. Richard Glass ponownie robi soczewki kontaktowe. Paul Engelen znów zajął się makijażami. Wracają kaskaderzy Mark Anthony Newaman, Rowley Irlam (który zajmował się też tresurą koni) oraz dochodzi Ben Cooke, dubler Haydena Christensena w „Zemście Sithów”, a teraz dubler Daniela Craiga.

007 Quantum of Solace (2008)
Drugi Bond z Craigiem to przede wszystkim powroty. Paul Engelen znów zajął się makijażami. Wracają kaskaderzy – Dani Biernat, Dominic Preece, Rowley Irlam i Ben Cooke znów dublujący Craiga. Do ekipy dołączył też Rob Inch, który w „Mrocznym widmie” był kaskaderem, tu dodatkowo jest asystentem koordynatora kaskaderów.

Skyfall (2012)
Najnowszy obraz o Jamesie Bondzie, na razie znamy kaskaderskie powiązanie. Ben Cooke, znów wraca jako kaskader i dubler Craiga, wraca też Rowley Irlam, dochodzi zaś Justin Pearson („Atak klonów”).

Podobnych nawiązań można by wypatrzyć jeszcze więcej w ekipie technicznej. Cztery pierwsze filmy z sagi powstały w Wielkiej Brytanii, podobnie jak prawie cała seria o Bondzie, dlatego tak wiele osób mogło pracować w tych dwóch markach. Można też pobawić się w nawiązania aktorskie drugiego stopnia, czyli który aktor wystąpił gdzie z innym aktorem. Najlepszy przykład to „Indiana Jones i ostatnia krucjata”, gdzie James Bond (Sean Connery) spotyka się z Hanem Solo (Harrison Ford). Tego typu nawiązań można by mnożyć i mnożyć, więc na razie na tym poprzestańmy.

Temat o Bondzie na forum
KOMENTARZE (14)

I oto nadchodzi nagrodzony Emmy serial „Przygody młodego Indiany Jonesa”, po wielu latach ostatecznie zadebiutuje 23 października na DVD, przy okazji zawierając masę, dotychczas nieznanych dodatkowych materiałów, które nie tylko pozwolą wejść głębiej widzowi w świat Indiany Jonesa, ale też lepiej poznać historię prawdziwych wydarzeń i osób, które przewijają się w tle przygód młodego globtrotera.

Zawsze fascynowały mnie postaci i wydarzenia historyczne, mówi George Lucas, twórca serii, która pierwotnie była emitowana w telewizji w latach 1992 – 1994. Młody Indiana Jones dał mi szansę rozwijania spraw i pomysłów, które często są bolączkami dzisiejszego, współczesnego świata, ciągnie reżyser. „The Adventures of Young Indiana Jones Volume One”, będzie pierwszym z trzech pakietów w serii wydanej przez Lucasfilm, CBS Home Entertainment oraz Paramount Home Entertainment. Pierwszy pakiet będzie składał się z 12 dysków zawierających siedem pełnych odcinków oraz 38 towarzyszących dokumentów, opisów historycznych oraz interaktywnych gier czy interaktywnej chronologii.

38 historycznych filmów towarzyszących serialowi, to oryginalne dzieło wydziału dokumentalnego Lucasfilm, wspieranych przez weterana CBS News, Davida Schneidera. To uzupełnienie epizodów serii, ze wskazówkami naukowców, historyków i autorytetami z wielu dyscyplin, którzy w sposób niezapomniany i świeży ukazują nam drugie dno „Przygód Młodego Indiany Jonesa”. Wśród wywiadów znajdziemy wypowiedzi generała Colina Powella, Henry’ego Kissingera, Glorii Steinem, Martina Scorsese, Barbary Boxer, Jamesa Earla Jonesa, Hala Davida oraz Deepaka Chopra oraz wielu wybitnych akademików.

Uznany przez krytyków serial to kombinacja przygody, romansów i historii, był kręcony w 35 krajach, to dzieło największych talentów w przemyśle filmowym, uznanych aktorów, reżyserów, scenarzystów, którzy dostali 11 nagród Emmy i 26 nominacji za tę produkcję. Bł to też pierwszy telewizyjny serial używający pionierskiej cyfrowej produkcji, która pozwoliła Lucasowi przygotować technologie pod prequele Gwiezdnych Wojen.



Młody Indiana Jones to był jeden z najbardziej ambitnych i złożonych projektów jakie kiedykolwiek tworzono dla telewizji, a rezultat oszałamiewający, seria która ukazała nam Indiego z zupełnie innej strony, mówi producent Rick McCallum, który także wyprodukował prequele oraz Wersję Specjalną Gwiezdnych Wojen. Przez lata utrzymywało się zainteresowanie fanów serią, i gdziegolwiek jestem pytają mnie, co dalej. Jestem szczęśliwy, że ludzie którzy dorastali na tej serii będą mogli ją teraz mieć dla siebie, a nowe poklenie będzie w stanie odkryć to zdumiewające aktorstwo, reżyserię, czy pisanie scenariuszu, które zawsze były wyznacznikiem tego wyjątkowego przedsięwzięcia.

W odcinkach zobaczymy Seana Patricka Flanery’ego (Boondock Saints, The Dead Zone) jako nastoletniego Indianę Jonesa, Coreya Carriera (Nixon) jako Indy’ego w wieku 9 lat. W epizodycznych rolach ujrzymy Christophera Lee, Vanessę Redgrave, Maxa von Sydowa, Anne Heche, Lukasa Haasa, Elizabeth Hurley, Catherine Zetę-Jonesa, Jeffreya Wrighta oraz Daniela Craiga.

Gdy emitowano serial w telewizji, krytycy opisali go jako inteligentny, dobrze napisany i bez precedensu w historii TV. The Hollwood Reporter określił serię mianem ekscytujacej, zabawnej, przygodowej, błyskotliwie zrobiony, z historią która w prosty sposób oczarowuje. Bill Moyers powiedział, ta zajmująca opowieść to droga do wyobraźni dziecka, i jego dziadka także. Historia nie była nigdy opowiedziana lepiej i bardziej zajmująco zarówno młodszych jak i starszych. Niech młody Indy będzie kompanem mojego wnuka w 21 wieku.

W serialu znajdziemy też kilka największych nazwisk przemysłu filmowego – jak Bille August (Nędznicy), Mike Newell (Harry Potter i Czara Ognia), David Hare (Godziny), Terry Jones (Monty Python i Świety Graal), Deepa Mehta (Water), Joe Johnston (Park Jurajski III), Nicholas Roeg (Nie patrz), Michael Schultz (Car Warsz), Rosemary Anne Sisson (Schodami w górę i w dół), Frank Darabont (Skazani na Shawshank) czy Jonhathan Hensleigh (Szklana Pułapka 4).



Część I kolekcji pojawi się 23 października w USA, będzie zawierać wiele interaktywnych materiałów będących doskonałymi przewodnikami po XX wieku. Druga część pojawi się już 18 grudnia, a trzecia na wiosnę 2008. Razem będą zawierać 22 filmy oraz 94 dokumenty, interaktywne gry napisane przez River Deep, interaktywną chronologię napisaną przez Terra Incognita Production, oraz historyczne notki autorstwa profesora H.W. Brandsa z Uniwersytetu w Teksasie. Wszystko oczywiście w Dolby Stereo oraz ewentualnie angielskimi podpisami (w USA).

Poniżej zaś zawartość kolejnych dysków.

Młody Indiana Jones dysk 1

My First Adventure (1:25:44). Od starożytnych piramid Egiptu do egzotycznych bazarów Maroko, Indiana Jones odnajduje radość, podniecenie, niebezpieczeństwo i przygodę na każdym kroku.



Pierwszy rozdział serii rozpoczyna się w rodzinnym miasteczku Princeton, gdzie zobaczymy urywki z życia rodzinnego Jonesów, ojca Henry’ego, matkę Annę i niezniszczalnego Henry’ego Waltona Jonesa Jr., bardziej znanego jako Indiana Jones. Dziewięcioletni Indy wraz z rodziną wyrusza w wyprawę wokół świata, rozpoczynając w Oxfordzie, gdzie do drużyny dołącza nie nonsensowna wychowawczyni, Helen Seymour.



Ich pierwszym egzotycznym celem jest Dolina Królów w Egipcie, gdzie Howard Carter akuratnie wykopuje niedawno odkryty grobowiec. W obozie dochodzi tajemniczego morderstwa, które młody Indy pomaga rozwiązać T.E. Lawrence’owi, legendarnemu Lawrence’owi z Arabii.



Dalej podróż wiedzie Indiego do Tangieru w Maroko, gdzie jego rodzina przebywa z Walterem Harrisem, korespondentem London Timesa (i autorem powieści „Morroco That Was”). Tam spotyka Emily Keene, Szarifę Wazanu i zaprzyjaźnia się z młodym marokańskim niewolnikiem imieniem Omar. Po zuchwałej wycieczce na bazar, Indy i Omar zostają pochwyceni przez handlarzy niewolników, a po niebezpiecznej podróży przez piaski Północnej Afryki trafiają na bazar niewolników w Marakeszu, a Indy musi się zmierzyć z własnymi słabościami, by przetrwać.



Występują:
Corey Carrier jako Indy
Ruth De Sosa jako Anna Jones
Lloyd Owen jako Henry Jones
Margaret Tyzack jako Helen Seymour




W pozostałych rolach występują Joseph Bennett (Horawd’s End) jako T.E. Lawrence, Pip Torrens (Doctor Who, Poirot) jako Howard Carter, Kevin McNally (Gibbs z Piratów z Kariabów) jako Walter Harris, Rowena Cooper jako Emily Keene, Ashley Walters jako Omar, Oliver Ford Davies (Sio Bibble w prequelach) jako kapitan okrętu oraz Vic Tablian (Barranca i Człowiek małpa w Poszukiwaczach Zaginionej Arki) jako Demetrios.

W oryginale segment o Egipcie był częścią dwu godzinnego pilota Young Indiana Jones and the Curse of the Jackal z 1992, gdzie drugą połową była historia z Meksyku z 1916 z Seanem Patrickiem Flanerym, jako Indym zamieszanym w Meksykańską Rewolucję. Teraz ten drugi segment znajduje się na dysku 8.

Egipski fragment kręcono w czerwcu i lipcu 1991 w Egipcie oraz Hiszpani.

Fragment z Tangieru nigdy nie został puszczony w telewizji, a był kręcony pod koniec lat 90., kiedy to przerabiano serial na dwu godzinne filmy. Był kręcony pięć lat później niż fragment egipski (luty i maj 1996), więc Corey Carrier wygląda nieco inaczej niż w pierwszej połowie „My First Adventure”.

Segment łączący, gdzie T.E. Lawrence zmierzy się z Demetriosem był kręcony w Tunezji 11 sierpnia 1997, podczas produkcji Mrocznego Widma, z Josephem Bennetem i Viciem Tablianem powracających do swych ról oraz statystami w rolach Pierre’a, Indy’ego i Hellen.

Zdjęcia: David Tattersall i Ashley Rowe
Montaż: Egdar Burcksen i Paul Martin Smith
Scenografia: Gavin Bocquet i Ricky Eyres
Kostiumy: Charlotte Holdich i Louse Page
Muzyka: Lawrence Rosenthal
Produkcja: George Lucas, Rick McCallum
Scenariusz: Jonathan Hales (Egipt), Jule Selbo (Tangier) na podstawie opowiadania George’a Lucasa
Reżyseria: Jim O’Brien (Egipt), Michael Schultz (Tangier)
I dodatki:



Acheology: Unearthing Our Past (0:19:17). Historia ludzkości jest datowana od conajmniej dziesiątków tysięcy lat, ale zapisane są tylko jej fragmenty. Starając się poznać ludzką przyszeszłość archeolodzy wyruszają w podróże po świecie, starając się poznać prawdę, trochę jak detektywi, łączący nieliczne poszlaki, by odkryć dawne tajemnice. Produkcja i scenariusz: Adam Sternberg.



Howard Carter and the Tomp of Tutenkhamun (0:22:34). To kolejny dokument Adama Sternberga tym razem poświecony wspaniałemu archeologowi i wielkiemu 20-wiecznemu odkrywcy, Howardowi Carterowi, który odkrył grobowiec Króla Tut. To dzięki niemu egiptologia zaistniałą w masowej kulturze.



Colonel Lawrence’s War: T.E. Lawrence and Arabia (0:36:05). Był zarówno bohaterem akcji, jak i intelektualistą. Uciekł z bezpiecznej posady biurowej podczas I Wojny Światowej, został przywódcą powstańców, walczył z Arabami przeciw Imperium Ottomańskiemu. Dokument wyprodukowała i napisała Sharon Wood.



From Slavery to Freedom (0:30:08). Dokument Marka Paga o historii niewolnictwa i odzyskiwaniu przez ludzi wolności.

Młody Indiana Jones dysk 2



Passion for Life (1:34:12). Młody Indy i jego rodzina spotyka Theodore'a Roosevelta, byłego prezydenta USA, który jest na safari w Brytyjskiej Afryce Wschodniej (obecnie znanej jako Kenia). Roosvelt był na oficjalnej ekspedycji sponsorowanej przez Smithsonian Instition by zbierać gatunki dla muzeum Narodowego w Waszyngtonie. Jednym z nich był oryks szablorogi, który wówczas był dość częstym gatunkiem, teraz praktycznie nie możliwym do znalezienia.

Indy chce pomóc Rooseveltowi. Ale też zaprzyjaźnia się z chłopakiem z plemienia Masajów - Meto i dowiaduje się od starszyzny plemiennej o delikatnych łańcuchach ekologicznych. Odkrywa balans, który łączy wszelkie życie afrykańskiej sawanny. Jest też zakłopotany wczesno XX wieczną praktyką zabijania zwierząt by wystawiać je w muzeum, aby zachować gatunek.



Potem Indy podróżuje do Paryża, by uczyć się o nowych ruchach artystycznych, gwałtownie powstających na artystycznej scenie. I choć Louvre oferuje wszelkie rodzaje klasycznej sztuki, prawdziwi artyści mogą być znalezieni w biedniejszych i groźniejszych dzielnicach Paryża. Młody Norman Rockwell zabiera Indy'ego do bohemiańskiej kafeterii w Montmartre, gdzie urzęduje artysta Pablo Picasso, i jego spokojniejszy kompan Georges Braques oraz Edgar Degas. Picasso jest zdeterminowany by udowodnić starej gwardii w postaci Degasa, że jego prace nie rujnują sceny artystycznej, jak twierdzi Degas.



Występują: Corey Carrier jako Indy, Ruth De Sosa jako Anna Jones, Lloyd Owen jako Henry Jones oraz Margaret Tyzack jako Helen Seymour. Gościnnie występują: Danny Webb (Alien3) jako Pablo Picasso, Jean Pierre Aumont jako Edgar Degas, Isaac Senteu Supeyo jako Meto, James Gammon (Wzgórze Nadziei) jako Teddy Roosevelt; Paul Freeman (Poszukiwacze zaginionej arki) jako Selous; Lukas Haas (Marsjanie atakują) jako Norman Rockwell;

Afryka była jednym z najmocniejszych przeżyć. Kręciliśmy w Maasai Mora oraz nad rzeką Tana. Tam jest coś, co trafia głęboko w człowieka. Nie chodzi tylko o królestwo zwierząt, ale unikalną równowagę życia, które jest absolutnie perfekcyjne. To niesamowity kontynent. Kiedy się wyjedzie z Nairobi w Kenii ma się wrażenie, że życie nie zmieniło się tu od tysięcy lat. To niesamowite. - Mówi producent Rick McCallum.



Chciałem zrobić epizod o Kenii, głównie dlatego by pokazać ekologiczną przygodę, która na prawdę była bardzo silna. A Teddy Roosevelt to wspaniała postać, tak jak i relację między Indym i chłopcem Masajów, to coś co wiedziałem, że mogę napisać dobrze i będzie dobre. Ale to co interesujące to też opowieść o językach. Gdziekolwiek Indy się udaje, próbuje nauczyć się lokalnego języka, a tu mieliśmy komunikację między chłopcami z dwóch odmiennych kultur. Indy uczy się od tego chłopca i jego świata jak rozwinąć problem Roosevelta. To na prawdę dobra historia, taka jaką chciałbym oglądać. - Mówi scenarzysta Matthew Jacobs.

Zdjęcia: Miguel Icasa Solana i David Tattersall; montaż: Edgar Burcksen; Scenografia: Gavin Bocquet; Kostiumy: Charlotte Holdich; Muzyka Laurence Rosenthal i Joel McNeely; Producent wykonawczy: George Lucas; Producent: Rick McCallum; Scenariusz: Matthew Jacobs (Brytyjska Afryka wschodnia) i Reg Gadney (Paryż); Reżyseria: Carl Schultz (Afryka), Rene Manzor (Paryż).

Młody Indiana Jones dysk 3

Trzeci dysk będącym suplementem do drugiego, gdzie znajduje się film pt. Passsion for Life, znów będący połączeniem paru odcinków. Oto co na nim znajdziemy:



Theodore Roosevelt and The American Century (0:30:50). Znany w swoich czasach jako „Amerykański Lew”, Roosvelt wprowadził Stany Zjednoczone w XX wiek. Był pierwszym prezydentem, który podróżował za granicę, pierwszym który leciał samolotem, wielką figurą z olbrzymią osobowością. Roosvelt czerpał życie pełnymi garściami, a jego pasji starczyłoby co najmniej na pięć żyć. To jego dziedzictwo pchnęło dalej amerykanów, nawet wiele pokoleń później. Film wyprodukowany i napisany przez Davida O’Della.



Ecology: Pulse of the Planet (0:24:12). Póki co, Ziemia jest jedyną znaną nam kolebką życia we wszechświecie. A jej wyważony i delikatny ekosystem utrzymuje życie. W tym dokumencie zobaczymy jak ważną rolę odgrywają ludzie jako zarządcy i nadzorcy zdrowia naszej planety, ze szczególnym uwzględnieniem naprawy błędów poprzednich wieków w Północnej Kalifornii. Ponownie autorem tego dokumentu jest David O’Dell



American Dreams: Normal Rockwell & The Saturday Evening Post (0:24:17). Prawdopodobnie żaden artysta nie ujął tak optymistycznego ducha Ameryki jak zrobił to w pierwszej połowie XX wieku Norman Rockwell. W erze zanim telewizja stała się mass medium, które łączy naród, Amerykanie przerzucali strony The Saturday Evening Post, by dowiedzieć się o ich samych, czy o świecie. Portretując ich na okładkach najbardziej popularnych numerów, to właśnie dzieło Rockwella. A co najważniejsze pomimo swych osiągnięć, nigdy nie uznawał się za artystę. Autorem dokumentu jest Mark Page.



Art Rebellion: The Making of the Modern (0:26:06). Paryż w drugiej połowie XIX wieku stał się miastem, które ściągało ludzi. Była to nowoczesna metropolia, rozwijająca się, przyszłościowa, ze elektrycznym oświetleniem, stalowymi wieżami. A od 300 lat ściągająca także artystów. Energia i innowacyjność często była przelewana na płótno, ale niektórzy ogarnięci pasją młodzi artyści dorastający w duchu rewolucji, starali się sięgnąć ku własnym osobistym wizją, które zmieniły sztukę na zawszę, tworząc nowoczesny świat. Autorem dokumentu jest Mark Page.



Edgar Degas: Reluctant Rebel (0:22:53). Pośród młodych artystów, zmieniających oblicze współczesnego im świata był też Edgar Degas. Ale choć był w samym sercu rewolucyjnego ruchu, Degas różnił się od swych towarzyszy, pochodził z arystokratycznej i bogatej rodziny. Ale pomimo to udało mu się zszokować świat sztuki obserwując i malując paryżan każdego dnia. Jego prace z nagimi kobietami uznawano za skandaliczne, a on nigdy nie zdobywał swych tematów jak to robili klasyczni artyści. Choć był konserwatystą politycznym i społecznym, dzięki swym pracom zdobył przydomek buntownika. Dokument ponownie autorstwa Marka Page’a.



Braque & Picasso: A Collaboration Cubed (0:23:14). Entuzjaści samotnika Pabla Picasso często przypisują mu całą zasługę stworzenia kubizmu, ale nie można zapominać o jego bardziej cichym współpracowniku, który tak jak i on zasługuje na wspomnienie. George Braque i Pablo Picasso byli zżyci ze sobą, ale ich wzajemne stosunki napędzała wzajemna konkurencyjność, zwłaszcza gdy każda nowa praca jednego z nich była inspiracją dla następnego wielkiego osiągnięcia. Ten dokument ukazuje Picassa i Braque, także koncentrując się na ich wzajemnej współpracy. Raz jeszcze autorem jest Mark Page.



Młody Indiana Jones dysk 4





Perils of Cupid (1:33:02). Tym razem młodego Indianę Jonesa i jego rodzinę zajmą sprawy sercowe, a wszystko to w scenerii jednego z najbardziej romantycznych miast Europy. W Wiedniu, Indy jest oczarowany Księżniczką Zofią, córką Arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Jego frustracja z powodu marnych efektów sercowych, doprowadza prawie jego rodzinę do dyplomatycznego incydentu. Tymczasem Indy szuka rady od członków pierwszej światowej konferencji psychoanalitycznej, ale słowa wiedzy które przekazują mu Zygmunt Freud, Carl Gustav Jung czy Alfred Adler na nic się zdają uwikłanemu w nieszczęśliwą miłość dziewięciolatkowi. Ale już w tym wieku widać po nim wytrwałość i impulsywność, zwłaszcza gdy wdziera się do strzeżonego pałacu, aby dać Zofii prezent.



Potem we Florencji, Indy studiuje fizykę i prawa magnetyzmu. Tymczasem jego matka, Anna Jones otrzymuje swoją lekcję od pasjonata Giacomo Pucciniego. Kompozytor operowy wykorzystuje fakt nieobecności profesora Henry’ego Jonesa, by pokazać Annie piękno Włoch. Serce Anny zaczyna wichrować, a młody Indy wyczuwa, że może się wydarzyć coś strasznego.



Występują Corey Carrier jako Indy, Ruth De Sosa jako Anna Jones, Lloyd Owen jako Henry Jones oraz Margaret Tyzack jako Helen Seymour. Gościnnie występują George Corraface (Ucieczka z L.A) jako Giacomo Puccini, Lennart Hjulstrom jako Franciszek Ferdynand, Ernst Hugo Jardegard jako Carl Jung, Bjorn Granat jako Alder, Amalie Alstrup jako Zofia oraz Max Von Sydow (Hannah i jej siostry, Raport mniejszości) jako Zygmunt Freud.



Fani z pewnością dostrzegą dwa mignięcia na ekranie. Pierwsze z nich to Pernilla August (Shmi Skywalker) grająca Emilie, guwernantkę Zofii, oraz Bruce’a Boę (generał Callist Rieeken) grającego ambasadora Kerensa.

Perils of Cupid składa się z dwóch oryginalnych epizodów – „Vienna, November 1908” początkowo czwarty odcinek w pierwszym sezonie wyświetlony w kwietniu 1992. Druga połówka to odcinek pt. „Florence, May 1908”, który pokazuje, że w „filmowej” wersji zmieniono kolejność. W oryginale był to 29 odcinek i znajdował się w drugim sezonie, nigdy nie wyświetlono go w USA.



Segment o Wiedniu wyreżyserował Billie August, występuje tu wielu wielu szweckich aktorów.

Segment o Florencji to dzieło Mike’a Newella, reżysera „Czterech Wesel i Pogrzebu” czy „Harry’ego Pottera i Czara ognia”

Odcinek o Wiedniu był kręcony w Sztokholmie i Wiedniu w lutym i marcu 1991, a o Florencji we Florencji i Pizie w październiku 1992.



Młody Indy Jones dysk 5

Dysk piąty Przygód Młodego Indiany Jonesa to głównie materiały dodatkowe do filmu "Perils of Cupid".



Giacamo Puccini: Music of the Heart (0:25:34). Aż po dziś dzień opery Giacomo Pucciniego są wystawiane przy pełnej widowni. Jego prace w tym - La Boheme - to fascynujące historie z powabną muzyką, na które wciąż jest zapotrzebowanie. Miast oper o mitologicznych, heroicznych, historycznych aspektach czy bazujących na klasycznej literaturze, prace Pucciniego koncentrowały się na prawdziwych ludziach w prawdopodobnych okolicznościach, niejednokrotnie inspirowanych życiowem doświadczeniem artysty. Dokument wyprodukowany przez davida O'Della.



It's Opera! (0:29:02). Większość z nas potrafi rozpoznać dźwięk opery, gdy go usłyszy, ale mało kto wie, czym ona na prawdę jest. Co jest sekretem opery? Odkryj jak kompleksowa współgra różnych form sztuki - piosenki, muzyki, kostiumów, dekoracji, dramatu, czy reżyserii - zlewają się by stać się prawdziwie unikalnym doświadczeniem, przez przegląd nowoczesnych przedstawień operowych, ale też poznając jej historyczne korzenie, a także przedstawienie "Wesele Figara". Dokument Davida O'Della.



The Archduke's Last Journey: End of an Era (0:20:55). W czerwcu 1914 specjalny pociąg przeworzacy acyksięcia Franciszka Ferdynanda, dziedzica tronu Austrii, jechał do Sarajewa. terroryści zaatakowali, a 19 letni strzelec zabił Arcyksięcia i jego żonę. A to spowodowało reakcję łańcuchową, gdy sieć dyplomatycznych sojuszy posypała się wciągając świat w wojnę, która zabiła miliony i okaleczyła kolejne, a także zakończyła królewską dominację w Europie. Dokument autorstwa Sharon Wood.



Powder Keg: Europe 1900 to 1914 (0:26:06). Pomiędzy sierpniem 1914 a listopadem 1918, 27 krajów wypowiedziało sobie wojnę. 60 milionów mężczyzn z całego świata walczyło, a ponad 8,5 miliona zginęło. Ale latem roku 1914 światowi przywódcy kładli podwaliny pod najbardziej destrukcyjną wojnę jaką znała ówczesna historia, nie wiedząc konsekwencji. Dlaczego? Dokument autorstwa Sharon Wood.



Sigmund Freud: Exploring the Unconscious (0:21:56). Były czasy, gdy relacja pacjent - lekarz była mocno autorytarna, doktorzy nie słuchali, tylko przypisywali, a cierpiących na schorzenia psychiczne skazywano na zimne i brutalne programy powrotu do zdrowia. Zygmunt Freud zmienił to wszystko rozwijając psychoanalizę, dzięki której słuchał on pacjenta i starał się oznaczać jego podświadomość, studiując tak sny, jak i mitologię, by odkryć naukę. Śmiałe konkluzje Freuda wprowadzały w zakłopotanie konserwatywne środowisko jego czasów, ale do dziś jesteśmy świadomi jego wpływu na dzisiejszy świat. Dokument autorstwa Adama Sternberga.



Carl Jung and the Journey to Self Discovery (0:19:30). Protegowany Freuda, Carl Gustav Jung czuł, że idee jego mentora są zbyt ograniczone, szukał innych źródeł, aby badać behawioryzm indywiduum i kultur. To właśnie badania Junga pozwoliły zidentyfikować i sklasyfikować typowe ludzkie zachowania i osobowości w archetypy, i jak kultura i społeczeństwo kształtuje nas samych. Jung pozostał wierny w siłę indywiduum, pomimo norm kształtowanych przez społeczeństwo. Dokument wyprodukował Adam Sternberg, a scenariusz napisał Adam Sternberg z Kristin Pichaske.



Psychology: Charting the Human Mind (0:26:33). Analiza umysłu, eksploracja ludzkich motywów i zachowań to niektóre z przełomowych dziedzin studiowanych w XIX i XX wieku, kształtowane przez obdarzonych wizją myślicieli i wspomagane pamiętnymi eksperymentami. Ten dokument śledzi rozwój pierwszych naukowych prób Wilhelma Wundta, praktyk Zygmunda Frueda oraz kontrowersyjnej filozofii eugenicznej, której podwaliny stworzyli B.F. Skinner i Stanley Milgram. Dokument wyprodukował Adam Sternberg, a scenariusz napisał Adam Sternberg z Kristin Pichaske.



Młody Indy Jones dysk 6

Travels with Father (1:32:29). Tym razem podróż po całym świecie z ojcem zaprowadza młodego Henryego Jonesa Jr. i jego rodzinę do Rosji w pierwszych latach XX wieku. Niezdarnść powoduje, że Junior ląduje w gorącej wodzie wraz z ojcem. a chcąc uniknąć kary, Indy ucieka na rosyjską wieś, gdzie spotyka dziwnego starca imieniem Lew Tołstoj. Obaj zgadzają się w jednym, że całe zło jest w innych ludziach. Obaj wyruszają dalej szukać prostszego życia, przez piękne wiejskie widoki, spotykają cyganów i unikają Kozaków. Cała ta wyprawa powoduje, że Indy zaczyna tęsknić za domem, ale na długo nie zapomni wyprawy z upartym starcem.



Następnym celem podróży jest Grecja, gdzie jego matka, Anna odkrywa, że ojciec i syn muszą spędzić ze sobą więcej czasu. Obaj jeżą się na samą myśl o wspólnym towarzystwie, ale razem odkrywają piękne miejsca starożytnej Grecji, ale Henry musi w końcu przejść przez zuchwałość i upartość, gdy przechodzą do tematu nauki filozofii Arystotelesa. Seria różnych przygód prowadzi ich do osamotnianego monastyru na samym szczecie góry. Kiedy Indy studiuje tam w bibliotece spotyka Nikosa Kazantzakisa, pisarza, który pewnego dnia Greka Zorbę. Lekcje przerodzą się także w wycieczkę w małej skrzyni zawieszonej na linie tuż przy mającym tysiąc stóp zboczu góry.



Występują Corey Carrier jako Indy, Ruth Da Sosa jako Anna Jones, Lloyd Owen jako Henry Jones i Margaret Tyzack jako Helen Seymour. Gościnnie występują Michael Gough (Ściśle tajne, Batman) w roli Tołstowja, George Yiasoumi jako kierowca Aristotle oraz George Jackos jako Nikos Kazantzakis.

Zdjęcia: Giles Nuttgens; Montaż: Paul Maurtin Smith; Scenografia: Ricky Eyres; Kostiumy: Trisha Biggar; Muzyka: Laurence Rosenthal; Producent wykonawczy: George Lucas; Producent: Rick McCallum; Scenariusz: Frank Darabont, Matthew Jacobs oraz Jonathan Hales; Reżyseria: Michael Schultz (Rosja), Deepa Mehta (Grecja).



"Travels with Father" był kręcony w Pradze, Meteorze, Delfach oraz Atenach w czerwcu 1994. Akcja dzieje się w roku 1909. Oryginalny odcinek różni się od tego w wersji DVD, gdzie pojawiał się segment z Seanem Patrickiem Flanerym jako 20-letnim Indym. W 1997 dostał też nagrodę Emmy za najlepsza muzyczna kompozycję w miniserii.

No i na koniec jeszcze o dodatkach

Seeking Truth: The Life of Leo Tolstoy (0:31:15). Urodzony w najwyższych kręgach rosyjskiego społeczeństwa, zmagał się z dziedzictwem swego arystokratycznego życia. Jego skonfliktowane dzienniki stały się podstawą do późniejszego pisania i stworzenia arcydzieł takich jak "Wojna i Pokój" czy "Anna Karenina". Późniejsza praca wyczerpała go emocjonalnie, ale odkrył nowe życie pod pragmatycznym sztandarem Chrześcijaństwa, i dożył swych dni w spokoju i umiarze. Dokument autorstwa Sharon Wood.



Unquiet Voices: Russian Writers and the State (0:26:00). Na początku XIX stulecia, rosyjscy pisarze tworzący narodową literaturę, nie przystająca do moralnych i filozoficznych głębi i intensywności. Buntowali się przeciw konwencji, zmieniając to czego oczekuje się po powieściach i zmieniając tym samym światową literaturę, doświadczając przy okazji zmian politycznych. Byli to Aleksander Puszkin, Mikołaj Gogol, Iwan Turgenew, Lew Tołstoj, Fiodor Dostojewski, Anton Czechow, Maxim Gorsky czy Aleksander Sołżenicyn. Dokument autorstwa Sharon Wood.



Aristotle: Creating Foundations (0:21:37). Żaden inny filozof nie rozważał na tyle tematów, ani nie miał tylu odkryć, co Arystoteles. W starożytnej Grecji, Arystoteles różnił się od swego mentora, Platona, nie tym, że nie miał odpowiedzi na pytania, ale raczej szukał zrozumienia życia, przez doświadczenie go tu i teraz. Jego analityczne nauki i zdobywanie wiedzy doprowadziły go do rozwoju logiki, a te prace kontynuuje się po dzień dzisiejszy, i to zarówno w salach sądowych, gdzie prawnicy analizują kodeksy, jak i przy tworzeniu oprogramowania. Dokument autorstwa Jeniffer Putrecelli.



Ancient Questions: Philosophy and Our Search for Meaning (0:23:52). Od świtu czasu i ludzkości, ludzie na całym świecie zadają sobie pytania na temat tego, co widzą. Każdy człowiek jest urodzonym filozofem, a wielu z nich kształtowało i próbowało zrozumieć co znaczy być człowiekiem. Dokument Marka Page'a wyprodukowany przez Marka Page'a i Jennifer Petrucelli.



Młody Indiana Jones dysk 7



Journey of Radiance (1:35:41). W Benares, największe religie świata gromadzą się przy brzegu rzeki Ganges. Indy oczywiście się tam pojawia i zostają mu przedstawione najważniejsze religie świata przez bardzo imponującego przewodnika - Jiddu Krishnamurti. Młody chłopiec jest wybrany przez ruch teozoficzny i ogłoszony następnym mesjaszem. Ale nie wszyscy w to wierzą, a już na pewno nie Helen Seymour, która nie wierzy teozofom a już na pewno nie ich gościom - Annie Besant i Charlesowi Leadbeaterowi. Dochodzenie Helen daje jej lekcję na temat tolerancji, sceptycyzmu i uprzedzeń, podczas gdy Indy doświadcza spojrzeń na wiele różnych wiar.

Następnie rodzina Jonesów udaje się do Pekinu, gdzie Indy, Anna i panna Seymour zwiedzają Wielki Mur. Ale ich podróż zabiera ich dalej w głąb lądu, a Indy zapada na tajemnicza chorobę. Zdesperowana Anna chce mu pomóc. Biedna chińska rodzina sprawuje nad nimi opiekę, a Anna musi być dzielna wobec dziwnych zwyczajów i praktyk medycznych, które stosuje tu doktor Wen Chiu, zwłaszcza jak zależy jej na ozdrowieniu syna.



Występują: Corey Carrier jako Indy, Margaret Tyzack jako Helen Seymour, Ruth De Sosa jako Anna Jones, oraz Lloyd Owen jako Henry Jones. Gościnnie wystąpili John Wood (Gry wojenne, Czekolada) jako Charles Leadbeater, Dorothy Tutin jako Annie Besant, Ping Wu ("Seinfeld", "24") jako Li Shung Sui, Nigel Fan jako Ah Pin, oraz Hemanth Rao jako Krishnamurti. Zdjęcia: Giles Nuttgens i Oliver Stapleton; Montaż: Louise Rubacky i Edgar Burcksen; Scenografia: Gavin Bocquet i Lucy Richardson; Kostiumy: Charlotte Holdich; Muzyka: Laurence Rosenthal; Producent wykonawczy: George Lucas; Producent: Rick McCallum; Scenariusz: Jonathan Hensleigh (Benares), Rosemary Anne Sisson (Pekin) oba na podstawie opowiadań George'a Lucasa. Reżyseria: Deepa Mehta (Benares), Gavin Millar (Pekin).

Oba oryginalne odcinki były wyświetlane jako "Benares, Styczeń 1910" i "Pekin, Marzec 1910". Początkowo miały być wyświetlane jako odcinek 9 i 11 pierwszego sezonu, ale skończyło się na 25 i 24 w drugim.



Zdjęcia odbyły się w Shangaju i Pekinie w listopadzie (3-15) 1991 oraz w Benares od 23 lutego do 12 marca 1991.

Hemanth Rao został wybrany do roli Krishnamurti dzięki sile jaką prezentował w szkolnych przedstawieniach. Ale potem zajął się karierą inżynieryjną



Jiddu Krishnamurti: The Reluctant Messiah (0:26:50). Został wyrwany z ubóstwa i choroby w Indiach i ogłoszony nowym mesjaszem, miał przynieść światu zbawienie. Chłopiec, który stał się symbolem nowego ruchu duchowego, przemawiający do znudzonych sporami socjalnymi, religijnymi dogmatami i materializmem. Ale już jako dorosły odrzucił swą pozycję, odkrywając własną ścieżkę. Przed tymi którzy za nim podążali Jiddu Krishnamurti różnił się wobec oczekiwań i nie zaoferował nikomu zbawienia. Zamiast tego wzywał do odrzucenia religijnej dogmy, zachęcał tych, którzy go słuchali do odkrywania własnych odpowiedzi. Dokument autorstwa Adama Sternberga i Lisy Clark.



Annie Besant: An Unlikely Rebel (0:26:55). Annie Besant była silną kobietą ery autorytarnej. Przeszła drogę od żony wikarego, do przywódczyni religijnej. Żyła odważnie i z pasją. Zwracała uwagę na warunki pracy biednych, wypowiadała się na tematy tak radykalne jak prawa kobiet czy kontrola urodzin, indyjski nacjonalizm czy braterstwo ludzi. Starała się zakończyć cierpienie na świecie i znaleźć duchowe oświecenie. Dokument wyprodukował Adam Sternberg, a stworzyli go Adam Sternberg i Lisa Clark.



Medicine in the Middle Kingdom (0:26:49). Jedna z najstarszych światowych cywilizacji, Chiny stworzyły kompleksową i wyszukaną kulturę, której częścią był też system medyczny, radykalnie różny od zachodniego. Dziś tradycyjna chińska medycyna jest praktykowana także poza granicami Chin. Jak do tego doszło? I czym jest chińska medycyna? I czy na prawdę działa? A jeśli tak to jak? Dokument autorstwa Sharon Wood.



Eastern Spirituality: The Road to Enlightenment (0:29:06). Światowe wiary religijne można podzielić według dwóch podstawowych grup. zachodnia duchowość (Chrześcijaństwo, Judaizm i Islam) oraz Wschodnia (Buddyzm i Hinduizm). I choć wszystkie te wiary, mają wiele wspólnego zwłaszcza w pytaniach, które zadają, różnią się w tradycji. Na zachodzie, śmierć jest końcem ludzkiego doświadczenia, podczas gdy na wschodzie tylko fragmentem cyklu. Na zachodzie szczęście osiąga się przez podążanie za żądzami, na wschodzie przez wyrzekanie się ich. Na zachodzie nie ma miejsca na dwuznaczności, podczas gdy droga oświecenia wschodu wymaga odrzucenia tego co pewne. Dokument autorstwa Adama Sternberga i Lisy Clark.

Młody Indiana Jones dysk 8



Spring Break Adventure (1:35:59). Jest rok 1916, student szkoły średniej, Indiana Jones mieszka z ojcem w Princeton, w New Jersey i dorabia sobie przygotowując napoje. Zbliża się przerwa wiosenna, a Indy myśli tylko by zabrać swoja dziewczynę Nancy (córkę autora Cliffhangera - Edwarda Stratemayera) na przejażdżkę nowym Bugati. Zdobycie części do zagranicznego silnika wydaje się jednak niemożliwe, ale przysługa dla profesora pracującego w laboratoriach Thomasa Edisona podnosi nadzieje. Tyle, że plany Indiego zostają pokrzyżowane przez tajemnicze włamanie i kradzież elektrycznego motoru oraz pogłoski o niemieckich szpiegach. w rezultacie tę tajemnice może rozwikłać jedynie Indy i Nancy.



Indy i jego ojciec jadą na południe odwiedzić rodzinę w Albuquerque. Wraz ze swoim kuzynem Frankiem, Indy udaje się do Columbus w Nowym Meksyku, by zobaczyć dziki owies, gdy miasteczko zostaje zaatakowane przez Pancho Villę i jego kompanów. Odgrywając bohatera, Indiana podąża za zwolennikami Villi na pusytnie i niebawem zostaje pojmany. Do 16-latka dobrego w walce szybko trafiają słowa Villi i przyłącza się do ich sprawy, walcząc poich stronie gdy generał Pershing ściga ich po pustyni. Indy spotyka się i zaprzyjaźnia z belgijskim emigrantem Remym. Doświadcza intensywności młodego George'a S. Pattona, a także odnajduje mordercę, który uciekł 8 lat temu prawu w Kairze podczas wcześniejszej przygody Indiego, a ta ścieżka zaprowadzi go do ogarniętej wojną Europy...



Występują: Sean Patrick Flanery jako Indy, Lloyd Owen jako Henry Jones, oraz Ronny Coutteure jako Remy. Gościnnie występują Robyn Lively (Nastoletnia czarownica) jako Nancy Strattemeyer, Francesco Quinn (Platoon, "24") jako Jose, Mike Moroff ("Od zmierzchu do świtu") jako Pancho Villa, Mark L. Taylor (Arachnophobia) jako profesor Thompson, Clark Gregg jako Dickinson, oraz James Handy ("NYPD Blue") jako Frank Brady.



Zdjęcia: David Tattersall; Montaż: Edgar Burcksen, Louise Rubacky, Paul Martin Smith, GBFE; Scenografia: Gavin Bocquet, Ricky Eyres, Barbara Kretschmer, Jeffrey Ginn; Kostiumy: Charlotte Holdich, Louise Page, Peggy Farrell; Muzyka: Laurence Rosenthal; Producent wykonawczy: George Lucas; Producent: Rick McCallum; Scenariusze na podstawie opowieści George'a Lucasa: Matthew Jacobs (Princeton), Jonathan Hales (Meksyk). Reżyseria: Joe Johnston (Princeton), Carl Schultz (Meksyk).



Film składa się z epizodu z drugiego sezonu "Princeton, Luty 1916" oraz drugiej połówki pilota (Młody Indiana Jones i klątwa szakala). Princeton wyświetlono po raz pierwszy 20 marca 1993, a szakal 4 marca 1992.



W oryginalnym pilocie segment z Meksykiem pojawił się zaraz po Egipcie 1908 (teraz połowie My First Adventrue) i rozwiązano tam zagadkę ukradzionej głowy szakala.

Aktor Mike Moroff, który gra Pancho Villę ma osobiste powiązanie z rolą, jego dziadek był jednym z jeźdźców Villi, a Moroff posiada kilka listów miłosnych napisanych przez Villę. Mój ojciec dorastał w Chilhuahua, w Meksyku, skąd pochodzi Villa, mówi Moroff, to był bohater mojego ojca.

Młody Indiana Jones dysk 9

9 płyta to dodatki do Spring Break Adventure.



Thomas Edison: Lighting Up the World (0:26:52). I choć cały kraj był już pełen podziwu wobec Thomasa Edisona za jego zdumiewające odkrycie fonografu, ale to był dopiero jeden z wielu przełomowych patentów. To jego wspaniała ambicja doprowadziła do oświetlenia nowoczesnego życia nie za pomocą lampy gazowej a elektryczności. Ale droga do odkrycia żarówki była pełna kontrowersji i konfrontacji, i choć Edison wygrał bitwę o żarówkę, to właśnie ten konflikt był jego największym wyzwaniem. Dokument autorstwa Douga Hamiltona.



Invention and Innovation: What's Behind a Good Idea? (0:22:55). Amerykański urząd patentowy jest nieustannie zasypywany tysiącami całkowicie zadziwiających pomysłów które miały ułatwić życie, lecz miast kierować się zdrowym rozsądkiem ich twórcy kładą nacisk na dobre intencje. Nauszniki dla psów? Szkło protekcyjne dla kurczaków? Jak odróżnić na prawdę dobre pomysły od reszty? Co sprawia, że wynalazek staje się innowacją? Dokument będzie śledził ścieżki życia nowoczesnego wynalazcy, Deana Kamena, który stworzył Segway, przenośną maszynę do dializy oraz iBota. Dokument autorstwa Douga Hamiltona.



The Mystery of Edward Stratemeyer (0:26:15). Postaci, które stworzył Edward Stratemeyer, są jednymi z najbardziej ujmujących i trwałych fikcyjnych bohaterów wszechczasów, choć tylko nieliczni znają imię ich autora. Jego płodne i osiągające sukces pisanie spowodowało, że edytorzy nalegali by ukrył się za pseudonimami, aby nie było wiadomo ile z tych wszystkich tomów napisał jeden człowiek. Poruszał wyobraźnie dzieci, dostarczając niesamowite przygody i podniecenie, stworzył Toma Swifta, Nancy Drew Hardych. Stratemeyer jest ojcem wielu postaci, które wciąż fascynują młodych czytelników w kolejnym tysiącleciu. Autorem dokumentu jest Todd Wagner.



Wanted: Dead or Alive -- Pancho Villa and the American Invasion of Mexico (0:28:09). Ponad 100 ballad wysławia jego imię powtarzając mit: wyjętego spod prawa, bandyty, kochanka, nowego Robin Hooda. Jego wizerunek został dodatkowo doskonale ukazany przez Hollywood, więc amerykanie wierzą, że Francisco Villa był bohaterem. Ale 9 marca 1916 amerykańskie wojska zebrane przy południowej granicy były gotowe do inwazji na Meksyk. tysiące żołnierzy miały polować na jednego człowieka - Villę, idealistę, rewolucjonistę, który przeobraził się w wroga po szokującym najeździe na terytorium USA. Dokument autorstwa Marka Page'a.



General John J. Pershing and His American Army (0:28:26). Kiedy w 1914 wybuchła Wielka Wojna, amerykanie byli pewni, że za oceanem rozszalał się europejski konflikt. Ale kiedy niemieckie łodzie podwodne zaczęły atakować amerykańskie cele cywilne, rząd USA nie mógł pozostać neutralny, musiał wkroczyć do akcji. Dowództwo przekazano generałowi Johnowi J.Pershingowi, weteranowi polowania na Pancho Villę. Alianci chcieli by amerykanie dołączyli do ich sił, uzupełniając ich straty. Ale Persing odmówił. Zamiast wzmocnić siły Brytyjczyków czy Francuzów, Pershing wolał stworzyć amerykańskie siły. To właśnie stało się podstawą powstających i kształtujących się sił zbrojnych amerykanów. Dokument autorstwa Jennifer Petrucelli.



George S. Patton: American Achilles (0:29:35). Długo czekał na starcie, twierdząc, że jest przeznaczony dla wojny. Polując na Pancho Villę, Patton zaznał sławy, dzięki zabiciu kilku poruczników Villi i przywiezieniu ich ciał do obozu amerykańskiego w swoim jeepie. To był tylko początek sławy, której pożądał, a ona została mu prawie ukradziona przez rany zadane w czasie I Wojny Światowej, które spowodowały, że nie mógł walczyć. Powrócił dopiero w czasie II Wojny Światowej jako dziki i zaciekły przywódca, pierwszy amerykański generał walczący przeciw nazistą. Jego zdumiewające taktyki w basenie morza Śródziemnego dowodziły jego geniuszu w dowodzeniu czołgami, a to zmieniło sytuację w ogarniętej wojną Europie. Ale wojowniczość Pattona była deprecjonowana przez jego zamiłowanie do przemocy, której doświadczali także jego właśni ludzie. Dokument autorstwa Marka Page'a.

Młody Indiana Jones dysk 10

Love's Sweet Song (1:32:54). Zagubiony po walkach u boku Pancho Villi, Indy przemierza ocean, gdzie Wielka Wojna właśnie szaleje po Europie, mając nadzieję, że tam znajdzie swój cel. Wraz z belgijskim nacjonalistą i przyjacielem Remym Baudoinem Indiana zamierza dołączyć do armii Belgii. Pierwszym przystankiem jest dla nich jednak Irlandia, gdzie muszą zaoszczędzić trochę pieniędzy by wyruszyć w dalszą drogę, dlatego chwytają się różnych prac. Indy pracuje jako barman w pubie do którego uczęszcza pisarz sztuk teatralnych Sean O'Casey, który chce umacniać duch tożsamości Irlandczyków nową sztuką, ale stara gwardia którą ucieleśnia W.B. Yates ma inne zdanie. Tożsamość jest jednak bardzo ważna w tej opowieści, Indy będzie musiał udawać bogatego Amerykanina by przypodobać się Irlandce imieniem Maggie, podczas gdy jej brat Sean Lemass bacznie na niego spogląda. Ale tożsamość Irlandii powoduje krwawą Wielkanocną Rebelię, która wybucha nim Indy może wyjechać do Londynu.



Po przeżyciach w pełnej przemocy i chaosu Irlandii, Indy i Remy przybywają do Londynu by się zaciągnąć do armii. Wiedząc, że jego życie niebawem przemieni się w śmiertelny pojedynek, Indy niezdarnie szuka komfortu w towarzystwie kobiet, w tym przedziwne spotkanie zaaranżowane przez Sylvi Pankhust. Ale daje się za to oczarować pięknej dziewczynie, Vicky Prentiss, która sprawdza bilety w autobusie. Razem spędzają romantyczny czas w idyllicznej prowincji angielskiej. Indy wraz z Vicky odwiedzają też jego starą nauczycielkę, Helen Seymour która zaprasza ich na bankiet na którym jest obecny Winston Churchill.



Wystąpili: Sean Patrick Flanery jako Indy, Ronny Coutteure jako Remy orazd Margaret Tyzack jako Helen Seymour. Gościnnie wystąpili: Elizabeth Hurley (Austin Powers) jako Vicki Prentiss, John Lynch jako Sean O'Casey, Shane Connaughton (Moja lewa stopa) jako W.B. Yeats, Darragh Kelly jako Sean Lemass, Susannah Doyle jako Maggie Lemass; Nell Murphy jako Nuala, Vanessa Redgrave (Howard's End, Julia) jako Lady Prentiss oraz Kika Markham jako Sylvia Pankhurst.



Zdjęcia: David Tattersall; Montaż: Edgar Burcksen i Louise Rubacky; Scenografia: Gavin Bocquet; Kostiumy: Charlotte Holdich; Muzyka Laurence Rosenthal oraz Joel McNeely; Producent wykonawczy: George Lucas; Producent: Rick McCallum; Scenariusz: Jonathan Hales (Irlandia) oraz Rosemary Anne Sisson (Londyn); Reżyseria: Gillies MacKinnon (Irlandia) i Carl Schultz (Londyn).



W oryginale były to epizody "Irlandia, Kwiecień 1916" oraz "Londyn, maj 1916". Odcinek irlandzki był częścią drugiego sezonu i był kręcony we wrześniu 1992, a ten w Londynie był pierwszym prawdziwym odcinkiem (po pilocie) w pierwszym sezonie, a nakręcono go w czerwcu 1991.



Pełnia podczas przechadzki Indyego i Vicky po parku ma oddawać 17 maja 1916.

Segment irlandzki zawiera obrazy które oddają zniszczenia Wielkanocnej Rebelii, jedne z pierwszych efektów jakie stworzono.



W jedynej chwili mamy scenę pojedynku na języki. Wiemy, że Indy i Vicky mówią po francusku, niemiecku, włosku, węgiersku, szwedzku, grecku (tak starożytnym jak i nowożytnym) i arabsku. Ale Indy nie na walijskiego.

Młody Indiana Jones dysk 11

I oto kolejny dysk dodatków tym razem do filmu "Love's Sweet song".



1916 Easter Rising: The Poets' Rebellion (0:25:54). Wielkanoc 1916. W południe w Dublinie eksploduje broń, zbieranina Irlandzkich rebeliantów wypowiada wojnę najpotężniejszemu imperium. Rozpoczyna się to porwaniem na poczcie. I pomimo walecznego ducha niepodległości, niezorganizowana rebelia, nie zdołała zdobyć serca ludzi, którzy postrzegali ją jako beznadziejny i nieludzki akt żałosnej przemocy. Ale po rozprawieniu się z powstaniem, brytyjska odpowiedź po pojmaniu buntowników scementowała ich rolę jako męczenników i zinstytucjonizowała używanie przemocy dla politycznych zmian w Irlandii, które trwały przez stulecie. Dokument autorstwa Karena O'Riordan.



The Passions of William Butler Yeats (0:27:43). Aż do XX wieku, irlandzka literatura praktycznie nie istniała w wyobrażeniu świata. Każdy szukał raczej w Anglii wielkiej literatury. Jeden człowiek to zmienił: William Butler Yeats, który odnowił irlandzką literaturę. Jego wiersze, sztuki bazujące na celtyckiej mitologii odrodziły irlandzki głos. Dokument Davida O'Della.



Sean O'Casey vs. Ireland (0:25:18). Kiedy Irlandia walczyła o niepodległość, pisarz Sean O'Casey widział jak bieda popycha ludzi ku sprawą narodu i flagi. O'Casey jeżył się słysząc pompatyczne wypowiedzi hipokrytów, którzy nawoływali do nacjonalizmu. Zastanawiał się co jest świętsze w Irlandii, słowa księży czy słowa patriotów. On powątpiewał istotność tych fundamentów, ukazując postaci które reprezentowały te idee w swoich sztukach jako zniewolone przez rodaków. Dokument autorstwa Karena O'Riordan.



Ireland: The Power of the Poets (0:26:53). Poezja była potężna w Irlandii. Kraj targany przemocą, ubóstwem i głodem stworzył jedne z najwspanialszych wierszy. Ale od najstarszych czasów Irlandzcy poeci mieli wielką władzę, szlachetni bardowie towarzyszyli wodzom aż do ery nowożytnej, gdzie stali się komentatorami, swoim słowem wspomagając przemiany społeczne w kraju. dokument autorstwa Betsey Bayha koncentruje się na irlandzkich twórcach: Eavan Boland, Paul Muldoon i Seamus Heaney.



Winston Churchill: The Lion's Roar (0:33:47). Błyskotliwy, arogancki i energiczny. Winston Churcill przeprowadził swój ukochany naród przez zło II Wojny Światowej, kiedy to Brytania była mocno zagrożona. Ale na początku lat 30. wydawał się już politykiem kończącym swą karierę, który najlepsze lata miał już za sobą, ale to on dostrzegł zagrożenie ze strony Hitlera. Kiedy się ono ziściło, Churchill został premierem, a całe jego życie dobrze przygotowało go do tej roli. Dokument autorstwa Sharon Wood.



Demanding the Vote: The Pankhursts and British Suffrage (0:27:07). W 1913 roku brytyjski rząd został zaatakowany przez własnych ludzi, którzy podpalali budynki i niszczyli witryny sklepowe tudzież atakowali domy przywódcą rządowych. Rewolucjonistkami były sflustrowane brytyjskie kobiety, złe na to, że ich rząd nie chciał traktować ich poważnie. Ich celem było równouprawnienie, prawo do głosowania. Ale w wiktoriańskiej Anglii to żądanie zdawało się być zbyt daleko idące by uznać je za sensowne. Prasa nazwała je "sufrażystkami" a przewodziła nimi Emmeline Pankhurst oraz jej córki Christabel i Sylvia. Ale choć odniosły sukces, musiały zapłacić za niego dużą osobistą cenę. Dokument wyprodukował Adam Sternberg, a napisali Lisa Clark i Adam Sternberg.



Fighting for the Vote: Women's Suffrage in America (0:31:29). I choć gdy rodziły się Stany Zjednoczone, Deklaracja Niepodległości gwarantowała prawa podstawowe, to jednak cele i intencje przyświecające jej twórcą, prawo wyborcze gwarantowały tylko białym, płacącym podatki mężczyznom. Większość społeczeństwa była pozbawiona prawa głosu, nie mogąc uczestniczyć w tym, co się działo z ich ojczyzną. Zmagania amerykańskich kobiet o prawo dogłosu były rewolucją socjalną, która zmieniła rolę mężczyzn i kobiet, zgodnie z zasadami które przyświecały ojcom założycielom: równość i wolność dla wszystkich. Ale obecnie niewielu amerykanów zdaje sobie z tegosprawę. Dokument autorstwa Adama Sternberga i Lisy Clark.



Młody Indiana Jones dysk 12

Dwunasty dysk w pierwszej odsłonie zebranych przygód Młodego Indiany Jonesa zawiera dokumenty, ale także i interaktywne gry, które mają uzupełniać całość. A oto co można tam zobaczyć.



Historical Lecture: The Promise of Progress (0:41:27). To 40 minutowy wykład profesora H.W. Brandsa, pracującego na wydziale historii Uniwersytetu Teksańskiego w Austin. Na poprzednich dyskach można znaleźć wiele dokumentów, koncentrujących się na różnych tematach, ten natomiast stara się zebrać wiele z nich w głębszy kontekst i perspektywę.



XX wiek rozpoczął się od przyśpieszenia zmian zarówno w technologii, jak i społeczeństwach, świat stawał się coraz lepiej połączony, a reformy społeczne zmieniły istniejące dotychczas status quo. Przyszłość kształtowała się jasno dla tych, którzy wierzyli w to, że problemy mogą być rozwiązane współdziałaniem inteligencji i celowości. To prowadziło do rozwojowych inicjatyw w polityce, fizyce, wynalazkach, psychoanalizie czy sztuce. Choć dla młodego narodu, jakim są Stany Zjednoczone, rozwój ma dwie strony, wiele innowacji i pomysłów rozwijało życie, ale też sam imperializm otworzył w Ameryce mroczny okres. Dokument wyprodukował David Schneider, napisał H.W. Brands.



Interactive Timeline (dodatek DVD-ROM). Dzięki temu będzie można oglądać historię wczesnego XX wieku w różny sposób. Przeglądając strony w dzienniku Indy'ego widzimy zdjęcia, notatki, szkice powstałe podczas jego przygód. Chronologia i mapa ukazują także najważniejsze wydarzenia historyczne, na świecie, a także mają zaindeksowane fragmenty dokumentów z wszystkich trzech woluminów serialu.

Revolution Interactive Game (dodatek DVD-ROM). Ta edukacyjna gierka bazuje na Spring Break Adventure, gdzie Indy wraz ze swoim kuzynem Frankiem udają się na południe USA wzdłuż granicy z Meksykiem. Uczy i bawi, dzięki różnym zagadka i puzzlą, które może pomóc rozwiązać wiedza historycznych faktów.



Minimalne wymagania dla dodatków DVD-ROM to Windows 2000 z Pentium 4, 1 GB Ram, 150 MB na dysku, karta graficzna 64 MB i 16 bitowa karta muzyczna oraz oczywiście DVD-ROM. Mac wymaga tylko OS X w wersji 10.3.9, procesora G4, 1 GB RAM i 150 MB na dysku.




KOMENTARZE (0)

Dziś na nasze ekrany wchodzi film "Next" z Nicholasem Cagem na podstawie prozy Philipa K. Dicka. Autorem zdjęć jest David Tattersall, operator w prequelach.

Cris Johnson urodził się z niezwykłą umiejętnością widzenia przyszłości. Szybko okazało się jednak, że ten „dar” będzie dla niego przekleństwem... Zamknięty w sobie i zastraszony badaniami, które przeszedł w dzieciństwie z powodu swych zdolności, żyje pod zmienionym nazwiskiem w Las Vegas obstawiając drobne zakłady hazardowe. Kiedy grupa terrorystów grozi zdetonowaniem nuklearnego ładunku w Los Angeles, rząd przypomina sobie o istnieniu Johnsona i wysyła agentkę FBI by jeszcze raz nakłoniła go do współpracy.

więcej o filmie
KOMENTARZE (0)

Robert Carlyle wspiera ekipę kontynuacji "28 dni później"

Robert Carlyle, Rose Byrne, Catherine McCormack, Imogen Poots, Idris Elba i 12-letni Mackintosh Muggleton dołączyli do obsady kontynuacji horroru "28 dni później". Główną rolę w obrazie reżyserowanym przez Juana Carlosa Fresnadillo zagra Jeremy Renner. Autorem scenariusza jest Rowan Joffe. Prace na planie "28 Weeks Later" rozpoczęły się 31 sierpnia w Londynie.

Pierwszy film opowiadał o groźnym wirusie, który wydostał się z brytyjskiego laboratorium. Aby się zarazić wystarczy jedna kropla krwi, zainfekowana osoba w ciągu kilkunastu sekund traci władzę nad umysłem i ciałem i staje się agresywnym zombie żądnym masakry. W ciągu 28 dni cały kraj zostaje ogarnięty zarazą, a zdrowych pozostaje zaledwie garstka ludzi. Starają się przetrwać, ale życie pokaże im, że powinni najbardziej bać się samych ludzi.

Akcja sequela rozpocznie się sześć miesięcy po zakończeniu pierwszej części. Specjalny oddział będzie starał się przywrócić porządek. Coś jednak sprawi, że zaraza wybuchnie na nowo.

Nisko budżetowa produkcja (kosztowała tylko $8 mln), zarobiła w USA $45,1 mln, a poza Ameryką dodatkowe $37,6 mln.

Rose Byrne to oczywiście Dorme z AOTC.

Joe Johnston i kolejna Mumia

Brendan Fraser po raz kolejny wystąpi w roli żołnierza Legii Cudzoziemskiej Ricka O'Connella, bohatera serii o "Mumii". Scenariusz do nowego filmu przygodowego, w którym ponownie pojawi się dzielny wojak, napisali Alfred Gough i Miles Millar ("Smallville"). Studio Universal reżyserię planuje powierzyć Joe Johnstonowi ("Jurassic Park 3").

Wcześniej jednak Fraser zagra w "Atramentowym sercu" Iaina Softleya na podstawie bestsellerowej powieści dla dzieci autorstwa Cornelii Funke. Zdjęcia do filmu, w którym Fraser gra rolę introligatora obdarzonego mocą powoływania do życia bohaterów książek poprzez głośne czytanie, rozpoczynają się w Wielkiej Brytanii na początku listopada.

Joe Johnston współtworzył efekty specjalne w oryginalnej klasycznej trylogii, był scenografem obu filmów o Ewokach, długoletnim pracownikiem Lucasfilmu, a także statystą w ANH, gdzie zagrał jednego z oficerów na Gwieździe Śmierci.

Harrison Ford i George Lucas jak Juliusz Verne

Miłośnicy kina przygodowego postanowili uhonorować pracę Harrisona Forda i George'a Lucasa swoją statuetką.

6 października odbędzie się uroczysta gala Festiwalu Filmu Przygodowego im. Juliusza Verne'a. W trafcie ceremonii George Lucas odbierze statuetkę za swoją bogatą wyobraźnię. Harrison Ford otrzyma natomiast nagrodę Ducha Natury za to, iż "ze stolarza stał się gwiazdorem".

Najważniejsze wyróżnienie wieczoru - nagrodę za całokształt swojej pracy, odbierze Jane Goodall, antropolog.

Festiwal Filmu Przygodowego odbędzie się w Los Angeles i potrwa przez dwa tygodnie. Gala wręczenia nagród będzie jedną z jego największych atrakcji. Poprowadzi ją Malcolm McDowell.

"Piraci z Karaibów 3" już w maju

Finał przygód kapitana Jacka Sparrowa i jego kompanów poznamy już za osiem miesięcy. 25 maja do kin na całym świecie trafi trzecia odsłona "Piratów z Karaibów".

"Pirates of the Caribbean: At World's End" ma doczekać się największej premiery nie tylko w dziejach wytwórni Walta Disnaya, ale i całego Hollywood. Takie posunięcie studia nikogo nie dziwi po sukcesie, jaki odniósł film "Piraci z Karaibów: Skrzynia umarlaka", który w miniony weekend przekroczył barierę miliarda dolarów wpływów ze sprzedaży biletów i w ciągu 63 dni stał się trzecim najchętniej oglądanym obrazem w historii box office, zaraz po "Titanicu" i "Władcy Pierścieni: Powrocie Króla".

Premierę "trójki" ma poprzedzić intensywna kampania reklamowa, ale szefowie studia są przekonani, że widzowie przyjdą do kin. W filmie jeszcze raz zobaczymy Johnny'ego Deppa, Orlando Blooma i Keirę Knightley, a także Goeffreya Rusha, który w "dwójce" doczekał się tylko jednej sceny. Wśród nowych gwiazd będzie azjatycki mistrz Chow Yun-Fat. Za kamerą ponownie stanął Gore Verbinski, a produkcją kieruje Jerry Bruckheimer. Część zdjęć powstała równolegle ze "Skrzynią umarlaka". Przed ekipą jednak jeszcze wiele pracy.

Obraz zamknie trylogię przygód cynicznego pirata i jego łatwowiernych przyjaciół, chociaż jest wysoce prawdopodobne, iż nie będzie oznaczać końca obecności Jacka Sparrowa na ekranach kin.

Opowieść w "trójce" zacznie się tam, gdzie skończyła się historia "Skrzyni umarlaka". Will Turner płynie na Daleki Wschód po magiczne mapy, które pomogą mu odnaleźć skrytkę Davy'ego Jonesa i tym samym ocalić Jacka Sparrowa. Jack zostaje uratowany, ale Jones wraz z lordem Cutlerem Beckettem, demonicznym azjatyckim piratem Sao Fengiem i Jamesem Norringtonem zawarli układ zagrażający wolności Jacka, Elizabeth, Willa, nowego sojusznika Barbossy i wszystkich piratów na świecie. Jack zmuszony jest udać się z przyjaciółmi na terytorium nie zaznaczone na mapie - wyspę Shipwreck na końcu świata.

Samuel L. Jackson po drugiej strony kamery

Samuel L. Jackson przechodzi na drugą stronę kamery i zamierza zostać reżyserem dla wytwórni New Line Cinema.

Aktor, który podpisał 2-letni kontrakt z wytwórnią, w niektórych produkcjach wystąpi po obu stronach kamery, ale w większości zajmie się wyłącznie reżyserią.

- Jak dotąd zrobiłem z New Line 4 filmy - mówi Jackson. - Są bardzo zadowoleni ze współpracy ze mną.

57-letni artysta przygotowuje się do założenia w Los Angeles studia i zatrudnienia pracowników, ale jeszcze nie wymyślił dla siebie nazwy. Jego umowa z New Line jest podobna do podpisanej wcześniej przez Matthew McConaugheya i jego studio JK Livin Productions.

Najnowszy obraz Samuela L. Jackson, "Węże w samolocie", do Polski trafi 13 października.

Jimmy Smits (Bail Organa) lubi książki Jane Austen

Maria Bello, Jimmy Smits, Emily Blunt, Josh Lucas i Ellen Burstyn zagrają w filmie Robina Swicorda "The Jane Austen Book Club". Będzie to adaptacja bestsellerowej książki Joy Fowlers. To opowieść o grupie Kalifornijczyków, którzy spotykają się by dyskutować o książkach Jane Austen. W tym czasie życie bohaterów często ulega zmianom. Zdjęcia mają się rozpocząć w listopadzie.

Kristin Scott Thomas matką Natalie Portman

Kristin Scott Thomas dołączyła do obsady filmu "The Other Boleyn Girl" - dramatu historycznego, w którym główne role zagrają Scarlett Johansson, Natalie Portman i Eric Bana. Reżyserii filmu będącego ekranizacją powieści Philippy Gregory podejmie się Justin Chadwick.

Film opowie historię dwóch chorobliwie ambitnych sióstr - Marii i Anny Boleyn. Stanęły przeciwko sobie w walce o łóżko i serce króla Henryka Tudora VIII. Portman i Johansson zagrają siostry Boleyn. Eric Bana wcieli się w postać króla, a Kristin Scott Thomas zagra Lady Elizabeth - matkę sióstr Boleyn.

Prace na planie rozpoczną się w przyszłym tygodniu w Lacock Abbey. Autorem scenariusza jest Peter Morgan. W obsadzie filmu znaleźli się również Eddie Redmayne i Benedict Cumberbatch.

Trwają prace na planie tragikomedii "Spring Break in Bosnia"

12 września w Sarajewie ruszyły prace na planie tragikomedii "Spring Break in Bosnia", której gwiazdami są Richard Gere, Terrence Howard, Jesse Eisenberg i Mark Ivanir. Obraz powstaje we współpracy studiów Cherry Hill Productions, Intermedia i QED International. Obraz według własnego scenariusza reżyseruje Richard Shepard ("Kumple na zabój").

Obraz, którego akcja dzieje się w Bośni, powstanie w oparciu o artykuł Scotta Andersona dla magazynu "Esquire". Bohaterami historii są młody dziennikarz (Eisenberg), operator (Howard) i zdyskredytowany redaktor (Gere), którzy na własną ręką spróbowali schwytać zbrodniarza wojennego, Radovana Karadzica, oskarżanego o organizowanie czystek etnicznych. Korespondenci, udający agentów CIA, byli niezwykle blisko celu

W obsadzie filmu znaleźli się również Miraj Grbic, Goran Kostic, Snezana Markovic i Semir Krivic. Autorem zdjęć jest David Tattersall.
Ten ostatni jest też autorem zdjęć do nowej trylogii.
KOMENTARZE (0)

W dniu dzisiejszym na ekranach naszych kin zadebiutował film "Kumple na zabój". Zdjęcia do filmu robił David Tattersall, twórca zdjęć do prequeli.

Julian Noble jest płatnym zabójcą - jak sam mówi, świadczy „usługi dla ludności z zakresu śmiertelności” i jest w tym naprawdę dobry. Poznajemy go w Mexico City, gdzie realizuje kolejne zlecenie. Niestety, wieloletnie doświadczenie nie uchroniło Juliana przed psychicznym dołkiem. Danny Wright również przebywa w Mexico City w interesach, ale najzupełniej legalnych. Pewnego wieczoru dochodzi do spotkania obu panów, które początkowo zaowocuje silnym kacem, a później niesłychanymi zmianami w ich życiu.

Więcej o filmie
KOMENTARZE (0)

Oficjalna codziennie wypuszcza relacje z kazdego dnia dokretek w Londynie. Autorem artykułów jest redaktor StarWars.com Pablo Hidalgo. Oto artykuł.

Ósmy dzień dokrętek skoncentrował się na statku, który bez względu na nazwę (krążownik dyplomatyczny, Alderaański okręt, Rebeliancki Łamacz Blokady, Koreliańska korweta, Tantive IV) rozpozna każdy fan Gwiezdnej Sagi. Dzięki obecnej wersji scenariusza do Epizodu III zobaczymy więcej ze statku, niż początkowo zamierzano nam pokazać. Zobaczymy wiele nowych pomieszczeń (jak chociażby mostek). Mostek ma stylistykę lat 70. Umieszczono tam dwie kamery, a scena trochę przypomina tę z Epizodu I, gdy Radient VII przylatuje na Naboo. Zresztą co tu dużo mówić, w roboczej wersji filmu właśnie użyto fragmentów Epizodu I by pokazać co się dzieje. Przy jednej z kamer umieszczono potężne źródło światła, by udawało słońce Coruscant. Potrzebne były cienie na mostku, by zobrazować przylot okrętu do stolicy.

W kokpicie zobaczymy pięć istot, z tego czterech ludzi. Obcym jest oczywiście Yoda, którego kukiełka przebywała na planie. Nieopodal siedzą Jimmy Smits (Bail Organa) i Ewan McGregor (Obi-Wan Kenobi). A także dwaj piloci. Jeden z nich to statysta, który nawet się nie odezwie. Drugiego fani rozpoznają bez trudu. To Jeremy Bulloch, czyli odtwórca roli Boby Fetta w klasycznej trylogii (dokładniej w TESB i ROTJ, dla przypomnienia w ANH Bobe grał Mark Austin). Tam nie było widać jego twarzy, ale co bardziej dociekliwi wiedzą, że zagrał też Imperialnego Oficera, który prowadził Leię przez Miasto w Chmurach. Postać te nazwano Porucznik Sheckil. Swoją drogą ciekawe, czy Sheckil miał rodzinę na Alderaanie. W Epizodzie III Bulloch znów pokaże swą twarz. Jest ubrany w jasno niebiesko-szary mundur inspirowany tym, co w latach 70. uchodziło za modelowe społeczeństwo przyszłości.

Ponownie modyfikowano sceny nakręcone w Sydney. Tym razem chodziło o scenę w której Bail Organa w drodze do Tantive IV na senackiej platformie zostaje zatrzymany przez ochronę. Tym razem dodano jeszcze tam Obi-Wana, który towarzyszył przyjacielowi. Warto dodać, że w Sydney była choć podłoga, tutaj wszystko jest jednym wielkim zielonym tłem. Giles Nutthen, który nadzoruje zdjęcia usiłował ustawić światła i kamerę tak, jak to zrobił w zeszłym roku David Tattersall. W ukończonej sekwencji światło będzie pochodzić z Tantive IV. Kręcono też scenę holograficznej transmisji od Beila do Obi-Wana, a także scenę w której Anakin rozmawia z Bailem i C-3PO podczas krótkiej przechadzki. W tle pojawia się R2-D2. Oczywiście nie jest prawdziwy. Zostanie on komputerowo dodany do filmu, ale by pomóc aktorom, szczególności Anthony'emu Danielsowi na scenie pojawił się odkurzacz. Tym samym Jimmy Smits zakończył swą pracę na planie. Tak samo Anthony Daniels. George Lucas podziękował mu słowami "Dziękuję za 30 letnią przygodę".
KOMENTARZE (27)

Na StarWars.com w dziale Hyperspace pojawił się ósmy dokument z serii “Making of Episode 3” zatytułowany “Za kurtyną”. Jak zwykle na czołówce zostały ukazane sekwencje, które zobaczymy w nowym filmiku z cyklu “Making of..”. Dodatkowo widać sceny ze złowieszczym spojrzeniem Anakina oraz skupionym Obi-Wanem (pojawiły się one we wcześniejszych dokumentach, ale nie ukazywały ich aż tak wyraźnie jak ósmy).
Na początku dokumentu prezentowane są początkowe sceny filmu.

(spoiler):Chodzi o kręcenie sekwencji walki na statku kontrolnym Federacji, pomiędzy Anakinem, Obi-Wanem, a Hrabią Dooku. Prawdopodobnie Skywalker i Kenobi po przedostaniu się do komnaty Generała Grievousa, gdzie jest wieziony Palpatine, zastaną jedynie samego Kanclerza na krześle, które znajduje się na dole schodów i lekkim podwyższeniu. Możliwe, iż podejdą do niego i wywiąże się miedzy nimi pewien dialog. Dopiero po chwili do komnaty wejdzie Hrabia Dooku. Anakin i Obi-Wan szybko zdejmą płaszcze (nawiązanie do Epizodu 1). Następnie Lord Tyranus zejdzie po schodach z dużego podwyższenia i podejdzie dalej po mniejszych stopniach (małe podwyższenie). Dalej Rycerz i Mistrz Jedi spojrzą Dooku w oczy. Po czym zacznie się szybki pojedynek. Będzie to walka, 2 na 1, czyli tak jak chciał Obi-Wan pod koniec Ataku Klonów (kolejne nawiązanie – tym razem do Epizodu 2).
Pojedynek będzie bardzo szybki i emocjonujący.
Anakin i Obi-Wan pokażą, że ich umiejętności bardzo się polepszyły przez okres 3 lat morderczej batalii w Wojnach Klonów. Skywalker szybkimi ciosami wraz z powolniejszym Kenobi sprowadzą Dooku do krytycznego momentu, w którym Anakin prawie wytrąci miecz Hrabiemu, przez co Rycerz Jedi łatwo kopnie Tyranusa, spadając z małego podwyższenia. Dalej Anakin i Obi-Wan zejdą powoli po stopniach. Hrabia bardzo szybko zareaguje, dzięki czemu lekko rani Kenobiego w kolano i ramie.
Następnie cały pojedynek przeniesie się pod wejście do komnaty. Prawdopodobnie Anakin znowu pchnie Hrabiego, sprawiając ze upadnie. Kiedy Dooku będzie znajdował się na pewnej odległości od Jedi, wtedy wejdzie Generał Grievous. Możliwe, iż Anakin rzuci się na Genereła, walczącego 2 mieczami świetlnymi, po kilku sekundach kopiąc go za wejście do komnaty. Prawdopodobnie Skywalker powie wtedy Obi-Wanowi, aby zajął się Grievosem, bo Dooku jest jego. Pojedynek miedzy Hrabia a Anankinem będzie dosyć emocjonujący. Skywalker będzie szybszy, zwinniejszy, co sprawi ze Dooku będzie się bardzo bał Rycerza Jedi. Możliwe, iż Palpatine będzie chwalił umiejętności Anakina i podsycał w nim gniew (nawiązanie do Epizodu 6).
Pojedynek zakończy się odcięciem głowy Hrabi Dooku przez Skywalkera. Następnie Anakin uwolni Palpatine`a i razem pospieszą na pomoc Obi-Wanowi. Kenobi przegra walkę z Grievosem i będzie bliski śmierci. Wybawi go Skywalker, wyskakując do przodu, jednocześnie kopiąc Generała na pewna odległość. Anakin podbiegnie do Grievousa i zacznie z nim pojedynek. Walka będzie krotka, ponieważ Anakin będzie przewyższał Generała w szybkości i technice walki na miecze. Skywalker powali Grievousa, przez co Generał w strachu ucieknie i zacznie niszczyć cały statek. Następnie Anakin, Obi-Wan i Palpatine będą starali się uciec. (koniec spoilera).

Jak sam tytuł dokumentu wskazuje, nowy „Making of Episode 3” opowiada o tym, co się dzieje na planie w czasie kręcenia danej sceny. Otóż, kiedy kręcono scenę początkowej walki, na dokumencie zaprezentowano kilka urywków przedstawiających George`a w „Wiosce Wideo”, plan od zewnatrz a także człowieka w pokoju, kiedy odtwarzał tę sceny walki. Lucasowi bardzo spodobało się to ujęcie, możliwe, że zobaczymy to samo w końcowej wersji filmu.

Pablo Hidalgo (redaktor SW.com oraz człowiek odpowiedzialny za prezentowanie materiału z E3 w internecie) – „ W tych filmach wszystko jest cyfrowe. Przez co nie musimy znajdować się na planie w tym samym momencie. Patrzymy na aktorów, jest odpowiednia kamera, wszystko kręcimy na niebieskim ekranie. Jednak za kurtyną tego niebieskiego ekranu, istnieje całkowicie nowy świat działalności związaną z filmem.”
W tym momencie widać scenę rozmowy Obi-wana z Anakinem. Skywalker ma spuszczoną głowę, a Kenobi zachęca gestem głowy do czegoś. Dalej widać sekwencje z Padme w senacie.

Fred Mayers (dyrektor odpowiedzialny za wysoką jakość dźwięku i obrazu) – „Witam w namiocie inżynierów. Znajdujemy się tutaj po za planem i kontrolujemy obraz z otoczenia do produkcji Epizodu III.
Jesteśmy tutaj całkowicie połączeni z planem, po przez kamery, aż do systemu nagrywania. Dzięki temu możemy przetwarzać obraz do woli. Normalnie by poprawić daną scenę musielibyśmy ja nakręcić od początku”.
W tym momencie prezentowane są sceny z Anakinem i Palpatine`em w jego biurze na Coruscant oraz przygotowania do walki miedzy Anakinem a dublerem Hrabii Dooku. Dalej widać sekwencje przedstawiającą kamerę i szybki ruch za kablem wychodzącym po za namiot.

Paul ‘Salty’ Brincat (nagrywanie dzwieku”) – „Na planie znajdują się czasem takie kamery, które połączone są bezpośrednio z moim sprzętem. Przez to ja i człowiek od nagrywania obrazu nie musimy się znajdować bezpośrednio na planie, kiedy kręcona jest dana scena do filmu. On obrabia obraz a ja dopasowuje odpowiednio dźwięk. Można powiedzieć, że siedzę na miejscu rezysera”.
W tym momencie widać scenę prawdopodobnie na planecie Utapau. Obi-Wan znajduje się na ogromnym obszarze zielonego ekranu. Kenobi z włączonym mieczem świetlnym podchodzi do tajemniczej postaci, ubranej w niebieski kostium. Możliwe, iż jest to Generał Grievous.

Michael Taylor (operator rozdzielania obrazu) – „Tak prawdę mówiąc jesteśmy lekko spóźnieni, ale nie jest to typowe miejsce do nagrywania. Musimy cały sprzęt przewieźć i połączyć w niecałe 10 minut, wiec sprawdźmy czy się nam uda”. W tym momencie widać sekwencje, w której samochód przewozi potrzebne kable i sprzet.
„Ta praca jest zajmująca, mimo to satysfakcjonuje nas. Jestem odpowiedzialny za to by wszystkie kable na planie były połączone odpowiednio i bardzo szybko. Dzięki temu każdy będzie wiedział, co ma robić w czasie kręcenia danych scen. Kiedy już wszystkie połączenia zostaną sprawdzone, wtedy wkraczamy do własnej roboty. Dla przykładu obowiązki Freda polegają na tym, aby nagrać obraz w jak najwyższej rozdzielczości, a moje by odpowiednio nimi zarzadzać”.
W tym momencie prezentowane są sceny, kiedy Michael przenosi i podłącza kable oraz sprawdza poprawność obrazu, Fred stoi przed komputerem i sprawdza prace kolegów. „Jesteśmy całkowicie niezależni w operowaniu wszystkimi sekwencjami”.

Paul ‘Salty’ Brincat – „Siedząc tutaj mieszamy i komponujemy dane dźwięki do odpowiedniej sceny na tym urządzeniu do nagrywania. Śmieszne, bo kiedy jestem przed moim monitorem, widzę takie rzeczy jak każdy ruch, obrót kamer, wszystko, co wykonują aktorzy. Wygląda na to ze jestem o wiele bliżej niż niektórzy ludzie myslą.
W tym momencie widać scenę z C-3PO i Padme. Droid pociesza panią senator. Padme lekko dotyka ramienia 3PO i przechodzę przez wejście. Pani senator składa płaszcz i jest lekko zamyślona.

Pablo Hidalgo – „Ludzie od dźwięku i obrazu spędzają wiele czasu „za kurtyną”. Widzą na monitorach dokładnie, co się dzieje na planie” .

David Tateshall (dyrektor zdjec) – „Sposób, w jaki kręcimy Epizod 3 jest nadzwyczajny. Praktyczne wszyscy na planie są „w ruchy, kręcenie scen wymaga kontaktu przez mikrofony czy małe radia. Jednak ja znajduje się z dala od monitorów, by sprawdzać czy wszyscy wykonali poprawnie swoją prace”.
W tym momencie widać Davida piszącego cos w swoim notesie, scenę, kiedy Palaptine podchodzi do zmęczonych, Anakina i Obi-Wana na rampie, a także prace ludzi od makiet.

Pablo Hidalgo – „ W miejscu zwanym „Za kurtyna” trzymamy wiele potrzebnych rzeczy do filmu. Musimy mieć pewność ze wszystko będzie idealnie współgrało w czasie, gdy rozpocznie się kręcenie danej sceny. Jest to bardzo wymagająca praca, która zmusza nas do ciągłego sprawdzania poprawności danych urządzen”.
W tym momencie prezentowane są ujęcia, kiedy pracownicy uchylają „kurtynę” i pokazują wiele urządzeń np. oświetleniowych, wykorzystywanych do filmu.

Mosses i Paul Fotofili (pracownicy od światła i elektryczności) – „Nasza praca wygląda tak jakbyśmy znowu grali w rugby. To ciągły trening dla nas, który sprawia ze czujemy się znowu jak młodzi uczniowie w szkole”.
Dalej prezentowana jest praca, Paula i Mossesa, którzy szybko wbiegają po schodach, by uruchomić dane światła na czas.

Pablo Hidalgo – „W lecie spędziłem wiele czasu „za kutyną”, ponieważ było to jedyne miejsce, z którego mogłem bezpośrednio pisać w internecie”.
W tym momencie Pablo wyjmuje stos kabli z torby a także zasilacz wraz z rodzielaczem.
”Teraz powinienem pisać „dziennik z planu” (set diary) tak jak każdego dnia. Jest to zawsze połączone z kamerą internetową, ponieważ dobry dzien. z kamerą zazwyczaj oznacza ‘siedzenie przed kamerą’. Dzięki temu poznaje coraz to nowe watki fabuły, nie omieszkam poinformować o tym Fanów w internecie.
Potem masz takich ludzi jak Peter i Tom, którzy znajdują się „za kurtyna” i chodzą za tobą by sprawdzić czy wszystko działa i idzie zgodnie z planem. Oni biorą swoja robotę na poważnie. Głownie polega ona na tym by przebrać się w stroje postaci i nakręcić kilka scen w ramach próby do tych własciwych”.

Tom Maynard i Peter Jackson (Peter Jackson (XI) – źródło – imdb.com) – „Można powiedzieć, że jesteśmy artystami. Bierzemy naszą pracę bardzo na poważnie. Nasza rola polega na tym by stać się prawdziwymi aktorami, musimy się dopasować do danej sceny i odpowiednio zagrać w każdej sekwencji. Dzięki temu obaj czujemy się na wysokości zadania”.
Następnie widać kręcenie testowej sceny z udziałem Toma i Petera na statku Federacji z początku Epizodu 3.
Pablo Hidalgo - „Kiedy jesteśmy gotowi do kręcenia sceny, opuszczamy filmowy klaps. Nieważne gdzie się znajdujesz, gdy to widzisz czujesz się jednocześnie częścią planu i zdjęc”.

Paul ‘Salty’ Brincat – „Klaps filmowy zawsze był i zawsze będzie. Dzięki temu dajemy aktorowi poczucie ze kręcimy film, jest to miłe dla nich. Nie musimy z tego korzystać, ale zdajemy sobie sprawę, że klaps jest w przemyśle filmowym od lat. Myślę, że każdy z nich wciela się lepiej w swoja postać, kiedy słyszy dźwięk tego klapsa filmowego. Wiec zróbmy to, czemu by nie. Zawsze to się zdarza, musimy nagrać to co musimy nagrać, za tą ścianą, w której się znajdujemy”.

W tym momencie widać szybkie sekwencje przy opadaniu klapa filmowego. (spoiler): Są to początki scen z Obi-Wanem w windzie z wyjściową dziurą na statku Federacji, z Padme w senacie na Coruscant, Kenobim i Anakin z włączonymi mieczami oraz interesująco na cos zapatrzeni, zamyślonym Obi-Wanem, Anakinem w biurze Palpatine`a, w sypialni Padme, idącym Kenobim do Skywalkera i Kanclerza. (koniec spoilera).
KOMENTARZE (9)

Niedawno na oficjalnej w dziale Hyperspace pojawił się siódmy dokument z cyklu „Making of Episode 3” zatytułowany „Epic Design for the Expanding Universe”. Całość koncentruje się wokół pracy Trishy Biggar, projektantki kostiumów do Nowej Trylogii. (spoiler):

Dokument zaczyna się jak zwykle czołówką, która przedstawia skrót tego o czym będzie nowy „Making of...”. Zaraz po niej prezentowany jest zlepek scen, na których widać kostiumy Padme z E1, Anakina i Obi-Wana z E2, Baila Organy z E3, Palpatine`a z E3, Padme z E3, a także nowej postaci w trzeciej części Sagi, czyli Tiona Medona.

Rick Macculum – „Trisha projektowała kostiumy do Epizodu 1,2 i 3. Było to niezwykłe wyzwanie tworzyć coś od siebie dla tego ogromnego Świata”

George Lucas – „Każdy nowo postały strój ma bardzo epicki wyraz. Trzeba włożyć wiele pracy by coś takiego stworzyć.”
Dalej prezentowane są sceny, które przedstawiają proces tworzenia danego kostiumu, czyli typowo krawieckie czynności jak dobieranie materiału, szycie, cięcie, oraz przymiarka.
Jimmy Smits (Senator Bail Organa) – “Trisha Biggar jest niesamowita. To co ona zrobiła, czyli każdy kostium dla tego filmu, sprawia, że aktor grając może się wczuć w klimat danej sceny”.
W czasie słów Smitsa widać sceny z Bailem i R2-D2 w budynku Senatu oraz oglądanie przez Trishę Senatora z Mon Calamari.

Rena Owen (Senator Nee Alavar [Tan Wee z Ataku Klonów]) – „Uważam ze praca Trishy jest naprawdę fenomenalna. Nie można się napatrzeć na stroje Padme. Materiały i wzory z których zostały one wykonane idealnie się komponują ze sobą”.
W tym momencie widać zieloną suknie Padme

David Tattersall (dyrektor zdjęć) – „Ona często eksperymentuje z wieloma materiałami a jej pracownie są bardzo różnorodne”.

Trisha Biggar – “Używamy praktycznie każdego istniejącego materiału na tym świecie, sprowadzamy je począwszy od Stanów: Nowy York, San Francisco, Los Angeles, a nawet z miejsc takich jak Londyn, Paryż, Japonia, Chiny, Indie”.

David Tattersall – „Jej pracownie pozwalają jej na dowolny wybór materiałów. Może je odpowiednio porównać i wybrać najlepszy. W 101% wytworzone z nich stroje wyglądają pięknie.”

George Lucas – “Jednym z przykładów niebywałości jej pracy jest to, że po dostaniu określonego projektu Trisha zmienia to w bardzo egzotyczną rzeczywistość. Jest taka suknia Padme, która posiada masę kolorów, a każdy jej szczegół jest wykonany z innego materiału”.
W tym momencie widać nową suknie Padme, która zakrywa jej ciąże. Strój ma wiele odcieni koloru niebieskiego i brązowego. Padme ma fryzurę podobną to tzw. dredów.

Trisha Biggar – „ Suknia jest wykonana z dwóch różnych gatunków wełny, brązowej i niebieskiej. Zostały one fabrycznie zszyte, więc podczas ruchu nie wiemy jaki kolor zostanie bardziej wyeksponowany”.
Dalej widać scenę z Padme w senacie.

George Lucas – „Ona zawsze się skupia na tym jak się aktor porusza, jak każdy z nich prezentuje się w jej strojach, więc kostiumy wyglądają lepiej niż oryginalne szkice na papierze. Jest to sztuka orientowania się w różnych gatunkach materiału, jak one leżą na danej osobie, a także doboru egzotycznych odmian, łączenia ich i tworzenia niebywałych strojów”.

Ian McDiarmid (Kanclerz Palpatine) – „Noszenie stroju postaci którą gram było niewiarygodnie wzmacniające na scenie. Kolory, struktury, sprawiały że ludzie się pytali czy jest to guma, czy jedwab, ale nie była to guma ani jedwab. Nie wiem dokładnie co to było, ale jestem przekonany ze Trisha opisze im co to dokładnie było”.
W tym momencie widać przymiarki zielonego stroju Kanclerza Palpatine`a.

Trisha Biggar – „Nowy strój Kanclerza składa się z wełny oraz lateksu, a także kilku innych materiałów na wierzchu, co daje efekt bestialskiej zwierzęcości. Jest to dobre odzwierciedlenie charakteru postaci Iana.”
Następnie można spostrzec przymiarki do sceny w senacie. Widać Jar Jara, który ma długi i szeroki brązowy płaszcz, zakrywający jego szyje, Mon Mothę, Baila Organe, w zielonym stroju na miarę Imperium z szarym wełniany szalem, Kanclerza Palpatine`a w nowym zielonym kostiumie a także innych senatorów z rasy Mon Calamari, Qarenów, Twi`leków.

Ian McDiarmid – „Grając w nowym stroju czuje się jak istny gad. Sprawia to obrzydzenie, o co chodzi oczywiście”.
Dalej widać przymiarki kostiumow Anakina i Obi-Wana.

George Lucas – „W wielu scenach filmu aktorzy pracują w niebieskim otoczeniu, więc jedyną rzeczą jaką mają by wczuć się w postać jest ich strój, co jest tropem by odnaleźć się w tym niebieskim otoczeniu.
W tym momencie widać sceny w budynku senatu z senatorami a także z Anakinem i Obi-Wanem.

Rick McCullum – „Dla aktorów jest bardzo ważne by mieć coś z czym mogli by grać na scenie. Są oni bardzo wdzięczni pracy Trishy, ponieważ dzięki niej mogą należycie odgrywać własne rolę.
Następnie widać Baila Organę oraz scenę wysiadających Padme i Kapitana Typho ze ścigacza.

Genevieve O’Reilly (Mon Mothma) – „Myśle, że kostium był pierwszym krokiem do wczucia się w moją postać. Dla mnie jako aktorki, było zdumiewające widzieć wszystkich ludzi którzy tworzą strój i całkowity wizerunek mojej postaci. To naprawde było dla mnie bardzo energetyzujące i podniecające.
W tym momencie widać Genevieve w stroju Mon Mothmy.

Bruce Spence (Tion Medon)- „Włożono wielki wkład w powstawanie mojej postaci, wiesz dlaczego? Ponieważ składa się ona z wielu rzeczy, które trzeba dodawać po kolei, nawet tutaj wyżej (pokazuje na głowę). Czułem się trochę nieswojo kiedy zobaczyłem cały projekt w postaci szkicu. Powiedziałem sobie „Okey, jestem ministrem tej planety”.
Jednak ta rola ciągnie na sobie wielką odpowiedzialność, zwłaszcza kiedy jestem w tym kostiumie, który został stworzony od podstaw, szczegółów, które musiały odpowiednio ewoluować, przez dobre kilka lat. Można powiedzieć, że w rolę Tiona Medona wkładam wiele od siebie, co jest dosyć ciekawym aspektem z mojej strony.
Dalej widać przymiarki kostiumu Tiona Medona.

Trisha Biggar – „Sposób w jaki się on porusza, taki prosty a zarazem nienaturalny. Przyglądać się zmianie w chodzącego kosmitę o specyficznym wyglądzie, jest naprawdę niewiarygodne.

George Lucas – „On musi mieć paski na twarzy. Musimy to przenieść na kostium by całość dobrze się komponowała. Sprawi to niewiarygodny wygląd całego stroju”. W tym momencie widać Lucasa, który na modelu głowy Tiona rysuje owe paski.

Rick McCullum – „Praca nad wieloma odmiennymi środowiskami jak i postaciami jest zawsze niebywałym wyzwaniem. Trisha musiała sama zaprojektować i stworzyć ponad 100 różnych kostiumów. Ona ma tyle pasji w swojej pracy co daje energie każdemu z nas”.

Geroge Lucas – „Trisha jest pozytywną energią na planie, a także bardzo wszechstronną osobą. Zawsze marzy o pracy, co jest niezwykłe”.
Dalej widać sceny doboru materiałów, oglądania zdjęć strojów i ich tworzenia.
Następnie można spostrzec kilka scen w Radzie Jedi, w których widać Obi-Wana siedzącego na fotelu.
(koniec spoilera).
KOMENTARZE (5)

Na StarWars.com w dziale Hyperspace pojawił się już szósty dokument z serii “Making Episode 3”. Nosi on podtytuł “Video Vilage : No Need for Drugstore”. Całość głównie skupia się na nowoczesnej metodzie kręcenia filmów, a także zademonstrowaniu własności kamer cyfrowych.

(spoiler):Na początku dokumentu zostają ukazane sceny na plazmowym ekranie. Są one niewyraźne, gdyż są one zbytnio zbliżone. Przedstawiają na początku zdenerwowanego Anakina, Obi-Wana walczącego z droidami Grievousa, Mace`a Windu oraz przechodzącego Kenobiego, a także zakapturzonego Dartha Sidiousa.

George Lucas – “Z każdym kolejnym filmem uczymy się coraz bardziej jak kręcić przy użyciu technologii cyfrowej. Wychodzi nam to coraz lepiej”.
W tym czasie pokazany jest trening Hrabii Dooku, który cofa się i walczy mieczem na niebieskim ekranie. Większość widać w monitorze plazmowym. Prawdopodobnie jest to przygotowanie się do początkowej walki na statku Federacji.

Christopher Lee – “Postęp techniczny jest fenomenalny. Na kamerze umieszczony jest monitor, monitory znajdują się także przy siedzeniu reżysera, są one po prostu wszędzie”.
Pod czas tego wywiadu pokazane jest kręcenie początkowych scen filmu, czyli obracający się wielki model - zniszczony Statek Separatystów, a także Obi-Wan w nowej lokacji świątyni Jedi.
Rob Coleman (dyrektor animacji) – “ Mamy tzw Video Vilage (wioskę wideo). Jest to skupisko kilku wielkich plazmowych monitorów. Zawsze kiedy kręcimy jakaś scenę ustawiamy kilka takich monitorów, przez co czujemy się jak w małym kinie. Ja jestem jedną z tych osób które mają okazję to oglądać. Jest to dla mnie wspaniałe.
W tym czasie prezentowana jest scena, w której widzimy młodego padawana, walczącego na platformie ładowniczej. Prawdopodobnie jest to Coruscant.

Christopher Lee – “To co On widzi (Lucas), jest tym co my zobaczymy, podczas oglądania filmu”.
Dalej kręcona jest scena na Coruscant. Padme wchodzi do swojego apartamenty – werandy na Coruscant. Kapitan Typho ją odprowadza, znajduję się tam też C-3PO. Oto jak przedstawia się dialog. Padme – “Dziękuję kapitanie”, Typho “Życzę miłego odpoczynku moja pani”.

Jayne-Ann Tenggren (korekcja scenariusza) – “Możliwość oglądania obrazu w dużym rozmiarze jest bardzo pomocne, ponieważ możemy dostrzec każdy szczegół”.

Don Bies (tworzenie droidów) – “Teraz dzięki nowym kamerom jesteśmy w stanie zobaczyć czy wszystko jest tak jak byśmy tego chcieli. Nawet typowo kosmetyczne szczegóły. Nawet kiedy chcemy zobaczyć jak C-3PO będzie się prezentował w danej scenie bez R2, możemy go umieścić na planie i w kamerze zobaczyć oraz poprawić ewentualne złe padanie światła”. W tym momencie widać 3PO, który jest dopasowany do sceny, widać go na monitorze plazmowym.

Jayne-Ann Tenggren (korekcja scenariusza) – “Dodatkowym elementem wspólnym jest możliwość jednoczesnego oglądania i kręcenia Gwiezdnych Wojen w jednym momencie”.
Dalej Rob Coleman wyjaśnia różnice w kręceniu kamerą cyfrową a zwykłą. Chodzi tutaj o możliwość podziwiania filmu pod czas kręcenia. Zwykła kamera ma to do siebie, że kręcony film można jedynie oglądać na małych, szarych ekranach. Kamera cyfrowa ma ten komfort, iż kręcone sceny można obserwować na dużych i kolorowych monitorach plazmowych. Dzięki temu jesteśmy w stanie zobaczyć wiele szczegółów, w pełnym kolorze i wysokiej rozdzielczości. To jest fantastyczne”. Potem widać scenę ucieczki Baila Organy z Coruscant. Senator jest ostrzeliwany i krzyczy (słychać cos w stylu NIE).

Jimmy Smits (Senator Bail Organa) – “To nie bywałe pracować razem z ludźmi, którzy to wszystko tworzą i torują drogę do przodu”.
Następnie George Lucas pokazuje “Wioskę Wideo” reżyserowi filmu XXX Robowi Cohenowi. W między czasie widać w monitorze zdenerwowanego Anakina z rozwianymi włosami.
Annet Miles (główna fryzjerka/stylistka) – “Zawsze kiedy patrzymy na ekran jesteśmy w stanie zobaczyć wszystkie wady fryzur, które możemy w szybki sposób poprawić od razu na planie”. W tym czasie widać jak stylistki poprawiają uczesanie Haydena i Natalie.

Michael Taylor (operator łączenie obrazu) – “Pomoc w tworzeniu obrazu jest naprawdę ciekawą praca, ponieważ zmagasz się z wieloma narzędziami, dzięki którym możesz obracać daną scenę, cofać ją i łączyć jak tylko tego chcesz. Dalej są pokazywane sceny: walka Anakina, Obi-Wana z Dooku, Anakin i Obi-Wan pod wodą – znajdują się po kopułą, a także przejście Anakin i Obi-Wana przez zniszczone drzwi na statku Federacji. Następnie widać humorystyczny akcent, czyli pomyłkę Haydena w scenę, w której trzyma na plecach Ewana i podchodzi do złych drzwi. Następnie pokazywane są sceny tworzenia planu oraz modeli 3d (na uwagę zasługuje sypialnia – prawdopodobnie Padme). Widać scenę rozmowy Anakina z Palpatinem w jego biurze na Coruscant.

Chris Neil - “Osobiście nie lubię pomocy komputera. Zawsze miałem wrażenie, że jest to cos co odsuwa cię od aktorów i całego klimatu filmu. Ale te monitory SA bardzo duże. Sprawiają, że nawet najmniejsze ujecie wywiera na tobie takie wrażenie jakbyś uczestniczył w tej scenie. Miło było widzieć George`a pod czas kręcenia kluczowych momentów filmu. Zdarzało mu się wychodzić z “wioski wideo” i przejść na drugą stronę kamery. Czuło się wtedy tą wieź z całym scenariuszem. To było naprawdę motywujące dla aktorów”. W tym czasie widać sceny: rozmowę Anakina i Padme na werandzie na Coruscant, rozmowę Anakina i Palpatine`a w jego biurze, Baila na Coruscant.

David Tattershal (dyrektor zdjęć) – “ Kiedy pracuje się nad filmem, którego się kreci na ślepo, trzeba się liczyć z wieloma wyzwaniami. Stawiane są na każdym kroku. Każda szansa jest na wagę złota. Musimy wszystko dobrze obmyslec, a następnie przystąpić do działania”. Dalej widać scenę walki Dooku na oświetlonym ekranie.
Dalej Rob Coleman - “Normalnie film kręciliśmy cały dzień a następnego przy lunchu, musieliśmy to połączyć, czyli w czasie jedzenia oglądaliśmy wszystkie zdjęcia. Dzięki kamerom cyfrowym George na ładnym dużym ekranie można podjąć decyzję o zmianie sceny, w każdej chwili.
Następnie Lucas kreci scenę ucieczki Senatora Baila Organy z Coruscant.
George Lucas – “To znacznie ułatwia pracę filmowcom. Na planie możemy ciąć i dowolnie zmieniać każdą scenę. Widzę wszystko co się aktualnie dzieje, mogę to dowolnie zmieniać jednego dnia. Oszczędza się dzięki temu wiele czasu.”
W tym czasie widzimy na ekranie komputera edytowaną walką Anakin, Obi-Wana i Hrabi Dooku. Spoilery się potwierdziły. Otóż walka całej trójki odbędzie się na statku Separatystów. Całe pomieszczenie przypomina to z drugiej Gwiazdy Śmierci w Powrocie Jedi. Schody są niemal identyczne z tymi jakie mięliśmy okazje podziwiać w Epizodzie 6, pod czas walki Dartha Vadera z Luke`iem. Szkic tego pomieszczenia dostępny jest tutaj i tutaj. Jest to urwana scena z całego pojedynku. Filmik rozpoczyna się powolnym podejście Anakina i Obi-Wana do Dooku. Widać, nawiązanie do Epizodu 2, czyli zrealizowanie myśli Kenobiego - on i jego uczeń walczą razem. Prawdopodobnie to właśnie Anakin zaproponuje podejście i walkę z Dooku, przez co Obi-Wan będzie nieco zaskoczony i dumny ze Skywalkera.
Sama walka jest bardzo szybko i widowiskowa. Choreografia przypomina tą z Epizodu 1, czyli pojedynek “Duel of the Fates”. Anakin i Obi robią szybkie ciosy mieczem, a następnie krzyżowo przechodzą między sobą, dzięki czemu atakują Dooku z obu stron. Dooku walczy jedna ręką, widać ze sama walka sprawia mu trudność.

Richar Robers (dekorator planu) – “Plan tworzymy bardzo szybko, przez co nie czekamy na jego poprawki. Następnego dnia niszczymy wszelkie niedoróbki”. W tym momencie widać jak niektórzy ludzie odpowiedzialni za dekoracje wyrzucają niektóre makiety.
Jimmy Smits – “Ta wspaniała technologia, którą tutaj się wykorzystuje, sprawia, że każdy dzień pracy na planie staje się znacznie łatwiejszy. Jest to pewna ułatwienie dla nas”. Dalej widać scenę, w której Bail Organa podchodzi ze swoją sekretarką i doradcą do gwardzisty Republiki (niestety nie tego czerwonego, a niebieskiego – takiego jak w TPM). Gwardzista mówi “Mogę prosić o papiery identyfikacyjne ?”.
Dalej widzimy Lucasa, który wita się z Samuelem L. Jacksonem.

Jimmy Smits -“Jego (Lucasa) życiowa miłość zmierza na kolejny etap, przez powrócenie w tym filmie (Epizod 3) do nowych pokoleń. On naprawdę pociąga granice tworzenia filmów na przód”.
Na koniec dokumentu znowu widać przybliżone, niewyraźne sceny. Widać na nich Obi-Wana którzy przyjmuje gardę, w czasie walki z droidami Grievousa, Anakina walczącego z Obi-Wanem przy wyjściu z kompleksu na Mustafar, Padme, a także Mace`a Windu walczącego z biurze Palapatine, prawdopodobnie z Anakinem.(koniec spoilera).
KOMENTARZE (8)

Nowy projekt Richarda Sheparda, w którym Pierce Brosnan gra zabójcę, w końcu otrzymał zielone światło. Zdjęcia do obrazu "The Matador" rozpoczną się za 8 tygodni.


Jednym z dwóch głównych bohaterów filmu "The Matador" jest zabójca Julian Noble (w tej roli Brosnan). Podczas wykonywana zlecenia w Mexico City mężczyzna nieoczekiwanie załamuje się. I wtedy właśnie spotyka na swojej drodze żonatego biznesmena z Denver, zwyczajnego mężczyznę, który ma własne problemy. Obu panów połączy niezwykła przyjaźń.

Reżyserią obrazu zajmie się nowojorski twórca Richard Shepard, także scenarzysta obrazu, który ucieszył się, gdy studio Stratus F)lm Co. w końcu pozwoliło na realizację projektu. Zdjęcia do filmu miały się bowiem rozpocząć jeszcze pod koniec 2003 roku. Shepard zdradził także, iż operatorem będzie David Tattersal, który wcześniej pracował już z Pierce'em Brosnanem na planie filmu "Śmierć nadejdzie jutro". Twórca ma także na swoim koncie "Zieloną milę" oraz ostatnie trzy epizody "Gwiezdnych wojen".

Budżet projektu wyniesie od 20 do 25 milionów dolarów. Produkcją zajmą się studia Furst Films oraz Irish Dreamtime. Producentami są: Sean i Bryan Furst, Beau St. Clair, Bob Yari, Mark Gordon oraz Mark Gill.
KOMENTARZE (7)

Wczoraj do naszych kin wszedł film Tomb Raider 2: Kolebka życia. W filmie tym poza Angeliną Jolie można oglądać zdjęcia zrobione przez Davida Tattersalla, autora zdjęć do prequeli.
KOMENTARZE (6)

Na oficjalnej stronie Gwiezdnych Wojen znalazł się wykaz twórców trzeciego Epizodu. Na szczególną uwagę należy zwrócić fakt, że zmieniono między innymi człowieka odpowiedzialnego za montaż filmu. Nie będzie to już po raz kolejny Ben Burtt. Ostatecznie też upadła plotka o Januszu Kamińskim.

Reżyser George Lucas

Producent Rick McCallum

Scenografia Gavin Bocquet

Koordynator kaskaderów Nick Gillard

Kostiumy Trisha Biggar

Zdjęcia David Tattersall

Montaż Roger Barton (Pearl Harbor, 60 sekund)

Charakteryzacja Nikki Gooley (Statek Widmo, Matrix)

Asystent reżysera Colin Fletcher (Statek Widmo, Matrix)

Tworzenie obcych istot Dave Elsey (Mission: Impossible II, B. Monkey)

Nadzór nad produkcją Stephen Jones (Epizod II, Scooby Doo)

Dyrektor artystyczny Peter Russell (Epizody I & II, Gladiator)

Dyrektor artystyczny Ian Gracie (Epizod II, Spokojny amerykanin)

Koordynator produkcji Virginia Murray (Epizod II, Jutro nie umiera nigdy)

Księgowy Kevin Plummer (Epizod II, Podróż do środka ziemi (TV))

Obudowanie dekoracji Ty Teiger (Epizody I & II, Śmierć nadejdzie jutro)

Dekorator wnętrz Richard Roberts (Śmierć nadejdzie jutro, Świat to za mało)

Obróbka metalu Eddie Knight (Epizody I & II, Lara Croft: Tomb Raider)

Konstrukcje Greg Hadju (Spokojny amerykanin)

KOMENTARZE (2)

Dziś na nasze ekrany wchodzą trzy filmy, z tym, że Wojnę plemników z starwasowego punktu widzenia możemy od razu pominąć.
Pierwszy z tych właściwych filmów to K-19, opowieść o radzieckiej łodzi podwodnej, z Liamem Neesonem i Harrisonem Fordem. Film wyreżyserowała Kathryn Bigelow, która ma na swym koncie np. Dziwne dni, dość ciekawą wizję roku 2000.
Drugi z filmów to 20 (przynajmniej z oficjalnego cyklu, gdyż np. Nigdy nie mów nigdy więcej nie jest w oficjalnym Bondowskim cyklu, a ten Bond Irvina Kershnera na pewno zasługuje na uwagę, chociażby dla podstarzałego Seana Connery’ego, który jest tam niesamowity) zatytułowany Śmierć nadejdzie jutro. Tym razem James Bond, 007, zostaje pojmany przez wywiad północnokoreański i wieziony przez ponad rok. Gdy udaje mu się zbiec, nikt nie chce mu za bardzo wierzyć, że nie zdradził królowej, przez tak dlugi czas. Tym razem Bond, pozbawiony licencji na zabijanie, musi działać na własną rękę, by przywrócić swoje dobre imię. (Mnie to trochę przypomina Licencję na zabijanie, ale to tylko moja taka wstępna sugestia, jeszcze nie widziałem nowego Bonda [przyp. Sidious, Darth Sidious]). Przy Bondzie warto też wspomnieć, że jest to kolejny film, który ma tak zwaną światową premierę. Czyli znów wchodzi u nas tak samo jak Klony, czyli w ten sam dzień co w USA. W filmie tym pojawia się też pewna sekwenacja szermiercza, za choreografię której odpowiadał Bob Anderson (ostatnio znany głównie z LOTRa, acz pamiętany za np. Imperium Kontratakuje). A na koniec jeszcze jedna rzecz. Mianowicie zdjęcia do tego Bonda nakręcił ... David Tattersall, czyli operator z TPM i AOTC.
KOMENTARZE (0)