angielskim już można zamawiać hardcover 18.99 funta (ale pewnie się jeszcze zmieni), 320 stron.

Opis z Amazona:

"Painstakingly restored from Tolkien`s manuscripts and presented for the first time as a fully continuous and standalone story, the epic tale of The Children of Hurin will reunite fans of The Hobbit and The Lord of the Rings with Elves and Men, dragons and Dwarves, eagles and Orcs, and the rich landscape and characters unique to Tolkien. Turin is born into a Middle-earth crushed by the recent victory of the Dark Lord, Morgoth, and his monstrous army. The greatest warriors among Elves and Men have perished and Turin`s father, Hurin, has been captured. For his defiance, Hurin`s entire family is cursed by Morgoth to be brought down into darkness and despair. But, like his father, Turin refuses to be cowed by Morgoth and as he grows so does the legend of the deadly hero. In a land overrun with marauding Orcs, Turin gathers to him a band of outlaws and gradually they begin to turn the tide in the war for supremacy of Middle-earth. Then Morgoth unleashes his greatest weapon: Glaurung, Mightiest of Dragons, and he proves an unstoppable foe. As the Dragon carves a fiery swathe through Middle-earth there remains only one man who can slay him, but to do that he will first have to confront his destiny. The Children of Hurin was one of three Great Tales begun by J.R.R. Tolkien as he recovered from the horrors of the First World War, and he worked on refining and improving it for the rest of his life. This tragic tale of adventure, heroism, suffering and love stands as one of the finest expressions of his skills as a storyteller and the narrative is as powerful as anything contained within The Lord of the Rings. Painstakingly reconstructed by Christopher Tolkien from his father`s manuscripts, it can finally be enjoyed as the author originally intended".

Pewnie kupię

Lord Sidious napisał(a):

Swoją drogą ciekawe, czy ktoś to wyda w Polsce.
________
Obstawiał bym, że tak. Może nie tak jak Pottera, czyli bardzo szybko po premierze światowej ale w końcu...
U nas wydaje się dziwne rzeczy, np. nieznaną powieść Dumasa pt. Le Chevalier de Sainte-Hermine. Więc czemu by nie Tolkien? Fanów ma wielu a i ja (i wielu innych) np. z ciekawości bym to kupił.
Mnie bardziej ciekawi ile napisał Christopher a ile sam J.R.R. Skoro spedził nad nią 30 lat to pewnie dorobił wiele... Ale Perełek może miec mnóstwo, chociaż by zarysów "czegoś" co tylko czeka na rozwinięcie.

Jak donosi Polter, "Dzieci Húrina", czyli zredagowana przez Christophera Tolkiena, powieściowa wersja opowieści znanej w skróconej formie z Silmarillionu i Niedokończonych opowieści ukaże się w Polsce nakładem wydawnictwa Amber w maju 2007. Książka opowiada o Húrinie i jego dzieciach: Túrinie Turambarze i Nienor Níniel. Tłumaczy Agnieszka Sylwanowicz. Cóż zdziwiłem, się, że to Amber, ale git, że będzie .

Metrze wyczytałem że światowa premiera będzie na dniach - 17 kwietnia. Poczekamy - zobaczymy

Na dobrą sprawę, czym to wydanie będzie się różnić od wersji z "Silmarillionu" i "Niedokończonych opowieści"?
Szkoda też, że to nie Ted Nasmith będzie ilustrował, tylko Alan Lee.
BTW, na stronie Amberu jest już polska okładka.

W Polsce będą 8 maja, nakładem wydawnictwa Amber . Cena 39,80 PLN .

Na temat książki - z wersji angielskiej
* Czyta się łatwiej niż Silmarillion
* To mocno rozwinięta i rozbudowana wersja XXI rozdziału Silmarilliona - "Túrin Turambar"
* Nie wymaga przeczytania Silmarillionu
* Jest opowiadana w sposób narratywny, a narracja jest lekko archaiczna (coś pomiędzy LOTRem a Silmarillionem)
* Húrin jest wielkim przywódcą ludzi
* Jego syn Túrin i córka Nienor pojawiają się później, ale na tyle znacząco, by można książkę nazwać Dziećmi Húrina.
* Pojawiaja się nazwy znane z Władcy Pierścieni, w tym Barlog, pojawia się też smok, ale nie ma hobbitów
* Zawiera indeks nazw i mapę, no i ilustracje
* A we wstępnie Chritopher Tolkien stworzył doskonały opis, dla tych, którzy nie czytali Silmarilliona
Jeszcze tylko kilka dni

u "Pana na rynku" do kupienia już dziś było 7 egzemplarzy do momentu mojego pojawienia się w księgarni. Jeśli ktoś zdąży i będzie miał trochę szczęścia, może załapie się na któryś z pozostałej szóstki

W naszym Empiku w Plejadzie już są, rano była dostawa z czego jeden egzemplarz trafił już na moją półkę

Cóż można powiedzieć na 1 rzut oka - dobrze zainwestowane 39 zł, świetnie wydane - twarda oprawa, bielutki papier (obrazki nawet na kredowym) - a przede wszystkim, przeczytawszy parę fragmentów, myślę że ciekawa treść Chyba książka z której się cieszę najbardziej od czasu kupna TUFa

BTW, szkoda że Amber wszystkich książek w takiej jakości za tą cenę nie wydaje

Przed kilkoma minutami zamknąłem okładkę "Dzieci Húrina" odkładając ją na jakiś czas, aż ochłonę i wrócę do tego ponownie. Pewnie dlatego, że dawno żadna powieść nie wywołała u mnie tylu emocji. Wpierw oczekiwanie i niepewność, a teraz ekstaza po skończeniu obcowania z dziełem, które co jest już właściwie normą u mistrza Tolkiena, jest inne niż wszystko, co do tej pory znaliśmy. Oto przed nami „prawdziwa” historia Turina, którego najłatwiej skojarzyć z wstawek we „Władcy Pierścieni” w stylu opis twardej skóry Szeloby – najpotężniejszy człowiek nie zdołałby jej rozpłatać, nie dokonałaby tego nawet ręka Rebena czy Túrina zbrojna w stal wykutą przez elfów lub krasnolodów. Dalej oczywiście był Silmarillion i potem „Niedokończone opowieści”, gdzie poznaliśmy zarówno skróconą historię Húrina, którego Morgoth uwięził i kazał patrzeć na Środziemie swoimi oczyma, a potomków jego przeklął, jak i dzieje syna jego Túrina Turambara oraz córki Niënor Níniel.
Tu tak na prawdę historia kręci się wokół Túrina, któremu towarzyszymy od chwili narodzin, praktycznie do samej śmierci, jednak to, co najbardziej uderza w tej opowieści to właśnie brak wszechobecny optymizmu, tak charakterystyczny dla „Władcy” czy „Hobbita”. Przed oczyma stają sceny, wspaniale oddane w filmie Bakshiego, kiedy to hobbity wędrowały do Bree tańcząc i śpiewając, pomimo czyhających na nich Nazgûli. W tamtych dwóch opowieściach wszystko kończy się dobrze, bohaterowie wypełniają swą misję, nowa opowieść to zmagania z nieuchronnym losem, próba walki z nim, z góry skazana na niepowodzenie i prawie niezłomny Túrin, bohater, który wypowiedział wojnę sługom Czarnego Władcy. Ale z drugiej strony pozostał w ciąż człowiekiem, którego można zniszczyć, ale nie pokonać. Ale czy aby na pewno? W tym właśnie tkwi sedno tragedii Túrina Turambara, ale o tym chyba trzeba się samemu przekonać.
Trzeba na prawdę ogromnego talentu, by móc opowiedzieć historię w ten sposób, by nawet na tych, którzy znają zakończenie, potrafiła wywrzeć niezapomniane piętno. To jest Misterium Sacrum, Christopher Tolkien i Adam Tolkien (chwała, że nie Simon) doskonale przeedytowali różne zapiski w jedną większą całość. Szczerze powiedziawszy, moim zdaniem to pomysł o niebo bardziej trafiony niż „Niedokończone opowieści”, w których także znajdziemy fragment tej historii.
„Dzieci Húrina” to wspaniała epicka powieść, będąca z jednej strony skrzyżowaniem rycerskiego eposu, z drugiej grecką tragedią, napisana wspaniałym językiem, może nie tak antycznym jak Silmarillion, acz doskonale oddającym atmosferę pradawnej opowieści. Nie jest dziełem tak przeogromnym jak wspomniany „Silmarillion”, ale również tak „wyłagodzonym” jak „Władca” czy „Hobbit”. Stoi gdzieś dokładnie po środku i prawdę powiedziawszy ja mam ochotę na więcej. To kolejny dowód, że obecna fantastyka nie ma zbyt wiele wspólnego z J.R.R. Tolkienem, on nadal pozostaje na obrzeżach, niedościgniony nawet dla „najlepszych”, bo nieczęsto idzie w parze dobre pióro i misterne opowiadanie swych historii, a już na pewno tworzenie własnego świata od podstaw, wraz z językami, kulturą, bogami i historią z których wynika tło opowieści, bo niestety często uwarunkowuje się wszystko na odwrót. Dla mnie „Dzieci Húrina” to masakra – w pozytywnym tego słowa znaczeniu, chylę czoła przed mistrzem, wątpiąc czy ktokolwiek podoła pójść w jego ślady.

i cóż, mogę się jedynie też podpisać pod postem Lorda. Chociaż wiedziałem, jak się skończy, to przeczytałem z zainteresowaniem, zwłaszcza, że dodano wiele fragmentów, których w Niedokończonych Opowieściach czy Silmarillionie nie było.

Zajmę się czytaniem... jak najszybciej. Powiem jedno - pieknie wydane.

i co tu dużo mówić, nakręciło mnie na LotRa tak że aż zainwestowałem po drodze w Hobbita, z którym wcześniej nie miałem przyjemności przeczytałem te wszystkie wstępy i opracowania, zapowiada się gitnie

czasu mu i dopiero zaczynam... i już zastanowił mnie fakt, że w Bitwie Nieprzeliczonych Łez brało udział kilku Balrogów. Kurcze patrząc na to co pokazał Jackoson w filmie http://lotr.webd.pl/images/balrog.jpg to nie było szans tego wygrać. I czasami mam wrażenie, że Tolkien przegina.

Ale zobaczymy.