Tak notabene, to wiesz, że Vector to crossover czterech serii wydawanych w tamtym czasie? W Dark Times bodaj historia liczyła dwa zeszyty i jest drugim rozdziałem Vectora.

Całościowo leci to tak:
1. KotOR 25-28
2. Dark Times 11-12
3. Rebellion 15-16
4. Legacy 28-31

Wydaje mi się, że zrozumiesz Dark Times bez znajomości pierwszego rozdziału Vectora, ale tak tylko uprzedzam. Generalnie nie ma się czym przejmować, bo Vector to średni twór, a jakikolwiek wydźwięk niesie ze sobą jedynie w Legacy.

Bardzo, bardzo podobał mi się poprzedni temat. Lata po przeczytaniu wszystkich tych komiksów i po wywaleniu tamtego kanonu, naprawdę miło, że ktoś odkrywa te komiksy po raz pierwszy i może je docenić jako komiksy.

Dla mnie seria Republic, to seria która sama sobą (no i dwoma-trzema seriami towarzyszącymi) uczyniła erę prekweli ciekawą. Filmy po prostu nie były w stanie dostatecznie przedstawić Zakonu Jedi takim, jaki wtedy był, z wszystkimi bardziej lub mniej barwnymi osobistościami, nie mówiąc o jego upadku (wątki Quinlana i Anakina). Epicka narracja, piękne opowieści i znakomite rysunki, tak mogę w skrócie.


O dziwo, Evasive Action chyba nie czytałem. :O Tak samo większości z tych Vaderów, no a komiks o Qui-Gonie niestety bardzo rozczarowujący. Niemniej czekam z niecierpliwością na twoje następne wpisy.

Nie do końca jestem pewna co ja właśnie przeczytałam, ale widać każda "lista Szedała"™ musi mieć swój odpowiednik strusia mistrza Ki Adiego.

Syn Tarkina zaskakująco podobny do listonosza z Eriadu. Nie uwierzę, by Wielki Moff mógł być ojcem takiego idioty.

Za to Vader piszący w swojej głowie fika AU fantastyczny - szef Rady Jedi, szanowna małżonka kanclerzem, nie można mu odmówić braku ambicji

Całość nawet wciągająca, tylko zakończenie rozczarowujące, bo takie dość... nagłe i chaotyczne jednak.

No więc, całe szczęście, że zostałam ostrzeżona o kanibalizmie bo i tak było ciężko. Brrrrrrrr niecierrrpie tego.

Ale poza tym - rewelacyjna historia! Strasznie gorzka i taka... nawet nie smutna ale dobijająca.
I faktycznie znanie przedostatniego tytułu Republiców pomaga zrozumieć znacznie więcej.

Lubię opowieści o Jedi, którzy szukają własnej ścieżki. Którzy błądzą, wracają i znowu błądzą. Którzy muszą przestać być Jedi na zewnątrz, pozostając choć trochę nimi wewnątrz.
Którzy są w tym wszystkim bardziej "ludzcy".

A to tego małe, sprytne okrucieństwo Palpatina - niby przeprosił, ale tak naprawdę pokazał Vaderowi, gdzie jego miejsce.

Bardzo podobają mi się też rysunki. Takie trochę chwilami surowsze w stylu, ale idealnie pasujące do opowieści.

Vilkala szybkim tempem dociera do końca istniejących zasobów, czas więc stworzyć nowe Tak więc kolejne komiksy, które proponuję, są takie:

Tales of the Jedi (1-34)
Knights of the Old Republic (0-55)
Empire (1-40)
Rebellion (0-16)
Legacy (0-56)
Legacy vol. 2 (1-18)

Czemu tak? Już tłumaczę. Kluczem do tej kolejności jest Vector, o którym wyżej wspomniał już Ludwiś. Jest to historia wyjątkowa, bo to jedyny crossover od Dark Horse`a - historia ta zaczyna się w KotORze, kontynuowana jest w Dark Times, Rebellion i kończy się w Legacy. Jak mogą się łączyć cztery różne serie, oddzielone od siebie setkami, a nawet tysiącami lat? Tego już nikt tu nie powie <spoglądam groźnie>, w każdym razie połączenie jest.

Dlaczego w takim razie w mojej liście Dark Times jest przed KotORem? Przecież to sprawia że Vector czyta się nie po kolei. - Prawda, tak jest. Tutaj miałem pewną zagwozdkę, stwierdziłem jednak że lepiej jest DT przeczytać zaraz po Repach i zrobić to w całości, niż w 1/3 serii zrobić przerwę na całe TotJ i KotOR (długa, długa przerwa ). Jeśli jednak komuś to nie przeszkadza, to proponuję tu alternatywną kolejność, czyli:

Darth Vader and the Lost Command
Dark Times: The Path to Nowhere
Dark Times: Parallels
Tales of the Jedi (1-35)
Knights of the Old Republic (1-55)
Dark Times: Vector
...i dalej tak jak w liście #2, a potem #3.

W ten sposób fabuła Vectora będzie po kolei. Wolicie zrobić sporą przerwę w DT, czy czytać Vector nie po kolei? Wasz wybór.

Jednakże, żeby w pełni docenić smaczki z KotORa, należy wpierw znać serię Tales of the Jedi. Stąd też ją proponuję w pierwszej kolejności. Teraz krótkie omówienie każdej z serii:

Tales of the Jedi - tutaj należy się przygotować, że rysunki będą bardziej archaiczne niż to, co do tej pory znacie. Te komiksy wychodziły w latach 90, kreska nie przypomina tu tej z Republic czy Dark Times, jest o wiele bardziej... komiksowa. Spokojnie, przyzwyczaicie się do tego - tylko ostrzegam. Historię zaprezentowaną w tej serii nie nazwałbym inaczej niż: wybitna. Według mnie jest to jedna z największych perełek Star Wars (przynajmniej w drugiej połowie). Mamy tu czasy antyczne uniwersum; pierwsze dwa storyarki dzieją się w 5000 BBY, kolejne pomiędzy 4000 BBY a 3986 BBY. Mamy tu więc uniwersum bardzo odmienne od tego co znamy, i odkrywanie tego jak wyglądało "dawno, dawno temu..." w galaktyce SW z pewnością będzie ciekawym przeżyciem. O fabule nie będę wiele opowiadał - przeczytacie, zobaczycie.

Knights of the Old Republic - to seria dziejąca się w latach 3964-3962 BBY, a więc nie tak długo po zakończeniu TotJ. Z początku czytelnika moze uderzyć odmienność świata przedstawionego, który jest znacznie bliższy galaktyce okołofilmowej, niż tej z TotJ. Tu winić należy grę KotOR (ona powstała ładnych parę lad przed komiksami), gdzie zdecydowano się na poziom technologiczny i estetykę właśnie taką. Akcja komiksów dzieje się przed grą, jednak nie jest wymagana znajomość wydarzeń z niej. Pewnie, są smaczki i odniesienia które bez tego nie zrobią wrażenia, no ale nie będę tu sugerował zrobienia przerwy w czytaniu i przejścia dość długiej i starej gry Chociaż pewnie, można, lektura tylko na tym zyska. Ale komiksy KotORowe są niezależnym bytem, który jest jak najbardziej zrozumiały bez znajomości gry. Główni bohaterowie są tu zupełnie inni.
Co trzeba wiedzieć o grze, żeby lepiej wyłapać smaczki? Wrzucam w spoiler (spoilery dotyczą gier KotOR 1 i 2). początek spoilera W latach 3976-3964 BBY miały miejsce wojny mandaloriańskie. Jak to nieraz bywało w historii Mandalorian, znalazł się jakiś wódz który stwierdził że hurr podbój honor blebleble i zaczęli ekspansję na światy Republiki. Zakon Jedi nie chciał właczyć się do wojny, bo Jedi to strażnicy pokoju itd. Była jednak grupka Jedi, która się temu przeciwstawiła - chciała walczyć z Mandalorianami. Na jej czele stał Revan (stąd grupka znana była jako Revanchists), ważną postacią był też jego przyjaciel - Malak, znany w młodości jako Alek/Squint. W końcu tej frakcji Jedi udało się pokonać Mandalorian, ostatnia bitwa miała miejsce nad Malachor V. Ścigając Mando po Nieznanych Regionach, Revan i Malak natknęli się na Sith Emperora (tutaj nie będę wnikał, to historia z MMO "The Old Republic", wystarczy wam wiedzieć że to starożytny Lord Sithów, żyjący już w czasach początkowych zeszytów TotJ), który to przeciągnął ich na Ciemną Stronę. Revan i Malak wrócili w znane regiony Galaktyki, stworzyli swoje imperium Sithów, rozpoczęli podbój. Malak stracił szczękę, musiał chodzić z protezą #cyborgizawszespoko. Jedi wysłali oddział uderzeniowy, w skład którego wchodziła m.in. Bastila Shan, celem złapania Revana. Udało im się to, wyczyścili mu umysł i wszczepili nową osobowość, lojalną wobec Jedi i Republiki. Gracz w KotORze 1 kieruje właśnie Revanem, o czym dowiadujemy się dopiero gdzieś w 3/4 gry (wow twist taki twist wow). Grając Revanem zabijamy Malaka, powstrzymujemy stworzone własnoręcznie imperium Sithów, hura koniec. Po wydarzeniach z gry Revan poleciał szukać Sith Emperora, którego nie do końca pamiętał - tyle tylko że gdzieś w Nieznanych Regionach kryło się potężne zagrożenie. Ciąg dalszy mamy w książce "Revan", a potem w grze TOR, ale to już nie jest istotne w tym momencie). koniec spoilera. Tak jak mówiłem, to nie jest wiedza niezbędna dla komiksów, bo one dzieją się przed tym i opowiadają o czymś innym, ale jeśli ktoś nie planuje grać w grę - warto przeczytać.

Empire - dzieje się w czasach Starej Trylogii, w przeciwieństwie do Republic, gdzie mamy sporo różnych historii, ale i motyw przewodni - Quinlana, tutaj mamy różne opowieści. Jest Vader, jest Luke, Leia, są postacie drugo- i trzecioplanowe z filmów, są też nawiązania do wojen klonów, jeden storyark kontynuuje wątek z Republic i fani Repów zdecydowanie powinni sięz nim zapoznać

Rebellion to bezpośrednia kontynuacja Empire, te same postacie, itd. Właściwie tylko zmieniono nazwę.

Legacy - to ciekawa sprawa. Komiksy dzieją się w latach 130-138 ABY, czyli mamy daleką przyszłość. Jest to dziecko Ostrandera i Duursemy, czyli duetu odpowiedzialnego za większosć Republic, to tym się zajęli po zakończeniu tamtej serii. Toteż pomimo półtorej stulecia różniy czasowej, fani Repów zdecydowanie znajdą tu wiele rzeczy dla siebie. Głównym bohaterem jest tutaj Cade Skywalker, pra-pra(?) wnuk Luke`a. Chociaż, podobnie jak w przypadku Republic, mamy tu do czynienia z ogromnym zestawem bohaterów, a fabuła jest zaprezentowana z prawdziwym rozmachem - na skalę galaktyczną. Jest polityka, są wojny, są Jedi i Sithowie. Naturalne pytanie, które może się nasunąć w tym momencie, to: ok, ale czy żeby przeczytać tą serię muszę znać milion książek które działy się przed nią? Nie, nie musisz. Wystarczy mieć generalne rozeznanie nt. wydarzeń post-RotJ, podstawowe informacje zawieram w tym spoilerze: (spoilery głównie z Nowej Ery Jedi i Dziedzictwa Mocy, ogólnie: z książek dziejących się po Powrocie Jedi)początek spoilera Luke Skywalker po RotJ założył nowy zakon Jedi na Yavinie IV, ożenił się z Marą Jade, miał syna Bena. Nie wiadomo jak tam dalej sobie Ben poczyniał (książki skończyły się gdy był nastolatkiem), ale to jego potomkiem jest Cade. W latach 25-29 ABY trwała inwazja Yuuzhan Vongów - obcych z innej galaktyki, którzy nienawidzili maszyn, za to mieli udoskonalone metody mutacji żywych organizmów, transformacji, ogólnie bio-inżynierii. To była chyba najbardziej wyniszczająca wojna w historii Galaktyki, zginęła niezliczona ilość osób, YV podbili nawet Coruscant, Nowa Republika upadła i została reformowana jako Sojusz Galaktyczny i ogólnie - było bardzo źle. Jedi i Republika na koniec naturalnie wygrali, YV zostali rozbrojeni i wygnani na planetę Zonama Sekot. W późniejszych czasach istnieli już sobie pokojowo i nie robili żadnych problemów, chociaż naturalnie społeczność Galaktyki im nie do końca ufała i się obawiała. W trakcie wojny z YV, Jacen Solo - syn Hana i Leii - został wzięty do niewoli, gdzie "szkoliła" go Vergere - onegdaj Jedi, która jeszcze za czasów Starej Republiki została wzięta do niewoli przez yuuzhańskich zwiadowców. Obecnie jej motywacje były niejasne, jak również to czy bliżej jej było do Jasnej czy Ciemnej Strony, ogólnie ta postać to taka esencja "odcieni szarości". W każdym razie Jacen półtorej dekady później obwołał się Lordem Sithów, a nauki Vergere z pewnością miały na to pewien wpływ. Po tej całej burdzie z darkside`owym Jacenem, który to w pewnym momencie zdobył nawet stołek przywódcy Sojuszu Galaktycznego, postanowiono że od tej pory Sojuszem rządził będzie Triumwirat.
Imperium po RotJ trzymało się dzielnie mniej więcej do 10 ABY, później było już raczej pobocznym zagrożeniem, jako Resztki Imperium. W 19 ABY podpisano traktat pokojowy, w wyniku którego Imperium zostało ograniczone do niewielkiego regionu, ze stolicą na planecie Bastion (). Pomagali Nowej Republice walczyć z Yuuzhanami, w końcu stali się nawet autonomiczną częścią Sojuszu Galaktycznego, na czele której stanął Jagged Fel. Jag ożenił się z Jainą Solo, córką Hana i Leii, a w końcu Resztki zostały reorganizowane na Imperium Felów, którym władała ich dynastia. koniec spoilera

Legacy vol. 2 dzieje się po wydarzeniach z Legacy, nie potrwało długo, bo to już czasy przejęcia SW przez Disneya, w związku z czym seria została skasowana po 18 zeszytach. Na szczęście twórcy ładnie całosć zamknęli, mi to zakończenie dało poczucie spełnienia. Uwaga: jest to najdalej czasowo osadzona opowieść w SW. Dla mnie jest to godne zamknięcie całej sagi. Główną bohaterką jest tu inna potomkini znanych nam bohaterów - Ania Solo. Z racji, że wychodziły w końcowym okresie EU, te komiksy są dość słabo znane i rzadko polecane, a szkoda - są mocno niedocenione. Ania jest super postacią, bardzo lubiłem czytać o jej przygodach. Jest to opowieść w zupełnie innym tomie niż Legacy, co może przeszkadzać tym którzy oczekują kolejnej wielkiej wojny. Mi się podobało. Ostatni, osiemnasty zeszyt serii, wyszedł 27 sierpnia 2014 roku i jest ostatnią rzeczą opublikowaną w uniwersum SW przez Dark Horse`a, więc jest to podwójne zamknięcie sagi - i chronologicznie, i w kolejności wydawania.

Na koniec jeszcze coś dla ludzi już zaznajomionych z komiksowym EU, a oburzonych że na powyższej liście nie ma X czy Y czy Z. Spokojnie, wszystko będzie. Lista #4 będzie poszerzeniem tego, co już było o one-shoty, czy to lepsze, czy gorsze. Póki co chcę zaprezentować nowym czytelnikom flagowe serie z każdej ery, szczególnie te gdzie można znaleźć smaczki z Repów. Także bez obaw, o niczym nie zapomniałem, wszystko prędzej czy później będzie.

To nie jest jedyna słuszna kolejność czytania komiksów SW. Jednak myślałem nad tym sporo i uważam że to, co proponuję ma sens i daje możliwość kompleksowego poznania wszystkich er uniwersum, daje podstawy które później można rozbudować o inne rzeczy. Wszystkie z wymienionych powyżej serii trzymają co najmniej dobry poziom; wiadomo - zawsze trafi się słabszy zeszyt czy dwa, ale ogólnie nie trzeba się obawiać.

PS. KotOR, Rebellion i Legacy zaczynają się na mojej liście od numerów zerowych. W przypadku pierwszych dwóch, chodzi o to: http://starwars.wikia.com/wiki/Star_Wars:_Knights_of_the_Old_Republic/Rebellion_flip-book natomiast w przypadku Legacy, numer zerowy to takie wprowadzenie do uniwersum, które warto przeczytać. Taki mini-przewodnik o świecie SW w 137 ABY. UWAGA: jest też zeszyt Legacy 0 1/2, czyli zupdate`owana wersja tegoż przewodnika. Tego NIE CZYTAMY przed zaczęciem serii, bo zawiera spoilery. Zwyczajny numer 0 spokojnie można - a nawet powinno się - przeczytać.

Hmmm mam muszę przyznać mieszane uczucia.

To znaczy tak - "Parallels" wcale nie było takie złe - obie historie sensowne, tylko albo jestem ślepa albo te paralele były tak delikatne, że poza jedną finalną, ciężko było je dostrzec. Całość znacznie lepiej zostałaby moim zdaniem odebrana jako dwie oddzielne historie, a nie skakanie pomiędzy planami. Bo to, co je wiązało bezpośrednio (Kennan) nie było aż TAK istotne. Coś nie do końca wyszło, a rysunki nie pomagały w pełnym wczuciu się w opowieść.
Najlepszy w tym wszystkim był początek (Jeisel ).
Fajne pogłębienie niektórych postaci z załogi przemytników (Crys), konsekwentne prowadzenie Boma.

Czy gdzieś będzie jeszcze co się ze smarkaczami stało?

"Vector" - no tu się trochę zgubiłam w pewnym momencie (co to za czerwony, widmowy gość?!) ale jest to tak poprowadzone, że bardzo szybko wszystko zostało wyjaśnione i faktycznie - spokojnie da się zrozumieć bez znajomości poprzednich części crossovera. Powrót do lepszych rysunków, a historia na tyle intrygująca, że mam ochotę na to wcześniejsze.
Wkurzyłam się tylko raz - na Crys. W przeciwieństwie do Republiców Dark Times jakoś nie obfituje w sensowne postaci kobiece, a jak już się jakaś pojawiła i dostała tło... to wiadomo.

A teraz tak polecany Ghost Prison XD

WOW

zapamiętać - jak starsi fandomowo koledzy mówią, że jakiś komiks jest super, to jest on super.

Niesamowicie mi się podobało! Rewelacyjna, rewelacyjna historia, że świetnymi postaciami!

I Vader - dokładnie taki "mój". Inteligentny, bezwzględny, okrutny i... przewidujący. Choć moim zdaniem Imperator sam chciał takiego końca

Świetnie pokazana druga strona barykady, to "złe" Imperium, któremu czytelnik niemal bezwiednie kibicuje.
A to wszystko dzięki Lauricie Tohm. Niepełnosprawny i niedoskonały, ale bardzo inteligentny i przede wszystkim - lojalny. To jak cała opowieść rozgrywała się na podstawie jego raportu, pozwoliło spojrzeć poniekąd zimnym okiem na wydarzenia.
Jakie to było fantastyczne!

I jeszcze Moff Trachta - bardzo ciekawa postać, honorowa i lojalna. I wierząca w Imperium.

Oboje z Tohmem wiele stracili, oboje przekuli to co ich ograniczało na swoją korzyść. Świetna relacja między nimi.

I oczywiście główny przeciwnik, generał Gentis. On niby miał rację, ale jednak... nie wiem dlaczego nie potrafiłam to jemu życzyć, choć odrobiny powodzenia.
Choć scena z synem była prawdziwym ciosem prosto w żołądek.

Tak jak mimo wszystko, bardzo gorzko-ironiczne ostatnie kadry.
(I jeszcze samo przybycie do więzienia. "Nawet nie poznaliśmy jej imienia". Auć.)

I ramach wisienki na torcie Anakin, któremu źli Jedi nie chcieli nic powiedzieć, to pobiegł na skargę

Jedyna maleńka wada? Brak kobiet w szeregach Imperium, czyli to, co tak bardzo podoba mi się w Nowym Kanonie. Ale widać było początek zmian

H2!!!!! Ja mam zdecydowaną słabość do droidów

Dopiero zaczęłam prolog, ale barrrrdzo mi się podoba - zwłaszcza rysunki. Zupełnie inne od takiego trochę... barokowego stylu Duursemy, ale rewelacyjnie pasujące i do tematyki i klimatu tych historii.

No i kolega Jennir wyrasta mi coraz bardziej na jedną z ulubionych postaci. To jest dziwne - tych Jedi jako jednostek lubię całkiem sporo, tylko en masse, jako Rada czy Zakon sprawiają mi duże kłopoty.

Um... czy możemy jednak darować sobie już romanse? A na pewno takie "na chybcika"?

Trochę mi entuzjazm opadł, ale może dlatego, że Ember jest chyba jedną z najbardziej odpychających postaci z całej serii.
Bezwzględna burdelmama, właścicielka niewolników, amoralna, bez klasy i dość głupia, odrodziła się poprzez miłość. Naprawdę mam uwierzyć, że akcja na pustyni z Maddie i potem z Jennirem, wykreśla wszystko, co było wcześniej?
To znaczy ja wiem, miłość nie wybiera, do tego facet żył wiele lat w celibacie, Ember śliczna, no ale...

Nie trzyma się to kupy za nic.

Za to jakby wyciąć ten wątek, reszta bardzo fajna - załoga w poszukiwaniu przyjaciela, zabójca, Vader na tropie (świetny Imperator "tresujący" swojego ucznia), biedny H2 ze zmianą osobowości. Mam kilka podejrzeń do czego to może prowadzić, więc bardzo chętnie poczytam dalej.
Tylko tak liczyłam, że się babska pozbędziemy, a znając moje szczęście, ona teraz poświęci życie w imię miłości i on jej nie zapomni, acz jej śmierć da mu siłę i pozwoli zostać na ścieżce mocy... a nie to nie ta bajka.

No ale.
Chyba wolałabym, by to była kolejna z gierek z jej strony XD

Dopiero zaczęłam, ale dokonałabym zmian na liście: Ghost Prison powinien iść tuż przed tym - był za wcześnie i potem Blue Harvest, bez nawet wzmianki o Gentisie zgrzytało, zwlaszcza że dzialo sie niedlugo po Vectorze.

A teraz mamy wzmiankę i pasuje.

Nie chcę lubić Ember, dlaczego oni ją tak piszą, żebym ją polubiła, nie tylko ją samą, ale też w zestawie z Jennirem?!
To nieuczciwe

Chyba mi smutno, że to ostatni arc z Dark Times. Potem zostanie jeszcze Vader.

I faktycznie, szkoda, że tego nie będzie więcej bo historie są intrygujące i jest w tym potencjał. Acz tak bardzo jak ta okropna pierwsza nic mnie już nie walnęło.

"The Ninth Assasin" - dziwne. Zaczęło się jako zupełnie inna opowieść, potem skręciło w mistycyzm i kulty. Finałowa rozgrywka z tytułowym asasynem lekko rozczarowująca (ale może taki był zamiar - pokazać że nawet superhiper asasyn jest tylko maleńką myszką przy Vaderze), acz ostatnie kadry świetne - bardzo podoba mi się, jak jest prowadzony Imperator w tych komiksach. Ciekawy pomysł z kryształem dla Tarkina, właśnie zdałam sobie sprawę, że nie mam zielonego pojęcia jaki jest origin Gwiazdy Śmierci w Legendach - jak bardzo kwestia kryształów różni się od tego, co wiem z NK. Ogólnie cała historia bez szału i na jeden raz, ale nie było tak źle jak się bałam

The Cry of Shadow - pewien klon i jego wspaniała wizja późniejszych szturmowców - nie klonów, co nawet nie będą potrafili trafić w cel Bardzo fajna historia, ale ja lubię pov klonów i lubię pokazaną w taki sposób drogę postaci.
Chwilami może opowieść była zbyt chaotyczna, ale wynagrodziło to rewelacyjne zakończenie. Fajny Vader - bezwzględna maszyna do zabijania. Maniera rwania zdań na kilka dymków dość męcząca, ale struktura wspomnień i "pamiętnika" sprawdziła się moim zdaniem świetnie. Z tych wszystkich Vaderów to po Ghost Prison mój nr2.
To co mi się najbardziej podoba w tych komiksach - zmuszają do zastanowienia się i pomyślenia trochę.

A potem ponieważ skończyłam Vadery i DT zabrałam się za tajemnicze "Evasive Action: Reversal of Fortune".

I chyba powinnam komuś zrobić krzywdę, za brak ostrzeżenia...
AUĆ!!!!!!

Otóż historyjka jest czarno-biała, narysowana BARDZO specyficznie, w taki... rysunkowy sposób. Dużo czasu zajęło mi przyzwyczajenie się do niej, ale jak już się przyzwyczaiłam to zaczęło boleć.
Ponieważ akcja tego komiksu dzieje się na Felucii, tuż po Oblężeniu Saleucami. Mamy Aaylę, mamy Barriss Offee (chyba bardziej podoba mi się taka Barriss niż to co z niej w TCW zrobiono), mamy Bly, wspaniałego, lojalnego Bly. I bardzo ciekawą trójkę padawanów - hakerkę, mięśniaka i fanboya

I mamy jedną z najbardziej walących w miękkie krótkich wymian zdań w komiksach - mowa o ostatnich słowach Barriss. I końcowe "check her" przy Aayli...

Nie byłam na to absolutnie przygotowana. I jestem bardzo zaskoczona jak dobra była ta naprawdę specyficznie i prosto dość narysowana opowieść.

Bardzo jestem ciekawa ciągu dalszego.

Co prawda zostały pozycje zakwalifikowane jako "czytaj kiedy chcesz", ale ponieważ tam jest niezbyt entuzjastycznie oceniane Dark Jedi i Maul (którego znam już z NK), to zostawię to sobie na kiedyś tam.

Ale zanim pójdę do listy #3 to krótko o Evasive Action i Bondzie w kosmosie

Evasive Action mnie zaskoczyło - nie wiem dlaczego, po lekkich rysunkach i strukturze spodziewałam się miłej opowiastki. A tu najpierw Aayla, potem ostatni zeszyt pokazały jak bardzo się myliłam. To są zresztą moim zdaniem dwie najmocniejsze części z czterech.
Jakoś mi umknęło, że w Legendach też byli Inkwizytorzy i mieli dokładnie taki sam cel. Ciężko mi się jednak to czytało, mimo wszystko na raz dość mocno męczy oczy.

Agent of the Empire - jak mi tego było potrzeba! Pierwsza część perfekcyjna - trochę parodia, trochę mrugnięcie okiem do czytelnika. Przepięknie wykorzystane klisze i nawiązania, a sama postać Jahana Crossa, z dramatem z przeszłości, gadżetami i podejściem do kobiet, zaskakująco sympatyczna. Czytałam, śmiałam się i świetnie się bawiłam. Druga część trochę poważniejsza, mniej... oczywista, ale też fajna. Aczkolwiek samo zakończenie bardzo, bardzo brzydkie jak na happy end
Ogólnie żałuję, że jest tego tak mało. To było idealne zakończenie dość ciężkiej, mrocznej i często smutnej listy

Ktoś (Gunfan?) mówił, że chce mnie o coś zapytać jak już obie listy skończę. To czekam

Bo za chwilę zacznę coś co jest dla mnie kompletną terra incognita - o czasach starożytnych nie mam zielonego pojęcia, więc wszystko będę odkrywać całkowicie na nowo.

Czyli "The Golden Age of Sith" i "The Fall of the Sith Empire".

Wiecie co mi się najbardziej podoba póki co w tych komiksach z Legend? Że są zaskakujące. Że po raz kolejny dostałam coś czego się ZUPEŁNIE nie spodziewałam.

Tu uwaga - o starożytności Star Wars i o przeszłości nie wiem niemal nic - ot może troszkę więcej niż zwykły każualowy fan, ale wciąż są to jakieś niepowiązane fakty. A tu dostałam spójną historię pokazującą pewne znaczące wydarzenia.

Na początek muszę przyznać, że bardzo podobają mi się te "archaiczne" rysunki - wyjątkowo pasują do opowieści.

Sama historia jest bardzo interesująca - jeśli chodzi o wydarzenia, o budowanie i kształtowanie świata, o poznawanie Galaktyki i jej ograniczeń. Trochę gorzej w warstwie, powiedzmy psychologicznej, postaci ciutek zbyt schematyczne, ale właśnie - jako pewnego rodzaju archetypy też się sprawdzają świetnie.

Podoba mi się jak od samego początku wiemy, że to daleka przeszłość - zupełnie inne (troche steampunkowe chwilami) projekty statków, stroje, Coruscant w budowie, odmienny obraz Republiki, a przede wszystkim Sithów. Którzy ponownie okazali się czymś zupełnie innym niż myślałam.
Jedi jednak wciąż są obrońcami i strażnikami pokoju.

Czyta się to też zupełnie inaczej - bez takiego palącego pędu "co dalej" bez przeżywania aż takiego, bardziej jak pasjonującą kronikę, odkrywająca nieznane zapiski z historii.

Zaczęłam 19 i mam wrażenie że dopiero teraz akcja zaczyna się na serio.
Mamy już przedstawionych głównych bohaterów i antagonistów, mamy konflikt i jego historię. I widać, jak ważny dla całości jest każdy, pojedynczy zeszyt.

W ogóle dzięki tej "opowieściowej" narracji wpada się w taki jakby rytm czytania, gdzie skakanie pomiędzy planetami i historiami w ogóle nie przeszkadza.

Podobają mi się ci dawni Jedi - skupieni na świetle, mądrzy, bez żadnych bzdur o braku załączników. Ale najbardziej podobają mi się znajome planety w nowych odsłonach. Coruscant, Yavin, Onderon, Dantooine i od razu Galaktyka staje się bliższa czytelnikowi.

No i super. Długo mi to zajęło (nawet, uwaga były dni że nie przeczytałam nic!) ale dotarłam do tego i koniec.
Wsiąkłam na całego.

Ulic ty idioto, oraz o jaaaa już rozumiem czemu Exar nie wkurza. Tzn niesamowity jest z tą arogancją i taką pewnością, że wciąż może być Jedi. Jestem na czwartej części i już wiem, że nie pójdę spać aż nie skończę tych Tales do końca.

O jaaaaa jak to się pięknie łączy!!! Jaka to jest niesamowita historia i jak to jest opowiedziane!!!

Rozkręcało się dłuuuuugo ale już wiem, że choćby do tego na pewno wrócę. I pewnie do wcześniejszych też.

O rany - takiej końcówki poprzedniego arcu się zdecydowanie nie spodziewałam.
BARDZO mi się podoba póki co i oczywiście czytam dalej (moje biedne oczy!)

Podoba mi się też początek następnego - werbunek na wszystkich frontach i na różne sposoby. I oczywiście gra ambicji między mistrzem a uczniem.

Zastanawiam się ile z tej starożytności znajdzie się w Nowym Kanonie, bo jest naprawdę bardzo intrygująca.

Zauważyłem, że na Liście Szedała #3 nie znajduje się Mroczne Imperium. Wiem, że można tych komiksów nie cierpieć, ale wg mnie zasługują przynajmniej na zerknięcie jednym okiem, chociażby ze względu na powiązania z TotJ lub walory historyczne (pierwsze komiksy SW od Dark Horse).

No chyba że gadam głupoty, a Dark Empire to herezje gorsze niż Aftermath?...

Panie i panowie, ostatni raz tak ryczałam na Jabiim. Przecież ten ostatni panel...

Ależ to było FANTASTYCZNE!!!!

Jak mi się podobało zamknięcie wszystkiego i faktycznie prawdziwe odkupienie - i Ulica i Sylvar i Nomi.

I zobaczcie ta historia jest taka prosta - upadły Jedi, który stracił wszystko, zboczył ze swojej ścieżki i dopiero dzieciak, który pojawił mu się przypadkowo w życiu, pozwala mu pogodzić się z przeszłością i odkryć, że tak naprawdę zawsze był Jedi. I, że czasami trzeba przestać walczyć.

Ja mam takie pytanie panie Filoni, pan przypadkiem tego nie czytał? Bo cuś mi to ZA BARDZO podobne do pewnego innego Jedi, który co prawda nie miał odebranej Mocy ale odebrano mu wzrok... Zupełnie inna historia, całkiem podobny podstawowy schemat.

A na poważnie - jestem absolutnie zachwycona, ostanie trzy opowieści to jeden ciąg wspaniałości. Ale żeby je docenić w pełni, trzeba faktycznie przebić się przez cięższy początek.

Ale Redemption będzie miało u mnie specjalne miejsce. To trochę inny rodzaj katharsis niż przy Saleucami ale równie mocny i równie oczyszczający.

To się nazywa zmiana klimatu

Coś zupełnie innego, ale bardzo mi się podoba - Zayne z Gryphem przypomina mi troszkę początki Vosa z Villiem.
Żal trochę tamtych innych okrętów i innych miast, tu jest tak... znajomo. Ale historia póki co przednia, a ponieważ nie grałam w gry to wszystko jest dla mnie absolutną nowością.

Podoba mi się chwilami prosty (ale nie prostacki) humor, tempo i zakręty fabularne.
I przede wszystkim wciąga bardzo i intryguje.

Żal Vimy. Ona była rewelacyjną postacią (choć nastolatką) z dużym potencjałem. I wszystko z powodu nazwiska, ech...

A ktoś Ci już polecił Dark Empire i Crimson Empire?

Jestem na jakimś 10 zeszycie i się zachwycam zwłaszcza postaciami - każda z intrygującym tłem, każda ze swoimi motywcjami, wyraźnym charakterem itp.
Do tego świetna intryga, gdzie nie mam zielonego pojęcia do czego to zmierza.

I tak mnie tknęło nagle, hmm takie to dobre, ciekawe kto to pisał.

Sprawdziłam.

Brawa dla tej pani za szybki refleks - autor jednej z moich ulubionych książek z NK XD

Czyta się OK i podoba mi się, że to jest faktycznie jedna historia - każdy zeszyt jest bezpośrednią kontynuacją poprzedniego. Ale o ile Flashpoint, Reunion i nawet Days of Fear były całkiem ok o tyle muszę przyznać że Nights of Anger mnie zmęczyły.

I zastanawiam się dlaczego tak narzekano na rebelsowe Purgile - takie Exogorthy są jeszcze bardziej niemożliwe i "fantastyczno-bajkowe".
Wkurza mnie postać Lorda Adascy i ta maniera drobiazgowego wyjaśniania wszystkiego - historia, która sprawdziłaby się w książce, jednak w komiksie znacznie gorzej daje radę.

Czytam dalej oczywiście, aczkolwiek teraz najbardziej dla Rohlana - fascynuje mnie ta postać niesamowicie (a Zayne jest chyba pierwszym nastolatkiem od dawna, który mnie nie wkurza. Jeszcze )

Faktycznie zniknął Adasca i się polepszyło - podoba mi się, że Zayne mimo wszystko wciąż jest nastolatkiem, wciąż popełnia błędy i wciąż się uczy. Intryguje mnie Covenant i mama Draay. Sam Lucjusz, przepraszam Lucien, wkurzający jak mało kto, ale historia kolegi Ulica mnie nauczyła, by za szybko nie wydawać sądów
Aczkolwiek z półświatka 100 razy bardziej wolę Villiego od Grypha XD
Mocne zakończenie Kights of Suffering, więc z optymizmem sięgnęłam po Vector i...

hmm o ile sama historia jest ciekawa, znacznie lepsza moim zdaniem niż w Dark Times, o tyle ratunku! Co to za koszmarkowe rysunki? Nieproporcjonalna, wiecznie skrzywiona Celeste, przez chwilę zastanawiałam się czy ona w ogóle jest człowiekiem... Było to tak karykaturalne i tak mi przeszkadzało, że nie potrafiłam docenić historii.
Choć na końcu zabolało zwłaszcza, że znam kawałek ciągu dalszego...

WHOA

Ależ to była jazda! Oczywiście nie planowałam przeczytać aż tyle, ale jak zaczęłam nie potrafiłam przestać.
Fantastyczne podsumowanie całej intrygi. I o ile głównego sprawcę zamieszania podejrzewałam, od jednego z flashbackowych zeszytów, o tyle rozegranie wszystkiego było mistrzowskie.
I do tego zakończenie... coś przepięknego!

Jak mi się podoba jak te wszystkie drobiazgi, egoizm i ambicje, przepowiednie i żądza władzy po 35 zeszytach doprowadziły właśnie do tego.
Cudo.

Ale uuuu no mocne to było - gdy główny mastermind mówił "dawałem ci wszystko czego chciałeś", aż miałam dreszcze.
Coś pięknego.

I każda z postaci miała swoje pięć minut, każda swoje znaczenie. Jak ja się cieszę, że NIC nie wiedziałam, uwielbiam takie zakończenia i czytanie z wypiekami na twarzy

Jedyne co mi się nie podobało to lekkie "olanie" Q`Anilii - takie niejako mimochodem zakończenie jej wątku.

Tylko teraz zastanawiam się co dalej - bo dla mnie Vindication sprawia wrażenie zakończenia całości, a tu jeszcze 20 zeszytów czeka...

Destroyer niezłe, zwłaszcza zakończenie ale zaczęłam Demona i aaaaaaaa!!!!!!

To znaczy lubię niespodzianki i w ogóle ale aaaaaaa!!!

Jak dobrze, że nic nie czytałam o postaciach!!!

Ale numer!

Jak miło spotkać znajomych po dluższej przerwie!
Ale chyba nie do końca podoba mi się co się stało z Trachtą... gdzieś zniknęła nie tylko jego lojalność ale też honor.

Kolejna seria z listy zaczyna się jednak solidnie i co najważniejsze intrygująco.

Jeśli doszliście do tego momentu, gratulacje. Już nie jesteście Padawanami – tylko pełnoprawnymi Rycerzami legendarnych komiksów Znacie większość z najważniejszych komiksów. Jeszcze nie wszystkie, ale już jest bliżej niż dalej. W Liście #4 zapoznacie się właśnie z tą resztą komiksów, z którymi moim zdaniem warto się zapoznać. Lista #5 to już natomiast lista dla komplecjonistów. Tam już są rzeczy słabe bądź niewiele wnoszące. Niektórych komiksów z listy nie przeczytałem nawet ja. Nie mówię, że musicie to przeczytać – nie musicie. To już tylko w ramach ciekawostki, gdyby ktoś wciąż czuł głód, i gdyby chciał przeczytać WSZYSTKO. Chciałem tylko zaznaczyć, żebyście tu nie ufali mi w 100%. Mogłem tam dać rzeczy, które niektórym z was by się spodobały. Najlepiej jest przekonać się samemu, jeśli nie czytając, to chociaż sprawdzając na Internecie o czym ten komiks jest.

Uwaga: kolejność podana przeze mnie jest tylko propozycją. Nie musicie czytać komiksów z tej listy w takiej właśnie kolejności. W większości są one niepowiązane ze sobą. Jeśli macie ochotę na coś ze środka listy najpierw – najpewniej możecie to przeczytać na początku.

Lista #4

Stara Republika
Dawn of the Jedi (0-15)
Lost Tribe of the Sith : Spiral (1-5)
Knight Errant (0-15)
Jedi vs. Sith (1-6)
Episode I: The Phantom Menace Adventures (The Phantom Menace ½, Obi-Wan Kenobi, Queen Amidala, Episode I: Qui-Gon Jinn, Anakin Skywalker)
Jedi Quest (1-4)
Visionaries

Scum & Villany, czyli łowcy nagród i spółka
The Bounty Hunters: Aurra Sing
Jabba the Hutt: The Gaar Suppoon Hit
Jabba the Hutt: The Hunger of Princess Nampi
Jabba the Hutt: The Dynasty Trap
Jabba the Hutt: Betrayal
Blood Ties: A Tale of Jango and Boba Fett (1-4)
Blood Ties: Boba Fett is Dead (1-4)
Boba Fett: Enemy of the Empire (1-4)
Underworld: The Yavin Vassilika (1-5)
Boba Fett: Bounty on Bar-Kooda
Boba Fett: When the Fat Lady Swings
Boba Fett: Twin Engines of Destruction
Boba Fett: Murder Most Foul
Boba Fett ½: Salvage
Boba Fett: Agent of Doom
Boba Fett: Overkill

Schyłek Imperium i dalej
Splinter of the Mind’s Eye (1-4)
Vader’s Quest (1-4)
Tales from Mos Eisley
Shadow Stalker
Shadows of the Empire (1-6)
Shadows of the Empire: Evolution (1-5)
The Jabba Tape
Mara Jade: By the Emperor’s Hand (0-6)
X-Wing: Rogue Squadron (0-35)
X-Wing: Rogue Leader (1-3)
Dark Empire (1-6)
Dark Empire 2 (1-6)
Empire’s End (1-2)
Crimson Empire (0-6)
The Bounty Hunters : Kenix Kil
Crimson Empire 2: Council of Blood (1-6)
Hard Currency
The Third Time Pays for All
Crimson Empire 3 : Empire Lost (1-6)
Heir to the Empire (1-6)
Dark Force Rising (1-6)
The Last Command (1-6)
Jedi Academy: Leviathan (1-4)
Union (1-4)
Chewbacca (1-4)
Invasion (0-16)

Infinities (niekanoniczne)
Infinities: A New Hope
Infinities: The Empire Strikes Back
Infinities: Return of the Jedi
The Star Wars (0-8)
Tag & Bink Are Dead (1-2)
The Return of Tag & Bink: Special Edition
Tag & Bink: Revenge of the Clone Menace

Omówienia, uzasadnienia. Jeśli czegoś nie omówiłem, to znaczy że nie potrzebujecie żadnych dodatkowych informacji przed lekturą (np. wszystkie komiksy o Bobie). Także uwaga: kompletna lista jest powyżej, tutaj tylko dorzuciłem parę słów nt. niektórych z komiksów.

Dawn of the Jedi (0-15) – myśleliście że Tales of the Jedi to prehistoria? No to się zdziwicie To są chronologicznie najwcześniejsze komiksy w uniwersum SW. Akcja zaczyna się 25793 BBY. Fascynująca rzecz, mnóstwo smaczków typu „zobaczcie jak to kiedyś wyglądało”. Za tą serię odpowiada duet Duursema&Ostrander, czyli twórcy większości Republic i Legacy.

Lost Tribe of the Sith : Spiral (1-5) – ten komiks jest mocno powiązany z książką “Zaginione plemię Sithów”, ale w sumie można przeczytać bez jej znajomości. 2974 BBY.

Knight Errant (0-15) – akcja dzieje się pod koniec nowych wojen Sithów, w 1032 BBY. Poznajemy kolejny konflikt, który trwał równe 1000 lat (od 2000 do 1000 BBY). To jest właśnie ta wojna, po zakończeniu której w Republice trwał „thousand years od peace”.

Jedi vs. Sith (1-6) – tutaj poznajemy genezę Zasady Dwóch, widzimy koniec nowych wojen Sithów, poznajemy Dartha Bane’a. Są to komiksy dość specyficzne (już się domyślam, co się spodoba najbardziej fanom strusi z Prelude to Rebellion ), ale opowiadają o ważnym kawałku historii. Jeśli kogoś zainteresują te wydarzenia, to są one szerzej opisane w ksiązkowej trylogii Bane’a (która to swoją drogą jest jedną z najlepszych rzeczy w książkowym segmencie EU).

Jedi Quest (1-4) – opowieść o padawańskich latach Anakina, adaptacja ksiązki „Jedi Quest: Path to Truth”. Jedi Quest to seria młodzieżowych książek, niewydanych w polsce, koncentrujących się na okresie szkolenia młodego Skywalkera pomiędzy TPM a AOTC.

Visionaries – jest to 11 historii rozszerzających głównie niektóre postacie, wydarzenia z Zemsty Sithów.

Splinter of the Mind’s Eye (1-4) – komiksowa adaptacja książki „Spotkanie na Mimban” Alana Deana Fostera. Książka wyszła w 1978 roku, komiks w połowie lat 90. Opowieść nieco trąci myszką, ale mam do niej sentyment. Mamy tutaj pierwsze podejście do losów Luke’a i Leii po ANH. Początkowo „Spotkanie...” było zaplanowane jako niskobudżetowa kontynuacja sagi, na wypadek gdyby ANH nie okazało się sukcesem. Stąd też w książce/komiksie nie pojawia się Han Solo – Ford nie był wówczas zakontraktowany na sequel.

Tales from Mos Eisley – kolejna adaptacja, tym razem zbioru opowiadań pod tym samym tytułem. Możemy tutaj lepiej poznać bywalców z kantyny Mos Eisley.

Shadow Stalker – taki protoplasta „Agent of the Empire”. Pamiętam, że kiedy ogłosili tą drugą serię, burzyłem się: czemu nei wykorzystacie po prostu Jixa?

Shadows of the Empire (1-6) – Cienie Imperium to był projekt multimedialny w połowie lat 90. Wyszła książka, wyszedł komiks, wyszła gra, był nawet soundtrack. Mawia się, że to taki Epizod 5,5. Każde medium opowiada tą historię z innego punktu widzenia. Warto też poczytać książkę (nie jest ona konieczna do przeczytania komiksu – tak jak mówiłem, one się uzupełniają).

Shadows of the Empire: Evolution (1-5) – sequel Cieni kontynuujący pewne wątki.

X-Wing: Rogue Leader (1-3), X-Wing: Rogue Squadron (0-35) – te dwie serie to opowieści o pilotach Eskadry Łotrów po RotJ. Wyszła też książkowa seria X-Wingi dziejąca się po komiksach (bardzo dobra rzecz, polecam). Komiksy też są ciekawe, wprowadzają wiele wątków i postaci ważnych w post-RotJowym EU. Warto przed lekturą znać książki, ale nie jest to wymagane.

Heir to the Empire (1-6), Dark Force Rising (1-6), The Last Command (1-6) - komiksowa adaptacja trylogii Thrawna! Jeśli ktoś chciałby poznać historię, od której zaczęło się całe EU, ale nie ma ochoty wgłębiać się w książki, to to jest bardzo dobra opcja (książki zawsze można przeczytać później). Poznajcie zatem admirała Thrawna, tak jak i ja go poznawałem

Mara Jade: By the Emperor’s Hand (0-6) – uwaga: komiks dzieje się w 4ABY, czyli 5 lat przed trylogią Thrawna, ale stwierdziłem że lepiej najpierw jest przeczytac trylogię, gdzie Mara zostaje wprowadzona. To czytamy potem.

Dark Empire (1-6), Dark Empire 2 (1-6), Empire’s End (1-2) – klasyk, pierwsze komiksy od Dark Horse’a. Albo się je kocha, albo nienawidzi. Czas akcji: 10 ABY, czyli rok po trylogii Thrawna, 6 lat po RotJ. Dzieje się dużo i epicko, a wszystko to jest okraszone specyficzną kreską Cama Kennedy’ego. Nawet jeśli wam nie podejdzie, musicie przeczytać do końca. To jest must-read dla każdego fana, a to czy potem będzie DE chwalił czy nienawidził, to już inna sprawa. Znać trzeba. Fani Tales of the Jedi znajdą tu conieco miłego dla siebie.

Crimson Empire (0-6), The Bounty Hunters : Kenix Kil, Crimson Empire 2: Council of Blood (1-6), Hard Currency, The Third Time Pays for All, Crimson Empire 3 : Empire Lost (1-6) – te wszystkie komiksy składają się na sage Karmazynowego Imperium, gdzie głównym bohaterem jest jeden z ostatnich Gwardzistów Imperatora (tak, tych w czerwonych szatach Prawdziwa perełka gwiezdnowojennego komiksu, jeden z moich faworytów. Czas akcji: 11 ABY i dalej.

Jedi Academy: Leviathan (1-4) – tutaj można poznać nieco realia Akademii Jedi na Yavin IV.

Union (1-4) – Luke Skywalker bierze ślub!

Chewbacca (1-4) – chyba wszyscy wiedzą co się dzieje na początku NEJki, więc można śmiało czytać. początek spoilera Pogrzebowe opowieści przyjaciół Chewiego. koniec spoilera

Invasion (0-16) – seria komiksowa dziejąca się na początku inwazji Yuuzhan Vongów. Znajomość książek nie jest konieczna, wystarczy wiedzieć że taka inwazja miała miejsce. Zawsze to będzie jakiś kontakt z Vongami.

Infinities: A New Hope, Infinities: The Empire Strikes Back, Infinities: Return of the Jedi – saga filmowa opowiedziana od nowa, przy założeniu że jedna rzecz gdzieś na początku się zmieniła. Np.: co by było, gdyby Luke umarł w śnieżnej zamieci na Hoth? Polecam gorąco jako fajną ciekawostkę.

The Star Wars – komiks napisany na podstawie pierwszej wersji scenariusza Lucasa do ANH z 1974 r. Dla Lucasomaniaków rzecz bezcenna. Mamy tutaj Annikina Starkillera z Utapau, członka zakonu Jedi-Bendu, ucznia starszego Luke’a Skywalkera. Mamy Leię, księżniczkę Aquilae, i mamy Hana Solo, reptilianina, uznanego łowcę Wookieech z planety Yavin. No i generała Vadera – nie Sitha, nie ojca Luke’a ani Annikina. Tak to miało z początku wyglądać.

Tag & Bink Are Dead (1-2), The Return of Tag & Bink: Special Edition, Tag & Bink: Revenge of the Clone Menace – humorystyczne opowiastki o dwójce niezdarnych szturmowców.

Skończyliście? Moje gratulacje. Po przeczytaniu tego, możecie nazywać się już Mistrzami gwiezdnowojennego komiksu. Przeczytaliście wszystko warte uwagi, znacie wszystkie najważniejsze komiksy, wydarzenia, postacie. Quinlan Vos, Janek Sunber, Cade Skywalker, Kir Kanos? Wszystkich znacie. Kosztowało to dużo czasu, ale skoro dobrnęliście aż tu, to chyba wiecie że było warto. Teraz możecie wybrać jedną z trzech dróg:
1. Osiąść na laurach i porobić coś innego
2. Zacząć eksplorować książkową część EU. Zajmie to wam dużo więcej czasu (czas czytania komiksu, a książki...), jednak niewątpliwie też warto. Na forum jest cała mnogość tematów pt. „od czego zacząć książki SW?” więc nie widzę potrzeby żebym dokładał tu swoje trzy grosze, no chyba że ktoś będzie tego chciał. W razie zainteresowania, chętnie pomogę.
3. Przejść do Listy #5.

Tutaj omówię opcję 3. Jak już mówiłem, Lista #5 to lista uzupełniająca, na której znajdują się rzeczy których nie mogę z czystym sumieniem polecić innym, bądź też po prostu nie widzę sensu ich czytania. Niemniej – dla zainteresowanych – oto ona.

Lista #5

Adaptacje filmów
The Phantom Menace (1-4)
Attack of the Clones (1-4)
Revenge of the Sith (1-4)
A New Hope – The Special Edition (1-4)

Mangowe adaptacje filmów
Manga: The Phantom Menace (1-2)
Manga: A New Hope (1-4)
Manga: The Empire Strikes Back (1-4)
Manga: Return of the Jedi (1-4)

Fotokomiksy
The Phantom Menace (PhotoComic)
Attack of the Clones (PhotoComic)
Revenge of the Sith (PhotoComic)
A New Hope (PhotoComic)
The Empire Strikes Back (PhotoComic)
Return of the Jedi (PhotoComic)
Clone Wars (PhotoComic)

The Clone Wars
The Clone Wars (1-12) (Slaves of the Republic, In Service of the Republic, Hero of the Confederacy)
The Clone Wars: The Gauntlet of Death
The Clone Wars (graphic novellas):
Shipyards of Doom
Crash Course
The Wind Raiders of Taloraan
The Colossus of Destiny
Deadly Hands of Shon-Ju
The Starcrusher Trap
Strange Allies
The Enemy Within
The Sith Hunters
Defenders of the Lost Temple
The Smuggler`s Code

Star Wars: Droids
The Kalarba Adventures (1-6)
Droids Special
Rebellion (1-4)
Season of Revolt (1-4)
The Protocol Offensive
Droids (Apple Jacks)
Artoo`s Day Out

Star Wars Adventures
Han Solo and the Hollow Moon of Khorya
Princess Leia and the Royal Ransom
Luke Skywalker and the Treasure of the Dragonsnakes
The Will of Darth Vader
Boba Fett and the Ship of Fear
Chewbacca and the Slavers of the Shadowlands

The Old Republic
The Old Republic: Blood of the Empire (1-3)
The Old Republic: Threat of Peace (1-3)
The Old Republic: The Lost Suns (1-5)

Inne
Qui-Gon and Obi-Wan: The Aurorient Express (1-2)
Qui-Gon and Obi-Wan: Last Stand on Ord Mantell (1-3)
Aurra’s Song
Poison Moon
Most Precious Weapon
Starfighter: Crossbones (1-3)
A Valentine Story
The Constancia Affair
Machines of War
The Bounty Hunters: Scoundrel`s Wages
The Force Unleashed
The Force Unleashed 2
River of Chaos (1-4)
Rebel Heist
Ewoks: Shadow of Endor
Star Wars (1-20) [seria z 2013/2014 roku]
Tales (1-24)
Clone Wars Adventures (1-10)
Classic Star Wars: The Early Adventures (1-9)
Classic Star Wars (1-20)
Classic Star Wars: Devilworlds (1-2)
Classic Star Wars: Han Solo at Stars` End (1-3)

Komiksy Marvela
Marvel Star Wars (1-107 + 3 Annuale)
Ewoks (1-14 + Annual)
Droids (1-8)

Uwaga: ta ośmiozeszytowa seria” Droids” od Marvela to coś innego niż „Droids” od Dark Horse’a. Są dwie serie o tym samym tytule.

Czemu The Force Unleashed dałem dopiero na Listę #5? Bo za dużo tam rzeczy, delikatnie mówiąc, problematycznych kanonicznie. Bo dwójka kończy się ogromnym i nigdy nierozwiązanym cliffhangerem. Bo to jest historia opowiedziana po łebkach, z niewykorzystanym potencjałem. TFU to owoc schyłkowych lat EU, kiedy momentami z kanonem zaczęto sobie poczynać swobodnie, naginając go do własnych potrzeb. Nie polecam fabuły TFU.

Podobnie z serią – jakże oryginalnie nazwaną – Star Wars, która wychodziła w latach 2013-2014. Jest to właściwie soft-reboot tego, co Wielka Trójka i spółka robila niedługo po ANH. Sama w sobie historia nie jest zła, ale jest to taka próba zrobienia od nowa czegoś, co już istniało.

Ta seria komiksowa „Marvel Star Wars” jest stara (wychodziła razem ze starą trylogią), wskutek czego ma mnóstwo rzeczy wręcz niesamowitych. Nie dałem tego rady nigdy do końca przeczytać, ale mam plan kiedyś to zrobić. Rzecz tylko dla fanatyków.

„Tales” to seria 24 zeszytów-antologii. W każdym znajdowało się parę małych komiksów. U nas sporo z tego powychodziło w czasopiśmie Star Wars Komiks i w albumie „Najlepsze opowieści” z zeszłego roku. Niektóre opowiastki są humorystyczne, niektóre nie, niektóre warto przeczytać, niektóre nie. Do wyboru, do koloru. Ja osobiście fanem nie jestem.

Clone Wars Adventures to zbiór komiksów w kresce odpowiadającej CW Tartakovsky’ego.

The Old Republic – to komiksy mocno powiązane z grą MMO o tym samym tytule (będącą również kontynuacją KotORów). Jeden jest dobry, jeden niezły, jeden kiepski. Żadnego właściwie nie ma sensu czytać jeśli się nie zna gry/nie planuje grać. To są typowe tie-iny do gier, bez wpływu ani powiązań z czymś innym.

Jeśli przebrnęliście przez tą listę, możecie śmiało się puszyć na całym forum. Przeczytaliście więcej komiksów niż 99,5% ludzi tutaj. Pozostały wam już tylko pojedyncze komiksy, często jakieś promocyjne, kilkustronicowe, dodawane do różnych dziwnych rzeczy. Plus, zawsze istnieje możliwość że mogłem coś przegapić (bardzo starałem się żeby tak nie było, no ale nikt nie jest nieomylny). Jeśli chcecie mieć pewność, że zaliczyliście wszystko, to zapraszam tutaj:
http://starwars.wikia.com/wiki/List_of_comics
przejrzyjcie sobie tą listę, wyłapcie wszystko czego nie czytaliście (nie ma tego wiele), nadróbcie. Niemniej w tym momencie już można zaokrąglić i powiedzieć, że przeczytaliście wszystko – wasze braki mieszczą się w granicach błędu statystycznego

I to by było na tyle. Gratuluję wytrwałości, cieszę się że mogłem pomóc. Myślę że było warto.

Hmm mam problem z tymi komiksami i to spory.
Bo mówiąc krótko utykam na nich co chwila - nie potrafią mnie wciągnąć, tematyka też jakoś mało mnie rusza.

Sacrifice - chyba najlepsze. Prościutka historyjka, ale podoba mi się Boba tutaj, robiący swoje za odpowiednią zapłatą. Podobało mi się nawet

Darklighter 1-2 - a to już mniej. Biggs jest... irytujący dość, trudno uwierzyć, by z takim wyglądem to był młody chłopak z takimi dylematami. Poza tym Hobbiego NK już rozdysponował gdzie indziej i jakoś mi tak pasuje bardziej. I całość mimo wszystko bardzo nieprzekonująca i BARDZO na chybcika - plus te dopiski "wiemy że piloci TIE muszą nosić pełne kombinezony, ale tu chcieliśmy wam pokazać ich mimikę więc nie mają". Za takie rzeczy w NK toby się potoczyły gromy, błyskawice i odsądzanie od czci i wiary

The Short Happy Life - a to jest zwyczajnie nudne. Historyjka jakich wiele, podlana tak nieznośnym, pełnym patosu sosem, że ciężko mi się to czytało.
Acz na wielki plus teatr - zawsze mnie ciekawi właśnie i teatr i opera w GFFA. I ironiczny tytuł.

Podsumowując - męczę się na tym strasznie, czytam z poczucia obowiązku i czekam na coś, co zrobi mi WOW

Savage Heart - nie wiem co brali twórcy, ale wolałabym się od tego trzymać z daleka. Jakkolwiek Vader-przywódca stada hien był uroczy, to jednak jakoś... nie

Darklighter 4 - niziutki poziom poprzednich historyjek zachowany, sensu w tym za dużo nie ma, za to patos wylewa się wiadrami

To The Last Man - a to chyba mój ulubiony komiks z Empire póki co. BARDZO mi się podobało - i bohater o swojskim imieniu Janek i cała historia o pozornie przegranej bitwie i o bohaterstwie. I o biurokracji i nepotyzmie w Imperium - rewelacyjna sprawa. Przypomnała mi ta historia troszkę klimatem "Kompanię Zmierzch", moim zdaniem jedną z lepszych książek NK.

Więcej takich poproszę, mniej Darklighterów, dziękuję XD

Od dziś wprowadzam reżim - 3 zeszyty dziennie, bo nigdy przez to nie przebrnę :/

A było ciężko. BARDZO.

Pierwsza opowiastka, "Target", taka sobie, dość nijaka z morderczym Vaderem co nie lubi wspominać przeszłości, ale zwarta i zamknięta całość na plus.
Za to druga, dwuzeszytowa "A little piece of home"...

Autentycznie miałam wrażenie, że mi oczy wypłyną, a Starcrash przy tym to całkiem miła, sensowna opowiastka.

Co to niby miało być?! Leia ze swoim ex chłopakiem pałętająca się po rezerwacie przyrody drapieżników z Alderaan - patetyczne, bzdurne, źle narysowane i jeszcze gorzej opowiedziane. Aczkolwiek gdy pod koniec początek spoilera on zatruty paraliżującą trucizną leżał i umierał i prosił o ostatni pocałunek, po którym wreszcie mu się zeszło, zaczęłam autentycznie się śmiać. koniec spoilera

Przede mną jeszcze 19 zeszytów Empire i 14 Rebellion, zanim dotrę do Legacy. To boli, ale zacisnę zęby i przetrwam.

Nadrobiłą ostatnio trochę zaległości komiksowych i mogę w końcu dopisać się do tego wątku.

Darth Vader and the Lost Command - sama historia jakoś specjalnie mnie nie wciągnęła, choć bardzo podobało mi się przedstawienie relacji między Imperatorem i Vaderem.

Dark Times: The Path to Nowhere
Dark Times: Parallels
Dark Times: Vector

Z Dark Times mam trochę problem, bo ciężko mi się było przyzwyczaić do niektórych bohaterów (mały triceratops i szczur???) i mimo, że historia jest przeraźliwie dołująca to momentami nie dało się jej brać na serio. Przynajmniej ja nie mogłam. (Nie)stety znałam też wcześniej zakończenie (udzielanie się w GŁG ma swoje wady), więc z jednej strony byłam na nie psychicznie przygotowana, a z drugiej nie byłam w stanie mocniej wciągnąć się w historię.

Za to bardzo podobał mi się wątek z młodzikami oraz Celeste i mam nadzieję, że będzie jeszcze rozwinięty.

Darth Vader and the Ghost Prison - już pisałam o tym w poprzednim wątku - REWELACJA!

W żółwim tempie idzie mi to czytanie, bo zrobiłam skok w bok NK, ale cieszę się, że zmęczyłam DT. Najbardziej podobał mi się wątek młodzików i to w jaki sposób został zakończony. To była dobra historia - momentami bardzo gorzka, ale zarazem dająca nadzieję.