Jak zacząć?
Na początku spod tego adresu pobieramy najświeższą wersję betaa programu dla naszego systemu. Program nie wymaga instalacji. Po prostu rozpakowujemy archiwum do wybranego przez nas katalogu i z niego możemy bezpośrednio uruchomić aplikację. Lackey służy do gry w wiele karcianek. Dlatego też będziemy musieli zainstalować interesujący nas plugin pozwalający grać w wybraną przez nas karciankę – w naszym przypadku w SWTCG. W tym celu wybieramy zakładkę Preferences i klikamy „Update Plugin List from URL” zostawiając domyślny adres listy z pluginami. Dzięki temu mamy teraz dostęp do pełnej listy pluginów dostępnych dla Lackeya. Z listy Select Plugin wybieramy starwars (z interesujących fanów Gwiezdnych Wojen rzeczy są tam też pluginy sw – do gry w CCG – oraz swpocketmodels – do gry w SW Pocketmodels jak się łatwo domyślić). W okienku tekstowym pojawi się opis pluginu. Poniżej pojawi się opcja „Visit Plugin Website”, którą można odwiedzić w celu znalezienia mat do gry oraz avatarów. Dalej widzimy opcję „Select plugin quality/size” z opcjami Medium i High do wyboru. W zależności od naszych upodobań można wybrać tam albo średni albo duży rozmiar kart. Gorąco zachęcam do wybrania opcji High – w Mediumie mogą wystąpić trudności z rozczytaniem niektórych tekstów. Po wybraniu w polu pod napisem AutoUpdate powinien nam się pojawić adres pluginu do SWTCG. Klikamy opcję „Update from URL”. Lackey zacznie pobierać z sieci pliki potrzebne do działania pluginu – w ich skład nie wchodzą jeszcze skany samych kart, dlatego też intalacja pluginu nawet na wolnym łączu nie powinna zająć dużo czasu. Po zakończeniu pobierania w okienku komunikatów pojawi się informacja o konieczności zamknięcia programu, co też należy uczynić. Po ponownym uruchomieniu programu znowu wybieramy zakładkę Preferences. Następnie w polu Current Plugin wpisujemy starwars (albo wybieramy ten plugin poprzez opcję Browse) i klikamy „Load Plugin”. Program załaduje plugin i przełączy się na widok stołu. W tym momencie program jest gotowy do gry, ale nie ma załadowanych jeszcze żadnych skanów kart. Mamy dwa wyjścia. Albo przechodzimy do zakładki Preferences i klikamy „Download All missing card images” co spowoduje ściągnięcie wszystkich kart na dysk (Uwaga! To zapewne zajmie trochę czasu, bo kart jest już ponad 2000), albo się tym na razie w ogóle nie przejmujemy, ponieważ Lackey, jeśli będzie potrzebował jakiegoś obrazka, którego nie ma na dysku, to sam go automatycznie pobierze z sieci. To drugie wyjście może wydawać się wygodniejsze, ale Lackey czasami jeszcze trochę szwankuje i potrafi nieraz wyłączyć sam z siebie automatyczne ściąganie. Dlatego też polecam jednak opcję z pobraniem wszystkich obrazków zawczasu. Pora dokonać paru osobistych ustawień i oczywiście ułożyć talię do gry.
Ustawienia osobiste
Ustawień dokonuje się znowu w sekcji Preferences, aczkolwiek w innych działach. Zacznijmy od Player Profile. W polu Player Name wpisujemy nicka, pod którym będziemy figurować w trakcie gry sieciowej. Następnie możemy wybrać swojego avatara. Musi to być plik jpg o wymiarach dowolnych, ale w kształcie zbliżonym do kwadratu - sugerowana wielkość to 100x100 pikseli. Możemy albo umieścić nasz avatar w katalogu Images/Avatars po czym wybrać go opcją Browse, albo wpisać adres naszego avatara w polu Load Avatar from URL a nasz avatar zostanie pobrany z sieci i umieszczony w katalogu avatars. Należy zaznaczyć, że nie jest wymagane, aby twój przeciwnik zawczasu posiadał avatara, jakiego używasz – jeżeli przeciwnik nie będzie takowego posiadał, na początku gry zostanie mu on automatycznie przesłany. Następnie należy wybrać swój kolor. W tym właśnie kolorze wyświetlany będzie twój nick, twoje wypowiedzi na wewnętrznym czacie oraz linie rysowane na stole (o czym później). Możemy też wpisać swój adres e-mail i informacje o sobie, ale w żadnym wypadku nie jest to wymagane i jeśli nie chcesz udostępniać wszystkim swojego e-maila nikt Cię do tego nie zmusza. Klikamy „Save Profile” i możemy przejść do kolejnej zakładki - Appearance.
Na początek wybór „tapety” stołu. Potrzebować będziemy takiej, na której zaznaczone będą poszczególne areny. Przykładowymi tapetami są chociażby:
sw.jpg
light.jpg
Tapety raczej nie zachwycają, ale w chwili obecnej nie znalazłem żadnych ciekawszych. Jeżeli ktoś ma talent graficzny i potrafi stworzyć ładniejsze, to niech prześle efekt swojej pracy na adres karrde@gwiezdne-wojny.pl i jeżeli będzie tego warty, zostanie zamieszczony do pobrania dla pozostałych graczy. Należy zwrócić uwagę, że tapeta powinna mieć po lewej stronie arenę kosmiczną, a po prawej arenę postaci. Jeżeli tapeta wykorzystuje osobne rysunki dla Jasnej i Ciemnej Strony, rysunki dla Jasnej Strony powinny być z dołu tapety (czyli malowane od strony gracza Jasnej Strony). Po pobraniu tapetę należy umieścić w katalogu images/backgrounds, po czym poprzez opcję Browse będzie można ją wybrać. Następnie możemy wybrać tło dla takich stref jak ręka, talia czy stos kart straconych. Osobiście nie znam żadnych teł przygotowanych specjalnie dla SWTCG i dlatego używam tła default.jpg dostarczanego wraz z programem – tym bardziej, że pasuje ono do klimatu SW. Następnie mamy szereg opcji graficznych. Dla nas najważniejsze jest „Rotate table image 180 degrees” obracające tapetę o 180 stopni. Opcja ta powinna być zaznaczona wtedy i tylko wtedy, gdy gramy Ciemną Stroną. Dzięki temu możemy mieć pewność, że u obu graczy jednostki będą się pojawiać w odpowiednich arenach. W pozostałych opcjach możemy sobie poeksperymentować w wolnym czasie, ale na poczatek radze zostawić opcję domyślne. Jedynie w opcjach Auto Layer zdecydowanie zalecam opcję None – inaczej mogą być problemy i jeden z graczy może widzieć inne karty na wierzchu stosu niż drugi gracz. Na końcu są opcje przeznaczone dla osób posiadających słabe komputery - jeśli program będzie działał za wolno warto się nimi pobawić. Jak zwykle na koniec klikamy „Save Profile”.
Kolejna zakładka, Gameplay, służy do przypisania pod klawisze funkcyjne własnych opcji. Ja osobiście ich nie używam, więc nic tu doradzał nie będę – ale jak ktoś chce może ustawić je według własnej woli.
Zakładka Chat pozwala z kolei przypisać do skrótów i przycisków w oknie chatu 20 wiadomości. Tu znowu radzę dokonać swoich własnych ustawień, ale z doświadczenia, radzę mieć tam opcje: „Gram”, „Pass” oraz „Poczekaj”.
Zakładka skins pozwala wybrać tzw. „skórkę” czyli zestaw kolorystyczny programu. To już kompletnie kwestia osobistego poczucia estetyki.
Ostatnia zakładka – Sounds – pozwala wybrać sytuacje, w których mają się odtwarzać dźwięki. Polecam pozostawić domyślne ustawienia.
Układanie talii
Uff. Najnudniejsza część za nami. Czas na coś konkretnego. Do układania własnej talii służy, jak się nietrudno domyślić, opcja „Deck editor”. Po prawej stronie widzimy dwie listy. Górna, która na razie jest pusta, będzie zawierała karty w naszej talii. Na dole z kolei widzimy wszystkie karty, z których możemy złożyć naszą talię. Czas spróbować coś stworzyć. Po najechaniu na jakąś kartę w liście z lewej strony pojawi się jej obrazek. Jeżeli nie zdecydowaliśmy się na wcześniejsze załadowanie całości obrazków, zamiast skanu możemy zobaczyć sam tekst karty. Nie należy się tym przejmować. Lackey powinien w tym momencie ładować obrazki w tle i jak tylko zakończy, wyświetli żądany rysunek. Pora wreszcie umieścić w talii jakieś karty. Są trzy metody. Można albo kliknąć dwa razy na karcie, którą chcemy dodać, albo zastosować technikę drag&drop tzn. „chwycić” pożądaną kartę i przeciągnąć ją do górnej listy albo mając zaznaczoną potrzebną kartę nacisnąć strzałkę w prawo. Ta ostatnia metoda jest szczególnie wygodna jeśli poruszamy się strzałkami po liście kart. Góra/dół przesuwamy się po liście, strzałką w prawo dodajemy karty, a w lewo usuwamy wcześniej dodane. Jeżeli chcemy, żeby w talii znalazło się kilka kopii jednej karty albo powtarzamy manewr dodawania kilka razy albo klikamy na karcie w górnej liście tak aby pojawiła się wokół niej niebieska obwódka, a potem możemy wybrać np. opcję „+1” aby dodać jeszcze jedną taką kartę. Aby odjąć jedną kartę wybieramy „-1”. Jeżeli chcemy usunąć wszystkie kopie danej karty z talii możemy albo wybrać opcję „-ALL” albo przeciągnąć te karty na dolną listę. Oczywiście wybieranie kart z pełnej listy jest czasochłonne i niewygodne. Dlatego istnieje sporo możliwości ograniczenia listy wyświetlanych kart. Najłatwiejsze jest wyświetlenie kart tylko z jednego dodatku. W tym celu w polu Format wybieramy ten dodatek, który chcemy. Niestety w układaniu talii niewiele nam to pomoże. Na szczęście po lewej stronie mamy filtry. Ich działanie omówimy na przykładach. Załóżmy, że chcemy ułożyć talię opartą na Jedi dla Jasnej Strony. Na początek sprawmy, aby wyświetlały się tylko karty Jasnej Strony i neutralne. Za stronę odpowiada parametr „Side” równy L dla Jasnej Strony, D – dla Ciemnej i N – dla jednostek neutralnych. Włączamy pierwszy filtr i w kolejnych oknach wybieramy/wpisujemy: „Side”, „doesn't contain”, „D”. Tym oto sposobem odrzucamy wszystkie karty z literą D w parametrze Side, czyli jednostki Ciemnej Strony. Nadal jednak mamy za dużo kart do przebierania. Zacznijmy od wybrania jednostek Jedi. Dajemy filtr: „Subtype”, „contains”, „Jedi”. Tym sposobem uzyskujemy tylko karty o podtypie Jedi. Tutaj już znacznie łatwiej wybrać interesujące nas karty. Teraz warto dodać jednostki wspomagające Jedi. Wyłączamy ostatni filtr i tworzymy nowy: „Text”, „contains”, „Jedi”. Dzięki temu uzyskujemy wszystkie karty, które w tekście wymieniają słowo Jedi. Oczywiście część będzie jednostkami służącymi zabijaniu Jedi, ale z łatwością znajdziemy karty, które ich wzmocnią. Inne filtry, które mogą nam się przydać w tej talii to chociażby:
„Text”, „contain” ,”Disrupt” - karty do przerywania działania wrogich kart i zdolności
„Text”, „contain”, „gain” wraz z „Text”, „contain”, „Force” - karty do zdobywania Mocy
To oczywiście tylko przykłady – myślę, że nie będziecie jednak mieli większych problemów ze stworzeniem filtrów wyszukujących potrzebne wam karty.
Po skompletowaniu kart warto użyć opcji „View Tiled” pokazującej talię w postaci graficznej. Opcja o tyle użyteczna, że znacznie łatwiej zauważyć na takim widoku np. obecność zbyt dużej ilości kart jednostek. Po ułożeniu talii warto ją zapisać. W polu „Deck name:” wpisujemy nazwę naszej talii po czym klikamy „Save deck”. Jesteśmy gotowi do gry z przeciwnikiem. Tu jednak od razu uwaga praktyczna. Nazywając talię nie radzę, żeby zdradzała ona od razu zastosowane w niej karty. Przeciwnik bowiem zobaczy nazwę talii jaką gramy przeciw niemu. Nazwy w stylu „Hidden Cost deck” mogą zawczasu ujawnić pułapki jakie zastawiamy na przeciwnika.
Na początku spod tego adresu pobieramy najświeższą wersję betaa programu dla naszego systemu. Program nie wymaga instalacji. Po prostu rozpakowujemy archiwum do wybranego przez nas katalogu i z niego możemy bezpośrednio uruchomić aplikację. Lackey służy do gry w wiele karcianek. Dlatego też będziemy musieli zainstalować interesujący nas plugin pozwalający grać w wybraną przez nas karciankę – w naszym przypadku w SWTCG. W tym celu wybieramy zakładkę Preferences i klikamy „Update Plugin List from URL” zostawiając domyślny adres listy z pluginami. Dzięki temu mamy teraz dostęp do pełnej listy pluginów dostępnych dla Lackeya. Z listy Select Plugin wybieramy starwars (z interesujących fanów Gwiezdnych Wojen rzeczy są tam też pluginy sw – do gry w CCG – oraz swpocketmodels – do gry w SW Pocketmodels jak się łatwo domyślić). W okienku tekstowym pojawi się opis pluginu. Poniżej pojawi się opcja „Visit Plugin Website”, którą można odwiedzić w celu znalezienia mat do gry oraz avatarów. Dalej widzimy opcję „Select plugin quality/size” z opcjami Medium i High do wyboru. W zależności od naszych upodobań można wybrać tam albo średni albo duży rozmiar kart. Gorąco zachęcam do wybrania opcji High – w Mediumie mogą wystąpić trudności z rozczytaniem niektórych tekstów. Po wybraniu w polu pod napisem AutoUpdate powinien nam się pojawić adres pluginu do SWTCG. Klikamy opcję „Update from URL”. Lackey zacznie pobierać z sieci pliki potrzebne do działania pluginu – w ich skład nie wchodzą jeszcze skany samych kart, dlatego też intalacja pluginu nawet na wolnym łączu nie powinna zająć dużo czasu. Po zakończeniu pobierania w okienku komunikatów pojawi się informacja o konieczności zamknięcia programu, co też należy uczynić. Po ponownym uruchomieniu programu znowu wybieramy zakładkę Preferences. Następnie w polu Current Plugin wpisujemy starwars (albo wybieramy ten plugin poprzez opcję Browse) i klikamy „Load Plugin”. Program załaduje plugin i przełączy się na widok stołu. W tym momencie program jest gotowy do gry, ale nie ma załadowanych jeszcze żadnych skanów kart. Mamy dwa wyjścia. Albo przechodzimy do zakładki Preferences i klikamy „Download All missing card images” co spowoduje ściągnięcie wszystkich kart na dysk (Uwaga! To zapewne zajmie trochę czasu, bo kart jest już ponad 2000), albo się tym na razie w ogóle nie przejmujemy, ponieważ Lackey, jeśli będzie potrzebował jakiegoś obrazka, którego nie ma na dysku, to sam go automatycznie pobierze z sieci. To drugie wyjście może wydawać się wygodniejsze, ale Lackey czasami jeszcze trochę szwankuje i potrafi nieraz wyłączyć sam z siebie automatyczne ściąganie. Dlatego też polecam jednak opcję z pobraniem wszystkich obrazków zawczasu. Pora dokonać paru osobistych ustawień i oczywiście ułożyć talię do gry.
Ustawienia osobiste
Ustawień dokonuje się znowu w sekcji Preferences, aczkolwiek w innych działach. Zacznijmy od Player Profile. W polu Player Name wpisujemy nicka, pod którym będziemy figurować w trakcie gry sieciowej. Następnie możemy wybrać swojego avatara. Musi to być plik jpg o wymiarach dowolnych, ale w kształcie zbliżonym do kwadratu - sugerowana wielkość to 100x100 pikseli. Możemy albo umieścić nasz avatar w katalogu Images/Avatars po czym wybrać go opcją Browse, albo wpisać adres naszego avatara w polu Load Avatar from URL a nasz avatar zostanie pobrany z sieci i umieszczony w katalogu avatars. Należy zaznaczyć, że nie jest wymagane, aby twój przeciwnik zawczasu posiadał avatara, jakiego używasz – jeżeli przeciwnik nie będzie takowego posiadał, na początku gry zostanie mu on automatycznie przesłany. Następnie należy wybrać swój kolor. W tym właśnie kolorze wyświetlany będzie twój nick, twoje wypowiedzi na wewnętrznym czacie oraz linie rysowane na stole (o czym później). Możemy też wpisać swój adres e-mail i informacje o sobie, ale w żadnym wypadku nie jest to wymagane i jeśli nie chcesz udostępniać wszystkim swojego e-maila nikt Cię do tego nie zmusza. Klikamy „Save Profile” i możemy przejść do kolejnej zakładki - Appearance.
Na początek wybór „tapety” stołu. Potrzebować będziemy takiej, na której zaznaczone będą poszczególne areny. Przykładowymi tapetami są chociażby:
sw.jpg
light.jpg
Tapety raczej nie zachwycają, ale w chwili obecnej nie znalazłem żadnych ciekawszych. Jeżeli ktoś ma talent graficzny i potrafi stworzyć ładniejsze, to niech prześle efekt swojej pracy na adres karrde@gwiezdne-wojny.pl i jeżeli będzie tego warty, zostanie zamieszczony do pobrania dla pozostałych graczy. Należy zwrócić uwagę, że tapeta powinna mieć po lewej stronie arenę kosmiczną, a po prawej arenę postaci. Jeżeli tapeta wykorzystuje osobne rysunki dla Jasnej i Ciemnej Strony, rysunki dla Jasnej Strony powinny być z dołu tapety (czyli malowane od strony gracza Jasnej Strony). Po pobraniu tapetę należy umieścić w katalogu images/backgrounds, po czym poprzez opcję Browse będzie można ją wybrać. Następnie możemy wybrać tło dla takich stref jak ręka, talia czy stos kart straconych. Osobiście nie znam żadnych teł przygotowanych specjalnie dla SWTCG i dlatego używam tła default.jpg dostarczanego wraz z programem – tym bardziej, że pasuje ono do klimatu SW. Następnie mamy szereg opcji graficznych. Dla nas najważniejsze jest „Rotate table image 180 degrees” obracające tapetę o 180 stopni. Opcja ta powinna być zaznaczona wtedy i tylko wtedy, gdy gramy Ciemną Stroną. Dzięki temu możemy mieć pewność, że u obu graczy jednostki będą się pojawiać w odpowiednich arenach. W pozostałych opcjach możemy sobie poeksperymentować w wolnym czasie, ale na poczatek radze zostawić opcję domyślne. Jedynie w opcjach Auto Layer zdecydowanie zalecam opcję None – inaczej mogą być problemy i jeden z graczy może widzieć inne karty na wierzchu stosu niż drugi gracz. Na końcu są opcje przeznaczone dla osób posiadających słabe komputery - jeśli program będzie działał za wolno warto się nimi pobawić. Jak zwykle na koniec klikamy „Save Profile”.
Kolejna zakładka, Gameplay, służy do przypisania pod klawisze funkcyjne własnych opcji. Ja osobiście ich nie używam, więc nic tu doradzał nie będę – ale jak ktoś chce może ustawić je według własnej woli.
Zakładka Chat pozwala z kolei przypisać do skrótów i przycisków w oknie chatu 20 wiadomości. Tu znowu radzę dokonać swoich własnych ustawień, ale z doświadczenia, radzę mieć tam opcje: „Gram”, „Pass” oraz „Poczekaj”.
Zakładka skins pozwala wybrać tzw. „skórkę” czyli zestaw kolorystyczny programu. To już kompletnie kwestia osobistego poczucia estetyki.
Ostatnia zakładka – Sounds – pozwala wybrać sytuacje, w których mają się odtwarzać dźwięki. Polecam pozostawić domyślne ustawienia.
Układanie talii
Uff. Najnudniejsza część za nami. Czas na coś konkretnego. Do układania własnej talii służy, jak się nietrudno domyślić, opcja „Deck editor”. Po prawej stronie widzimy dwie listy. Górna, która na razie jest pusta, będzie zawierała karty w naszej talii. Na dole z kolei widzimy wszystkie karty, z których możemy złożyć naszą talię. Czas spróbować coś stworzyć. Po najechaniu na jakąś kartę w liście z lewej strony pojawi się jej obrazek. Jeżeli nie zdecydowaliśmy się na wcześniejsze załadowanie całości obrazków, zamiast skanu możemy zobaczyć sam tekst karty. Nie należy się tym przejmować. Lackey powinien w tym momencie ładować obrazki w tle i jak tylko zakończy, wyświetli żądany rysunek. Pora wreszcie umieścić w talii jakieś karty. Są trzy metody. Można albo kliknąć dwa razy na karcie, którą chcemy dodać, albo zastosować technikę drag&drop tzn. „chwycić” pożądaną kartę i przeciągnąć ją do górnej listy albo mając zaznaczoną potrzebną kartę nacisnąć strzałkę w prawo. Ta ostatnia metoda jest szczególnie wygodna jeśli poruszamy się strzałkami po liście kart. Góra/dół przesuwamy się po liście, strzałką w prawo dodajemy karty, a w lewo usuwamy wcześniej dodane. Jeżeli chcemy, żeby w talii znalazło się kilka kopii jednej karty albo powtarzamy manewr dodawania kilka razy albo klikamy na karcie w górnej liście tak aby pojawiła się wokół niej niebieska obwódka, a potem możemy wybrać np. opcję „+1” aby dodać jeszcze jedną taką kartę. Aby odjąć jedną kartę wybieramy „-1”. Jeżeli chcemy usunąć wszystkie kopie danej karty z talii możemy albo wybrać opcję „-ALL” albo przeciągnąć te karty na dolną listę. Oczywiście wybieranie kart z pełnej listy jest czasochłonne i niewygodne. Dlatego istnieje sporo możliwości ograniczenia listy wyświetlanych kart. Najłatwiejsze jest wyświetlenie kart tylko z jednego dodatku. W tym celu w polu Format wybieramy ten dodatek, który chcemy. Niestety w układaniu talii niewiele nam to pomoże. Na szczęście po lewej stronie mamy filtry. Ich działanie omówimy na przykładach. Załóżmy, że chcemy ułożyć talię opartą na Jedi dla Jasnej Strony. Na początek sprawmy, aby wyświetlały się tylko karty Jasnej Strony i neutralne. Za stronę odpowiada parametr „Side” równy L dla Jasnej Strony, D – dla Ciemnej i N – dla jednostek neutralnych. Włączamy pierwszy filtr i w kolejnych oknach wybieramy/wpisujemy: „Side”, „doesn't contain”, „D”. Tym oto sposobem odrzucamy wszystkie karty z literą D w parametrze Side, czyli jednostki Ciemnej Strony. Nadal jednak mamy za dużo kart do przebierania. Zacznijmy od wybrania jednostek Jedi. Dajemy filtr: „Subtype”, „contains”, „Jedi”. Tym sposobem uzyskujemy tylko karty o podtypie Jedi. Tutaj już znacznie łatwiej wybrać interesujące nas karty. Teraz warto dodać jednostki wspomagające Jedi. Wyłączamy ostatni filtr i tworzymy nowy: „Text”, „contains”, „Jedi”. Dzięki temu uzyskujemy wszystkie karty, które w tekście wymieniają słowo Jedi. Oczywiście część będzie jednostkami służącymi zabijaniu Jedi, ale z łatwością znajdziemy karty, które ich wzmocnią. Inne filtry, które mogą nam się przydać w tej talii to chociażby:
„Text”, „contain” ,”Disrupt” - karty do przerywania działania wrogich kart i zdolności
„Text”, „contain”, „gain” wraz z „Text”, „contain”, „Force” - karty do zdobywania Mocy
To oczywiście tylko przykłady – myślę, że nie będziecie jednak mieli większych problemów ze stworzeniem filtrów wyszukujących potrzebne wam karty.
Po skompletowaniu kart warto użyć opcji „View Tiled” pokazującej talię w postaci graficznej. Opcja o tyle użyteczna, że znacznie łatwiej zauważyć na takim widoku np. obecność zbyt dużej ilości kart jednostek. Po ułożeniu talii warto ją zapisać. W polu „Deck name:” wpisujemy nazwę naszej talii po czym klikamy „Save deck”. Jesteśmy gotowi do gry z przeciwnikiem. Tu jednak od razu uwaga praktyczna. Nazywając talię nie radzę, żeby zdradzała ona od razu zastosowane w niej karty. Przeciwnik bowiem zobaczy nazwę talii jaką gramy przeciw niemu. Nazwy w stylu „Hidden Cost deck” mogą zawczasu ujawnić pułapki jakie zastawiamy na przeciwnika.
